Een week van vertrekken,

afscheid, regelen en hard zeilen

Vrijdag 8 juli, onze laatste dag op de Van

Straelenlaan, wordt nog snel het contract

voor de verhuur van ons huis getekend. Wij

zijn blij met de huurder en per 1 augustus is

ons huis weer bewoond. George rijdt voor de

laatste keer naar de zeilmaker, naar

Eindhoven en brengt tenslotte de Touareg

naar de stalling. Melanie brengt een laatste

bezoek aan de apotheek zodat de

medicijnenverzameling compleet is. Gelukkig

brengt Marleen ons, samen met Marte en

Fredou naar de boot in Lelystad.

Morgenochtend op tijd naar Muiden voor

onze afscheidsborrel. We hebben een drukke

week gehad maar wel met supergezellige

afscheiddinertjes.

De boot ligt nog

in Lelystad en de

borrel is in

Muiden, dus op

zaterdagochtend

varen we de boot

naar Muien Na

ongeveer een uur kan hij weer omlaag en

zetten we koers richting Muiden. De

havenmeester verrast ons nog met een

“De tocht verloopt niet zonder slag of

stoot. Oeps, de val blijft halverwege

steken en er is geen beweging in te

krijgen. Anker dan maar uit en

George hup de mast in.”

voicemailbericht. Door werkzaamheden voor

Muiden is de geul niet diep genoeg en

kunnen we de haven waarschijnlijk niet

binnenlopen, hij adviseert Rijkswaterstaat op

te roepen. Na een oproep aan het werkschip

voor Muiden worden we begeleid naar de

haveningang. Gelukkig komen we, na een

aantal keer de bodem te hebben geraakt,

op tijd aan. Het weer klaart helemaal op, de

boot wordt nog snel versierd: we zijn

helemaal klaar voor het vertrek.

Puck en Lotte

komen, samen met

oma en opa, wat

eerder dan de

rest. Heerlijk om ze

na een week weer

bij ons te hebben!

Zelf denken ze daar

anders over ……. Ze

willen graag bij

oma blijven want

daar is het zoooooo

leuk. De borrel wordt erg gezellig. De boot lijkt

wel een kindercreche: overal kinderen die

de boot ontdekken en alle kastjes en lades

opentrekken. Een aantal wil wel met ons

mee.Iedereen heeft goed nagedacht over

cadeautjes, hartelijk dank daarvoor!!!

Iets over zessen worden we door familie en

vrienden uitgezwaaid. Tot over één

jaar!…..Maar niet echt, na een aantal rondjes

keren we terug om nog even te eten met de

familie.

Zondag wordt de

echte vertrekdag.

Later horen we dat de

nichtjes het afscheid

helemaal niet leuk

vonden. Ja, de borrel

en het eten wel, maar

daadwerkelijk

afscheid nemen en

elkaar een aantal

maanden niet zien, kan je toch niet leuk

noemen! Wat aandoenlijk en hoe invoelbaar.

Ook oma heft het moeilijk. Niet voor de eerste

keer moet ze voor langere tijd afscheid van

ons nemen. 7 Jaar geleden waren we ook

vertrekkers. Gelukkig voor ons komen oma en

opa Ge regelmatig op bezoek.

Zondag vertrekken we op ons gemakje naar

IJmuiden en maandag varen we het zeegat

uit en zetten koers richting Scheveningen.

Daar moeten we nog een aantal zaken

regelen. Zo moet mijn auto nog geschorst

worden, de verzekering worden stopgezet,

kopietjes van belangrijke documenten sturen

naar Manon, en meer kleine actiepuntjes. ’s

Avonds eten we nog met een vriendje van

George die ons het Haagsche eens goed

laat zien, gezellig!

De windvoorspelling voor de komende

dagen is gunstig dus besluiten we om

dinsdag een flink stuk te gaan overbruggen.

Op naar Cherbourg of verder. In ieder geval

een paar dagen zeilen. We beginnen met

een lekker lopend windje met

spi, maar nog voordat we Hoek

van Holland kruisen begint de

wind toe te nemen en gaat de

spi weer in de zak. Mar ook

zonder spi gaan we erg hard,

we surfen met regelmaat met

meer dan 12 knopen richting

Frankrijk. ’s Nachts passeren we

Calais, bij Cap Griz Nez gebeurt

alles tegelijkertijd: De wind zet door tot ruim

30 knopen, we moeten reven en we moeten

de shipping-lane passeren waar

vrachtschepen en-colonne overheen varen.

Weliswaar hebben we AIS maar dat maakt

het er alleen maar enger op want je ziet

zoveel boten op je scherm!

Na 2 dagen en 1 nachtje zien we Cherbourg.

Maar……. De stroom gaat tegen lopen en

niet zo’n beetje ook, we hebben meer dan 5

tot 6 knopen stroom…. TEGEN! De laatste 10

mijl duren daarom uren. George wordt

mega chagrijnig maar geeft zich uiteindelijk

over aan het onbeïnvloedbare. Hij douchet

en speelt een spelletje UNO met de kids. We

koken nog wat en dan kruipen we richting de

kust waar we de stroom wat minder tegen

krijgen. Gelukkig is het weer top en genieten

we van het avondzonnetje.

De weersvoorspellingen geven veel wind en

regen de komende dagen, dus liggen we

hier nog wel eventjes. Geeft niets hoor,

Cherbourg is erg gezellig:

14 Julliet een mega

vuurwerkshow in de

haven, gratis internet,

een Carrefour vol met

Franse specialiteiten, een

parkje waar we met de

kinderen picknicken en

eindeloos JungleSpeed

spelen, de bootwinkel

waar George zich helemaal kan uitleven, een

binnenzwembad op loopafstand. Nee met

ons hoeven jullie geen medelijden te

hebben. Het lijkt wel vakantie!