Amateurvoetbalbijlage regio Veluwe

13

description

De Stentor Amateurvoetbalbijlage regio Veluwe seizoen 2009/2010

Transcript of Amateurvoetbalbijlage regio Veluwe

Page 1: Amateurvoetbalbijlage regio Veluwe
Page 2: Amateurvoetbalbijlage regio Veluwe

www.destentor.nl dinsdag 1 september 2009

2| amateurvoetbalWV-D02

R asvoetballer Rozema, 23 jaaroud, 1.69 meter groot, be-treedt de Burcht dit seizoenals de nummer tien in het4-4-2-spelconcept. Daartoe

werd hij overgenomen van het ErmeloseDVS’33, deze jaargang een van de oppo-nenten van het team van trainer Jerry Coo-ke. Het wordt dus voor de spelbepalendemiddenvelder óók het seizoen van hetweerzien, tot twee keer toe met zijn voor-malige clubgenoten.Drie seizoenen, vanaf 2006-2007, was hetbijtertje actief voor DVS’33. Maar te weinignaar zijn zin kon hij zijn sterkste kantenlaten zien in de middenlinie van de Erme-loërs. Zijn offensieve buien moest hij tem-peren, te vaak, bezweert hij als linkshalf.Dat hij dat vol overgave deed, viel in degoede smaak onder de clubtrouwe toe-schouwers. ,,In een wedstrijd heb ik altijdzin.’’Maar het vele loopwerk, het defensievespel, in het belang van het tegen degrada-tie vechtende team, het viel hem zwaar.Maar hij voerde zijn taken plichtsgetrouwuit als hij speeltijd kreeg.,,Ik wil de bal krijgen en daarna een actieuitvoeren, lekker mijn gang gaan. Zo wil ikspelen. Dan ben ik op mijn sterkst, dankan ik productief zijn, dat weet ik van me-zelf en dat hoop ik dit seizoen bij NSC tebewijzen.’’Zijn belangrijkste leermomenten genoothij, als B- en A-junior, in de jeugdafdelingvan de Nijmeegse eredivisieclub NEC. En

daar bleef het niet bij. De selectie vanOranje onder zeventien jaar werd de hoge-school van zijn voetbalopleiding. Met on-der anderen Ryan Babel, Kenneth Ver-meer en Urby Emanuelson als zijn ‘klasge-noten’. Deze bagage komt hem nog steedsvan pas. Dat zullen ze bij NSC wel gaanmerken, denkt hij.Hij is na een flinke omweg, met tussen-stops, in Nijkerk terecht gekomen. Voorhij van NEC naar DVS’33 ging, was Roze-ma in zijn geboorteplaats Ede actief bij degelijknamige club en later bij Bennekom.,,Ik heb al heel wat gezien en meegemaaktin de voetballerij. De goede dingen neemik steeds mee naar mijn volgende club. Ikhoop dat anderen daar dan weer wat vanopsteken. Uiteindelijk ambieer ik het trai-nerschap. Ik heb thuis al twee boekjes volmet aantekeningen van allerlei oefeningen

die ik onder een aantal trainers heb ge-daan.’’Blind gestaard op het profvoetbal heeft hijzich niet, toen de rek er na vijf seizoenenbij NEC uit was. ,,Ik kon op amateurbasisnaar ADO Den Haag, maar heb ervoor ge-kozen maatschappelijk aan de weg te tim-meren. Ik heb van huis uit meegekregendat ik naast het voetbal toch een hoofdbe-roep moet hebben.’’ Zo werd de Veluwede voetbalregio van de verzekeringsadvi-seur, zijn uitlaatklep. Eerst Ermelo, nu dusNijkerk.Met passie, zo laat hij de bal rollen, zo wilhij in balbezit komen als de tegenstandereven het spel beheerst. Klein van stuk,maar gretig tot en met. ,,NSC heeft einde-lijk een tijger in de ploeg, dat is leuk om tehoren’’, zegt Rozema over de steunbetui-gingen van vaste supporters die hij in zijn

‘wittebroodsweken’ op de Burcht te horenheeft gekregen.,,Ik bijt me graag vast in mijn tegenstan-ders. Zo’n type voetballer ik’’, schetst hijhet zelfbeeld. ,,Wie klein is, moet fel zijn.Dat is belangrijk. Niet dan? Anders lopenze me zo voorbij. Ze vergissen zich metmijn geringe lengte nogal eens in mijnduelkracht. Als ze denken dat ze mijn voor-bij zijn, dan komen ze me nog een keer te-gen. En als het moet nog een keer. Zo voet-bal ik graag, dat pleziert mij. Ja, voetbal iseen mooi spelletje.’’De niveausterkte van de eerste klasse Dverhoogt zijn pret. ,,Het is een interessantecompetitie met veel oud-hoofdklassers.Met clubs als VVOG, Urk en SDV Barne-veld is onze klasse vergelijkbaar met dehoofdklasse C. Ik heb er heel veel zin inom eraan te beginnen.’’

En óf hij een echt voetbaldier is.,,Mijn hoofd staat altijd naarvoetbal.’’ Hartje zomerstop konRinke Rozema het wéér nietlaten. Voor zijn ouderlijk huis inEde werd een mini-kunstgrasveldgeopend en wie speelde hetdagenlang in, samen met een stelvoetbalvrienden? Juist, de nieuwemiddenvelder van het in deeerste klasse teruggekeerdeNijkerkse NSC.

door Hans Vos

Rinke Rozema, voetbaltijger

EERSTE PERIODE

5 september: Bennekom - Volendam, GVVV - Hoek, JodanBoys - IJsselmeervogels, Kozakken Boys - SDC Putten,ODIN’59 - DOVO, Spakenburg - LRC Leerdam, Sparta Nij-kerk - Zwaluwen’30.12 september: DOVO - Kozakken Boys, Hoek - ODIN’59,LRC Leerdam - Sparta Nijkerk, SDC Putten - Jodan Boys,Volendam - Spakenburg, IJsselmeervogels - Bennekom,Zwaluwen’30 - GVVV.

19 september: Bennekom - SDC Putten, GVVV - LRC Leer-dam, Jodan Boys - DOVO, Kozakken Boys - Hoek,ODIN’59 - Zwaluwen’30, Sparta Nijkerk - Spakenburg, IJs-selmeervogels - Volendam.26 september: DOVO - Bennekom, Hoek - Jodan Boys,LRC Leerdam - ODIN’59, SDC Putten - IJsselmeervogels,Spakenburg - GVVV, Volendam - Sparta Nijkerk, Zwalu-wen’30 - Kozakken Boys.

3 oktober: Bennekom - Hoek, GVVV - Sparta Nijkerk, Jo-dan Boys - Zwaluwen’30, Kozakken Boys - LRC Leerdam,ODIN’59 - Spakenburg, SDC Putten - Volendam, IJssel-meervogels - DOVO.10 oktober: DOVO - SDC Putten, Hoek - IJsselmeervogels,LRC Leerdam - Jodan Boys, Spakenburg - Kozakken Boys,Sparta Nijkerk - ODIN’59, Volendam - GVVV, Zwaluwen’30- Bennekom.

17 oktober: Bennekom - LRC Leerdam, DOVO - Volen-dam, Jodan Boys - Spakenburg, Kozakken Boys - Sparta

Nijkerk, ODIN’59 - GVVV, SDC Putten - Hoek, IJsselmeer-vogels - Zwaluwen’30.31 oktober: GVVV - Kozakken Boys, Hoek - DOVO, LRCLeerdam - IJsselmeervogels, Spakenburg - Bennekom,Sparta Nijkerk - Jodan Boys, Volendam - ODIN’59, Zwalu-wen’30 - SDC Putten.

TWEEDE PERIODE

7 november: Bennekom - Sparta Nijkerk, DOVO - Zwalu-wen’30, Hoek - Volendam, Jodan Boys - GVVV, KozakkenBoys - ODIN’59, SDC Putten - LRC Leerdam, IJsselmeervo-gels - Spakenburg.14 november: GVVV - Bennekom, LRC Leerdam - DOVO,ODIN’59 - Jodan Boys, Spakenburg - SDC Putten, SpartaNijkerk - IJsselmeervogels, Volendam - Kozakken Boys,Zwaluwen’30 - Hoek.

28 november: Bennekom - ODIN’59, DOVO - Spaken-burg, Hoek - LRC Leerdam, Jodan Boys - Kozakken Boys,SDC Putten - Sparta Nijkerk, IJsselmeervogels - GVVV, Zwa-luwen’30 - Volendam.5 december: GVVV - SDC Putten, Jodan Boys - Volendam,Kozakken Boys - Bennekom, LRC Leerdam - Zwaluwen’30,ODIN’59 - IJsselmeervogels, Spakenburg - Hoek, SpartaNijkerk - DOVO.

12 december: Bennekom - Jodan Boys, DOVO - GVVV,Hoek - Sparta Nijkerk, SDC Putten - ODIN’59, Volendam -LRC Leerdam, IJsselmeervogels - Kozakken Boys, Zwalu-wen’30 - Spakenburg.

23 januari: DOVO - ODIN’59, Hoek - GVVV, LRC Leerdam- Spakenburg, SDC Putten - Kozakken Boys, Volendam -Bennekom, IJsselmeervogels - Jodan Boys, Zwaluwen’30 -Sparta Nijkerk.

30 januari: Bennekom - IJsselmeervogels, GVVV - Zwalu-wen’30, Jodan Boys - SDC Putten, Kozakken Boys - DOVO,ODIN’59 - Hoek, Spakenburg - Volendam, Sparta Nijkerk -LRC Leerdam.6 februari: DOVO - Jodan Boys, Hoek - Kozakken Boys,LRC Leerdam - GVVV, SDC Putten - Bennekom, Spaken-burg - Sparta Nijkerk, Volendam - IJsselmeervogels, Zwalu-wen’30 - ODIN’59.20 februari: Bennekom - DOVO, GVVV - Spakenburg, Jo-dan Boys - Hoek, Kozakken Boys - Zwaluwen’30, ODIN’59- LRC Leerdam, Sparta Nijkerk - Volendam, IJsselmeervo-gels - SDC Putten.

DERDE PERIODE

27 februari: DOVO - IJsselmeervogels, Hoek - Bennekom,LRC Leerdam - Kozakken Boys, Spakenburg - ODIN’59,Sparta Nijkerk - GVVV, Volendam - SDC Putten, Zwalu-wen’30 - Jodan Boys.6 maart: Bennekom - Zwaluwen’30, GVVV - Volendam,Jodan Boys - LRC Leerdam, Kozakken Boys - Spakenburg,ODIN’59 - Sparta Nijkerk, SDC Putten - DOVO, IJsselmeer-vogels - Hoek.

13 maart: GVVV - ODIN’59, Hoek - SDC Putten, LRC Leer-dam - Bennekom, Spakenburg - Jodan Boys, Sparta Nijkerk

- Kozakken Boys, Volendam - DOVO, Zwaluwen’30 - IJssel-meervogels.

27 maart: Bennekom - Spakenburg, DOVO - Hoek, JodanBoys - Sparta Nijkerk, Kozakken Boys - GVVV, ODIN’59 -Volendam, SDC Putten - Zwaluwen’30, IJsselmeervogels -LRC Leerdam.

10 april: GVVV - Jodan Boys, LRC Leerdam - SDC Putten,ODIN’59 - Kozakken Boys, Spakenburg - IJsselmeervogels,Sparta Nijkerk - Bennekom, Volendam - Hoek, Zwalu-wen’30 - DOVO.

17 april: Bennekom - GVVV, DOVO - LRC Leerdam, Hoek- Zwaluwen’30, Jodan Boys - ODIN’59, Kozakken Boys -Volendam, SDC Putten - Spakenburg, IJsselmeervogels -Sparta Nijkerk.

24 april: GVVV - IJsselmeervogels, Kozakken Boys - JodanBoys, LRC Leerdam - Hoek, ODIN’59 - Bennekom, Spaken-burg - DOVO, Sparta Nijkerk - SDC Putten, Volendam -Zwaluwen’30.

