Aan boord bij | DENKEND AAN HOLLAND ONS …Administratie Rien Slingerland, 071 889 00 67...

22
HET MAGAZINE VOOR IEDEREEN DIE ALLES WIL WETEN OVER HET REILEN EN ZEILEN IN DE DOESHAVEN NUMMER 20.2 onder andere in dit nummer Aan boord bij | DENKEND AAN HOLLAND IN CORONATIJD | PROVIAND ONS HAVENRESTAURANT | CULINAIR GENIETEN OP DE FAR WOL Als het lekkere onder de kiel leeft | Haute cuisine van de Opperkok We gaan niet moeilijk doen | ONDER DE ROOK VAN HAARLEM VAN DE OPPER | verslag van de ALV| Elektrisch koken aan boord fotografie - WE-R Communication and visual art

Transcript of Aan boord bij | DENKEND AAN HOLLAND ONS …Administratie Rien Slingerland, 071 889 00 67...

  • HET MAGAZINE VOOR IEDEREEN DIE ALLES WIL WETEN OVER HET REILEN EN ZEILEN IN DE DOESHAVEN

    NUMMER 20.2

    onder andere in dit nummerAan boord bij | DENKEND AAN HOLLAND IN CORONATIJD | PROVIANDONS HAVENRESTAURANT | CULINAIR GENIETEN OP DE FAR WOL Als het lekkere onder de kiel leeft | Haute cuisine van de Opperkok We gaan niet moeilijk doen | ONDER DE ROOK VAN HAARLEMVAN DE OPPER | verslag van de ALV| Elektrisch koken aan boord

    fotografie - WE-R Communication and visual art

  • REDACTIECOMMISSIEVoorzitter Bas BarthenRedactie Debbie van Bruggen, Richard Pracht Anne-Marike van Arkel, Paul van Remundt, Bibi van der Kraan

    Art Directie, vormgeving en DTP WE-R

    WATERSPORTVERENIGING DOESHAVENBoomgaardlaan 16, 2351 CR Leiderdorp071 589 43 79, www.doeshaven.nl

    Havenmeester Leonie Treffers, 06 268 49 112 [email protected] Plv. havenmeester Dick van der RestAdministratie Rien Slingerland, 071 889 00 67 [email protected]

    Havenrestaurant De Roef Bert de Kroon 071 5425485 [email protected]

    BESTUURVoorzitter Peter van Arkel, [email protected] John Verhoogt [email protected] Leo Keijzer, [email protected] John Visser [email protected]

    HavencommissarisCommissaris onderhoud en techniek John Verhoogt [email protected] Richard Pracht [email protected]

    FINANCIËLE ADVIESCOMMISSIEVoorzitter Kees van Leeuwen, 071 541 30 24Leden Jeroen Oldenhof

    KASCONTROLECOMMISSIEVoorzitter Danny DijkstraLeden Marianne Kossen-Langerak Anne-Marike van ArkelReservelid Lia Montagne

    ACTIVITEITENCOMMISSIE Els Vreeswijk, Milo Geuzendam Egbert Broekhuizen en Petra Keijzer

    TECHNISCHE ADVIESCOMMISSIE Fred van Zelst en Dick van der Rest

    Subcommissies op projectbasis John Verhoogt

    WINTERBERGINGSCOMMISSIEVoorzitter Theo Meijer

    Piet Anker, Bram Kramer, Wout van Asch Herman Clomp, Dio Vijlbrief, Wim Snoei Hans van Kampen, Dick van der Rest Rob Huisken, Willem van Beek Gerard van Dommelen, Wim Spek en Leonie Treffers

    De Opperdoes is het magazine voor iedereen die alles wil weten over het reilen en zeilen van Watersportvereniging Doeshaven. Het wordt geschreven voor en door leden van de vereniging en verschijnt twee keer per jaar in een oplage van 900 exemplaren.

    1 en 4

    23

    12

    4 en 57

    8 t/m 11

    12 en 1316 t/m 18

    22 t/m 27

    2930 t/m 33

    33

    34 en 35

    36 en 3738 en 39

    40

    Omslag

    Omslagfoto WE-RColofonCorona afspraken

    Binnenwerk

    Van de Opper - Peter van ArkelVan de redactie - Bas BarthenCulinair genieten op de Far WolBibi van der Kraan

    Proviand - Debbie van BruggenHaute cuisine van de Opperkok - Bas BarthenElektrisch koken aan boord Richard Pracht

    Aan boord bij - Debbie van BruggenAls het lekkere onder de kiel leeft Hans Zijl

    Onder de rook van Haarlem Bibi van der Kraan

    Terugblik ALV 2020Verenigingszaken - Richard PrachtWe gaan niet moeilijk doen Paul van Remundt

    Denkend aan Holland in coronatijdAnne-Marike van Arkel

    De Roef ons havenrestaurantDick is geen vogelverschrikker

    1

    VAN DE OPPERGisteren gebeurde het. In de Turfhaven in Alkmaar. Ik wilde staande in het gangpad de tent

    dichtritsen.

    En op het moment dat ik dacht dat ik op m’n telefoon moest letten, gleed het apparaat uit de

    zak van mijn jack de plomp in. Tussen de wal en het schip. Ik weet nu precies wat dat betekent.

    Overigens ook dat het niet handig is om bij je mobieltje je betaalkaart, de museumpas, rijbewijs

    en je creditcard te bewaren. Je moet niet alle eieren in één mandje leggen zeggen ze dan.

    Met de hulp van de havenmeester, een heel aardige mevrouw, kwam ik aan een magneet waar-

    mee ik het hele setje boven water heb gekregen.

    De telefoon heb ik een dagje in een pak rijst gestopt en wat denk je? Hij doet-ut weer!

    Maar toch geeft het een vreemd gevoel om het zonder telefoon te moeten doen. Niet steeds

    weer je mail checken, niet ieder kwartier op NOS.nl de stand van zaken in de wereld te lezen en

    ook niet weten wat je ‘vrienden’ allemaal op Facebook posten. En natuurlijk, ik zou het zowat

    vergeten, niet gebeld te kunnen worden.

    Eigenlijk best rustig dus. Ga ik vaker doen. Gewoon je telefoon thuislaten en je kaartjes ergens

    anders opbergen.

    Over opbergen gesproken. Het valt steeds vaker op dat er leden zijn die nog steeds niet be-

    grijpen hoe het afval opgeborgen moet worden. Alleen huishoudelijk afVal mag in de perscon-

    tainer. Alle andere troep zoals sloopafval en huishoudelijke apparaten, groter afval dus, dient

    meegenomen te worden. Naar de gemeentelijke inzameling bijvoorbeeld.

    Onlangs betrapte ik iemand die een compleet tweepersoonsmatras in de container probeerde

    te stoppen. Of dan die lui die nog ‘bruikbare’ spullen naast de container plaatsen. Die suggereren

    iets goed te doen, maar zadelen de vereniging op met hun probleem.

    En neemt u van mij aan; het afvoeren van afval is een dure zaak. Die meneer van het matras

    begreep het allemaal best. Hij wilde de vereniging voor de afvoer van zijn oude matras laten

    betalen!

    Maar er komt een oplossing. Er wordt binnenkort een camera geplaatst zodat we kunnen zien

    wie zich aan dit soort praktijken schuldig maakt.

