90 Jaar RKSV UDI'19/Beter Bed

u i t s p a n n i n g d o o r i n s p a n n i n g s i n d s 1 9 1 9u i t s p a n n i n g d o o r i n s p a n n i n g s i n d s 1 9 1 9

ISBN

De Udense voetbalvereniging rksv UDI’19 werd op 11 mei 1919 opgericht in het toenmalige café-restaurant De Korenbeurs door de heren Hoefs en Van Stokkum. De naam – Uitspanning Door Inspanning – werd bedacht door Kruisheer Badoux. In negentig jaar heeft UDI’19/Beter Bed een prominente plek verworven binnen de Udense gemeenschap. Jong en oud kan zich op sportpark Parkzicht aan de Parklaan bezighouden met de belangrijkste bijzaak in het leven: voetbal.

In dit bijzondere jubileumboek is volop aandacht geschonken aan de ontwikkeling van de vereniging en de leden die daar voor hebben gezorgd. Uiteraard ontbreken de vele sportieve hoogtepunten niet, zoals oefenwedstrijden tegen gerenommeerde tegenstanders als Ajax, Feyenoord en PSV, kampioenschappen, promoties en de fameuze bekerwedstrijd in 1998 in de Amsterdam ArenA tegen Ajax. Liefst 167 bussen vol UDI-supporters steunden het Udense vaandelteam in de hoofdstad. Een mooi voorbeeld van clubtrouw, wat ook tot uiting komt in het clublied van de jubilerende vereniging.

1919 2009

90voetbalhistoriejaar rksv UDI’19/BeterBed

“Sportpark Parkzicht”Parklaan 45404 NH Uden

T 0413 - 264529F 0413 - 224188I www.udi19.nlE [email protected]

UDI, UDI, We gaan er tegenaanUDI, UDI, Je blijft altijd bestaan

Wij trekken ten strijde in Rood, Wit en BlauwWinnen of verliezen de fans blijven je trouwWinnen of verliezen de fans blijven je trouw

90 ja

ar r

ksv

UD

I ‘19

/Bet

erB

ed v

oet

bal

hist

orie

Omslag UDI-Jubileumboek_WT.indd 1 14-10-2008 22:24:00

18 rksv UDI’19/BeterBed 1919 - 2009 19

de goede zeden en de vertrouwelijke omgang met niet-Katholieken en een zich steeds verer-gerende kwaal van het drankmisbruik van onze voetballers; het is zo langzaamaan een gewoonte geworden, dat in onze hogere voetbalregionen na een uitwedstrijd gefuifd wordt!”.Om dit een beetje in de hand te houden en er voor te zorgen dat alleen katholieken lid werden van de vereniging, werd aan het bestuur altijd een geestelijk adviseur toegevoegd.

De eerste wedstrijdenNu kan UDI’19 naar buiten, de wei in. De eerste wedstrijd wordt gespeeld op 20 juli 1919 tegen Wilhelmina Vluchtoord. Wilhelmina is UDI’19 ver-

uit de baas, wat vooral blijkt uit hun samenspel. Met de rust staat UDI’19 met 3-0 achter, wat mede te danken is aan het niet aanwezig zijn van een kundige scheidsrechter. Ja, toen kreeg die beste man ook al de schuld van tegengoals. Einduitslag 4-0. Spoedig daarna kan UDI’19 op een terrein op de hei tussen Uden en Volkel, nu het Gemeentelijk Industriepark, de bal laten rollen De kleuren van UDI’19 waren toen groen-wit. Er werden vrijwel uitsluitend bekerwedstrijden en

vriendschappelijke wedstrijden gespeeld. Een eerste mijlpaal wordt op 20 oktober 1919 bereikt. UDI’19 speelt zijn eerste competitiewedstrijd tegen Mobilia II uit Grave.

UDI’19 wint met 5-1. Men is ingedeeld in een klasse samen met: Juliana Mill, EVO (Escharen), Achilles Reek, Transvalia Velp, Mobilia Grave 2, Zwaluw Cuyk. In dit eerste jaar behaalt men direct het kampioenschap.

ScheuringDe animo voor het voetbal verslapt echter, er vertrekken spelers, er kan zelfs geen elftal meer worden samengesteld en wedstrijden blijven uit. Enkele leden, waaronder Aug. Schultheis, zelf een prima speler, gaan echter niet bij de pakken neerzitten. Zij richten een andere club op: U.V.C. Twee voetbalverenigingen in Uden is echter wat teveel van het goede en al spoedig hoort men van beiden niet veel meer. In 1922 steken verschillende leden, zowel van UDI’19 als van UVC, de kop-pen bij elkaar en besluiten samen verder te gaan onder de naam UDI’19. Een nieuw bestuur wordt gekozen: Aug. Schultheis, voorzitter, A. Goossens, secretaris en J. v.d. Aa, penningmeester. Ook het clubhuis verhuist naar café v.d. Aa van de toen-malige penningmeester, wat nu café ’t Stulpke is. Men houdt bekerwedstrijden en UDI’19 neemt weer deel aan de competitie, in 1922/1923 in de 3e klasse A van afdeling Den Bosch.

Een tweede elftal en kampioenschapHet begint met UDI’19 beter te lopen. Ook de leden die eertijds lid van UDI’19 geweest waren en zich nog even buiten schot hadden gehouden, zien in dat het nu beter gaat en ook zij komen opnieuw de gelederen versterken. Door deze toeloop krijgt UDI’19 een tweede elftal. Beide elftallen spelen intussen in district Maasbuurt: UDI’19 1 in 1e klasse Noord en het 2e in 2e klasse Noord. UDI’19 1 doet dit niet onverdienstelijk. In het seizoen 1932/1933 behalen zij het kampioen-schap en promoveren naar de 2e klasse I.V.C.B. Overigens geeft de kampioenswedstrijd een heel onbevredigend gevoel. Na een snelle voorsprong voor Vitesse Megen (2-0) komt UDI’19 door twee doelpunten van Hoogens op gelijke hoogte. Na

Oprichting UDI’19: van groen-wit naar rood-wit-blauw

‘ De eerste wedstrijd wordt gespeeld op 20 juli 1919

tegen Wilhelmina Vluchtoord.’

Oudste elftal van UDI’19: staand v.l.n.r Harry van Mil, Huub van Drunen, Marcel v.d. Ven, Leo van Huizen, Eduard Hendriks; knielend v.l.n.r. J. Diks, Jan van Stokkum, A. v.d. Burgt; zittend v.l.n.r.: Th. Rijnders, Harry van Elk, F. Thijssen.