1 mei: Bennekom - Kozakken Boys, DOVO - Sparta Nij-kerk, Hoek - Spakenburg, SDC Putten - GVVV, Volendam -Jodan Boys, IJsselmeervogels - ODIN’59, Zwaluwen’30 -LRC Leerdam.

8 mei: GVVV - DOVO, Jodan Boys - Bennekom, KozakkenBoys - IJsselmeervogels, LRC Leerdam - Volendam,ODIN’59 - SDC Putten, Spakenburg - Zwaluwen’30, SpartaNijkerk - Hoek.

SPEELSCHEMA HOOFDKLASSE B

Rinke Rozema: ,,Ik wil de bal krijgen en daarna een actie uitvoeren, lekker mijn gang gaan. Zo wil ik spelen. Dan ben ik op mijn sterkst, dankan ik productief zijn.’’ foto Studio Kastermans

Page 3: Amateurvoetbalbijlage regio Veluwe

dinsdag 1 september 2009 www.destentor.nl

amateurvoetbal | 3WV-D02R

V ele voorgangers, ook die uithet mobieltje-loze tijperk,kunnen het Karrenbelt in de-zelfde kretelogie nazeggen.Wie de hoofdcoach ook was

op de Putter Eng, op Rozendaal kon hij al-tijd rekenen. En met hem al die selectiespe-lers, héle generaties inmiddels.Als materiaalbeheerder maakt de 58-jarigePuttenaar dit seizoen zijn derde decen-nium vol. Maar de oorsprong van zijn lief-de voor SDC Putten dateert van 1969, toenRozendaal deze voetbalclub ontdekte. Vanvaste supporter werd hij grensrechter, vanassistent van de scheidsrechter werd hij deoverijverige, plichtsgetrouwe doener in destaf van de selectie die zich bekommertom het kloffie van en vooral de mens ach-ter de voetballer.Wie denkt dat Rozendaal in huiselijkekring zijn club de club laat, heeft het falie-kant mis. In woord en gebaar geeft hij dagin, dag uit blijk zijn diepgewortelde clubge-voel. Tot echtgenote Ria horensdol wordtvan de voetbalverhalen en hem - zij hetvoor even - aan de eettafel tot zwijgenbrengt. Dat zoon Evert en dochter Elvirahebben hun SDC-hart niet van een vreem-de hebben, is duidelijk. Wat wil je ookmet een vader die vrijwel alle kasten inhuis volstopt met club gerelateerde hebbe-dingen. Van plakboeken met krantenknip-sels tot albums met oude elftalfoto’s enspelerskaarten. En al die lege champagne-flessen niet te vergeten. Dat zijn voor hemdé mooiste souvenirs van de topdagen uitde roemruchte clubhistorie. ,,Natuurlijkheb ik die niet in de glasbak gegooid.’’ Alhet clubmateriaal koestert hij. In het bij-

zonder zijn boekwerken waarin hij al veer-tig jaar alle doelpuntenmakers bijhoudt.Merkwaardig is het niet dat hij op eenvrije dag thuis getooid is in de trainingsout-fit van zijn club. Rozendaal is SDC. Anders-om geldt dat eigenlijk net zo. Niemand opde Putter Eng zal tegenspreken dat ‘voet-balkoning Ab’ de enig echte clubcultuurbe-waker is. Nieuwkomers in de spelersgroep,als Raoul Henar en Melvin Bresser, heb-ben dat in hun ‘wittebroodsweken’ directgemerkt. Zoals velen van buitenaf vóórhen.Rozendaal is de authentieke clubman, diehet aantal ‘businessmannen’ links enrechts in de top van het amateurvoetbalsnel heeft zien groeien de laatste jaren.,,Het wordt veel te zakelijk, het draait teveel om de euro’s’’, verzucht hij. ,,Al valt

het in Putten, vanwege het geringe bud-get, gelukkig nog wel mee. Welke hoofd-klasser heeft er nog vijf, zes eigen spelersin de selectie?’’Die typisch Puttense benadering plezierthem. ,,En zolang ik nog door de spelersword geaccepteerd, blijf ik me inzetten’’,zegt Rozendaal. Hij benoemt zichzelf, zon-der grootspraak, recht uit het hart, als ‘degeestelijk vader’ van alle SDC’ers waar zeook vandaan komen. Zijn zorg houdt nietop bij voetbalsokken en voetbaltenues.,,Ze komen met van alles en nog wat bijme. Ik ben de vertrouwensman van de spe-lers.’’De waardering voor zijn handelen is groot,elk seizoen weer. Een recent voorbeeldheeft hij zo voor handen. ,,Voor mijn ver-jaardag kreeg ik een dinerbon van alle spe-

lers, met van iedereen een persoonlijkschrijven achterop de elftalfoto. Dat is eenteken dat ik bij de groep hoor. Ik moet diebon nog inwisselen, trouwens. Heb nogtot 9 oktober. Dat gaat mij en mijn vrouwwel lukken’’, zegt Rozendaal, hongerendnaar punten vooral. ,,Want drie puntenper wedstrijd zijn net zo lekker als slag-room op een taart. Daar doe je het de heleweek voor.’’Het thuisfront had het in vroeger jarenflink te verduren - een héél weekeinde -wanneer SDC weer eens punten had ver-speeld. Dan was Rozendaal niet te genie-ten. Inmiddels kan hij puntenverlies ge-makkelijker verteren, zegt hijzelf. Maar ze-nuwachtig blijft hij voor elke wedstrijd opzaterdag. ,,Dan zitten ze me ‘s ochtends alvroeg thuis te stangen.’’

De scheenbeschermer. Ach, descheenbeschermer. Bron vanergernis en eeuwige discus-

sie. Toch kunnen we er kortover zijn: dragen! Voor een

paar tientjes heb je er twee.Regel 4 van de FIFA Spelregels

Veldvoetbal is duidelijk: ‘Scheen-beschermers horen bij de ver-

plichte standaarduitrusting vaneen speler’. Het wielrennen ken-de met de helm dezelfde discus-sie. De dood van Fabio Casertelliten spijt. Nu is het dragen ervan

verplicht en hoor je er niemandmeer over. Ploegleiders stellen het

zelfs verplicht in trainingen. Net alsCo Adriaanse de scheenbeschermers

trouwens. Edgar Davids onderstreepte twee jaar gele-den in Deventer onbedoeld nog maar eens het be-lang ervan. De Ajacied droeg ze niet toen hij in de oe-fenwedstrijd tegen Go Ahead Eagles op Alper Göbelstuitte. Hij brak zijn scheenbeen. ‘Een duur grapje’,schreven de kranten. ‘Want zonder Davids misteAjax deelname aan de Champions League en was hetUefa Cupavontuur na één rondje al voorbij’. Alle el-lende had voor nog geen twintig euro voorkomenkunnen worden. Wellicht. Want honderd procent ga-rantie bieden scheenbeschermers nooit. Volgens Con-sument en Veiligheid voldoen de meeste typen name-lijk ‘niet aan de eisen met betrekking tot verwerkenvan puntvormig inwerkend geweld’. Daar zal iederevoetballer zich wel een beeld bij kunnen vormen.‘Daarnaast bedekken ze onvoldoende oppervlaktevan onderbeen en enkels’.Het loont daarom de moeite deskundig advies in te

winnen. Wie zelf wat op internet rondshopt loopt dekans zomaar uit te komen op sites als Celtic Britainwaar je voor nog geen honderd euro een replica vaneen paar messingen scheenbeschermers uit de oud-heid krijgt thuisgestuurd. Leuk voor boven de openhaard misschien. Beter is het de voorkeur te gevenaan scheenbeschermers van harde kunststof (polyes-ter) die comfortabel zitten, maar ook voldoende op-pervlakte bedekken. Modelletje bierviltje of nog klei-ner valt daarmee af. Let ook op deze punten:� Controleer de maat, door de beschermer te passen.� Zorg ervoor dat je de scheenbeschermers makkelijk uit en

aan kunt doen.� Controleer of je ze makkelijk kunt vastmaken en of ze blij-

ven zitten als je beweegt.� Koop geen beschermers op de groei. Het vermindert het

draagcomfort en daarmee de motivatie om ze aan te trek-ken.

Eén keer zonder, een leven lang spijt

In de sms-taal van RichardKarrenbelt, de trainer van SDCPutten, heet het: ‘30 jaar is echteclubliefde’. En om Ab Rozendaal,de rasvrijwilliger van dehoofdklasser in hetzaterdagvoetbal, nognadrukkelijker te typeren voegthij er sms-end aan toe: ‘Altijdalles top geregeld’.

door Hans Vos

Ab Rozendaal, rasvrijwilliger

Ab Rozendaal is SDC. Andersom geldt dat eigenlijk net zo. Niemand op de Putter Eng zal tegenspreken dat ‘voetbalkoning Ab’ de enig echteclubcultuurbewaker is. foto Tom van Dijke

Page 4: Amateurvoetbalbijlage regio Veluwe

www.destentor.nl dinsdag 1 september 2009

4| amateurvoetbalWV-D04

P sychomotorisch therapeut. „Ja,dat moet ik meestal wel even uit-leggen”, grinnikt Barry Reijs(31). Forensisch PsychiatrischCentrum Veldzicht in Balkbrug

is de plek waar 230 tbs-gestelden onderdakvinden. Ofwel: mensen die een misdrijfhebben gepleegd en daarbij geheel of ge-deeltelijk ontoerekeningsvatbaar zijn ver-klaard vanwege een psychiatrische ziekteof stoornis.In FPC Veldzicht bestaat de werkruimtevan Reijs uit een kleine sportzaal, waar hijdoor middel van sport en spel met de pa-tiënten probeert toe te werken naar achter-liggende doelen: het behandelen van depsychiatrische problemen. „Kortweg: be-wegen met een doel. Als we badmintonspelen, is dat meer dan alleen een shuttleoverslaan. Als iemand bijvoorbeeld proble-men heeft met het omgaan met regels,met autoriteit, dan kun je uitstekend viasport situaties creëren om daarmee aan deslag te gaan. Via bewegingsactiviteitenkrijg je veel typen gedrag naar voren. Ikben degene die sturing geeft aan de thera-pie, maar als je het goed doet voelt de pa-tiënt zich niet geleid.”Het resultaat is niet zoals op zaterdagmid-dag op een voetbalveld na negentig minu-ten duidelijk. Reijs denkt in maanden, zoniet jaren.„Zeker in het begin zijn mensen niet gemo-tiveerd. TBS is een dwangmaatregel, ze ko-men hier niet uit vrije wil. Het is interes-sant om voor elkaar te krijgen dat een pa-tiënt op een gegeven moment toch beseftdat hij iets zal moeten, wil hij weer terugkunnen keren naar de maatschappij. Ikben er voor om de patiënt daarin te onder-steunen.”Het is mentaal een belastend beroep, maarReijs heeft niet de indruk dat voetbal voorhem daarom meer een uitlaatklep is dan

voor anderen. „Ventileren met je collega’sis belangrijk, daarbuiten kan ik het goedvan me afzetten. Bij het voetbal is het lek-ker om bezig te zijn met je eigen prestatie.Ik ben geen trainingsbeest, maar het blijfteen mooi spelletje.”Het werk is belangrijker dan dat ‘spelletje’,want Reijs leverde in het verleden zijn con-tract bij FC Emmen in om als ‘pmt’ - zoalshet in vakjargon heet - aan de slag te kun-nen gaan. „Ik zat in mijn vierde jaar be-taald voetbal en bleef als tweede keeperhangen. Dan kun je beter aan de slag gaan

met datgene waarvoor je hebt geleerd ennet zoveel plezier aan beleeft.”De combinatie Veldzicht-Wiltsangh bevaltReijs intussen uitstekend. „Nunspeet iseen leuke club en we hebben een mooijaar achter de rug. Natuurlijk is de topklas-se een thema, maar het is geen must voorons. Als je stabiel bent, doe je zeker mee.”Glimlachend: „Vijfde of zesde zou dit jaarwel leuk zijn, dan heb je nog een paar leu-ke finales met veel publiek. Anders ben jein april al klaar.”Hoewel een tbs-veroordeelde niet gauw

een wedstrijd van Nunspeet kan bezoe-ken, weten sommigen precies wat Reijs opzaterdagmiddag doet. „Ze lezen ook kran-ten, of kijken naar de regionale televisie.Sommigen hebben interesse in voetbal,dus op maandag komen ze wel eens terugop de wedstrijd. Dat is prima. Ik ben nietalleen therapeut, ik ben ook gewoon Barrydie naast zijn werk een hobby heeft. Alshet niet zo goed gaat met Nunspeet, hoorje meer dan wanneer het wel goed gaat.Wat dat betreft is het niet anders dan inde gewone buitenwereld, haha.”

