Aaltje 179 (mrt-apr 2014)

24
‘t Aaltje maart—april 2014 31ste jaargang nr. 179 1 SCHOP In de berging staat een spiksplinternieuwe ongebruikte sneeuwschop. Ei zo na moest de ingeoliede grasmaaier terug van stal gehaald. Het gras bleef maar groeien. Winter zonder winter, maar water en wind zat. Hopelijk worden lente en zomer niet op dezelfde wijze overgeslagen. Zijn er nog seizoenen? Alvast niet voor de commercie: exact 70 dagen vóór datum lagen de eerste paaseieren in de warenhuisrekken. ‘t Aaltje stevent af op zijn paarlen jubileum. Dertig jaar! Een eigenzinnig fossiel uit het pre- digitale tijdperk? Of nog steeds de onmisbare maïzena in de gemeenschapssoep? Een dorpskrant voor een dorp dat alsmaar minder dorp wordt? Wie maalt nog om zijn buur en buurt? De laatste selfmade feeststoet dateert van vorige eeuw. Herinneringen werden toen nog op pellicule vastgelegd. Tijden veranderen. De stad werd inmiddels opgedeeld in ‘gebieden’. Dorpsidentiteit naar de rommelmarkt, hoogstens museumwaardig. Gebiedswerking werd het toverwoord. De cultuurfunctionaris werd gebiedswerker, recent tot bijberoep gedegradeerd. Gebiedsondersteuning moet het nu met afstandsbediening rooien. O ja, we zouden haast vergeten u te bedanken voor uw zeer gewaardeerde steun. Wees gerust, wij gaan na dertig jaar nog bijlange onze schop niet afkuisen. De redactie wenst u een ‘normaal’ voorjaar. Kinderarmoede Dat de kinderarmoede in Vlaanderen de voorbije jaren sterk is toegenomen wordt door de cijfers bevestigd. Vooral sinds een zestal jaar is de stijging spectaculair en ook Kortrijk ontsnapt daar niet aan. In West-Vlaanderen is Kortrijk zelfs de stad met de hoogste kinderarmoede. Sinds 2007 steeg die kinderarmoede in onze stad van 7% naar 18%. De oorzaken zijn veelvuldig: de algemene economische crisis, de jongerenwerkloosheid, het toenemend aantal éénoudergezinnen, verstoorde familierelaties, uitsluitingen uit de sociale zekerheid en de trek van arme mensen in TOCH GEEN EXTRA GELD VOOR BIEKORFJE Even leek het er op dat de Aalbeekse basisschool Biekorfje zou delen in de 655.560 euro die minister Ingrid Lieten aan Kortrijk geeft om de kinderarmoede in de scholen te bestrijden. Zo stond het toch recent in de krant. ’t Aaltje trok op onderzoek uit en moest helaas, of misschien gelukkig, vaststellen dat het krantenbericht niet correct was. moeilijkheden vanuit de dorpen naar de anonimiteit van de stad. Uit een bevraging van de Kortrijkse basisscholen, tussen mei en november van vorig jaar, bleek dat in sommige scholen de kleuterjuffen en andere leerkrachten elke dag met schrijnende situaties werden geconfronteerd van ongewassen kinderen, kleuters die blijkbaar geen behoorlijk eten meekrijgen, droevige kleding, … En toch moeten ook die kinderen op het einde van het schooljaar de eindtermen halen. De scholen smeekten de overheid om hulp. In maart 2013 lanceerde de bevoegde minister voor de derde opeenvolgende maal een oproep naar

description

Dorpskrant Aalbeke Kortrijk

Transcript of Aaltje 179 (mrt-apr 2014)

Page 1: Aaltje 179 (mrt-apr 2014)

‘t Aaltje maart—april 2014 31ste jaargang nr. 179 1

SCHOP

In de berging staat een

spiksplinternieuwe ongebruikte

sneeuwschop. Ei zo na moest de

ingeoliede grasmaaier terug van

stal gehaald. Het gras bleef maar

groeien. Winter zonder winter,

maar water en wind zat. Hopelijk

worden lente en zomer niet op

dezelfde wijze overgeslagen.

Zijn er nog seizoenen? Alvast niet

voor de commercie: exact 70

dagen vóór datum lagen de eerste

paaseieren in de

warenhuisrekken.

‘t Aaltje stevent af op zijn paarlen

jubileum. Dertig jaar! Een

eigenzinnig fossiel uit het pre-

digitale tijdperk? Of nog steeds de

onmisbare maïzena in de

gemeenschapssoep? Een

dorpskrant voor een dorp dat

alsmaar minder dorp wordt? Wie

maalt nog om zijn buur en buurt?

De laatste selfmade feeststoet

dateert van vorige eeuw.

Herinneringen werden toen nog

op pellicule vastgelegd.

Tijden veranderen. De stad werd

inmiddels opgedeeld in

‘gebieden’. Dorpsidentiteit naar

de rommelmarkt, hoogstens

museumwaardig. Gebiedswerking

werd het toverwoord. De

cultuurfunctionaris werd

gebiedswerker, recent tot

bijberoep gedegradeerd.

Gebiedsondersteuning moet het

nu met afstandsbediening rooien.

O ja, we zouden haast vergeten u

te bedanken voor uw zeer

gewaardeerde steun. Wees gerust,

wij gaan na dertig jaar nog

bijlange onze schop niet afkuisen.

De redactie wenst u een

‘normaal’ voorjaar.

Kinderarmoede

Dat de kinderarmoede in Vlaanderen

de voorbije jaren sterk is

toegenomen wordt door de cijfers

bevestigd. Vooral sinds een zestal

jaar is de stijging spectaculair en ook

Kortrijk ontsnapt daar niet aan. In

West-Vlaanderen is Kortrijk zelfs de

stad met de hoogste kinderarmoede.

Sinds 2007 steeg die kinderarmoede

in onze stad van 7% naar 18%. De

oorzaken zijn veelvuldig: de

algemene economische crisis, de

jongerenwerkloosheid, het

toenemend aantal éénoudergezinnen,

verstoorde familierelaties,

uitsluitingen uit de sociale zekerheid

en de trek van arme mensen in

TOCH GEEN EXTRA GELD VOOR BIEKORFJE Even leek het er op dat de Aalbeekse basisschool Biekorfje zou delen in de

655.560 euro die minister Ingrid Lieten aan Kortrijk geeft om de

kinderarmoede in de scholen te bestrijden. Zo stond het toch recent in de

krant. ’t Aaltje trok op onderzoek uit en moest helaas, of misschien

gelukkig, vaststellen dat het krantenbericht niet correct was.

moeilijkheden vanuit de dorpen naar

de anonimiteit van de stad. Uit een

bevraging van de Kortrijkse

basisscholen, tussen mei en

november van vorig jaar, bleek dat in

sommige scholen de kleuterjuffen en

andere leerkrachten elke dag met

schrijnende situaties werden

geconfronteerd van ongewassen

kinderen, kleuters die blijkbaar geen

behoorlijk eten meekrijgen, droevige

kleding, … En toch moeten ook die

kinderen op het einde van het

schooljaar de eindtermen halen. De

scholen smeekten de overheid om

hulp. In maart 2013 lanceerde de

bevoegde minister voor de derde

opeenvolgende maal een oproep naar

Page 2: Aaltje 179 (mrt-apr 2014)

2 ‘t Aaltje maart—april 2014 31ste jaargang nr. 179

de gemeenten en steden om projecten

in te dienen. Ze trok daarvoor

jaarlijks één miljoen euro uit.

Kortrijk zal nu gedurende zes jaar

telkens 109.000 euro krijgen om de

scholen toe te laten twee tot drie

begeleiders aan te trekken die deze

arme gezinnen moeten ondersteunen

en helpen.

Brugfiguren

Er is, zo zeggen de basisscholen,

immers grote nood aan brugfiguren

tussen de school en het zwakkere

gezin. Zij moeten helpen om het

gezin ten voordele van het kind te

versterken. Vaak weten die gezinnen

niet hoe en waar hulp geboden kan

worden. Soms zitten ze verstrikt in

een kluwen van kleinere en grotere

problemen. Sommige moeders

hebben uit hun eigen

voorgeschiedenis geen ervaring met

het warme nest dat een gezin voor

opgroeiende kinderen moet zijn. Ook

vinden sommigen de weg niet meer

in onze ingewikkelde maatschappij.

Uit ervaring weten de

maatschappelijke werkers van het

OCMW dat schuldenproblematieken

jonge gezinnen soms in het isolement

drijven. Dat er nu extra middelen

komen om de kinderarmoede te

bestrijden is dan ook voor Kortrijk

een bijzonder goede zaak.

Biekorfje

Omdat in de krant te lezen viel dat de

Aalbeekse basisschool Biekorfje

behoorde tot de Kortrijkse scholen

“waar het risico op leerlingen in

armoede het grootst is” en de

redactie van onze dorpskrant dus

dacht dat er extra middelen naar de

Aalbeekse basisschool zouden gaan,

ging ’t Aaltje praten met de directrice

van Biekorfje, Greetje Huyse. Zij

kon evenwel niet bevestigen dat er

een significante stijging van

kinderarmoede in haar school

zichtbaar was. Ook bij de stedelijke

welzijnsdienst vernam ’t Aaltje dat

het krantenbericht op een vergissing

moest berusten. Vermoedelijk heeft

men te sterk gekeken naar het

element thuistaal. Een van de zaken

waar kinderarmoede aan gelinkt

wordt is immers het niet spreken van

Nederlands in de thuissituatie. Maar

de kinderen van de Aalbeekse kleuter

- en basisschool die thuis Frans

spreken (en vaak van de

Moeskroense middenstand komen)

leven niet noodzakelijk in arme

gezinnen. Volgens de directrice is in

het Biekorfje het aantal gezinnen dat

er voor uit moet komen dat ze het

bijzonder moeilijk hebben heel klein.

Anderstaligheid

Toch is de anderstaligheid thuis van

veel kleuters, in het bijzonder in het

schooltje op de Sterreberg, een reden

tot bijzondere zorg en een heel

specifieke aanpak door de

leerkrachten. ’t Aaltje heeft daar in

2008 al eens een hoofdartikel aan

gewijd en de prima aanpak

toegelicht. Ongeveer 60% van de

kleuters op de Sterreberg spreken

thuis geen Nederlands. Voor de

lagere school is dat bijna 30%.

Gelukkig krijgt de school sinds een

paar jaar daarvoor een betere

ondersteuning vanuit Vlaanderen. Dit

jaar kreeg Biekorfje voor de kleuters

19 en voor de lagere school 28 extra

lestijden. Die worden ingezet om te

werken aan taal en komen zo de hele

school ten goede, zegt Greetje

Huyse.

Minder geboorten

Een andere zorg voor de directrice is

het lage aantal geboorten. In 2011,

het geboortejaar van de jongste

kleuters, waren er dat in Aalbeke

maar 19. Dit is een vrij recent

fenomeen. Vooral het aantal kleuters

op de Sterreberg is verminderd.

Daardoor zijn er dit schooljaar 2013-

2014 in het totaal wat minder

kinderen in Biekorfje dan vorig

schooljaar: 344 tegen 351

(tellingsdatum 3 februari 2014). De

grootste klassengroep blijkt het

eerste leerjaar te zijn met 44

leerlingen. Opvallend daarbij is dat

er in dat eerste leerjaar veel meer

meisjes dan jongens zitten: 28 tegen

16. De verhouding tussen meisjes

en jongens in de hele school

daarentegen is nagenoeg in

evenwicht: 176 meisjes tegenover

168 jongens.