Of het nu komt door al die verenigingen in de om-geving is niet duidelijk. Feit is dat de Udensche Courant op woensdag 14 mei meldt:

“Door eenige jonge lui is hier het initiatief geno-men om een R.K. voetbalclub op te richten”.

In de zaterdageditie van dezelfde krant staat:

“Zondag (11-5) werd in hotel Meijer alhier op-gericht een R.K. Voetbalvereniging. Staande de vergadering gaven zich 23 jongelingen als lid op. Het bestuur werd samengesteld als volgt: Jan van Stokkum, voorzitter, H. Hoefs, secretaris, Jan

Diks, ondervoorzitter, Jos Hoefs, penningmeester en H. van Mill, commissaris van het materiaal.Gesteund door de ingezetenen van Uden hoopt men spoedig een flinke club te krijgen, die een sieraad is van den Ned. R.K. Voetbalbond ”.

Als clubhuis komt hotel Meijer - of zoals het beter bekend staat, ‘De Korenbeurs’ - niet in aanmer-king. De keuze valt op café Van Eldonk tegenover de Kapel van de Eerw. Kruisheren, tegenwoordig Tante Pietje. Nu is er een club en een clubhuis, maar heeft de club nog geen naam. Deze wordt aangedragen door de Zeer Eerwaarde Heer Badoux (OSC), de eerste Geestelijke Adviseur, en

het werd U.D.I., wat staat voor: Uitspanning door Inspanning.

Geestelijke bemoeienisNu de oprichting van de vereniging in Uden op stapel staat, bemoeit de geestelijkheid zich er direct mee. De jeugd moet zinnig beziggehouden worden! Het was daarom zaak dat, in georgani-seerd overleg, veel verenigingen door de geeste-lijkheid werden opgericht. Ook de ervaringen die men elders had opgedaan bewijzen dit volgens een artikel in de ‘Echo’ van 15 november 1919:“Er schuilen echte gevaren in de Roomsche sportverenigingen zoals: misverzuim, verval van

‘ Schoppen naar het lederen monster’

De Udense voetbalvereniging UDI’19

wordt opgericht in 1919. Aan het begin

van de twintigste eeuw waait het

edele spel van ‘het schoppen naar een

lederen monster’ over Noord Oost-

Brabant. In Cuijk (De Zwaluw), Grave

(Mobilia) en Zeeland (Tavenu) worden

voetbalverenigingen opgericht. Ook

in Mill worden pogingen ondernomen

om te komen tot een voetbalclub. Nog

dichterbij, op het Vluchtoord, werd

al driftig achter de bal aangerend.

‘Wilhelmina’ heet de club daar.Hier begint het allemaal: Hotel De Korenbeurs aan de Markt.

Binnenwerk Jubileumboek_WT.indd 18-19 14-10-2008 21:55:09


Knickerboccertijd bij UDI’19: staand v.l.n.r. trianer ???, Jan v.d. Burgt, Wim v.d. Elzen, Klaasje Theunisz, Adriaan de Goei, Herman Jansen, Jaske Jansen, Huub de Goei, Tjeu Schellekes, Bernard v.d. Berg. Knielend v.l.n.r. herman Hoogaars, Theo Hoefs, Frits v.d. Berg.

Het tweede elftal is ook in de oorlogsjaren een geduchte tegenstander. Stand v.l.n.r. Piet de Man, Albert Hoogaars, Bartje van Bakel, Toon van Son, Jo van Hurne, ?????,?????. knielend v.l.n.r. Jan Schiltman, Jan v.d. Aa, Karel van Son. Liggend v.l.n.r. Jan Kloosterman, Luciën Bressers, Piet Bressers.

Oprichting UDI’19: van groen-wit naar rood-wit-blauw

MARTIEN VAN HEESWIJKMartien van Heeswijk is een vaste medewerker

van het eerste uur. Voordat hij echter veel

vrije tijd in de vereniging zou gaan steken,

was hij actief voetballer bij UDI’19. Een

waardevolle kracht in de lagere elftallen.

Volgens leeftijdgenoten heeft Martien zelfs

in het 2e elftal gevoetbald. In die tijd had men

nog niet zoveel seniorenteams. Ook sprak

men toen niet van selectie-elftallen. In het

midden van de jaren ’60 was hij leider van

UDI’19 4 en later van UDI’19 3. Hij was actief

bij de controledienst en bij het verkopen van

lotjes voor de wedstrijdbal. Veel vrije tijd heeft

Martien gestoken in het onderhoud van de

velden en het materiaal. Dit veelal samen

met zijn vrienden Bennie Schiltmans en Tom

Nieuwboer. Zijn grootste verdienste was echter

zijn inzet en hulp bij de bouw van het clubhuis.

Hij was soms architect, aannemer, uitvoerder

en vraagbaak voor iedereen die bij de bouw

van het clubhuis was betrokken. Op dit gebouw

was hij trots en vele jaren heeft Martien in

dit clubhuis vertoefd voor het verrichten van

allerlei werkzaamheden. Terecht is hij, voor

zijn grote verdienste voor de vereniging en een

voorbeeld voor velen, onderscheiden met een

KNVB Oscar.

de rust is UDI’19 veruit in het voordeel en B. v.d. Berg scoort de 3-2. Als kort daarop v.d. Burgt de 4-2 aantekent krijgt de Megense keeper het zwaar te verduren van zijn medespelers en geeft er de brui aan. Zonder keeper wil Vitesse niet verder spelen en verlaat het veld.

Eerste trainersDe vooruitgang bij UDI’19 blijft niet onopge-merkt. Steeds meer jongelui vinden de weg naar de vereniging. Het resulteert in een derde elftal in het seizoen 1934/1935. De vooruitgang is misschien ook wel te danken aan het feit dat UDI’19 sinds maart 1932 wekelijks traint. De heer Piederiet jr, de midvoor van NAC Breda, verzorgt deze trainingen. Voorheen bestond het trainen uit “het ieder avond sjotten op het marktveld”, zoals erelid Th. W. Hoogaars het in het clubblad van december 1974 omschreef. Piederiet moet vertrekken door financiële omstandigheden. Maar in 1936 lukt het UDI’19 weer een trainer binnen te halen. Nu is het de heer v.d. Camp uit Gennep. In

1938 wordt hij opgevolgd door de heer Quaad-vliet uit Den Bosch.