Van keepers wordt wel gezegddat ze een tikje apart zijn.Doelman Barry Reijs vanNunspeet heeft in elk geval eenniet alledaagse baan: hij ispsychomotorisch therapeut ineen tbs-kliniek.

door Anton van Gerner

Keeper wroet tussen de oren

EERSTE PERIODE

5 september: Harkemase Boys - WHC, Staphorst - CSVApeldoorn, Flevo Boys - Excelsior‘31, Nunspeet - Berkum,Be Quick - HHC, Go Ahead - Genemuiden, PKC‘83 - ACV.

12 september: CSV Apeldoorn - Harkemase Boys, Excel-sior‘31 - Staphorst, Berkum - Flevo Boys, HHC - Nunspeet,SC Genemuiden - Be Quick‘28, ACV - Go Ahead K., WHC- PKC‘83.

19 september: CSV Apeldoorn - WHC, Hark. Boys - Excel-sior‘31, Staphorst - Berkum, Flevo Boys - HHC, Nunspeet -Genemuiden, Be Quick‘28 - ACV, Go Ahead K. - PKC’83.

26 september: Excelsior‘31 - CSV Apeldoorn, Berkum -Hark. Boys, HHC - Staphorst, SC Genemuiden - Flevo Boys,ACV - Nunspeet, PKC‘83 - Be Quick‘28, WHC - Go Ahead.

3 oktober: Excelsior‘31 - WHC, CSV Apeldoorn - Berkum,Hark. Boys - HHC, Staphorst - Genemuiden, Flevo Boys -ACV, Be Quick’28 - Go Ahead K., Nunspeet - PKC‘83.

10 oktober: Berkum - Excelsior‘31, HHC - CSV Apeldoorn,Genemuiden - Harkemase Boys, ACV - Staphorst, PKC‘83 -Flevo Boys, Go Ahead K. - Nunspeet, WHC - Be Quick‘28.

17 oktober: Berkum - WHC, Excelsior‘31 - HHC, CSVApeldoorn - SC Genemuiden, Harkemase Boys - ACV, Stap-horst - PKC‘83, Flevo Boys - Go Ahead K., Nunspeet - BeQuick‘28.

31 oktober: HHC - Berkum, SC Genemuiden - Excel-sior‘31, ACV - CSV Apeldoorn, PKC‘83 - Harkemase Boys,Go Ahead K. - Staphorst, Be Quick‘28 - Flevo Boys, WHC -Nunspeet.

TWEEDE PERIODE

7 november: HHC- WHC, Berkum - SC Genemuiden, Ex-celsior‘31 - ACV, CSV Apeldoorn - PKC‘83, HarkemaseBoys - Go Ahead K., Staphorst - Be Quick‘28, Flevo Boys -Nunspeet.

14 november: SC Genemuiden - HHC, ACV - Berkum,PKC‘83 - Excelsior‘31, Go Ahead K. - CSV Apeldoorn, BeQuick‘28 - Harkemase Boys, Nunspeet - Staphorst, WHC -Flevo Boys.

28 november: SC Genemuiden - WHC, HHC - ACV, Ber-kum - PKC‘83, Excelsior ‘31 - Go Ahead K., CSVApeldoorn - Be Quick‘28, Harkemase Boys - Nunspeet,Staphorst - Flevo Boys.

5 december: ACV - SC Genemuiden, PKC‘83 - HHC, GoAhead K. - Berkum, Be Quick‘28 - Excelsior‘31, Nunspeet -CSV Apeldoorn, Flevo Boys - Harkemase Boys, Staphorst -WHC.

12 december: WHC - ACV, SC Genemuiden - PKC‘83,HHC - Go Ahead K., Berkum - Be Quick‘28, Excelsior‘31 -Nunspeet, CSV Apeldoorn - Flevo Boys, Hark. Boys- Stap-horst.

23 januari: WHC - Harkemase Boys, CSV Apeldoorn - Stap-horst, Excelsior‘31 - Flevo Boys, Berkum - Nunspeet, HHC- Be Quick‘28, SC Genemuiden - Go Ahead K., ACV -PKC‘83.

30 januari: Harkemase Boys- CSV Apeldoorn, Staphorst -Excelsior‘31, Flevo Boys - Berkum, Nunspeet - HHC, BeQuick‘28 - SC Genemuiden, Go Ahead K. - ACV, PKC‘83 -WHC.

6 februari: WHC - CSV Apeldoorn, Excelsior‘31 - Harkema-se Boys, Berkum - Staphorst, HHC - Flevo Boys, SC Gene-muiden - Nunspeet, ACV - Be Quick‘28, PKC‘83 - GoAhead K.

20 februari: CSV Apeldoorn - Excelsior‘31, HarkemaseBoys - Berkum, Staphorst - HHC, Flevo Boys - SC Genemui-den, Nunspeet - ACV, Be Quick‘28 - PKC‘83, Go Ahead K.- WHC.

DERDE PERIODE

27 februari: WHC - Excelsior‘31, Berkum - CSVApeldoorn, HHC - Harkemase Boys, Genemuiden - Stap-horst, ACV - Flevo Boys, PKC‘83 - Nunspeet, Go Ahead K.- Be Quick‘28.

6 maart: Excelsior‘31 - Berkum, CSV Apeldoorn - HHC,Harkemase Boys-SC Genemuiden, Staphorst - ACV, FlevoBoys - PKC‘83, Nunspeet - Go Ahead K., Be Quick‘28 -WHC.

13 maart: WHC - Berkum, HHC - Excelsior‘31, SC Gene-muiden - CSV Apeldoorn, ACV - Harkemase Boys, PKC‘83- Staphorst, Go Ahead K. - Flevo Boys, Be Quick‘28-Nunspeet.

27 maart: Berkum - HHC, Excelsior‘31 - SC Genemuiden,CSV Apeldoorn - ACV, Harkemase Boys - PKC‘83, Stap-horst - Go Ahead K., Flevo Boys- Be Quick‘28, Nunspeet -WHC.

10 april: WHC - HHC, SC Genemuiden - Berkum, ACV -Excelsior‘31, PKC‘83 - CSV Apeldoorn, Go Ahead K. -Hark. Boys, Be Quick - Staphorst, Nunspeet - Flevo Boys.

17 april: HHC - SC Genemuiden, Berkum - ACV, Excel-sior‘31 - PKC‘83, CSV Apeldoorn - Go Ahead K., Harkema-se Boys - Be Quick‘28, Staphorst - Nunspeet, Flevo Boys -WHC.

24 april: WHC - SC Genemuiden, ACV - HHC, PKC‘83 -Berkum, Go Ahead K. - Excelsior‘31, Be Quick‘28 - CSVApeldoorn, Nunspeet - Harkemase Boys, Flevo Boys - Stap-horst.

1 mei: SC Genemuiden - ACV, HHC - PKC‘83, Berkum -Go Ahead K., Excelsior‘31 - Be Quick‘28, CSV Apeldoorn -Nunspeet, Harkemase Boys - Flevo Boys, WHC - Staphorst.

8 mei: ACV - WHC, PKC‘83 - SC Genemuiden, Go AheadK. - HHC, Be Quick‘28 - Berkum, Nunspeet - Excelsior‘31,Flevo Boys - CSV Apeldoorn, Staphorst - Harkemase Boys.

SPEELSCHEMA HOOFDKLASSE C

Barry Reijs voor de poort van zijn werkgever, tbs-kliniek Veldzicht. „Ik ben niet alleen therapeut, ik ben ook gewoon Barry die naast zijnwerk een hobby heeft.” foto Henri van der Beek

Page 5: Amateurvoetbalbijlage regio Veluwe

dinsdag 1 september 2009 www.destentor.nl

amateurvoetbal | 5WV-D04R

Desnoods wordt er doorgezocht tot de lichtmastenzijn gedoofd. Niemand gaat de kantine in voor alletrainingsballen achter slot en grendel in het ballen-hok zitten. Het is, naast het op tijd komen voor detrai- ning, een gouden stelregel bij menig

amateurclub. Het belang vande bal valt niet te onder-

schatten.„De beste ballen kosten

110 euro, daar wil jewel zuinig op zijn”,verwoordt materiaal-man Albert Muis vanHHC Hardenberg dezorg voor het speel-

tuig. „Vliegt er tijdensde wedstrijd een bal de

provinciale weg op, dangaat er meteen een wissel-

speler achteraan.” Met een ledenbestand van ruimvijftienhonderd heeft de hoofdklassekampioen van2007 en 2008 zo’n zevenhonderd leren knikkers in be-heer. Vermenigvuldig dit aantal met een euro’tje ofzestig en een behoorlijke begrotingspost is geboren.Mazzelt HHC even met kledingsponsor Nike. Muiskrijgt ieder seizoen vijftig splinternieuwe ballen voorde eerste selectie cadeau. „Een jaar of zeven geledendeed je nog drie jaar met een bal.”De voetbal is door de jaren geëvolueerd. Vandaag dedag worden er hele studies aan gewijd. Gewicht, mo-del en materiaal zijn voor ieder EK of WK eenheadline in het nieuws. Over de zwabberbalis de laatste discussie nog lang niet gevoerd.„Door aparte binnenkamers in de bal,komt er een rechte lijn in het schot”, ver-klaart gelegenheidsexpert Robert Prins vande gelijknamige sportzaak in Hardenberg.Prins, die ballen aan negen regionale vereni-

gingen levert, verwacht dat de evolutie nog wel evendoorgaat. „Een aantal jaren terug dacht men dat ten-nisrackets niet meer lichter konden worden. Door ga-ten in het frame te maken, kon het toch nog lichter.Het zal met de voetballen net zo gaan.”Op de amateurvelden wordt de materiaalman op devingers getikt wanneer hij te weinig lucht door hetventiel blaast. „Ik doe er altijd precies één bar in. Ge-heid dat jongens als Gerard Kocks en Kenny Kroezenaar me toekomen als ik er een tikje teveel of te wei-nig in pomp.”

Met Muis heeft HHC een perfectionist binnende gelederen. „De randverschijnselen moe-

ten top zijn.” Zo denken ze er zelfs bij be-scheiden laagvliegers als Lutten en Kloos-terhaar over. Ook zij tikken in het ballen-paleis van Prins minstens zonder morren

vijftig euro af voor een fijne knikker. „Opballen bezuinigt niemand.”

