Afstudeerproject Bas Obdam Locatieonderzoek

Made in Amsterdam Van Gendthallen - Oostenburgereiland

Locatie Onderzoek & Analyse

Onderzoek & Analyse

Locatie

Historisch- Ontwikkeling van het gebied- De Van Gendthallen- Architect A.L. van Gendt en zonen- Archeologie

Schaal- Schaalstudies gebied- Schaalstudies gebouw

Stedenbouwkundig- Ligging- Functies- Functiemix, grondkwaliteit en woningwaarde- Oriëntatie- Bereikbaarheid- Zichtbaarheid- Water- Groen

Afstudeerproject | Bas ObdamAcademie van Bouwkunst A’dam

Architectuur 2011 / 2012

Historisch | Ontwikkeling van het gebied

1660In 1660 is Oostenburg aangelegd in het IJ. Op dit drietal kunstmatige eilanden, verbonden door een centrale as, bevond zich de scheepswerf van de Verenigde Oost-Indische Compagnie met scheepshellingen, het zeemagazijn (qua schaal 3 keer zo groot als het paleis op de dam), een smederij en diverse makerijen voor o.a. nagels, zeil en schuiten. Op de werf zijn ongeveer 500 VOC schepen gebouwd die de hele wereld over zijn gegaan.

Onderzoek & Analyse Locatie

Legenda

1. Groot zeemagazijn2. Corps de guarde3. Makerijen van scheepstuig, blokken, schuiten, rolpaarden, spillen, braadspit, beeldhouwers en riemmakers.4. Spijkerloods5. Smederij6. Nagelmakerij, apotheek, oliemolen7. Scheepsbeschieterij8. Scheepshellingen9. Nieuw zeemagazij5n, suikerhuis, herbestemd tot woningen10. Zeilmakerij en vleesloods / Later modelmakerij, woning en kantoor11. Woning meestertimmerbaas12. VOC Lijnbaan13. Werkplaatsen Koninklijke fabriek voor stoommachines 14. Scheepswerf KNSM15. Geschutswerf16. Portiershuisje en wachtlokaal17. Ketelmakerij, smederij en wagenmakerij18. Grofsmederij19. Nieuwe smederij20. Schilder- en bankwerkplaats21. Centraal machinegebouw en ketelhuis22. Schaverij en timmerwinkel23. Houtloodsen24. Houtdroogloods25. Van Gendthallen, nr. 1,2 en 3, Gieterij26. Van Gendthallen, nr. 1,2 en 3, Ketelmakerij27. Van Gendthallen, nr. 5, Locomotief stelplaats28. Van Gendthallen, nr. 4, Vergroten wagenmakerij29. Van Gendthallen, nr. 4 en 5, Oude wagenmakerij verwoest na brand, herstel als 27 en 28.30. Van Gendthallen, nr. 1 t/m 5, fabriekshal Stork, later tijdelijk verhuurd aan diverse bedrijven.31. Kantoor Stork32. Fabriekshallen Stork33. Fabriek Stork, Scheepsmotoren34. INIT verzamelgebouw35. Rosa & Rita, restaurant36. Theaterfabriek en Amsterdam convention factory37. Roest, horeca

1:2000


1852Na de opheffing van de VOC in 1795 werd het eiland vanaf 1827 opnieuw in gebruik genomen. De Industriële Revolutie van Nederland begon hier met een fabriek voor stoommachines, in 1845 werd het eerste ijzeren stoomraderschip vervaardigd. Deze fabriek ging in 1870 over in Werkspoor, voluit “De Nederlandse Fabriek van Werktuigen en Spoormateriaal” geheten.


Legenda


1:2000


1894Fabrieksterrein van werkspoor, in de zuid-oost hoek bevindt zich de geschutswerf (15).


Legenda


1:2000


1897Naast de fabrieken van het Werkspoor, waar machines, locomotieven, treinen, trams en vliegtuigen werden gebouwd, had de KNSM tot 1930 zijn scheepswerf op het Oostenburgereiland. De KNSM had echter te weinig ruimte en is verhuisd naar Amsterdam Noord.