Kampioenschap UDI’19 2Naast het standaardteam presteert ook UDI’19 2 goed tot zeer goed. Na enkele jaren steeds te hebben meegespeeld om de bovenste plaatsen in de 2e klasse Maasbuurt lukt het in het seizoen 1937/1938 na een spannende wedstrijd tegen medekandidaat Mobilia het kampioenschap te behalen.

Na een promotiecompetitie waarin UDI’19 2 uit vier wedstrijden 7 winstpunten haalt, kunnen de spelers met recht zeggen: “Wij zijn het waard te promoveren naar de 1e klasse Maasbuurt”. In deze klasse strijden zij tot op het laatst mee om het kampioenschap.

OorlogsdreigingHet voetbalgebeuren staat voor wat betreft de competitie 1939/1940 sterk onder invloed van de internationale gebeurtenissen. Duitsland is al enkele buurlanden (Tsecho-Slowakije en Polen) binnengevallen en ook de oorlogsdreiging voor Nederland wordt alsmaar groter. In verband met de mobilisatie besluit de R.K.V.B. ’s Hertogenbosch, waaronder ook de Kring Maasbuurt valt, tot uitstel van de competitiestart. Per 1 november start een noodcompetitie. Deelnemers aan deze competitie

kunnen niet promoveren en degraderen. Gedu-rende de oorlogsjaren was het natuurlijk sukkelen, maar hier hadden alle verenigingen mee van doen en UDI’19 bleef een van de topploegen samen met Nooit-Gedacht uit Geffen, Herpinia uit Herpen en toentertijd ook lang Festilent uit Zeeland.

Eerste en tweede elftal van UDI’19. Staand: Huub de Goei, Frits v.d. Berg, Jan v.d. Burgt, Herman Jansen, Willie v.d. Rijt, Klaasje Theunisz, Jan van Donzel, Adriaan de Goei, Herman Hoogaars, Bernard v.d. Berg en Frans Goossens. Knielend: Janus Zwinkels, Toon de Groot, ?????, Frits Sperling, Gabriël Theunisz, Jan Kempkens, Piet v.d. Berg, Harrie van Elk, Jan van Stokkum, Ties v.d. Rijt en ?????.

‘Midvoor van NAC Breda verzorgt deze trainingen’.


28 rksv UDI’19/BeterBed 1919 - 2009 29Van Udensche Hei naar Sportpark Parkzicht

‘ De ontstellende achterstand op het gebied van

sportaccommodaties vereist de volle aandacht.’

De wijziging heeft grote gevolgen voor UDI’19. Het gaat namelijk over ruimte voor publiek. De drie velden zijn als oefenvelden ontworpen, maar men acht het wenselijk één van deze velden als

wedstrijdterrein geschikt te maken. En daarvoor heeft men ruimte voor toeschouwers nodig. In het nieuwe plan worden deze gecreëerd.De gemeente verwacht dat de velden in 1956 voor wedstrijden in gebruik genomen kunnen worden. Maar dan moeten er wel kleedruimten bij gebouwd worden. Hoewel men verwacht dat de velden zeer intensief bespeeld zullen worden, beperkt men zich bij de kleedkamers tot het minimale. Er wordt een kleedruimte gebouwd waar vier elftallen zich tegelijk kunnen verkleden. Als in september 1957 de velden bespeelbaar zijn is de accommodatie gereed en zelfs uitgebreid met een heuse rijwielstalling.

StadionDe ontwikkeling van het sportparkplan gaat intussen gewoon door. In 1958 stelt de Nederlandsche Heidemaatschappij een advies op betreffende de aanleg van het hoofdwedstrijdveld. Dit betreft een hoofdvoetbalveld binnen de atletiekbaan. De Nederlandse Sport Federatie is er echter niet gelukkig mee. ‘Allereerst’, zo stellen zij, ‘is het competitieseizoen voor voetbal niet altijd beëindigd als het atletiekseizoen begint, zodat het kan voorkomen dat op dezelfde dag wedstrijden samenvallen. Ten tweede wordt de afstand tussen publiek en spelers nodeloos vergroot, wat ten koste gaat van de intimiteit van het hoofdvoetbalveld.” Toch besluit de gemeenteraad tot de geplande aanleg. Als het

plan bijna gerealiseerd is, wordt duidelijk dat het onmogelijk is het hoofdwedstrijdveld in gebruik te nemen, indien daarbij geen kleedgelegenheid

aanwezig is. Zowel de NSF als de VNG adviseert de gemeente zodra het mogelijk is tot de bouw van de kleedruimte over te gaan. Ook omdat het kleedgebouw bij de drie voetbalvelden door het grote aantal wekelijks te spelen wedstrijden al overmatig in gebruik is. Het gebouw beschikt naast de kleedruimten ook over een clublokaal, een spelerskantine en een bestuurskamer. In mei 1963 komt het kleedgebouw gereed en in het najaar van 1963 wordt het hoofdwedstrijdveld in gebruik genomen. In Uden spreken we dan over ‘De Kuip’, zeker als er rond de sintelbaan ook nog tribunes worden aangelegd. In september 1963 speelt UDI’19 in ‘zijn’ stadion de eerste wedstrijd tegen Sint-Michielsgestel. Men voelt er zich nog niet thuis. Het resultaat is een 0-0 gelijkspel. ‘De Kuip’ brengt UDI’19 geen succes.

Spelmoment uit de eerste wedstrijd in de Udense “Kuip”

JAN DONKERSVoor velen binnen de vereniging is Jan

Donkers vooral jarenlang het gezicht

geweest van de seniorenafdeling in zijn rol

als voorzitter ervan. Zijn carrière binnen

de vereniging begon voor Jan pas op

latere leeftijd. In 1976 startte hij als leider

van een seniorenteam en twee jaar later

maakte hij de stap naar voorzitter van de

seniorenafdeling. Dit was voor Jan niet

alleen een bureaufunctie, want gedurende

bijna twintig jaar maakte hij deel uit van

de zondagdienst. In die hoedanigheid

was hij verantwoordelijk voor de opvang

van scheidsrechters en bezoekende

teams op zondag. Daarnaast was Jan ook

verantwoordelijk voor het keuren van de

speelvelden, wat dus inhield dat hij

’s morgens voor dag en dauw op het veld

stond om te beslissen of er gespeeld

kon worden. Het spreekt voor zich dat hij

vele uren op het Udense sportpark heeft

doorgebracht. In het werkzame leven werkte

hij voor Hofmans en was voor zijn werk veel

op pad in binnen- en buitenland. Samen met

algemeen secretaris Minus van Eijl werd er

menig borreltje genomen en bovendien waren

beiden vaak aanwezig bij wedstrijden van het

vaandelteam. De laatste jaren doet Jan het

na enkele operaties wat rustiger aan, maar

nog altijd maakt hij zich verdienstelijk met de

begeleiding van het scheidsrechterstrio bij de

thuiswedstrijden van UDI’19 1.