    Peter van Arkel

    Voorzitter

  • 32

    schrijven niet meer kon zijn dan een vlotte babbel op papier. Die vlotte babbel hééft ze, dat papier komt vast goed bij de drukker denkt ze… Ter nadere ken-nismaking komt Bibi aan bod op pagina 16 t/m 18. Haar eerste eigen bijdragen leest u op pagina 4 en 5 en pagina 29.

    Paul was al geen onbekende. Hij verzorgt sinds de eerste Opperdoes ‘nieuwe stijl’ de vormgeving en het merendeel van de fotografie. Samen met zoon Tim is hij bovendien verantwoordelijk voor de huisstijl en website. Paul – eigenlijk met pensioen, maar hij kan het werken nog moeilijk laten – vaart in z’n vrije tijd één van de weinige zeiljachten in onze Doeshaven. Gezien zijn eerdere tekstuele bijdragen was toetre-ding tot de commissie slechts een formaliteit. Deze keer vindt u zijn geschreven bijdrage terug op pagina 34 en 35.

    Samen met de andere redactieleden – Anne-Marike van Arkel, Debbie van Bruggen, Richard Pracht, gas-tauteur Hans Zijl en ondergetekende – broeden zij al-weer op ideeën voor de volgende editie.

    Maar voor nu: veel lees- en kijkplezier, blijf gezond en graag tot de volgend editie!

    Bas BarthenVoorzitter redactiecommissie

    Ja, daar zaten we dan…, wij van de redactie. Alweer een half jaar geleden, ver gevorderd met een culinaire voorjaarseditie van de Opperdoes, toen dat verdom-de corona opscheplepels vol roet in het eten gooide…

    Inmiddels zijn we ‘een soort van’ gewend geraakt aan de bijzondere omstandigheden waaronder de mens-heid nu leeft en op het moment van schrijven lijkt de zorg de situatie nu weer redelijk aan te kunnen. Feit blijft natuurlijk dat we er nog lang niet klaar mee zijn. De strijd gaat door. Tot zover het slechte nieuws.

    Er is ook goed nieuws, al is dat van een heel andere orde. De Opperdoes-redactie is er naar mijn zelden bescheiden mening weer in geslaagd een goed gevul-de editie op te leveren. Het thema – culinair – is onge-wijzigd, maar voor zover artikelen gereed waren, zijn deze herschreven en weer helemaal actueel. En het verslag van de vanwege corona uitgestelde ALV heeft alsnog een plaatsje gekregen.

    Dit alles was niet mogelijk geweest zonder de inzet van onze recente aanwinsten; met ingang van deze editie is de redactiecommissie versterkt met Bibi van der Kraan en Paul van Remundt.

    Bibi is in het dagelijks leven werkzaam op het kan-toor van een tandtechnisch laboratorium. Ze speelt amateurtoneel en bemant samen met haar gezin een Super Waddenkruiser. Toen ze benaderd werd voor een plaatsje in onze commissie twijfelde ze in eer-ste instantie. Na een nachtje slapen bedacht ze dat

    SLECHT NIEUWS. GOED NIEUWS.VAN DE REDACTIE

    Leden van onze vereniging die ons zijn ontvallen 

    Emanuel Mekel Emy 13 november 1934 - 13 juni 2020

    Namens de vereniging wensen wij de nabestaanden veel sterkte.Het bestuur

    FAMILIEBERICHTEN

  • 4 5

    Ik weet niet hoe het met jullie is, maar met de co-rona is de lol van uit eten gaan er voor ons wel een beetje af. Dus zijn we in onze vakantie toch enigszins afhankelijk van onze eigen kombuis.En zeg nou zelf: alles is toch mogelijk in dat heerlijke primitieve keukentje aan boord?

    Wij hebben op ons schip een prachtig ouderwets kookstel. Op gas, uit het jaar kruik. Ik kan er precies twee pannetjes op kwijt.Aardappeltje, vlees én groente? Dat is al een hele uitdaging om tegelijk warm te serveren. Een wokpan vol groenten, garnalen en sliertjes is geen moeite.Voor een heerlijke maaltijdsalade met stokbrood heb je ook geen kookplaat nodig, dus die serveren wij aan boord regelmatig. Een lauwwarme pastasa-lade met warme pecannoten is ook wel erg lekker en dan kan ik toch echt weer niet zonder dat emaille kookstelletje…Misschien niet eens een gek idee om dat recept met jullie te delen in deze culinaire uitgave. Vandaag eten we overigens kip. Ik was laat dus heb ik voor Jaco en mezelf een kant en klare ovenschaal gekocht bij Appie. De jongens eten bij vrienden.

    Maar goed, om terug te komen op dat keukentje van ons; het is groot genoeg, met alles erop en eraan. Hoewel die vaatwasser met vakanties door onze jon-gens nog wel eens gemist wordt en ik moet eerlijk zeggen dat, als ik wéér water sta te koken om af te wassen, ik weleens verlang naar een klein boilertje. Kan best handig zijn.Jaco heeft dat al regelmatig aangeboden maar ik heb er tot op heden nooit de noodzaak van in gezien.

    Tijdens de vakantie hopen we natuurlijk op mooi weer en zitten en eten we het liefst buiten, lekker op de kade of op het achterdek met ons bord op schoot. En dan bbq-en… Wij vrouwen kunnen niet bbq-en. Oké, ik kan dat niet. Als ik er beter van wordt, geef ik graag mijn zwakheden toe. Dus was het een top idee om mijn Jaco een Cobb voor zijn verjaardag te geven.Tijssen Watersport gaf in De Roef al eens een demon-stratie over koken met de Cobb. Dus Jaco kon zomer-vakantie 2019 aan de bak. Ik kan je vertellen, het was meer dan geslaagd!

    Deze zomervakantie mocht hij weer aan de Cobb.

    RECEPT Lauwwarme pastasalade

    BenodigdhedenFussilli pasta, pakje kipfilet

    voor op brood liefst iets dikker laten snijdenpecannoten, groene pesto

    zongedroogde tomaatjes, rucolasla

    BereidingswijzeKook de pasta zoals omschreven op het pak.Snij de kipfilet in stukjes en breek de noten

    in tweeën en bak het samen in een koekenpan. Snij de zongedroogde tomaatjes in reepjes. Roer de

    pesto door de iets afgekoelde pasta en voeg de rest van de ingrediënten er aan toe.

    Roer het geheel door elkaar. Serveren met een stokbroodje en

    zeezout/kruidenboter.

    Erg simpel maar wel culinair genieten!

    Culinair genieten op de Far Wol!

    teks

    t - B

    ibi v

    an d

    er K

    raan

    . fo

    togr

    afie

    - WE-

    R

  • Zijlbaan 102352 BN LeiderdorpTel 071 54 10 [email protected]

    Openingstijden:Ma t/m vrij 9.00 - 18.00 uur Zat 9.00 - 17.00 uur

    Ruime collectie water-dichte zeillaarzen en bootschoenen met GORE-TEX® voering.

    Cobb BBQ

    Groot assortimentteak accesoires.

    Alles voor sloep,

    motorjacht, zeilboot

    of wedstrijdschip.

    Direct uit voorraad

    leverbaar, ook online!

