LEUVENAARSCHOT

DIESTDILBEEKHAACHT

TERVUREN18 april - 13 mei 2000

BRUSSEL26 april - 6 mei 2000

LEUVENAARSCHOT

DIESTDILBEEKHAACHT

TERVUREN18 april - 13 mei 2000

BRUSSEL26 april - 6 mei 2000

DGISDirectie-Generaal Internationale SamenwerkingMinisterie van Buitenlandse Zaken, Buitenlandse Handel en Internationale Samenwerking

In 1999 werd de Belgische internationale samenwerking grondig geherstructureerd. Het ABOS moest plaats-ruimen voor een nieuwe structuur, de Directie-Generaal van de Internationale Samenwerking (DGIS). DGIS werdopgericht binnen het ministerie van Buitenlandse Zaken, Buitenlandse Handel en Internationale Samenwerking envalt rechtstreeks onder het gezag van de staatssecretaris voor Ontwikkelingssamenwerking. Op het gebied vandirecte bilaterale samenwerking is de BTC bevoegd (Belgische Technische Coöperatie) voor de activiteiten op hetterrein. Deze BTC werd opgericht door de wet van 28 december 1998 en is een naamloze vennootschap van publiekrecht met een sociaal oogmerk.

Directie Informatie

De Communicatiedienst heet voortaan de Directie Informatie, Sensibiliseringen Educatie. Een van haar belangrijkste doelstellingen blijft het zichtbaardermaken van de Belgische samenwerking. Zo publiceert de Directie Informatieonder meer pedagogische brochures voor de schoolgaande jeugd en informa-tieve brochures, zoals het activiteitenverslag, het tijdschrift Dimensie-3 en denieuwsbrief DGIS-Info.

Daarnaast realiseert de Directie Informatie audiovisuele coproducties zowelmet de nationale omroepen (VRT en RTBF) als met onafhankelijke producenten.Zo sloot DGIS in 1999 coproducties af met de VRT voor het Radio 1-pro-gramma “Lopend Vuur” en voor enkele reportages van de Canvas-programma’s“Kwesties”, “De Wereld is klein” en “Overleven” en met de RTBF voor de realisatievan het programma “Dunia”.

De Directie Informatie subsidieert ook specifieke bewustmakingsinitiatieven ophet gebeid van de internationale samenwerking en georganiseerd ten behoevevan het Belgisch publiek. In 1999 werden onder meer de volgende initiatievengefinancierd die de Noord-Zuiddialoog bevorderen : filmfestivals zoals hetInternationaal Afrika Filmfestival in Leuven, Aarschot, Dilbeek, Diest, Haacht,Tervuren en Brussel, het Cinema Novo Festival in Brugge, Focus op het Zuiden inTurnhout, het “Festival International du Film de Namur”, het “Festival du Filmd’Amour de Mons”, tentoonstellingen en multiculturele evenementen zoals“Magisch Marokko” in het Koninklijk Museum voor Midden-Afrika in Tervuren,het project “Yitere Afrika” in het Wereldculturencentrum Zuiderpershuis inAntwerpen en audiovisuele producties (films, reportages en documentaires)zoals de film “Ali Zaoua” gerealiseerd door Alexis Films.

Meer informatie kan je verkrijgen bij :DGIS, Directie InformatieBrederodestraat 61000 BrusselTel.: 02/519 08 81Fax: 02/519 05 44E-mail: h4.infor@badc.fgov.be

3

HET VIJFDE INTERNATIONAAL AFRIKA FILMFESTIVALWat in 1996 bedoeld was als een bijdrage voor de actie Vierkant voor Afrika, namelijk de programmatie van een viertal films, is na vijf jaarniet alleen uitgegroeid tot een belangrijk cultureel event in de provincie Vlaams-Brabant, maar ook tot een belangrijke structureleondersteuning van de promotie van de Afrikaanse film in België. In april-mei 2000 worden er maar liefst op negen plaatsen en in zevensteden Afrikaanse films vertoond. Er is een dynamiek ontstaan die niet alleen in de stad Leuven en in Vlaams-Brabant voelbaar is. Hetfestival krijgt langzaam een nationale en internationale weerklank.

Onze belangrijkste doelstellingen in ’96 waren divers. Vooreerst een groot publiek proberen te bereiken. Dat zulks kan gebeuren vanuit denieuwe provinciehoofdstad is zeker een pluspunt. Er worden in Leuven films op verschillende plaatsen en voor een divers publiek geprogram-meerd (Pangaea, Stuc en Studio) maar ook in Diest (Studio), Tervuren (Studio), Haacht (Studio 2000), Dilbeek (Westrand), Aarschot(Cinecity) én de Brussel (Botanique). Het is voornamelijk het resultaat van de samenwerking met zowel de filmliefhebbers, als de plaatse-lijke derdewereldbeweging, scholen, en het grote publiek dat met andere culturen en beelden wil kennis maken.

Maar het festival wenst ook de filmverdelers te ondersteunen. Samenwerking tussen festivals is hiervoor essentieel. Dat er in die vijf jaarongeveer honderdvijftig films op de affiche konden worden gebracht was dan ook de vrucht van de samenwerking tussen de diverse film-festivals in Vlaanderen die oog hebben voor de films van het zuiden, zoals ‘Cinema Novo’ in Brugge en ‘Focus op het Zuiden’ in Turnhout.

In 1996 opteerden we om Afrikaanse films te ondersteunen. Maar na vijf jaar werd ons de complexiteit van deze optie duidelijk. Film isvooreerst een internationaal product bij uitstek. Geen enkele film wordt louter met Afrikaanse personeel en Afrikaans geld gemaakt. Hettweede probleem is dat de thema’s als migratie, mensenrechten, racisme, … universele thema’s zijn die zich niet beperken tot het Afri-kaanse continent, en zelfs niet tot het zuiden. We ontdekken dus ook Afrika bij ons. In de programmatie van dit festival wensen we dit ook alduidelijk te maken. Met de zwarte Britse en de Afro-Amerikaanse film maken we dit jaar al kennis dankzij films als ‘Slam’ en ‘Young SoulRebels’, maar deze voor velen nog onbekende filmproductie zal volgend jaar een nog prominenter plaats krijgen.

We zijn op de goede weg maar laten we ons geen illussies maken. Vandaag de dag maken niet-westerse films minder dan 1 % uit van wat er inde Europese bioscopen te zien is. De wurggreep van grote mediamultinationals zorgen voor een nog nooit geziene verschraling van hetmedialandschap. Initiatieven zoals het onze zijn maar een druppel op een hete plaat als er niets fundamenteels verandert. Het Afrikafilmfestival sluit zich dan ook volmondig aan bij de strijd tegen de GATT-akkoorden, zoals die tot uiting kwam in Seattle.

Tot slot wensen we nogmaals een aantal partners extra in de kijker plaatsen. Dat het festival na vijf jaar nog bestaat, is vooral te dankenaan het DGIS, de Stad Leuven en de Provincie Vlaams-Brabant.

Nog een gezellige filmavond.

Guido ConventsGuido Huysmans

4

Dit is heerlijk. In amper negen maanden staatssecretariaatschap is dit al het derde filmfestival dat ikmag openen. Alleen jammer dus dat me tijd ontbreekt die films ook te bekijken, geloof me vrij, wat datbetreft zit U in een veel comfortabeler positie. Ikzelf zit, namens U overigens, op het moment van deopening zelf zeeziek te worden op de rug van een saharaanse kameel, of erger …

Op amper vijf jaar tijd een filmfestival uit de grond stampen van deze allure is een prestatie waarvoor ikm’n hoed afneem. Het is duidelijk dat filmtaal in deze gemediatiseerde wereld misschien wel het meestefficiënte middel is om de immer aanwezige maar dikwijls latente intermenselijke solidariteit te verbeel-den en te versterken. Film combineert immers niet alleen het beeld – zelfs geacteerde beelden zijn warebeelden – maar ook de muziek van een volk, de kleur van een taal, de onuitgesproken grammatica van delichamen en hun kledij, de extase van de dans, de intensiteit van het daglicht en het duister van tropi-sche nachten, de rituelen en de symboliek van het medium zelf, en idemdito van de figuranten, hoofdrol-spelers en decors natuurlijk, en nog zoveel meer. Alleen de geur ontbreekt nog, en dat is dan misschieneen geluk bij een ongeluk, want waar het warm is worden geuren zwaarder dan wij loom, of erger …Waar ik ook Uw aandacht op wil trekken is de poëtische kracht die van sommige filmbeelden uitgaat. Een"still" van één minuut vertelt soms meer dan een documentaire van een half uur, niet enkel feitelijk welis-waar, maar vooral emotioneel. Sommige politieke analisten wijzen ons er op dat juist door de overvloedaan informatie, waarvan snelle beelden het leeuwendeel uitmaken, dat door de massa weinig diepgaandekrantenartikels en de even snel verdwenen www-pagina’s de informatie die in het geheugen blijft hangennet deze is die aan onze emotionaliteit appelleert. Dit is niet noodzakelijk een noodzakelijk kwaad. Eenpuur rationele benadering van de wereldproblemen zou ons misschien nog sneller in een emotionele crisisstorten: alleen al het optellen van het aantal slachtoffers van de conflicten in de laatste vijf jaren brengtvelen tot wanhoop, of erger, zulke cijfers kunnen zelfmoordneigingen opwekken. Daarenboven heeft deeenzijdige rationaliteit misschien te lang de boventoon gevoerd en is het niet meer dan logisch dat deslinger nu weer de andere kant opzwaait. Toch wil ik er ook voor waarschuwen enkel op onze gevoelens tevertrouwen. Facts are facts en dienen dus als dusdanig beschouwd te worden. Maar ook emoties leidentot inzicht, tenminste als we er de tijd voor nemen, en samen met het poëtische van film dat van onsmens-zijn herontdekken. Het besef dat elke medaille tweezijdig is, dat elke overwinning een verlies bete-kent, dat niets is wat het lijkt. Dat zijn feiten waarin fictie ons meer inzicht kan geven. Dat is wat verras-sende en dus goede films ons bieden: de juiste mix van actie, contemplatie, dialogen, monologen, beeld-voering, boodschap en poëzie. Juist daarom is een filmfestival als dit geen druppel op een hete plaat, oferger … maar een concrete poort naar de echte wereld, een hopelijk betere wereld. Misschien moest deministerraad iedere week met een film beginnen, een wereldfilm.

Eddy BoutmansStaatssecretaris voor Ontwikkelingssamenwerking

5

PREMIERESVoor het eerst worden deze films vertoond in België.

Bye Bye AfricaZone RapSlamAbo, une femme du CongoTatu, Che in CongoNaim and Wadee’aVacances au pays

HET BESTE VAN 5 JAARAFRIKA FILMFESTIVAL

Voor kijkers die enkel het beste van het beste willen zienbieden we hen een selectie aan van vijf jaar festival.

PaljasClandoLes silences du palaisLe grand blanc de LambarénéVivre au ParadisPièces d’IdentitésLazarus

JEAN MARIE TENOBegonnen als documentairemaker heeft hij al met CLANDOeen belangrijke speelfilm gemaakt. De laatste twee jaarkeert hij terug naar zijn roots. VACANCES AU PAYS werdvoor het eerst vertoond op het recente festival van Berlijnen kent hier een Belgische première.

ClandoAfrique, je te plumeraiChef !Vacances au pays

NOURI BOUZIDEen van de meeste vernieuwende en invloedrijkste cineastenuit Noord-Afrika. We tonen hier twee van de beste films vandeze ‘Antonioni’ van Tunesië.

BeznessL’homme de cendres

CONGOMet een parlementaire onderzoekscommissie in zicht is hetgoed om ons koloniaal en neo-koloniaal verleden wat in deherinnering te brengen.

Abo, une femme du CongoTatu, Che in CongoMobutu, Roi du ZaïreTango ya ba WendoDe moord op LumumbaDe Boma à TervurenTokèndé

DE SITUATIE VAN DEAFRIKAANSE FILManno 2000

Het jaar 2000 is een unieke gelegenheid om te zien wat desituatie is van de film in Afrika.

Bye Bye AfricaLes diseurs d’histoiresLes parias du cinémaLe cinéma Africain ?

RAP MUZIEKDe muziek van de volksbuurten, zowel in Dakar als in de VS.

Zone RapSlam

AFRIKAANSEDIASPORA

Afrocultuur beperkt zich niet tot het Afrikaanse continent.

SlamYoung Soul RebelsFrantz Fanon: Black skin, white masksLeon G. Damas

PALESTINAamper te zien in onze media: de Palestijnse vluchtelingen.

Naim and Wadee’aGenet à Shatila

ALGEMEEN OVERZICHT

Het Afrika Filmfestival wenst films te tonen van cineasten uit Afrika en de diaspora.We willen in eerste instantie de nieuwste filmproducties tonen, maar ook wat oudere films

komen aan bod.

6

DOCUMENTAIRE INPANGAEAtelkens vanaf 20u

PANGAEA, Vesaliusstraat 34, 3000 Leuven (vlakbijSTUC)

dinsdag 2 meiTATU, CHE IN CONGO (Cuba)ABO, UNE FEMME DU CONGO (Burkina Faso)

in aanwezigheid van Djim Kola Mamadou (BurkinaFaso) én Léonie Abo (Congo)

woensdag 3 meiCHEF! (Kameroen)AFRIQUE, JE TE PLUMERAI (Kameroen)

donderdag 4 meiMOORD OP LUMUMBA (België)

maandag 8 meiTANGO YA BA WENDO (Congo)ZONE RAP (Senegal)

dinsdag 9 mei: het festival nodigt uit: PalestinaNAIM AND WADEE’A (Palestina)GENET IN SHATILA (Zwitserland)

woensdag 10 mei:FRANTZ FANON (Groot-Brittannië)LEON DAMAS (Guadeloupe)

VLAAMS FILMMUSEUML. Vanderkelenstraat 30, 3000 Leuven(nabij Ladeuzeplein)

woensdag 3 mei, om 14u en 20uBAL POUSSIERE (Ivoorkust)

woensdag 10 mei, om 14u en 20uTOKENDE (België)

KAARTENVERKOOP LEUVEN

PANGAEAgratis

STUCmet STUCkaart : in voorverkoop 100 fr/ aanavondkassa 125 frzonder STUCkaart : in voorverkoop 150 fr/ aanavondkassa 175 fr

VLAAMS FILMMUSEUMinkom : 50 frstudenten : 25 fr

STUDIOInkom per film : 225 frStudenten, Plus3Pas : 200 frmaandag alle films aan 150 fr

Abonnement voor 5 films : 700 fr (enkel geldig voorStudio)Abonnementen enkel verkrijgbaar bij de organisato-ren van het festival.Zelfs mét abonnement moet een inkomticket aande kassa afgehaald worden !

info: Noord-Zuid werking Stad Leuvenwww.vl-brabant.be/afrikafilmtel.: 016.35.09.50

LEUVEN

vrijdag 28 april om 20 u in Studio 4

OPENINGSVOORSTELLINGLA PETITE VENDEUSE DE SOLEIL (Senegal)

LA VIE SUR TERRE (Mali/Mauretanië)

STUCVan Evenstraat 2D, 3000 Leuven

NEW HARVEST

maandag 8 mei om 20u endinsdag 9 mei om 22u30

kortfilm: Mwana Mboka (Congo)LA VIE SUR TERRE (Mauretanië/ Mali)

7

STUDIOStudio 1 en Studioke, Brabanconnestraat 25(016/30 07 00)Studio 2 en 4, Burgemeesterstraat 30(016/22 56 67)

in Studio 1 en Studiokezondag 30 april

14 u kortfilm: Mwana Mboka (Congo)KIRIKOU EN DE HEKS (Frankrijk/België/Senegal)

16 u FEMMES ET FEMMES (Marokko)

vrijdag 5 mei20 u MOBUTU, LE ROI DU ZAIRE (België)22.30 u LA SUEUR DES PALMIERS (Egypte)

zaterdag 6 mei20 u SLAM (VS)22.30 u ALGER-BEYROUTH POUR MEMOIRE

(Algerije)

zondag 7 mei14 u BYE BYE AFRICA (Tsjaad)16 u LE CRI DES HOMMES (Algerije)20 u LAZARUS (Polen/Groot-Brittannië)

zaterdag 13 mei om 20 u in Studio 2

SLOTHAPPENINGkortfilm: AGHUY (Congo/België)

PALJAS (Zuid-Afrika)

Nadien receptie aangeboden door stad Leuven en de wereldwinkels

22.30 u VACANCES AU PAYS (Kameroen)

maandag 8 mei20 u kortfilm: La falaise (Marokko)

L’AUTRE (Egypte)22.30 u LUMIERE NOIRE (Mauretanië)

dinsdag 9 mei20 u kortfilm: Premier Noel (Tunesië/Frankrijk)

LA GENESE (Mali)22.30 u BEZNESS (Tunesië)

woensdag 10 mei20 u kortfilm: Le cinéma Africain ? (Frankrijk) en

Les parias du cinémas (Burkina Faso)TGV (Senegal)

22.30 u BYE-BYE (Frankrijk)

donderdag 11 mei20 u kortfilm: Trois Fables à l’usage des Blanc en

Afrique (Ivoorkust/Frankrijk)VIVRE AU PARADIS (Algerije)

22.30 u L’HOMME DE CENDRES (Tunesië)

vrijdag 12 mei20 u kortfilm: AGHUY (Congo/België)

YOUNG SOUL REBELS (Groot-Brittannië)22.30 u CLANDO (Kameroen)

8

DIEST18 - 27 april

Studio Diest

dinsdag 18 april 20 uTHE SCHOOLMASTER (Zuid-Afrika)

woensdag 19 april 20 uLE FRANCLA PETITE VENDEUSE DE SOLEIL (Senegal)

dinsdag 25 april 20 uVIVRE AU PARADIS (Algerije/Frankrijk)

donderdag 27 april 20 uLE GRAND BLANC DE LAMBARENE(Kameroen)

Kaartenverkoop:inkom : 200 frjongeren - 18 jaar en studenten: 150 frabonnement: 500 fr (voor 4 films)groepen, 5 kaarten kopen 1 gratis (enkel in voor-verkoop)schoolvoorstellingen: 100 fr