Dat kan ook niet, want de Heidemij constateert in mei 1952 dat de gemeente helemaal nog geen eigenaar is van de grond. In allerijl besluit de gemeenteraad tot aankoop van de benodigde gronden. Het schetsplan is dan intussen gereed en de Provincie heeft er geen bezwaar tegen dat de gronden de bestemming ‘ontspanningsterreinen’ krijgen.

Drie oefenveldenAls eerste zullen naast het zwembad een drietal sportvelden worden aangelegd. De ontstellende achterstand op het gebied van sportaccommodaties vereist de volle aandacht. Als de nodige goedkeuringen vlot verkregen worden, kan in de herfst van 1953 met het werk worden begonnen. De speelvelden kunnen dan op zijn vroegst eind 1955 in gebruik worden genomen. Helaas, de gemeenteraad trekt in augustus 1953 het besluit tot aanleg in. In juni 1954 wordt een nieuwe poging ondernomen en nadat er enige wijziging in het plan zijn aangebracht, kan de raad nu wel akkoord gaan.

‘ De Kuip’ brengt UDI’19 geen succes

Luchtfoto van de entree van het sportcomplex. Onder op de foto de halfverharde trainingsvelden.

In 1950 vraagt de gemeente Uden aan de Nederlandsche Heidemaatschappij een

schetsplan te maken voor een recreatieterrein ten zuiden van de Boekelsedijk. Hierin

dienen met name een hoofdvoetbalveld en drie oefenvelden te zijn opgenomen. De

gemeente ziet op het terrein waar voorheen het Missiehuis stond de mogelijkheid iets te

doen aan het grote tekort aan sportterreinen. Maar ambtelijke molens draaien langzaam.

Men schetst, schetst opnieuw, schetst nog een keer, maar twee jaar later is er nog geen

spade de grond ingegaan.

Voorzitter Klösters opent de nieuwe velden aan de Parklaan.


schoolkinderen, maar ook de prima aanbieding die UDI’19/Beter Bed aan haar supportersschare deed, zorgden voor een massale opkomst. Een combiregeling - met de bus naar de wedstrijd voor een aantrekkelijke prijs - bleek een gouden greep. Tijdens de eerste voorverkoop werden de beschikbare 3.500 kaarten in een mum van tijd aan de man gebracht. Vijfduizend kaarten werden erbij gevraagd en ook deze gingen in korte tijd als warme broodjes over de toonbank. Met maar liefst 167 bussen vertrokken de UDI’19-sup-porters in de middag van 28 oktober 1998 onder politiebegeleiding naar de Arena. Uden in stilte achterlatend. Dankzij de vele mensen in de bus-sen, de vaste seizoenkaarthouders uit de regio én de mensen die met eigen vervoer de reis onderna

men, bestond het Udense legioen uit meer dan 10.000 supporters.Het verdelen van alle mensen in de bussen was een hels karwei. Iedereen wilde het liefst bij vrien-den of bekenden zitten, zowel in de bus als in het stadion. Er werd rekening gehouden met jonge kinderen, oudere mensen en gehandicapten. De service ging zelfs zover dat Fabrizio Marcucci drie dagen voor de wedstrijd met de mededeling kwam dat ‘die mama’ uit Italië was overgekomen en of we nog even konden regelen dat ze in de-zelfde bus kon zitten als haar familie. En als het even kon ook naast haar familie in het stadion. Ook mama werd volkomen tevreden gesteld.

CameraploegenDe wedstrijddag werd onvergetelijk. ’s Morgens in alle vroegte toen de eerste cameraploegen bij trainer Harry Blokhuis en de voorzitter van de supportersclub, Cees Rokven, aan de ontbijttafel zaten, waren de UDI’19-medewerkers samen met de leden van de supportersclub bezig met de in-deling van de halteplaatsen van de bussen op de Industrielaan. Geen fijne klus, want het regende behoorlijk die morgen. Een prima bedacht plan van aanpak wierp zijn vruchten af, met slechts twee kleine incidenten. De bussen van sponsor Beter Bed die direct naar het kantoor zouden

gaan, reden de Industrielaan op en konden er vooralsnog niet meer af. Dit had een onverwachte vertraging tot gevolg. Ook een van de sponsoren, ene Maarten Prinssen, kon zijn zenuwen niet in bedwang houden en hield zomaar een bus aan om in te stappen. Ook dit zorgde voor enige irritatie en vertraging. Het zij hem vergeven. De laatste bus uit Uden vertrok onder escorte van de politie naar Amsterdam en kwam daar net als alle andere bussen op tijd aan. Om exact half acht kwam het verlossende telefoontje dat alle bussen op tijd waren aangekomen en om acht uur zat het UDI’19-legioen samen met ruim 20.000 Ajax-supporters klaar voor de wedstrijd. Met dank aan de fantastische ondersteuning van de politie Uden onder leiding van Ton v.d. Vegt. Niet voor niets kregen zij, maar ook UDI’19, van de politie Amsterdam het compliment: ”Jullie mogen iedere week wel komen!”

VoetbalkolderDe spelersgroep en begeleiding die al vroeg in de middag in het clubhuis aanwezig waren werden bestookt door Tv-camera’s, interviewers en foto-grafen. De totale voetbalkolder had zich meester gemaakt van UDI’19/Beter Bed. Van een gecon-centreerde voorbereiding was geen sprake meer. Na het vertrek vanuit het clubhuis reed men nog even over de Industrielaan voor een laatste groet aan de supportersschare.Onderweg kon men tot rust komen. Na een tus-sentijds hapje werd de reis naar Amsterdam als in

De wedstrijd: Ajax - UDI’19/BeterBed

Toegangskaartje voor de grote wedstrijd

Om alle duizenden supporters te vervoeren was een grootse plan van aanpak nodig.