GEZOCHT… M/V De redactie van ’t Aaltje zoekt

dringend nieuwe medewerkers met

interesse voor:

• alles wat leeft en leefde in

Aalbeke en op de Markesteert

• interesse voor de jeugd en

• een vlotte pen zijn een extra

aanbeveling

Mail uw interesse en uw vragen naar

[email protected]

of bel 0473 729235

Page 3: Aaltje 179 (mrt-apr 2014)

‘t Aaltje maart—april 2014 31ste jaargang nr. 179 3

Sjouwer Cup 2014

Op 1, 3 & 4 mei 2014 organiseert K. FC Aalbeke Sport een Jeugdvoetbaltornooi voor de categorieën: Pluimpjes (U6), Duiveltjes (U8 & U9), Pré-Miniemen (U10) & Miniemen (U13). Op 1 mei treden de U8 & U9 aan, op 3 mei is het de beurt aan

de U13 en tot slot komen op 4 mei de U6 en U10 in actie. Vooral het tornooi voor de U6 moet een echte eyecatcher worden want dit zal afgewerkt worden op opblaasbare veldjes (2 tegen 2). De tornooien vatten telkens aan om 9u00. Heeft u (klein)kinderen bij K. FC Aalbeke spelen? Kom hen dan zeker eens aanmoedigen! Uiteraard zijn ook alle andere voetballiefhebbers van harte welkom. Ook voor toekomstige spelertjes is het een toffe gelegenheid om met onze club kennis te maken. Toegangsprijs: € 2,00/tornooidag. De opbrengst van het tornooi komt volledig de werking van onze Jeugdstructuur ten goede.

Page 4: Aaltje 179 (mrt-apr 2014)

4 ‘t Aaltje maart—april 2014 31ste jaargang nr. 179

Een ‘oude dame’

Voor het ontstaan van de allereerste

vlag moeten we een beroep doen op

een foto want geschreven teksten

zijn tot nu toe niet teruggevonden.

Een paar jaar na de stichting van de

harmonie ‘In Deugd en Vreugd’ in

1885 moeten de bestuursleden

besloten hebben om een vaandel

voor hun vereniging te laten maken.

Een vaandel werd gemaakt uit zwaar

fluwelen stof, met kunstig en vaak

rijkelijk borduurwerk. Op de

groepsfoto waarvan u een fragment

te zien krijgt, staat het jaar 1890

vermeld, allicht het jaartal van de

inhuldiging van het pronkstuk.

Later ontstond vanuit kringen rond

de pannenfabriek een concurrerende

fanfare ‘St-Cécile’. Ook hier wilde

men over een vaandel beschikken. Er

zijn over die fanfare jammer genoeg

zo goed als geen verdere gegevens

bekend.

Wat opvalt is dat op het vaandel van

Deugd en Vreugd, naast het sierlijke

bloemenmotief met twee afhangende

kwasten, er een medaillon te zien is

waarin de beeltenis prijkt van Sint-

Cecilia, de patrones van de

muzikanten. Niet zo uitzonderlijk

voor een vereniging die gesteund

werd vanuit katholieke hoek.

Onderaan ziet u het Belgische

wapenschild ‘van sabel (zwart) met

de klimmende leeuw in goud,

getongd en geklauwd in keel (rood)’,

zoals dat in de wapenkunde wordt

omschreven. Bovenaan staat nog een

ster met stralenkrans,

De liberaal getinte fanfare koos,

eigenaardig genoeg, voor de naam

St.-Cécile, maar zette de heilige niet

op haar vaandel. Ook hier zien we

de Belgische leeuw opduiken. En,

voor de kenners van heraldische

wapens, kunnen we nog wijzen op

een opmerkelijk detail. De kronen

die boven het wapen zijn

aangebracht verschillen. Op het

vaandel van Deugd en Vreugd staat

(verkeerdelijk) een kroon die

verwijst naar een markgraaf. Op het

vaandel van St-Cécile staat de

correcte koningskroon.

Deugd en Vreugd moderniseert

Toeval of niet, maar er zijn geen

aanwijzingen (ook weer tot nu toe)

dat beide vaandels na de Eerste

Wereldoorlog nog werden gebruikt.

Zijn ze misschien tijdens de oorlog

verdwenen?

Feit is dat Deugd en Vreugd in 1925

met een vlag op de proppen komt.

Zware vaandels hebben immers

enkele nadelen. Ze zijn duur én

delicaat. Bovendien niet zo geschikt

om er mee buiten ten komen. Wat

toch een van dé belangrijkste

opdrachten is van

muziekverenigingen in die tijd.

Er zijn in Aalbeke vermoedelijk weinig verenigingen die sinds hun bestaan meerdere vaandels en vlaggen gekend

hebben. Voor de Tweede Wereldoorlog kende Aalbeke twee muziekverenigingen. Die hadden elk een vaandel. De

harmonie Deugd en Vreugd schafte zich in 1925 een nieuwe vlag aan. Na de oorlog kwamen beide verenigingen

samen in de Eendracht, die pas in 1960 een eigen vlag kon verwerven. Over de inhuldiging van die vlag is er in

het harmonie-archief een verslag te vinden, alweer van meester Louis Corne waaruit we een paar teksten

plukken.

AALBEEKSE VLAGGEN: HARMONIE

Op het vaandel van de

‘muziekminnende maatschappij In

Deugd en Vreugd’ staat de datum

1890 vermeld.

De ‘Fanfare St-Cecile Aelbeke’ kreeg een vaandel in 1892.

Page 5: Aaltje 179 (mrt-apr 2014)

‘t Aaltje maart—april 2014 31ste jaargang nr. 179 5

Daarvoor is een vlag in dundoek toch

iets praktischer…

De vlag uit 1925, die wél nog

bewaard is, is een zogenaamde

‘double face’. Dat wil zeggen dat

voor– en achterkant een verschillend

beeld tonen. De vlag in het formaat

van een ruit is duidelijk gemaakt om

geneigd te worden gedragen: de

vlagdrager houdt daarbij de stok

schuin naar voren of over de

schouder, zodat de toeschouwers het

beeld duidelijk kunnen zien. De vlag

is gemaakt uit zijde (die hier en daar

aan restauratie toe is) in rode en

groene kleur en is afgezoomd met de

Belgische driekleur en gouden

franjes. Aan de ene kant zien we

bovenaan opnieuw de Belgische

leeuw, met in het midden

borduurwerk in goud dat in een

lauwerkrans een trofee van

muziekinstrumenten toont, met

daarbovenop een partituur. Daarrond

staat ‘Harmonie’ en ‘Aelbeke’ en de

data 1885 en 1925. Onderaan duikt

de Vlaamse leeuw op. Midden links

staat een Ierse harp afgebeeld,

midden rechts een lier. Op de andere

zijde van de vlag wordt centraal

opnieuw Sint-Cecilia afgebeeld in

een medaillon, samen met de naam

van de vereniging. De hoeken zijn

versierd met een bloemenmotief.

De twee worden één: Eendracht

Wanneer na de oorlog het gewone

leven weer zijn gang gaat, komen

ook de twee muziekverenigingen in

actie. Het vlot blijkbaar niet zo best

om in het kleine Aalbeke twee

verenigingen in stand te houden. Na

moeilijk overleg ontstaat tenslotte

toch een nieuwe muziekvereniging

onder de naam ‘Eendracht’.

Daar hoort uiteraard een nieuwe vlag

bij. In 1948 is voor het eerst sprake

van het aanschaffen van een vlag.

Alleen had men er toen nog niet het

nodige geld voor...

Gelukkig beschikt de harmonie nog

over de oude vlag van Deugd en

Vreugd. Die zal dienst doen tot in

1960.

Op naar een nieuwe vlag

In 1960 beslist het bestuur van de

Eendracht om dan toch een nieuwe

vlag te laten maken. Tekenaar en

dorpsgenoot Robert Hinderyckx

maakt er het ontwerp van. De vlag

oogt heel wat moderner, zowel van

ontwerp in de stijl van die jaren als

door het gebruik van kunststof.

De vormgeving is duidelijk op

herkenbaarheid gericht: ‘Harmonie

Eendracht’ bovenaan en ‘Aalbeke’

onderaan laten het publiek meteen

zien met welke vereniging ze doen

hebben. Centrale blikvanger is een

artistieke combinatie van een

solsleutel en een symbolisch

wapenschild. Op de rechterhelft

ervan staan drie verbonden ringen

die doen denken aan de Olympische

ringen. Was het de bedoeling van de

ontwerper om hiermee te verwijzen

naar de twee vooroorlogse

muziekverenigingen, waarvan de

traditie door de Eendracht werd

verdergezet? Op de linkerhelft staat

een gestileerde jachthoorn. Beide

elementen worden met elkaar

verbonden door een notenbalk met

de eerste maten van het lied ‘Viva

Sancta Cecilia’, gecomponeerd door

de toenmalige dirigent Achiel

Decock. De tijdsgeest was ook

veranderd: de ontwerper liet niet na

zijn handtekening op de vlag achter

In november 1960 overhandigde

burgemeester René Vanhoenackere,

als peter, de vlag aan Michel Santy.

Uiterst links: meter Noëlla Lemey.

De vlag van Deugd en

Vreugd uit 1925

Page 6: Aaltje 179 (mrt-apr 2014)

6 ‘t Aaltje maart—april 2014 31ste jaargang nr. 179

te laten, met als datum 27 november

1960.

De traditionele vlaggenwijding

In die tijd was het gebruikelijk om

een nieuwe vlag te laten wijden.

Dank zij meester Louis Corne, toen

secretaris van de vereniging,

beschikken we ook ditmaal over een

verslag van de bestuursvergadering

voorafgaand aan de vlaggenwijding.

Te 9.30 h overhandiging van het

vaandel door de heer burgemeester

in het gemeentehuis.

Te 9.50 h wijding van de vlag.

Te 10 h hoogmis, gevolgd door de

uitvoering van de Pavane.

{Muziekstuk van Gabriël Fauré}

Te 11h optocht met de

muziekmaatschappij op kop, gevolgd

door de afgevaardigden van de

verscheidene verenigingen met vlag.

Een reeks verenigingen werden

hierbij uitgenodigd: de Brandweer,

de Oudstrijders, de Vliegende Pijl,

het Davidsfonds, de BJB en de

VBJB (nu KLJ), de Bond van

Kroostrijke Gezinnen (nu de

Gezinsbond), de Kroonwacht (nu

Chiro), de KAJ, de KAV (nu

FeMMa), het ACW en de KWB.

Achteraan komt dan onze nieuwe

vaan omringd door ons bestuur,

supporters en supporteressen.

Gedurende de optocht brengen we

een bezoek aan het graf van onze

dirigent Ach. Decock en leggen we

eveneens een bloemtuil neer aan het

dodenmonument. Daarna volgt de

ontvangst door het gemeentebestuur

en de maaltijd.

De verdere viering

‘s Namiddags bezoeken de trotse

muzikanten een reeks herbergen: In

de Harmonie, In de Beenhouwerij, In

de Smisse en café Taxi. ‘s Avonds

volgt een gezellig samenzijn met

muziek en dans bij ondervoorzitter

Aimé Bekaert (Au Batteur).

En de secretaris vervolledigt het

verslag met een meer persoonlijke

noot: Misschien laat u dadelijk

opmerken dat we ’s voormiddags

geen enkele herberg aandoen; maar

we stellen aanstonds uw bierzucht

gerust, daar u in de namiddag nog de

gelegenheid zult hebben uw dorst te

lessen opdat u de maandagmorgen

met een bierhoofd naar uw werk

zoudt mogen trekken.

Nog een luimige noot

En in het verslag van de

bestuursvergadering omtrent de

toekomstige vlaggenwijding voegt

meester Louis er op zijn manier nog

een paar bedenkingen bij:

Voor de wijding van de vlag zien we

uit naar een peter en meter. E.H.

Onderpastoor was uiterst verbaasd

toen hij dit vernam; maar als er nu

een pasgeboren schepsel gedoopt

wordt, moet er toch een peter en

meter aanwezig zijn, al was het maar

om suikerbollekes uit te delen. Wie

deze voorname ambten zal bekleden

weten we nog niet en hoeft u zich

alleen maar stil en waardig te

gedragen en van elke commentaar

onthouden.