Pas douchen als alle ballen terecht zijn

D e bekende voetbalanalyticusJohan Derksen laat zich gere-geld ontvallen dat een trai-ner niet veel meer hoeft tedoen dan spelers op de juis-

te positie op te stellen. „Dat is een te be-perkte visie”, reageert In ‘t Hof. „Ik heb opde cursus gezeten met oud-profs als MarioBeen, Erwin Koeman, Ton Lokhoff en Jur-rie Koolhof. We moesten bij een opdrachtuitwerken hoe we het 4-4-2-systeem zou-den invullen. Al die oud-internationals de-den dat op een verschillende manier.”„De klasse van een trainer wordt niet al-leen bepaald door de opstelling die hijmaakt. Van Basten en Hiddink kunnen de-zelfde spelers op dezelfde posities zetten.En dan nog kan het gebeuren dat een elf-tal onder de ene trainer beter presteertdan onder de andere. Want het is ook vanbelang hoe je met spelers omgaat. Ik kangenieten van Hiddink. Hij laat zich dollenin een positiespel en gaat er vervolgensweer buiten staan. Dan heeft hij weer hetvolle respect van zijn spelers.”„Ik ben zeker geen autoritaire trainer,maar ik heb, naarmate ik ouder word, welgeleerd om wat vaker afstand van de groepte nemen. Vriendschap met spelers heeftgevaren. Daarvan ben ik me terdege be-wust. Ik denk dat ze mij nooit van vriend-jespolitiek kunnen beschuldigen. Ik wilfair en eerlijk blijven tegenover iedereen.Ik eis van iedereen honderd procent inzet.Maar als iemand een klotedag achter derug heeft, moet hij dat zeker aangeven.Dan zal ik hem met rust laten. Ik verwachtdan natuurlijk wel dat hij zich een volgen-de keer weer volledig geeft.”De psychologische aspecten van het trai-

nersvak vindt hij zeker zo belangrijk als tac-tiek. „Ik probeer in de huid van mijn spe-lers te kruipen. Net zoals ik dat als fysiothe-rapeut met mijn patiënten doe. Want al-leen op die manier kan ik ontdekken wathen mankeert. Voetbal wordt voor eengroot deel bepaald door gedrag en dat ge-drag is te beïnvloeden. Als ik een spelermet zijn hoofd naar beneden zie lopen,denk ik: die jongen is te bleu, heeft te wei-nig zelfvertrouwen. Dus dan zal ik hemproberen bij te brengen dat hij rechtopmoet gaan lopen. Alleen al door dat tedoen, zal hij zijn blikveld verruimen en be-ter gaan voetballen.”De individuele benadering moet volgenshem gepaard gaan met een dynamischgroepsproces, waarbij spelers voortdurendmeedenken. „Ik heb in mijn sabbaticalyear handbaltraining gegeven aan mijndrie dochters. Daar heb ik dingen opgepiktdie ook voor het voetbal te gebruiken zijn.Aanvalspatronen waarbij je ruimte creëertvoor medespelers door een blok te zettenvoor tegenstanders. Volgens mij kun jeook aspecten uit andere teamsporten inhet voetbal gebruiken. Als de spelverdelerin het basketbal een teken geeft, weten al-le spelers wat ze moeten doen. Dat zouook in het voetbal kunnen.”In ‘t Hof heeft zijn sabbatical year als leer-zaam ervaren. Na jaren van jachten en ja-gen, waarin hij zijn full-time baan als fysio-therapeut combineerde met de zwarepart-time professie van trainer, trok hijzich even terug uit de voetbalwereld. Hijnam vooral de tijd om kritisch naar zich-zelf te kijken. „Dick Schneider zei me ooit:‘Spelers zijn honden die je moet schop-pen’. Zo kan ik niet werken. Ik wil spelersgraag verantwoordelijkheid geven. Maar ikmoet soms wel ‘rücksichtsloser’ worden.Spelers zo af en toe ongezouten de waar-heid zeggen.”Het zullen korte uitstapjes buiten zichzelfblijven. Want in de kern blijft In ‘t Hof deontwikkelingstrainer die met schier einde-loos geduld aan een elftal kneedt. Zo lood-ste de inwoner van Schalkhaar zowel Ex-celsior’31 als Berkum van de eerste naar dehoofdklasse. Zo wil hij het ook bij DVS’33proberen. „Mijn blauwdruk? Met lef voet-ballen. Wij moeten bepalen waar wij voet-ballen bij balbezit en na balverlies. Daar-voor is optimale discipline van alle spelersnodig.”Hij wil niet alleen de spelers van het eersteelftal beter maken, maar ook de jeugdafde-ling op een hoger plan brengen. Om de

doorstroming naar de hoofdmacht te be-vorderen. „Er zijn jeugdspelers die nieteens weten wat een vooractie is. Voor zo’n

jongen wordt het moeilijk om de overstapte kunnen maken. Je moet over een be-paald basisniveau beschikken.”

Hij voelde zich als beginnendtrainer geregeld gepiepeld doorde oudere profs van Go AheadEagles. Inmiddels heeft Hennie in‘t Hof (42) zich afdoendebewezen als succesvoloefenmeester in de top van hetamateurvoetbal. De ‘kleinduimpje’ van weleer wil weer eenslapende reus wekken: DVS’33.

door Eric Mondeel

Hennie in ‘t Hof vindt de psychologische aspecten van het trainersvak zeker zo belangrijk alstactiek. „Ik probeer in de huid van mijn spelers te kruipen.” foto Bram van de Biezen

In ‘t Hof wekt slapende reus

Page 6: Amateurvoetbalbijlage regio Veluwe

www.destentor.nl dinsdag 1 september 2009

6| amateurvoetbalWV-D06

A an voldongen feiten valtniet te tornen. Henri vanBeek heeft de weerstandtegen de topklasse daar-om van zich afgezet, nu

de nieuwe divisie een feit is.Als regionale vertegenwoordiger in hetCentraal Orgaan Hoofdklassen (COH)denkt Van Beek mee over de voorwaar-den, die voor de stap naar de topklassegesteld zullen worden. KNVB en clubszitten daarover geregeld aan tafel.Concreet is nog niets. Voorlopig zijnveertien aandachtspunten genoemd; va-riërend van de overschrijvingsdatum -„die moet aangepast worden aan de eer-ste divisie” - tot de veiligheidseisen -„gescheiden uitvakken, sterkere lichtin-

stallaties, noem maar op” - en de con-tracten voor de voetballers.„Voor mij staat vast dat de clubs dienaar de topklasse gaan, daarvoor een li-centie moeten hebben, waarin alles isvastgelegd. Dat hoeft nog niet eens met-een in 2010, maar die licentie komt er.”In de ogen van Van Beek, voorzittervan WHC, wordt de topklasse een mo-derne variant van de tweede divisie uitde jaren zestig en zeventig. „Met prof-voetbal, of tenminste semi-profvoet-bal.”Het betekent dat spelers geen contrac-ten meer afsluiten met een stichting ofderden, maar direct met de clubs. Metalle risico’s van dien. „De clubs moetenvia de ledenvergadering kenbaar ma-

ken waar zij de grenzen leggen, watwel en niet kan. Begrotingen moetentransparant zijn. Tussen die 84 hoofd-klassers zullen er best clubs zijn diehun hand overspeeld hebben. Je moetje voorstellen wat er gebeurt als Spaken-burg of IJsselmeervogels de stap nietkan maken. Dat zal daar enorme gevol-gen hebben. Voor sommige verenigin-gen wordt het een ratrace.”Veel is vooralsnog vaag. Het afsluitenvan een tv-contract kan bijvoorbeeldbepalend zijn voor speeldag en tijdstip.„Misschien komen we wel terecht opde vrijdagavond en verdwijnt de eerstedivisie van die dag. Dat is allemaal nogniet te voorzien. Er moet nog heel veelduidelijker worden.”

� Deze amateurvoetbalbijlage is ook digi-taal nog eens door tebladeren.

� Kijk daarvoor op onze website:www.destentor.nl/sport

Ook bij Van Beek is knop om

E én keer in de week trainen. Eenpartijtje, natuurlijk, maar belang-rijker is de welbekende ‘derdehelft’. Die duurt vaak twee keerzolang als een heel duel of trai-

ning. Gezelligheid staat voorop, maar ver-liezen doet pijn. Ook in de zesde klassevan het zaterdagvoetbal.Jo Jansen loopt driftig heen en weer tussenkantine, bestuurskamer en kleedkamer 6op sportpark de Zanderij in Ermelo. De74-jarige coach en leider van EFC’58 6 ge-niet volop respect en aanzien bij de club-mensen. Maar deze keer is het chaos troef.Zijn manschappen treden aan voor een oe-fenduel op het hoofdveld. Tegenstander ishet zevende elftal van de club. ,,Wie heeftde shirts’’, wordt geroepen. Jansen kijkt be-denkelijk. Een ferme krachtterm volgt. ,,Ikword gek’’, zegt hij lachend. De shirts lig-gen gewassen en netjes opgevouwen opde zolder van huize Jansen. Rerserveshirtsbieden uitkomst. Paars. Niet de kleur diegraag wordt gedragen door de matadorenuit Ermelo. De eerste kritieken volgen alsnel vanuit de kleedkamer, waar enkelsworden ingetapet, nieuwe schoenen wor-den bewaterd en waar de vakantieverha-len nog hoogtij vieren.Drie weken trainen hebben de mannen eral op zitten. Nu volgt de eerste test. Jansenheeft de kleedkamer alweer verlaten vooreen ander klusje, zijn spelers achterlatendin onwetendheid. Aan voerder Wim Har-tenberg (56) is een van de oudgediendenvan het elftal. Hij neemt zijn verantwoor-delijkheid en stelt een opstelling voor.Twee wissels, twee spelers komen nog inde rust de gelederen versterken. Een drie-tal spelers verlaat de catacomben al om het

groene gras te testen. ,,Waar gaan jullieheen’’, vraagt Hartenberg. ,,Jullie wetennog niet eens waar je staat.’’ Een lachsalvovolgt.Een paar keer heen en weer lopen in debreedte van het veld, een paar gerichtetrappen richting keeper Herman de Hovenen de mannen zijn warm. Klaar voor hetechte werk. Hartenberg: ,,Dit is toch gewel-dig. Ik maakt al achtentwintig jaar deel uitvan dit team. Natuurlijk komen er steedswat mensen bij en haken er jongens af,maar de kern is hetzelfde. Geen niveau na-tuurlijk, maar verliezen willen we niet.Het probleem is alleen vaak de conditie.We moeten zorgen dat we binnen het uurdik voorstaan. Daarna is het vaak afgelo-pen voor ons’’, zegt de aanvoerder nadathij na een minuut of 35 is gewisseld. Hijsteekt een sigaretje op in de dug-out.Edward Halmans (43) neemt naast hemplaats. ,,Ook al hebben we terecht met 4-0verloren, na de wedstrijd herinneren weons toch nog winstkansen genoeg, haha.’’Die kansen waren er de laatste twee seizoe-nen niet. EFC’58 6 eindigde die jaren stee-vast als voorlaatste. ,,Het belangrijkste is degezelligheid’’, weet Hartenberg. Deze man-

nen zijn mijn vrienden geworden. En Jo,de coach, natuurlijk. Geweldig dat die maner nog bij loopt. Hij doet alles, als hij erniet was geweest hadden we een groot pro-bleem. Het mooie van dit team is dat weonderling niemand iets verwijten als eriets misgaat. Het wordt met een glimlachweggewuifd. Behalve bij Nico van Ruiten-beek. Die pingeldoos is veel te egoïstisch,speelt nooit af!’’‘Nico’ is de vedette van het team. Een vande weinige spelers die ooit op een hogerniveau uitkwam, bij een andere club welis-waar. De elegante speler maakte ooit deeluit van de eerste elftallen van Roda’46 uitLeusden en de zondagtak van VVOG uitHarderwijk. De 51-jarige stilist laat ook inhet oefenduel nog wel wat zien van zijnoude glorie. Dat is op zich al bijzonder.,,Op 28-jarige leeftijd is mijn rechterkruis-band verwijderd. Kon ik kiezen tussen eenkunststofpees of een stierenpees. Die zouvijftien jaar blijven zitten en dan vanzelfoplossen. Ik heb maar voor kunststof geko-zen, maar die knapte later af. Na lange tijdheb ik weer de schoenen aangetrokken,kan toch niet zonder het spelletje. Ik hebnu geen kruisband aan de rechterkant,

moet alles met links doen.’’Het gaat de vedette redelijk af. ,,Vedette?Ik? Ach, in mijn hoofd misschien nogwel’’, zegt hij met een glimlach.Ondertussen heeft spits Ronald Spijkermet twee knappe treffers zijn ploeg opvoorsprong gezet tegen het zevende. Deietwat gezette, grijzende, maar nog opval-lend rappe aanvaller is een plaag voor devijandelijke defensie. Met zijn rode voetbal-schoenen tekent hij voor de volledige pro-ductie van voor de rust. Hij had ook nogeen derde treffer moeten maken, maar van-af de strafschopstip faalt de veertiger op-zichtig. ,,Ik twijfelde op het laatste welkehoek ik zou nemen’’, geeft hij toe. De balgaat over het doel, over de ballenvanger,over de kleedkamers, de bossen in. Hetlaatste nieuws is dat clubvrijwilligers hetleder nog steeds aan het zoeken zijn. Hetoefenduel eindigt in 3-3. Iedereen tevre-den, behalve coach Jansen. „Er moet nogveel gebeuren. Ik ga ze hard aanpakken.En’’, zegt hij strijdvaardig. „Niet trainen isniet spelen. Dat zal ze leren.’’ AanvoerderHartenberg kan een glimlach niet onder-drukken. „Dat wordt lastig. Vaak staan wemet zijn zessen op het trainingsveld.’’