Eén van de sponsors leeft ook erg mee.


Allereerst de taaie onderhandelingen met Ajax. Voorzitter Henk Salome en Mario Boselie werden uitgenodigd om in Amsterdam de zaken te komen bespreken. Een prima ontvangst door het Ajax-bestuur, gevolgd door een uitgebreide rondleiding door de Arena met als afsluiting de

zakelijke besprekingen omtrent de wedstrijd. We besparen alle details, maar het laatste aanbod van Ajax-zijde was om voor een bedrag van 25.000 gulden de wedstrijd af te kopen zonder verdere formaliteiten. De KNVB-regelgeving ken-nende en de te verwachten supportersschare

deed het UDI’19-bestuur snel besluiten hierop niet in te gaan. Een besluit dat door het bestuur van Ajax niet werd gewaardeerd. De uiteindelijke opbrengst aan recettes gaf aan dat het bestuur van UDI’19 de juiste beslissing had genomen.

Udense legioenMen ging er van uit dat deze wedstrijd veel pu-bliek zou trekken, maar het uiteindelijke resultaat overtrof alle verwachtingen. De gloednieuwe Arena als trekpleister, de vakantieweek voor de

28 oktober 1998: AJAX – UDI’19 BeterBed

Een dag om nooit te vergeten

Richard van den Boogaard en Edwin van der Sar in de Arena bij de toss.

Toen op een mooie nazomeravond

van 1998 in het sponsorhome van

TOP/Oss de loting voor de tweede

ronde van de Amstelcup Ajax aan

UDI’19/Beter Bed koppelde, kon

nog niemand vermoeden wat voor

een impact dit op de club UDI’19/

Beter Bed zou hebben. Er stond

een belangrijke mijlpaal voor de

deur. Een goede voorbereiding was

dus essentieel. Toch pakte het heel

anders uit. Voordat de aftrap in de

Arena een feit was gebeurden er

nog vele onverwachte dingen.

De politie van Amsterdam gaf ons een compliment:

“Jullie mogen iedere week wel komen”.




De financiële afrekeing van de wedstrijd Het programmablad van Ajax over deze historische wedstrijd.

Programmablad UDI’19/BeterBed De opstellingen van beide teams.Aangeboden arrangement van Ajax voor UDI’19/BeterBed

een roes vervolgd. Supportersbussen, spandoe-ken, zwaaiende mensen en cameraploegen op viaducten waren indrukken om nooit te vergeten. Ook de aankomst in de Arena was overweldi-gend. Beter Bed, net twee maanden hoofdspon-sor, had de sponsordeal van het jaar afgesloten. Het aantal keer dat de naam Beter Bed gratis op televisie kwam was niet te tellen. Hiervoor zou men normaliter een fortuin op tafel hebben moeten leggen. Het heeft er wel toe bijgedragen dat de naamskoppeling nu al meer dan tien jaar een feit is.

Onder de tienOver de wedstrijd kunnen we kort zijn. UDI’19/Beter Bed startte in een 4-3-3 formatie met drie spitsen en drie aanvallend ingestelde middenvel-

ders. Voor Ajax maakte dat niet uit. Na een klein kwartier was het 4-0 voor Ajax. De eindstand werd 9-0. Ook keeper Genio de Laak, inmiddels bekend van radio en televisie als de ‘Trudy van UDI’19 kon hier niets aan veranderen. Wel was hij des duivels dat reservedoelman Fiedel Snijders in de catacomben van het stadion snel zijn shirt had

geruild met Edwin van der Sar. UDI’19/Beter Bed was de veertiende amateurploeg die tegen Ajax speelde. Alleen Rapiditas behaalde in het seizoen 1960-1961 een slechter resultaat, 10 tegen 0. Richard van den Boogaard komt de twijfelachtige eer toe als enige amateur ooit in de Arena te heb-ben gescoord. Na een klein kwartier kopte hij de bal keihard achter zijn eigen doelman en zorgde voor de 4-0 voor Ajax.Na afscheid van het Udense en het Amster-damse publiek, een warme douche, de nodige interviews, een hapje en een drankje, werd aan

de terugreis naar Uden begonnen. In Uden werd een prachtige dag afgesloten. Tot op de dag van vandaag is UDI’19/Beter Bed de enige amateur-ploeg die een officiële wedstrijd in de Arena heeft gespeeld. De dag dat Uden dankzij UDI’19/Beter Bed als sportstad op de kaart werd gezet.

Veel persbelangstelling voor de spelers op de wedstrijddag.

Armand Kremers stoomt op naar het Amsterdamse doel.

De spelers bedanken en begroeten het massaal meegereisde publiek.

William van der Steen geeft na afloop een interview.

44 rksv UDI ‘19/BeterBed 1919 - 2009 45



deze duurbetaalde profs. De beste kansen zijn zelfs voor de thuisploeg. De ruststand is 0-0. Ook na de rust is UDI’19 de betere ploeg en wat vooraf voor onmogelijk werd gehouden gebeurt: UDI’19 neemt de leiding. Het wordt 1-0 door een treffer van René van de Wijst op aangeven van Stefan Smits. Nu wordt het Ajax te gortig. Dennis Bergkamp komt in het veld en Ajax komt beter in zijn spel. De doelpunten komen nu ook. In de

72e minuut scoort Ron Willems de gelijkmaker en in blessuretijd voorkomt Tuhuteru een afgang voor de kampioen: 1-2. De meeste toeschouwers gaan meteen huiswaarts, waardoor het terras er wat verlaten bij ligt. Toch is het goed toeven in en rondom het clubhuis. Blaaskapellen D.O.B. en de Mertplekkers voorzien de achterblijvers van de nodige vrolijke noten. Tevreden keert iedereen laat in de avond huiswaarts.

UDI’19 ontvangt PSV20 juli 1993 is een dag om bij te schrijven in de UDI’19-boeken. Ter gelegenheid van de opening van het jubileumjaar van de vereniging komt PSV op bezoek. Na Ajax is opnieuw een Nederlandse topploeg te gast in Uden. Het lijkt een traditie te gaan worden. Van de voetballiefhebbers uit Uden en om-streken mag het. Ook dit keer trekt men massaal naar het UDI’19-complex, tenminste 3500 belangstellenden passeren de kassa’s. Het is al vroeg heel gezellig in en rond het Clubhuis.

