Najaar 20121

Special van het Agapè Magazine over Athletes in Action Najaar 2012 Nr 20

Sportministrycoach maakt

kerken jaloers

@lead sluit af en begint weer

STINT’ers kijken terug op zomer

2

Tekst: Matthijs den Dekker, Foto: Herbert Sturing

En de winnaarrr is… Hannah Bremer!

We hadden veel inzendingen voor onze

fotowedstrijd. De winnende foto vind

je op de voorkant van het magazine.

Uit de vele foto’s die opgestuurd

zijn vonden we dit een mooi beeld

van het AIA-gevoel. Het is een foto

die verbinding uitstraalt: biddende

mensen buigen hun hoofd voor God.

Dat is echter niet de reden dat we

hem gekozen hebben. Straks het

verhaal waarom we hem wel hebben

uitgekozen,

Het duurde even voor ik het zag:

de T-shirts van een aantal van de

Spaanse jongens is niet zomaar een

T-shirt, maar een shirt van Atletas in

Acción, de Spaanse AIA. En dan wordt

zo’n schouder-aan-schouder-staan

tussen AIA en AIA opeens veel

veelzeggender. Voor de mensen die

het een beetje klef beginnen te vinden,

alvast een tipje van de sluier van

verderop in dit magazine. Na twee

jaar HBE gaan we namelijk nog door.

Nog een jaar extra investeren in de

Europese kerken waar we deze zomer

zijn geweest. De banden sterker

aanhalen om ze straks sterker op

hun eigen benen te laten staan. Meer

samenwerken met de plaatselijke

AIA om ze nog enthousiaster te

maken over onze visie. Schouder aan

schouder met de kerken samen aan

het werk in Gods Koninkrijk.

PS: Op de pagina hiernaast zie je een

foto uit Nijmegen. Hij heeft niet de

voorkant gehaald, maar krijgt bij deze

wel een eervolle vermelding. Het

is geen actiefoto of geestelijke foto

van Bijbeluitleggende sporters. Het

is een foto van een bedankje en dat

ene zinnetje onderaan vertelt wat mij

betreft ook een hoop over waarom we

doen wat we doen...

REDACTIONEELGefeliciteerd!

nu eerst een felicitatie voor Hannah: gefeliciteerd met de eervolle positie van jouw foto op de voorkant van het AIA-magazine!

COLOFONHet AIA-magazine is een speciale uitgave van

het Agapè-magazine over Athletes in Action

(AIA). Het AIA-magazine verschijnt ieder najaar

en wordt verspreid onder donateurs, jongeren

die hebben deelgenomen aan AIA-projecten,

sportkampen of events en andere relaties.

AIA wil kerken in binnen- en buitenland

helpen de Grote Opdracht te vervullen door

middel van sport. Zij wil dit doen vanuit een

diepe bewogenheid voor mensen, in volkomen

afhankelijkheid van God en gelovend dat Hij het

onmogelijke kan doen.

Agapè stapt midden in de leefwereld van

mensen die God nog niet kennen. Wij willen

helpen bewegingen van Gods Geest op gang te

brengen daar waar mensen wonen, werken en

studeren, zodat iedereen in Nederland iemand

persoonlijk kent die Jezus daadwerkelijk volgt!

Najaar 2012, Nummer 20

Foto cover: Hannah Bremer

Vormgeving: www.brainstorm.nl

Contactgegevens:

Atoomweg 10-2e verdieping

9743 AK Groningen

T 050-5492715

F 050-5269814

E info@athletesinaction.nl

W www.athletesinaction.nl

Giften:

Giro 1021474

Bank 48.36.38.846

t.n.v. Stichting Agapè te Doorn

o.v.v. code 200 AIA

Legaten:

U kunt ons ook door middel van een legaat

steunen. Wij adviseren u dit bij een notaris vast

te leggen. U kunt het beste gebruik maken

van de volgende clausule: ‘ik legateer vrij van

rechten aan Stichting Agapè te Doorn inzake

Athletes in Action een bedrag van 2… om te

worden afgegeven zonder kosten drie maanden

na mijn overlijden.‘

hahaha

Athletes in Action Magazine

Foto: Lotte ten HoveFoto: Lotte ten Hove

“Een van de jongeren uit de wijk Hatert heeft dit gemaakt om het team te bedanken, alle namen die je ziet zijn mensen van het Sportteam of de Crew. Onderaan staat ‘Jullie zijn een familie voor me’. Het leven van deze jongen is de afgelopen jaren door AIA enorm positief veranderd en hij heeft Jezus leren kennen!”