Legenda


1:2000


1898In 1897 werden in opdracht van de Nederlandse Fabriek van Werktuigen en Spoormateriaal , later gefuseerd met Stork, de Van Gendthallen ontworpen. Het complex is in verschillende fasen tot stand gekomen. De drie meest westelijke hallen werden in 1898 voltooid naar ontwerp van A.L. van Gendt. De langgerekte hallen in een functionele baksteenarchitectuur met enkele invloeden van de neo-renaissance in de detaillering hebben allen een rechthoekig grondplan en gemetselde gevels.De hallen hebben een houten kapconstructie, lange zadeldaken met lichtkap en gedeeltelijk met pannen. De middelste hal is hoger opgetrokken en heeft doorlopende bovenlichten.


Legenda


1:2000


1903In 1903 bouwden de twee zonen van A.L. van Gendt hal 5, de locomotiefstelplaats, welke zeven jaar later werd verlengd. Deze hal ligt op enige afstand van de eerste drie hallen en heeft een ijzeren kapconstructie langgerekt en geknikt zadeldak.


Legenda


1:2000


1910In 1905 werd de ruimte tussen de hallen opgevuld met hal nummer vier. Deze hal heeft een langgerekte en gedrukte mansardekap met lichtkap. De gevel kenmerkt zich door de hoge toegangen en ijzeren vakwerkverdeling.


Legenda


1:2000


1922De huidige situatie is ontstaan nadat in 1922 de turbinestelplaats en locomotiefstelplaats deels waren uitgebrand. Onmiddellijk na de brand zijn de hallen in de oorspronkelijke stijl herbouwd, onder leiding van architect G.J. Langhout.


Legenda


1:2000


1998Na het vertrek van Stork is het terrein in 1998 verworven door projectontwikkelaar Heijmans Vastgoed.


Legenda


1:2000


2011Heijmans Vastgoed ontwikkelde er het INIT gebouw. De woningcorporatie Stadgenoot heeft in 2004 de op het Oostenburgereiland gelegen Van Gendthallen aangekocht, hierna is het grootste gedeelte van het terrein in december 2008 eveneens aangekocht door Stadsgenoot. Op dit moment zijn de hallen tot 2015 tijdelijk verhuurd aan verschillende bedrijven.


Legenda


1:2000


2012

Situatie na het slopen van het kantoorpand van Stork (31). Dit gebouw heeft geen cultuurhisto-rische waarde en is ruimtelijke, stedenbouwkundig en architectonisch niet van betekenis voor het Oostenburgereiland.

De laatste werkhal van Stork, nummer 32 heeft een interessant kapconstructie en zou met het vervangen van de gevel een interessante toevoeging zijn in het stedenlijk ensemble.

De theaterfabriek, de zogenaamde Langhouthallen zullen worden hersteld naar het originele bouwvolume. De aangebouwde loodjes zullen dan ook worden verwijderd. Het silhouette van de theaterfabriek draagt bij aan de herkenbaarheid van het gebied.


Legenda


1:2000

Historisch | Van Gendthallen

1897

Ontwerp van Van Gendt, hal nr. 1, 2 en 3.

De langgerekte hallen hebben alle een rechthoekig grondplan en gemetselde gevels. De hallen 1,2 en 3 hebben lange zadeldaken met lichtkap en gedeeltelijk met pannen. De middelste hal (hal 2) is hoger opgetrokken en heeft doorlopende bovenlichten. Gemetselde gevels op plint en decoratief gebruik van natuursteen boven bloktandlijsten. De voor- en achtergevels hebben een oplopend en getand fries met consoles en lisenen. Aan de achtergevel van hal 2 ontbreekt dit fries grotendeels. De vensters en deuren hebben vaak nog de oorspronkelijke gietijzeren kozijnen. Meerruits vensters met lichte toging en brede toegangen met houten schuifdeuren. De zijgevel aan de Wittenburgervaart heeft een serie 28-ruits vensters op de begane grond en een serie 12-ruits vensters daarboven. Enkele toegangs- en vensteropeningen zijn dichtgemetseld of vervangen. Interieur met houten kapconstructie.


1903

Ontwerp van Zonen Van Gendt, hal nr. 4.