En voor het middagmaal weet hij in

zijn eigen stijl dit nog aan te merken:

Voor het middagmaal nemen we

dezelfde menu: boullie en karoten

worden tot uw spijt of tot uw vreugd

wederom vervangen door ruelle en

boontjes. Tafelredes worden

uitgesproken, muziek zal ten gehore

gebracht worden. Misschien komt er

aan tafel nog een extraatje bij doch

daarover reppen we geen woord en

wordt het voor u een blijde

verrassing. Aan tafel wordt uw

verloofde of desgevallend uw vrouw

geduld, maar schoonmoeders

worden absoluut geweerd. We

wensen u nu reeds ‘smakelijk eten’

en moest u na het diner nog niet

voldaan zijn, u kunt zich nog een

zakske frites aanschaffen bij de

associé van Frans Cornelus… Dit

laatste zal wel een ‘inside’ voor de

tijdsgenoten zijn geweest!

Nog altijd in dienst

De vlag uit 1960 is nog in perfecte

staat en wordt meer dan vijftig jaar

na haar wijding nog altijd in ere

gehouden. Op de meeste concerten

staat ze op het podium. De harmonie

komt op vandaag minder op straat

dan vroeger. Wanneer dat het geval

is, is de vlag er ook bij. Ook bij een

begrafenis van een (bestuurs)lid van

de harmonie staat de vlag, met de

zwarte rouwband, vooraan in de

kerk.

Vaandrig (of vlagdrager) van dienst

op nu is Marcel Benoit. Hij trad

daarmee in de voetsporen van zijn

naoorlogse voorgangers Michel

Santy en Lucien Lybeer.

In 1976 kreeg de Eendracht een eervolle uitnodiging om een galaconcert te

verzorgen in Le Havre. Er werd toen op de speelplaats van de jongensschool

een fotosessie georganiseerd, mét vlag uiteraard!

Page 7: Aaltje 179 (mrt-apr 2014)

‘t Aaltje maart—april 2014 31ste jaargang nr. 179 7

In ’t Aaltje nr. 29 van maart-april

1989 verscheen een hoofdartikel

onder de titel ‘Allartbos: park of

natuurreservaat?’. De inleiding was

duidelijk: ‘De Aalbekenaren willen

het park graag opengesteld zien. Dit

bleek duidelijk uit een enquête en is

ook de wens van de Aalbeekse

verkozenen in de gemeenteraad. Is

dit wel zo zinvol? Is het niet nadelig

voor dit stukje natuur. Daarenboven

zijn park en kasteel privé-

eigendom…’

Het artikel verduidelijkte de

hamvraag: moest het gebied een

natuurgebied zijn, met beperkte

begeleide toegankelijkheid, of moest

het een ‘gemeentepark’ worden,

altijd open om er te wandelen, te

spelen, feesten en concerten in te

richten? Het is noch bos, noch

natuurreservaat, zo werd gesteld,

maar een door mensenhanden

aangelegd Engels park, met veel niet-

inheemse bomen en struiken. Uniek

is zijn ligging op een helling en de

daaraan gekoppelde

waterhuishouding. Allart had iets met

water en pompen (hij richtte nota

bene een vrijwillig brandweerkorps

op en investeerde in een mobiele

motorpomp). Bij de aanleg van het

park werkte hij een systeem uit

waarbij het water uit een vijver

beneden werd opgepompt en

trapsgewijs via reservoirs, beekjes en

watervalletjes, naar beneden

stroomde.

Het artikel vermeldde voorts het

bestaan van een orchideeënserre en

vestigde de aandacht op de

omgeving: een oplopend onverhard

wegje tussen meidoornhagen,

hooiweide en boomgaard. Een

inventaris van de aangetroffen

soorten vogels, bomen, struiken,

KWARTEEUW Een kwarteeuw geleden stelde Aalbeke zich heel wat vragen over de toekomst van het ‘kasteel’ en ‘den bos’ van

Allart. De eigenaar-bewoner Georges Allart was in 1962 overleden. Het inwonend huispersoneel moest enkele

jaren later verhuizen toen de eigendom geamputeerd werd voor de verbreding van de rijksweg. De erfregeling

bleef aanslepen met verwaarlozing en aftakeling tot gevolg. De dorpskrant wilde zijn lezers iets meer vertellen

over de waarde van het park.

bloemen en planten vervolledigde de

beschrijving. Wat de bestemming

van het kasteeltje moest worden liet

het artikel wijselijk in het midden.

Een aantal jaren later werd dit

duidelijk. In 2000 werd het juridisch

steekspel tussen de erfgenamen

beëindigd. Kasteel en park werden

toebedeeld aan de familie van

kleinzoon Guillemyn. Het park kreeg

een grondige onderhoudsbeurt. Het

kasteel werd opgeknapt, deels

opnieuw bewoonbaar gemaakt en

betrokken door een achterkleinzoon

van de legendarische ‘meneer

Allart’.

In 2004 werd het geheel als

monument en dorpszicht beschermd.

De mythes en mysteries die decennia

lang de Aalbekenaren intrigeerden

vervagen stilaan in ons collectief

dorpsgeheugen.

Uniek is zijn ligging op een helling en de daaraan gekoppelde waterhuishouding.

Page 8: Aaltje 179 (mrt-apr 2014)

8 ‘t Aaltje maart—april 2014 31ste jaargang nr. 179

DE MONNIK (2)

5. Zaterdagavond

Parochieassistente Mauricette

Verminderen was blij dat Ganaëlle

die avond naar de bisschop zou

komen luisteren. Het zou voor de

jonge vrouw zonder twijfel een

bijzondere gebeurtenis zijn en het

kon haar integratie in de Aalbeekse

dorpsgemeenschap alleen maar

bevorderen. Ook al verstond ze nog

niet alles, haar kennis van het

Nederlands was toch al voldoende

groot om straks de woorden van de

bisschop te begrijpen. En misschien

zou ze zin krijgen om later mee te

zingen in het kerkkoor. Haar man

Ludovic wilde niet meegaan. Ze had

nochtans een beetje aangedrongen,

maar hij had koppig geweigerd. “Je

weet, Ganaëlle, dat ik niets moet

hebben van priesters of paters. Ik ga

vanmiddag vissen en ik maak

vanavond, terwijl jij in dat kerkje

naar die bisschop luistert, een

lekkere spaghetti voor ons tweeën

klaar. Verontschuldig mij bij die

nieuwe vriendin van jou, maar mij

zie je niet in de kerk.”

Er was opvallend veel meer volk dan

gewoonlijk in de Sint-Corneliuskerk

aanwezig toen de kerkklok halfzeven

sloeg. Alleen helemaal links waren

nog een drietal stoelen vrij waar

blijkbaar niemand op durfde te gaan

zitten. Achteraan stonden zelfs

enkele mensen tevergeefs uit te

kijken naar nog een vrije zitplaats

ergens in de rijen.

Het Aalbeeks Gemengd Koor stond

met een maximale bezetting klaar in

de diepte achter het altaar. Op de

eerste rij van de middenbeuk zaten

de kloosterzusters en enkele

notabelen van de stad. Op de tweede

rij zat heemkundige Marcellus Slots

naast Azère Sandra. De jonge vrouw

uit de Luingnestraat, Ganaëlle, zat

heel bescheiden opzij naast de

achterste pilaar. Haar ogen blonken.

Het altaar was mooi versierd met

wintergroen en enkele vuurrode

amarillissen. Mauricette

Verminderen had uit de sacristie een

zware gebeeldhouwde stoel gehaald

voor de bisschop en over de hoge

rugleuning een damasten kleedje

gehangen. De koster speelde, tot

grote vreugde van enkele kenners

van orgelmuziek, een koraalvariatie

van de beroemde zestiende-eeuwse

componist Jan Pieterszoon

Sweelinck. In de kerk was een licht

geroezemoes hoorbaar. De

aanwezigen keken belangstellend

naar het koorgedeelte van de kerk,

wachtend op de intrede van de

bisschop. Er heerste een zekere

spanning want in het dorp hadden de

gekste geruchten de ronde gedaan

over wat de bisschop van Brugge in

het kleine Aalbeke zou komen

zeggen. Zou de diaken alleen

verantwoordelijk worden voor de

zielzorg? Zouden de missen in het

klooster of in het

ouderenzorgcentrum De Weister

plaats moeten vinden? Zou de kerk

misschien gesloten worden?

Een grapjas, die duidelijk niet thuis

was in kerkelijke kringen, opperde

zelfs dat de bisschop in Aalbeke de

eerste vrouwelijke priester zou

aankondigen…

6. De bisschop spreekt

De heldere klank van het

intredeklokje galmde door de kerk.

Spontaan gingen alle aanwezigen

rechtop staan en het werd muisstil.

Parochieassistente Mauricette

Verminderen ging plechtig voorop

en hield halt opzij van het altaar,

vlakbij de microfoon. Achter haar

schreden de bisschop, met staf en

mijter, en de diaken naar hun

Pastoor Havermans is met ernstige hartproblemen opgenomen in het ziekenhuis. Daardoor heeft Aalbeke

tijdelijk geen priester meer om de kerkelijke diensten te verzorgen. Parochieassistente Mauricette Verminderen

heeft echter vernomen dat de bisschop van Brugge een oplossing heeft gevonden. De laatste zaterdag van januari

zou hij persoonlijk naar Aalbeke komen om in de Sint-Corneliuskerk de gelovigen te informeren.

Voor de oriëntatie van de trouwe lezers van onze dorpskrant zijn ook in dit achtste Aalbeekse misdaadverhaal de

bestaande straatnamen en namen van gebouwen behouden. De gebeurtenissen en de personages daarentegen zijn

totaal verzonnen. Echt bestaande personages zijn door de verteller fictief gebruikt.

Parochieassistente Mauricette Verminderen ging plechtig voorop en hield halt

opzij van het altaar, vlakbij de microfoon.

Page 9: Aaltje 179 (mrt-apr 2014)

‘t Aaltje maart—april 2014 31ste jaargang nr. 179 9

zitplaatsen. Op grote afstand volgde,

schijnbaar een beetje aarzelend, een

wat kleinere man met een asgrauwe

pij. Hij droeg een grijze ringbaard en

een donkere hoornen bril. Van op

afstand leek hij kalend maar de

parochieassistente had in de sacristie

al gezien dat het een recent

aangebrachte tonsuur of

kruinschering was. In de kerk keken

de mensen snel naar elkaar. “Een

monnik,” fluisterde Marcellus Slots,

en Azère Sandra knikte hevig.

“Goede avond allemaal,” zei de

parochieassistente, en ze kuchte

zenuwachtig. “Het is een hele eer

voor ons dat bisschop Jozef naar de

Sint-Corneliuskerk van Aalbeke is

willen komen om ons te spreken over

een oplossing voor het probleem van

de verhinderde pastoor.” Ze keek

even sluiks op het kleine papiertje

dat ze in de hand had. “Het is dan

ook met grote vreugde dat ik u allen

onze bisschop van Brugge mag

aankondigen en hem het woord

verlenen.” Blij dat ze die slotzin er

zonder haperen uit gekregen had,

trad Mauricette Verminderen opzij

en wenkte met een voorzichtig

gebaar de bisschop.

De bisschop zette zijn mijter af

waardoor een klein paars mutsje op

zijn hoofd zichtbaar werd, gaf zijn

staf aan de diaken en ging achter het

altaar staan. Alle ogen in de kerk

waren vol spanning op hem gericht.

“Beminde broeders en zusters in

Christus. U weet dat het aantal

priesters in ons bisdom de jongste

jaren sterk verminderd is. Van de

overblijvenden zijn velen te oud

geworden om nog een parochie te

leiden. Gelukkig beschikken we nog

over enkele flinke diakens, maar zij

kunnen helaas niet alle vereiste

bedieningen verrichten. De

noodsituatie in Aalbeke heeft mij

ertoe gebracht op zoek te gaan naar

nieuwe oplossingen. Ik heb dan ook

de abt van de abdij Notre Dame du

Bec in Normandië aangeschreven

met de vraag of hij geen monnik ter

beschikking kon stellen om

gedurende enkele maanden de

misvieringen in de parochie van

Aalbeke te leiden. Tot mijn grote

vreugde heeft de abt daar positief op

geantwoord. Hij heeft mij voorge-

steld frater Penitentius te sturen, een

van zijn bekwame en godvrezende

monniken. U ziet frater Penitentius

daar zitten, naast de diaken.”