Voor meer informatie:Stad Diesttel.: 013/32 69 25

DILBEEK6 - 13 mei

OntmoetingscentrumWestrand

zaterdag 6 mei20.30 u PALJAS (Zuid-Afrika)

zondag 7 mei14 u workshop jongeren16 u PALJAS (Zuid-Afrika)

dinsdag 9 mei20.30 u VIVRE AU PARADIS (Algerije/Frankrijk)

zaterdag 13 mei14 u KIRIKOU EN DE HEKS (Jefi)20.30 u LE FRANC

LA PETITE VENDEUSE DE SOLEIL (Senegal)

Kaartenverkoop:inkom: 160 fr (vvk: 140 fr)schoolvoorstellingen: 100 fr

voor meer informatie:Ontmoetingscentrum Westrandtel.: 02/466 20 30

AARSCHOT25 - 27 april

Cinecity (Demervallei)dinsdag 25 april 20 u

LE FRANCLA PETITE VENDEUSE DE SOLEIL (Senegal)

woensdag 26 april 20 uLES SILENCES DU PALAIS (Tunesië)

donderdag 27 april 20 uPALJAS (Zuid-Afrika)

Kaartenverkoop:inkom : 150 frabonnement: 400 fr (voor 3 films)

Voor meer informatie:Stad Aarschot:tel.: 016/56 62 24

HAACHT10 mei

GemeentelijkCultuurcentrumStudio 2000

woensdag 10 mei14 u PALJAS (Zuid-Afrika)

woensdag 10 mei20 u PIECES D’IDENTITES (Congo)

Kaartenverkoop:inkom: 120 fr (kassa + voorverkoop)

voor meer informatie:gemeente Haachttel.: 016/60 05 22

9

TERVUREN4 en 11 mei

Studio Tervuren

donderdag 4 mei20.30 u PIECES D’IDENTITES (Congo)

donderdag 11 mei20.30 u PALJAS (Zuid-Afrika)

Pièces d’identités

vrijdag 12 mei 2000 - 20u - Minnepoort

Twee muzikale grootmeesters verenigd in een uniek projectwaarin verschillende muziekculturen tot één nieuwe creatiesamenvloeien. Trans(e)fusie put uit talrijke muzikale bronnenvan zowel traditionele volks-(ethnische)muziek uit Afrika, alsmuziek uit Klein-Azië en Vlaanderen. De klankstructuursteunt op de timbres van de traditionele instrumenten uitdeze verschillende regio’s alsook op a-capella stemmen met

Trans(e)fusie - Chris Joris en Jean-Pierre Van HeesPREMIERE

traditionele zangstijl. Een modern instrumentarium (piano,saxofoon, conrtrabas,...) werkt als bindmiddel tussen deverschillende stijlen en periodes. Liederen illustreren diverse

thema’s die eigen zijn aan alleculturen: geboorte, liefde, exodus,smacht naar vrijheid, conditie vande vrouw...

creatie en compositie: Chris Jorisen Jean-Pierre Van Hees

Muzikanten: Tanar Catalpinar(zang, saxofoon), Husna Arsian(zang), Jürgen De Bruyn (zang,luit, gitaar), An Van Laethem(viool), Ludo Mariën (accordeon),Steve Houben (saxofoon, fluit),Chris Mentens (contrabas), N’FalyKouyaté (Kora, zang), MadjidKhalladj (Perzische percussie),Jean-Pierre Van Hees (doedelzak),Chris Joris (percussie)

coproductie: cultureel centrum Leuven

toegangsprijs: 500 fr., korting -26 jaar = 400 fr.

info: 016/23 84 27 - tickets: 016/22 21 13

CINEMAS D’AFRIQUELA RETROSPECTIVE

16 au 24 juin16 tot 24 juni

Palais des CongrèsCongressenpaleis

FESTIVAL DES CINEMAS D’AFRIQUEJohn Waterloo Wilsonstraat 80

1000 Brusseltel.: 02/286 98 00fax: 02/286 98 71

mail: festafriq@wanadoo.be

11

BRUSSELBRUXELLES26 april - 6 mei26 avril - 6 mai

Centre CulturelLE BOTANIQUE

236, rue Royale, 1210 BruxellesKoningsstraat 236, 1210 Brussel

woensdag/mercredi 26/420 h LA PETITE VENDEUSE DE SOLEIL (Senegal)

(sur invitation/op uitnodiging)22 h BYE BYE AFRICA (Tsjaad)

donderdag/jeudi 27/420 h Trois fables à l'usage des blancs en Afrique

LE FRANCLA PETITE VENDEUSE DE SOLEIL (Senegal)

22 h CLANDO (Kameroen)

vrijdag/vendredi 28/420 h La falaise (Marokko)

LUMIERE NOIRE (Mauretanie)22 h ZONE RAP (Senegal)

zaterdag/samedi 29/414 h Mwana Mboka (Congo)

KIKIKOU EN DE HEKS (Frankrijk)20 h LE CRI DES HOMMES (Algerije)22 h LES SILENCES DU PALAIS (Tunesie)

zondag/dimanche 30/414 h PIECES D’IDENTITES (Congo)20 h VIVRE AU PARADIS (Algerije/Frankrijk)22 h TGV (Senegal)

dinsdag/mardi 2/520 h Premier Noel (Tunesië)

BEZNESS (Tunesië)22 h CHEF ! (Kameroen)

woensdag/mercredi 3/518 h TABO, FEMME DU CONGO (Burkina Faso)

(op uitnodiging/sur invitation)20 h Aghuy (Congo/België)

ABO, FEMME DU CONGO (Burkina Faso)22 h ATU, CHE IN CONGO (Cuba)

donderdag/jeudi 4/520 h Chiens errants (Marokko)

PALJAS (Zuid-Afrika)22 h DE BOMA A TERVUREN (België)

vrijdag/vendredi 5/520 h Chiens errants (Marokko)

LA SUEUR DES PALMIERS (Egypt)22 h VACANCES AU PAYS (Kameroen)

zaterdag/samedi 6/520 h Aghuy (Congo/België)

L'HOMME DE CENDRES (Tunesië)22 h L'AUTRE (Egypte)

org.: Libération Films asbl, Studio Malembe Maaasbl, Nanou asbl ism Film en Cultuurpromotie vzw

info:Raad voor Afrikaanse Gemeenschap in BelgiëKoningsstraat 1711210 BRUSSELtel.: 02/219 63 25

Préventes/voorverkoop :Centre Culturel LE BOTANIQUE236, rue Royale1210 Bruxellesde 10 à 18h

Prix des places/kaartenverkoop :Films : 180 FB et 150 FB pour étudiants, seniorsVidéos : 150 FB et 120 FBAbonnements 5 séances différentes : 600 FB et400 FB

Cinématographies d’AfriqueAfrika Filmfestival

De Leuvense derdewereldraadoverkoepelt organisaties en personen

die met de derdewereldproblematiek betrokken zijn.

De Leuvense 3de wereldraad organiseert ism de stad Leuven jaarlijks verschillendeinitiatieven met een internationale uitstraling. De 11.11.11-actie is elk jaar één van demeest gekende inzamelacties voor landen in het zuiden.Elk jaar wordt er ook een Leuvens wereldfeest georganiseerd. Op zaterdag 20 meiis het weer zover. Op het Ladeuzeplein gaat dan het 12de Leuvens wereldfeest door.Het wereldfeest brengt zuiderse muziek en dans, inhoudelijke themastands, exoti-sche hapjes en een artisanale wereldmarkt. En sinds vijf jaar organiseren we dusook het Afrika Filmfestival.Over al de internationaal getinte activiteiten in Leuven kan u meer lezen in onsdriemaandelijks informatieblad ‘Berichten uit de wereld’.

zaterdag 20 mei 200012de Leuvens Wereldfeest

vanaf 14u op en rond het Ladeuzeplein

Meer info:Noord Zuid werking Stad Leuven

Diestsesteenweg 44, 3010 Leuventel.: 016/35 09 50

13

Hendrik Mc Donald, een man van middelbare leeftijd, is verantwoordelijkvoor een afgelegen spoorwegstation. Zijn carrière heeft duidelijk beteretijden gekend en dat is ook te zien aan zijn vrouw Katrien, hun tweekinderen de achttienjarige Emma en de negenjarige Willem. Vier jaargeleden stopte Willem met praten en sindsdien speelt ook Katrien geen

piano meer. Dan komt een circus langsen verblijft enkele dagen naast hetstation. Willem leert een clown kennen.Het zal de familierelatie grondigveranderen.

Paljas kende een groot succes in eigenland. Het grote publiek in België krijgtdankzij Jekino de kans om deze kleinefilmparel uit Zuid-Afrika te bekijken.

Paljas raconte l’histoire d’une familleordinaire qui voit bousculer sa viequand un cirque visite leur quartier.Surtout la rencontre entre un clown etle fils Willem a des conséquencesmiraculeuses.

This is the story of an ordinary familywhose lives are changed by a miracle.The miracle centres around therelationship between a clown and youngboy.

van Katinka HeynsZuid-Afrika, 1998, 117 minNederlands en Frans ondertiteld

met Marius Weyers, Aletta Bezuidenhout, Liezelvan der Merwe, Larry Leyden, Jan Ellis, Ian Roberts,Ellis Pearson

verdeler: Jekino

PALJAS

donderdag 27 april om 20 u: Cinecity, Aarschotdonderdag 4 mei om 20 u: Botanique, Brusselzaterdag 6 mei om 20.30 u : Westrand, Dilbeekzondag 7 mei om 16 u: Westrand, Dilbeekwoensdag 10 mei om 14 u: Studio 2000, Haachtdonderdag 11 mei om 20.30 u: Studio Tervurenzaterdag 13 mei om 20 u: Studio 2, Leuven

Cultureel Centrum Leuven staat voor een uitgebreid programma theater,muziek, dans, beeldende kunst, cursussen over kunst en cultuur.

Eén cultureel centrum, vier locaties:

• Schouwburg, Bondgenotenlaan 21• Romaanse Poort, Wagehuys en kapel,

Brusselsestraat 63• Auditorium Minnepoort, Dirk Boutslaan 62• Predikherenkerk, Onze-Lieve-Vrouwstraat

Vraag nu reeds de seizoenbrochure 2000 - 2001, ze wordt u eind juni toegestuurd.

Aan Cultureel Centrum Leuven, Brusselsestraat 63 3000 Leuven. Tel. (016) 23 84 27 Fax 29 12 15

Ja stuur mij de seizoensbrochure 2000 - 2001

Voornaam en naam: ........................................................................................................................................................................................................Straat en nr. .............................................................................................................................................................................................................................Postcode en gemeente ....................................................................................................................................................................................................Telefoon ........................................................................................................................................................................................................................................

Cultureel Centrum Leuven respecteert uw privacy. Wij gebruiken uw gegevens uitsluitend om u te informeren. U hebt inzage encorrectierecht. (wet 08.12.92) AFRIKA Filmfestival

Leuven.Eeuwenoud,springlevend.

15

La vie sur TerreOp de vooravond vanhet jaar 2000, beslistAbderrahmane Sissako,een Mauritaansecineast die leeft inFrankrijk, naar Sokolote gaan, een klein dorpin Mali om zijn vader opte zoeken. Wanneer hijin het dorp aankomt,trekt hij andere klerenaan en zwerft op defiets rond door destraatjes, op depleinen, door de velden,langs de post... Onder-weg ontmoet hij Nana,een meisje die ook opdoortocht is. Tussenhen ontstaat er eensubtiele, ludieke band.Ondertussen gaat inhet dorp het levengewoon verder.

A la veille de l'an 2000,Abderrahmane Sissako,

cinéaste mauretanien vivant en France, décide de revenir à Sokolo,petite village du Mali, pour retrouver son père. Il arrive donc au village,change d'habits, enfourche une biciclette puis erre dans les ruelles, surles places, à la poste, dans les champs. C'est alors qu'il croise Nana,une jeune fille, elle aussi de passage. Quelque chose d'impalpable et deludique se noue entre eux tandis que dans le village, la vie continue.

At the eve of the new millenium, Abderrahmane Sissako, a Mauretanianfilmmaker currently living in France, decides to return to Sokolo, asmall village in Mali, to see his father again. So he comes to the village,changes his clothes, gets on a bicycle, then cycles around thealleyways, the squares, past the post office, and into the fields. Thatis when he comes across a young girl who is also passing through. Asubtle, playful relationship grows between the two of them. Meanwhilein the village, life goes on.

van Abderrahmane SissakoMauretanië, 1998, 61 minNederlands ondertiteld

met Abderrahmane Sissako, Nana Bany, Moham-med Sissako

Filmografie Abderrahmane Sissako (1961):Le jeu (1989) - Octobre (1993) - Molom, Conte deMongolie (artistieke leiding, 1994) - Le chameau etles batons flotttants (1995) - Sabrya (1996) -Rostov-Luanda (1997) - La vie sur terre (1998)

verdeler: Cinélibre

vrijdag 28 april om 20 u: Studio 4, Leuvenmaandag 8 mei om 20 u: Stuc, Leuvendinsdag 9 mei om 22.30 u: Stuc, Leuven

16

Mano Kongo is een oude Congolese koning. Hij stuurde zijn dochter, Mwananaar België om te studeren. Twintig jaar later is hij nog steeds zondernieuws en gaat hij op zoek naar haar. Mani Kongo treft een land en mensenaan die na 50 jaar grondig zijn veranderd. Mweze Ngangura draaide zijnnieuwste film in Brussel en in Kameroen. Het werd een komedie over heteeuwigdurend conflict tussen moderniteit en traditie. Maar het is ook eenfilm over de zoektocht naar de eigen identiteit. Een film opgedragen aan deAfrikaanse diaspora.

De film kreeg de prijs van de beste film op het recente FESPACO-festival inBurkina Faso.

Un vieux roi Congolais, Mano Congo, part en Belgique pour retrouver sa fillequ’il a envoyé là bas pour faire des études. Sa recherche l’amène dans unautre monde ou il est difficile de trouver son chemin. Mweze Ngangura atourné son nouveau film à Bruxelles et au Cameroen, une comédie sur leconflit éternel entre la modernité et la tradition.

An old congolese king leaves for Belgium to go and look for his daughterwhom he sent over there to study, twenty yaers ago. The film is a comedy onthe never-ending conflict between tradition and modernity.

PIECES D’IDENTITES

van Mweze NganguraDemokratische Republiek Congo, 1998, 97 minNederlands ondertiteld

met Gérard Essomba, Dominique Mesa, Jean-Louis Daulne, Herbert Flack, DieudonnéKabongo, Cecilia Kankonda

verdeler: Bevrijdingsfilms

Het ongelooflijke relaas van 267 Kongolezen, geïmporteerd ter gelgenheid vande Wereld Expo in Brussel, anno 1897. Tentoongesteld voor een miljoengefascineerde bezoekers, voor sommigen met tragische gevolgen... Nu,honderd jaar later eindelijk een waardig eerherstel.Een vergeten hoofdstuk van onze koloniale geschiedenis.

L’épopée incroyable de 267 Congolais amenés à l’Exposition Universelle deBruxelles en 1897, exhibés devant un million de visiteurs et, pour certainsavec des conséquences tragiques.. Cent ans plus tard, la nécessaireréhabilation accomplie par quelques compatriotes. En filigrane, la sociétédes blancs face à son histoire coloniale.

The extraordinary adventure of 267 Congolese brought to Brussels for theUniversal Exhibition in 1897 and shown to a million visitors. Some met atragic destiny …A forgotten chapter of the Belgian colonial history.

donderdag 4 mei om 22 u: Botanique, Brussel

DE BOMA A TERVUREN

van Louis-Philippe CapelleBelgië, 1999, 55 min (video)

zondag 30 april om 14 u in Botanique, Brusseldonderdag 4 mei om 20.30 u in Studio Tervurenwoensdag 10 mei om 20 u in Studio 2000, Haacht

17

Als ultieme ‘Afrikaanse koning’, was Joseph Désiré Mobutu,een van de laatste en meest vasthoudende dictatorsvoortgesproten uit de koude oorlog en de dekolonisatie.November 1965. Met de hulp van de CIA, verwezenlijktMobutu een militaire staatsgreep en grijpt het gezag in hetvoormalige Belgisch Congo. Hij geeft het land een nieuwenaam ‘Zaïre’ en legt zijn volk een vrede op die steunt opangst, geweld en onderdrukking.In minder dan een kwart eeuw, ontpopt deze jonge sergeantvan het koloniale leger zich tot één van de meest gevreesdeen rijkste mensen ter wereld. Als geallieerde van hetWesten, als heer en meester over gunsten en ongenadeheerst hij onverdeeld over de ruïnes van een land datverteerd wordt door corruptie.Gedragen door zijn oeverloze trots, laat Mobutu SeseSeko, Maarschalk van Zaïre, zich de ‘Verlichte Gids’ noemen,de ‘Vader van de Natie’. Maar zijn ziekte en een opstandveroordelen hem tot ballingschap en een roemloze dood.

Le dernier des ‘rois noirs’, Mobutu Sese Seko fut l’un des despotesafricains les plus tenaces. Monarque machiavélique, souvent diabolique,le président zaïrois fut un des derniers dictateurs grâce à la guerrefroide et à la décolonisation.

Last of the ‘black kings’, Mobutu Sese Seko was one of the mosttenacious African despots. A Machiavellian monarch, often diabolical,the Zaïrian president was one of the last dictators born from the coldwar and decolonization.

MOBUTU, ROI DU ZAIRE

van Thierry MichelBelgië, 1999, 135 minNederlands ondertiteld

Filmografie Thierry Michel (1952):Belangrijkste werken: Zaîre, le cycle du serpent(1992), La grace perdue d’Alain Van der Biest(1993), Somalie, l’humanitaire s’en va-t-en guerre(1994), Les derniers colons (1995), Donka,radioscopie d’un hopital africain (1996), Mobutu,roi du Zaîre (1999).

verdeler: Cinélibre-Cinéart vrijdag 5 mei om 20 u: Studio 1, Leuven

18

‘Tango ya ba Wendo’ in lingala heet ‘de tijd van de Wendo’s, in Kinshasa denaam van de jaren ’40 en de ’50. De periode na de oorlog toen AntoineKolosoyi, de pionier van de zaïreze rumba, een populair dichter, socialeverteller, de zanger van ‘Marie-Louise’, wiens muziek ‘de doden tot leven lietkomen’: Antoine Kolosoyi, of Wendo Sor, of eenvoudig Wendo of nog PapaWendo.