    NIEUW!KAARTKUSSENS

    ook van de Kaag en Braassem

    TIJSSENWATERSPORT SINDS 1969 EEN BEGRIP

    In maart dit jaar sloeg het coronavirus toe. Gelukkig konden wij toch - met behoud van 1,5 meter afstand - naar onze boot. Ondanks de lockdown konden wij gaan genieten van het beginnende boten-seizoen. De ms Ab Fab was van binnen en buiten geschrobd. Lekker schoon en opgeruimd. Vorig jaar hadden we alle kastjes leeggehaald. Dus toen wij voor de eerste keer gingen eten en slapen aan boord, namen we een tasje proviand mee. En uiteraard ook wat kruiden die aan boord bleven.

    Ik weet niet hoe jullie dit doen, maar de eerste aanschaf is uiteraard peper, zout, wat kerrie en aromat, koffie, thee en wat te eten. Voldoende zou je denken….. Ja, voor dat weekend!

    Langzaam maar zeker komen er gedurende het seizoen meer kruiden en potjes bij, want het volgende weekend willen we toch echt chili con carne eten aan boord en dan moeten dus de chili- en gehaktkrui-den mee. Het weekend daarop maken we bami, dus bami (zo’n GROTE doos, die bijna nergens in past), bamikruiden, sambal, sojasaus, gembersaus, gedroogde uitjes en wat al niet meer….‘Oh… gaan we een hapje buiten de deur eten? Geen probleem joh…’. Die bami komt nog wel een keer.

    Voorts gaan we 4 tot 5 weken op vakantie. Blikken soep, potjes bruine bonen en erwtjes, mayonaise, tomatenketchup, mosterd, nog meer koffie en thee. Alles word netjes in de kastjes gestouwd - nou netjes, het puilt nog net niet uit - en onderweg ‘en vacance’ kom je in onbekende supermarkten waar je DIE mayonaise ziet die ze toch ÉCHT niet hebben bij Appie thuis.Tuurlijk, neem mee! Er is altijd nog wel een plekje te vinden aan boord.

    Goed, dan krijgen we ook nog het fenomeen ’Huh, ik dacht toch echt dat ik die sambal badjak in huis had! Oh nee, die staat aan boord! Tjonge jonge…’. We zijn inmiddels beland in een dubbel huishouden. Hier en daar grijp je mis. Improvisatie is het toverwoord. Dus eten we onverwachte culinaire creaties.

    En nu is het alweer september. Je houdt het niet voor mogelijk. We legen wederom de kastjes en vul-len 3 grote AH-tassen vol met kruiden, potjes, mixen, blikjes en wat al niet meer. Alles gaat mee naar huis. Waar moeten we het kwijt? We maken een grote proviandkast aan en vervolgens kunnen we de komende maanden genieten van 3 tubes tomatenketchup, 2 potjes zilveruitjes, 4 potten augurken, 3 blikken knakworsten, 2 pannenkoekenmixen, suiker, chips en natuurlijk de bami - die nooit is gegeten - … en ga zo maar door, het houdt niet op!

    Nu ben ik toch benieuwd of wij de enigen zijn die dit hebben. Volgend jaar ga ik het toch ÉCHT anders doen.

    Zou het lukken denk je?

    Debbie van Bruggen

    PROVIAND

    7

    foto

    grafi

    e - W

    E-R

  • 8 9

    Haute cuisine van de Opperkok

    !

    ’ , . .’.

    .

    teks

    t - B

    as B

    arth

    en .

    foto

    grafi

    e - W

    E-R

    Haute cuisine; koken op hoog niveau, pak ‘m beet een metertje of 90

    Volgens de alwetende internetbron Wikipedia is haute cuisine Frans voor ‘verfijnde kookkunsten een term uit de Franse keuken, die verwijst naar een meergangendiner van verschillende kleine

    vaak exclusieve gerechtenDeze worden traditioneel geserveerd in grotere restaurants en luxere hotels

    Pure onzin natuurlijk! Letterlijk vertaald betekent het namelijk niet meer dan ‘hoge keukenEn dat is precies waar wij – nadat we ons zelf hadden uitgenodigd bij voorzitter Peter

    en zijn vrouw Anne-Marike – terecht kwamen

  • Kip van PietEen fantastisch éénpansgerecht dat zich daarom uit-stekend leent om aan boord bereid te worden. Voor een (hele) grote pan:

    1 kg kipfilet in blokjes aanbraden. Daarna – al roerend – achtereenvolgens erbij kieperen:3 flinke uien, wel gesnipperd natuurlijk2 eetlepels azijn1 eetlepel bruine basterd of een scheut stroop1 theelepel kerrie2 eetlepels ketjap manis1,5 theelepel sambal1 fles ketchup1 doosje champignons in schijfjes uit een potje mag ook1 rode paprika in blokjespeper naar smaakEen uurtje laten sudderen en klaar = Piet!

    Serveren met brood of rijst en een frisse salade komkommer mag ook.

    Toetje van JobGeflambeerde perziken uit blik; een ‘sterk’ dessert dat zich ook al prima laat (voor)bereiden in de kleinere kombuis; flamberen aan boord wordt sterk afgeraden! Voor een flink gezin:

    1 groot blik perziken snijd de onderkant van de perziken af, ander rollen ze om1 pakje bitterkoekjes verkruimelen en deze flink vochtig maken met marasquin stevige pap makende bitterkoekjespap in het holletje van de perziken doenin een pan met roomboter opwarmen, niet op hoog vuur!op het laatst een scheut kirschwasser erbij en – buiten – de fik erin!

    Houd daarbij wel de deksel van de pan bij de hand!

    Zowel kirschwasser als marasquin zijn in kleinverpak-king (200 ml) verkrijgbaar bij de slijterij.

    Fijn gezelschap, een goed gesprek, mooi uitzicht, lekker eten en drinken… haute cuisine of cuisine nautique, het was ons aangenaam!

    WijntipHet flesje Primitivo Di Manduria – herkenbaar aan een chique zwart etiket met wit en gouden opdruk – smaakte erg lekker bij Piet’s kip (en zal dat vast ook doen bij tal van andere gerechten)! Deze rode wijn – geselecteerd door onze shop-fotograaf – is exclusief (?) verkrijgbaar in de nabij de Doeshaven gelegen super-markt van Duitse herkomst.

    Nadat ons ter ore was gekomen dat Peter thuis mo-gelijk de broek aan heeft, maar in ieder geval het schort voor, werden wij erg benieuwd naar zijn kookkunsten. Met het Opperdoes-thema ‘culinair’ als stok achter én tussen de deur, wisten we twee plaatsen te reserveren met misschien wel het mooi-ste uitzicht van Rotterdam en verre omstreken!

    Peter en Anne-Marike van Arkel bewonen een smaak-vol ingericht appartement op de 25e verdieping met een prachtig uitzicht over de Rotterdamse havens en skyline. In dat appartement heeft de keuken een centrale plaats, het domein van de Opper(kok). On-der het genot van een heerlijke rode wijn heeft Peter ons kennis laten maken met twee van zijn lievelings-gerechten. Beide gerechten waren bijzonder lekker van smaak, maar zijn toch betrekkelijk eenvoudig te bereiden.

    Het hoofdgerecht zou een vinding zijn van Peter’s vader Piet; vanwege het hoofdingrediënt dan ook Kip van Piet genaamd. Het patent van het dessert stond ooit op naam van een voormalige buurman, maar is gelukkig verlopen en zodoende kunnen bei-de recepten exclusief met de lezers van de Opper-does worden gedeeld.

