A medieval heart ~ Hoofdstuk 5 ~Een onverwachte wending

20
A MEDIEVAL HEART Hoofdstuk 5 ~Een onverwachte wending

description

 

Transcript of A medieval heart ~ Hoofdstuk 5 ~Een onverwachte wending

Page 1: A medieval heart ~ Hoofdstuk 5 ~Een onverwachte wending

A MEDIEVAL HEART

Hoofdstuk 5 ~Een onverwachte wending

Page 2: A medieval heart ~ Hoofdstuk 5 ~Een onverwachte wending

Dagen van vluchten zijn gepasseerd. Eten van wat we

vinden, leven op geluk. Het is niet zoals toen ik alleen was.

Anouk en Dimitri leren me veel meer manieren om aan

eten te komen, en ik heb het gezelschap van Luc. Maar

makkelijker? Zeker niet.

Page 3: A medieval heart ~ Hoofdstuk 5 ~Een onverwachte wending

Het is avond. We zitten in het gras, met de warmte van een vuur en het

genot van een vis. Genot? Tja, alleen omdat het eten is. Meestal eten we

vis. Ik ben er aan gewend geraakt. Ik staar in het vuur. Er vliegen

vonken vanaf die in het vochtige gras verdampen. Ik word slaperig door

de constante beweging van de vlammen. Snel neem ik nog een hap en

knipper ik met mijn ogen.

Page 4: A medieval heart ~ Hoofdstuk 5 ~Een onverwachte wending

Ik ril als een koude windvlaag tussen de bomen door waait.

Luc pakt mijn hand. “Heb je het koud?” vraagt hij. Nu niet

meer, zou ik willen zeggen, terwijl ik warm word van zijn

aanraking. Ik knik stilletjes. Hij slaat zijn arm om me heen

om me op te warmen.

Page 5: A medieval heart ~ Hoofdstuk 5 ~Een onverwachte wending

Achter me ritselt het struikgewas. Ik neem niet de moeite om om te kijken.

Waarschijnlijk is het een opvliegende vogel, of de wind. Mijn karakter is

langzaam weer terug veranderd naar zoals het ooit was. Bijna een jaar geleden.

Toen kende ik Luc nog niet. Toen hoefde ik nog niet te trouwen. Toen was er

nog niets aan de hand. En nu? Nu kan ik me thuis niet meer vertonen. Ik kan

niet terug naar Duitsland, want daar zouden ze me ter dood veroordelen.

Page 6: A medieval heart ~ Hoofdstuk 5 ~Een onverwachte wending

Luc en Dimitri staan wel op. Ik snap onmiddellijk waarom.

Het is weken sinds de laatste keer dat we vlees gegeten hebben.

Wat er ook in de struiken zit, het zou zo een everzwijn, een

grote vogel of misschien zelfs een hert kunnen zijn. Het water

loopt me in de mond bij die gedachte. Ik neem een hap van

mijn vis als ik naast Anouk blijf zitten.

Page 7: A medieval heart ~ Hoofdstuk 5 ~Een onverwachte wending

Daarna gebeurt alles in een flits. Luc en Dimitri

schreeuwen van alles naar ons, maar we zijn te ver weg om

er iets van te verstaan. Wat er ook aan de hand is, er is iets

goed mis. Geschrokken komen we omhoog. Mijn vis valt

in het vuur.

Page 8: A medieval heart ~ Hoofdstuk 5 ~Een onverwachte wending

Een tweetal mannen komt uit het struikgewas. Ze pakken Luc en Dimitri

vast, voor we ze kunnen waarschuwen. Ik zou de longen uit mijn lijf willen

gillen, ik zou het kunnen, maar er komt geen woord uit mijn keel. Ook niet

als een derde man Anouk vastpakt. Mijn hart klopt wild in mijn keel. Ik zou

willen rennen, maar hoe ik mijn benen er ook toe zet, ik zet geen stap. Ik zou

willen dat dit alles een droom was als de laatste man op mij afloopt.

Page 9: A medieval heart ~ Hoofdstuk 5 ~Een onverwachte wending

Hij weet dat ik niet wegloop, dat ik verstijfd ben van angst. Hij weet het en hij geniet

ervan. Ik ril, probeer mijn benen opnieuw te verzetten, maar het heeft geen zin, de man

pakt me vast. Snel denk ik na. Ontsnappen? Waarschijnlijk geen mogelijkheid. Ik voel

zijn jagende ademhaling in mijn gezicht als hij me dicht tegen zich aandrukt zodat ik

niet kan ontsnappen. Zijn sterke armen beletten me elke beweging. Ik besef me dat de

rest van onze reis relatief goed verlopen is. Fijn dat ik dat op het laatst nog doorheb.

Page 10: A medieval heart ~ Hoofdstuk 5 ~Een onverwachte wending

De man strijkt ruw een pluk haar uit mijn gezicht. “Dag

schoonheid.” gromt hij. Ik antwoord niet. “Ik ben al

maanden weg. Ik heb al maanden geen vrouw gezien.” Zijn

gezicht komt dichterbij. Ik draai weg, trek aan zijn lichaam,

in een poging los te komen. Het heeft geen nut. De man

lijkt woedend te worden. Hij drukt me tegen de grond aan

en gaat boven op me liggen, met zijn ellebogen mijn

bewegingen blokkerend.

Page 11: A medieval heart ~ Hoofdstuk 5 ~Een onverwachte wending

Opnieuw komt zijn gezicht dichterbij, hij kust me, duwt ruw zijn tong naar binnen.