De bisschop boog zich zijwaarts en

gaf teken dat de monnik even

rechtop moest gaan staan. Frater

Penitentius boog voorzichtig en

ernstig naar de gelovigen in de kerk.

“Misschien, beminde broeders en

zusters, stelt u zich de vraag of frater

Penitentius, een monnik uit een

Frans klooster, uw taal zal spreken.

Ik kan u daarin gerust stellen. Frater

Penitentius is van Vlaamse afkomst.

Hij heeft mij verzekerd dat hij met

liefde en toewijding voor de

Aalbeekse kerkgemeenschap zal

zorgen. Hij zal verblijven in het huis

van de vroegere geestelijke directeur

van de zustergemeenschap, het huis

in de Moeskroensesteenweg dat

recent is vrijgekomen door de

opname van de directeur in een woon

- en zorgcentrum. Ik hoop van harte

dat u hem in uw midden met

blijdschap en genegenheid zult

ontvangen. Ik zal nu voorgaan in de

eucharistieviering. Na de viering

kunt u dan kennis maken met uw

nieuwe pastoor, frater Penitentius.”

De bisschop knikte naar de diaken

die onmiddellijk het grote met zilver

beslagen misboek bracht en het open

legde op het altaar. Het koor zette

met overtuiging het Kyrie in van de

Missa Papae Marcelli van de

Italiaanse grootmeester Palestrina.

Het beloofde een lange mis te

worden…

7. Een zwerver

Op de Papeyeweg stapte in het

duister een man. Zijn zware

bergschoenen waren helemaal

beslijkt. Hij droeg een vaalbruine

winterjas van dierenhuiden gemaakt.

Op zijn hoofd stond een vormeloos

vilten hoedje met een rafelig lint

rondom. Met zijn rechterhand tikte

hij met de regelmaat van een klok de

stevige wandelstok op het brokkelige

asfalt. Hij stapte niet erg snel maar in

een gelijkmatig tempo alsof hij al

van erg ver kwam. In de duisternis

waren zijn ogen niet te zien. Was het

een schaduw over zijn gezicht of

droeg hij een baard?

Hij gromde en bleef even stilstaan.

Uit zijn jas haalde hij een zakhorloge

en hield die schuin naar het licht van

de maan. Hij was te laat. De kerk

was vlakbij, maar hij was te laat. Hij

draaide zich om en keerde op zijn

stappen terug. Het silhouet van De

Sjouwer tekende zich haarscherp af

tegen de avondlijke hemel. Daar kon

hij slapen.

8. In De Smisse

De plechtige misviering had

inderdaad lang geduurd. Azère

Sandra had tijdens de kerkdienst

gehoopt dat hij in De Smisse nog een

partijtje zou kunnen kaarten en hij

was dan ook blij verrast dat de

vrienden op hem hadden gewacht.

“En,” vroeg Victor Sansen “heeft de

bisschop een nieuwe pastoor uit zijn

hoed, of beter uit zijn mijter,

getoverd?” “’t Is een Franse monnik

van Vlaamse afkomst, een tamelijk

klein ventje met een ringbaard,”

antwoordde Azère Sandra. “Hij heeft

nog geen woord gezegd. ’t Ziet er ne

serieuzen uit. Hij gaat in de

Moeskroensesteenweg wonen in het

huis van de geestelijke directeur van

de zusters.”

“’t Zijn harten troef,” riep Felix

Akers en hij wenkte Prunella voor

het eerste rondje.

(wordt vervolgd)

Het silhouet van De Sjouwer tekende

zich haarscherp af tegen de

avondlijke hemel

Page 10: Aaltje 179 (mrt-apr 2014)

10 ‘t Aaltje maart—april 2014 31ste jaargang nr. 179

80 BEDDEN TUSSEN AALBEKE EN COMPOSTELA (2) In vorig nummer kon je lezen hoe Pieter Hanssens en Mieke Nottebaere gedurende een kleine vier weken

wandelden tot in Vézelay in Bourgondië. Het was een eerste belangrijk doel op de weg naar Compostela. Tot daar

waren er nagenoeg geen problemen die te maken hebben met de tumor die zich op de pancreas van Pieter

genesteld heeft en ze hadden dan ook goede hoop dat ze het doel in het noordwesten van Spanje konden halen.

Toch waren er nog een dikke vijftienhonderd kilometer te gaan. Letterlijk!

Op kruissnelheid

Vanuit Vézelay gaat het dan verder

in west-zuid-westelijke richting. Het

heuvelachtige Bourgondië gaat over

in het vlakkere gebied van het

Centre. We hebben nog een laatste

ontmoeting met een ‘bekende’: onze

zwangere dochter Saskia. Vanaf

Tannay zijn we op onszelf

aangewezen tot … ja hopelijk tot in

Compostela zeker. De warme dagen

zijn terug en aangezien we nu

meestal slapen in gemeentelijke

‘refuges’, dit zijn (delen van)

gebouwen die speciaal ten behoeve

van de pelgrims zijn ingericht,

kunnen we telkens vroeg opstaan en

profiteren van de koele ochtenduren

om kilometers te maken. Zo tellen de

laatste drie etappes vóór Bourges

samen 95 kilometer. Een mens zou al

beginnen zweten bij het gedacht

alleen! En dat doen we, want het

kwik gaat in de namiddag steevast

richting 35 graden. Drinken is de

boodschap, gelukkig zijn er in elk

dorp tappunten met drinkbaar water.

We passeren ook veel ‘lavatoires’,

dat zijn centrale waterbassins in de

dorpen waar mensen vroeger hun

was kwamen doen. Nu worden die

voor dat doel niet meer gebruikt,

maar voor ons zijn het heel welkome

plaatsen om even halt te houden en

de voetjes te verfrissen.

Al stappend proberen we elke dag

een overzicht van onze tocht te

reconstrueren, opgehangen aan de

namen van de slaapplaatsen. We

onderhouden elkaar over de

avonturen die we hebben beleefd tot

dan toe en houden die aldus levendig

om ze later nog te kunnen vertellen

aan al wie er oor voor heeft. Het gaat

over de goede, de domme en de

leuke burgemeester, over de lekke

band in Buironfosse, over de

gastvrouw die ons geen drankje kon

geven in Locquignol en de

vriendelijke kano-uitbater in

Autreppes. Bij Tannay beginnen we

luidkeels het Ultreïa-lied te zingen,

want daar hebben we enkele

kilometers in het spoor van een

groepje scouts gestapt, die ons dit op

een schitterende manier voorzongen.

Tussenstop in de Kennedylaan

Ondanks het vele drinken merk ik

dat mijn plas steeds donkerder wordt.

De dokter had vooraf gewaarschuwd

dat mijn galkanaal wat dichtgedrukt

werd door de tumor en dat het

mogelijk was dat ik geelzucht zou

ontwikkelen. We zijn extra attent en

op onze rustdag in Bourges op

zaterdag 3 augustus, wanneer ik mij

naast Mieke sta te wassen, valt het

haar op dat de bovenkant van mijn

benen, waar de korte broekspijpen

het bruinen beletten, veel geler is dan

haar bovenbeen. Het kleurverschil is

onmiskenbaar en we besluiten terug

te keren naar België. Met je

gezondheid moet je tenslotte niet

spelen… Onze droom lijkt in het

water te vallen, maar we zijn er zeker

van dat dit de enige goeie beslissing

is. De zusters Annonciaden, bij wie

we die dagen logeren, tonen zich van

hun allerbeste kant en steunen ons

Bij Tannay ontmoeten we een groepje scouts, die het Ultreïa-lied zingen.

Drinken is de boodschap, gelukkig

zijn er in elk dorp tappunten met

drinkbaar water.

Page 11: Aaltje 179 (mrt-apr 2014)

‘t Aaltje maart—april 2014 31ste jaargang nr. 179 11

met raad en daad en veel gebed in dit

moeilijke moment.

Zondag 4 augustus stappen we om

kwart over acht op de trein in het

station van Bourges en om kwart

over drie in de namiddag uit de

Rijselse metro aan de Franse grens

bij Risquons-Tout. We zijn dit als

een intermezzo op onze queeste gaan

beschouwen, een soort pitstop om

even bij te tanken en de nodige

herstellingen uit te voeren. De

maandag al heb ik een afspraak met

de dokter in de Kennedylaan en de

dag erna plaatst hij een stent in mijn

galkanaaltje. Maar o wee, dat doet

pijn! Ik probeer die te verdragen,

maar als ik na een drietal dagen toch

even de dokter contacteer, stelt hij

meteen voor om het stent-buisje te

vervangen door een korter model, dat

iets minder zal uitsteken en dus ook

minder irritatie zal geven. Al bij al

duurt het oponthoud een goeie tien

dagen. Op donderdag 15 augustus

vertrekken we in alle vroegte met

een oom van Mieke richting

Bourges. Hij neemt nog een paar

weken vakantie en is bereid om ons

bij Bourges met pak en zak af te

zetten. Niet zonder eerst nog even de

Zusters Annonciaden te gaan

bedanken voor hun zeer

gewaardeerde bijstand!

Enkel oplossingen

We zitten meteen weer in het ritme

en overnachten op de tweede dag na

de onderbreking bij Monique, een

‘garde champêtre’ die haar huis in

Neuville-Pailloux ter beschikking

stelt van pelgrims onderweg. Haar

motto is ‘Ici, il n’y a pas de

problèmes, il n’y a que des

solutions’ (hier zijn er geen

problemen, enkel oplossingen). En

effectief, als ik op een bepaald

moment tot de vaststelling kom dat

ik mijn tasje met fototoestel, gps en

voorraadje cash geld in de dorpskerk

heb laten liggen en dat die kerk

intussen op slot is, schiet ze in een

lach en haalt doodleuk de sleutel van

de kerk uit haar handtas! Ze trakteert

ons zelfs op en privérondleiding in

de kerk, waar ze als vrijwilliger mee

helpt in het onderhoud en de

restauratie.

Een steentje voor de zonden

Op maandag 19 augustus verandert

het landschap van de ene kilometer

op de andere. Kort nadat we Vézelay

verlaten hadden, trokken we veelal

door open landschappen met

graanvelden, akkers met koolzaad en

zonnebloemen. In het dorpje

Badecon-le-Pin schuiven we voor de

middag aan in een piepklein

restaurantje dat door Belgen gerund

wordt en daarna duiken we in de

vallei van de Creuse en wordt het

landschap ruiger en heuvelachtiger.

De lichtbruine kleur van de runderen

wijst erop dat we in de Limousin

gekomen zijn. Dit is het dunst

bevolkte département van Frankrijk,

maar de mensen leven er in hechte

dorpsgemeenschappen en zijn

uitermate gastvrij. Ze hebben

duidelijk een hart voor pelgrims. We

ontmoeten in het middeleeuwse dorp

Crozant een dametje van wel

negentig jaar, dat een winkeltje runt

en naar eigen zeggen de enige echte

pelgrimstempel van het dorp in bezit

heeft. We laten er ook een steentje

achter ter nagedachtenis van een

jonge man uit Rollegem die in een

moto-ongeval uit het leven gerukt

werd en de dag erna begraven zou

worden. Dat achterlaten van een

steentje op een symbolische plaats is

een eeuwenoud gebruik van pelgrims

op weg naar Compostela. Men nam

een steentje mee van thuis dat de

eigen zonden symboliseerde en liet

dat achter bij het Cruz de Ferro, zo’n

150 kilometer vóór Compostela op

het hoogste punt van de

pelgrimsroute. Het idee was om op

die manier met een gezuiverde ziel

de heilige stad te betreden. In de loop

der tijd breidde het gebruik uit en nu

zie je overal langs de weg bij

kruisen, kerken, standbeelden of

gewoon in de vrije natuur hoopjes

met achtergelaten steentjes.