    10 11

  • Elektrisch koken aan boord is veilig en daarnaast zijn elektrische kookplaten ook gemakkelijk schoon te houden. Het hebben van een generator lijkt dan een must, maar is dat wel zo?

    Een continue stroomverbruiker, zoals een koelkast, verbruikt dagelijks vaak meer energie dan gedacht, terwijl het verbruik van kortstondige ‘grootverbrui-kers’ zoals een elektrische kookplaat, vaak over-schat wordt.

    Simpel berekend gebruikt een koelkast 64 Ah (Amp-ère uur) per dag. Gedurende een dag ‘werkt’ deze on-geveer 8 uur en gebruikt dan 8 A (Ampère) = 8 x 8 = 64 Ah. Een elektrische kookplaat van1800 Watt, welke een ½ uur in gebruik is, gebruikt 90 Ah. Uiteraard gebruik je bij het koken meerdere ‘pitten’, maar deze schakelen ook automatisch aan en uit. In de regel is het gebruik per kookdag ongeveer 150 Ah.

    Accu’s zijn al lange tijd dé oplossing om vaartuigen te voorzien van energie. Tijdens het varen wordt de accu geladen door de dynamo en eenmaal voor anker, of afgemeerd aan een eiland, wordt de accu ontladen door de radio en verlichting. Maar daar komen tegenwoordig de televisie, telefoonoplader, elektrische koelkast, waterkoker en nu ook nog de elektrisch kookplaat bij…. Waar haal je die energie vandaan?

    Allereerst door het plaatsen van extra accucapa-citeit. Voor 2 dagen op het water en een gebruik per dag van 350 Ah is een accucapaciteit nodig van

    1.400 Ah. 700 Ah lijkt voldoende, maar je mag de meeste accu’s niet verder dan 50% ontladen.Wanneer je geen ruimte hebt om 10 accu’s van 140 Ah te plaatsen, het gewicht van 400 kilo de diepgang te veel beïnvloed of de investering simpelweg te groot is, kun je ook kiezen voor extra stroombron-nen zoals zonnepanelen, een windgenerator of toch die generator.

    Als voorbeeld: hoewel de door zonnepanelen gele-verde stroom onvoldoende is om elektrische te ko-ken, draagt de energie daaruit zeker bij om de beno-digde accucapaciteit te beperken. Met 2 panelen van 100 Watt wordt ongeveer 150 Ah per dag opgewekt, waardoor het uiteindelijk gebruik per dag op 200 Ah uitkomt. De benodigde accu capaciteit wordt hier-door teruggebracht tot 800 Ah, ofwel 6 accu’s van 140 Ah.

    Is dus een generator een must bij elektrisch koken?In de haven met walstroom voorhanden en een com-bi-omvormer geïnstalleerd zeker niet. Voor anker of afgemeerd aan een eiland zijn extra stroombronnen noodzakelijk, maar dan zou elektrisch koken ook bij u aan boord wel eens heel goed mogelijk kunnen zijn.

    Richard Pracht

    Dynamo, walstroom, zonnepanelen, acculaders, omvormers enzovoort.

    Het begint misschien wat te duizelen. Uiteindelijk moet het energiesysteem aan boord

    voor extra comfort en veiligheid zorgen, dus zullen al deze onderdelen

    op elkaar moeten worden afgestemd. Ook is het van belang dat het stroomverbruik en de capaciteit van de beschikbare bronnen

    en opwekkers met elkaar in evenwicht zijn. De inzet van een vakman

    biedt dan uitkomst, maar op de websites van gerenommeerde leveranciers

    zoals Victron en Mastervolt is voor de handige doe-het-zelver

    veel informatie te vinden.

    website Victron https://www.victronenergy.nl/orderbook

    website Mastervolt https://www.mastervolt.nl/pleziervaart

    1312

    ELEKTRISCH KOKEN AAN BOORD

    fot

    ogra

    fie -

    WE-

    R

  • Communication and visual art

    Naast de huisstijl van de gemeente Leiderdorp, die van de gemeente Oegstgeest en de huisstijl van watersportvereniging Doeshaven tekende WE-R ook voor films voor Indian Motorcycle en een aan-tal films voor VelopA. WE-R is ook verantwoordelijk

    voor de campagne van het kunstenaarscollectief De Heren van Pact.

    bez

    oek

    onze

    web

    site

    en

    bek

    ijk a

    l het

    wer

    k w

    aar

    we

    trot

    s op

    zijn

    . we-

    r.n

    l

  • 16 17

    In deze rubriek maken we in 10 vragen kennis met één of meer van onze (nieuwe) leden. Dit keer had ik een gesprek met Bibi en Jaco van der Kraan.

    De familievan der Kraan

    1. Stellen jullie je eens voor? Waar en met wie woon je?Bibi ‘Ik woon met hem…’ Jaco ‘en ik woon met haar in Hazerswoude-Rijndijk samen met onze twee jongens Bauke (18) en Jurre (15) en onze hond Beer. Bibi komt oorspronkelijk uit Leiden en ik uit Oegstgeest waar ik ben opgegroeid op een woonboot aan de Haarlemmer-trekvaart. Naast De Kwaak, weet je wel?’Nou of ik dat weet! Onze boot heeft daar ook jaren in de loods gelegen. Good memories…Bibi ‘Wat we voor werk doen? Nou schrijf voor mij maar op dat ik ‘in de tandjes’ zit. De oplettende lezer kan daar wel iets mee. Helaas scheurde ik door een flinke val de pezen van mijn schouder naar mijn sleutelbeen en zit ik na een heftige operatie die volgde nog half in de ziektewet.’Jaco ‘Ik ben van oorsprong timmerman en nu uitvoer-der. Ik ben ervan overtuigd dat je als leidinggevende eerst aan de basis moet hebben gestaan wil je iemand goed kunnen begeleiden’.

    Maar Bibi, ik heb jou toch laatst in de reclamespot van Ikea gezien als de ‘botanicus’?Bibi ‘Ja, klopt! Acteren is mijn hobby. Soms zie je me in een spotje of als figurant bij bijvoorbeeld Baantjer. Ik speel ook in het theater bij Productiehuis Alphen. Te leuk om te doen! Ik heb al aardig wat klussen gedaan’.

    2. Wat was voor jullie de reden om het water op te gaan?Bibi ‘Ik kom uit de kampeerwereld en Jaco uit de vaar-wereld. Met opgroeiende kinderen vonden wij het leu-ker om te kamperen. Er is eerder contact met anderen, er zijn meer activiteiten. Tot de kinderen op een gege-ven ogenblik zeiden: alweer naar de camping? Ja, toen rook Jaco zijn kans.’Jaco ‘Ja, toen was het mijn beurt. Kijk, als je opge-groeid bent op het water en altijd hebt gevaren dan blijft dat trekken. Vier jaar geleden besloten we een ‘te koop’-bordje op de caravan te zetten. Tijdens het nasei-zoen in Leersum zijn we langs verscheidene havens ge-

    gaan, op zoek naar een boot. We hadden een hele lijst met wensen opgesteld. Het belangrijkste was…. géén klusboot. En wat is het geworden? Juist, een klusboot. Het was liefde op het eerste gezicht en niets op ons wensenlijstje was meer belangrijk’.