Ook op de site

Het voetbalseizoen staat weervoor de deur, ook voor deelftallen in de krochten van hetamateurvoetbal. EFC’58, hetzesde elftal. Gemiddelde leeftijdongeveer 50 jaar. Beetjegehinderd door fysiekeongemakken, maar tussen deoren nog zo fit als een hoentje.

door Walter van Zoeren

Tussen de oren nog erg fit

De amateurvoetbalkrant 2009-2010 is eenbijlage van de Stentor.Eindredactie/coördinatie: Eric Mondeel.Teksten: Hans Vos, Eric Mondeel, Waltervan Zoeren, Jan Pieter Borgmeijer, Antonvan Gerner.Fotografie: Henri van der Beek, RubenSchipper, Tom van Dijke, Studio Kaster-mans, Ariënne Flipse, Bram van de Biezen,Sacha Wunderink.Graphics: Arte Westerbaan enHans den Hoedt.Foto voorpagina: Frans Paalman.

COLOFON

De voorbereiding op het eerste oefenduel verloopt wat chaotisch. De shirts van EFC’58 6 liggen nog bij de coach thuis. foto Ruben Schipper

Page 7: Amateurvoetbalbijlage regio Veluwe

dinsdag 1 september 2009 www.destentor.nl

amateurvoetbal | 7WV-D06R

Z oals bij veel verwekkingen ge-beurt, werd ook de wederge-boorte van het vrouwenvoet-bal in Elspeet op een feest in-geleid. Dat ging twee jaar gele-

den voortvarend in zijn werk. Enkele da-mes wierpen hun charmes in de strijd enregelden nog dezelfde avond een sponsor,een trainer en een leider. Zij organiseerdeneen bijeenkomst met alle betrokkenen enpresenteerden een lijst van achttien speel-sters, in leeftijd variërend van 16 tot 26jaar.Unaniem werd besloten om zich meteenin het competitievoetbal te storten. Wantde dames hadden lering getrokken uit hetverleden. Nadat het vrouwenvoetbal in Els-peet in het begin van de jaren negentig terziele was gegaan, had het zeven jaar gele-den nog een kleine stuiptrekking gekend.De dames hadden anderhalf jaar alleenmaar getraind. Omdat hen dit een gevoelvan doelloos bezig zijn gaf, haakten speel-sters af en bloedde het vrouwenvoetbal inElspeet weer dood. Dat mocht nu niet ge-beuren.Aan trainer Fernand Dijkgraaf de taak omde nieuwe lichting het spelletje te leren.„Enkele dames hadden ervaring, maar demeesten hadden nog nooit gevoetbald”,zegt de nu 24-jarige oefenmeester. „Som-migen konden niet eens fatsoenlijk ren-nen. Niet gek, want dat hadden ze in hun

jeugd nooit geleerd. Ik heb ze meteen ge-waarschuwd dat ze vaak zouden verliezen.Nou dat deden ze, met grote cijfers. Maarze hielden de moed er al die tijd in. Vaakmet een flinke dosis humor. Zelfs als zemet 11-0 achter stonden, pepten ze elkaarop. ‘Het worden er niet meer dan vijftien’,zeiden ze dan. Ze bleven knokken tot hetlaatste fluitsignaal.”Dijkgraaf voedde de speelsters voortdu-rend met uitleg tijdens partijspelletjes, hijgaf ze conditie- en krachttraining. Hij ver-zorgde in het clubhuis een bijeenkomstmet beamer, teneinde hen de fijne kneep-jes van de spelregels bij te brengen. Boven-dien besloot hij om Evelien Koetsier, dieals aanvalster van grote afstand werkloostoekeek, om te scholen tot libero. Zij hadtenminste de traptechniek om de bal uiteen doelschop over de middellijn te schie-

ten en aldus Elspeet uit de eeuwig duren-de druk te bevrijden. Al deze investerin-gen bleven niet zonder gevolgen. Na dewinterstop verloren ze nog met ‘slechts’9-1 van een opponent, van wie eerder met20-0 was verloren. Dan werd dat ene doel-punt gevierd als een kampioenschap.De eerste grote beloning voor teamgeesten doorzettingsvermogen volgde op 8maart 2008. Na veertien duels, waarin devrouwen van Elspeet 233 tegentreffers had-den geïncasseerd, veroverden zij hun eer-ste punt. „We speelden in en tegen Wa-penveld en stonden met 3-2 achter. SandraHuisman liep toen bij een botsing met eentegenstander een hersenschudding op. Zijis op een brancard naar de kantine afge-voerd. De tegenstander dacht al dat wij er-mee wilden stoppen, want er waren nogmaar drie minuten te gaan, maar wij zijn

doorgegaan. En uiteindelijk is het ons noggelukt om gelijk te maken: 3-3.”Een nog belangrijker dag in de annalenvan het vrouwenvoetbal in Elspeet was 27september 2008. „Ik was die dag met deA-junioren op pad, maar zag op een gege-ven ogenblik het aantal oproepen op zijnmobiele telefoon de pan uitrijzen. „Alle-maal gejubel vanuit de kleedkamer. De da-mes hadden de uitwedstrijd tegen Stroemet 1-0 gewonnen.”De vrouwen van Elspeet, die afgelopen sei-zoen al twee ploegen onder zich hieldenop de ranglijst, hebben komend jaar grotekans om kampioen te worden. Oud-inter-national Sanne Pluim heeft besloten omde gelederen te komen versterken. „Veelmensen in Elspeet begrijpen niet waaromze van de eredivisie afdaalt naar de vierdeklasse. Maar voor ons is het mooi.”

D e topklasse - en al haarmogelijke varianten enverbasteringen - is in detop van het vaderlandseamateurvoetbal al meer

dan twintig jaar onderwerp van ge-sprek. Nu komt het ding er eindelijk, inde zomer van 2010. Iets waar na diversevermetele pogingen - met of zonderoverleg met de betrokken clubs - inmeerdere kringen al niet meer op wasgerekend. ‘Zeist’ was echter zeer volhar-dend, met de instemming van debondsgedelegeerden in juni als gevolg.De landelijke klassen in het zaterdag-voetbal bestaan sinds 1970, vijf jaar er-na is de zondag hoofdklasse ingevoerd.Nog geen tien jaar later wordt er al

voor het eerst gesproken over een mo-gelijke samenvoeging. Maar de klokkenstaan nooit gelijk; het lijkt op een ge-bed zonder eind, dat nu toch nog is af-gesloten met wat nieuws.In het compromis dat is gesloten - zogaat dat in een polderland - is dan welde scheiding tussen profs en amateursverdwenen, nog altijd spelen de zater-dagamateurs en de zondagamateursniet tegen elkaar. In dat opzicht blijftNederland uniek in Europa.De twee topklassen bestaan elk uit zes-tien ploegen. Vijftien teams die dit sei-zoen nog in de hoofdklasse spelen eneen afvaller uit de Jupiler League. De-gradatie van twee clubs uit de eerste di-visie staat voor het aanstaande seizoen

vast. Hoe het daarna loopt, blijft nog af-wachten. De ploegen die in de topklas-se iedereen te slim af zijn, krijgen de ge-legenheid om op te klimmen. Als zeniet willen of kunnen, heeft de tobberuit de eerste divisie geluk.Om de vijftien plaatsjes in de topklassezal de komende maanden flink gestre-den worden. Ook de clubs die zich inde laatste jaren danig tegen de topklas-se hebben verzet - zeker in de zaterdaghoofdklasse C - zullen toch alles op al-les zetten om de stap te maken. Ieder-een streeft immers het hoogst haalbarena, zeker de voetballers op het veld.Het mag dan als een stap richting wal-halla voelen, het is ook een wandelingin het ongewisse. De bond praat nog

met de clubs over de voorwaarden,waar bij promotie naar de topklasseaan voldaan moet worden. Zonder denodige investeringen (lees: kosten) zaldat niet gaan. Waarbij ook geconsta-teerd moet worden dat de reiskosten inde topklasse zullen stijgen, terwijl hetaantal streekduels - ofwel kaskrakers -zal afnemen. Duidelijk een gevalletjevan ‘ieder voordeel heeft zijn nadeel’.Het zal de voetballers niet afschrikken.In het komende seizoen zijn er in elkehoofdklasse vier teams die zich kam-pioen wanen. De nummers vijf en zesstrijden om de resterende zes plekken.Dan wordt de eerste bladzijde van eennieuw hoofdstuk voetbalhistorie open-geslagen. Of we nu willen of niet.

In den beginne was er niets. Devrouwen van Elspeet wierpen debal onderhands in, alsof zij aanhet kegelen waren. Hetspelonderdeel waarin zij zich hetmeest konden bekwamen, wasde aftrap. De teller van het aantaltegendoelpunten stokte nietzelden pas boven de twintig.Twee jaar later is Elspeet ineenstitelkandidaat nummer één. Eensuccesverhaal dankzij hetdoorzettingsvermogen in eenklein dorp.

door Eric Mondeel

Zowaar een einde aan het gebed

Van niets tot titelkandidaat

Trainer Fernand Dijkgraaf had zijn handen vol aan de voetbalsters van Elspeet. „Enkele dames hadden ervaring, maar de meesten haddennog nooit gevoetbald. Sommigen konden niet eens fatsoenlijk rennen.’’ foto Bram van de Biezen

Page 8: Amateurvoetbalbijlage regio Veluwe

www.destentor.nl dinsdag 1 september 2009

8| amateurvoetbalWV-

De trainer in Marco Koorman smult van kunstgras.Onder elke weersomstandigheid een strak laken en

een ideaal ondergrond voor verzorgdvoetbal. Maar de ondernemer inhem fronst zijn wenkbrauwen als

er weer een klant met afgescheurdschoeisel zijn winkel binnen-

stapt.,,Ik denk dat kunstgras wordt on-

derschat.”Koorman, franchi-se-eigenaar van

COACH Zwolle, maggerust een ervaringsexpert

worden genoemd. Alsex-jeugdtrainer van FC Zwolle

en Be Quick’28 heeft de huidigecoach van FC Twente B1 de ontwik-

keling van het kunstgras aan de schoenen ondervon-den.Het verschil: „Het veld past zich niet meer aan deschoen aan, maar het schoeisel moet zich aanpassen.In gewoon gras zakt je schoen weg in de aarde, metkunstgras kom je tijdens het afzetten de aarde nietin.”Niet de gewrichten van de voetballer, maar het leervangt door de wrijving de grootste klappen op. Zolenen neuzen slijten in sneltreinvaart. „Ik heb mensenin de winkel gehad die na twee maanden terugkwa-men met een kapotte schoen.”Dat kan natuurlijk niet de bedoeling zijn. De ontwik-keling van het kunstgras zelf mag dan ijlings zijn, deschoenenmarkt holt er niet bepaald achteraan. „Dekennis ontbreekt en het aanbod in kunstgrasschoe-nen is niet groot.”Met de Predator - het paradepaardje van Adidas - om

je voet is het vragen om problemen. Het model be-staat uit drie verschillende onderdelen (hak, voethol-te en bovenstuk) en diverse materialen. De stiknadenspringen als veren open zodra ze bloot worden ge-steld aan kunstgras.„Ik denk dat we terug moeten naar de basis”, pleitKoorman voor een zo eenvoudig mogelijke voetbal-schoen. „Waarbij de zool en de de schoen uit éénstuk leer bestaan.”De trainer twijfelt er niet aan dat de ontwikkelingvan een aparte kunstgrasschoen vroeg of laat op ganggaat komen.

Al zal het nog wel even kunnen duren eer er een tast-baar exemplaar op de markt komt. „Er wordt veel ge-test, maar de profclubs spelen bijna allemaal op nor-maal gras, dus wordt er weinig aandacht aan dekunstgrasschoen besteed.”