Limousin en Périgord

Enkele dagen later bereiken we

Limoges, waar we onze volgende

rustdag gepland hebben. De zusters

Franciscanessen hebben een

pelgrimsrefuge, maar je mag er maar

één nachtje blijven en dus verkassen

we tijdens onze rustdag naar een

hotel elders in deze mooie stad. We

moeten opnieuw een aanvaardbaar

evenwicht zoeken tussen nodige rust

en het verkennen van het boeiende

weefsel van deze

aartsbisschoppelijke stad.

De warme dagen zijn terug en we

naderen lager gelegen gebieden. We

zullen de Pyreneeën immers

oversteken op minder dan 50 km van

de Atlantische kust. We trekken door

kleinere stadjes die in de loop van de

geschiedenis elk wel hun moment de

gloire gehad hebben. Zo is er La

Coquille, die zijn naam ontleent aan

de Coquille-Saint-Jacques, het

symbool van de Compostela-

pelgrim. Daar ontmoeten we Marie-

Béatrice en Huguette voor het eerst.

Twee kranige jong-gepensioneerde

dames, die in een drietal weken

vanuit La Coquille de pelgrimsroute

tot aan de Alpen willen volgen. We

weten dan nog niet dat we bijna

dagelijks elkaars pad zullen kruisen

Even een steentje achterlaten bij

een kruis langs de weg geeft het

gevoel dat je iets ‘terug’ kan doen

in ruil voor al het mooie…

Page 12: Aaltje 179 (mrt-apr 2014)

12 ‘t Aaltje maart—april 2014 31ste jaargang nr. 179

gastheer van de refuge in het

pittoreske stadje Roquefort-de-

Marsan. ‘Des araignées de porc’

noemt hij het en we zijn er nog niet

helemaal uit welk deel van het

varken we precies gegeten hebben,

maar het was heerlijk. We genieten

van speciaal voor pelgrims ingerichte

rustplaatsen langs het pad met

telkens een soort gulden boek waarin

je een boodschap kan achterlaten

voor wie na je komt. Op die manier

komen we te weten dat Henk, een

kranige en vooral warme

Nederlander die we een aantal keer

ontmoetten tussen Troyes en

Bourges ons steeds een tiental dagen

voor blijft, precies de tijd die we

besteedden aan het gele probleem.

Op naar de Pyreneeën

Onze laatste rustdag op Franse

bodem is voorzien in de stad Mont-

de-Marsan. We hebben dan de

uitgestrekte en zanderige Landes

doorkruist. We hebben gezien hoe

pruimen machinaal van de bomen

geschud worden, hoe duizenden

eenden in eendenfarms voor onze

magret de canard of eendenborst

zorgen, hoe gigantische sproei-

installaties van honderden meter lang

traag vooruitschuiven door

maïsvelden, of hoe de hazelnootjes

word getrakteerd op een ontmoeting

met mijn grote idool Don Bosco. Of

hoe toeval soms te toevallig is om

toeval nog toeval te zijn…

In de geest van de Camino

Meer en meer lijkt de pelgrimsroute

ingebakken in de omgeving en de

cultuur. Mensen die we ontmoeten

steken hun duim op, beginnen

spontaan een gesprekje of wensen

ons een ‘bon chemin’.

We worden verwend door een

vrouwtje dat ons, gekromd van

ouderdom, met een pastic zakje

eigen gekweekte mirabellen

tegemoet komt. We worden

getrakteerd op een privérondleiding

in de gigantische abdijkerk van het

kleine dorpje Saint-Ferme.

Het dametje aan wie we een lift

vragen na onze boodschappen twee

kilometer buiten het stadje Saint-

Séver is zo fier dat we te voet uit

België komen en haar vragen om ons

terug naar de refuge te brengen, dat

ze er prompt een haast professionele

rondleiding door het middeleeuwse

stadje aan boord van haar Citroën C3

(met airco) bij doet.

We mogen aanschuiven voor een

feestmaal ter ere van onszelf, bereid

door Henri, deeltijds clown, deeltijds

beroepspelgrim en deeltijds kok en

en er uiteindelijk een goeie

vriendschapsband aan zullen

overhouden.

Périgueux is een middelgrote stad

met een romaanse kathedraal

waarvan men beweert dat ze model

gestaan heeft voor de bekende

basiliek Sacré-Coeur in Montmartre,

Parijs.

Sainte-Foy-la-Grande is een oude

garnizoenstad, wat heel duidelijk te

merken is aan het dambordpatroon

van de straten. We logeren er in het

tehuis voor daklozen. Want dat zijn

we natuurlijk ook een beetje, hoewel

uit vrije wil natuurlijk. We steken er

de Dordogne over.

Op maandag twee september stappen

we de vallei van de Garonne binnen.

Bazas heeft ook een kathedraal, maar

daarmee is ook bijna alles over die

stad gezegd. Wanneer we er in de

avond nog een wandelingetje willen

maken, is de stad leeg, we kunnen

niet eens nog ergens een ijsje krijgen

en op het terras voor de kathedraal

zijn een drietal kinderen aan het

voetballen. Het portaal dient als

doel!

Op maandag twee september komen

we in het stadje La Réole aan de

oevers van de Garonne. Mijn

leraarsbloed kriebelt die dag, maar ik

Spelende kinderen in het portaal van de kathedraal van Bazas.

Page 13: Aaltje 179 (mrt-apr 2014)

‘t Aaltje maart—april 2014 31ste jaargang nr. 179 13

van de Nutella chocopasta gekweekt

worden. Mont-de-Marsan voelt al

wat Spaans aan met zijn

stierenvechtersarena,

drinkgelegenheden met Spaans

klinkende namen als Don Quichote

of Corrida en zijn met palmbomen

aangelegde pleinen. We hebben er

nood aan een extra rustdag, want

Miekes voeten en mijn buik lijken

wat uit evenwicht geraakt te zijn.

Een volle maaltijd na de klok van

vijf verhindert mijn nachtrust, maar

soms hebben we geen andere keuze.

De eerste van de twee rustdagen

spenderen we dan ook bijna volledig

in ons hotelkamertje.

Zes dagen scheiden ons van de

Pyreneeën, maar groot is onze

verwondering als we de volgende

dag plots heel in de verte de

bergketen al kunnen waarnemen, op

zo’n tachtig kilometer afstand! We

komen in Frans Baskenland, iets

waar de plaatselijke bevolking zo te

zien graag mee uitpakt. De

straatnaamborden zijn tweetalig en in

het plaatsje Ostabat leren we zowaar

een lied in het Baskisch.

Muziekleraar is plaatselijke boer en

gastheer Beñat Eyharts – Bernard

pour les Francophones. Ostabat is

trouwens de plaats waar ook de Via

Turonensis (weg over Tours) en de

Via Podiensis (weg over Le Puy en

Velay) aansluiten bij onze Via

Lemovicensis. We slapen er ineens

met zijn dertig. Beñat is intussen een

begrip langs de Camino, je kan hem

aan het werk zien op Youtube als je

er ‘Ultreïa’ intikt. Daar is hij

trouwens heel erg fier op.

De dag nadien bereiken we Saint-

Jean-Pied-de-Port, legendarische

startplaats van de Camino Frances,

waar de meeste pelgrims de tocht

aanvatten. Vanaf nu maken we deel

uit van een achthonderd kilometer

lange stoet met duizenden pelgrims

en één doel…

Op woensdag 9 april om 19.30 u.

komen Mieke en Pieter vertellen

over hun tocht in het OC van

Aalbeke.

LIJST STEUNERS Dit is de eerste lijst van particulieren en verenigingen die ’t Aaltje financieel steunden.

Robert Vanderghinste, Pierre Cosaert,

Gilbert Dedecker, Remi Gistelinck,

Stefaan Derde, Filip De Wispelaere,

Giovanni Debard, Rosa Vanrijckeghem,

Gaspard Vandekerkchove, Genoveva

Vermeulen, Frank Heyse, Marie-Joseph

Verbeke, Els Haegeman, Eric

Vanoverschelde, Zusters Van Liefde,

Dries Cottenier, José Coghe, Arsène

Losfeld, Astrid Fioen, Roger Verhoyen,

Daniël Cottenier, Leonel Hooghe,

Jeanine Wastyn, Isidoor Depourcq,

Maria Bruggeman, Gerard Declercq,

Geert Delhaye, Marie-Louise Deré,

Antoine Mortier, Gabriël Lavaert,

Johnny Vandenbossche, Georgette

Callens, Liliana Staelens, Roger

Hanssens, Jacques Verdin, Etienne

Putman, Jean-Marie Planckaert, Eddy

Debrulle, Wim Debu, Patrick Decraene,

Geert Foulon, Oswald Geeraert, Lucien

Meulebrouck, Gesubsidieerde Vrije

Basisschool, Willy Haegeman, Anne

Ovaere, Clarisse-Maertens, Rogette

Verhaeghe, Joseph Messiaen, Joseph

Neirynck, Oswald Vanbiervliet, John

Meulebrouck, Francis Vanrysselberghe,

Eric Brunein, Bernise Bouckhout,

Lieven Kerckhof, Dirk Ghequiere,

Margriet Tijtgat, Stefaan Desramault,

Arsène Leman, Hendrik Ryckoort, Louis

Corne, Pieter Hanssens, André Debels,

Gervais Debrulle, Freddy Van Meenen,

Arsène Santy, Norbert Wittouck, Ignace

Bels, André Tomme, André Desmet,

Lutgarde Yzerbyt, Jonny Beunens, Lieve

Devolder, Edy Douchi, Anne-Marie

Decruyenaere, Lievain Theys, Frans

Destoop, Jean-Marie Stichelbout,

Etienne Soens, Georgette Rigole, Noël

Vincke, Josepha Vandenbogaerde, Frans

Houtekier, André Vercleyen, Arsène

Nottebaere.

Verenigingen

Pastorale Werken, K.W.B., OKRA,

Koninklijke Sportclub, Femma,

Ziekenzorg CM.

Abonnementen

Hubert Sergeant, Cyriel Dejaegere, Jan

Soenen, Silvère Vermeulen, Marijke

Vandorpe, Johnny Dhondt, Jan Peene,

Patrick Vanooteghem, Robert Santy,

Lucas Santy, Achille Vermeulen, Luc

Deschamps, Michel Vandesompele,

Georges Leman, Arsène Hanssens,

Firmin Cornelus, Willy Parmentier, Paul

De Wulf, Guy Defontaines, Luc Joye,

Griet Van Nieuwenhove, Stefaan

Cornelus, Peter Cosaert, Florent

Adriaens, Wilfried Desramault, Koen

Willems, Bernard Santens, Gilbert

Soens, Charvet-Dejaegere, Norbert

Vermeulen, Nottebaere-Santy, Hans

Deprez, Etienne Casteele, Stichting De

Bethune, Jean-Pierre Monserez, Dirk

Deschamps, Raf Van Poucke, Wim

Nottebaere, Lucien Maes, Etienne

Vermeulen, Johan Maebe, Jaklien Suys,

Pierre Monserez,

Hartelijke dank aan iedereen.

Wie de lijst nog wil aanvullen kan

nog steeds een bijdrage

overschrijven op ons

rekeningnummer

BE 57 4616-5227-8135.

Met dank bij voorbaat.

Page 14: Aaltje 179 (mrt-apr 2014)

14 ‘t Aaltje maart—april 2014 31ste jaargang nr. 179

VEEL VOLK OP DE NIEUWJAARSRECEPTIE

Page 15: Aaltje 179 (mrt-apr 2014)

‘t Aaltje maart—april 2014 31ste jaargang nr. 179 15

Jammerlijk vandalisme

Een pijnlijke verrassing was het toen

de vormelingen onder de leiding van

de koster en de parochieassistente

samen de mooie glas-in-loodramen

gingen bewonderen. Twee grote

gaten onderaan het raam van de

heilige Lodewijk (Ludovicus)

gaapten hen aan. Het kon niet anders

of de politie moest hier bij gehaald

worden.

De penningmeester is er het hart van

in. Zeker nu de expert van de

verzekering hem hoofdschuddend

heeft gezegd dat de Aalbeekse glas-

in-loodramen van een zeer hoge

kwaliteit zijn zoals die zelden wordt

gevonden ‘tot in Compiegne’.