    3. Wanneer werd je lid van WSV Doeshaven en waarom koos je voor onze haven? Jaco ‘Pasen 2017 kochten we de boot en kwamen naar de Doeshaven. Logisch, we wonen hier vlakbij. De boot lag in Friesland. Vier dagen leek ons wel lang genoeg om de boot naar Leiderdorp te krijgen. Nou, dat verliep iets anders. We zijn bijna ‘gezonken’ op het Keteldiep, hihi….(wie niet). Daarna de Randmeren op. Opeens be-gon de boot te roken en liep de temperatuur op. Waar konden we binnenlopen? Dat werd Zeewolde. Plots maakte onze toeter sluiting, dus al rokend en toeterend voeren we Zeewolde binnen waar niemand ook maar één vinger uitstak om ons te helpen’.

    teks

    t - D

    ebbi

    e va

    n Br

    ugge

    m .

    foto

    grafi

    e - W

    E-R

  • Bibi ‘Dat was voor mij even slikken’.Jaco ‘Het euvel werd daar verholpen - dachten we - maar bij het uitvaren bij Zeewolde liep de temperatuur al gauw weer op en kwamen we in Nulde terecht… Bibi ‘Ik was inmiddels al van boord gegaan en een vriend voer met Jaco mee. Uiteindelijk, na ruim een week kwam de boot aan in de Doeshaven. Iedereen blij.Jurre wilde zijn verjaardag vieren aan boord. En natuur-lijk deden we dat. Het was gaaf… Totdat we richting huis gingen en bij het uitruimen van de boot het karretje - beladen met elektrische tandenborstels, telefoons, kleding en wat al niet meer - door de wind werd gepakt en in het water belandde! Ik in mijn ondergoed er ach-teraan om de boel te redden. Het was 28 april en koud!! Dat was mijn eerste kennismaking met de Doeshaven’.

    4. Hoe heet jullie schip en aan welke steiger ligt het?Jaco ‘Ons schip heet Far Wol en we liggen aan steiger L.Het is een ruime Super Waddenkruiser. En zoals al eerder vermeld, het was een klusboot. We hebben het eerste jaar de motor en de elektriciteit aangepakt. Het tweede jaar een RVS railing geplaatst en vorig jaar heb-ben we nieuwe raamrubbers geplaatst en alles geschil-derd. Het is prachtig geworden, het lijkt wel een spiegel’.

    5. Met welke bemanning varen jullie? Is er ook een scheeps-hond aan boord? Jaco ‘Wij varen met het gezin en met scheepshond Beer.Hoelang de jongens nog enthousiast blijven is de vraag. Zij hebben zo hun eigen hobby’s’.

    6. Wat is jullie favoriete vaargebied? Staan er nieuwe plekken in de planning?Bibi ‘Wij vinden het fijn om steden te bezoeken, Haarlem, Utrecht en je

    vindt ons regelmatig op ’t Joppe. Wat we absoluut niet meer doen zijn de Vinkeveense Plassen. Man, wat is het daar saai.’ ‘En nieuwe ontdekkingen? Natuurlijk! We zijn net begonnen!’

    7. Wat zijn volgens jullie de plus- en/of minpunten van on-ze haven en vereniging?Bibi ‘We hebben het naar ons zin op de haven. In princi-pe geen plus- of minpunten. Het is wel top dat De Roef weer open is. We hebben al uitgebreid genoten. Wat we fijn zouden vinden is dat je ook een patatje of kroketje kunt meenemen.

    8. Wat zou je anders of beter willen? Hebben jullie nog tips en/of suggesties voor het bestuur, één van de commissies of de havenmeester?Bibi ‘Het enige puntje wat we hadden was dat we graag een prullenbak wilden langs de kade voor de honden-poepzakjes. Deze zijn inmiddels geplaatst. Super.

    9. Hebben jullie nog tips en/of suggesties voor de andere leden? Bijvoorbeeld een reparatie- of onderhoudstip. Of handige accessoires voor aan boord?Jaco ‘Wij zijn blij dat er een marifonie-cursus is georga-niseerd en zijn daar voor geslaagd! Wellicht ga ik in de toekomst meedoen aan Vaarbewijs 2, want 1 heb ik al op zak. Goed geregeld door de activiteitencommissie trouwens.

    10. Willen jullie tot slot nog iets kwijt? Hebben jullie een leuke anekdote? Een boodschap? Een wens?

    Bibi ‘Nee niet echt… Varen is genieten. Alleen moet ik niet alles willen plannen…

    Gaan waar de wind je voert is de uitdrukking geloof ik.

    18

    LEGIONELLAPREVENTIE EN DRINKWATERBEHEER

    In een jachthaven ligt, door de complexiteit van de drinkwaterinstallatie, altijd de legionella-bacterie op de loer.Pracht Installatietechniek is gespecialiseerd in diverse installatietechnieken maar met name in het beheer van drinkwaterinstallaties bij jachthavens.Watersportvereniging Doeshaven heeft het beheer van haar drinkwaterinstallatie aan Pracht Installatietechniek toevertrouwd en is daarmee gegarandeerd van schoon en vers drinkwater op ieder tappunt!

    info

    @pr

    acht

    bv.n

    l

  • Via de Oude Rijn en de Gouwe gaan we door de Juli-anasluis naar de Hollandse IJssel. Vanaf hier hebben we te maken met getijdewater. Na de Hollandse IJs-sel pakken we bakboord uit een klein stukje Nieu-we Maas, dan de Noord, Oude Maas en Dordtse Kil, waarna we uitkomen op de Zuid-Hollandse stromen: via het Hollands Diep en het Volkerak komen we bij de Krammersluizen uit. Dit zijn de sluizen waar we het zoete water achter ons laten en verruilen voor het zoute water van de Oosterschelde. Een vernuftig bellenblaassysteem zorgt er hier voor dat de schei-ding van zoet en zout water gewaarborgd blijft. Een klein detail van onze wereldberoemde Deltawerken, maar voor menig schipper verrassend als je dit niet weet!

    In de sluis worden onze reukorganen al geprikkeld door alles wat zout ruikt. Laag water, eb. Alle wieren, schelpdieren en tal van andere, ondefinieerbare natuurelementen welke zich krampachtig vastge-klampt hebben aan meerpaal, basalt of oever han-gen nu te verdrogen in zon en wind. En dat ruik je. Ach, zo`n zes uur na het laagste peil zie en ruik je er nagenoeg niets meer van. Het opkomend tij heeft alles wat stonk verzwolgen. Op naar het volgende lage tij.

    De meeuw, scholekster, tureluur, bontbekplevier en vele anderen hebben tijd om op de schorren bij te komen van het harde werken. Laag water betekent immers voedsel verzamelen. Voor de vogelaars: houd de verrekijker stand-by. De lepelaar zou zo-maar in de kijker kunnen lopen.

    We gaan richting de Zeelandbrug. De rode tonnen houden we aan stuurboord en we zetten koers rich-ting Keeten. Bij de ton Kt 10 zien we recht vooruit de witte pijlers van de brug en over bakboord is de Vondelingsplaat zichtbaar. Een grote zandbank die bij eb droogvalt, en een waar rustoord is voor de zee-honden en vele andere dieren die het Nationaal Park Oosterschelde rijk is.

    22

    ALS HET LEKKERE

    ONDER DE KIEL LEEFT...

    Culinair genieten, kokkerellen aan boord, drie gaspitjes en weinig bewegingsruimte

    in de kombuis. Het lijken wat tegenstrijdigheden. Soms heb je niet heel veel nodig

    om iets lekkers op tafel te zetten.