H un speelse warming-up(van shirtje trekken!) zit ernog niet op, of de zes ‘Ka-bouters’ hongeren naar debal. ,,Zullen we een partijtje

gaan doen?’’ Lang hoeft ook Charissa vanden Os niet op een antwoord te wachtenvan de allerjongste balartiesten van de Har-derwijkse voetbalvereniging Zwart Wit’63.Jaaah! Ze zijn er alle zes voor te porren. Enwel meteen. De hesjes worden uitgereikt,de twee drietallen probleemloos gefor-meerd en het spel, dat mooie spelletje voet-bal, kan beginnen.Zo gaat het dus elke woensdagmiddag ge-durende het voetbalseizoen op sportparkParkweg in Harderwijk. Een uur lang isvoetbal de hoofdmoot in deze aandoenlij-ke ‘kabouterwereld’. Speels plezier, speelsbegeleid. Een prima combinatie. Een gou-den formule. De coaches Jaap Veenvliet enCharissa van den Os raken met hun losseaanwijzingen en hun dito aansporingen dejuiste snaar bij de voetbaldreumesen vanZwart Wit’63. ‘Kabouters’ worden deze bal-verliefde 4-plussers vleiend genoemd. Eneen betere benaming voor het grote genie-ten van en met deze allerkleinsten is er ei-genlijk ook niet. Voetbal is voor hen nogzo’n mooi sprookje.Dat hebben de kaboutertjes zeker gedaan?Wie zegt het niet na een onverwachte, ple-zierige gebeurtenis. Bij Zwart Wit’63 doende echte ‘Kaboutertjes’ het wekelijks. Vlij-tig en bovenal vreugdevol actief zijn StijnWoltman, Niels Landwaard, Joris Reinink,Levi Jansen, Ouassin Aarab en Casper vanDieren op hun vrije woensdagmiddag. Desuper-jonkies geven alle zes om beurten,of gewoon allemaal tegelijk, die grote lerenbal een onverwachte vaart en richtingmee. Geen wonder dat ze ter protectiescheenbeschermertjes om hebben.

Jaap Veenvliet, de vutter, springt er nu endan tussen als het balspel even dreigt vastte lopen. Charissa van den Os kan datevenzeer niet later. Tót een ernstige knie-blessure was zij zelf een gretige voetbal-ster. De twee opper-Kabouters van ZwartWit’63 hebben op nog geen half voetbal-veld net zo’n lol, in dat ene uurtje. Hunvrolijkheid harmoniseert met het voetbal-geluk van al deze ‘Kabouters’. ,,Je be-schouwt ze net niet als je eigen kinderen,maar zo ga je wel met ze om’’, zegt Vanden Os betekenisvol.Zwart Wit’63 is absoluut niet de enige Ve-luwse club waar het voetbalplezier letter-lijk in de kinderschoenen staat. Bambino’s,Dolfijntjes, Mini’s, van Ermelo totNunspeet dartelen ze dat het een lieve lustis over de velden die al dan niet van echtgras zijn. En net als in Harderwijk worden

de ukkies ook elders spelenderwijs en eenvleugje serieus voorbereid op het ‘grote’F-pupillenvoetbal.Om de punten spelen de ‘Kabouters’ vanZwart Wit’63 nog niet. Alleen bij het penal-ty-schieten, op luttele meters van het mi-ni-doel, ontstaat er elke woensdag iets vanechte spanning. Zeker bij de toekijkendemama’s, een enkele vader, oma’s en opa’s.Dan, van het ene op het andere moment,is het ineens menens. Tussen strafschopne-mer en strafschopstopper. Dan showt JorisReinink zijn trotste gezicht richting moe-ders, die vanuit de dug-out een spontanejuichkreet niet meer kan onderdrukken.Gelegenheidskeeper Ouassin Aarab steltzich opnieuw op. Liever zou hij zelf de balvanaf de denkbeeldige penaltystip willenpunteren. Maar het is vandaag zijn beurtom de ballen te keren, het is niet anders.

En wéér moet hij met tegenzin vissen.Want Casper van Dieren prikt de bal wa-rempel laag over de grond onhoudbaar inde uiterste hoek van het doel. Een klas-se-penalty.Dat ziet ook Jaap Veenvliet, de bevlogentrainer aller ‘Kabouters’. Hij klapt in zijnhanden. De handen die bij Zwart Wit’63vele kleine wonderen verrichten. Immers,hij is de verzorger van de A-selectie. Maarzijn handen kunnen meer dan alleen maargekwetste ledenmaten masseren. Hijkneedt er bij zijn club ook heel jong talentmee. Zonder de wekelijkse steun van Cha-rissa van den Os kan hij niet. Samen wa-ken zij nu voor het vierde seizoen over het‘Kabouterland’ aan de Harderwijkse Park-weg. Ze zijn goed op elkaar ingespeeld.Goed voorbeeld, doet goed volgen. Hun‘Kabouters’ hebben het zo onder de knie.

Predators knappen af op kunstgras

,,Zijn we er klaar voor?’’ JaapVeenvliet, de man die deze vraagluidkeels op een bijveld stelt,kent het antwoord natuurlijk al.Want reken maar dat Stijn, Niels,Joris, Levi, Ouassin en Casper erhelemaal klaar voor zijn.

door Hans Vos

Voetbalpret in ‘Kabouterland’

De speelse warming-up van de ‘Kabouters’ van Zwart Wit’63. Van links naar rechts: Stijn Woltman, Ouassin Aarab, Niels Landwaard, Joris Rei-nink, Levi Jansen en Casper van Dieren. foto Arienne Flipse

Page 9: Amateurvoetbalbijlage regio Veluwe

dinsdag 1 september 2009 www.destentor.nl

amateurvoetbal | 9WV-

Voetbaltricots zijn doordrenkt met trots en nostal-gie. Een identiteitsbewijs voor de supporter.

Het bezit dat nog machtiger is danhet clubwapen. Met het clubte-

nue strak om het lijf staat devoetballer net dat beetje stevi-

ger met zijn schoenen in deHollandse aarde.

Zeker diegenen die het voor-recht hebben het klassieke wit

met rode diagonale baan vanKoninklijke UD te dragen.Alleen de naam al.Onderscheiden door Hare Majes-teit en gesticht in 1875, waarmeeUtile Dulci (het nuttige met hetaangename) de oudste

veldsportvereniging van Nederland is.„Samen met het nationale elftal van Peru hebben wedit shirt als enige op de hele wereld”, vertelt voorzit-ter Anne van der Heyden. „Een uniek exemplaar, hetmooiste shirt van Nederland”, durft de preses te stel-len. Het is niet eens een vorm van misplaatste arro-gantie.Bijkans alles is in anderhalve eeuw veranderd, maarhet klassieke shirt van Koninklijke UD is nog gelijkaan zijn oorsprong.Zelfs shirtsponsoren moesten hun wensenpakket aanhet historische besef van UD aanpassen. „Er zijn weleens sponsoren geweest die iets met de rode bandwilden doen, maar dat hebben we nooit toegestaan.”Met een marktaandeel van ruim vijftig procent isHummel de meest voorname speler op de vaderland-se shirtjesmarkt.

Ook de shirtjes van Koninklijke UD en Go AheadEagles rollen over de toonbank van het Deventerhoofdkantoor.„Dit jaar hebben we het stadsaangezicht van Deven-ter op de achterkant van het shirt nagebootst. Uniekin Nederland”, vertelt PR & marketingmanager Mar-tijn Pothoven.Hij merkt dat er door clubs steeds meer met uitshirtswordt geëxperimenteerd. Retro modellen en apartekleuren zijn in, katoenen shirts zijn definitief verle-den tijd. „Nu moeten ze vooral ademend en vocht-doorlatend zijn, zodat het lichaam zo droog mogelijkblijft.”De fabrikant spreekt van kwaliteit, prijs en leverbaar-heid, maar voor fans draait het nog altijd om trots enidentiteit als ze het voetbalshirt van hun favorieteclub over het hoofd trekken.

N og wekelijks gedurende hetseizoen beweegt hij zich,met of zonder bal aan derechtervoet, tussen de krijtlij-nen. Schouten, die dit kalen-

derjaar de ‘magische’ leeftijdsgrens van 50jaar heeft bereikt, kan het actieve spelletjenog lang niet missen.Denkt hij op de post van voorzitter bij hetnaar de tweede klasse gedegradeerde Veen-sche Boys toch vooral vooruit, in het veldis hij de verdediger pur sang. Als rechts-back dan wel voorstopper begint hij aande nieuwe jaargang, als de noestesta-in-de-weg in de achterhoede van Veen-sche Boys 5. In dat team deelt hij het zater-dagse voetbalplezier met zijn twee zoons,met teamcaptain Sam (22 jaar oud) en tops-corer Sicco (20).Als ‘voetballende Abraham’ is Dick Schou-ten met afstand de groepsoudste. Zijn me-despelers hebben de gemiddelde leeftijdvan zijn eigen jongens. Maar van een over-koepelende vaderrol wil de ‘defensiespecia-list’ niet spreken. Integendeel, beklem-toont hij. ,,Want daar ben ik zelf nog eente kinderlijke voetballer voor’’, zegt Schou-ten met jongensachtige bravoure. Het iseen veelbetekenende opmerking van de ve-teraan met het kwieke voetbalhart.Jong van geest is hij en elke wedstrijd op-nieuw gefocust op het veroveren van driekostbare punten. Maar wel, zo geeft hijmet lichte tegenzin toe, met steeds watstrammer wordende spierbundels. De voet-balpapa van Veensche Boys wordt ouder,maar niet minder fanatiek, zo weten ookzijn ploegmaats. Tenminste één keer perweek traint Schouten, om het lijf in eengoede conditie te houden.Het zit hem niet lekker dat hij vanwegedrukke werkzaamheden vrijwel onge-traind aan de aftrap van deze competitieverschijnt. ,,Hoe ouder je wordt, des te va-ker je eigenlijk moet trainen. Anders wor-

den die wedstrijden steeds heftiger’’, oor-deelt Schouten. Hij hunkert alweer naarkrachtmetingen met het vierde elftal vanhet Puttense Rood Wit’58, SDC Putten 10en SC Hoevelaken 6.Dat hij met zijn zonen in de regio en daar-buiten op puntenjacht kan gaan, is voorhem de belangrijkste drijfveer om zijnvoetballoopbaan maar te blijven rekken enrekken.,,Ik heb altijd graag met ze willenvoetballen. En zij met mij.’’ Dick Schoutenwas in de jeugdjaren van Sam en Siccohun grootste supporter. Maar hij was ookscheidsrechter bij hun wedstrijden, ofgrensrechter. ,,Als je fit bent, is het alsouder toch heerlijk om samen met je kin-deren te sporten. Dan maakt leeftijd tochniet uit?’’ Tot zijn achttiende levensjaarvoetbalde hij in zijn vroegere woonplaatsWoerden bij Sportlust’46. Vanaf zijn 38e

pakte hij de draad weer op in Nijkerker-veen, zijn huidige stek, bij Veensche Boys.Twintig jaar lang kwam het er gewoonniet van om in competitieverband te voet-ballen. Studie, werk, gezin, knieblessure,de legitieme redenen daarvoor laten zichraden. Passief genoot hij tussendoor welvan de voetballerij. ,,Maar zelf tegen eenbal trappen blijft het leukst.’’Dus bond hij de ‘kicksen’ uiteindelijk weeronder. ,,Die strijd, de emoties, dat competi-tie-element, het afreageren, ik kan nietzonder’’, zegt Schouten. ,,En niet te verge-ten de voetbalhumor, op het veld, in dekleedkamer.’’ Een winnaarstype in de oer-vorm is hij gebleven. ,,Alleen bij winst stapik tevreden van het veld. Daar kan ik urenvan nagenieten. Dan voel ik ook minderdat de jaren gaan tellen.’’Als verdediger is het zijn kunst de aanval-

ler van de tegenpartij te dwarsbomen,twee keer 45 minuten. Schouten doetniets liever, heel fanatiek. ,,Alle middelengrijp ik aan. Al houd ik me wel wat meerin sinds ik clubvoorzitter ben. Het ruige iser af. Ik besef dat ik nu een voorbeeldfunc-tie heb, ook in het vuur van het spelletje.Een overtreding maak ik natuurlijk nogwel eens. Dat vind ik ook geen probleem.Maar ik probeer er wel aan te denken.’’Het grote voordeel van zijn uitzonderlijkedubbelrol is, dat hij als de voetballendevoorzitter zijn voelhorens tot diep in dekleedkamer kan uitsteken. ,,Waar ik danook zeker voor pleit, is de blijvende aan-dacht voor de lagere elftallen in onze vere-niging. De blik is altijd gericht op het eer-ste elftal. Ook bij ons. Dat is het vlaggen-schip. Maar de sociale functie mag zekerniet worden vergeten.’’