De organisatie heeft haar zaakjes prima voor elkaar. Men heeft dit keer zelfs een tweede tent op laten zetten, want het mocht weer eens gaan regenen. Deze vooruitziende blik wordt helaas be-waarheid, al is het gelukkig niet zo erg als

toen Ajax te gast was. En dan die opmerking dat PSV niet populair is bij de jeugd. Nou, de tientallen handtekeningenjagers bewijzen het tegendeel. Vanaf het moment dat de Eindhovense club arriveert, zijn de spelers geen seconde meer veilig voor hun fans. Zelfs tijdens de wedstrijd wagen zij hun kans. Scheidsrechter Duijs, die zijn afscheidswedstrijd fluit, lost deze situatie op een heel leuke manier op. Als nummer 1 op het lijstje van de meest gewilde handtekeningen staat met stip die van Hans van Breukelen. De wedstrijd op zich is best aantrekkelijk. PSV verschijnt in haar sterkste opstelling en laat zien dat de patronen er al aar-dig inzitten, men weet elkaar al goed te vinden. De UDI’19-boys doen hun best, maar kunnen weinig uitrichten tegen dit PSV. Na afloop van de wedstrijd blijken nog veel fans behoefte te heb-ben aan een nabespreking in de tent of in het Clubhuis. D.J. Marco ondersteunt dit met gezellige muziek.

UDI’19 brengt Feyenoord in verlegenheidWat Feyenoord zaterdag 26 juli 1997 laat zien op Parkzicht, is dramatisch. Desondanks winnen de Rotterdammers voor 5.000 toeschouwers met 1-4 van UDI’19, met een beetje hulp van de scheidsrechter en wat mazzel. UDI’19 daarentegen speelt een uitstekende wedstrijd en

Nationale en internationale toppers naar Uden

Richard vd Boogard in duel met een Ajacied.

‘ Vervolgens wordt

Feyenoord meer dan

eens in verlegenheid

gebracht door de

Udense amateurs.’Trainer Harry Blokhuis en elftalleider Fons Boekelder in gesprek met Feyenoord verzorger Geert Meijer

Aankondiging UDI’19 - AJAX.

In de jaren ’90 blijkt UDI’19 een

verdienstelijk sparringpartner voor

nationale en internationale topclubs.

Met enige regelmaat is een dergelijke

club in de aanloop naar een nieuw

seizoen terug te vinden op het hoofd-

veld aan de Parklaan.

UDI’19 en Newcastle United stellen zich op voor de groepsfoto voorafgaand aan de wedstrijd.

Ter voorbereiding op het nieuwe seizoen weet UDI’19 op vrijdag 17 juli 1992 UEFA-cup winnaar Ajax naar Uden te halen. De vooruitzichten zijn goed: de gehele voorbereidingstijd een stralend zonnetje, 4000 kaarten verkocht in de voorverkoop en een gezellig terras met diverse eetgelegenheden. Alleen strijdt UDI’19 die dag tegen nog een andere tegenstander: Pluvius. Juist 17 juli heeft hij uitgekozen om ons land op te zadelen met enorme plensbuien. Als de Ajax-bus om 18.00 uur arriveert, begint het ook al aardig druk te worden rond het hoofdveld. De vroege vogels, voorzien van een paraplu, trotseren de regen om een goede plaats te bemachtigen.

Uit de luidsprekers klinkt een hit: “Who’ll stop the rain?” Om 19.00 uur verzamelen UDI’19 en Ajax zich rond de middenstip voor de huldiging van ‘Mister UDI’19’: Tiny Verhoeven. Hij neemt afscheid als speler van het eerste elftal. Om Tiny te huldigen sluit Pluvius de hemelpoorten: het wordt droog. De paraplu’s kunnen dicht en iedereen gaat er eens goed voor zitten of staan. De Ajax-show kan beginnen. Het loopt echter een beetje anders. De sterren uit de hoofdstad bewegen zich als mooi-weer-voetballers over het veld. Geen oogstrelende acties, geen doelpuntenfestival en geen weergaloze show. Nee, UDI’19 houdt gemakkelijk stand tegen

UDI’19 meet zich met topclubs


104 rksv UDI’19/BeterBed 1919 - 2009 105Veteranenteam vaak nieuw leven ingeblazen

Nieuw levenEind jaren zestig werd de veteranencompetitie nieuw leven ingeblazen. Op 5 maart 1966 boekte het veteranenteam van UDI’19 een historische zege op Blauw Geel. Met 10-0 werden de Veghelaren van het veld geveegd. Het bleek dat seizoen de enige nederlaag te zijn voor Blauw Geel. Voor het seizoen 1977/1978 was UDI’19 10 bedoeld als veteranenelftal. Er werd gesleuteld aan de formule voor toelating in de toekomst om te komen tot een sterk representatief veteranenelftal. Sterk was het team zeker: het werd gelijk kampioen. ‘Kwaliteit’ verloochent zich niet en dat bleek het geval te zijn: vele jongere tegenstanders moesten het loodje leggen op basis van techniek en spelinzicht. Na het behalen van de titel werden de ‘dartele’ oudjes – het grootste gedeelte van het elftal was de 40 al ruim gepasseerd – gefêteerd door enkele enthousiaste echtgenoten van spelers.

VeteranentoernooiHet jaarlijks door UDI’19 georganiseerd veteranentoernooi stond bol van sportiviteit en gezelligheid. Teams vanuit de (verre) omgeving kwamen graag naar Uden. Alleen de weergoden

konden roet in het eten gooien. Eenmaal werd het toernooi ‘uitbesteed’. In 1994 was er aan de Parklaan geen ruimte voor het toernooi wegens de vele activiteiten in het kader van het 75-jarig jubileum. Zustervereniging FC Uden was zo vriendelijk haar velden ter beschikking te stellen.

VeteranencompetitieNa het vieren van het millennium werd het stil rond de veteranen. Totdat in 2006 in De Voorzet een oproep verscheen voor het oprichten van een veteranenteam. Leden van 35+ konden hieraan deelnemen. Het team ging - als enig seniorenteam - op zaterdagmiddag zijn wedstrijden spelen in de veteranencompetitie afdeling Zuid 2. Qua resultaten begon het team wat voorzichtig: ‘de kat uit de boom kijken’ noemen ze dat ook wel eens. Maar toen men eenmaal het goede teamgevoel kreeg, kwamen ook de resultaten. Soms geweldig, soms teleurstellend, dan weer onverwacht positief, dan weer verwacht negatief. De oudere jongeren kennen ongetwijfeld nog de voetbalstrips van Kick Wilstra, de wondermidvoor. Bij de veteranen spelen dat soort types in elke linie. Je wordt bij tijd en wijle niet alleen verrast door de acties van

de tegenstander, maar evenzoveel keren is het een teamgenoot die je volledig op het verkeerde been zet. Winnen in de uitwedstrijd bij Volkel (én dus ook bij Moeke Peereboom) wordt gemakkelijk gevolgd door een zeperd tegen Erp thuis, terwijl men uit bij Erp een schitterende 1-1 behaalde.