Gelukkig blijkt de verzekeringspolis

de schade te dekken en is er een

goedkeuring tot herstel, maar het zit

de penningmeester hoog dat dit nu al

voor de derde keer gebeurt. Over de

precieze kostprijs bestaat er nog geen

duidelijkheid, maar de kerkfabriek

Begin januari 2014 werd in onze dorpskerk voor de derde keer het glas-in-loodraam dat de beeltenis draagt van

de heilige Lodewijk ernstig beschadigd. Dit keer werd niet, zoals in 2011 en 2013, één ruitje van het brandraam

verbrijzeld, maar moesten er twee gebrandschilderde ruitjes aan geloven. Dat wordt zonder twijfel een dure

herstelling. ’t Aaltje ging daarover praten met de penningmeester van de kerkfabriek Pierre Cosaert.

zou de herstelling graag

toevertrouwen aan een

glaskunstenaar uit de streek. De

kunstenaar die de kerkfabriek op het

oog heeft kan, wegens

gezondheidsproblemen, ongelukkig

genoeg op dit ogenblik nog niet aan

het werk gaan.

Beschermingsnetten

Om dergelijke schade in de toekomst

te voorkomen denkt de kerkfabriek

eraan om aan de buitenkant van de

kerk beschermingsnetten aan te

brengen. In het meerjarenplan 2014-

2019, dat al voor de zomer van 2013

werd opgemaakt, was dit al voorzien.

Helaas liet de stad toen weten dat er

weinig geld ter beschikking was,

maar de schepen van financiën

vertelde de kerkfabriek nu ‘dat dit

misschien toch voorrang had’. In

een eerstvolgende vergadering zal

vermoedelijk beslist worden een

raming op te laten maken voor het

aanbrengen van die bescherming.

Als er dan op de stadsbegroting een

budget vrijgemaakt wordt kan met de

concrete uitvoering begonnen

worden.

GLAS IN LOODRAAM WORDT HERSTELD

Op de plaats van de vernielde

glas-in-loodraampjes is tijdelijk

klaar glas aangebracht.

LEVEND GEHEUGEN: VIER WANDELINGEN

Zoals vroeger al in ’t Aaltje vermeld

werd heeft het Woonzorgcentrum De

Weister positief gereageerd op de

oproep van de Koning

Boudewijnstichting om van Aalbeke

een dementievriendelijke gemeente

te maken. Een van de initiatieven is

het uitstippelen van vier wandelingen

onder de naam Levend Geheugen.

De voorbije weken zijn de eerste

wegwijzertjes verschenen. Naast

Levend Geheugen staat er ook Kjèr

ne kjé were in de tit route op de

bordjes. Een pijltje en een

Hebt u ze al gezien? De nieuwe zeshoekige bordjes die de voorbije weken in het straatbeeld van Aalbeke zijn

verschenen?

voetganger geven aan in welke

richting de wandelaar moet gaan. Op

vier van de zes randen van de

wegwijzertjes staan de namen van de

initiatiefnemers: Kortrijk, Aalbeekse

Gemeenschap, Woonzorgcentrum De

Weister en Koning

Boudewijnstichting.

Later moeten er nog borden met tekst

en foto’s worden geplaatst. De

wandelroutes krijgen elk een eigen

naam en kleur en er komt ook een

wandelbrochure. De inwandeling is

gepland voor de maand mei. In een

volgend Aaltje gaat de redactie daar

dieper op in.

Page 16: Aaltje 179 (mrt-apr 2014)

16 ‘t Aaltje maart—april 2014 31ste jaargang nr. 179

De moederholding Dry Tex One,

geleid door Louis’ aangetrouwde

kleinzoon Pascal Dryon, neemt de

handelsactiviteit en de merknaam

over en brengt een veertigtal

werknemers onder bij Vernier, een

ander bedrijf binnen zijn groep.

Geen verwondering bij de

ingewijden. Reeds sedert eind de

jaren tachtig, is LDP een

onverkwikkelijke en hopeloos

ingewikkelde soap van ruzies en

intriges binnen de eigenaarsfamilie,

herstructureringen, faillissementen,

overnames binnen dezelfde groep.

Stof voor een roman of een TV-

serie.

Mooi geschiedenis

Het was ooit anders. Louis De

Poortere, industrieel met

textielroots, startte in 1929 aan het

stationnetje van Aalbeke, tegen de

grens met Moeskroen een

tapijtweverij met 24 kleine

getouwen. De werknemers stapten

van de trein zo de werkplaatsen

binnen. Het bedrijf groeide en

bloeide. De uitbreiding van de

gebouwen gebeurde noodgedwongen

over de gemeentegrens. Louis De

Poortere werd in de jaren zestig een

communautaire twistappel. Maar dat

belette geenszins het commercieel

succes. In de jaren veertig veroverde

LDP de Amerikaanse markt. LDP

werd een der grootste tapijtweverijen

van Europa, met in de hoogdagen een

tewerkstelling van tegen de

tweeduizend arbeiders en bedienden

en een jaarproductie van veertig

miljoen m² (of meer dan vijf maal de

oppervlakte van heel Aalbeke). De

hoge kwaliteit van de producten

maakte LDP wereldberoemd. Tot in

het UNO-gebouw in New York en

het Vaticaan in Rome, lag luxetapijt

van Louis De Poortere. In de jaren

zeventig kwam koning Boudewijn

naar Aalbeke op bedrijfsbezoek.

Louis verdeelde zijn bedrijf

gelijkmatig over zijn vier zonen:

Jean, Carlo, Franck en Pierre. Franck

werd de operationele leider. Maar

toen in de jaren tachtig de derde

generatie aantrad begonnen de

problemen: onenigheid binnen de

familie, een onbesuisd

overnamebeleid, een commerciële

misinschatting van de opkomende

goedkopere getufte tapijten. LDP

gleed bergaf. In 2000 werd LDP

failliet verklaard.

Zevenhonderd banen verdwenen.

Vele Aalbekenaren verloren hun job.

De tuftafdeling werd overgenomen

door Lano en verhuisde naar

Harelbeke. De afdeling geweven

tapijt werd door Pascal Dryon

overgenomen en teruggeplooid in

Moeskroen. Daar is nu dus ook een

eind aan gekomen. Tenzij de naam

over een paar jaar opnieuw ergens

opduikt. Iemand zei: ”Louis De

Poortere heeft meer levens dan een

kat!”

LOUIS DE POORTERE ANDERMAAL FAILLIET Het nieuws haalde amper de media: tapijtbedrijf Louis De Poortere uit Moeskroen heeft het faillissement

aangevraagd. De krant De Tijd schrijft over het failliet van ‘het sterfhuis’ en bedoelt daarmee dat het hier gaat

over de schaarse overblijfselen van wat LDP ooit geweest is: een negentigtal tewerkgestelden in Moeskroen

werkten nog voor de ooit wereldvermaarde merknaam.

De toegang tot het bedrijf in betere tijden, op grondgebied Aalbeke, net voor de spoorweg.

Page 17: Aaltje 179 (mrt-apr 2014)

‘t Aaltje maart—april 2014 31ste jaargang nr. 179 17

Page 18: Aaltje 179 (mrt-apr 2014)

18 ‘t Aaltje maart—april 2014 31ste jaargang nr. 179

OKRA

Wandelen

Vrijdag 7 maart en 4 april, 14 u., OC.

Wandeling van 7 à 8 km. Er is een

tussenpauze voor een verfrissing.

Niet-leden zijn niet verzekerd.

Petanque

Vrijdag 14, 28 maart, 11, 25 april.

Zoals u ziet is er nu 2x petanque per

maand. Dit vindt plaats bij André

Tomme, Bergstraat 136 om 14.30 u.

Petanqueballen zijn ter plaatse te

verkrijgen. Deelname € 2, sportleden

zijn verzekerd.

Meifeest

12 mei 2014, 14 uur. Verder

uitnodiging langs uw kernlid.

Voordracht samen met

Ziekenzorg

13 maart, 14.30 u, OC.

Het bestuur van Ziekenzorg en

OKRA nodigen u uit op een zeer

interessante voordracht. Thema:

Vernieuwde spelregels voor een

gezonde voeding. Voeding en

welvaartziektes door diëtiste

Mevrouw Anne Mie Dufromont.

Duur van de voordracht 2 uur,

deelname 1 euro, koffie inbegrepen.

OC

Kinderatelier ‘Een wereld vol

fantasie’ van 4 t.e.m. 12 jaar

Dinsdag 4 t.e.m. donderdag 6 maart

van 9 tot 12 uur.

Elfjes en trollen, dat bestaat toch

helemaal niet? Toch wel, als je er

maar hard genoeg in gelooft. Want

met fantasie kan je alles!

In mijn hoofd zie ik een kasteel, met

torens als suikerspinnen, en de

prinses die er woont is zo stoer dat ze

eigenhandig alle draken de les

spelt… Met wat klei, verf of papier is

het heus niet moeilijk om een

tovenaar met flaporen te maken! Of

een tijger met vleugels en

VERENIGINGSNIEUWS

regenboogstrepen! Of een kabouter

die rondtolt op zijn eigen

pinnenmuts! Of…

Voor 6-12-jarigen is er de

mogelijkheid om aansluitend in de

namiddag een sportkamp omnisport

te volgen.

Inschrijven: sportplus 056 278 000:

kinderatelier € 17,25 / dagkamp

kinderatelier/sportkamp 9 u.-16 u. –

6 t.e.m. 12 jaar: € 37,50

Filmnamiddag ‘Stip en Vlek’ en

‘Komaneko’

Vrijdag 7 maart – 14-16 u.

Toegang: € 4, drankje inbegrepen,

leden Gezinsbond € 3 (op vertoon

van lidkaart). Er is opvang voorzien

vanaf 13.30 u. en tot 16.30 u.

Vanaf 3 jaar, i.s.m. de Gezinsbond

Kijk, daar heb je Stip & Vlek. Stipt

is gestipt en Vlek is gevlekt. Precies

zoals het hoort. Stilzitten kunnen ze

niet. Ze buitelen van het ene

avontuur in het andere. Ze houden

van picknicken, de kamer behangen,

stempels maken en piraat spelen.

Bruisend van fantasie bezorgen ze

het allerjongste publiek een echt

filmfeest!

In grootvaders charmante huisje op

de top van de groene heuvel krijgt

het katje Koma nooit de kans om

zich te vervelen. De hele dag is ze in

de weer met papier, lapjes stof en

met haar camera. Ze maakt decors,

kostuums en poppen die de hoofdrol

spelen in haar eigen filmpjes. Koma

houdt van speurtochten en

picknicken in de natuur en maakt

graag vriendjes om mee te spelen.

Maar geen avontuur zonder gevaar:

spoken, een yeti, een geheimzinnige

verdwijning,… Koma vindt voor

alles een oplossing.

Op de koffie met… Bang-Up!

opera – Regards to Broadway

Maandag 24 maart – 14.30 u.

€ 8 (koffie en taart inbegrepen)

Dit internationale gezelschap,

bestaande uit studenten van de

Vlaamse Operastudio in Gent,

verwent het publiek met hoogstaande

opera of musical en dit vaak op

plekken waar je dit allerminst zou

verwachten.

Met Regards To Broadway komen

alle elementen voor een geslaagd

avondje uit samen : muziek, dans,

verleiding, passie, drama en

romantiek, het zit er allemaal in.

Bij aanvang concentreren de burlesk

geklede zangeressen zich op hun rol

als niet ongevaarlijke dames van

lichte zeden. Gebaseerd op het werk

van Bob Fosse en geïnspireerd op

zijn broadway shows en films krijgen

nummers uit de hitmusicals Cabaret,

Chicago en Sweet Charity een

sprankelende, humorvolle vertolking.

Ook de songs van Stephen Sondheim

lenen zich tot een revue-achtige

Page 19: Aaltje 179 (mrt-apr 2014)

‘t Aaltje maart—april 2014 31ste jaargang nr. 179 19

aanpak met als apotheose het zalige

lied “Cell Block Tango” uit Chicago

waarbij de dames lustig uitleggen

hoe een man per ongeluk vermoord

wordt door zijn liefhebbende eega.

