5. Volkshotel architectuur en interieur...2014/05/04  · Interview met architect Steven...

2
Architectuur & INTERIEUR ARCHITECTUUR Volkshotel is gevestigd in het voormalige Volkskrantgebouw, een ontwerp uit de jaren zestig, open, optimistisch en functioneel. Met de opening in 1965 was dit het modernste krantenpand van Nederland. Het pand werd ontworpen door de gebroeders Kraaijvanger (in Amsterdam ook verantwoordelijk voor het ontwerp van de V&D vestiging aan het Rokin) en werd na opening al snel de ‘Witte Zwaan’ genoemd. Het ontwerp zat vol verwijzingen naar de functie van het pand. Zo was de gevel bekleed met 1,5 miljoen witte tegeltjes - ongeveer net zoveel tegels als er letters in een krant staan. De gevel was geïnspireerd op de voorpagina van een krant. De zeven verdiepingen verwezen naar de zeven verschillende tekstkolommen, met bovenaan de grote kop ‘De Volkskrant’. In de loop der jaren vielen de witte tegeltjes een voor een naar beneden. De gevel kleurde langzaam grijs. De Wibautstraat werd door velen de lelijkste straat van Amsterdam genoemd. De Witte Zwaan leek gevlogen. Van Volkskrantgebouw naar Volkshotel Na de verbouwing van het Volkskrantgebouw is het originele ontwerp zoveel mogelijk behouden gebleven. Architect Steven Steenbruggen heeft het pand aangepast aan de eisen van de nieuwe functie en de nieuwe tijd, zonder af te doen aan het oorspronkelijke ontwerp. De gevel is weer wit - ditmaal zonder witte tegels, maar met een speciale stuc laag opgebouwd uit honderdduizenden lijnen. De bovenste verdieping - waar ooit de journalistenkantine zat - is van het gebouw gehaald, om plaats te maken voor een volledig nieuwe, geïsoleerde clubruimte voor Club Canvas. Interview met architect Steven Steenbruggen

Transcript of 5. Volkshotel architectuur en interieur...2014/05/04  · Interview met architect Steven...

Architectuur  &    INTERIEUR

 ARCHITECTUUR Volkshotel is gevestigd in het voormalige Volkskrantgebouw, een ontwerp uit de jaren zestig, open, optimistisch en functioneel. Met de opening in 1965 was dit het modernste krantenpand van Nederland. Het pand werd ontworpen door de gebroeders Kraaijvanger (in Amsterdam ook verantwoordelijk voor het ontwerp van de V&D vestiging aan het Rokin) en werd na opening al snel de ‘Witte Zwaan’ genoemd. Het ontwerp zat vol verwijzingen naar de functie van het pand. Zo was de gevel bekleed met 1,5 miljoen witte tegeltjes - ongeveer net zoveel tegels als er letters in een krant staan. De gevel was geïnspireerd op de voorpagina van een krant. De zeven verdiepingen verwezen naar de zeven verschillende tekstkolommen, met bovenaan de grote kop ‘De Volkskrant’. In de loop der jaren vielen de witte tegeltjes een voor een naar beneden. De gevel kleurde langzaam grijs. De Wibautstraat werd door velen de lelijkste straat van Amsterdam genoemd. De Witte Zwaan leek gevlogen. Van Volkskrantgebouw naar Volkshotel Na de verbouwing van het Volkskrantgebouw is het originele ontwerp zoveel mogelijk behouden gebleven. Architect Steven Steenbruggen heeft het pand aangepast aan de eisen van de nieuwe functie en de nieuwe tijd, zonder af te doen aan het oorspronkelijke ontwerp. De gevel is weer wit - ditmaal zonder witte tegels, maar met een speciale stuc laag opgebouwd uit honderdduizenden lijnen. De bovenste verdieping - waar ooit de journalistenkantine zat - is van het gebouw gehaald, om plaats te maken voor een volledig nieuwe, geïsoleerde clubruimte voor Club Canvas.

Interview met architect Steven Steenbruggen

     

 

Architectuur  &    INTERIEUR

 Interieur Bas van Tol van ontwerpbureau Müller Van Tol (o.a. bekend van Club 11 en Club Trouw) is verantwoordelijk voor het interieur van het Volkshotel. Van Tol heeft zich in het ontwerp laten inspireren door de omgeving van het pand, de geschiedenis van het pand, en de geschiedenis van de krant: de wereld van papier, inkt en fotografie. Zo zijn de hotelmuren voorzien van met de handgemaakt zeefdrukken van uitvergrote krantenfoto’s en zijn de gangwanden bedekt met uitvergrote zwart-witfoto’s uit het archief van de Volkskrant. Foto’s van gewone mensen uit tegendraadse maatschappelijke bewegingen, zoals de provo’s uit de jaren ‘60, hippies uit de jaren ‘70 en krakers uit de jaren ‘80. De kamers zijn ingericht met veel gebruik van staal, glas, hout en beton. De omgeving en het uitzicht van het gebouw speelt een belangrijke rol in het ontwerp. Het kamerbreed uitzicht op de stad staat centraal; de houten omlijstingen van de kamerbrede ramen zijn breed genoeg om in te zitten of om aan te werken.

 Interview met interieurarchitect  Bas van Tol

 

 

Op bezoek bij interieurbouwer  Van der Plas