Voetbalshirt identiteitsbewijs van club

Een energieke voorzitter opvoetbalschoenen. In Nijkerker-veen is dat geen bijzonderheidmeer, sinds Dick Schouten deleiding over het dagelijks bestuurvan Veensche Boys heeft.

door Hans Vos

Oude rot met een jong hart

Als ‘voetballende Abraham’ is Dick Schouten met afstand de groepsoudste. Zijn medespelers hebben de gemiddelde leeftijd van zijn eigenzoons. foto Studio Kastermans

Page 10: Amateurvoetbalbijlage regio Veluwe
Page 11: Amateurvoetbalbijlage regio Veluwe

dinsdag 1 september 2009 www.destentor.nl

amateurvoetbal | 11WV-D10R

Ortho-tec fingerprotection, mega-grip foam, air-vent-systeem, expanded finger tips, catch control...Je zou bijna gaan denken dat iedere doelpoging bijvoorbaat gedoemd is in de handen van de keeper te

verdwijnen. ErvaringsdeskundigeAlbert Flier over het ge-

heim van een goedekeepershandschoen.„Ik

heb ook met fingerpro-tection (vingerbe-

scherming) ge-keept. Van der Sar

deed het ook. Hetwas een rage. Hans

Vonk haalde de be-scherming er uit, maar ge-

bruikte de handschoenenwel. Voor commerciële doel-

einden.” Albert Flier (28) doorliep de jeugdopleidingvan Heerenveen, ging naar Cambuur, stond een jaarin het doel van Be Quick’28 en heeft inmiddels meerdan 200 duels bij SC Genemuiden achter zijn naamstaan. In die stad is hij ook de eigenaar van FlierSport en Fashion. Hij is hofleverancier voor zijn ei-gen club. „Trainingspakken, tassen, slippers,coach-jassen. Bedenk het maar, ik lever het alle-maal.” Uit zijn eigen collectie haalt Flier zijn Pu-ma-keepershandschoenen van ongeveer 60 euro.„Een vrij simpel model, maar met een elastiekenband, klittenband en een goede griplaag. Goedkope-re handschoenen zijn vaak minder stevig. Het foamis minder dik, dus het dempt ook minder.”Zonder de dure Engelse termen uit de folder weetFlier ook wel waar de handschoenen aan moetenvoldoen. „Ze moeten ten eerste gewoon comfortabelzitten. Het moet een goed gevoel geven. Net als een

schoen. Je kunt wel een leuk model zien, maar als-ieveel te groot is heb je er nog niks aan. Een volwasse-ne heeft gemiddeld maat 9, maar hou er rekeningmee dat de maten per merk verschillen.” De keuze iswat dat betreft reuze. Flier noemt naast de bekendemerken ook Reusch, Stanno en Uhlsport.Een ander belangrijk punt is uiteraard grip. „De mo-derne bal is licht en er zit een coating op die hemglad maakt, vooral als de bal nieuw is. Op goedehandschoenen zit ook een coating. Het geeft meergrip. Je moet ze iets nat maken, dan plakt de bal aande handschoenen.” Toverwoord is het foam. „Dat be-gint op een gegeven moment los te laten. Dan moetje ze wisselen.”Tijd om een emotionele band op te bouwen met dehandschoenen die een fantastische penalty stopten,is er dus niet. „Nee, ik heb gemiddeld een paar oftien per seizoen nodig.”

I n gedachten haalt de trainer van deHarderwijkse eersteklasser dan deene na de andere situatie terug.Waarbij hij zich dan telkens weer devraag stelt of hijzelf goed gehandeld

heeft in de coaching van zijn spelers.,,Daar worstel ik dan mee.’’De begeleiding van de hoofdmacht vanVVOG slurpt veel van zijn energie op. Zobegaan is hij met zijn club, eens een groot-macht in het zaterdagvoetbal, en met zijnteam vooral. Het is, nu de bomen langssportpark De Strokel niet meer tot in dehemel groeien, laveren tussen wensdro-men van de beleidsbepalers en supportersen de reële mogelijkheden van zijn jeugdi-ge spelersgroep.Drost beseft de moeilijkheidsgraad van deklus om het iedereen in VVOG-kring naarde zin te maken. Er mag dan, vanwege deinvoering van de topklasse, een versterktepromotie zijn, dat wil op voorhand nietzeggen dat de Harderwijkse kansen om te-rug te keren in de hoofdklasse evenrediggroter zijn geworden.De eerste klasse D is een verzamelplaatsvan elkaar verdringende clubs, die net alsVVOG hunkeren naar een herhaling vanvervlogen topjaren.De concurrentie heeft op brede schaal ‘in-gekocht’, Drost zette bij gebrek aan finan-ciële middelen de sluis tussen de jeugdafde-ling en de A-selectie wagenwijd open inde hoop de uittocht van een legertje basis-spelers op te vangen.Waarbij hij van geluk spreekt dat de neer-

gang in het prestatieniveau van VVOG inde laatste seizoenen de ontwikkeling vaneigen opgeleide spelers niet gedwars-boomd heeft. ,,Als er geen goede jeugdop-leiding was geweest, waren we veel verdervan huis geweest.’’Anders dan anderen bij VVOG beschouwtDrost de nieuwe jaargang als een tussen-jaar, nadat de hoop op een directe rentreein de hoofdklasse in de eindfase van vorigseizoen definitief vervloog.,,We zullen in deze competitie flink moe-ten investeren om het niveau van deze jon-ge spelersgroep flink op te kunnen krik-ken, zowel tactisch en mentaal als conditio-neel. Daar is tijd voor nodig.’’De oud-speler van de Harderwijkers, methoofdklasse-ervaring in de benen, duidtzijn standpunt nader. ,,Mensen halen tweezaken heel snel door elkaar: ambities endoelstellingen. Ze willen allemaal heelgraag heel snel de hoofdklasse weer in,maar ze moeten zich ook afvragen ofVVOG daar nu de mogelijkheden en despelers voor heeft. Veel clubs in de eersteklasse zijn stappen verder dan wij. Desal-niettemin vind ik het met mijn technischestaf wel een enorm uitdaging om de clubverder op weg te helpen.’’In dat opzicht wacht Drost naar eigen zeg-gen een ‘heel interessant jaar’. ,,Ik ben heelbenieuwd hoe de groep zich gaat ontwik-kelen richting de hoofdklasse. Noem mijgeen beschermheer, ik wil het maximaleuit mijn selectie halen. Ook ik wil met de-ze eigen jongens promoveren naar dehoofdklasse. De potentie is er voor eendoorontwikkeling. De ene speler zal hetsneller oppakken dan de andere. Spelersmoeten ook beter willen worden als ze ko-men trainen. Ze moeten zeker niet komentrainen om het trainen.’’Met al zijn selectiespelers afzonderlijkheeft Drost gesprekken onder vier ogen ge-voerd, om ieders persoonlijke drijfveren teontdekken en te bepraten. ,,Iedere spelerverwacht dat hij basisspeler zal worden.En ze verwachten allemaal dat we promo-veren. Dat is gebaseerd op jeugdig enthou-siasme. Maar het is een irreëel verwach-tingspatroon, dat moeten ze zich realise-ren.’’VVOG moet een inhaalslag maken, weetDrost. ,,De club is de laatste jaren in bewe-

ging gekomen. Er is weer een goede spon-sorcommissie ontstaan, een goed bestuur,een goede technische commissie. Kijk eenswaar we nu staan in vergelijking met waar

we vandaan komen. Er zijn in de laatstetwee jaar in de organisatie grote prestatiesgeboekt. Elk nieuwe stap vooruit geeftenergie, een mooie ontwikkeling.’’

Nooit meer grabbelen met Catch Control

Fietsend door het Veluwsenatuurschoon, een dag na eenwedstrijd van ‘zijn’ VVOG,bemerkt Henk Drost meer daneens dat het spelletje voetbalhem ook op zulke relaxtemomenten maar niet loslaat.,,Dan krijg ik het hoofd maarniet leeg.’’

door Hans Vos

Henk Drost beseft de moeilijkheidsgraad van de klus om het iedereen in VVOG-kring naarde zin te maken. foto Ruben Schipper

Henk Drost laveert tussenmooie dromen en realiteit

Page 12: Amateurvoetbalbijlage regio Veluwe

dinsdag 1 september 2009 www.destentor.nl

amateurvoetbal | 13WV-D12R

I mmers, in de laatste jaargang van dehoofdklasse-oude-stijl kan de spor-tieve toekomst van zijn ambitieuzevereniging voor een belangrijk deelworden ingekleurd. ,,Het wordt hoe

dan ook een uniek jaar.’’Als het aan Koopman ligt krijgt de in 2010nieuw te formeren topklasse bij de ama-teurs de steunkleur oranje, die zo kenmer-kend is voor de ‘huisstijl’ van de Nijker-kers. Volop meedoen met de beste zater-dagclubs van Nederland, is de eerzuchtigevoorman van Sparta veel waard. Al is hetmaar om zijn eigen belofte waar te maken,die hij twee jaar geleden uitsprak bij zijnaantreden. Van de richting naar de top dieis ingeslagen, mag niet worden afgeweken,stelt hij.Zijn prestatiedrang is groot, van nature.,,Ik kom als voorzitter niet tot rust. Hetgaat gewoon door, maar dat vind ik nieterg.’’ Dat persoonlijke aardje sluit nauwaan bij de diepgewortelde clubidentiteit,vindt hijzelf. Koopman verpersoonlijkt dewerklustige Spartaan die jaar na jaar voor-uit wil. Hij is de man die ook buiten zijnfunctie om de handen uit de mouwensteekt, als het clubbelang er om vraagt.,,Waar nodig spring ik bij.’’ De Nijkerker ismet veel gelijkgestemden op de Ebben-horst, het naar een van zijn illustere voor-gangers vernoemde sportpark.Nu de invoering van de topklasse een defi-nitief feit wordt, beginnen Koopman ende zijnen aan de boeiendste fase in hunclubbestaan. Haakt hun Sparta volgendjaar aan bij de nieuwe ontwikkeling, ofnog even niet? Koopman heeft vertrou-wen in de missie, gebaseerd op de in hetrecente verleden behaalde resultaten in dehoofdklasse B.Puike topdrie-noteringen en eenbijna-kampioenschap geven aan dat er in

Sparta-kringen een prestatief klimaatheerst.Squashend houdt hij met enige regelmaatzijn eigen conditie op peil, om besturendop energieke wijze leiding te kunnen ge-ven aan wat hij het ‘bedrijf Sparta’ noemt.,,Verstand van voetbal heb ik niet’’, zo her-haalt hij een betekenisvolle one-liner uitzijn openingsspeech als voorzitter. ,,Maarop mijn manier kan ik van het spelletje ge-nieten.’’In hoge mate pleziert het hem dat de Nij-kerkse formatie met een ‘eigen hart’ aanhet gehengel naar de gewilde plaatsbewij-zen voor de topklasse begint. Hij be-schouwt deze gestage doorstroming vanzelf opgeleide spelers als de innerlijkekracht van zijn vereniging. ,,Als een van deweinige clubs in de top van het zaterdag-

voetbal hebben wij dat heel goed voor el-kaar’’, meent Koopman.Dat fundament is topklasse-waardig, ver-kondigt hij. Maar om met een geslaagdesprong op dat nieuwe, verhoogde podiumte belanden zal iedereen zich in de selectieweek na week moeten inspannen, in col-lectieve zin, zo realiseert Koopman zich.,,Het wordt een seizoen van 26 finales’’,zegt de Sparta-preses in de woorden vanhoofdtrainer Henny Lee om de moeilijk-heidsgraad te duiden.,,De doelstelling van Sparta is heel duide-lijk: we willen de topklasse in. Of we datnu bereiken via de zesde plaats en eenpaar beslissingswedstrijden of rechtstreeksvia de eerste plaats, is minder van belang.Als we het einddoel maar halen. Als kam-pioen is dat natuurlijk het mooiste, maar

in het geval van Sparta niet erg reëel. Wemoeten zorgen dat we er vanaf het beginbij zitten. Al zal handhaven in de topklasseerg zwaar worden.’’Het streven van de Nijkerkers is zichtbaarin de breedte van spelersgroep. Die heefteen kwaliteitsimpuls ondergaan die veelkrachtiger is dan in voorgaande seizoenen.,,Maar of dat een garantie op succes is? Ab-soluut niet, want het balletje blijft rond enalle ploegen hebben zich versterkt.’’Koopman beweert stellig dat ook de top-klasse straks het predikaat amateurtop ver-dient. ,,Net als nu de hoofdklasse. Tenzijde KNVB er een andere lading aan geeft.’’Van de uitstraling die daar bij hoort, wilSparta profiteren. Zo lang mogelijk. ,,Omaantrekkelijk te blijven, voor nieuwe le-den, maar ook voor nieuwe sponsors.’’