    Maar voordat het zover is gaan we eerst op reis. Op reis naar het zilte nat waar het

    lekkere - inderdaad - onder de kiel leeft. En om daarvan te genieten moet wel eerst

    even het oude oerinstinct van de mens naar boven komen: jagen.

    Gewapend met hengel, paternoster en wat aas gaan we vol goede moed de avond-

    maaltijd boven water proberen te krijgen.

    Door Hans Zijl

    23

    fot

    ogra

    fie -

    Han

    s Zi

    jl &

    WE-

    R

  • Al varend zou je zomaar een zeehond of prachtige

    bruinvis tegen kunnen komen. De zeehond zal snel

    kopje onder gaan, maar de bruinvissen kunnen je als

    kleine tuimelaars een stukje van de tocht vergezellen.

    Fascinerend!

    De Oosterschelde heeft vele jachthavens. Klein en

    groot, in directe verbinding met de Oosterschelde of

    net achter de sluis waarbij je dus geen getijde hebt.

    Megaveel voorzieningen voor klein en groot, of juist

    sober voor de rustzoeker. Kortom: voor elk wat wils.

    Het gaat vanzelfsprekend te ver om hier een opsom-

    ming van de mogelijkheden te geven. Search and en-

    joy!

    Al zoekend, gewapend met een scherp oog en emmer

    lopen we over één van de oevers die – nu het laag-

    water is – de onderwatergeheimen prijsgeven. Daar

    waar steen en wier zichtbaar zijn, is het niet heel las-

    tig om de alikruiken te vinden. Alikruiken – of zoals de

    Zeeuwen zeggen: krukeltjes – zijn kleine kegelvormige

    schelpen met een spitse top. Grootte circa 3 cm. De lo-

    kale bevolking eet de alikruik vooral met Pasen. Kren-

    tenbrood mêê krukels. Een aparte combi, zoet brood

    met zout beleg….

    We mogen maximaal tien kilo van de schelpen ‘boot-

    waarts’ nemen. Maar uiteraard nemen we niet meer

    mee dan dat we willen nuttigen. De alikruiken dienen

    voordat we ze bereiden zeer goed gewassen te wor-

    den. Dit om het letterlijke tandenknarsen te voorko-

    men.

    In de pan leggen we een bedje van bladselderij en pe-

    terselie. Hier bovenop de schelpen. We vullen de pan

    met water tot alles onder water staat. We voegen twee

    laurierblaadjes, een mespuntje tijm en basilicum toe

    en tot slot wat peper en zout. Koken die hap, hoog

    vuur, deksel op de pan. Zo’n vijf minuten is voldoende.

    De alikruiken laten we afkoelen in het kookvocht.

    Eenmaal afgekoeld kun je het inwendige simpelweg

    met een speld uit het huisje peuteren. Een delicatesse

    bij een stukje stokbrood, (whisky)sausje en goed glas

    wijn. Of zoals de Zeeuwen: een plakje krentenbrood.

    Maar ik zal eerlijk zijn…..aan mij niet echt besteed die

    schelpdieren. Nee, geef mij maar iets wat gezwommen

    heeft. Rond of plat, maakt niet uit.

    24 25

    Gewapend met boothengel, haken en aas gaan we het

    water op. De havenmeester verzekert ons dat de lig-

    plaats vrij blijft: ‘Goede vangst, geniet ervan hèè’. Met

    zachte G, bijna klinkend als een H.

    We zoeken een mooi plekje in het zicht van de Zeel-

    andbrug. Een tiental meters buiten de geul. ‘t Is twee

    uur voor hoog water, vier uur vissen te gaan, prachtige

    lucht, een kleine rimpeling op het water. Anker strak in

    ‘t zand, ankerbolletje fier in de lucht. Aas aan de haak,

    overboord en wachten. Wachten op het onbekende.

    Wachten op datgene wat leeft onder de kiel, daar in

    de diepte. Daar waar de zeehond ook gezeten heeft…..

    speurend naar iets wat we beiden lekker vinden.

    Zeebaars, schol, tong, of wordt het letterlijk bot van-

    gen. De toppen staan voorlopig ijzingwekkend stil.

    Licht buigend door de stroming. Maar geen tikkie op

    de hengeltop, geen aanbeet, niets.

  • Plots beweging, klapperende hengel! Al draaiend de

    haken binnenhalend voel ik beweging aan de lijn.

    Beet! De buit is binnen. Een doubletje oranje gespik-

    kelde platvis: schol. Twee stuks. Groot genoeg om

    ruimschoots aan de minimum maat te voldoen. Dat

    wordt bakken. Details zal ik achterwege laten, maar

    de meeuwen waren in hun nopjes met de inhoud van

    de scholletjes.

    Tevreden laten we het dieseltje pruttelend richting ha-

    ven lopen. De havenmeester heeft woord gehouden.

    De lijnen kunnen door dezelfde ringen.

    Hoe verser hoe beter gaat niet altijd op. Als we de

    scholletjes direct zouden bereiden trekken ze krom

    in de pan en is de smaak nog niet optimaal. Even een

    nacht in de koelkast om te ‘besterven’.

    De volgende dag is het ‘moment suprême’: In goed

    overleg besluiten we om ze bij de warme maaltijd te

    nuttigen. Gebakken aardappeltjes, sperziebonen en

    schol. De scholletjes spoelen we nogmaals schoon en

    deppen we van binnen en buiten droog. De vinnen

    knippen we af, de staartvin laten we zitten. Is makke-

    lijk om ze straks in de pan te laten glijden. We halen de

    scholletjes door een geklutst eitje en daarna door de

    bloem. Dit doen we twee keer.

    Ondertussen laten we een flinke klont roomboter in

    de koekenpan smelten en voegen een flinke scheut

    olijfolie toe. Vis moet zwemmen!

    Als de boel op temperatuur is laten we voorzichtig het

    eerste exemplaar in de pan glijden. De vis mag de rand

    niet raken en kan pas gekeerd worden als de vis niet

    meer vastgeplakt zit aan de bodem. Na een paar mi-

    nuutjes is het scholletje heerlijk gaar. Even de peper-

    en zoutmolen er overheen. En genieten maar!

    26 27

  • 29

    ONDER DE ROOK VAN HAARLEMNa twee weken varen waren we aangekomen in Haar-lem, op een prachtige plek naast molen de Adriaan aan de Kelderwindkade. Bij een keurig toiletgebouwtje voor de deur die te openen is met een code en stroom op de wal dat heel eenvoudig zelf in te stellen is met een app. Top geregeld daar in Haarlem.De Jack Daniels-rookkorrels voor de Cobb waren mee-gegaan en het werd nu wel eens tijd dat we die gingen proberen. De zalm was gekocht, het envelopje van alu-miniumfolie met de rookkorrels daar ingevouwen en de Cobb met al zijn attributen stond op de kade. Kortom; alle voorbereidingen waren getroffen, dachten we…Na het goed lezen van alle beschrijvingen kwamen we er achter dat er toch nog één belangrijk attribuut ontbrak. De zalm mocht namelijk niet direct op de plaat , deze moest op een rooster met pootjes op de grillplaat zodat de rook goed onder de zalm door kon. Maar waar tover je nu ineens een rooster vandaan?