Hal 4 heeft een langgerekte en gedrukte mansardekap met lichtkap. Skeletbouw met gemetselde voor- en achtergevel met hoge toegangen en ijzeren vakwerkverdeling. Interieur met gelede ijzeren staanders en spanten en resten van de oorspronkelijke geleiding van de loopkranen. De dichte delen van de kap hebben een samenstel van langs- en dwarsregels.


1910

Ontwerp van Zonen Van Gendt, hal nr. 5.

Hal 5 heeft een langgerekt en geknikt zadeldak. De gemetselde vijf traveeën brede voorgevel heeft een geknikte geveltop en oplopend getand fries en lisenen. Overwegend getoogde vensters met segmentvormige strek. Gevelbeëindiging met decoratief metselwerk. De gemetselde achtergevel heeft een geveltop met pleisterwerk en oplopend fries en lisenen en consoles op korte bloktandlijsten. Hier nog de oorspronkelijke meerruits roedenverdeling. Zijgevel met serie 28-ruits vensters op de begane grond en serie 12-ruits vensters daarboven. Nabij de ZO-hoek van de zijgevel bevindt zich een natuurstenen gedenkteken. Interieur met lichte ijzeren kapconstructie.


1922

Historisch | Architect A.L. Van Gendt en zonen

Biografie

Drie generaties Van Gendt hebben maar liefst zeven architecten en ingenieurs voortgebracht. De meesten van hen stonden bekend als ondernemende, initiatiefrijke persoonlijkheden, die niet opzagen tegen (soms verre) reizen, oog hadden voor de zakelijke aspecten van het architectenvak en, als het ging om economische en technische vooruitgang, gelijke tred hielden met de ontwikkelingen in de maatschappij. A.L. van Gendt, de bekendste van hen, was in 1874 de oprichter van een eigen bureau dat al spoedig tot de grootste van het land behoorde. Hoewel de informatie over de bedrijfsvoering slechts fragmentarisch is en voor een deel gebaseerd op persoonlijke getuigenissen, moet worden geconcludeerd dat het een modern bureau was, niet in die zin dat het behoorde tot de artistieke ‘avant-garde’, maar dat het ‘marktconform’ opereerde. De klant was koning. Wie een betaalbaar, solide, bruikbaar en representatief gebouw wilde, was bij A.L. van Gendt en zijn zonen aan het goede adres. Organisatorische en technische deskundigheid en financiële expertise gingen hand in hand met een grote stilistische lenigheid, zodat ook principalen die iets aparts, desnoods buitenissigs verlangden, perfect werden bediend.

Adolf Leonard van Gendt werd op 18 april 1835 geboren te Alkmaar, als zoon van Johan Godart van Gendt en Henrietta Margaretha Thierens.J.G. van Gendt, geboren op 25 juli 1803 in Den Haag, was waterbouwkundige en werd onder andere in 1829 belast werd met de eerste opmetingen en het in kaart brengen van het Noord-Hollands Kanaal. In 1843 was hij lid van de commissie voor de grensregeling van Nederland en België en in 1852 van die voor de doorgraving van ‘Holland op z’n smalst’. Onder I. Warnsinck ging hij naar Engeland en Schotland om de verbetering in de bouw van gevangenissen te bestuderen en daarna heeft hij zelf dergelijke gebouwen in Nederland uitgevoerd. Samen met Warnsinck werkte hij aan het inmiddels afgebroken Huis van Bewaring aan het Kleine-Gartmanplantsoen in Amsterdam (1847). Met de destijds hoogste rang bij de Rijkswaterstaat, die van hoofdingenieur der eerste klasse, is hij in 1867 gepensioneerd. Hij overleed op 26 februari 1875 te Weesp.

Behalve A.L. van Gendt werden uit het huwelijk van Van Gendt en Thierens nog drie zonen geboren, die allen architect of ingenieur-architect werden: Frederik Willem (Frits, 1831-1900), Johan Godart (Jan, 1833-1880) en Gerlach Jan (1838-1921). Er was één dochter, Henrietta Margaretha (Alkmaar, 1837).