‘Tango ya ba Wendo’ en lingala, ‘le temps des Wendo’. A Kinshasa, c’est lenom donné aux décennies ’40 et ’50, la période d’après-guerre ou triomphele pionier de la rumba zaïroise, poète populaire, chroniqueur social, créateurde ‘Marie-Louise’, dont la musique, dit-on, ressuscitait les morts: AntoineKolosoyi, surnommé Wendo Sor, ou simplement Wendo.

Tango ya ba Wendo means the times of Wendo. That is the name given to theforteis and the fifties in Kinshasa, when Antoine Kolosayi woke the deadfrom the grave by his music. He was the pioneer of the Congolese rumba, apoet of great popularity, a social storyteller, the singer of 'Marie-Louise'.This was Antoine Kolosoyi, or Wendo Sor, or simply Wendo or Papa Wendo.

TANGO YA BA WENDO

van Mirko Popovitch en Kwami ZingaCongo/België, 1993, 50 min, 16 mm.

verdeler: Bevrijdingsfilms

Tokèndé is een in opdracht gedraaide propagandafilm als hulde aan hetkatholieke missiewerk. Dit lyrische cinemascope-document kwam er opbestelling van de Katholieke Missies van Belgisch-Congo.Tokèndé was de De Boe’s laatste en tevens meest gelauwerde documentaire.Toch werd het Afrika-dokument bekritiseerd omdat de cineast een teopgepoetst en weinig waarheidsgetrouw beeld van Kongo op het scherm zouhebben getoverd.Men verweet De Boe op geen enkel moment een kritische kanttekening ivmracisme, armoede en uitbuiting te hebben geplaatst.’ (De Belgische Film, blz380)

Tokèndé est un film de commande: une oeuvre de propagande en hommagedes missionaires catholiques. Ce document lyrique en cinémascope futsubsidié par les Missions Catholiques au Congo belge. Tokèndé fut le dernierdocumentaire de l’humaniste De Boe, celui aussi qui fut le plus couronné delauriers. Et pourtant on critique ce témoignage: le cinéaste aurait donné duCongo une vision orientée et peu conforme à la réalité. On reprochait à DeBoe de n’avoir à aucun moment adopté une attidude critique envers leracisme, la pauvreté et l’exploitation (Le cinéma Belge, p 380).

Tokèndé was a propaganda film commissioned as a tribute to theachievements of Catholic missionaries in Belgian Congo.

TOKENDE

van Gerard De BoeBelgië, 1958, 90 min

kopie: Vlaams Filmmuseum

woensdag 10 mei om 14 u en om 20 u : Vlaams Filmmuseum, Leuven

maandag 8 mei om 20 u: Pangaea, Leuven

19

Léonie Abo, de weduwe van Pierre Mulele, oud minister van onderwijsonder Patrice Lumumba, beleefde de jaren zestig in Congo, de woeligeperiode die volgde op de onafhankelijkheidsverklaring. Wij herbelevendeze periode met haar: haar trage groei tot bewustwording, haardeelname aan de volksbeweging, haar leven in het verzet dat werd geleiddoor Pierre Mulele en tenslotte het einde van de guerilla en de moordop haar man in 1968. Oumou Sangaré, de bekende Malinese zangeresen Bijou Ilonga, een jonge Congolese artieste zingen en beelden hetleven uit van Léonie Abo.

Léonie Abo, veuve de Pierre Mulele, ancien ministre de l’Education dePatrice Lumumba, a traversé au cours des années soixante, l’époquemouvementée qui suivait la proclamation de l’indépendance du Congobelge.Nous revivions avec elle cette période et sa lente prise de conscience,sa participation au mouvement populaire et au maquis qui dirigeaitPierre Mulele et finalement la défaite de la guérilla et l’assassinat deson mari en 1968.Oumou Sangaré, le célèbre chanteuse malienne et Bijou Ilonga, jeunecomédienne congolaise chantent et évoquent la vie de Léonie Abo.

As a Congolese woman and wife of Pierre Mulele Leonie Abo experienceshard times during the sixties, right after the declaration ofindependance of Congo.

Na de vertoning volgt een gesprek met Léonie Abo en Djim Kola Mama-dou.

dinsdag 2 mei om 20 u: Pangaea, Leuvenwoensdag 3 mei om 20 u: Botanique, Brussel

ABO,UNE FEMME DU CONGO

van Djim Kola MamadouBurkina Faso, 1999, 54 min.Frans gesproken, nederlands ondertiteld

verdeler: Regards Croisés

Che Guevara, Cubaans minister van industrie, verdween in april 1965 opmysterieuze wijze. Over de hele wereld deed het gerucht de ronde dathij vermoord was door Fidel Castro. Of misschien werd vastgehouden ineen psychiatrische instelling. In werkelijkheid had de Cubaanse regeringgehoor gegeven aan de hulpkreet van de Kongoleze CNL. In Kongoontmoet Che een zekere Laurent-Désiré Kabila. De film bevat tal vanexclusieve documenten over deze ontmoeting, evenals Che’s ongepubli-ceerde notaboekjes, unieke getuigenissen van 12 overlevende Cubanenen verschillende beelden die tot op de dag van vandaag streng geheimwerden gehouden door de Cubaanse regering.

En avril 1965, Che Guevara, ministre de l’industrie cubain, disparaitmystérieusement. La presse mondiale le dit mort, assassiné par FidelCastro. En réalité, le gouvernement cubain avait décidé de répondre àl’appel à l’aide du CNL Congolais.Le film est inspiré du livre de William Galvez, ‘Le rêve africain de CheGuevara’, basé lui-même sur le journal de Che Guevara ‘Passages de laguerre révolutionnaire au Congo’.

In april 1965, Che Guevara, the Cuban minister of industry,disappeared in a mysterious way. While the world considered him dead,in reality, the Cuban governement send Che to Congo.

dinsdag 2 mei om 20 u: Pangaea, Leuvenwoensdag 3 mei om 22 u: Botanique, Brussel

TATU, CHE IN CONGO

van Jorge FuentesCuba, 1997, 54 minFrans gesproken, nederlands ondertiteld

verdeler: Regards Croisés

20

Patrice Lumumba (1925 - 1961)

Ce que fut notre sort en 80 ans de régime colonialiste, nos blessures sont trop fraîches et trop douloureusesencore pour que nous puissions les chasser de notre mémoire. Nous avons connu le travail harassant, exigé enéchange de salaires qui nous permettaient ni de manger à notre faim, ni de nous vêtir ou nous loger décemment,ni d'élever nos enfants comme des êtres chers.Nous avons connu les ironies, les insultes, les coups que nous devions subir matin, midi et soir, parce que nousétions des nègres. Qui oubliera qu'à un noir on disait 'tu', non certes comme à un ami, mais parce que le 'vous'honorable était reservé aux seuls blancs ?Nous avons connu que nos terres furent spoliées au nom de textes prétendument légaux qui ne faisaient quereconnaître le droit du plus fort ?Nous avons connu que la loi n'était jamais la même selon qu'ils agissait d'un blanc ou d'un noir: accomodante pourles uns, cruelle et inhumaine pour les autres. .../...Qui oubliera enfin les fusillades ou périrent tant de nos frères, les cachots ou furent brutalement jetés ceux qui nevoulaient se soumettre au régime d'une justice d'oppression et d'exploitation.

Patrice Lumumba30 juin 1960

‘Ons lot gedurende 80 jaar koloniaal regime laat wonden na die nog nietvoldoende geheeld en te pijnlijk zijn opdat we ze zouden kunnen vergeten.Wij hebben afmattend werk verricht, dat van ons werd geëist in ruil voorlonen die niet volstonden om onze honger te stillen, noch om ons degelijkte kleden of te huisvesten, noch om onze kinderen als waardige wezens opte voeden.Wij hebben de spot en de beledigingen verdragen, evenals de slagen die we‘s ochtends, ‘s middags en ‘s avonds kregen omdat we negers waren. Wiekan vergeten dat men een zwarte met ‘gij’ aansprak, en dat zeker niet alstegen een vriend, maar omdat de eerbiedige ‘u’ enkel voor de blankenbestemd was ?Wij hebben gezien hoe onze gebieden geplunderd werden op basis vanvermeende wettelijke teksten die enkel het recht van de sterkste beves-tigden.Wij hebben gezien hoe de wet nooit dezelfde was al naargelang ze goldvoor een blanke of een zwarte: ze was toegeeflijk voor de enen, wreed enonmenselijk voor de anderen.Wij hebben de verschrikkelijke lijdensweg gezien van mensen die verbannenwerden voor hun politieke of religieuze overtuigingen: ze werden verbannenin hun eigen vaderland en hun lot was erger dan de dood zelf.Wij hebben gezien dat er in de steden prachtige huizen waren voor de

blanken en vervallen strohutten voor de zwarten, dat een zwarte niet in de bioscopen werd toegelaten, noch in derestaurants, noch in de zogenaamde Europese winkels; dat een zwarte in de romp van de schepen reisde, aan devoeten van de blanke in zijn luxekajuit.Wie kan tenslotte de terechtstellingen vergeten waar zovele van onze broeders omkwamen, de gevangenissenwaarin zij die zich niet meer wilden onderwerpen aan het bewind met een gerechtigheid van onderdrukking enuitbuiting, brutaal werden geworpen ?’

Patrice Lumumba30 juni 1960

21

deel 1 : De postman wordt premierdeel 2 : Bestemming ElisabethstadTwee documentaires over het leven van Patrice Lumumba(1925 - 1961). De teksten zijn gebaseerd op de boeken vanLudo De Witte (auteur van ‘Crisis in Congo’ en ‘De moordop Lumumba’)

partie 1: Le facteur devient premierpartie 2: Destination ElisabethvilleDeux documentaires consacrés à la vie de PatriceLumumba (1925-1961). Les textes de base ont été fournispar Ludo De Witte (auteur des livres ‘Crisis in Congo’ et‘L’assassinat de Lumumba’).

part 1: the postman becomes prime ministerpart 2: destination Elisabeth cityTwo documentaries about the life of Patrice Lumumba(1925-1961). The text has been based on books by LudoDe Witte (author of 'Crisis in Congo' and (Theassassination of Lumumba').

donderdag 4 mei om 20 u: Pangaea, Leuven

Na de vertoning volgt een gesprek met Ludo De Witte.

PATRICE LUMUMBA

van Karel Schoeters en Bert GovaertsBelgië, 1999, 2 x 50 min, videoNederlands gesproken, Engels ondertiteld

verdeler: VRT

uitgeverij & verspreidingscentrum

Van Halewyck

De moord op Lumumbadoor Ludo De Witte898 fr.

DIESTSESTEENWEG 71.A - 3010 LEUVENTEL 016.35 33 06

FAX 016.35 33 07 - 35 33 08

22

Jean Marie Teno werd geboren op 14 mei 1954 in Famleng, Kameroen. Hij studeert communicatiewetenschappen inParijs, wordt filmcriticus voor ‘Buana Magazine’ en sinds 1985 werkt hij voor de televisie. In 1984 draait hij zijneerste kortfilm, Schubbah, en in 1985 ‘Hommage qui reçoit beaucoup de louanges’. Zijn eerste langspeelfilm is‘Bikutsi Water Blues’ (1988), gevolgd door ‘L’Afrique, je te plumerai’ in 1992.

Jean Marie Teno est né le 14 mai 1954 à Famleng, Cameroun. Il étudie la communication à Paris, il travaille commecritique cinématographique our ‘Buana Magazine’ et depuis 1985 comme monteur à la TV. En 1984 il tourne sonpremier court métrage, Schubbah, et en 1985 ‘Hommage qui reçoit beaucoup de louanges’. Son premier longmétrage, est ‘Bikutsi Water Blues’ (1988), suivi de ‘L’Afrique, je te plumerai’ en 1992.

Bron on 14th May, 1954, in Famleng, Cameroon, he studied communication in Paris, worked as a film critic for‘Buana Magazine’ and, since 1985, has been a film editor for TV. In 1984, he made his first short film ‘Schubbah’and his next film ‘Hommage’ was very well recieved. His first feature film was ‘Bikutsi Water Blues’ (1988), followedby ‘L’Afrique, je te plumerai’ in 1992.

Filmografie Jean-Marie Teno (1954):Schubbah (1983) - Hommage (1984) - Fièvre jaune taximan (1985) - La gifle et la caresse (1987) - Bikutsi WaterBleus (1988) - Le dernier voyage (1990) - Mister Foot (1992) - Afrique, je te plumerai (1994) - Clando (1996) -Chef ! (1999) - Vacances au pays (2000)

JEAN-MARIE TENO

23

De film is een zoektocht naar de spoken van de moderniteit die rondwa-ren in de Kameroenese samenleving. De film ondervraagt, soms op eenironische toon, het begrip ontwikkeling, dat in Afrika verbonden is meteen ‘tropische’ moderniteit, die zich laat samenvatten in de volgendeformule: alles wat van Europa komt is modern, alles wat plaatselijk is,is oubollig en voorbijgestreefd en dus moet verdwijnen.

‘Vacances au pays’ est un voyage à la quête des fantômes de lamodernité qui hante la société camerounaise. Le film interroge, avecironie parfois, la notion de développement, associé en Afrique à unemodernité ‘tropicale’ qui se résume dans la formule suivante: tout cequi vient de l’Europe est moderne et par contre tout ce qui est localest archaïque et doit disparaître...

‘A trip to the country’ is a voyage in search of the delusions ofmodernity, which haunt Cameroonian society.

vrijdag 5 mei om 22 u: Botanique, Brusselzondag 7 mei om 22.30 u: Studioke, Leuven

VACANCES AU PAYS

van Jean-Marie TenoKameroen, 2000, 75 minFrans gesproken, Engels ondertiteld.

Deze film legt het verband tussen het heden en het verleden, tussenhet oorzakelijk verband tussen het koloniaal geweld van vroeger en deondraaglijke situatie van nu. Dertig jaren zijn voorbij sinds de onafhan-kelijkheid. Terwijl belangrijke omwentelingen zich afspelen in andere delenvan de wereld, revolteert een jonge generatie Afrikanen tegen de‘eenheidspartijen’ en hun uitvloeisels zoals de algemene corruptie, devriendjespolitiek en het failliet van de economie.

Le film mélange le présent et le passé, établit un lien de cause à effetentre la violence coloniale d’hier et le présent insupportable. Trenteannées sont passées depuis les Indépendances. Alors qued’importants bouleversements s’opèrent dans d’autres parties dumonde, une génération de jeunes africains veulent en découdre avec ‘lespartis uniques’, leurs corollaires tels que la corruption généralisée, lenépotisme et la faillite économique.

This film links the past to the present, it shows the causal link bet-ween the colonial violence and the unbearable situation of nowadays.Thirty years after the independence, a generation of young Africansrevolts against the unity parties and what they brought in their wake,such as general corruption, nepotism and economical bankrupcy.

AFRIQUE?JE TE PLUMERAI

van Jean-Marie TenoKameroen, 1992, 88 minFrans gesproken, Engels ondertiteld woensdag 3 mei om 20 u: Pangaea, Leuven

25

Douala, Kameroen. Sobgui is een ‘clando’, een clandestien taxich-auffeur. Door politieke omstandigheden wordt hij gedwongen zijn land teverlaten om in Duitsland een nieuw leven te beginnen. Hij wordt verliefdop Irene, een jonge Duitse aktief in een beweging voor hulp aan vluchte-lingen. Door met haar te praten herinnert Sobgui zich meer en meerwat hem allemaal is overkomen in Kameroen. Hij denkt na over detoekomst van zijn land en over zijn persoonlijk engagement.

Poursuivi par la police de son pays, Sobgui se voit obligé d’émigrer enAllemagne pour se consacrer à l’exportation de voitures. Ses souvenirs,son passé dramatique en prison et les tortures subies l’obsèdent jouret nuit. Même en Europe il ne parvient pas à oublier et il commence àpenser à un éventuel retour. Clando est un film sur la résistance.

In this film Teno tells the story of Sobgui, a young man from Douala,who goes to Germany. In Cologne he becomes acquainted with Germanand European policies on refugees. While on the surface Clando wouldappear to be a film about giving up, it is really about resisting.

donderdag 27 april om 22 u: Botanique, Brusselvrijdag 12 mei om 22.30 u: Studioke, Leuven

CLANDO

van Jean-Marie TenoKameroen, 1996, 100 min.Nederlands ondertiteld

met Paulin Fodouop, Henriette Fenda, Caroline Redl,Joseph Momo

verdeler: Bevrijdingsfilms

Bij een bezoek aan zijn dorp in Kameroen waar hij het eindejaar van1997 wil meemaken, woont Jean-Maria Teno een feest bij ter ere van detraditionele chef. Tijdens de festiviteiten is hij getuige van een onthut-send voorbeeld van volksberechtiging. Een jonge man wordt schuldigbevonden aan de diefstal van één kip en vier kuikentjes en wordtmishandeld. De boeren eisen zijn dood. In het licht van dit voorval steltTeno zich vragen over een maatschappij waarin kruimeldieven zwaarderworden aangepakt dan grote criminelen.

Le réalisateur, en visite dans son village au Cameroun pour y passer lesderniers jours de 1997, assiste à l’inauguration d’un monument à lagloire d’un chef traditionnel. En marge des festivités orientées versl’apologie du chef, Teno est témoin d’un incident révélateur de la justicepopulaire. A la lumière de cette situation, Teno s’interroge sur unesociété ou les petits voleurs sont plus sévèrement punis que lesgrands.

The director was in his village in Cameroon during the week of 20thdecember 1997 and witnessed, as a ‘tourist’, the celebration for theinauguration of a monument to the glory of an old chief. He is alsowitness to an episode of popular justice. From these events anddiscoveries, Teno engages a reflection on inequality in Cameroon, ‘landof chiefs, both big and small’.

dinsdag 2 mei om 22 u: Botanique, Brusselwoensdag 3 mei om 20 u: Pangaea, Leuven

CHEF!

van Jean-Marie TenoKameroen, 1999, 61 minFrans gesproken, Engels ondertiteld

27

1961-1962, de oorlog in Algerije bevindt zich op zijn hoogtepunt. Deimmigrant en bouwvakker Lahdar woont zoals vele van zijn landgenotenin onmenselijke omstandigheden in een groezelige buitenwijk vanNanterre. Toch laat hij zijn vrouw en kinderen uit Algerije naar Frankrijkkomen. Kost wat kost zoekt hij een appartement om de modder en demiserie te ontvluchten en een beter leven te leiden.