    Gewoon uit het keukenkastje; je pakt een deksel van een pan en sloopt daar het handvat af voor de nodige lucht, en je hebt een prachtige afstand van de grillplaat. Niet dus; de zalm plakt aan alle kanten aan de deksel vast en dat deksel krijg je er nooit meer van af of verplaatst zon-der je vingers te branden.Dus na een hoop gemopper en gevloek het deksel aan de kant, de zalm gewoon op de grillplaat en we zien wel hoe het loopt. Deksel van de Cobb er op en roken maar!Na een minuut of 15 de deksel maar eens optillen en kij-ken of het werkt. Namens de bewoners aan de Kelder-windkade kan ik u vertellen; het werkt! De hele straat stond blauw…

    En de zalm? Die smaakte verrukkelijk!

    teks

    t - B

    ibi v

    an d

    er K

    raan

    . fo

    togr

    afie

    - Bib

    i van

    der

    Kra

    an

  • Ondanks de coronacrisis, het mooie weer én het feit dat de algemene ledenvergadering dit jaar op een zaterdagmiddag gehouden werd, waren er op 19 september 60 stemgerechtigde leden aanwezig in recreatiecentrum De Does.

    3130

    Dat is weliswaar minder dan normaal, maar het gaat altijd nog om een kleine 10% van de leden. ‘Er zijn zát verenigingen die dat zelfs on-der gewone omstandigheden niet halen’ aldus voorzitter Peter van Arkel.

    De stemming was plezierig; er werden veel vragen gesteld en er is een aantal belangrijke besluiten genomen.Om half vijf werd er afgehamerd. Daarna werd nog een glaasje gedronken. En heel netjes de

    anderhalve-meter-maatregel in acht genomen.Peter: ‘Het is fijn om met elkaar weer eens een activiteit te hebben. De laatste was geloof ik de nieuwjaarsreceptie en dat is al weer bijna driekwart jaar geleden!’.

    TERUGBLIK ALV-2020 zatardagmiddag 19 september

  • VERENIGINGSZAKENHet zal u vast niet verbazen dat het Doeshavenkoor besloten heeft om dit najaar nog niet te beginnen met repeteren in De Roef. Ook de kaartcompetitie wordt voorlopig afgeblazen laten Lia en Ans weten.

    Met de activiteitencommissie is afgesproken dat alle activiteiten tot het einde van het jaar worden opge-schort. Dit jaar dus sinds lange tijd géén intocht van Sinterklaas, géén Bingo en géén cursus vaarbewijs of marifonie.

    Een grote teleurstelling voor de organisatoren, leden en deelnemers, maar het risico dat het virus wordt overgedragen is te groot.

    Gelukkig is De Roef, het hart van de vereniging, wel de hele winter open op zaterdag en zondag. Ook zullen daar regelmatig thema-avonden worden ge-organiseerd. Het is nieuw dat u De Roef ook kunt reserveren voor een receptie of bijvoorbeeld vieren van een verjaardag. Uiteraard volgens de geldende richtlijnen en met een beperkt aantal deelnemers. Via Facebook en de nieuwsbrieven houden we u op de hoogte. Als u vragen heeft stuur dan een mail naar [email protected]

    Om teleurstelling te voorkomen is het verstandig vooraf een plekje te reserveren. Blijf gezond, houd corona buiten de deur,

    Richard Pracht

    BesluitenOm de brutomarge weer op peil te krijgen, is besloten de tarieven met 5,5% te verhogen. We zagen dit belang-rijke kengetal de laatste jaren dalen. De kosten lopen structureel op en de vereniging krijgt minder ’vet op de botten’. Niet dat het slecht gaat, maar we willen niet in een situatie verzeild raken waarbij we toch sterk bij moeten sturen op de financiën. ‘Regeren is vooruitzien en met dit besluit laten we blijken dat de vereniging dit ook begrijpt’ zegt Van Arkel die zichtbaar tevreden is met dit besluit.

    Ook heeft de vergadering het bestuur het mandaat ge-geven het lidmaatschap van het Watersportverbond op te zeggen of andere afspraken met hen te maken over de belangenbehartiging. Ook mag het bestuur de vereniging aansluiten bij een andere club zoals het Ver-bond Nederlandse Motorbootvaarders.Het behartigen van de belangen voor de watersport is, zeker wanneer het allemaal wat moeilijker wordt, be-langrijk. Van Arkel: ‘Praten ze niet met je, dan wordt er over je gesproken en voor je besloten. En er zijn wel degelijk belangrijke zaken aan de hand. Denk maar aan de waterplantenproblematiek, de lozing van toiletwater, antifouling, de doorvaart door Amsterdam en zo kan ik je nog wel een paar dossiers opnoemen. Het bestuur gaat met dit mandaat voortvarend aan de slag. Uit-gangspunt is het bundelen van partijen om tot een zo krachtig mogelijke belangenbehartiging te komen’.

    Ook werd besloten om tot 1-1-2022 geen sloepvaarders als lid aan te nemen. Inmiddels liggen er ongeveer 200 sloepen in de haven. Dat zijn allen dagrecreanten die, uitzonderingen daargelaten, minder geïnteresseerd blijken te zijn in het verenigingsleven. Bovendien maakt dit grote aantal de vereniging kwetsbaar. Van Arkel: ‘Het kan zo maar zijn dat op enig moment sloepvaren niet meer in de mode is maar dat we allemaal een huifkar nemen. Dan zitten wij met de gebakken peren!’.

    32 33

    In de rondvraag werd ook de veilig-heid op de haven aan de orde gesteld. Binnenkort zullen er toezichtcamera’s worden geplaatst en zal het bestuur nog eens goed nadenken over het af-sluiten van de hekken overdag.

    Zoals gezegd de vergadering was con-structief en zeer plezierig. Na het in het zonnetje zetten van de jubilarissen en een hartelijk dank aan de medewer-kers en vrijwilligers voor hun inzet, werd er om half vijf afgehamerd.

  • Pas toegetreden tot de club van booteigenaren heb-ben we weinig ervaring met koken aan boord.We hebben een RVS aanrechtje - dat meebeweegt als je zeilt - met daarin een spoelbak en twee gaspitjes. Een klein maar goed werkend koelkastje en - voor zolang het duurt - stromend water.De potten en pannen, het servies, bestek en het keu-kengereedschap zijn door ons zelf zorgvuldig gese-lecteerd in het Zweedse warenhuis.Of er veel culinaire hoogstandjes uit onze kombuis zullen komen waag ik te betwijfelen. Al was het maar omdat voor mij het summum van genieten een bal gehakt of een zelf bereide uitsmijter is. Ham meebakken. Nee, culinair gezien ben ik een nean-derthaler. Met de stampotlepel ingemetseld zal ik maar zeggen.

    Ik denk met melancholie terug aan mijn eerste kam-peervakantie. 1972. Ik was 19 en ging in m’n - met hulp van mijn oudere broer - gereanimeerde Simca 1000 naar het Lago di Garda. Camping Du Parc, Lazise.