Adolf Leonard (Dolf) van Gendt trouwde op 22 januari 1864 met Elisabeth Frederica van Elten, de jongste dochter van de schilder H.D. Kruseman van Elten. Zij kregen drie kinderen: Johan Godart (Alkmaar, 19 april 1866), Elisabeth Frederica (Alkmaar, 12 januari 1869) en Adolf Daniël Nicolaas (Amsterdam, 17 augustus 1870). J.G. van Gendt jr. trouwde op 10 maart 1894 met Louise Catharina Landré. Uit dit huwelijk werd een dochter geboren: Elisabeth. A.D.N. van Gendt huwde drie keer en had één kind, Adolf Leonard jr., geboren op 17 november 1920.10 De beide broers Van Gendt ALzn. werden in 1896 als compagnons opgenomen in het bureau dat hun vader in 1874 in Amsterdam had opgericht. Toen hij op 28 april 1901 overleed, nog geen twee maanden na zijn echtgenote, was hij al een aantal jaren niet meer actief op de zaak, die werd voortgezet door de twee zonen. J.G. van Gendt trok zich in 1914 om gezondheidsredenen terug. Hij overleed in 1925, A.D.N. van Gendt op 25 maart 1932. Na de dood van de laatste nam chef-de-bureau W.J. Klok, die in 1909 als tekenaar-opzichter bij de firma was komen werken, de leiding over, tot zijn dood in 1957. Hij werd opgevolgd door zijn zoon Herman Klok, die in 1949 bij zijn vader in dienst was getreden. Tot in de jaren veertig bleef de naam ‘Gebroeders van Gendt’ in gebruik. In 1978 kwam er een einde aan het architectenbureau.

GENDT, ADOLF LEONARD VAN Geboren: Alkmaar, 1835-04-18 Overleden: Amsterdam, 1901-04-28

Onderzoek & Analyse LocatieBron: Nai / Vincent van Rossem

Het architectenbureau

Het bureau van vader Van Gendt en zijn beide zoons was decennia lang het meest productieve architectenbureau van Amsterdam. Het gold als een eer om bij Van Gendt als leerling te worden aangenomen. Toch heeft dit zakelijke succes niet geleid tot architectuurhistorische roem. Creatieve geesten zoals P.J.H. Cuypers, K.P.C. de Bazel, H.P. Berlage en W. Kromhout worden door historici van groter belang geacht. Zij bouwden niet alleen, maar deden ook aan theorievorming met lezingen en publicaties in tijdschriften. De geschiedenis van de architectuur wordt nog steeds gedomineerd door het idee dat architecten alleen interessant zijn wanneer ze nieuwe gedachten over de bouwkunst introduceren. Dit geeft, zoals de rubriek Amsterdam 1900 probeert duidelijk te maken, een sterk vertekend beeld van de historische realiteit in de bouwwereld. Steden worden niet gebouwd door beroemde architecten. Steden worden gebouwd door bescheiden ontwerpers die hun opdrachtgever waar voor zijn geld willen geven, terwijl de hooggestemde idealen van de bouwkunst op de tweede plaats komen.De vader