VerrijkingVeteranenvoetbal bij UDI’19 heeft de vereniging verrijkt met een fantastische mogelijkheid op zaterdagmiddag voetbal te bedrijven van een ongekend niveau, zowel in de plus als in de min. Ook het lessen van de dorst verhindert op geen enkele wijze de mogelijkheden die de teamleden hebben om hun zondag in te vullen: kerkbezoek, een partijtje tennis, een lekker fi etstochtje, met de familie op stap: noem maar op.

De spelers kunnen bevestigen dat alles mogelijk is op zondag, als je op zaterdag voetbalt bij de veteranen van UDI’19. Het zal duidelijk zijn: het team speelt voetbal om te winnen, maar het is belangrijker om lekker te spelen. Het zal niemand verbazen dat de teamgeest gevoed wordt door drie helften: de eerste, de tweede en uiteraard de derde helft. In die laatste helft laten de UDI’19-veteranen ook nog eens de tegenstander meebetalen door hun deelname aan de ‘blinde pool’. De revenuen daarvan komen geheel ten goede aan de deelnemers van het veteranenvoetbal bij UDI’19. Wat is er mooier dan dat? Het veteranenteam anno 2007.

‘ In de laatste helft laten

de UDI’19-veteranen de

tegenstander meebeta-

len door hun deelname

aan de ‘blinde pool’.’

In de sport spreekt men over

veteranen wanneer men mensen

bedoelt die de sport beoefenen,

maar van zodanige leeftijd zijn dat

de prestaties achteruit gaan. De

ondergrens wat leeftijd betreft, is

sterk afhankelijk van de tak van

sport. Bij het voetbal ligt die grens

rond 35 jaar. Ook UDI’19 kent al

jaren deze groep ‘vedetten’.

???????????????????????????????????????????????????????????

Een Kick Wilstra in iedere linie

De eerste keer dat er bij UDI’19 sprake was van een veteranenelftal was in 1928. UDI’19 schreef bekerwedstrijden uit en één van de deelnemende teams dat meedeed, was het oud-elftal van het vroegere UDI’19. De beker werd gewonnen door een combinatie uit Veghel. Het veteranenkorps van UDI’19 werd vierde. Het elftal zag er als volgt uit:

Doel: H. v. Elk, Rechtsback: Jac. v. Oers, Linksback: Fr. V. Grinsven, Rechtshalf: C. Ebben, Midhalf: J. v. Stokkum, Linkshalf: W. Boonarts, Rechtsbuiten: J. Courtens, Rechtsbinnen: Jan Hoefs, Middenvoor: H. v. d. Elzen, Linksbinnen: A. Stokkum, Linksbuiten: E. Hendriks, Reserve: M. v. d. Heuvel.

KomischDat waar de veteranen echt niet voor staan, namelijk ‘komisch’, is wél de betiteling van de 22 veteranen die UDI’19 1 huldigden in 1933 voor het behaalde kampioenschap.

De krant berichtte als volgt:


Zaterdag 3 november 1973 zwarte bladzijde in UDI’19 geschiedenis

Mill om te kijken waar de rest bleef. Het was inmiddels rond de klok van half zes en ‘t begon al donker te worden. Bij de Middenpeelweg aangekomen zagen we in de verte een groot aantal blauwe zwaailichten, mijn hart begon sneller te kloppen. Een agent verbood ons verder te rijden, omdat er een ongeluk was gebeurd. De auto werd aan de kant geparkeerd en we zetten ‘t op een lopen richting plek van het on-geval. Na een tijdje, ‘t leek wel een uur, kwamen we daar aan.

We troffen er een chaos. Ziekenwagens reden af en aan. Toen alle gewonden waren afgevoerd naar diverse ziekenhuizen in de omgeving, hoorde ik pas dat drie personen het ongeluk niet hadden overleefd. Op dat ogenblik drong de omvang van het ongeluk pas echt tot me door. Vanaf dat moment is alles in een roes aan me voorbijgegaan.”

Verdriet”Het nieuws verspreidde zich erg snel. Via de radio en tv was iedereen snel op de hoogte van dit verschrikkelijke ongeluk. De klap kwam in de Udense gemeenschap hard aan, alle wereldproblemen werden enkele dagen naar de achtergrond verdrongen. Al snel werden de namen van de overledenen bekendgemaakt:

Leider: Ief van Dalen

Keeper: Jos Verhoeven

Verdediger: Geert van der Aalst

Over de toestand van de gewonde jongens heerste lang onzekerheid. Eén van hen was er slecht aan toe. Vanwege hersenletsel heeft hij lange tijd in het ziekenhuis door moeten brengen. De dagen na het ongeval stonden in het teken van het bezoeken van de getroffen families. Ook werden de jongens in de ziekenhuizen opgezocht, daarvoor kon zelfs de autoloze zondag geen belemmering zijn. De begrafenis, een paar dagen later, heeft diepe indruk op mij gemaakt. Zoveel verdriet heb ik nadien gelukkig nooit meer gezien. Gedurende die dag heb ik ervaren dat de club UDI’19 een vereniging is, die lief en leed met elkaar weet te delen. Troostende woorden en er ook zijn voor elkaar op die moeilijke momenten. Deze kleine dingen tonen het ware gezicht van een echte vereniging.

Daarom verdient deze herinneringspagina volgens mij een ereplaats in dit jubileumboek.”

Ter afsluiting een gedicht uit die tijd, gevonden in de UDI’19-archieven. De schrijver ervan is mij helaas niet bekend:

Daar staan we nu met veel verdrietWe begrijpen het allemaal nietIef, Jos en Geert gingen van ons heenWe geloofden het niet, neeZe werden van ons weggeruktNa een sportmiddag werd hun busje in elkaar gedruktToch moet iedereen het weten:Ief, Jos en Geert, we zullen jullie nooit vergeten

113

‘ De klap kwam in de Udense gemeenschap hard aan,

alle wereldproblemen werden enkele dagen naar de

achtergrond verdrongen.’