Ik word woedend. Met mijn hoofd duw ik hem weg. Zijn ogen vernauwen zich, zijn

lippen vormen een streep een rimpel verschijnt tussen zijn wenkbrauwen. Hij tilt zijn

hand op en geeft me een loeiharde klap tegen mijn wang. Deze tintelt nog lang na.

Opnieuw kust hij me. Het doet pijn, hij is ruw. Ik besef me iets. Ik voel alle woede in

me verzamelen en duw hem opnieuw weg. Dan slaat hij me maar dood, dit nooit.

Page 12: A medieval heart ~ Hoofdstuk 5 ~Een onverwachte wending

Hij sist een belediging naar me. “Ik ben maanden op weg,

ik snak naar een vrouw, ik zal je vermoorden als je niet

meegaand bent. Ik heb ook een vrouw en kinderen thuis.”

Dat is de druppel. “Leugenaar!” gil ik. Opnieuw trekken

zijn wenkbrauwen zich samen. Ik besluit de klap voor te

zijn en te laten weten wat ik weet. “Clovis.” sis ik.

Page 13: A medieval heart ~ Hoofdstuk 5 ~Een onverwachte wending

Tranen stromen zo hard dat ik bijna niets kan zien. Ik hap

naar adem als zijn trappen zich verplaatsen naar mijn

borstkas en zelfs mijn nek. Ik krijg geen lucht meer, ik ga

dood. Besef ik me. Ik wil gillen, maar ik heb geen lucht

meer. Geen adem om bang te zijn. Hij trapt opnieuw. Mijn

longen persen zich samen. Bloed stroomt over mijn maag.

Nog één trap en het is voorbij.

Page 14: A medieval heart ~ Hoofdstuk 5 ~Een onverwachte wending

Met een luide kreet stort Luc zich op Herr Clovis. Hij haalt

een scherp mes tevoorschijn en steekt het recht in zijn hart.

Ik huil opnieuw. Luc voelt zijn pols. Dood. Dit keer echt.

Dan beent hij naar mij toe, de lijken van Clovis en zijn

mannen achterwege latend. Ook Anouk en Dimitri knielen

bij me neer.

Page 15: A medieval heart ~ Hoofdstuk 5 ~Een onverwachte wending

Zinloos probeert Anouk het bloeden te stelpen. Luc staat op en kijkt wanhopig om zich heen.

“Help!” schreeuwt hij. “Iemand, help ons!” Ik wil hem duidelijk maken dat het geen zin meer

heeft, maar voor de tweede keer vandaag krijg ik geen woord over mijn lippen. Dan, alsof een

beschermengel om me heen zweeft, komt er een man tussen de bomen vandaan. Hij hurkt bij

me neer en bijt op zijn lip bij het zien van de grote wond. “Kom maar mee naar ons dorp,

misschien kan mijn vrouw helpen.” Luc tilt me op. Alles word zwart.

Page 16: A medieval heart ~ Hoofdstuk 5 ~Een onverwachte wending

Voorzichtig doe ik mijn ogen open. Ik kijk om me heen. Ik lig op een bed in een onbekende

kamer. Ik ben blij dat ik nog ogen heb om open te doen, bedenk ik me. Ik glimlach zachtjes.

Anouk komt de kamer binnen met een stapel handdoeken. Ik wil haar begroeten, maar mijn keel

doet zeer, dus ik waag het er maar niet op. Als ze me ziet steek ik voorzichtig mijn hand op. Ze

laat de handdoeken onmiddellijk uit haar armen vallen. “Luc! Luc, ze is wakker!” gilt ze.

Page 17: A medieval heart ~ Hoofdstuk 5 ~Een onverwachte wending

Het duurt niet lang of ze stormt terug de kamer in, met Luc, Dimitri en een andere man achter

zich aan. Luc schuift een stoel naast haar bed en gaat erop zitten. “Hoe voel je je?” Ik negeer de

vraag en stel een andere. “Hoe lang was ik buiten westen?” Dimitri bijt op zijn lip. “Een week.

Doet het nog erg zeer?” Ik haal mijn schouders op. “Nee, mijn maag steekt en ik heb keelpijn,

maar verder niets.” Een vrouw komt de kamer binnen. “Het is goed je wakker te zien.” Ze zet

een kop thee op het nachtkastje. “Er zit honing in, dat is goed voor je keel.” verklaart ze. “Drink

maar.”

Page 18: A medieval heart ~ Hoofdstuk 5 ~Een onverwachte wending

Ik doe gehoorzaam wat ze zegt en neem een slok. De hete

vloeistof verwarmt me, en de honing smeert mijn keel. Ik

neem nog een slok. “Ik ben Emma en dit is mijn man Jori.

Je bent hier de afgelopen week verbleven.” Ik knik. Ik voel

aan mijn maag. Emma ziet mijn beweging. “Je hebt

inwendige bloedingen gehad, je mag van geluk spreken dat

je het hebt overleefd.”

Page 19: A medieval heart ~ Hoofdstuk 5 ~Een onverwachte wending

“Herstel ik snel?” vraag ik nieuwsgierig. Emma knikt. “Tot

nu toe genees je vreselijk snel. Over een maand ben je weer

zo goed als nieuw, met misschien af en toe een nare

buikpijn.” ze glimlacht. “Je hebt geluk gehad.” Ik knik. Een

maand hier is niet erg. Emma en Jori zijn erg aardig.

Page 20: A medieval heart ~ Hoofdstuk 5 ~Een onverwachte wending