Van Gendt senior heeft veel gebouwd, maar zijn beroemdste gebouw is ongetwijfeld het Amsterdamse Concertgebouw uit 1883. De architectuur is niet hemelbestormend, maar de opdrachtgevers werden op hun wenken bediend. De architect bouwde een concertzaal die wordt beschouwd als een akoestisch wereldwonder. A.L. van Gendt was van origine spoorwegingenieur, zo ontstond zijn eerste werk in Amsterdam, het viaduct bij de Haarlemmerhouttuinen, tegenwoordig bekend als ‘Onder de bogen’. In 1874 vestigde hij zijn eigen bureau in Amsterdam. Aanvankelijk bouwde het bureau nog veel deftige huizen buiten de stad, met name in het Gooi, maar gaandeweg werd de klemtoon verlegd naar Amsterdam. Een opmerkelijk wapenfeit uit 1874 was het enorme complex volkswoningen voor de Woningmaatschappij rond de Nieuwe Oostenburgerstraat. De volkswoningbouw, toen nog pionierswerk, had natuurlijk weinig of geen zakelijke betekenis voor het bureau, maar klaarblijkelijk beschouwde de nog jeugdige architect dit als een interessante opgave. Enkele jaren later bouwde hij voor de Vereeniging tot ondersteuning van minvermogenden een aantal minimumwoningen in de Jordaan: Boomstraat 54-56.Begin jaren tachtig, toen Van Gendt werkte aan het Concertgebouw, ontwierp hij ook de befaamde winkelgalerij bij het Paleis voor Volksvlijt, op het Frederiksplein. Het paleis is afgebrand in 1929 en de winkelgalerij werd in 1961 gesloopt om plaats te maken voor de Nederlandse Bank. Zo is een uniek ensemble verloren gegaan. De winkelgalerij had een voor Amsterdam ongekende allure en was als stedenbouwkundig gegeven een unicum. Ook architectuurhistorisch kan gesproken worden van een belangrijk ontwerp. A. Jacot, eerder behandeld in Amsterdam 1900 als een toonaangevend ontwerper van winkelgebouwen, was toen in de leer bij Van Gendt en leverde een bijdrage aan de galerij als opzichter en tekenaar. A.W. Weissman, de latere gemeentearchitect, werkte in die jaren eveneens bij het bureau en trad op als hoofdopzichter bij de bouw. Het was een prachtig complex met een fraaie binnentuin, een negentiende-eeuwse versie van de ‘Jardin du Palais Royal’ in Parijs.

Net als zijn minder beroemde leeftijdgenoten bouwde de oude heer Van Gendt ook veel traditionele Amsterdamse woonhuizen, soms met een winkel. Dit is architectuur die zich nauwelijks onderscheidt van huizen die al eeuwen oud waren. Alleen de detaillering verraadt dat het werk uit de negentiende eeuw betreft. Binnenkant 19, 20 en 23 zijn karakteristieke voorbeelden. Nummer 23 was een verbouwing, waarbij de structuur van het zeventiende- eeuwse huis, bouwmuren, balklagen en kapconstructie, zoals zo vaak gebeurde geheel behouden is gebleven. Alleen de voorgevel en de interieurs dateren uit 1886. Dit geldt vermoedelijk ook voor beide andere huisnummers die twee jaar eerder werden gemoderniseerd. Andere voorbeelden zijn De Ruijterkade 125, een kantoorgebouw uit 1892, Hartenstraat 24, een gangbaar woon/winkelhuis, Keizersgracht 412, een deftig grachtenhuis uit 1881, Leidsegracht 18 uit 1884 en Leliegracht 48 uit 1880. De villa Heineken, Tweede Weteringplantsoen 21, gebouwd in 1890, is in feite een hoekhuis, maar de ontwerper heeft al het mogelijke gedaan om de suggestie te wekken van een vrijstaand landhuis. Het was een ambitieus ontwerp, net als het kantoorgebouw Nieuwezijds Voorburgwal 162-170 uit 1888. In de loop van de jaren negentig heeft A.L. van Gendt zijn beide zoons de ruimte geboden om naar een andere stijl te zoeken. Een van de laatste ontwerpen van het bureau in de neorenaissance stijl was de hoek Prinsengracht 450 - Leidsestraat 81 uit 1896, een onopvallend en door en door conventioneel gebouw.

Historisch | Architect A.L. Van Gendt en zonen

Ontwerp concertgebouw 1886 Ontwerp nieuwe hollandsche manege 1882

Onderzoek & Analyse LocatieBron: Nai / Vincent van Rossem

De zoons

Het is niet moeilijk om de invloed van J.G. en A.D.N. van Gendt te herkennen wanneer hun vader terugtreedt in het bureau. De neorenaissance raakte uit de mode als bouwstijl en zij zochten naar iets nieuws. Architectuurhistorici hebben de Beurs van Berlage achteraf tot mijlpaal verklaard, het begin van de moderne architectuur, maar gedurende het decennium dat vooraf ging aan de opening van de Beurs in 1903 heerste vooral grote stilistische verwarring. Ook Berlage zelf wist het nog niet precies. Kromhout bouwde rond 1900 het American Hotel op de hoek van de Leidsekade en het Leidseplein, ook een erg modern gebouw. De broers Van Gendt moesten zich als ontwerpers manifesteren in dit architectuurhistorisch zo turbulente tijdperk.