3

InterTeen Nijmegen

Najaar 2012

Athletes in Action Magazine

Als AIA zien we dat veel kerken en

christenen behoefte hebben aan

eigentijdse en relevante manieren om

hun geloof te delen met niet-christenen

in hun omgeving. Wij geloven dat sport

een krachtige manier daarvoor is en

helpen kerken dit middel in te zetten.

Wanneer sportevangelisatie is ingebed

in structurele activiteiten, lokale

betrokkenheid en visie op langere

termijn, noemen we dit sportministry.

AIA gaat met kerken in Nederland

partnerships aan en coacht hen zodat

de kerken een blijvende sportministry

opzetten in de wijk waar ze deel van

uitmaken. Onze droom: meer kerken

die veranderen, meer jongeren die

er op uit gaan, meer mensen die

Jezus leren kennen. Om die droom te

realiseren, is het noodzakelijk dat we

een nieuwe stap zetten: de stap naar

lokaal werken. Deze stap houdt in dat

we het trainen en coachen van kerken

in sportministry meer op lokaal niveau,

in de stad van de kerk, willen laten

plaatsvinden. Hiervoor zullen AIA-

medewerkers, zoals Paul nu al doet, in

de stad gaan wonen en werken. Deze

noemen we sportministrycoaches.

In samenwerking met een lokale

kerk zal de sportministrycoach een

sportministry starten die als voorbeeld

zal dienen voor andere kerken die sport

willen inzetten. Door deze manier van

werken kunnen kerken beter worden

getraind, omdat zij in de praktijk

kunnen leren wat sportministry

inhoudt, en ook omdat de lijn van kerk

naar AIA erg kort wordt doordat een

AIA-coach dichtbij is.

De visie achter desport ministrycoach

Athletes in Action Magazine

“We zijn bezig met kerkenjaloers maken.”Tekst: Matthijs den Dekker,

Foto’s: FaceOff/Athletes in Action

Eén van de nieuwe ideeën die

Athletes in Action komend

seizoen gaat vormgeven is de

sportministrycoach (zie kader).

Het idee van de sportministrycoach

is een voortzetting van de visie om

kerken te trainen en toe te rusten

om uiteindelijk, zonder hulp van AIA,

door sport relaties te bouwen met

mensen in hun omgeving.

Dat laatste is wat Paul Stoorvogel

(27) nu al zo’n twee jaar namens de

Vrije Baptistengemeente Groningen

in ‘hun’ wijk Vinkhuizen doet.

Elke week sporten met jongeren

en vertellen over Jezus in de

gesprekken die zo ontstaan. Paul is

ook medewerker van AIA en is één

van de eerste sportministrycoaches

van AIA.

Paul: “Dit idee komt voort uit een

verlangen van AIA dat kerken in

de wijk aanwezig zijn. AIA is in

het verleden vooral projectgericht

geweest - wat heel veel goeds in zich

heeft en waar we ook zeker mee door

moeten blijven gaan. Uiteindelijk

heeft dat echter vaak meer impact

op de kerk dan op de blijvende

verhouding tussen de kerk en de wijk.

Daar gaat sportministry juist over.

Omdat we er wekelijks zijn, zien we

dat ze ons als kerk nu serieus nemen

in de wijk. Daardoor kunnen er nu

ook andere dingen ontstaan. Ik geloof

dat dat het belangrijkste is van de

sportministrycoach: dat we ministry’s

neerzetten. Plekken waar tieners

blijvend naar God toe groeien en waar

je met ze optrekt. Volgens mij is een

sportministrycoach iemand die eerst

zelf daadwerkelijk daar mee bezig

is en een kerk daarin meeneemt.