Samen met ‘Paljas’, dé verrassing van het Afrika Filmfestival in ’99.Het verhaal van een man die de dingen des levens wil veranderen, maardit niet alleen kan.‘Wat mij interesseerde was het verhaal van die vergeten mensen uit degeschiedenis. Ondanks hun heel moeilijke levensomstandigheden, levendin een ‘no-mans land’, vlakbij de grote Franse agglomeraties, hieldendeze mensen hun tradities en hun cultuur om hun identiteit niet teverliezen.’ (Bourlem Guerdjou)

1961-1962, la guerre d’Algérie bat son plein. Lakhdar, immigré, ouvrierdu bâtiment, habite le bidonville de Nanterre.L’histoire d’un homme qui essaie de soulever la pesanteur des choses,de changer sa condition, et qui seul ne pouvait rien.

1961-1962, the Algerian War is under way. Lakhdar, an immigrantconstructionworker, lives in the Nanterre shantytown.The story of a man who attempts to react against society’s inertia, tochange his life, but who is unable to succeed on his own.

Filmografie Bourlem Guerdjou:Un jour d’enfance (1990) - Set en Match (1990) - Couleur d’enfants(1991) - Une nuit à l’opéra (1992) - Vivre au paradis (1998)

dinsdag 25 april om 20 u: Studio Diestzondag 30 april om 20 u: Botanique, Brusseldinsdag 9 mei om 20.30 u: Westrand, Dilbeekdonderdag 11 mei om 20 u: Studio 1, Leuven

VIVRE AU PARADIS

van Bourlem GeurdjouAlgerije/ Frankrijk, 1998, 105 minNederlands ondertiteld

met Roscdt Zem, Fadila Belbeka, Omar Bekhaled

verdeler: Cinélibre

De gesloten leefwereld van enkel vrouwen - half maîtresse, half slavin -in het paleis van de laatste Tunesische Beys.Een warme kroniek gezien door de ogen van een jong meisje dat bewustwordt van de uitbuiting en de vernederingen. Zij vecht om haar zelfres-pect. De film situeert zich tijdens de Tunesische onafhankelijkheids-strijd van de jaren vijftig.

Het geprezen debuut met prachtige muziek van Moufida Tatli, die‘Halfaouine’ en verscheidene films van Michel Khleifi en MerzakAllouache monteerde.

M. Tlatli a choisi pour sa première réalisation un sujet difficil: évoquerla condition féminine en Tunesie, et cela à travers une histoire trèsdatée dans le temps, l’esclavage.

Through the eyes of a young girl, we observe the closed living environ-ment of some wome in the palace of the last Tunesian Beys. She fightsto get the respect she deserves.

LES SILENCES DU PALAIS

van Moufida TlatliTunesië, 1994, 127 minNederlands ondertiteld

met Amel Hedhili, Hand Sabri, Najia Ouerghi, GhaliaLacroix, Sami Bouajila, Kamel Fazaa

verdeler: Progres-Films

woensdag 26 april om 20 u: Cinecity, Aarschotzaterdag 29 april om 22 u: Botanique, Brussel

29

De film geeft een Afrikaanse kijk op het leven van de befaamde dokterdr. Schweitzer. Een jonge Afrikaan, Koumba geraakt in de ban van dearts en wil eveneens dokter worden zoals ‘de grote blanke man’. Dewereld van Koumba slaat totaal om op de dag dat zijn vader door dr.Schweitzer wordt geslagen.Na de tweede wereldoorlog kiest Gabon voor onafhankelijkheid enKoumba gaat in de politiek. Dr Schweitzer voelt zijn einde naderen.

De film ontluistert voor een deel de mythe van deze Nobelprijswinnaarvan de vrede. Maar het roept eveneens grote vragen op over de rol vande westerse medische hulpverlening in Afrika.

Un regard Africain sur l’histoire d’Albert Schweitzer, cet Alsacienprécurseur de l’aide humanitaire.

This film telles the story of Albert Schweitzer, the Alsacian forerunnerof humanitarian aid, from an African perspective.

donderdag 27 april om 20 u: Studio Diest

LE GRAND BLANC DE LAMBARENE

van Bassek ba KobhioGabon/Kameroen, 1995, 94 min.Nederlands ondertiteld

Filmografie Bassek Ba Kobhio (1957):Fespaco 88 (1988) - Sango Malo (1991) - Le grandblanc de Lambaréné (1994) - Musique s’en va-t-enguerre (1997)

verdeler: Eliza

&VREDESEILANDEN COOPIBO

organiseert in samenwerking met JOKER

CULTUUR

PROJECTREIZEN

Informatie en brochure bij Vredeseilanden-Coopibo: 016/31 65 80vredeseilanden-coopibo@ngonet.be

en in alle Joker-kantoren

Vredeseilanden-Coopibo, Blijde Inkomststraat 50, 3000 Leuven

SENEGAL TANZANIA9 juli - 23 juli 2000 23 september - 14 oktober 200011 februari - 25 februari 2001

TOGO - BENIN COSTA RICA - NICARAGUA29 oktober - 16 november 2000 15 juli - 4 augustus 2000

ECUADOR COSTA RICA8 juli - 30 juli 2000 3 februari - 21 februari 2001

30

Diop wordt geboren in Colabane, in de buurt van Dakar (Senegal) in 1945. Hij studeert theater en werkt als acteurin het Nationaal Theater Daniel Sorano. In 1968 realiseert hij zijn eerste kortfilm: Contras City. Hij sterft in Parijs,in 1998 net na de afwerking van zijn laatste film ‘La petite vendeuse de soleil’. Het Afrika dat Diop brengt opscherm is met niets vergelijkbaar. Zijn verbeeldingskracht is zonder twijfel het meest complekse en meest visio-naire in de geschiedenis van de Afrikaanse film.

Diop est né à Colabane, dans la banlieue de Dakar (Sénégal), en 1945. Il a fait des études théâtrales et a travaillécomme acteur au Théâtre national Daniel Sorano. En 1968 il réalise son premier court métrage: Contras City. Ilest mort à Paris le 23 juillet 1998. Son Afrique ne ressemble à aucune autre Afrique jamais portée à l’écran; sonimagination est sans aucun doute la plus complexe et la plus visionnaire que le cinéma africain n’aît jamaisproduite.

Born in Colabane, in the outskirts of Dakar (Senegal) in 1945. He studied drama and worked as a actor in theDaniel Sorano National Theatre of Senegal and in the cinema. In 1968 he made his first short film, Contras city.He died in Paris on 23rd july, 1998. His Africa is not like any other Africa that has ever been protrayed on screen;his imagination is undoubtlely the most complex and visionary that African cinema has ever produced.

Filmografie Djibril Diop Mambety:Contras City (1968), Badou Boy (1970), Touki Bouki (1973), Parlons grans-mère (1989), Le Franc (1994), Lapetite vendeuse de soleil (1999)

DJIBRIL DIOP MAMBETY

31

Marigo, de musicus, droomt van zijn instrument, waarop zijn hospitabeslag gelegd heeft, wegens langdurige niet-betaling van de huur.Wanneer hij een ticket van de nationale loterij kan bemachtigen, besluithij het in veiligheid te brengen in afwachting van de trekking: hij kleefthet op zijn deur en bedekt het met een poster van zijn held.

‘Le Franc’ is het eerste deel van de reeks ‘Histoires de petits gens’,waarvan ook ‘La petite vendeuse de soleil’ deel van uitmaakt.

Marigo, le musicien, rêve de son instrument confisqué par sa logeusepour cause de non-paiement chronique du loyer.s’ appropriant un billet de la loterie nationale, il décide de le mettre ensécurité: il le colle sur la porte et le recouvre d’un poster.

Marigo, the musician, is dreaming of his instrument, which his landladyhas impounded because of his chronic rent non-payments. Gettinghold of a lottery ticket, he decides to put it in a safe place whileawaiting the drawing: he glues it to the back of his door and covers itwith the poster of his childhood hero.

woensdag 19 april om 20 u: Studio Diestdinsdag 25 april om 20 u: Cinecity, Aarschotdonderdag 27 april mei om 20 u: Botanique, Brusselzaterdag 13 mei om 20.30 u: Westrand, Dilbeek

LE FRANC

van Djibril Diop MambetySenegal, 1994, 45 minNederlands en Frans ondertiteld

met Dieye Ma Dieye, Aminta Fall, Demba Ba

Sinds lange tijd worden op de straten van Dakar de kranten verkochtdoor jongens. Als Sili, een tienjarig meisje, besluit om dat ook te gaandoen, accepteren de jongens dit niet: het is immers hun terrein. Siliheeft echter succes. De eerste dag koopt iemand al haar kranten op engeeft haar hiervoor een fiks bedrag. Niemand gelooft dat ze het geldeerlijk heeft verdiend. Ze wordt opgepakt door de politie, maar uiteinde-lijk laten ze haar toch weer gaan. Van het verdiende geld koopt Sili eenparasol voor haar blinde grootmoeder. De rest geeft ze aan lepralijders.De volgende dagen wordt Sili weer belaagd door de andere kranten-verkopers, die haar het succes niet gunnen. Uiteindelijk sluit ze vriend-schap met één van hen.Een hymne aan de moed van straatkinderen.

Depuis longtemps, la vente de journaux à la criée dans les rues deDakar est l’apanage des garçons. Mais depuis ce matin, cetteexclusivité est remise en cause. Que s’est-il passé ? Sili - c’est ainsiqu’on prénomme la petite fille - a environ dix ans. Elle vit sur lestrottoirs et se déplace à l’aide de béquilles. Mendiante, elle tend lamain là ou les garçons proposent les journaux. Mais ce matin-là, ladécision est prise. Dès demain, elle vendra des journaux comme tout lemonde. Ce qui est valable pour un homme l’est également pour unefemme.

For many years, newspapers have been sold on the streets of Dakar byboys. When Sili, a ten-year old girl, decides to go out and sell papers,the boys don’t accept this. This is their territory. But Silly issuccesfull.This short film is a hymn tot the courage of street children.

woensdag 19 april om 20 u: Studio Diestdinsdag 25 april om 20 u: Cinecity, Aarschotdonderdag 27 april om 20 u: Botanique, Brusselvrijdag 28 april om 20 u: Studio 1, Leuvenzaterdag 13 mei om 20.30 u: Westrand, Dilbeek

LA PETITE VENDEUSEDE SOLEIL

van Djibril Diop MambetySenegal, 1999, 45 minWolof gesproken, Nederlands en Frans ondertiteld

met Lissa Balera, Tayerou M’Baye, Oumy Samb

verdeler: Bevrijdingsfilms

32

Geboren in Sfax in 1945. Hij studeert film in INSAS (Brussel). Hij belandt vijf jaar in de gevangenis voor zijn opinie.Zijn eerste langspeelfilm is onmiddellijk een voltreffer ‘L’homme de cendres’. Nadien volgt ‘Les sabots en or’ in1989. Hij neemt ook deel aan de collectieve film ‘La guerre du Golfe, et après?, met een kortfilm ‘C’est Shehera-zade qu’on assassine.’

Nouri Bouzid est né à Sfax en 1945. Il étudie le cinéma à L’Insas (Bruxelles) dont il sort diplomé en 1972. Il estemprisonné pendant 5 ans pour délit d’opinion. Il réalise son premier longe métrage, ‘L’homme de cendres’ en 1986et le deuxième ‘Les sabots en or’ en 1989. Il participe au film collectif ‘La guerre du Golfe, et après?, avec uncourt-métrage, ‘C’est Sheherazade qu’on assasisne.’

Born in 1945 he studied cinema in Brussels, graduating in 1972. He was imprisoned for 5 years for his opinions.He made his first feature film, ‘L’homme de cendres’ in 1986 and his second ‘Les sabots en or’ in 1989. He tookpart in the collective film ‘La guerre du Golfe, et après?, with a short film ‘C’est Sheherazade qu’on assassine.’

Filmografie/ Filmographie/ Filmography

1986 L’homme de cendres1989 Les sabots en or1991 C’est Sherazade qu’on assassine (kortfilm/court-métrage/short)1992 Bezness1992 Les mains dans le plat (kortfilm/court-métrage/short)1997 Bent Familia

NOURI BOUZID

33

Om te overleven speelt Rouda gigolo voor toeristen die op zoek zijnnaar een beetje erotiek. Achter zijn van het westen afgekeken macho-look, wordt hij verscheurd door twee tegenstellingen. Behouds-gezindheid en vernieuwing, traditie en modernisme botsen in hem. Dezefilm analyseert de dualiteit van dit deel van de Tunesische samenleving.

Pour survivre, Roufa fait le gigolo pour des touristes à la recherche d’unpeu de beauté exotique. Mais ce côté macho occidentalisé ne l’empêchepas de se trouver en butte à des contradictions profondes.S’affrontent en lui conservatisme en ouverture, tradition et modernité.La dualité de tout une tranche de la société tunisienne est passée làau crible.

In order to survive, Roufa is a gigolo for tourists seeking exoticbeauties. But this Westernised male side of his does not prevent himfrom finding himself torn between a profound contradiction.Conservatism and open-mindedness, tradition and mondernity clashinside him. The film analyses the duality of a sector of Tunisian society.

dinsdag 2 mei om 20 u: Botanique, Brusseldinsdag 9 mei 22.30 u: Studioke, Leuven

BEZNESS

van Nouri BouzidTunesië, 1992, 100 minFrans gesproken/ondertiteld

met Abdel Kechiche, Jacques Penot, Ghalia Lacroix

verdeler: Cinémathèque des Trois Mondes

Hachemi, een jonge beeldhouwer in de oude stad Sfax gaat trouwen. Dezaak wordt geregeld door zijn ouders. Het huwelijk doet hem nadenkenover zijn leven, en vooral over een traumatische ervaring uit het verle-den.

Hachemi, jeune sculpteur sur bois de la vieille ville de Sfax, est sur lepoint de se marier. L’union a été organisée par ses parents. Cetévénement provoque en lui une remise en question de sa vie, de sonpassé d’ou ressurgit un pénible accident dont son ami Farfat a étéégalement victime.

A young sculptor will soon marry a bride chosen from him by hisparents. This event confronts him again with a traumatising incidentof his youth.

zaterdag 6 mei om 20 u: Botanique, Brusseldonderdag 11 mei 22.30 u: Studioke, Leuven

L’HOMME DE CENDRES

van Nouri BouzidTunesië, 1986, 109 minFrans ondertiteld

met Imed Maalal, Khaled Ksouri, Habib Belhadi

verdeler: Cinémathèque des Trois Mondes

LICHT IN DE FILMDUISTERNIS

ABONNEER NU VOOR 2000EN ONTVANG 3 NUMMERS GRATIS

❏ Ik abonneer mij op de jaargang 2000, stort vandaag nog op rekening 435-0304731-37 van KFL,Brussel, 1.300 fr en ontvang als geschenk de drie laatste nummers van F&T van jaargang 1999

❏ Ik zou graag kennismaken met Film, Video & Televisie; stuur me a.u.b. een gratis nummer

naam en voornaam

adres

postnummer gemeente

datum handtekening

Terugsturen aan:F&TV - CM, abonnementendienst, Cellebroersstraat 16/bus 2, 1000 Brussel� 02/546.08.10 - � 02/546.08.19 - email: kfl.brussel@kerknet.be

35

De jonge rapper Ray Joshua, pacifist en dichter, werkt met kinderen ineen wijk van Washington waar dealers heer en meester zijn. Op een dagwordt Joshua gearresteerd wegens het bezit van marihuana. Hij gaatde gevangenis in.De film bewijst, dankzij het uitzonderlijke talent van Saul Williams, datde rap, wanneer die weigert zich te onderwerpen aan de diktaten van demuziekindustrie, een uiting van vrijheid is.

Winnaar Caméra d’Or (Beste eerste film) en Prijs van het Publiek teCannes 1998. Grote prijs Sundance Film Festival (1998, VS).

Le jeune rappeur Ray Joshua, pacifiste et poète, encadre des enfantsdans un quartier de Washington connu pour être tenu par des dealers.Un jour, Joshua est arrêté en possession de marijuana et emprisonné.‘Le film démontre, par la grâce du talent exceptionnel de Saul Williams,que le rap, quand il refuse de se soumettre aux diktats de l’industriede disque, est une parole libératrice.’ (Le Nouvel Observatoire)

Le Slam est un art oratoire à cheval entre le rap et la poésie. Il existeaux Etats-Unis des concours de slam, dont Saul Williams, l’acteurprincipal, est un spécialiste. Au même titre que l’essence du rap, leslam véhicule des paroles de révolte ou pour le moins d’évocatives desproblèmes sociaux.

Marc Lewin brings his experience as a documentarian to thisauthentic, higly charged drama about a talented young black poet whois arrested on petty drug charge.Brace yourself for a slam-dunk of a movie!

zaterdag 6 mei om 20 u: Studio 1, Leuven

SLAM

van Marc LewinVS, 1998, 90 minNederlands en Frans ondertiteld

met Saul Williams, Sonja Sohn, Bonz Malone, BeauSia

verdeler: Pauline Pictures

De hip-hop beweging die begon in de Verenigde Staten en daarnaoverwaaide naar Europa, heeft eveneens, op een heel natuurlijke manier,Afrika aangesproken.Zowel in Dakar als Abidjan drukken de rappers hun gevoelens uit over demoeilijkheden van het leven, geconfronteerd met zoveel economische,sociale en politieke problemen.Zij zijn de vertegenwoordigers van een Afrikaanse jeugd die vastbeslo-ten is om er zich doorheen te slaan en uit hun miserie te geraken.

Le mouvement hip-hop, après avoir touché les Etats-Unis et l’Europe, aatteint l’Afrique. Les déclarations des musiciens s’emboîtent avec lesimages de la ville.

Le hip-hop movement, after the United States and Europe, hasreached Africa. The declarations of the musicians are mixed withimages of the city.

vrijdag 28 april om 22 u: Botanique, Brusselmaandag 8 mei om 20u: Pangaea, Leuven

ZONE RAP

van Bouna Médoune SeyeSenegal, 1999, 52 min (video)Wolof gesproken, Nederlands ondertiteld

verdeler: Bevrijdingsfilms

37

Frantz Fanon was psychiater en revolutionair. Hij was lid van het FLNen ambassadeur van de tijdelijke regering van de Algerijnse republiek.Hij was dichter en schrijver.Zijn hervormingsideëen waren scherp en zijn invloed op het wereldgebeu-ren mag vergeleken worden met die van Che Guevara en Malcolm X. Hijwerd bewonderd door de Black Panters en de revolutionairen uit dederde wereld omdat hij met vuur het racisme en het kolonialismeaanklaagde.Hij schreef ‘Zwarte huid, blanke maskers’ en de ‘De Verworpenen deraarde’. Fanon overleed in 1961 op zesendertigjarige leeftijd.