Aanvankelijk leek het alsof er sprake was van een nieuw en consistent stilistisch beleid bij het bureau. Keizersgracht 802 vormde in 1895 een keerpunt waar de bijdrage van de zoons zichtbaar werd. De winkelgalerij aan de Raadhuisstraat uit 1898 kan zeker beschouwd worden als een nieuw begin. Stilistisch is dit werk moeilijk te duiden, maar het doet toch denken aan het helaas later verbouwde ontwerp uit 1895 van Berlage voor ‘De Nederlanden van 1845’ aan het Muntplein. Dit geldt in nog sterkere mate voor de hoek Prinsengracht 808 - Utrechtsestraat 119, voltooid in 1907. Vergelijkbare ontwerpen zijn Prinsengracht 707 - Leidsestraat 80, uit 1899, en Herengracht 358, gedateerd 1904. Een nakomeling uit deze reeks was Prinsenstraat 17, een apotheek met bovenwoning die in 1910 gereed kwam. Deze laten we zeggen wat frivole vorm van het Berlagiaanse baksteenrationalisme werd echter na 1900 afgewisseld met ontwerpen die meer en meer een historiserend karakter kregen. Waarschijnlijk speelden de wensen van de opdrachtgever daarbij een belangrijke rol. Een van de vroegste en meest merkwaardige voorbeelden is Rokin 36 uit 1905, een geheel vrije interpretatie van het traditionele Amsterdamse woonhuis. Ook het kantoorgebouw op de hoek van de Peperstraat en Prins Hendrikkade 159, voltooid in 1903, had al traditionele trekjes. In 1911 realiseerde het bureau een vergelijkbaar ontwerp, op de hoek van het Koningsplein en de Reguliersdwarsstraat. Van een consistent stilistisch beleid was toen evident geen sprake meer. Enkele jaren later verrees Rokin 92-96, met de befaamde tabakswinkel Hajenius, een ontwerp dat de Engelsen stilistisch zouden kenschetsen als ‘Edwardian’. Het puntgave interieur van de winkel mag een wonder genoemd worden. Om de verwarring compleet te maken bouwde het bureau in 1909 ook Keizersgracht 517A, dat sterk afwijkt van al het andere werk. J.G. van Gendt trok zich in 1914 om gezondheidsredenen terug als partner in het bureau. Zijn broer A.D.N. heeft daarna nog enkele grote kantoorgebouwen aan de Herengracht gebouwd. Nummer 206-214 is voorzien van een soort pilastergevel met classicistische detaillering, nummer 260-266 heeft ook een classicistisch karakter, maar anders. Beide ontwerpen dateren uit de late jaren twintig en getuigen vooral van de uiterst conservatieve smaak van de opdrachtgevers. Herengracht 286, ook een kantoorgebouw, was wat moderner, met een pilastergevel met Amsterdamse School-detaillering uit 1920. A.D.N. van Gendt overleed in 1932, toen het Bungehuis in aanbouw was. Waarschijnlijk was dit een ontwerp van zijn medewerker W.J. Klok, maar dit uitgesproken moderne kantoorgebouw past ook goed in het wonderlijk gemêleerde oeuvre van de jongste Van Gendt.

Niemand in Amsterdam kon beter moderne kantoorgebouwen ontwerpen dan A.D.N. van Gendt. Dat was geen geheim voor de directieleden van toonaangevende bedrijven, de opdrachtgevers voor dergelijke gebouwen. Van Gendt was daarbij bereid om de stilistische wensen van zijn opdrachtgevers te aanvaarden. Klaarblijkelijk interesseerde dat probleem hem niet in hoge mate. Hij was zelfs bereid om samen te werken met architecten die bijna revolutionaire ideeën hadden over de bouwkunst. J.M. van der Mey, M. de Klerk en P.L. Kramer zijn beroemd geworden met het Scheepvaarthuis (1913-1916) aan de Prins Hendrikkade, het eerste meesterwerk van de Amsterdamse School. Maar de essentie van dit kantoorgebouw, de plattegronden, het trappenhuis en het betonskelet, was ontworpen door Van Gendt. Zelfs het enorme bankgebouw aan de Vijzelstraat dat nu ‘De Bazel’ wordt genoemd, moet eigenlijk toegeschreven worden aan Van Gendt. K.P.C. de Bazel heeft de gevel ontworpen, en de detaillering van de interieurs. Ook in dit geval heeft Van Gendt echter de grondslagen gelegd voor het ontwerp, met een betonconstructie en een geavanceerde visie op de plattegrond van grote kantoorgebouwen.