Vervolgens maakt hij daarin ook

andere kerken bewust van de waarde

van sportministry.”

4

“Tijdens de sportmiddagen vallen vanzelf

de mensen op die meer willen. Patrick

is hier een voorbeeld van. Hij komt elke

zondag bij ons in de kerk, zit op een

jeugdkring, gaat mee op tienerweekend

en heeft zijn leven aan Jezus gegeven.

Maar je ziet ook dat die jongen zoveel

problemen in zijn leven heeft en zoveel

pijn en afwijzing, dat hij er nog niet

is. Daar kom je achter doordat je zo

regelmatig met hem optrekt.”

“Het pakte me”

Uiteindelijk is dat voor Paul het grote

voordeel van sportministry: dat je

op een positieve manier een voet

tussen de deur krijgt in je omgeving.

Daarnaast ziet hij vooral hoe het

hemzelf en andere kerkjongeren die

meehelpen verandert.

“Ik stond in eerste instantie niet zo

te springen om elke week in de wijk

te moeten staan, maar ik werd door

anderen gestimuleerd om toch maar

een keer mee te gaan. Toen waren er

maar vijf kinderen en was ik ook niet

meteen om. Maar uiteindelijk pakte

het me en nu heeft het mijn leven ook

echt veranderd.

De afgelopen twee jaar was lang

niet altijd makkelijk, maar als ik ga,

dan zorgt God wel voor mij en kan

ik met anderen bezig. Als ik zie wat

er allemaal in de wijk leeft, denk ik

soms: oké, waar maak ik me druk

over? Het perspectief in mijn leven is

nu heel anders.”

Kerken jaloers maken

“Als coach wil ik dat aan kerken laten

zien: Willen jullie dit ook? We zijn nu

misschien bezig met kerken jaloers

maken: ‘Kijk, als je je daadwerkelijk

geeft, als gemeente trouw bent aan

een plek, dan gaat er iets gebeuren.

Wil je dat ook, kom maar kijken.’

Zo wil ik vooral coachen. Op het veld

meedoen, laten zien en zo meer

kerken meenemen. Ik hoop dat ik

niet alleen om een tafel hoef

te zitten praten.”

“Het gaat je kerk trouwens ook

wel wat kosten. Opeens krijg je

allemaal mensen in de dienst die je

er misschien niet een-twee-drie bij

wilt hebben. Omdat die níet stilzitten,

maar praten en rare dingen roepen.

Het is niet altijd makkelijk maar

ik denk wel dat het is waarvoor je

geroepen bent.

Mensen willen uiteindelijk gewoon

geaccepteerd worden. De kerk heeft

door de jaren heen altijd gezegd dat

ze de waarheid heeft en ik geloof dat

dat ook zo is. Alleen daar begint het

niet. Mensen willen gewoon dat je

laat zien dat je ze accepteert.

Probeer mensen niet perfect te

maken, maar laat Jezus’ liefde zien.

Dan kom die waarheid vanzelf wel.”

5

Probeer mensen niet

perfect te maken, maar

laat Jezus’ liefdezien. Dan komt die

waarheid vanzelf wel.

Tekst: Erik Janssen, Foto’s: Roel van Dijk

“Tijd om te gaan slapen, oh oh

woohoo hoo”. Enkele naweeën van

AIA Sportkamp zijn: fysiek uitgeput

weer thuiskomen en een weekend

lang elke zin in je hoofd zingen op

één specifi eke wijs (voornamelijk

bekend als ‘hamburgers met korting,

oh oh woohoo hoo). Maar zowel

vermoeidheid als het repetitieve

deuntje verdwijnen na een tijdje en

wat er dan overblijft zijn de talloze

mooie herinneringen!