Psychiatre et théoricien révolutionnaire, Frantz Fanon a été ambassa-deur du Gouvernement provisioire de la République algérienne. Membredu FLN, poète, écrivain, il meurt à trente-six ans d’une leucémie en1961. Sa pensée réformatrice est fulgurante, il peut être comparé parson influence mondiale à Che Guevara ou mieux encore à Malcolm X.Admiré des Black Panthers et des révolutionnaires du Tiers Monde, il adénoncé avec passion le racisme et le colonialisme.Auteur de ‘Peau noire, masque blanc’ (1951) et ‘Les damnés de la terre’.

The film uses the life and work of Afri-Caribbean psychiatrist FrantzFanon to explore issues of identity and racism.

woensdag 10 mei om 20 u: Pangaea, Leuven

FRANTZ FANON: BLACK SKIN, WHITE MASKS

van Isaac Julien en Mark NashGroot-Brittannië, 1996, 70 min (video)

verdeler: Médiathèque des Trois Mondes

In deze film getuigt Léon G. Damas aan de hand van zijn gesprekkenmet Léopold Sédar Senghor en Aimé Césaire wat négritude betekende.Deze drie dichters, pioniers van de négritude, ontwikkelden een nieuwemanier van kijken, zien en verstaan van Afrika, van haar bewoners en deAfro-diaspora.

Eerste prijs Festival Cinema Africano van Milaan, 1995Prijs van de jury en van de kritiek, Festival van Kairo, 1996

Dans ce film Léon G. Damas témoigne de ce que fut la négritude àtravers les entretiens de Léopold Sédar Senghor et d’Aimé Césaire.Ces trois poètes, précurseurs de la négritude suscitent une façon deregarder, de comprendre et de voir les divergences de l’Afrique, desAfriques.

In ‘Léon G. Damas’, the poet explains what ‘négritude’ used to meanthrough conversations with Léopold Sédar Senghor and Aimé Césaire.These three poets, forerunners of ‘négritude’, put forward a way ofunderstanding, seeing and looking at the differences of Africa and thevarious Africas.

woensdag 10 mei om 20 u: Pangaea, Leuven

LEON G. DAMAS

van Sarah MaldororGuadeloupe, 1994, 24 min (video)

verdeler: Sarah Maldoror

38

Sembene Ousmane

Mweze Ngangura

Sarah Maldoror

Youssef Chahine

Med Hondo

Kwami Mambu Nzinga

Haile Gerima

Idrissa Ouedraogo

39

In Afrika is het altijd moeilijk om een film te maken. Er is nauwelijksgeld, er zijn praktisch geen faciliteiten en voor distributie is menaangewezen op filmhuisvertoningen en festivals buiten Afrika.Moussa Hassan (gespeeld door de maker Mahamet Saleh Haroun) iseen in Frankrijk wonende filmmaker die na vijftien jaar terugkeertomdat zijn moeder is overleden. Hij wordt geconfronteerd met deeconomische crisis, waar ook de cinema onder te lijden heeft: de velebioscopen uit zijn jeugd hebben plaats moeten maken voor videotheken.Haroun wil met zijn film doen nadenken over de Afrikaanse cinema entevens de grenzen tussen documentaire en fictie verkennen.

N’Djaména. De retour au pays le cinéaste entreprend des repéragespour son nouveau film: un certain nombre de situations mettent alorsen évidence les difficultés, nombreuses, auxquelles le cinéma estaujourd’hui confronté au Tchad.‘Bye Bye Africa’ propose également une réflexion sur le statut particu-lier de l’image filmée en Afrique.

N’Djaména. The filmmaker returns to his home country and goedlocatin scouting for his next film.‘Bye Bye Africa’ als looks at the special status of film in Africa.

woensdag 26 april om 22 u: Botanique, Brusselzondag 7 mei om 14 u: Studio 1, Leuven

BYE BYE AFRICA

van Haroun Mahamet SalehTsjaad, 1998, 86 min

met Haroun Mahamet Saleh, Garba Issa, AichaYelena

verdeler: Les productions de la Lanterne

Overal in Afrika wonen vertellers van verhalen. Waarom willen ze verhalenvertellen ? ‘Het is gewoon nodig, antwoordt iemand. Of ‘Ik kan gewoonniets anders,...’ zegt een andere cineast. Een documentaire over destand van zaken van de Afrikaanse film.

De la terre des pharaons aux pays de l’ébène se cachent les diseursd’histoires. Pourquoi vouloir raconter ? C’est absolument nécessaire’,répondra un des diseurs d’histoires. Un autre vous dira qu’il ne sait pasfaire autre chose que des films’.

Why want to tell a story ?A lot of westerners want us to make the images they want to see’...Africa needs to love itself. Today, Africa has to resist and the bestweapon is its culture... its identity.

LES DISEURS D’HISTOIRES

van Mohammed SoudaniItalie/Zwitserland, 1998, 90 min zaterdag 29 april om 11 u: MSI lokaal OO.28, Leuven

40

Anne-Laure Folly

Merzak Allouache

Belkacem Hadjdaj

Ingrid Sinclair

Nejia Ben Mabrouk

Cheick Oumar Sissoko

Isaac Julien

Moussa Touré

41

Een manifest of een momentopname ?Gedraaid tijdens het Fespaco-festival 99 heeft deze film slechts éénambitie: een stem geven aan diegenen die van cinema hun beroephebben gemaakt. Wat ook de omstandigheden mogen zijn.

Manifeste ou mise au point ?Pas de quoi se réjouir à l’horizon 2000 pour de nombreux cinéastesd’Afrique, et pourtant...Tourné pendant le Fespaco 99, ce film n’a pour autre ambition que dedonner la parole à ceux qui font du cinéma leur métier quelles qu’ensoient les conditions.

A manifesto or just in time ?This film was shot at the Fespaco-festival in 1999 and its soleambition is to give a voice to those who have devoted their carreers tofilm making. Under whatever circumstances.

woensdag 10 mei om 20 u: Studio 1, Leuven

LE CINEMA AFRICAIN ?

F. KotlarskiFrankrijk, 1999, 6 min

‘De situatie van de film in de wereld is een te ruime vraag.. Ik zou lieverpraten over mijn films, de films van Afrika en over hun verhouding tot dewereld...’.In het kader van het project ‘Een halve eeuw Locarno, nadenken over detoekomst’, werden zeven regisseurs, onder hen Idrissa Ouedraogo,uitgenodigd om hun visie over de toekomst van de cinema te vertellenin een kortfilm.

‘L’état du cinéma dans le monde est une vaste question.. Moi, jepréfère parler de mon cinéma, des cinémas de l’Afrique, de leur relationavec le monde’.Dans le cadre du projet ‘Locarno demi-siècle, des réflexions sur l’avenir’,sept réalisateurs, dont Idrissa Ouédraogo, sont invités à exprimer leurvision du futur du cinéma à travers un court métrage.

‘The state of the cinema in the world is vast... I prefer to talk about mycinema, African cinema and their relation with the world..’

LES PARIAS DU CINEMA

van Idrissa OuédraogoBurkina Faso, 1997, 5 min

verdeler: Ave - Brussel woensdag 10 mei om 20 u: Studio 1, Leuven

Financiële Speculatie:Financiële Speculatie:Financiële Speculatie:Financiële Speculatie:Financiële Speculatie:

Het casino van de wereldHet casino van de wereldHet casino van de wereldHet casino van de wereldHet casino van de wereldDagelijks wordt voor 1852 miljard $ (geen schrijf-fout) gespeeld op de internationale wisselmarkten.De geldhandelaren gokken op grove winsten doordaling en stijging van de verschillende internationalemunten. Dit casinospel scheurt uit zijn voegen en laatin het zog van haar succes de uitgeklede en uitgezo-gen economieën van landen als Brazilië, Thaïland,Maleisië, Rusland enzoverder achter.De politici kijken machteloos toe! Machteloosheid ofpolitieke onwil?

Informeer jezelf!Netwerk Vlaanderen biedt aan groepen een vormingrond financiële speculatie aan. Tijdens de vormingwordt dieper ingegaan op wat financiële speculatie is,wie er aan meedoet, hoe het in zijn werk gaat,enzoverder. Verder wordt aan de hand van voorbeel-den uit de jaren ’90 (Aziatische crisis, Mexico-crisis,EMS-crisis) aangetoond op welke manier financiëlespeculatie de macht van de politieke wereld volledig

overstijgt en sociale rampen veroorzaakt. Uiteindelijk wordt nagegaan of de Tobin taks de kloof zou kunnendichten.Heb je met je groep zin om hierover een vormingsmoment te organiseren. Aarzel dan niet ons te contact-eren! Voorkennis over financiële aangelegenheden, wisselkoersen enz. is niet nodig. Voor alle info kan jeterecht bij Christophe Scheire of Frie De Greef op het Netwerksecretariaat, Vooruitgangstraat 333 b9,1030 Brussel, tel.02/201.07.70 of per e-mail: axie@netwerk-vlaanderen.be

Dansen en spelen rond Speculatie!In het najaar zal Netwerk ook een educatief spel rond dit onderwerp lanceren. Bovendien organiseren wij opzaterdag 30 september in de Vooruit te Gent (balzaal) een ‘financiële speculatie-fuif’. Niet zomaar een fuif,want in de loop van de nacht zullen de speculanten u plagen met hun onvoorspelbare kapriolen. Noteer dezeeigenzinnige fuif alvast in je agenda!

Netwerk Vlaanderen vzwVooruitgangstraat 333 - bus 91030 Brussel

Netwerk Vlaanderen vzw wil via informatie, vorming en acties de bestaandegeldcultus doorprikken en de noodzaak van Anders Omgaan met Geld aanto-nen. Samen met andere organisaties en de inzet van vele vrijwilligers, wilNetwerk geld aanwenden als een middel tot verandering. Voor Netwerk isgeld geen doel op zich, maar een instrument voor het bevorderen van eensolidaire, duurzame, vredelievende en democratische samenleving. Vandaagwerkt Netwerk samen met meer dan 400 initiatieven die bouwen aan deze –andere – samenleving.Website : http://www.xs4all.be/~netwvl

43

Casablance 1997. Zakia is TV-journaliste en presenteert een uitzendingten voordele van de vrouw. Haar passie en haar ondernemend karakterworden niet altijd bij haar collega’s geapprecieerd. Haar privéleven isevenmin rozegeur en maneschijn. In haar ontmoetingen met drievriendinnen vindt ze kracht en solidariteit. Samen overwinnen ze deverrassingen van het leven. Een populaire en bitter-zoete komedie.

Casablanca 1997. Zakia est journaliste à la télévision et elle présenteune émission en faveur des femmes. Sa passion et son caractèreentreprenant ne sont pas toujours bien vus pas ses collègues. Sa vieprivée non plus n’est pas toute rose. Sa rencontre avec trois de sescopines est l’occassion pour elle de redécouvrir la force des sentimentset de la solidarité.

Casablanca 1997. Zakia is a television journalist and hosts a pro-gramme on women issues. Her passion and entreprising spirit are notalways highly considered by her colleagues. Nor is everything a bed ofroses in her private life. Meeting three old friends is the opportunity torediscover the strength of affection and solidarity.

zondag 30 april om 16 u: Studio 1, Leuven

FEMMES ... ET FEMMES

van Saad ChraibiMarokko/Maroc, 1997, 98 minFrans ondertiteld

met Mouna Fettou, Fatema Khair, Touria Alaoui,Salima Benmoumen

Filmografie Saad Chraibi (1952):De la vie d’un village (1978) - Paroles et expression(1980) - Absence (1982) - Chronique d’une vienormale (1990) - Fabula: cinq films pour cent ans(1995) - Femmes ... et femmes (1998)

Peter en zijn echtgenote, Ann zijn kinderloos en willen een kind adopte-ren. Wanneer ze het kind ophalen - ‘s nachts op een verlaten weg - blijkthet helemaal niet te gaan om het driejarig Aziatisch kindje dat zeverwacht hadden. Lazarus is veel ouder en van Afrikaanse afkomst...

‘’Lazarus’ is een afgrijselijk mooie film’. .../... Misschien wel de beste filmuit de scholenprogrammatie van Gaasam Muda. Maar deze film werdnog te weinig gezien. Daar willen we iets aan doen.

Peter and his wife Ann are childless and want to adopt a child. Whenthey are on their way to pick it up, in the middle of the night on a far-aff road, the three year old asian child they had been expecting seemsto have turned into a much older african boy named Lazarus.

LAZARUS

van Waldemar DzikiPolen, 1993, 89 min

Engels gesproken - Frans ondertiteld

verdeler : Jekino zondag 7 mei om 20 u: Studio 1, Leuven

45

Adam en Hanane zijn waanzinnig verliefd. Zij is een jonge Egyptischejournaliste van bescheiden komaf die meewerkt aan een campagnetegen de rijke elite, want in Egypte is de corruptie alomtegenwoordig.Amerikaanse belangen infiltreren in de lucratieve toeristische sectorvan het land. Adams superrijke ouders en hun kennissen in overheids-kringen spelen hierin een hoofdrol. Adams moeder is dan ook vastbeslo-ten de relatie van haar zoon te dwarsbomen.

Chahine maakte een typisch Egyptisch melodrama, met alle ingrediën-ten, een mengeling van een soap, musical en gangsterfilm.

Adam en Hanane sont tombés passionément amoureux. La jeuneEgyptienne, de milieu modeste, est journaliste. Elle veut dénoncerl’enrichissement d’une élite arrogante au dépens du peuple: lacorruption règne en maître, les Américains tentent de faire main bassesur la manne touristique du pays.

Adam and Hanane are in love with each other. She, an Egyptian ofmodest parents, is a journalist. She works for a campaign against awealthy elite which has thrived by plundering its own people.

zaterdag 6 mei om 22 u: Botanique, Brusselmaandag 8 mei om 20 u: Studio 1, Leuven

L’AUTRE

van Youssef ChahineEgypte, 1999, 106 min.Arabisch gesproken - Nederlands ondertiteld

met Nabila Ebeid, Mahmoud Hemeida, Hanane Tork,Hani Salama en Edward Said

verdeler: Alternative Films

Youssef Chahine

47

Tussen de ruines en het puin van Beiroet ontmoeten Rachid enLaurence elkaar. Hij is een Algerijns journalist, gevlucht voor het geweldvan de integristen in zijn land. Zij is een Libanese met een Franspaspoort. Ze bezoekt de oorlogsplaatsen, waar haar vader het levenverloor.Uit deze toevallige ontmoeting groeit een intense passie. Laurence wilRachid ten alle prijze meenemen naar Frankrijk, maar hij kan zich nietlosmaken van een verleden dat hem nog steeds kwelt. Algerije enBeiroet, twee plaatsen die symbool staan voor het geweld en debroederstrijd tussen de arabische volkeren.

L’exil à Beyrouth de Rachid, un journaliste algérien victime de lapersécution des intégristes. Dans les ruines et les décombres de laville, Laurence, Française d’origine libanaise, revient, sur les lieux de laguerre ou son père a perdu la vie.Algérie et Beyrouth, deux villes qui symbolisent la violence et la luttefratricide du peuple arabe.

The exile in Beirut of Rachid, an Algerian journalist, persecuted by thefundamentalists. Amidst the ruins and the rubel of the city, a Frenchwoman of Lebanese origin, Laurence, returns to the places of the civilwar where her father lost his life. A chance meeting gives rise to a fewdays of intense passion.

zaterdag 6 mei om 22.30 u: Studioke, Leuven

ALGER-BEYROUTH POUR MEMOIRE

van Merzak AllouacheAlgerije, 1998, 90 min.Frans ondertiteld

met Fabienne Babe, Georges Corraface, HocineChoutri,...

Documentaire over de Franse schrijver Jean Genet en zijn relatie methet Palestijnse volk. Genet bezoekt Chatila één dag na de massamoordin september 1982. Hij beslist om een boek te schrijven, het bekende‘Un captif amoureux’. Het wordt zijn laatste boek.

Film documentaire sur le poète français Jean Genet et ses relationsavec le peuple Palestinien. Genet visite, un jour après le massacre enseptembre 1982, le camp de Chatila près de Beyrouth. Il décide d’écrireun livre ‘Un captif amoureux’.

A documentary about the French poet Jean Genet and his relationswith the people of Palestine. One day after the september 1982massacre at the refugee camp of Shatila in Beirut, Genet visits thecamp. He decides to write a book.

GENET A CHATILA

van Richard DindoZwitserland, 1999, 105 min dinsdag 9 mei om 20 u: Pangaea, Leuven

Via ViaNaamsesteenweg ���

���� Heverlee

tel�: (���) ����

Open ma � vrij ����� u � � u

zat � u � � u

zon �� u � � u

Stop hetonrecht

voor àllesst pt

799-5500000-05

WereldsolidariteitHaachtsesteenweg 579 - Postbus 20, 1031 Brussel

Tel.: 02/246.36.71 • Fax: 02/243.78.53

S A M E N T E G E N S O C I A A L O N R E C H T

Wereldsolidariteit komt op voor de rechten vanmannen, vrouwen en kinderen in de derde wereld.

Voor zij die nog steeds geen verweer hebbentegen uitbuiting, kinderarbeid, te lage lonen,

en de voortdurende schendingvan hun rechten als mens.

Steun de derde wereldin haar strijd tegen het onrecht.

Help Wereldsolidariteitde krachten te bundelen.

Voor een 100% rechtvaardige wereld.

49

Ismaël, 25 jaar, komt aan in Marseille met zijn kleine broer Mouloud, 12jaar. Zij verlieten hun woonst na een familiaal drama, waar Ismaïl zichschuldig voor voelt. Zij wonen enkele dagen bij familie, de tijd om zich teorganiseren om het vertrek van Mouloud naar Tunesië om zijn ouders tevervoegen, die vertrokken waren na het drama. Mouloud weigert echterte vertrekken.