Historisch | Archeologie

ArcheologieIn de jaren 2000 tot 2006 heeft de afdeling Archeologie van Bureau Monumenten & Archeologie (BMA) op het voormalige Storkterrein op Oostenburg archeologisch onderzoek uitgevoerd. Hierbij zijn de resten van de oeverconstructie van het werfeiland, van scheepshellingen en van bedrijfsgebouwen, waaronder de fundering van een deel van het grote Zeemagazijn aan het licht gebracht.

De opgraving OOST2 (2002/2003) heeft de funderingen van een deel van de westelijke vleugel in zicht gebracht. Het middelste eiland was ingericht met gespecialiseerde werkplaatsen en het derde eiland, aan de oever van het IJ, was het eigenlijke werfterrein waar op drie hellingen VOC-schepen werden gebouwd. In 2000 is de fundering van de meest oostelijke helling opgegraven (OOST). Het betrof een beukenhouten plankier van 12 x 60 m, gefundeerd op zwaar onderheide grenen leggers. In 2001 is de naastgelegen (middelste) scheepshelling met een deel van de noordelijke beschoeiing van het eiland onderzocht (OOST1).

Het archeologisch onderzoek heeft uitgewezen dat de bodem aan de noordoever (OOST3)meer was verstoord door 19de- en 20ste-eeuws grondverzet dan op andere delen van het voormalig Storkterrein op Oostenburg het geval was. Aangezien archeologische sporen uit de 17de en 18de eeuw, die samenhingen met de bebouwing en infrastructuur van de VOC-werf, ontbraken, leverde het onderzoek geen antwoord op de vraag of in dit deel van het werkeiland een mogelijke vierde scheepshelling van de VOC was gesitueerd.

Oost 3: Deel van de beschoeiing van de noordoostoever.

Oost 2: Deel van de fundering van het VOC Zeemagazijn.

Oost: Fundering van een scheepshelling.

Onderzoek & Analyse LocatieBMA, AAR 2009

Historisch | Schaalstudies

Schaal vergelijking:1 Oosterburgereiland2 Zuidas3 Museumplein4 De dam / bijenkorf

Afmetingen:

Oostenburgereiland: 205m x 460m94.300 m2

1 2


3 4


Schaal vergelijking:1 Grote markt, Den Haag2 Ramblas, incl. Mercat de la Boqueria, Barcelona3 Rotterdam centraal station en omgeving4 Alkmaar centraal station en omgeving

Afmetingen:


1 2


3 4


Schaal vergelijking:1 RAI complex, Amsterdam2 Olympisch stadion, Amsterdam3 NDSM werf, Amsterdam Noord4 Artis, Amsterdam

Afmetingen:


1 2


3 4


Schaal vergelijking:1 Scheepsvaartmuseum2 Oude kerk3 Hermitage4 Beurs van Berlage5 Van Gendthallen6 Stopera7 Onze Lieve Vrouwe Gasthuis8 Olympisch stadion9 Grachtenblok (Herengracht/Keizersgracht)

Afmetingen:

Van Gendthallen: 157m x 82m12.874 m2

1 2 3 4 5


6 7 8 9

Historisch | Stedenbouwkundig - Ligging en functieoverzicht

Historisch | Stedenbouwkundig - Functiemix, grondkwaliteit, woningwaarde, spacemate en gebouwhoogten

kaarten DRO Amsterdam


kaarten DRO Amsterdam

Historisch | Stedenbouwkundig - Oriëntatie en bereikbaarheid

Historisch | Stedenbouwkundig - Zichtbaarheid en groen

Historisch | Stedenbouwkundig - Water

Afstudeerproject Bas Obdam Locatieonderzoek

Documents

Transcript of Afstudeerproject Bas Obdam Locatieonderzoek