    Tent op de achterbank en onder het kofferdeksel een doos met potjes pindasaus en witte bonen in tomatensaus. Even zoveel potjes van ieder als deze vakantie in dagen zou gaan duren. Iedere ochtend kocht ik bij het bakkertje een vers brood. Meestal una baguette. Die werkte ik dan naar binnen door de gescheurde stukken brood te dippen in de lauw-warme pindasaus.De witte bonen in tomatensaus at ik ‘s avonds. Sa-men met een zelfgemaakte salade en een sappige worst van de slager uit het dorp. Dan zat ik me voor mijn geleende tent me de koning te rijk te voelen.Voor deze culinaire regelmaat heb ik in mijn omge-ving nooit de handen op elkaar kunnen krijgen. Eén pot witte bonen in het proviandkastje is dan ook wel zo’n beetje het matje.

    Paul van Remundt

    3534

    We gaan niet moeilijk doen.

    fot

    ogra

    fie -

    WE-

    R

  • 3736

    Onze eerste stop vanuit Leiderdorp is Durgerdam. Daar ontdekken we in het nabijgelegen Schellingwou-de de Landmarkt en het restaurant ‘Aan tafel bij Land-markt’. Zowel in de supermarkt, waar vooral lokale en ambachtelijke producten verkocht worden, als in het restaurant, waar deze ingrediënten op eigen creatieve wijze door de kok verwerkt worden en waar wij wat gedronken hebben, is alles rondom corona goed gere-geld. Zo wordt het een ontspannen bezoek.

    De volgende ankerplaats wordt Dronten na een win-derige overtocht naar de Blocq van Kuffeler en een prachtige vaart door de polder. Dronten heeft een leuke verenigingshaven, maar het is nog geen juli en daarom is het havenrestaurant helaas nog gesloten. Dronten zelf heeft op het grote plein nabij het stads-centrum SuyderSee nogal wat horeca, maar onze voorkeur heeft De Rede van Dronten met een mooi (gedeeltelijk) overdekt terras en een goede prijs-kwa-liteitverhouding. Het restaurant is coronaproof, met een afzonderlijke in- en uitgang, handontsmetting bij de deur en voldoende ruimte tussen de tafeltjes.

    Omdat we natuurlijk niet elke avond uit eten gaan, sla ik een aantal bestemmingen over (Meppel – Nieuw Amsterdam – het Veenmuseum) en kom ik vervolgens uit in Ter Apel.De haven aldaar is een aangename verrassing; mooie aanlegsteigers voor het havenrestaurant aan een prachtig aangelegde tuin. En na een dag regen werd het ineens prachtig weer, wat het beeld zeker ver-sterkte! Inmiddels is het 1 juli geweest en is het ha-venrestaurant weer open. Prima menukaart in een restaurant waar ook de lokale bevolking komt.

    Daarna vervolgen we onze tocht via 32 bruggetjes en sluizen en komen we via Veendam en Zuidbroek in Groningen-stad aan. We leggen onze boot in de ons vertrouwde Oosterhaven waar de vrouwelijke haven-meester aangeeft dat zij in 36 jaar nog nooit een pas-sant heeft hoeven weigeren! In Groningen kiezen wij voor een diner in het Schimmelpenninck Huys. Dat heeft inmiddels een grote renovatie doorgemaakt en is mooi en eigentijds geworden, inclusief de beschut-te tuin. Het restaurant heeft een gevarieerde, wel wat duurdere kaart en houdt goed rekening met corona.

    De provincie en stad Groningen hebben in het ver-leden ons hart gestolen en een paar dagen later va-ren we door naar Zoutkamp. Dat is herkenbaar aan de mooie gekleurde vissershuisjes vlak voordat je het havenkommetje binnenvaart. Daar is het vooral vis wat de klok slaat. Of je nu gaat eten in de mooie vis-zaak van Gaele Postma of bij Restaurant ZK86 dan wel restaurant en ijssalon De Boeter, het is een genot om daar een vismenu te eten. Het is mooi weer, dus we kunnen heerlijk op het terras zitten en dat is in deze coronatijd een pré.Een ander goed bewaard geheim van Zoutkamp is de zaak ‘Ons Washoek’ in het centrum, waar twee dames voor een redelijk bedrag je was doen, deze drogen, strijken en opvouwen. Een aanrader!

    Via Burgum en Drachten komen we aan in Grou. Daar kun je niet verblijven zonder een keer te lunchen bij ‘Oostergoo’, hèt restaurant van Grou. Aan het water op een ruim terras en op een punt waar veel boten keren, zodat je ze nog een keer voorbij ziet komen. Een mooie lunchkaart met vis- en vleesgerechten, een bezoekje waard!En dan begint toch weer de tocht naar het westen des lands. Via Langweer – met als leuke gelegenheid ‘Nof-lik’, wat ‘gezellig’ betekent in het Fries – via de polder naar Jachthaven Naarden, de haven van het Gooi.Deze haven heeft als geen ander ingezien dat water-sport en aanpalende recreatie met elkaar verbonden moeten worden. Naast een prachtige passantenha-ven, is er een aantrekkelijk restaurant ‘PorterHouse’ met een veranda en terras aan het water. Ook zijn er

    plekken voor campers, trekkershutjes, pipohutjes, een B&B in een ouwe schuit ‘De Zwerver’ en zijn er lodges waarin je kunt overnachten. Voor de boodschappen kun je fietsen lenen en wil je er een dagje op uit, dan kun je deze huren.

    Onze laatste overnachting is in Amsterdam-Noord. Daar heb je Loetje aan het IJ in een bijzonder gebouw met mooi uitzicht over het IJ, maar wij kiezen voor de IJ-kantine. Leuk uitzicht vanaf het terras op de pont die vertrekt naar Amsterdam CS en naar het gebouw Pontsteiger. Coronaproof en goed eten.Corona brengt heel veel nare dingen met zich mee, maar ook een paar positieve ontwikkelingen. De meeste terrassen zijn veel groter en ruimer opgezet dan voorheen en dat is fijn.

    De volgende dag leggen we weer aan in Leiderdorp. Daar worden we ook nog eens verrast in De Roef door Bert en zijn crew. Een heerlijke vislunch gegeten. De vakantie is weliswaar voorbij, maar we hebben weer veel gezien van ons mooie land en we hebben regel-matig op plekken gevaren die we nog niet kenden.

    Varen is dus ook in coronatijd goed te doen evenals uit eten gaan, waarbij terrassen onze voorkeur hebben. Over het algemeen hebben restaurants de corona-maatregelen goed op orde, zodat we ons niet onveilig hebben gevoeld.

    Anne-Marike van Arkel

    Varen anno 2020 is anders dan de jaren ervoor. Meer bootjes, andere en veranderende regels in de havens en de restaurants. Is het nog wel leuk om te varen en uit eten te gaan tijdens de vakan-tie? Anne-Marike nam afgelopen zomer uitgebreid de proef op de som!

    Denkend aan Holland IN CORONATIJD

    fot

    ogra

    fie -

    WE-

    R

  • Sinds 4 juli is ons havenrestaurant De Roef weer geopend. Ondanks

    alle coronaperikelen is het – dankzij de nieuw aanpak,

    de nieuwe crew en de herziene kaart – nog beter

    en ook veilig toeven!

    3938

    fot

    ogra

    fie -

    WE-

    R

  • 40

    WAAROM DICK HAVENMEESTER WERD

    EN GEEN VOGELVERSCHRIKKER

    fot

    ogra

    fie -L

    eo K

    eijz

    er

    Houd u aan de richtlijnen van het RIVM

    BLIJF GEZOND

    Het bestuur

    SAMEN DRUKKEN WIJ HET

    CORONAVIRUS DE KOP IN