Ismaël, 25 ans, arrive à Marseille avec son jeune frère Mouloud, 12 ans.Ils quittent Belleville suite à un drame familial dont Ismaël porte laculpabilité. Ils s'installent quelques jours chez leur oncle et sa famille;le temps d'organiser le départ de Mouloud au pays ou il doit rejoindreses parents, retournés au 'bled' à la suite du drame. Mouloud refuse departir.

Prix de la Jeunesse Festival Cannes 1995

van Jean DelbekeZuid-Afrika, 1989, 98 minNederlands ondertiteld

met Jürgen Prochnow, Elsa Fourie, Lida Botha

distributie: Fivitel

Een Pools onderwijzer verzeilt na WO II in Zuid-Afrika. Hij moet lesgevenin een kleine afgelegen dorpsschool aan de kinderen van de “bijwoners”(afstammelingen van de eerste Hollandse kolonisten). De grote Engelsegrondbezitters kijken echter met verachting neer op de “bijwoners” ende kaffers (zwarten). De onderwijzer die in Europa de gevolgen vanrassendiscriminatie aan de lijve heeft gevoeld, probeert de gelijkheids-beginselen bij de bevolking over te brengen. Het leidt tot een drama.

Un jeune maître polonais est en poste dans une école dans la cam-pagne de l’Afrique du Sud. Il trouve l’intolérance raciale forte. Lepremière sortie mondiale du film n’a pas été autorisée en Afrique duSud.

A young teacher from Poland is posted to a school in rural SouthAfrica. He finds racial intolerance.

THE SCHOOLMASTER

dinsdag 18 april om 20 u: Sudio, Diest

BYE-BYE

van Karim DridiFrankrijk, 1995, 115 min

met Sami Bouajila, Nozha Khouadra, OuassiniEmbarek

verdeler: Cinélibre woensdag 10 mei om 22.30 u: Studio 1, Leuven

Arti Mara

Groothandel in handgemaakteproducten uit

Marokko en elders.

Diestsesteenweg 1043010 Leuven

tel./fax. 25.28.90

ARTI MARAAFRIKA SPECIALIST

Nederlandstalig begeleidehotel- en kampeerreizen.

Escorted self-drive,Camping-safari’s en

programma’s op maat.

Lammerstraat 19 - 9000 GentTelefoon: 09/225 80 90

Fax: 09/225 76 96

footprints.afrika@pophost.eunet.be

51

Demi-Dieu (Halfgod) is een rijke en almachtige boer die de plak zwaaitin een dorp. Hij heeft al vijf vrouwen. Op een dag ontmoet hij Binta, eenjonge humaniorastudente uit Abidjan. Demi-Dieu wil met haar trouwenom zo elke dag van de week over een andere vrouw te kunnen beschik-ken. Binta komt uit de grootstad en wil zich niet zomaar onderwerpenaan de gebruiken van het dorp...

Demi-Dieu a déja cinq femmes. Il décide un jour d’en épouser unesixième afin d’harmoniser sa semaine: une femme pour tous les joursde la semaine sauf le dimanche, jour de repos ou jour de récompensepour celle qui aura eu ‘le meilleur comportement’.

Binta is a schoolgirl who lives in her uncle’s house and spends all herspare time cooking and cleaning. When she finally complains to heruncle about the way she’s treated at home, Binta is sent away to herfather’s village where she meets a fifty year old man who is nicknamedHalf-God...

BAL POUSSIERE

van Henri DuparcIvoorkust, 1988, 91 min, Nederlands ondertiteld

met Bakary Bamba, Tchelly Hanny, Naky Sy Savane

Engeland, zomer 1977, de week van The Jubilee, het zilveren jubileum vande Britse vorstin. Aan de vooravond van het jubileum ‘cruised’ eenzwarte jongen in het park op zoek naar sex en wordt vermoord. De enigegetuige is de ghettoblaster die bij het toeval het gebeuren opneemt. Demoord laat de zwarte gemeenschap niet onberoerd. Dat geldt ook voorChris en Caz, sinds hun jeugd matjes en samen de beheerders vanpiratenzender ‘Soul Patrol’ waarmee ze de nieuwste soulplaten deLondense ether insturen.

England, summer of 1977, the week of the Jubilee, the silver jubilee ofthe British Queen. At the eve of this joyous event, a black boy cruisingthe park looking for sex gets killed. Only witness: his gettoblaster thatby accident registered the whole happening. The murder shocks theblack community, as well as Chris and Caz, friends since forever, andmanagers of the pirate radio 'Soul Patrol', that tramsmits the latestsoul records to London.

vrijdag 12 mei om 20 u: Studio 1, Leuven

YOUNG SOUL REBELS

van Isaac JulienGroot-Brittannië, 1991, 103 minNederlands ondertiteld

met Valentine Nonyela, Mo Sesay, Dorian Healy

verdeler: Cinemien

woensdag 3 mei om 14 u en om 20 u : Vlaams Filmmuseum, Leuven

‘Naim and Wadee’a’ van de jonge, vrouwelijke cineaste Najwa Najjar iseen documentaire over Jaffa voor 1948. Het toont het sociale leven inJaffa doorheen het portret van een christelijk Palestijns koppel.

‘Naim and Wadee’a’, un court métrage du jeune Palestinienne NajwaNajjar. Une documentaire sur Jaffa avant l’occupation Israelienne en1948.

‘Naim and Wadee’a’ by the young female filmmaker Najwa Najjar is adocumentary on Yaffa before 1948. It explores social life in Yaffathrough a miniature portrait of a Christian Palestinian couple.

dinsdag 9 mei om 20 u: Pangaea, Leuven

NAIM AND WADEE’A

van Najwa NajjarPalestina, 1999, 20 min

Engels gesproken

Van harte welkom in LeuvenSoyez les bienvenues à LeuvenHerzlich Wilkommen in Leuven

Hearty welcome in Leuven

La RoyaleHotel Grand Café

(tegenover het station)Martelarenplein 6

3000 Leuven

tel: 016/22 12 52

Bergwandeltochten - Avon-tuurlijke Trekkings - Verrereizen

Vraag de gratis brochures: O Europa O Verre reizen

Naam:

Adres:

Opsturen naar Te Voet, Sint-Jozefstraat 82, 2018 AntwerpenT 03/218 86 67 • F 03/281 14 43 • www.tevoet.be • tevoet@skynet.be

Moeten er danpalmbomen in het paradijs staan?

53

1957: Tijdens de Franse bezetting van Algerije kent de repressie tegende vrijheidsstrijders van het FLN een hoogtepunt, met intimidaties,folteringen en publieke executies. De politieagenten Ikhlef en Rubio, vanrespectievelijk Algerijnse en Italiaanse afkomst, zijn al jaren goedevrienden. Door de loop van de gebeurtenissen komt hun vriendschaponder vuur te staan.

Pendant l’occupation Francaise d’Algérie, Ikhlef et Rubio, deux amispoliciers se retrouvent dans les camps opposés. Ikhlef ne supporte plusle comportement de ses supérieurs et se rallie avec le FLN. Rubio restepolicier.

During the French occupation of Algeria, Ikhlef and Rubio, two policeofficers find themselves on two opposite sides. Ikhlef end sides withFLN while Rubio remains police-officer.

zaterdag 29 april mei om 20 u: Botanique, Brusselzondag 7 mei om 16 u: Studio 1, Leuven

LE CRI DES HOMMES

van Okacha TouitaAlgerije/Frankrijk, 1999, 100 min

met Miloud Khetib, Jean-Yves Gautier, Yan Brian,Claude Petit, Chafia Boudraa

verdeler: Les films du Phoenix

TGV is een snel camionnetje, dat Dakar (Senegal) verbindt met Conak-ry (Guinée). Rambo is de chauffeur. Voor het vertrek worden Rambo enzijn passagiers gewaarschuwd voor de gevaren.Enkel een tiental passagiers besluiten om het avontuur met Rambo enDemba te riskeren.

TGV est le nom donné à un bus peint en vert, jaune et bleu avec desinscriptions: ‘Plus vite que le TGV, tu exploses’. Le TGV assure la liaisonDakar - Conakry. Mais à la frontière les Bassaris se sont révoltés...

TGV is a express bus driven by Rambo which goed from Dakar toConakry. Before departure, Rambo and his passengers are warned of adanger: the ‘Bassaris’ are revolting at the guinean border...

zondag 30 april om 22 u: Botanique, Brusselwoensdag 10 mei om 20 u: Studio 1, Leuven

TGV

van Moussa TouréSenegal, 1998, 90 minNederlands ondertiteld

met Makéna Diop, Bernard Giraudeau, PhilipineLeroy-Beaulieu, Omar Seck

verdeler: Elizafilms

54

ScholenvoorstellingDe drie festivals met aandacht voor de niet-Westerse film die jaarlijks te Brugge, Turnhout en Leuven plaatsvinden, stellen een zorgvuldig en representatief overzicht samen van de filmproductie in Afrika, Azië en Latijns-Amerika.

De festivals bieden eveneens een educatief luik aan. Onder de gezamenlijke noemer GAASAM MUDA (letterlijk :schaduwen snijden) kunnen leerkrachten kennis maken met 12 films uit vier continenten. Bij elke film is zowel voorde leraar als voor de leerling een pedagogisch dossier samengesteld.

Tijdens het AFRIKA FILMFESTIVAL vertonen we in Aarschot, Diest, Haacht, Tervuren en Dilbeek een aantal filmsvoor lagere schoolkinderen en scholieren.Meer informatie bij de verantwoordelijke van de diverse steden.

Algemene informatie over deze pedagogische dossiers:

Gaasam Mudapa de WarandeWarandestraat 422300 Turnhouttel.: 014.41.94.94fax.: 014.42.08.21

Het alternatief, waar Mensenbroeders haar netwerken rond opbouwt, is een solidaire economie. Hierbijis de economie verweven in het maatschappelijk weefsel en gaat ze uit van de noden en de behoeften

van de samenleving. Hiervoor moet een mundiaal, sociaal sturingssysteem worden hersteld of uitgew-erkt, dat echter aangepast moet zijn aan verschillende maatschappelijke en culturele contexten. Bij

dit alles gaat de aandacht zowel naar Noord als naar Zuid.

MensenbroedersDiestsesteenweg 104 3010 Kessel-Lo

Tel.: 016/35 61 72 • fax: 016/35 61 73 • e-mail: mensenbroeders@ngonet.be

55

Een klein ventje wordt geboren, en zegt ‘Ik heet Kirikou’.De minuscule Kirikou komt ter wereld in een Afrikaans dorp, waarop deheks Karaba een verschrikkelijke vloek geworpen heeft: de bron isuitgedroogd, de dorpsbewoners worden afgeperst, de mannen wordengekidnapt en verdwijnen op geheimzinnige wijze. ‘Zij eet ze op’, bewerende dorpelingen bevend van schrik...Na enkele fantastische avonturen komt Kirikou aan het VerbodenGebergte. Daar wacht de Wijze Man hem op die het geheim van de hekskent...

Een Afrikaanse legende voor allen op muziek van Youssou N’Dour.

Sorti très tôt de ventre de sa mère, Kirikou est minuscule, mais celane l’empêche pas de s’attaquer à la sorcière qui a jeté un sort sur sonvillage.Un conte africain pour tous sur une musique de Youssou N’Dour.

Kirikou n’est pas grand mais il est vaillant: miniscule petit garçon d’unvillage africain dominé par une méchante sorcière, il n’a de cesse dedélivrer les siens et de chercher le secret qui rend cruelle cette femmesi belle. Un ravissement des yeux, de l’humour et des aventures: unebelle réussite du dessin animé.

Kirikou is born in a small African village which is under the spell ofKaraba, a terrible sorceress.Music from Youssou N’Dour.

zaterdag 29 april om 14 u: Botanique, Brusselzondag 30 april om 14 u: Studio 1, Leuvenzaterdag 13 mei om 14 u: Westrand, Dilbeek

KIRIKOU EN DE HEKS

van Michel OcelotBelgië/ Frankrijk/ Senegal, 1998, 70 minoriginele muziek van Youssou N’DourNederlands gesproken

verdeler: Progres-Films

Frankrijk midden jaren '80. Het land is in een angstpsychose gedom-peld. Bomaanslagen rond en in Parijs en een steeds meer nadrukkelijknaar boven komende vreemdelingenhaat klinken in de berichtgeving vande media door. Op een avond schieten politiemannen, zonder enigeaanwijsbare reden een automobilist neer. De medeinzittende wordtgevraagd deze vergissing van de politie in de doofpot te stoppen.Ondanks grote druk en ontoelaatbare bedreigingen van de politie-diensten beslist hij zelf op onderzoek te gaan. Eén van de getuigenblijkt een vluchteling te zijn die op punt staat uitgewezen te worden.

Le sixième long métrage de Med Hondo. Un polar noir, forcément noir.

France in the middle of the eighties. The country is submerged in apsychosis of fear because of relentless bombattacks, and a mountinghatred toward foreigners. On evening a car driver gets shot downwithout any cause by the police. The passenger sitting in that samecar is summoned to cover up the mistake.He embarks on his own quest for the truth. One of the witnesses tothe crime seems to be a refugee, on the brink of being expelled fromFrance.

LUMIERE NOIRE

van Med HondoMauretanië, 1994, 104 minFrans gesproken, Engels ondertiteld

vrijdag 28 april om 20 u: Botanique, Brusselmaandag 8 mei om 22.30 u: Studioke, Leuven

“MAGNALIA LOQUENTES”

International TranslationLanguages

Volmolenlaan 2 - 3000 LEUVENTel./ Fax.: (32) 16 - 22.13.28

HRL: 99.718

1. Vertaalwerk: Vertaling van teksten uit alle vakgebieden, van en naar alle grote wereldtalen, dit in samenwerkingmet een internationaal netwerk van vertalers.

2. Talen: Op maat gespecialiseerde taalcursussen (Engels, Frans,...) privé of in beperkte groepen;

3. Communicatie: Copy writing van teksten en documenten van elke aard en voor eender welk doel; ontwerp,realisatie, traditionele of virtuele vormgeving van tekst- en/ of grafisch materiaal; correctie, nazicht, verbeteringvan de meest uiteenlopende teksten in eender welke taal.

50 JAAR ISRAEL.Vergeten aspecten.

Pijnlijke feiten.

Een uniek boek.Verkrijgbaar bij EPO en de betere boekhandel.

voor meer info:Vlaams Palestina Komitee

Paleizenstraat 901030 BRUSSEL

tel.: 02.242.43.41fax.: 02.245.85.83

SOEMOED

Het VPK geeft samen met het Nederlands PalestinaKomitee het tweemaandelijks magazine SOEMOED uit.

Soemoed betekent vastberadenheid of standvastigheid. DePalestijnse gemeenschap gebruikt dit begrip om de strijdvoor het behoud van het land en voor de terugkeer naar

Palestina te karakteriseren.

Soemoedis het enige magazine in Vlaanderen dat systematisch het

Palestijns-Israëlisch conflict becommentarieert.Dit slechts voor 750 fr.

57

Het Oude Testament even opfrissen. Ezaü, zoon van Isaac en Rebecca,lag reeds in de moederschoot overhoop met zijn tweelingsbroer Jacob.Dit verbeterde er niet op toen de slimmere Jacob zijn broer voor deprijs van een linzenschotel diens eerstgeboorterecht ontfutselde.

De recente Afrikaanse geschiedenis van oorlogen, genocide, etnicisme,...wordt in een bijbels kader geplaatst.

Un épisode de la Genèse témoigne de la haine fratricide qui régnaitentre les clans de Jacob, Esaü et Hamor, trois cents ans après ledéluge et l’Arche de Noé.En traitant l’épisode biblique comme une parabole contemporaine, leréalisateur de ‘Nyamanton’ et ‘Finzan’ replace le problème actuel desconflits ethniques dans l’histoire de l’humanité.

In ‘Genesis’ Cheick Oumar Sissoko discovers insights into one of themost urgent problems facing Africa and indeed the world - fratricidalstrife - by returning to the biblical account of its origins.

dinsdag 9 mei om 20 u: Studio 1, Leuven

LA GENESE

van Cheick Oumar SissokoMali, 1999, 102 min.Bambara gesproken, Nederlands ondertiteld

met Sotigui Kouyaté, Salif Keita, Balla MoussaKeïta

verdeler: Nederlands Filmmuseum

Uit de eindeloze zandvlakte komt een karavaan naar een klein oase-dorpje in Boven-Egypte. De leider van de bende spreekt de menigte toeen belooft de mannen rijkdom als ze met hem meegaan. Iedereen volgtde karavaan, behalve de jonge Ahmed, die te zeer met zijn eigen droombezig is: het beklimmen van de hoogste palmboom. Voor de rest zijn allemannen uit het dorp verdwenen. De dorpsvrouwen zien Ahmed beetje bijbeetje als de man van het dorp.

Le chef d’une caravane qui traverse une oasis de Haute Egypte prometla richesse aux hommes du village si ceux-ci l’accompagnent. Ce quefont tous les villageois, à l’exception d’Ahmed, trop occupé à poursuivreson rêve. Il veut grimper au sommet du plus haut palmier. Tous leshommes partis, les femmes du village se reposent de plus en plus surAhmed...

The leader of a caravan passing a village in an Upper-Egypt oasispromises the village men wealth if they come with him. All the villagesdo so, except young Ahmed, who is too busy pursuing his own dream.He wants to climb the highest palm tree. All the men have left, so thewomen in the village rely more and more on Ahmed...

vrijdag 5 mei om 22.30 u: Studioke, Leuven

ARAK Al-BALAH (LA SUEUR DES PALMIERS)

van Radwan el-KashefEgypte, 1998, 110 minNederlands ondertiteld

met Sherihan, Mohammed Nagati, Fayza Amasaib

verdeling: Bevrijdingsfilms

58

Eenmaal per jaar worden in bepaalde steden van Marokko de straten vanloslopende honden gezuiverd. De gegoede bewoners met een eigen woninghouden hun geliefde dieren angstvallig thuis. Voor de anderen is er geenpardon.

Une bergère, un clochard et les chiens errants sont les seuls à rester dansla rue lorsque les féroces employés de la fourrière procèdent à l’abattage.Un court métrage à l’impact très fort.