De diepte in

Dit jaar gingen zo’n 180 tieners

tijdens twee kampen (mei en

augustus) los op de sportvelden

en ontdekten daarnaast meer van

Jezus. Die combinatie werkt goed:

tieners bouwen een band op met

hun coaches en velen van hen willen

vanaf dag één de diepte in.

Ik mocht dit jaar op beide kampen

enkele coaches ondersteunen in

mijn rol als hoofdcoach en ik heb

gezien hoe machtig God kan werken

in de levens van tieners. Dwars door

sporttrainingen, Bijbelteksten en

gepassioneerde coaches heen.

Samen bidden

Op de kampen zagen we tieners

gedurende de avonddiensten vol

overtuiging naar elkaar toestappen

om een ander te bemoedigen

met een Bijbeltekst of een gebed.

Toen een van de coaches op het

sportveld te horen kreeg dat hij

met spoed het thuisfront moest

bellen, kwam een tiener aanlopen

met de tekst uit Jesaja 41:10:

“Wees niet bang, want Ik ben bij

je!” Vervolgens riepen de tieners

meteen dat ze samen zouden

bidden tijdens het telefoongesprek.

Het verhaal liep goed af en de

tieners zagen dat God met kracht

kan spreken.

God is dichtbij

Gelukkig stopt God niet na

sportkamp. We daagden tieners uit

om het verschil te maken in hun

eigen leven. Voor sommige tieners

is dat best lastig, zeker wanneer

je als moslim bent opgevoed. Op

Facebook vroeg ik één van deze

jongens wat hij had ontdekt tijdens

het kamp. Zijn antwoord was

duidelijk: “Dat God heel dicht bij

je is (…) dat ie je kan troosten en

als je hem nodig hebt staat ie altijd

voor je klaar.” Daar kan ik alleen

maar amen op zeggen!

God stopt niet na sportkamp

Athletes in Action Magazine6

Maar wat me dit jaar

nog het meeste raakte was de betrokkenheid van

tieners op elkaaren hun coaches

Volleyballen tegen de kampioen van Hongkong

Tekst: Jan Verbree en Wytze Koop,

Foto’s: Team Hongkong

Met een topvolleybalteam naar

Hongkong gaan om volleyballers

met het evangelie te bereiken,

dat was deze zomer het idee. Het

volleybalteam bestond uit zeven

christelijke volleyballers die op hoog

competitieniveau volleyballen in

Nederland.

Twee dagen van deze reis uitgelicht:

Vrijdag

Een wedstrijd tegen de kampioen

van Hongkong. Het is een mooie

wedstrijd, die we verliezen met 4-2.

Na de wedstrijd doet een van onze

teamleden een praatje en gaan we

in groepjes zitten om door te praten.

Dit blijkt prettig en waardevol omdat

we hier niet alleen het evangelie

delen, maar ook naar hen kunnen

luisteren. Wat opvalt is dat veel

van deze mannen behalve ‘making

carrier, earning money, have some

fun, make friends’ niet tot een groter

en dieper levensdoel komen. Het doet

me denken aan de tekst van Jezus

waarin hij tegen zijn discipelen zegt:

‘Wat is het voor rijke mensen toch

moeilijk het koninkrijk van God binnen

te komen!’ Ik merk bij deze mannen

respect voor hetgeen we delen maar

ik twijfel aan echte interesse. Toch

mogen we zaaien en het dan ook weer

loslaten, overlaten aan God.

Zaterdag

Na een drukke week met een

overvol programma zit iedereen

er vrijdagavond aardig doorheen.

Zaterdag wacht echter toch weer

een vrij drukke dag. We realiseren

ons dat we als team steeds meer

afhankelijk worden van God.

Hij moet het door ons heen doen,

want wij blijken zwak. God is trouw

en de volgende dag hebben we

opmerkelijk veel energie. Er wacht

ons een warme outdoortraining die

erg goed ontvangen wordt.

Dat op een simpele volleybaltraining

op een zaterdagmiddag! Het is dan

dat we beseffen dat we vrijmoedig

mogen worden in het delen van Jezus

liefde en het uitdagen van jongeren

om een keuze voor Hem te maken.