Zoals Gertjan Verbeek vorig seizoen bij Feyenoordwerd weggehoond om zijn moderne, en daarom af-wijkende trainingsideeën, zo kregen de fabrikantenvan sportkleding de voetballer met geen mogelijk-

heid uit zijn katoenen on-dergoed. „Maar ze begin-nen aan het idee te wen-nen”, weten ze bij desportsmegastores vanTelstar.„Het begint bij eenicoon, bij een spelervan Oranje die zijnshirt uittrekt. Voetbal-lers kennen namen inonderkleding als Od-lo en Craft niet. Hetverandert nu Nike enAdidas gasgeven”,

zegt Marc Schraverus. Op de afdeling inkoop van deenorme sport- en modewinkels in Deventer, Harder-wijk en in het stadion van FC Zwolle ziet hij de voet-baller steeds vaker nadenken bij wat voor de hardlo-per en de wielrenner al jaren heel normaal is. „Voet-ballers dragen nog vaak katoenen t-shirts, maar dat isuit den boze. Het houdt vocht vast, het lichaam koeltaf. Voetbal is de laatste vijf jaar een andere fysiekesport geworden, ook door het kunstgras. Sneller,maar ook harder. Spieren krijgen meer op hun du-vel.”Vandaar ook de toenemende vraag naar slidingbroe-ken. „Voetballers zijn bezig aan een inhaalslag.”Telstar speelt daar op in door ook de producten vanMcDavid aan te bieden. Het merk dat zich vooral opsportmedische bescherming richt, bedacht een broekmet pads die extra bescherming bieden. „En hethoudt de spieren op hun plek. Het is ideaal voorkeepers én spelers”, zegt Schraverus.

Belangrijk is te weten dat de slidingbroek niet be-paald een modeartikel is. Volgens de spelregels vande KNVB dient het altijd van dezelfde kleur te zijnals de voetbalbroek erboven, en is het niet langer dankniehoogte.De speler die zich op een andere manier denkt temoeten onderscheiden dan op zijn voetbaltechnischekwaliteiten is de bond trouwens al jaren een doornin het oog. Met de huidige regels van de voetbalbondis het type ‘Winston Bogarde’ in ieder geval in theo-rie simpel van de velden te weren. Gelukkig maar.Een speler mag niets dragen dat gevaarlijk is voorhem of een andere speler. Daarom zijn álle sieradenverboden. ‘Dus geen halskettingen, ringen, armban-den, oorbellen, leren bandjes, rubber bandjes’, verdui-delijkt de bond. Ook het afplakken van de sieraden istrouwens niet toegestaan. Blijft over de roze voetbal-schoen, de oversized tattoo. En nu ook het onder-goed.

Hip ondergoed sieraad voor het lichaam

De eerste man van SpartaNijkerk, voorzitter WimKoopman, hunkert vol ongeduldnaar de aftrap van het nieuwevoetbalseizoen. En eigenlijk nogveel meer naar het slotsignaal,volgend jaar mei.

door Hans Vos

Koopman gelooft in missie

Wim Koopman verpersoonlijkt de werklustige Spartaan die jaar na jaar vooruit wil. foto Sacha Wunderink

Page 13: Amateurvoetbalbijlage regio Veluwe

dinsdag 1 september 2009 www.destentor.nl

amateurvoetbal | 15WV-D14R

B ovendien raakte Renden zelfnauw verbonden met de spe-lers en speelsters met een ver-standelijke beperking, die velejaren binnen de poorten van

zorgaanbieder ‘s Heerenloo in Ermelo eenploeg hadden gevormd. Nog altijd ont-fermt hij zich, samen met andere vrijwilli-gers, over ‘onze jongens’, zoals de G-voet-ballers bij FC Horst respectvol in de voet-baltaal worden genoemd. Terwijl Bea, Jis-ka en TieCie toch van het vrouwelijke ge-slacht zijn in de spelersgroep.Zeker onderling wordt er geen onder-scheid gemaakt, tussen man of vrouw, tus-sen goed aan de bal of minder goed, zegtRenden, een van de trouwe begeleidersvan wat in vroeger jaren de Fokko Boysheetten. Spelers en begeleiders noemen el-kaar steevast bij de voornaam. Doordat detoenmalige coaches van deze ‘s Heeren-loo-ploeg ermee stopten, werd bij FCHorst aangeklopt. Dick Nap verhuisdemee als betrokken steun- en toeverlaat.Jan Hogt en Willem Hamstra werden denieuwe trainers.Gedurende het seizoen is er een wekelijksevoetbalavond voor de circa twintig balver-liefde G-kanjers, in sportzaal Het Keerpuntop het terrein van ‘s Heerenloo. Want trou-we kanjers zijn het allemaal, zeggen Ren-den en Nap. De dinsdagavond is de vastebalavond voor ‘hun jongens’. Nap is er vrij-wel altijd, Renden zeer regelmatig. Genie-ten is het, telkens weer, van het natuurlij-ke enthousiasme in onderlinge partijvor-men, van samen voetballen, van samen

scoren. ,,Het is héél anders dan gewoonvoetbal, in alle opzichten’’, beklemtoontRenden.De leeftijdsopbouw in het G-team van FCHorst is opvallend, van zestien tot 65 jaar.Taeke is met afstand de groepsoudste, dekeeper van het stel. ,,Er zijn er bij Horstmaar weinig die hem niet kennen’’, verteltNap. Taeke is er zeker bij, als er op woens-dag 9 september op sportpark De Adelaar‘s ochtends wordt afgetrapt voor het aller-eerste G-toernooi op het Ermelose voetbal-complex, waar door de jaren heen al zo ve-le échte voetbalsterren uit het profmilieustraalden.Taeke zal die dag zeker schitteren. Wieniet van de spelers uit de G-selectie vanFC Horst? Of anders wel van deelnemen-de clubs als het Harderwijkse VVOG en IJs-selmeervogels uit Spakenburg. Meedoen is

véél belangrijker dan winnen. ,,We gaan aleen aantal jaren allerlei toernooitjes af.Zo’n dag wilden we zelf ook eens organise-ren’’, zegt Renden, die rekent op veel good-will voor het door een lokale bank onder-steunde initiatief.In de aanloop naar de toernooidag zal ereen aantal malen worden getraind op DeAdelaar. Dat is doorgaans niet hun vastespeellocatie. Veel liever pingelen ze in dezaal. Al was het maar omdat de meesteneen gruwelijke hekel hebben aan koude enregen. Een groot voordeel van zaaltrainin-gen is ook dat er via de achter- en zijwan-den gewoon lekker kan worden door ge-voetbald. De bal vliegt er nooit uit, zoals tevaak op het veld gebeurt.In de sportzaal komen ook de mindere go-den vaker in balbezet, stelt Nap. ,,Ze zijnheel sociaal onder elkaar’’, vindt Renden.

,,Want ze zorgen ervoor dat iedereenscoort. Ook degene die niet kan voetballenscoort tenminste een keer.’’ Ja, knikt Nap.,,Al is het in eigen doel, dat maakt nietuit’’, voegt Nap eraan toe. ,,Ook dan wordter een ereronde gemaakt.’’Met uitjes wordt het voetbaljaar opge-fleurd. Renden en Nap zijn met hun volge-lingen naar wedstrijden van Ajax geweest,of naar die van het Nederlands elftal. ,,Al-les wat met voetbal te maken heeft, vin-den ze het leukst’’, zegt Renden over de in-vulling van de uitstapjes. ,,En vooral alshet over Ajax gaat. Ze zijn op één na, Leo-pold, allemaal voor Ajax.’’ Leopold deeltzijn clubliefde voor Feyenoord met Ren-den. Dat hebben ze een keer samen naarhartenlust in de Rotterdamse Kuip geuit.,,Die jongen had de dag van z’n leven. Fan-tastisch.’’

Goed nieuws voor de meer behoudende voetballief-hebber. Met de Mercurial keert Nike terug naar dekleur zwart. De moderne schoen in een klassiek jasje

slaat aan. „Het is uitdelen”,zegt Pim Mulder van

Sportshop Walter vanden Belt ‘100% voet-bal’ in Apeldoorn. Bijwijze van sprekendan natuurlijk.

Grofweg 350 euro kostde topper in de serie,

maar met zestig euro opzak glij je gelukkig al inhet instapmodel. „Wezien dat volwassenen voor-al uit het midden en het

hoge segment kiezen”, zegt

Mulder over de algehele trend. „Je betaalt voor com-fort. Het is een vergissing dat een topschoen langermeegaat. Ik ben van mening dat je negen tot twaalfmaanden met een schoen moet kunnen doen, al zieje wel dat het kunstgras veel schade toebrengt.” Kin-deren kunnen ook met een goedkoper model toe. „Zezijn eruit gegroeid voordat de schoen kapot gaat.” Adi-das scoort met de cyaanblauwe F50-i (184,95 euro).Het paradepaardje van het Duitse sportmerk is voorde deuren van het slachthuis weggelopen. „Deschoen heeft het heel moeilijk gehad”, weet Mulder.„Ze hebben overwogen om het uit de collectie te ha-len, maar met een enorme campagne is toch nog eenkeer alles op alles gezet. Je kwam de reclame zelfs inbushokjes tegen. Je werd er mee doodgegooid.” DatLionel Messi ze - voor een ongetwijfeld leuk bedrag -voor het oog van de camera wilde aantrekken en zedaarmee miljoenen huiskamers binnenbracht, gaf de

doorslag. „Voetballers willen voetballen waar de profsop voetballen.” Het is daarom ook niet verwonderlijkdat de animo groot is om de nieuw verworven schoe-nen ter plekke laten bedrukken met de eigen naam.De Adidas-klassiekers Copa Mondial - ‘Dunner leerdus soepeler’ - en Kaiser Liga - ‘Dikker dus steviger’ -hebben gewoon hun vaste plekje in de collectie be-houden.Zoals de naam doet vermoeden richt Van den Beltzich volledig op de voetballer. Leden van verenigin-gen in de regio kopen er met korting, spelers van deeerste elftallen komen er om hun schoenenbon te ver-zilveren. „En hoe meer de leden kopen, hoe meer declub kan verdienen. We keren het aan het eind vanhet seizoen uit in ballen.” Zo vlak voor de start vande nieuwe competitie is het daarom topdrukte in dewinkels in Apeldoorn en Deventer. „Verstand op nulen doorgaan.”

De overgang verliep geruisloos,zo’n zeven jaar geleden. TypischFC Horst, noemt Evert Rendende opvang. De oud-voorzittervan de Ermelose voetbalclubverschafte het gewezenG-voetbalteam van ‘s Heerenloo,Fokko Boys, met hulp vananderen onderdak op sportparkDe Adelaar. ,,Anders was hetteam ter ziele gegaan.’’

door Hans Vos

De voetbalschoen: nu ook in het zwart

G-voetballers genieten altijd

Het plezier straalt eraf bij de G-voetballers van FC Horst. foto Arienne Flipse