He definitely had it coming!

Schitterend gebracht en met veel

humor geïnterpreteerd. Je zou de

moordenaressen onmiddellijk

vrijpleiten!

Ook romantische zielen kunnen hun

hart ophalen bij nummers uit West

Side Storu(Bernstein) en een selectie

uit musicals van o.a. Gershwin.

Vanzelfsprekend mogen Les

Misérables en The Sound of Music

en natuurlijk ook Andrew Lloyd

Webber niet op het menu ontbreken.

“Anything you can do” van Berlin is

trouwens heel geestig uitgewerkt en

voor het publiek is het alvast

moeilijk kiezen wie van de

zangeressen nu eigenlijk de beste is.

Familievoorstelling

‘Bus vol leugens’

Zaterdag 29 maart om 13.30 u. | 15

u. | 17.30 u. in een bus op

Aalbekeplaats

Tickets: € 6 – vanaf 4 jaar.

De kinderen komen terecht in de

zachte, warme en veilige buik van de

walvis waar ze al dobberend het

hoofdpersonage Mark ontmoeten.

Mark is de bangste bangerik van de

hele wereld. Hij is voor alles bang,

maar vooral voor zwemmen. Met de

hulp van het publiek en allerlei

bizarre figuren maakt hij de sprong

in het diepe. Zal zijn droom

uitkomen? In de Bus vol leugens is

alles mogelijk.

Filmnamiddag ‘Pudding T’

Donderdag 10 april – 14-16 u.

Toegang: € 4, drankje inbegrepen,

leden Gezinsbond € 3 (op vertoon

van lidkaart). Er is opvang voorzien

vanaf 13.30 u. en tot 16.30 u.

Vanaf 8 jaar, i.s.m. de Gezinsbond

‘Pudding Tarzan’, dat is de bijnaam

die de tienjarige Ivan van zijn vader

kreeg. Ivan is namelijk helemaal niet

sterk en bovendien heeft hij ook nog

eens zijn uiterlijk niet mee. Zijn haar

ligt nooit goed, hij heeft een grote

neus en dunne ‘spaghetti’-armen.

Dat maakt hem het ideale doelwit

voor pesterijen. Niet alleen thuis

door zijn vader, maar ook op school.

Ivan is doodongelukkig en doet er

alles aan om sterker te worden, maar

niets lijkt te werken. Tot er een heks

in het dorpje komt wonen…

Kinderatelier ‘Wij gaan

kamperen!’ van 4 t.e.m. 12 jaar

Dinsdag 15 t.e.m. donderdag 17 april

van 9 tot 12 uur.

“Heb je al je rugzak gemaakt?” “Ja

mama!” “En kleren aan die vuil

mogen zijn?” “Ja mama!” Goed, nog

drie dikke zoenen en de kinderen zijn

helemaal klaar om te gaan kamperen!

Slapen we in een tent in het

bos of bouwen we een gezellig huisje

met stoelen en tafels? Slaapzak of

zaklamp vergeten? Dat knutselen we

toch gewoon zelf! In ons kamp is er

plaats voor iedereen! (maar eerst het

wachtwoord zeggen…)

Voor 6-12-jarigen is er de

mogelijkheid om aansluitend in de

namiddag een sportkamp balsporten

en omnisport te volgen.

Inschrijven: sportplus 056 278 000:

kinderatelier € 17,25 / dagkamp

kinderatelier/sportkamp 9 u.-16 u. –

6 t.e.m. 12 jaar: € 37,50

Filmnamiddag ‘Kirikou en de

mannen en de vrouwen’

Vrijdag 18 april – 14-16 u.

Toegang: € 4, drankje inbegrepen,

leden Gezinsbond € 3 (op vertoon

van lidkaart). Er is opvang voorzien

vanaf 13.30 u. en tot 16.30 u.

Vanaf 5 jaar, i.s.m. de Gezinsbond

Page 20: Aaltje 179 (mrt-apr 2014)

20 ‘t Aaltje maart—april 2014 31ste jaargang nr. 179

De PlanKtrekkers

De B.O.M.

Vrijdag 14, zaterdag 15, vrijdag 21

en zaterdag 22 maart om 20 u.;

zondag 16 maart om 15 u.

Een aartsconservatieve dochter en

haar slappe echtgenoot, een zoon die

wel pastoor is maar moeilijk van de

fles kan blijven, en een andere

dochter die het niet zo nauw neemt

met de regels van het fatsoen, meer

heb je als moeder niet nodig om

vroegtijdig dement te worden. Of

doet ze maar alsof? Tijdens de

rouwplechtigheid voor haar

overleden echtgenoot, doet ze

behoorlijk raar, alhoewel haar

heldere momenten de meest genante

blijken te zijn. En wie is die

onbekende, hoogzwangere vrouw die

hete tranen plengt voor de dode,

ouwe rakker? De schone

schijnwereld van dochterlief wordt

pijnlijk door elkaar geschokt,

wanneer blijkt dat papa helemaal niet

Kirikou is er weer! Opnieuw is deze

animatiefabel van Michel Ocelot

opgebouwd uit een aantal korte,

eenvoudige verhalen, verteld door de

oude wijze man uit het dorp. Hij

haalt herinneringen op aan de

kindertijd van Kirikou, een tijd

waarin hij meermaals in de bres

sprong om het dorp te beschermen

tegen het boze oog van Karaba, de

heks. Hij vertelt hoe Kirikou een

vrouw te hulp schoot van wie het dak

volledig vernietigd werd door

Karaba; of over hoe Kirikou de

mopperende dorpsoudste terugvond

die verdwaald was op de savanne.

zo'n heilige was als ze, o zo graag,

had willen geloven...

FeMma

Koken met kids

Maandag 3 maart, 13.30 u., OC.

Een klein hapje, een lekker

gerechtje, een heerlijk dessertje. Een

speciale namiddag voor de kinderen

samen met mama of oma achter het

kookfornuis.

Info bij Jeanine Carrein 0473 37 16

25, 056 40 31 71

Crea salon

Woensdag 5 maart en 2 april, 19.30

u. OC.

Maandag 17 maart en 28 april, 13.30

u., OC.

Dinsdag 25 maart om 20 uur OC Aalbeke Filip Santy (historicus)

In en rond Aalbeke tijdens de Groote Oorlog (1914-1918)

Toegang

leden: € 5,

niet-leden:€7

Page 21: Aaltje 179 (mrt-apr 2014)

‘t Aaltje maart—april 2014 31ste jaargang nr. 179 21

Breien, haken, allerhande

borduurtechnieken, verschillende

hobby’s… Vanaf nu is het werken

zonder begeleiding. Iedereen helpt

de ander.

Info bij Jeanine Carrein 0473 37 16

25, 056 40 31 71

Zwemmen

Donderdag 6 maart en 3 april om

19.45 u. aan het oud- gemeentehuis.

Enkele lengtes zwemmen en

genieten van een tof samenzijn onder

vrouwen. Dat is de formule voor een

leuke zwemavond.

Info bij Jeanine Carrein 0473 37 16

25, 056 40 31 71

Koken : zoete lekkernijen

Dinsdag 11 maart, 19.30 u. OC.

Cadeautjes uit de keuken. Een hele

reeks aan zoete lekkernijen :

klassiekers als bokkenpootjes,

macarons, koekjes aangepast aan

modernere smaken. Een lekkere

avond zonder meer.

Info bij Jeanine Carrein 0473 37 16

25, 056 40 31 71

Info avond: website FeMma

Donderdag 13 maart, 19.30 u. OC.

Wat kan ik vinden op de website van

FeMma ? Op de website van FeMma

Aalbeke ? Hier zal men u wegwijs

maken in de wereld van internet en

meer bepaald de FeMma websites.

Info bij Valérie Vandenbussche 0473

36 27 95, 056 299 605,

[email protected]

Crea : naaiproject voor starters

Dinsdag 18 maart, 29 april en

woensdag 28 mei telkens om 19.30

u., OC.

Nieuw bij

Femma ! Naaien

voor starters, maar

ook voor diegenen

waarvan het heel

lang geleden is.

Wegwijs maken

met de

naaimachine,

proeflapje en een

bistroschortje

uittekenen en

natuurlijk

aaneenstikken.

Voor de hele rappe

is er mogelijkheid

om nadien iets

nieuws te starten.

Later op het jaar

wordt het naaiproject verder gezet.

Info bij Jeanine Carrein 0473 37 16

25, 056 40 31 71

Crea : vrije scrappy avond

Donderdag 20 maart en

woensdag 23 april, 19.30 u., OC.

Een avond waar u verder kunt

werken aan uw scrapcreaties. U wilt

iets nieuws starten ? Hier heeft u de

mogelijkheid. Enkele lesgevers staan

klaar om te helpen.

Info bij Bea Loncke 056 40 33 37,

0485 98 75 52

Lentewandeling

Maandag 24 maart, verzamelen om

14 uur aan het OC.

Start omgeving Sint-Anna. Een

namiddag samen met onze mannen

genieten van een mooi brokje natuur.

Info bij Anita De Coninck 056 41 76

83

Start to yoga

Donderdag 27 maart en 24 april,

19.30 u. aan het OC.

Zowel jong als oud volgt yogalessen,

als antistressmiddel, om zich te

ontspannen, om soepel te blijven van

lichaam en geest, maar vooral omdat

yoga heel leuk is.Yoga brengt

energie, rust, ontspanning en

harmonie.

Info bij Heidi Lagae, 056 32 39 26,

[email protected]

Ladies @ the movies

Dinsdag 1 april, afspraak aan de

voorkant van de kerk, 18.45 u. om te

carpoolen.

Een leuke avond die start met een

glaasje, verschillende standjes van

winkeliers, een film die nog niet

uitgekomen is en als geschenk een

goody bag. Reservatie enkele weken

vooraf. Inschrijven noodzakelijk.

Wees er snel bij en contacteer Bea

Loncke 056 40 33 37, 0485 98 75 52

of bij Valérie Vandenbussche 0473

36 27 95, 056 299 605,

[email protected]

Crea met kids

Dinsdag 8 april,19.30 u. OC.

Een mooi armbandje of een creatie

met pixels. Een leuke avond voor

kinderen samen met mama of oma.

De kinderen krijgen de kans om iets

tofs te creëren.

Info bij Nancy Debouvries, 0496 66

51 11

Crea: vrij juwelen maken

Dinsdag 15 april,19.30 u. OC.

Een avond waar u vrij kunt verder

werken aan uw juwelen. Een nieuwe

creatie starten kan ook.

Info bij Valérie Vandenbussche 0473

36 27 95, 056 299 605,

[email protected]

Bloemschikken: paasstuk

Donderdag 17 april, 19.30 u., OC.

Page 22: Aaltje 179 (mrt-apr 2014)

22 ‘t Aaltje maart—april 2014 31ste jaargang nr. 179

Een mooie creatie in het thema van

Pasen zal prachtig staan op uw kast

of op uw tafel. André zal u opnieuw

wegwijs maken hoe u dat

bloemstukje tot stand kunt brengen.

Iedereen gaat fier naar huis met een

prachtig bloemstuk.

Info bij Jeanine Carrein 0473 37 16

25, 056 40 31 71

Kom uit je kot

Kom uit je kot editie 6

Zaterdag 5 en zondag 6 juli

Aandacht : andere locatie voor dit

jaar: basisschool in Aalbeke.

Voor de 6e maal worden er

verschillende activiteiten

georganiseerd voor jong en oud. Een

spel zonder grenzen in een nieuw

kleedje, een heerlijk avondmaal, een

optreden, uw tentje uitzetten en

lekker camperen. Op zondag een

lekker ontbijt, een familie animatie,

een optreden en natuurlijk de

frietjes. Voor elk wat wils. Een

weekend om niet te missen. Noteer

de datum alvast in uw agenda.

Info bij Valérie Vandenbussche 0473

36 27 95, 056 299 605,

[email protected]

KWB

Bewogen Vertellers

Woensdag 9 april,19.30 u., OC.