Geweldig, ik denk dat we die middag

ons niet half realiseren hoe God aan

het werk is en ons gebruikt.

Najaar 20127

Tijdens de

groepsbespreking met de tieners blijken er

vijf tienerste zijn die nieuwsgierig zijn naar Jezus en

aangeven in Hem te willen geloven.

Tekst: Matthijs den Dekker,

Foto’s: Athletes in Action

Hoe is het om vanuit Nederland

in een Europese stad geplaatst

te worden om daar aan de slag te

gaan voor AIA? De vier STINT’ers

van AIA hebben het gedaan. STINT

staat voor Short Term INTernational.

Dat zijn Myrthe, Els, Jessie en

Michiel: namens AIA twee jaar lang

in een Europese stad bezig om

sportprojecten voor te bereiden en

kerken te trainen. Hun kijk op

de sportprojecten en hoe het nu

verder gaat.

In januari zijn we begonnen met

de voorbereidingen in Barcelona.

We hebben de visie gedeeld met

kerken en ze getraind. Afgelopen

zomer kwamen er 5 AIA-teams naar

Barcelona toe om kerken te dienen.

De kerken blikken echt positief

terug op het sportproject! Ze zagen

hoe je sport kunt gebruiken om het

evangelie op een laagdrempelige

manier te brengen. Het is een nieuwe

manier, de meeste kerken zijn

gewend alleen traktaten uit te delen.

Evangeliseren met als doel relaties

op te bouwen is helemaal nieuw

voor ze!

Twee kerken zijn al gestart

met de follow-up. Daarnaast

zijn er momenteel 15 kerken

geïnteresseerd. We gaan tijdens de

follow-up met de kerken focussen

op evangelisatie en discipelschap.

Wat doe je als kerk met de opgedane

contacten en de jongeren die voor

Jezus gekozen hebben?

We willen graag Alpha-cursussen

aanbieden aan de kerken die

dat nog niet kennen. We hopen

en bidden dat iedere kerk die

meegedaan heeft aan het project

een langetermijnsportministry gaat

opzetten in Barcelona!

Tijdens de projecten heb ik samen

met Myrthe teams bezocht. Wat

heerlijk om uit de eerste hand de

verhalen te. Soms moesten team

verwachtingen bijstellen. Toch liet

God door andere mensen heen

de zegeningen zien. Wat dacht je

bijvoorbeeld van de mensen op het

strand die het evangelie hoorden door

een dramastukje? Ik heb God aan het

werk gezien, door de verhalen die ik

gehoord heb tijdens het project, maar

ook achteraf.

Vanaf de zijlijn ervaar je een project

heel anders, maar niet minder mooi.

Zo konden wij er voor de teamleiders

zijn, luisteren naar hun verhaal en

vanuit daar hun tips en ideeën geven

om om te gaan met situaties.

En nu zijn de teams weer weg.

Teams waren voor ons het

hulpmiddel om het praatje, plaatje,

daadje in gang te zetten. Het

praatje hebben wij gedaan in de

voorbereidingen, het plaatje werd

neergezet door de teams en het doen

is waar wij ons de komende maanden

voor inzetten.

Gedurende de 2 weken dat de teams

hier waren, zagen wij met eigen

ogen zien hoe God aan het werk

was in Rome. Is uiteindelijk alles

gegaan zoals we gepland en gehoopt

hadden? Nee, niet altijd. Regen

op de eerste dagen, lege parken

vanwege de warmte of de ramadan.

Niet alles ging als gepland, maar

het werd beter dan gehoopt! God

opende nieuwe deuren. Vluchtelingen

die het team vroegen te komen

volleyballen in hun opvangcentrum.

Hangjongeren onder een brug die een

team uitnodigden elke avond langs

te komen en open stonden om het

evangelie te horen.

Voor ons is het nu tijd door te gaan

met waar de teams zijn gebleven.