A sheperd girl, a vagabond and stray dogs are the only living beings in thestreets on the day that the ferocious dog-catchers come to town toslaughter.A very short film with a strong impact.

donderdag 4 mei om 20 u: Botanique, Brusselvrijdag 5 mei om 20 u: Botanique, Brusselzondag 7 mei om 20 u: Studio 1, Leuven

CHIENS ERRANTS

van Yasmine KassariMarokko, 1995, 7 min

Op een dag redt Mwana Mboka het leven van een minister. Zijn leven veran-dert plotseling. Een Congoleze film over de straatkinderen van Kinshasa.

Mwana Mboka c’est le titre du film, c’est aussi le nom de son personageprincipal, un gamin des rues comme il y en a des milliers dans toutes lesgrandes villes africaines.

This movie shows the life of Mwana Mboka, a streetkid of Kinshasa, whoselife changes when he saves the life of a minister.

zaterdag 29 april om 14 u: Botanique, Brusselzondag 30 april om 14 u: Studio 1, Leuvenmaandag 8 mei om 20 u: Stuc, Leuvendinsdag 9 mei om 22.30 u: Stuc, Leuven

MWANA MBOKA, DE ZOON VAN HET LAND

van J.M. Kibushi Ndjate WootoDemocratische Republiek Congo, 1999, 14 min.Nederlands ondertiteld

De jonge Hakim en zijn broer klimmen graag over de muur van hun stad omhier en daar een klusje te verrichten. Op het kerkhof witten ze een tombe metkalk terwijl ze nadenken over een begrafenisstoet. Aan de blinde verkoper vansterke dranken proberen ze de lege flessen terug te verkopen die ze her ender verzamelden.

Le jeune Hakim et son frère aiment franchir les remparts de la ville pouraccomplir des petits travaux.

Young Hakim and his brother love crossing the city walls to do little jobshere and there.

zaterdag 29 april om 20 u: Botanique, Brusselmaandag 8 mei om 20 u: Studio 1, Leuven

LA FALAISE

van Faouzi BensaïdiMarokko, 1998, 18 min.

met Adel Allouache, Mehdi Allouache

59

Aghuy, een jongen van twaalf leeft samen met zijn oudere zus.Zijn ouders leven in Congo in crisis en zijn niet langer meer in staat omgeld op te sturen. Aghuy wordt van school gegooid.1ste prijs voor de beste kortfilm van het recente Festival CinemaAfricano 2000 van Milaan.

Aghuy, un petit garçon de douze ans vit avec sa grande soeur. Leursparents sont là-bas, dans ce Congo en crise et ne peuvent plussubvenir à leurs besoins. Aghuy est renvoyé de l’internat et découvre lemonde sous des angles obscurs.

Aghuy is a small boy of 12 years old who lives together with his sister.Their parents are back in Congo, in deep crisis, unable to send moneyto their children. Aghuy is kicked from his school and sets out todiscover the world from a dark angle.

woensdag 3 mei om 20 u: Botanique, Brusselvrijdag 12 mei om 20 u: Studio 1, Leuvenzaterdag 13 mei om 20 u: Studio 2, Leuven

AGHUY

van Djo Munga Wa TundaCongo/België, 1998, 17 minNederlands en Engels ondertiteld

In de jaren ’60 komt Rafik, een Tunesisch jongetje van zeven, aan inFrankrijk. Op school leert hij over de Kerstman. Thuis vertelt hij aan zijnfamilie het wonderlijke verhaal van de kerstnacht. Na een korte aarze-ling schrijft de familie een brief aan de kerstman. Zij bouwen eenschouw, eten kalkoen en wachten op de komst van de man met de wittebaard...

Dans les années soixante, Rafik, un garçon tunisien de 7 ans arrive enFrance. A l’école, il apprend l’existence du Père Noël. De retour chez lui,il raconte à sa famille la fabuleuse histoire de la nuit du 24 décembre.Après une légère hésitation, la famille écrit une ‘lettre au Père Noël’,construit une cheminée, mange la dinde, et attend l’arrivée de cethomme à la barbe blanche...

In 1960, Rafik, a 7 years old Tunisian boy arrives in France where hediscovers that there is such thing as Santa Claus.

PREMIER NOEL

van Kamel ChérifTunesië/Frankrijk, 1999, 15 minFrans gesproken

Drie kortfilms die samen worden aangeboden : ‘De blanken amuserenzich’, ‘Veel geluk Trophy’ en ‘De kinderen van de luipaard’.

‘Les blancs s’amusent’, ‘Bonne chance Trophy’ en ‘Les enfants duguépard’, trois court métrages de Luis Marques et Claude Gnakouri.

Three short films about white people in Africa.

donderdag 27 april om 20 u: Botanique, Brusseldonderdag 11 mei om 20 u: Studio 1, Leuven

TROIS FABLES A l’USAGE DES BLANCS EN AFRIQUE

van Claude Gnakouri en Luis MarquesFrankrijk/Ivoorkust, 1998, 17 minFrans gesproken

dinsdag 2 mei om 20 u: Botanique, Brusseldinsdag 9 mei om 20 u: Studio 1, Leuven

OCICwenst het Afrika Filmfestival proficiat voor zijn

vijfde editie.

OCICL’organisation Catholique Internationale

du Cinéma et de l’audiovisuel

promoot de Afrikaanse film sinds deonafhankelijkheid van de diverse

Afrikaanse landen, via•

filmfestivals en videoforums•

publicaties en colloquia

Saffierstraat 15, 1030 Brusseltel.: 02.734.42.94 fax.: 02.734.32.07

http://www.ocic.org

originele keramiekoriginele keramiekoriginele keramiekoriginele keramiekoriginele keramiek

maria�teresiastraat ���

���� Leuven ���/�� � �

Het Festival cinema Africano Milanosteunt het Afrika Filmfestival

Het Festival Cinema Africano Milano wordtsinds 1991 georganiseerd door COE (CentroOrientamento Educativo).Op de 10de editie 24/30 maart 2000 werd degrote prijs voor de langspeelfilm toegekend aan‘La Genese’ van Cheick Omar Sissoko (Mali).De prijs voor de beste kortfilm ging naar deCongolese/Belgische film ‘Aghuy’ van MungaTunda Djo.

COE - Via Lazzaroni, 8 - 20124Milano. tel.: 39.02.66.96.258.

http://www.peacelink.it/users/coe.

61

DE AFRIKAANSE FILM HEEFT RECHT OP BESTAAN

De meningen terzake van Baba Hama, de verantwoordelijke voorhet festival in Ouagadougou, en Richard Ishmail, directeur voor deZuid-Afrikaanse filmmarkt.

In 1966 werd Filip Sawadogo, na gedurende meer dan 10 jaar hetfestival van Ouagadougou (FESPACO) te hebben geleid, in Parijstot ambassadeur benoemd. Hij verzorgt er de diplomatiekebetrekkingen met Frankrijk, Spanje en Vaticaanstad. Bij FESPACOwerd zijn functie opgevolgd door Baba Hama. Een discreet, maarhartelijk man. Met levendige ogen en zeer bereid tot een gesprek.Het volgende vraaggesprek is het resultaat van verscheideneontmoetingen in de loop van 1998. Begin 1999 spraken we even-eens met Richard Ishmail, die directeur is van de The SouthernAfrican International Film & Television Market, de grootste marktterzake. We hebben onze beide gesprekspartners dezelfde vragenvoorgelegd.

AFFL: Is cinema een belangrijke zaak voor Afrika?

Baba Hama: Uiteraard, maar niet alleen voor Afrika. Zoals elkvisueel product belicht de cinema derealiteit op een specifieke manier.Vandaag worden de Afrikanen over-spoeld door de media en door beelden,die niet door Afrikanen zijn gemaakt.Het grootste deel van de beeldvormingover Afrika, dat van buiten het conti-nent komt, geeft nogal een voor-geprogrammeerde kijk weer vanwegezijn makers, die geen Afrikanen zijn. InAfrika produceren grote instellingenzoals de UNESCO, zelfs de meesteNGO’s, of Westerse televisieketens,

beelden die ze over de hele wereld verspreiden. Maar die beeldenworden “neutraal” gehouden en ze ontberen elk kritisch perspec-tief. Vaak verheerlijken ze de aanwezigheid en het werk van dieinstellingen. Hun visie beantwoordt niet of amper aan de werkelijkesituatie in Afrika. Dat is evenwel een waarheid die overal geldt.Vandaag wordt de wereld overheerst door media, die beeldenverspreiden waarin de werkelijkheid vanuit een zeer smal stand-punt wordt bekeken. Die globalisering brengt een enorme verengingvan ons begrip van de werkelijkheid mee. Hoe meer uiteenlopendeopinies over de werkelijkheid, hoe meer die genuanceerd wordt.Daarom moeten we over een eigen audiovisuele industrie beschik-ken en de kans krijgen om zijn producties te bekijken.

Richard Ishmail: Het bestaan van een eigen Afrikaanse filmpro-ductie is inderdaadzeer belangrijk. Nietalleen voor de ont-spanning van het volk,om het in staat testellen zijn dagelijksemiserie te ontvluch-ten, maar ook omdatdie films en beelden opde ene of anderemanier een reflectieover onszelf vormen.

De cinema is in feite het resultaat van alle kunstvormen en dusvan de creativiteit. In Afrika krijgen we via de media dagelijksbeelden voorgeschoteld, die in het geheel niet aan ons dagelijksleven beantwoorden. Wij hebben films nodig in de mate dat we metonze eigen beelden in onze eigen media aanwezig moeten zijn. Detaal van de media en de beelden is zeer belangrijk, omdat diedrager is van een culturele, politieke, sociale e.a. betekenis. Velejonge Afrikanen hebben dat begrepen en zij hechten dus meer enmeer belang aan de media. voor hen betekent beelden producereneen manier om zich uit te drukken. Het promoveren van de meestdiverse audiovisuele producten staat dan ook gelijk aan hetpromoveren van de creativiteit van onze jongeren. Het is in demedia dat wij onze vrijheid zullen winnen of verliezen.

Le cinéma africain: le droit à l'existence

Qu'en pensent Baba Hama, directeur du festival deOuagadougou et Richard Ishmail, directeur du marchésud-africain du film Sithengi (The Southern AfricanInternational Film & Television Market) à Johannesbourg.

Après avoir dirigé le festival de Ouagadougou (Fespaco)pendant plus de dix ans, Filip Sawadogo a été nomméambassadeur à Paris en 1996. Il s'occupe des relationsdiplomatiques avec la France, l'Espagne et la Cité duVatican. Baba Hama lui a succédé au Fespaco. C'est unhomme discret, mais jovial, avec des yeux brillants et quiest très accessible pour une conversation. Cetteinterview est le résultat de plusieurs rencontres aucourant de l'année dernière. Début 1999, nous avonségalement rencontré Richard Ishmail, directeur du plusgrand marché sud-africain de la télévision et du cinéma àJohannesbourg.

AFrika Filmfestival (AFF): Le cinéma est-il important pourl'Afrique?

Baba Hama: Evidemment, mais pas seulement pourl'Afrique. le cinéma comme n'importe quel produit visuelporte un regard particulier sur la réalité. Les Africainssont actuellement inondés par les médias, par desimages qui sont essentiellement fabriquées par des non-Africains. La plupart des images de l'Afrique vues endehors du continent donnent plutôt une vuepréprogrammée par leurs producteurs, qui ne sont pasdes Africains. De grandes institutions comme l'UNESCO,et même la plupart des ONG, ou des télévisionsoccidentales produisent des images en Afrique pour lesdiffuser dans le monde entier. Mais elles sont'neutralisées', démunies de toute perspective critique.Elles glorifient souvent la présence et le travail de cesinstitutions. Leur vision ne correspond pas ou guère à lasituation réelle de l'Afrique. Mais ceci vaut pour tout.Aujourd'hui le monde est submergé par des médias quidiffusent des images montrant la réalité d'un point devue très restreint. Cette globalisation réduit énormémentla compréhension de la réalité. Plus il y a d'opinionsdivergeantes sur la réalité, plus on est compable de lanuancer. Pour cette raison, nous devrions avoir notrepropre industrie audiovisuelle et l'opportunité de voir cesproductions.

Richard Ishmail: Oui, l'existence d'une productioncinématographique propre en Afrique est très impor-tante. Non seulement pour la distraction du peuple afinqu'il puisse fuir la misère quotidienne, mais parce que cesfilms et ces images ont d'une manière ou d'une autre uneréflexion sur nous mêmes. En fait, le cinéma est lerésultat de tous les arts et donc de la créativité. EnAfrique, nous recevons continuellement à travers lesmédias des images qui ne correspondent pas du tout ànotre vie quotidienne. Nous avons besoin des films commenous avons besoin d'être présents avec nos images dansnos propres médias. Le langage des médias et desimages est très important parce qu'il contient desconnotations culturelles, politiques, sociales, etc.Beaucoup de jeunes Africains l'ont compris et ilss'intéressent aussi de plus en plus aux médias. Pour eux,la production des images est un moyen d'expression.Alors promouvoir la production des produits audiovisuelsles plus divers équivaut à promouvoir la créativité de nosjeunes. Nous gagnerons ou nous perdrons notre liberté etnotre indépendance dans les médias.

AFF : Pour vous le cinéma africain doit être plus qu'undivertissement hollywoodien? Qu'est-ce qu'un filmafricain?

Baba Hama: Voir des films peut-être considéré comme unloisir, mais pour moi, il y a également une autre dimension:le film est aussi un médium 'utile'. C'est l'expression de lacréativité, ce qui est une dimension importante pour ledéveloppement de l'homme et de sa culture. Par sonaccessibilité, le film est idéal pour le dialogue et lacompréhension entre les peuples. Comme instrument

62

AFFL: Volgens jullie moet de Afrikaanse cinema dus meer zijn danHollywoodentertainment. Waaruit bestaat dan een Afrikaansefilm?

Baba Hama: Films zien kan als een ontspanning worden be-schouwd, maar volgens mij houdt het ook een andere dimensie in:de film is ook een “utilitair” medium. Hij is ook een expressie vancreativiteit, die een belangrijke dimensie betekent voor de ontwik-keling van de mens en van zijn cultuur. Door zijn toegankelijkheidleent de film zich op ideale wijze tot dialoog en wederzijds begriponder de volkeren. Als opvoedend middel beschikt het over velebelangrijke kwaliteiten. Het is al voldoende zich te beroepen op hetbeeld zelf. Vaak is het rijker dan tekst en het maakt de cultuur ooktoegankelijk voor analfabeten. Om die reden begon SembeneOusmane, een schrijver, begin jaren 60 films te maken. Filmsbevatten alles om “visuele” informatie te verspreiden. Afrikanenhouden van ontspanning, maar als verantwoordelijke voorFESPACO leg ik ook een nadruk op die opvoedende dimensie.

Richard Ishmail: Om te weten wat een Afrikaanse film inhoudthanteer ik een eerder beperkende definitie. Het betreft filmsgemaakt door Afrikanen of gebaseerd op Afrikaanse verhalen, en/of volledig gemaakt op het Afrikaanse continent. Ik sluit bewustde films geproduceerd door de diaspora uit. Ik gebruik mijn defini-tie alleen om de makkelijke bruikbaarheid ervan. Ik beschouw filmsals Afrikaans, wanneer ze een problematiek aansnijden die voor deAfrikaanse gemeenschap betekenis heeft. Er moet eveneensworden onderstreept dat de nieuwe generatie van Afrikaanseregisseurs geen “boodschap” wil overbrengen. Ze wil op een, zomogelijk aangename, manier met beelden een verhaal vertellen, datuit het dagelijkse leven gegrepen is, zonder expliciete politiekeboodschap. Maar een dergelijke vertelling houdt in dat we overonszelf nadenken, wat dus ook “politiek” is. Volgens mij zijn trou-wens de echte Afrikaanse verhalen nog niet verfilmd. Ik ben er danook van overtuigd dat de nieuwe generatie zeker de aandacht zalweten te trekken met zijn audiovisuele producties.

AFFL: Heeft de Afrikaanse cinema vandaag nog een echte identi-teit? De meeste regisseurs hebben in het Westen gestudeerd enhet merendeel van de films zijn coproducties met het Westen.

Baba Hama: Het aantal Afrikaanse films, dat op het platteland isgesitueerd, daalt sterk. Er wordt op ons continent steeds meer inde stad geleefd. Bijgevolg gaan die films over dezelfde problemenals in de meeste steden elders in de wereld. Die Afrikaanse filmszijn veeleer een uiting van de veranderende tijd en van de wijzigin-gen op het continent. Dat ze beter afgewerkt zijn is het resultaatvan het werk van onze cineasten en technici. Ze hebben gestu-deerd in de beste filmscholen, die helaas buiten Afrika te vindenzijn. Maar de verbeterde productie is natuurlijk een positiefgegeven.

Richard Ishmail: Wanneer moet een film als Afrikaans wordenbeschouwd? Aan de hand van de beperkende definitie zou al eeneerste antwoord kunnen worden gegeven. Vooreerst moet onder-streept dat vele Afrikanen door de globalisering en door hetopnemen van informatie en culturele waarden via de media metidentiteitsproblemen kampen. Dat er onder hen ook cineasten iszeer waarschijnlijk. Maar dat neemt niet weg dat Afrika altijd zijneigen identiteit zal hebben. Er zullen altijd artiesten en cineastenzijn, die zich om het welzijn van hun continent bekommeren en overhun culturen nadenken.

AFFL: Hoeveel films worden jaarlijks in Afrika geproduceerd?

Baba Hama: Zwart Afrika produceert ieder jaar een tientallangspeelfilms en tientallen kortfilms en documentaires. Deopkomst van de video heeft de audiovisuele productie zeervergemakkelijkt. Vandaag zien jaarlijks meerdere tientallen (zo niethonderden) Afrikaanse producties het licht. Bovendien kent deAfrikaanse productie een permanente stijging. Voor het 15defestival van Ouagadougou hebben wij 150 films geselecteerd. Wezouden de formule van een tweejaarlijks festival zelfs willenwijzigen in een jaarlijkse aflevering. Zo zouden we vanaf 2001 methet festival elk jaar de Afrikaanse productie kunnen stimuleren.

éducatif, il dispose de beaucoup de qualités importantes.Il ne faut citer que l'image en soi. Elle est souventbeaucoup plus riche que des textes, rendant aussi laculture accessible à des analphabètes. Pour cette raison,Sembène Ousmane, un écrivain, s'est mis à produire desfilms au début des années '60. Ils contiennent tous leséléments pour répandre l'information 'visuelle'. LesAfricains aiment le divertissement, mais en tant queresponsable du Fespaco, j'accentue également cettedimension éducative.