Pieter Hanssens en Mieke Nottebaere

komen vertellen over hun tocht naar

Santiago de Compostela. Deze

activiteit wordt ondersteund door

talrijke socio-culturele verenigingen

van Aalbeke (zie advertentie elders

in dit nummer)

Prijswinnaars kaarting

443, 604, 431, 208, 445, 584, 306,

500, 324, 485, 391, 453, 317, 585,

460, 250, 114, 496, 375, 418, 174,

195, 302, 245, 298, 361, 279, 141.

Afhalen voor eind maart a.u.b.

Davidsfonds

Nacht van de Geschiedenis

Dinsdag 25 maart 2014, 20 u, OC.

Meer in de advertentie elders in dit

nummer. Toegang leden: € 5 en niet-

leden € 7

Quiz

Zaterdag 26 april 2014, 20 u., OC.

De slimste ploeg van Aalbeke quizt

voor de beste wijnen. Sponsors

steeds welkom.

Vier personen kunnen een ploeg

vormen om deel te nemen. Vergeet

niet om de naam van de ploeg te

vermelden. Haast u: er zijn al vroege

inschrijvers. Inschrijven tegen

zaterdag 19 april ( paaszaterdag) bij

[email protected].

Inleg per ploeg: €12 (€ 5 per

persoon). Supporters zijn natuurlijk

welkom.

De Digitale Week De Digitale Week vindt dit jaar

plaats van zaterdag 19 april t.e.m.

zondag 27 april. Onder de leuze ‘Yes

We Click’ worden in geheel

Vlaanderen, sessies georganiseerd

rond het gebruik van computer, gsm,

internet, sociale media en digitale

televisie. Stad Kortrijk, Gezinsbond,

VBS Aalbeke, KWB, en de Markse

Apple-Mac gebruikersgroep ‘appeltje

-i’ en Seniornet-Vlaanderen

organiseren tijdens deze week samen

een aantal activiteiten en workshops.

Programma

dinsdag 22 april, OC, 14 u. en 18 u.

Een computer is toch handig.

We richten ons vooral naar een

publiek met weinig of geen ervaring

met computers maar dat nieuwsgierig

is naar de mogelijkheden van laptops

en tablets. Het wordt geen

‘praatbarak’. Na een uiterst korte

uiteenzetting en demonstratie van het

internet kan ieder die dit wil proeven

van een aantal mogelijkheden.

Deelnemers hoeven geen vrees te

hebben: we zetten 10 computers en

Staand v.l.n.r. David Carrein, Frans Destoop (ondervoorzitter), Jorinde

Derde, Filip De Wispelaere, Jean-Marie Stichelbout, Xavier Werniers, Nele

Hagebaert en Frank Heyse.

Zittend v.l.n.r. Bart Chiers, Lieve Devolder, Ulrike De Wispelaere

(secretaris), Annie Vermeulen en Filip Santy (voorzitter).

Ontbreken op de foto: Tom Bels, Tomas Bulcaen, Joël Delputte, Driek

Desmet, Jan Deweer, Arsène Santy, Tine Soens.

VERNIEUWD BEHEERSCOMITÉ OC

Page 23: Aaltje 179 (mrt-apr 2014)

‘t Aaltje maart—april 2014 31ste jaargang nr. 179 23

MAART za 1 Concert, Kon. Harmonie Eendracht, 20 u., OC

ma 3 Koken met kinderen, feMma, 13.30 u., OC

di 4 t.e.m. do. 6: Kinderatelier ‘Een wereld vol fantasie’, OC, 9-12 u.,

OC + sportkamp ‘Omnisport’ 13-16 u.

wo 5 Kaarting, Okra, 14 u., OC

Creasalon, feMma, 19.30 u., OC.

vr 7 Filmnamiddag ‘Stip en Vlek’ en ‘Komaneko’, OC, 14 u., OC

Wandelen, Okra, 14 u., start aan OC

di 11 Zoete lekkernijen, feMma, 19.30 u., OC

do 13 Voordracht over gezonde voeding, Ziekenzorg & Okra, 14 u., OC

Info-avond over website, feMma, 19.30 u., OC

vr 14 Petanque, Okra, 14.30 u., André Tomme

De B.O.M., De PlanKtrekkers, 20 u., OC

za 15 De B.O.M., De PlanKtrekkers, 20 u., OC

zo 16 De B.O.M., De PlanKtrekkers, 15 u., OC

ma 17 Creasalon, feMma, 13.30 u., OC

t.e.m. do. 20: i-Pad, Seniornet Vlaanderen, 19 u., OC

Voordracht over orgaandonatie, LG en Davidsfonds, 20 u., OC

di 18 Naaiproject voor starters (3), feMma, 19.30 u., OC

do 20 Onder ons, Ziekenzorg, 14 u., OC

Vrije scrappy, feMma, 19.30 u., OC

vr 21 De B.O.M., De PlanKtrekkers, 20 u., OC

Bowling, KWB, 19.30 u., verzamelen oud-gemeentehuis

za 22 De B.O.M., De PlanKtrekkers, 20 u., OC

ma 24 Op de koffie met…Bang-up opera!, OC, 14.30 u., OC

di 25 Kantklossen, feMma, 19.30 u., OC

Nacht van de geschiedenis, Davidsfonds, 20 u., OC

do 27 Kantklossen, feMma, 19.30 u., OC

Voordracht rond EHBO, Gezinsbond, 19.30 u., OC

Start to yoga (1), feMma, 19.30 u., OC

vr 28 Petanque, Okra, 14.30 u., André Tomme

Musical, Basisschool Kinderland, 18 en 20.30 u., OC

za 29 Familievoorstelling ‘Bus vol leugens’, OC, 13.30 u., 15 u.,

17.30 u. bus op Aalbekeplaats

APRIL di 1 Kookles ‘verleidelijke vis’, KVLV, 13.30 u., OC

wo 2 Kaarting, Okra, 14 u., OC

Creasalon, feMma, 19.30 u., OC.

vr 4 Wandelen, Okra, 14 u., start aan OC

di 8 Vorming voor begeleiders kinderatelier, OC, 9.30 u., OC

Crea met kids ‘juwelen met pixels’, feMma, 19.30 u., OC

wo 9 Creanamiddag met de kinderen, KVLV, 14 u., OC

‘Pieter Hanssens & Mieke Nottebaere naar Compostella’,

KWB, 19.30 u., OC

do 10 Hobby, Ziekenzorg, 14 u., OC

Filmnamiddag ‘Pudding T’, OC, 14 u., OC

Bloemschikken ‘Bloementaarten’, KVLV, 19.30 u., OC

vr 11 Petanque, Okra, 14.30 u., André Tomme

Cocktails bereiden, LG, 20 u., OC

ACTIVITEITENKALENDER een aantal tablets klaar en we zorgen

voor de nodige assistentie.

Deze sessie wordt tweemaal

georganiseerd: van 14 tot 16 u. En

van 18 tot 20 u. Deelname: 3 euro

woensdag 23 april, OC, 18u tot 21 u.

Workshop: Hoe digitaliseren we oude

lp’s en cassetjes?’

Wellicht hebt u nog ergens lp’s of

cassetjes met nieuwjaarsbrieven van

de kinderen? En wat doet u ermee? In

deze workshop gaan we aan de slag

met een usb-platendraaier en een

cassetterecorder. Met behulp van het

gratis programma ‘Audacity’

digitaliseren we lp’s of cassetjes en

zetten het resultaat om naar mp3.

Deelname: 3 euro

zaterdag 26 april, OC, 9 u. tot 17 u.

Mac-café en ‘demo’s-

workshops’ (telkens een uur)

Op 26 april organiseren we in het OC

elf verschillende workshops van één

uur. Geïnteresseerden kunnen dus

aan verschillende activiteiten

deelnemen. Deelname: 3 euro

Inschrijven kan via 056 40 18 92 of

via [email protected]

Info: www.aalbeke.be |

www.facebook.com/aalbeke |

www.facebook.com/snvlaalbeke

QR-wedstrijd

'Wie wordt 'digikampioen'?

Tijdens de digitale week ontdekt u in

het centrum van Aalbeke een tiental

borden met een QR-code. Met een

smartphone of tablet-pc kunt u de

codes ontcijferen en de

wedstrijdvraag oplossen. U bezorgt

uw antwoord op een creatieve

digitale manier en u dingt mee naar

een prachtige prijs.

Page 24: Aaltje 179 (mrt-apr 2014)

24 ‘t Aaltje maart—april 2014 31ste jaargang nr. 179

REDACTIE

Frank Claerhout, Firmin Cornelus

Boudewijn Deschamps, Frans Destoop

Pieter Hanssens, Etienne Lachat

Filip Santy, Alain Vandeputte,

Ginette Vermeeren

REDACTIEADRES

Ontmoetingscentrum, Aalbekeplaats,

8511 Aalbeke, tel. 056 40 18 92

[email protected]

Rek. nr. BE57 4616 5227 8135

'T AALTJE is een uitgave van de

Aalbeekse verenigingsraad ARKO

GRATIS VERSPREIDING

Jaarabonnement buiten Aalbeke en

Markesteert: € 12.

AFHUREN: 1 pag: € 50 - ½ pag: € 30

SPONSORING: € 40 per nummer.

VERANTWOORDELIJKE UITGEVER

Frans Destoop,

Steertstraat 93, 8510 Marke

Artikels en aankondigingen van activiteiten

voor het volgend nummer worden op het

redactieadres verwacht vóór

15 april 2014.

Dit Aaltje kwam tot stand met de

financiële steun van:

Geboorten

27 december: Liam Decavel

29 december: Néas Masselus

6 januari: Nicole Cras

30 januari: Camille Van Glabeke

Overlijdens

22 december: Jean-Pierre Delavaud,

65 jaar

28 januari: Antoine Debels, 75 jaar,

echtgenoot van Fernande Kerkhove

3 februari: Marie Naessens, 86 jaar,

weduwe van Mauritius Lobbens

KRONIEK De wet op de privacy bepaalt dat eenie-

der de publicatie van gegevens van de

burgerlijke stand over zichzelf kan ver-

hinderen door een seintje te geven aan

het stadsbestuur. Dat wil onder meer

zeggen dat wie niet wil dat geboorte,

huwelijk, jubileum of overlijden in het

Aaltje wordt vermeld, dit ook aan de

stad moet laten weten.

di 15 t.e .m. do. 17: Kinderatelier ‘Wij gaan kamperen’, OC, 9-12 u.,

OC + sportkamp balsporten en omnisport 13-16 u.

Vrij juwelen maken, feMma, 19.30 u., OC

do 17 Paasfeest, Ziekenzorg, 14 u., OC

Maaltijd Witte Donderdag, Parochie St.-Cornelius, 19 u., OC

Bloemschikken ‘Paasstuk’, feMma, 19.30 u., OC

vr 18 Filmnamiddag ‘Kirikou’, OC, 14 u., OC

zo 20 Paasontbijt, VBS Sterhoek, 8 u., OC

di 22 Kantklossen, feMma, 19.30 u., OC

Digitale week, 14 en 18 u, OC

wo 23 Vrije scrappy, feMma, 19.30 u., OC

Digitale week, 18 u., OC

do 24 Start to yoga (2), feMma, 19.30 u., OC

Kantklossen, feMma, 19.30 u., OC

vr 25 Petanque, Okra, 14.30 u., André Tomme

Avondwandeling, KBW

za 26 Digitale week, 9 u., OC

Quiz, Davidsfonds, 20 u., OC

Zo 27 Vissen op zee, LG

ma 28 Creasalon, feMma, 13.30 u., OC

Voordracht ‘Help, mijn computer doet het niet’, Seniornet

Vlaanderen, 19 u., OC

di 29 Naaiproject voor beginners (4), feMma, 19.30 u., OC

7 februari: Godelieve Deceuninck,

87 jaar, weduwe van André

Vandamme

11 februari: Christiane Vanluchene,

81 jaar, weduwe van Hector

Vanhuysse

16 februari: Denise Kinds, 86 jaar,

weduwe van André Vanhoucke

Jubilea

8 februari: gouden jubileum van

Marcel De Bevere en Bernadette

Dejaegere