We gaan evalueren en vooruitkijken

met de kerken: hoe verder in deze

wijk? We gaan trainingen geven in

verschillende wijken van Rome, om

de visie van sportministry door te

geven en kerken te helpen het op te

starten in hun eigen wijk. Niet alleen

in Rome, maar ook in andere steden

van Italië.

De projecten warenfantastisch! Hoe nu verder?

8 Athletes in Action Magazine

Jessie (Barcelona)Els (Rome)

MYRTHE (Rome)

Te midden van alle hoogtepunten die

London afgelopen zomer beleefde,

was voor mij de komst van teams

uit Nederland hèt hoogtepunt.

De aanloop was al ronduit gaaf:

kerken zoeken en trainen in

sportministry. Ik sta er nog steeds

van te kijken hoe God alle kerken bij

elkaar heeft gebracht.

Een van de 12 kerken waar we mee

samenwerkten, was in Brentwood.

Tijdens de week ontmoetten ze

Steven en zagen hem veranderen.

Eerst gedroeg hij zich behoorlijk

irritant, maar later in de week begon

hij jongeren aan te moedigen en te

coachen. Hij bleek hongerig naar

God en ontving een Bijbel, die hij

vervolgens verslond. De kerk begon

meteen na de sportweek met follow-

upactiviteiten. Twee weken later

kreeg ik een mailtje dat ook Steven

nu een broertje in de Heer is. Hoe

vet is dat! God gebruikt juist ook de

teams van de kerken zelf!

Ik kan mijn best doen om alles goed

over te dragen, maar uiteindelijk

moet het gaan leven voor de kerken.

Mijn droom voor dit jaar is mensen op

te leiden zodat ze zelf in staat zijn een

sportministry te hebben.

Tekst: Rik Horstman, Foto: Athletes in Action

“Ik geef jullie een nieuw gebod:

heb elkaar lief. Zoals ik jullie heb

liefgehad, zo moeten jullie elkaar

liefhebben. Aan jullie liefde voor

elkaar zal iedereen zien dat jullie

mijn leerlingen zijn.”

Johannes 13:34-35

“Waar kan ik mij aanmelden als

vrijwilliger?” vraagt hij als het

sportprogramma afgelopen is. De

volgende dag wil hij graag komen

helpen met de 6-kamp. Het is een

warme dag geweest en hij heeft de

hele middag lekker onder de boom

gezeten. De mensen van de kerk

zorgen voor koffi e en hij voor de

zware Van Nelle. Zijn dochter heeft

zich opperbest vermaakt en wil de

volgende dag maar wat graag weer

komen. Hij ook. Hij wil graag helpen

en vindt het gaaf wat er gebeurt. Hij

maakt een praatje met mensen van

de kerk en er wordt ook nog eens

goed op zijn dochter gepast.

Op een ander veld, in een andere

wijk vragen twee jongens uit de

buurt of ze het blauwe AIA-shirt

mee mogen nemen naar huis. Ze

willen de volgende dag weer helpen

met het geven van de training. Hun

moeder zal de shirts wel wassen. De

teamleider vertelt me dat sinds ze

onderdeel van het team zijn, ze zich

totaal anders gedragen. Voor die tijd

waren ze vooral aan het klieren maar

nu ze verantwoordelijkheid krijgen

gaat het anders.

Twee ontmoetingen die ik deze zomer

had. Mensen uit de wijk willen graag

meedoen. Erbij horen, want er is iets

op dat veld. Iets dat trekt.

Een paar maanden geleden zat ik

naast een buitenlandse jongen met

een moslimachtergrond in de kerk.

Hij voetbalt elke week met een groep

uit onze kerk. Via hen is hij ook in de

kerk terechtgekomen. Hij vertrouwt

me toe: “Your religion is so friendly”.

Het zet me aan het denken. Hij is

niet afgekomen op onze zuivere

leer. Onze argumenten hebben

hem niet overtuigd en onze strakke

eigentijdse dienst heeft hem niet de

kerk ingezogen. Nee, hij heeft een

groep mensen ontmoet die anders is

dan anderen. Onder hen is er iets dat

eenheid brengt en nu wordt zijn blik

naar Jezus getrokken.