Richard Ishmail: Pour savoir ce qu'est un film africain, jefais référence à une définition plutôt restreinte. Il s'agitdes films faits par des Africains ou basés sur deshistoires africaines, et/ou entièrement faits sur lecontinent africain. J'ai volontairement mis la productionde la diaspora en dehors de cette définition. Je l'utiliseseulement pour la facilité des choses. Je considère lesfilms africains comme tels quand ils traitent uneproblématique significative pour la société africaine. Ilfaut également souligner que la nouvelle génération deréalisateurs africains ne veut pas transmettre un'message'. Elle veut raconter d'une manière agréable, sipossible, une histoire en images, une histoire issue de lavie quotidienne, sans message politique explicite. Une tellehistoire est de toute façon une réflexion sur nous-mêmes,ce qui est aussi 'politique'. D'ailleurs, pour moi, les vraieshistoires africaines ne sont pas encore mises sur lapellicule. Ainsi je suis convaincu que la nouvelle générationva certainement attirer l'attention du monde sur notreproduction audiovisuelle.

AFF: Le cinéma africain d'aujourd'hui a-t-il encore unevraie identité? La plupart des réalisateurs ont étudié enOccident et la majorité des films sont réalisés encoproduction avec l'Occident.

Baba Hama: Le nombre de films africains qui se situentdans le monde rural diminue fortement. La vie de notrecontinent se déroule de plus en plus dans le mondeurbain. Par conséquent, ces films traitent des mêmesproblèmes que ceux vécus dans la plupart des villes dumonde entier. Ces films africains symbolisent plutôt lechangement d'une époque et du continent. Le fait qu'ilssont plus aboutis est le résultat de nos cinéastes ettechniciens. Ils ont étudié dans les meilleures écoles decinéma, situées malheureusement en dehors de l'Afrique.Mais l'amélioration de la production est naturellement unélément positif.

Richard Ismael: La question est: qu'est-ce qu'on doitconsidérer comme un film africain? En prenant ladéfinition restreinte, je pourrais déjà formuler uneréponse. D'abord, il faut souligner qu'à travers laglobalisation et l'absorption de l'information et desvaleurs culturelles via les médias, beaucoup d'Africainssont confrontés à des problèmes d'identité. Que parmieux se trouvent également des cinéastes, c'est fortprobable. Mais l'Afrique aura de toute façon, toujours sapropre identité. Il y aura des créateurs comme desartistes et des cinéastes qui se préoccuperont du bien-être du continent et qui exprimeront des réflexions surleurs cultures.

AFF: Combien de films sont annuellement produits enAfrique?

Baba Hama: En Afrique noire, on produit chaque annéeune dizaine de longs métrages, des dizaines de courtsmétrages et de documentaires. L'avènement de la vidéo abeaucoup facilité la production audiovisuelle. Aujourd'hui,plusieurs dizaines (sinon des centaines) de productionsafricaines sont réalisées chaque année. D'ailleurs laproduction africaine connaît une croissance continue.Pour la 15ème édition du festival à Ouagadougou, nousavons sélectionné 150 films. Nous voudrions mêmechanger la formule du festival qui est bi-annuel. Ainsi àpartir de 2001 nous pourrions promouvoir la productionafricaine chaque année via le festival.

Richard Ishmail: En Afrique du Sud, il n'y a qu'une poignée

63

Richard Ishmail: In Zuid-Afrika zijn er slechts een handvol lang-speelfilms. Tijdens de jaren 80, onder de apartheid, werden meerdan 500 films geproduceerd. Vandaag komen vele buitenlandseondernemingen voor hun producties naar Zuid-Afrika. Wij beschik-ken over gekwalificeerde technici. De Engelse taal is ruim verspreid.Het landschap is aantrekkelijk. Er is eveneens de nieuwe generatievan regisseurs die opduikt en vooral videofilms maakt. Het isgemakkelijk en goedkoop. Dat werk vormt een goede scholing enhet vormt de toekomst voor de Zuid-Afrikaanse cinema. Geloofme, tijdens het volgende decennium zal de Zuid-Afrikaanse cinemaop de internationale markt een belangrijke plaats verwerven.

Guido Convents/AFFL

de longs métrages. Pendant les années '80, l'apartheid afait produire plus de 500 films. Il y a aujourd'hui beaucoupd'entreprises étrangères qui viennent produire en Afriquedu Sud. Nous avons des techniciens qualifiès. L'anglaisest fortement répandu. Les paysages sont attrayants.La nouvelle génération de réalisateurs se manifesteégalement. Elle produit surtout des films sur supportvidéo. C'est facile et pas cher. Ce travail s'avère une bonneexplérience et constitue l'avenir du cinéma en Afrique duSud. Croyez-moi, dans la prochaine décennie, le film sud-africain gagnera une place importante sur le marchéinternational.

Guido Convents/AFF

HAILE GERIMACinema, an important tool for a better understanding

. I don't see any hopeful situation if conscious, aware, activist human beings do not realize that in culturalexpressions Africans have to play a principal role as history-makers and consider this as a normal human desire.That does not come about without knowing one's (hi)story. This is my own example: I was a very destabilized andenraged human being until I realized the importance of knowing who I was and where I came from. I think this is areality for all the world, for all human beings: people who do not know who they are, are not realy good people.

They're just superficial and deceptive human beings because they have never worked and establised theirhumanity first. I think that is where African cinema comes into its own because African cinema is not dominatedby Europe saying what Europe wants to hear, if African filmmakers gallantly express their humanity without

restraint, without censorship, both from Africa and Europe, then I think you will hear the inner soul of Africans. In doing so we will probe thetrue contradictions of what is happening to human beings who are now living in both North and South and the kind of cultural Iron Curtainthat we really face. One daily manifestation is happening in way immigrants are treated throughout Europe and the United States.

When I went to film school in the United States, most of my friends were making movies about space and I was trying to make films aboutfood and shelter and the Italian scar left in Ethiopia. And I've always asked myself why am I making a film.now about Adwa? Why am I stuckon Adwa when my friends are thing about gremlins and spaceships and stuff like that? It's something that I have never exorcised or mypopulation and my people have never spoken about: it's always Europe speaking. We listen and for that relationship we get bribed with breadand some rice drops from the sky and we have to be very grateful. I think that's a very dehumanizing relationship.

So I think cinema is not the whole struggle to occupy the screen, it's a battle by itself. It's a silent battle, it's not where people die, but tostruggle to the screens of the world to show our mothers and fathers being human is a very big endeavour. In some cases, they are themost oppressed human beings and that's the problem with most countries: they're not used to seeing our mothers as human beingsoutside serving them and cooking for them. If anything is to be rectified, it's the restoration of our humanity and our ability to makehistory in the cultural areas and in the actual locations where we should be very visible. So to me, any education that makes me dependentis a miseducation.

Haile GerimaMilaan 1998

Standpunt ‘Comité Africain de Cinéastes’Afrika maakt vandaag meer dan ooit deel uit van de kapitalistische wereldmarkt. De Noord-Zuidverhoudingen zijn ongelijken de cinema, ondanks zijn specifiek karakter, ontsnapt niet aan die krachtsverhouding. De Afrikaanse film wordttegenwoordig in Afrika zelf gemarginaliseerd en verdrukt, omdat de verspreidingsstructuren er niet de onze zijn.

De buitenlandse films blijven de Afrikaanse markt overheersen. De Afrikaanse filmschermen, doorgaans gevoed met eendrievoudige programmatie, zijn oververzadigd van B-films en jaarlijks vloeien miljarden franken C.F.A. terug naar het Noor-den, zonder te worden geherinvesteerd in productie of distributie. De practische gevolgen voor het maken en het versprei-den van de Afrikaanse film zijn gemakkelijk te raden.

Vandaar onze gemeenschappelijke wil om een ‘Comité Africain de Cinéastes’ (C.A.C.) te stichten, dat via alle audiovisuelemiddelen op vastberaden wijze de culturele belangen van onze Afrikaanse volkeren wil verdedigen. Het poogt een normaleprojectie van de Afrikaanse films te bewerkstelligen. Het doel is onder de cineasten zelf een betere samenwerking inzake deverschillende aspekten bij het produceren van hun films mogelijk te maken en eveneens de Afrikaanse Staten en de natio-nale en internationale instellingen de noodzaak te doen inzien al het mogelijke te doen voor de distributie en de productievan de Afrikaanse film.

Ondanks alle economische beperkingen voeren de Afrikanen die strijd voor het overleven van onze bijdrage op cultureel,artistiek, geïnformatiseerd, kortom op cinematografisch vlak, en leveren zij doorheen de wisselvalligheid van de jarenalsmaar goed gemaakte films af, die hun werkelijkheid en hun geschiedenis weerspiegelen.

Med HondoSembene OusmaneFerid BoughedirDjim Kola Mamadoueva

64

RONDETAfELGESPREK

TOEKOMST VANDE AFRIKAANSE FILM IN BELGIE IN HET JAAR 2000op zaterdag 29 april om 11 u

in het lokaal MSI 00.28, Ravenstraat, 3000 Leuven(achter de Universiteitsbibliotheek, Ladeuzeplein)

Reeds 50 jaar bestaat de Afrikaanse film en reeds 5 jaar het Afrika Filmfestival. Tijd om een bilan op te makenmet enkele bevoorrechte getuigen.Ontstaan in volle dekolonisatieperiode was er hoop om in Afrika een nieuwe filmindustrie uit te bouwen. Zijn dehoge verwachtingen uitgekomen ? De globalisering brengt de Afrikaanse film in Afrika in de verdrukking door detoevloed van films en videos uit het westen. Anderzijds is het misschien dankzij deze globalisering dat we deAfrikaanse films kunnen zien. De nieuwe technologieën staan toe om met een minimum aan financiële middelenfilms te produceren die ook wereldwijd verspreid worden. Is de Afrikaanse film enkel slachtoffer of passievespeler, of kan hij ook dankzij de globalisering een nieuwe dynamiek op gang brengen ?Wat is de situatie van de Afrikaanse film in België en wat kan de rol zijn van een Afrika filmfestival ?

moderator: Jean-Pierre Jacqmain(simultaanvertaling is voorzien)

11 uvertoning film van 'LES DISEURS D'HISTOIRES' (63 min), een recente film over de stand van zaken van deAfrikaanse film. Met diverse intervieuws met de belangrijkste cineasten.

13.30 uKorte schets van de geschiedenis van de Afrikaanse filmmet Pierre HAFFNER (professor Universiteit Straatsburg) en Olivier BARLET (hoofdredacteur Africultures).

15.00 uIs er een toekomst in 2000 voor de Afrikaanse film in een globale wereld ?Debat met de cineasten Jean Marie TENO (Kameroen), Nejia BEN MABROUK (Tunesië), DJIM KOLA Mamadou(Burkina Faso), Djo MUNGA TUNDA (Congo/België) (enkele namen onder voorbehoud).

16.30 uKunnen andere partners een bijdrage leveren ?Hoe kan de situatie in België verbeterd worden ?Een reactie van festivalorganisatoren, filmverdelers en producenten.

18 uSlottoespraak door de Staatssecretaris voor Ontwikkelingssamenwerking de heer Eddy BOUTMANS.

Pierre Haffner

65

GASTEN VAN HET FESTIVALWe mogen ondermeer de volgende gasten verwelkomen.

cineasten:Jean-Marie Teno KameroenJean-Michel Kibushi CongoMweze Ngangura CongoNéjia Ben Mabrouk TunesiëYasmine Kassari MarokkoLino Pungi CongoBelkacem Hadjadj AlgerijeMerzak Allouache AlgerijeThierry Michel BelgiëGeorges Kamanoyo BelgiëDjo Munga Wa Tonda Congo/BelgiëJean-Jacques Adrian België

actrices en acteurs:Mariam Kaba BeninFifi Kikangala CongoDieudonné Kabongo Congo

festivalorganisatoren:Pape Sen Festival des Cinémas d’Afrique, BrusselKeith Shiri Africa at the pictures, LondenJean-Pierre Garcia festival Amiens, FrankrijkSylvie Balleger festival Angers, FrankrijkPetra K. Wagner Cinema Afrika, BerlijnBettina Koch Fernseh workshop entwicklungspolitik, DuitslandJan De Clercq Cinema novo, BruggeMarc Boonen Focus op het zuiden, Turnhout

journalisten:Assiatou Bah Diallo Amina, Parijs/BeninPierre Haffner prof. Universiteit StraatsburgOlivier Barlet Africultures, Frankrijk

en Leonie Abo gezellin Pierre Mulele

Mweze Ngangura Merzak Allouache Belkacem Hadjadj Néjia Ben Mabrouk Jean-Marie Teno

66

ORGANISATIEHet festival is een organisatie van de vzw Film en cultuurpromotie

Eindverantwoordelijken:Guido Convents en Guido Huysmans

Organisatieteam:Bruno Bové, Guido Convents, Jef Laenen, Guido Huysmans, Luk Mertens, SophieSmet, Jan Van Gompel

verder:in Dilbeek: Luk De Rooms, Anne Verleysenin Diest: Luc Smeyersin Aarschot: Peter Holemansin Brussel: Hélène Madinda, Joseph Cochéin Haacht: Luc Van Rillaerin Tervuren: Carine Noten

Grafische vormgeving: Luc Nagels - LUCA

Drukker: EPO-drukkerij

Foto cover: Mariam Kaba (fotograaf Michel Quenneville)

Speciale dank aan :Koen Adams, Gert Jan Bacx, Marc Boonen, Chris Boyen, Jan en Els De Clercq,Jessika Devlieghere, Karolien Derwael, An Dewit, Maria Donvil, Peter Haesendonck,Georges Kamanayo, Jean Michel Kibushi, An-Marie Lambrechts, Fatiha Mataiche,Suzanne Monkassa, Katy Ndaye, Jean-Pierre Jacqmain, Paul Geens, Ward Geens,Jos Hoeyberghs, Johan Kerkhofs, Wilfried Stienaers, Ingrid Stoufs, Tie Roufs,Ronny Tielen, Miet Timmers, Hilde Vandingenen, Lut Vanloo, Lode van Loock, MarkVan Mechelen, Wim Van Parijs, Inge Vermeire, Peter Wollaert... en excuses aaniedereen die we vergeten zijn.

Het Afrika Filmfestival krijgt de steun van de Provincie Vlaams-Brabant, StadLeuven, Stad Aarschot, Stad Diest, Gemeente Haacht, Gemeente Dilbeek, DGIS -Staatssecretariaat voor Ontwikkelingssamenwerking, Fonds Film in Vlaanderen,FORTIS-Leuven, Via-Via reiscafé, EPO-uitgeverij, Van Halewijck-uitgeverij, KBC-Aarschot, restaurant Lukemieke, Reisboekhandel Nomade, Café Commerce, LaRoyale, Arti-Mara, Anders Reizen - Icaros, Mama Africa, pottenbakker LukVersluys, Te Voet, Footprints, Boemerang (budgetreizen).

Mediapartners zijn: Film, Televisie en Video, Wereldwijd, Movie, Berichten, Cine & Media.

De volgende organisaties ondersteunen dit festival :Broederlijk Delen, Oxfam Wereldwinkels van Leuven, Heverlee, Kessel-Lo, Wilsele,Diest, Aarschot en Dilbeek, Mensenbroeders, Vredeseilanden-Coopibo,Wereldsolidariteit, Pax Christi Leuven.

Verder ookMezcla, Oxfam Solidariteit, Tabra, Raad voor Afrikaanse Gemeenschap van België,Stedelijke Emancipatieraad, OCIC, Anti-Imperialistische Bond (AIB), VlaamsPalestina Komitee.

Verder met medewerking vanGROSA-Aarschot, GROS-Tervuren, GROS-Haacht, Karibu en Raad InternationaleSamenwerking Dilbeek, Leuvense derdewereldraad, het secretariaat Noord-Zuidwerking en het Integratiecentrum, Pangaea, Stuc, Studio Leuven, StudioDiest, Studio Tervuren, Pangaea, Cinecity Aarschot, Botanique, ontmoetingscen-trum Westrand.

Dank ook aan de filmverdelers :Afix Productions, Alternative, Atria, Hubert Balsfonds, Jekino, Progres-Films,Cinélibre/ Cinéart, CNC, Eliza, Bevrijdingsfilms - Libérations Films, La Médiathèquedes Trois Mondes, Mainstream, Regards Croisés, POM-films, Les films du Phoenix,Les productions de la Lanterne, M.H. Films.

Dank ook aan de Festivals:Focus op het Zuiden, TurnhoutCinema Novo, BruggeFestival International, AmiensAfrica at the pictures, LondenFestival Cinema Africano, MilaanFestival du Cinéma Francofone, NamurInternationaal Festival, Rotterdam

v.u.: Guido Huysmans,Leuvensebaan 323, 3220 Holsbeek. On

twer

p: L

uc N

agel

s, L

UCA

, 016

/81 7

3 30

• lu

cagr

aaf@

pi.b

e

INDEX

Abo, une femme du Congo 19Afrique, je te plumerai 23Aghuy 59Alger-Beyrouth pour mémoire 47Arak al Balah (La sueur des palmiers) 57Bal Poussière 51Bezness 33Bye-Bye 49Bye Bye Africa 39Chef ! 25Chien errants 58Clando 25De Boma à Tervuren 16Femmes et femmes 43Frantz Fanon: Black skin, white masks 37Genet à Shatila 47Kirikou en de heks/Kirikou et la sorcière 55L'autre 45L'Homme de cendres 33La falaise 58La vie sur terre 15Le cinéma Africain ? 41Le cri des hommes 53Le Franc 31Le grand blanc de Lambaréné 29La Genese 57La petite vendeuse de soleil 31Lazarus 43Les parias du cinéma 41Leon G. Damas 37Les diseurs d'histoires 39Les silences du palais 27Lumière Noire 55Mobutu, roi du Zaïre 17Mwana Mboko 58Naim and Wadee'a 51Paljas 13Patrice Lumumba, de moord/le meurtre 21Pièces d'Identités 16Premier Noel 59Slam 35Tango ya ba Wando 18Tatu, Che in Congo 19TGV 53The Schoolmaster 49Trois fables à l'usage des blancs en Afrique 59Tokende 18Vacances au pays 23Vivre au Paradis 27Young Soul Rebels 51Zone Rap 35

Foto

cov

er: M

aria

m K

aba,

foto

graa

f Mic

hel Q

uenn

eville