”Die middag vertrok men per busje en een personenauto van grensrechter Jan Kardol richting Mill. Die dag mocht nog gereden worden, een dag later, zondag 4 november, zou de eerste autoloze dag plaatsvinden. Dit was een maatregel, genomen vanwege de oliecrisis, die in die dagen het wereldnieuws beheerste.”

Zwaailichten”Na een spannende wedstrijd maakten de jongens zich op voor de terugreis naar ons clubhuis om daar, zoals gebruikelijk, nog even na te kletsen over de gespeelde wedstrijd. In de kleedkamer kregen de spelers te horen dat de eerste spelers die omgekleed waren, alvast met

de personenauto naar Uden zouden vertrekken. De overige jongens zouden met het busje gaan. Ik nam plaats in de auto. In Uden aangekomen duurde het wachten op de rest van het team wel erg lang. Iemand in het clubhuis opperde dat het busje misschien wel motorpech kon hebben. Hij bood mij aan om samen terug te rijden naar

In het UDI’19-jubileumboek mag een zwarte bladzijde niet ontbreken, want een periode

van 90 jaar kent ook zijn droevige, dieptrieste momenten. De allerzwartste dag in de

geschiedenis van deze vereniging vond plaats op zaterdag 3 november 1973. De A1,

toen nog gewoon UDI’19 A genaamd, moest die dag op bezoek bij Juliana in Mill.

Leider Ief van Dalen had te maken met wat afmeldingen, maar na wat bellen lukte het

hem enkele spelers te lenen van het tweede A-team. Eén van de betrokkenen van die

bewuste novemberdag, Kees van der Wijst, vertelt over deze zwarte UDI’19-bladzijde.

Herinnering aan een trieste novemberdag

112

‘ Op dat ogenblik drong

de omvang van het

ongeluk pas echt tot

me door.’


158 rksv UDI’19/BeterBed 1919 - 2009 159UDI’19 en de lagere seniorenelftallen

Indeling in selectiesUDI’19 groeit uit zijn jasje. Met ingang van het seizoen 1980/1981 kent de seniorenafdeling een A- (UDI’19 1 en 2), B- (UDI’19 3 en 4), C- (UDI’19 5 tot en met 9) en D-selectie (UDI’19 10 tot en met 14). Iedere selectie heeft een eigen trainer. Alleen de D-selectie heeft er geen. De opkomst daar is niet zo groot en men wil meetrainen

met de C-selectie. Deze laatste groep is hier niet blij mee. De D-groep wordt verbannen naar het gravelveld en voelt zich gediscrimineerd. “Waarom mogen de andere selecties wel op

gras trainen en wij niet,” is een veel gehoorde opmerking.

Goede en slechte resultatenHet vinden van geschikte trainers voor de diverse selecties geeft grote problemen voor het seniorenbestuur. In 1991 vinden zij H. Weyde bereid de trainingen voor de lagere elftallen te verzorgen. Hij krijgt de taak spelers van UDI’19 4 tot en met 18 nog iets bij te brengen. Het niveauverschil is echter te groot. Daar waar UDI’19 4 dat seizoen degradeert, vieren UDI’19 8, 12 en 16 een kampioenschap. Dré Verhoeven komt in 1993 als trainer van de lagere senioren. Hij krijgt 16 elftallen onder zich. Het 12e, 14e, 16e , 17e en 19e worden kampioen. Voorwaar geen slecht resultaat.

TrainerswisselingenGemiddeld doet UDI’19 met zo’n 17 herenteams aan de competitie mee. Nog steeds kennen de lagere senioren een A- en B-groep. Trainers hiervoor volgen elkaar snel op. In het seizoen 1998/1999 staat Tino van de Burgt voor UDI’19 4 tot en met 7 en Harold v.d. Nieuwenhof voor UDI’19 8 tot en met 17. In 2000 komt Cees van Schilt Tino vervangen.

“ Waarom mogen de

andere selecties

wel op gras trainen en

wij niet,” is een veel

gehoorde opmerking.

Het eerste lagere seniorenelftal (UDI’19 14) bij UDI’19 met shirtsponsor in 1997.

UDI 4 anno seizoen 82-83.

In 1946 doen UDI’19 2 en 3 lekker mee in de bovenste helft van de competitie. Het seizoen 1947/1948 brengt zowel voor UDI’19 3 als voor het nieuwe UDI’19 4 beslissingswedstrijden voor promotie. UDI’19 3 speelt in Boekel tegen Empel en wint met 4-2 en promoveert naar de 1e klasse Maasbuurt.

UDI’19 4 moet het opnemen ten DVG 2 uit Liempde. In een vooral van UDI’19-zijde zeer slecht en tactloos gespeelde wedstrijd lijdt het vierde elftal een onverwachte 4-0 nederlaag.

SportiviteitprijsAls het hoogste reserveteamn uit de Maasbuurt promoveert naar de ‘grote’ KNVB treden zij toe tot de 1e selectie binnen de vereniging. De lagere teams zijn dan UDI’19 3 tot en met UDI’19 7. Deze presteren naar hun kunnen. Gezamenlijk winnen zij echter in het seizoen 1974/1975 de sportiviteitprijs, toegekend door de scheidsrechtersvereniging Oss-Uden e.o. Deze prijs wordt toegekend aan de vereniging die in de wekelijkse beoordelingen door de scheidsrechters en de strafzaken van de afdeling de beste score haalt.

UDI’19 kent sinds jaar en dag ook lagere

seniorenelftallen. De term ‘lagere’ moet

natuurlijk wel in de tijd geplaatst worden.

Voor de Tweede Wereldoorlog zijn UDI’19

2 (sinds 1932) en UDI’19 3 (sinds 1934) de

lagere teams. Dat heeft alles te maken met

het aantal inwoners van Uden en het aantal

leden van UDI’19. Na de oorlog groeit Uden

en groeit UDI’19 evenredig mee.

UDI’19 15: kampioen seizoen 2007-2008.

UDI’19 groeit evenredig mee met Uden


1919 - 200990 jaar voetbalhistorie


90 Jaar RKSV UDI'19/Beter Bed

Documents

Transcript of 90 Jaar RKSV UDI'19/Beter Bed