Waar heb ik daar toch eerder iets

over gelezen...

9Najaar 2012

Column “Mag ik meedoen…?”

Michiel (LONDEN)

Tekst: Matthijs den Dekker,

Foto: Michaël van ‘t Oever

April 2011. Een groep sportieve

jongeren klautert, ergens in de

Belgische Ardennen, vermoeid op

handen en voeten een steile heuvel

op. Het is het Karakterweekend,

het begin van het @lead-traject.

Anderhalf jaar lang wijden

deze jongeren zich toe aan een

programma waarin zij gevormd

worden in leiderschap. Door fl ink

veel actie, door diep te graven, door

in de praktijk aan de slag te gaan en

vooral: door God te zoeken.

September 2012. De laatste

bijeenkomst van het traject.

Een groep sportieve jongeren kijkt

terug. Ze vertellen elkaar hun

verhaal. Hun @lead-verhaal van de

afgelopen maanden. Verhalen van

groei, overwinning en dankbaarheid.

Geertje

Het karakterweekend zal me nog

lang bij blijven. Wat ben ik mezelf

daar enorm tegen gekomen.

Zowel fysiek als geestelijk. Maar ik

moest en zou het halen en ik zou

doorzetten. Ze zouden me niet klein

krijgen…. Zij niet, maar God wel. Ik

heb daar geleerd dat ik een sterke

vrouw ben, maar dat ik het niet alleen

hoef te doen omdat dat God altijd aan

mijn zijde is. Ook het fysieke gedeelte

was zeer zwaar en het feit dat ik de

rest niet kon bijhouden deed iets met

mijn trots en eigenwaarde. Maar ook

daarvan mocht ik leren. Ik mocht een

eerste stap zetten naar accepteren

dat door mijn lichamelijk klachten

ik gewoon niet alles kan en dat ik

niet overal goed in hoef te zijn. Mijn

krachten en kwaliteiten liggen ergens

anders. Had ik deze anderhalf jaar

niet gehad dan was ik nu niet zover

gekomen. Wat hierin vooral een rol

speelt is God. Hoe vaak ik Hem niet

@lead vormt jongeren tot leiders

Tekst: Matthijs den Dekker,

Foto: Rik Breunesse (Voetbalteam Oekraïne)

HeartBeat Europe gaat door! De

afgelopen twee jaar zijn we vol voor

de grote steden in Europa gegaan. Het

hoogtepunt was deze zomer, met veel

teams in steden als Tallinn, Barcelona,

Londen of Rome. De kerken waren

enthousiast: voor velen was sport als

evangelisatiemiddel een geschenk uit

de hemel. Onze STINT’ers gaan door

met al die kerken te trainen en op te

bouwen (meer hierover op de vorige

bladzijden). Kerken hebben de kracht

van sportministry ontdekt.

De afgelopen maanden is het besef

gegroeid dat HeartBeat Europe (HBE)

nog niet af is. We hebben het verlangen

om datgene wat we afgelopen zomer

gebouwd hebben te verstevigen. We zijn

iets begonnen dat nog werkelijkheid

moet worden. We bouwen daar graag aan

mee, omdat we die werkelijkheid willen

zien ontstaan. Ons doel: na de zomer van

2013 een blijvende sportministry in elke

kerk.

Maatwerk

We gaan dus door met HBE en dat is meer

dan ‘nog even een jaartje Europa doen’. In

samenwerking met de STINT’ers leveren

we kerken meer maatwerk. Op die manier

sluiten we aan bij een specifi eke kerk op

een specifi eke plek. We versterken de

basis die we op verschillende plekken in

Europa gelegd hebben door -samen met

de kerken- verder te bouwen.

We kennen de mensen, we weten welke

jongeren klaar staan om ons werk over

te nemen. We kennen de voorganger

in Rome en zijn dochter met een hart

voor leeftijdsgenoten. We weten wie

in Barcelona graag met sport aan

de slag wil. We kennen de vrouw die

in Londen andere kerken zoekt voor

samenwerking. Voor díe mensen gaan

we door. We sluiten aan bij de mensen

die het werk voort moeten zetten. Teams

die we zenden zullen vaker aangevuld

worden met kerkjongeren.

In zekere zin begint het belangrijkste

jaar van HeartBeat Europe nu. The best

is yet to come. We zijn dan ook op zoek

naar teamleiders die hierin geloven, die

zich willen toewijden aan het bouwen van

een kerk. We voelen ons geroepen wat

we begonnen zijn nog verder op weg te

helpen. HeartBeat Europe gaat door.

HeartBeat Europe:The best is yet to come

Athletes in Action Magazine10

voelde of aanvaarde, ik wist dat

Hij er was en met me meeging.

Zonder Hem had ik het niet gered!

Herman

Mijn @lead-traject heeft me niet

gebracht wat ik er van had verwacht.

ik zag een überenthousiaste,

een ultrasociale, ontzettende

charismatisch leider voor me.

Daar zou ik naar toe gaan groeien.

Tijdens het traject zou ik vol

passie zijn, mensen leren kennen,

gemotiveerd aan de slag gaan, grote

stappen maken in mijn geloof, grote

verandering zien bij mensen om me

heen, enzovoort, enzovoort. Als ik

eerlijk terugkijk wilde ik eigenlijk een

ander persoon worden, misschien

wel een ultieme leider zoals ik het

voor me zag. In de afgelopen 1,5 jaar

ben ik vaak teleurgesteld geweest

over het traject, ik had het gevoel niet

datgene eruit te halen wat er in zat.

Nu mag ik zien dat ik heb geleerd

juist als het enthousiasme mist toch

1,5 jaar ergens voor te gaan. Vol te

blijven houden, omdat ik weet dat iets

goed is, omdat ik zie dat God aan het

werk is. En ja, God heeft mooie dingen

gedaan en God doet mooie dingen. De

vraag is of ik dat eigenlijk wel wil zien.

Of neem ik hem kwalijk dat hij niet

mijn plaatje heeft gebruikt, maar zelf

een tekening aan het maken is. Echt

leiderschap is dat ik als leider, alles,

maar dan ook alles in zijn hand leg.

Rowen

Ik moest als teamleider iets doen

waar ik eigenlijk mijn hele leven al

voor wegliep: verantwoordelijkheden

nemen. Er werd wat van me verwacht

en het project in Zaandam verliep bijna

vlekkeloos. Maar toen daarna de

@live-dagen kwamen, kwam ik er

achter dat je veel meer uit mensen

kunt halen en dat je daardoor ook

veel meer uit jezelf kunt halen en dat

hoef je niet alleen te betrekken op een

project maar ik ben het ondertussen al

zo vaak weer tegengekomen. Ik ga hier

de rest van mijn leven een ontzettend

groot voordeel mee doen!

“@lead is voor mij niet alleen een traject.

Het is voor mij een procesmet God.

Soms een gevecht,maar vooral eenzegen. Je bent

een leider.Laat je maar

gebruiken en gade uitdaging aan! Iedere dag

weer.” -Bart

11Najaar 2012

Februari 2013 start er weer een

nieuw @lead-traject voor jongeren

tussen 17 en 23 jaar die willen

groeien in leiderschap.

Voor info en aanmelden:

athletesinaction.nl/@lead

Flickrfl ickr.com/athletesinaction

YouTubeyoutube.com/athletesinaction

Onze blog athletesinaction.nl/blog

Facebookfacebook.com/aiaholland

Twitter@aiaholland

Google+Zoek op: Athletes in Action Holland

www.athletesinaction.nlonlinewe zijn overal op internet te vinden...

nieuwe medewerkers

Elke maand sturen we een nieuwsbriefmet de nieuwste logs en meer nieuws.U kunt u hiervoor inschrijven op de Website.

12 Athletes in Action Magazine