40 jaar bruisend CLT

Inleiding .............................................................................................................................................. 2

De eerste directeur over het onstaan, Urbaan Van Ermen ................................................ 3 En toen schoot plots een nieuwe « levende-‐talen » scheut ......................................................... 3 Synopsis in English ................................................................................................................................... 3

Van twijg naar volle wasdom, Bart Van Thielen ................................................................... 4 Een succesverhaal ..................................................................................................................................... 4 In servicebegeleiding ............................................................................................................................... 4 Team teaching ............................................................................................................................................ 5 Een eigen huis ............................................................................................................................................. 5 Communicatief talenonderricht ........................................................................................................... 5 Het Europees referentiekader .............................................................................................................. 6 Verdere professionalisering .................................................................................................................. 6 Gecombineerd onderwijs ....................................................................................................................... 7 Besluit ........................................................................................................................................................... 7 Synopsis in English ................................................................................................................................... 7

In begeleiding, Joachim Quartier ............................................................................................... 9 Getuigenis van een trainee .................................................................................................................... 9 Synopsis in English ................................................................................................................................... 9

Geco of Gecombineerd Onderwijs op het CLT: een formule die aanslaat, Hilde Weyen ............................................................................................................................................... 10 Synopsis in English ................................................................................................................................. 11

Learning and teaching for tomorrow today…een snelle blik om de deur van het lesgeverslokaal, Marleen Vanderheiden .............................................................................. 12 Synopsis in English ................................................................................................................................. 13

Van floppy disk naar iPad : ICT op het CLT, Christine Vanhooteghem ....................... 15 Synopsis in English ................................................................................................................................. 16

De slagroom op de taart, cursiste Greet Merckx ................................................................ 17 Synopsis in English: the icing on the cake ....................................................................................... 18

Het secretariaat: een duizendpoot ......................................................................................... 19 Synopsis in English ................................................................................................................................. 19

Een jaar ervaringen aan het CLT -‐ Bart Spanhove (Duits, 4de jaar) ............................ 20 Synopsis in English ................................................................................................................................. 21

MIJN KEUZE VOOR CLT – Vincent Kortleven, lesgever Frans en adjunct-‐directeur 22 Synopsis in English ................................................................................................................................. 23

Passie, ook al in de jaren ’80. Een cursist Spaans getuigt. .............................................. 24 Synopsis in English : Those were the days! .................................................................................... 25

Inleiding

Vorig jaar vierde CLT zijn 40ste verjaardag. Een heel jaar lang brachten we dit in de kijker d.m.v. een reeks activiteiten. Zo was er het filmfestival in 18 talen i.s.m. Cinema Zed, CLT zingt, een internationale hapjes week, een sponsorloop en een opendeurdag. De kleurrijke CLT mappen van de cursisten doken overal op in Leuven en ver er buiten. We sloten het jaar af met een symposium ‘Talen in Actie’ .

We ontvingen ook veel teksten, van jullie, onze cursisten, van de 3 directeurs, de talrijke lesgevers, de mentoren … Samen vormen deze teksten een mooi getuigenis van wat er reilt en zeilt in ons centrum. En de rode draad, van in den beginne, is een breedgedragen passie voor taal

De eerste directeur over het onstaan, Urbaan Van Ermen

En toen schoot plots een nieuwe « levende-talen » scheut

In 1973 werd het Centrum voor Levende Talen vzw (CLT) afgesplitst van het interfacultair Instituut voor Levende Talen (ILT °1965) dat nadien o.l.v. prof. L.K. Engels verder zou blijven instaan voor enerzijds de gespecialiseerde taalcursussen in de faculteitsprogramma’s buiten de faculteit Wijsbegeerte en Letteren en anderzijds voor Nederlandse Taalbeheersing en Nederlands voor Anderstaligen.

Die afsplitsing was noodzakelijk geworden wegens de forse aangroei van het aantal ‘vrije studenten’ – d.w.z. niet-‐universiteitsstudenten – in het ILT en omwille van het feit dat volgens de in 1971 gestemde wet Claes-‐Hurez daarvoor geen universiteitstoelagen meer konden ontvangen worden. Rector P. De Somer steunde voluit dit initiatief. Door de ruimdenkendheid van de toenmalige minister van Nationale Opvoeding, Herman Decroo, werd de oprichting van het CLT mogelijk en werden vervolgens in de periode 1974-‐78 de eerste tien taalleergangen ministerieel erkend en gesubsidieerd.

Het toenmalige klimaat van ‘democratisering van het onderwijs’ en het feit dat de Leuvense universiteit zich mee garant stelde voor de ruimtelijke en materiële uitrusting en de kwaliteit van de praktisch gerichte CLT-‐taalleergangen maakten die uitzonderlijke en gunstige ministeriële beslissing haalbaar in het kader van het Onderwijs voor Sociale Promotie!

Omwille van dat alles kon het CLT in zijn oprichtingsjaar reeds van start gaan met 715 studenten en bleef er aanvankelijk een zeer nauwe bestuurlijke, logistiek-‐didactische, administratieve en organisatorische band bestaan met het ILT. In die beginperiode sprak men dan ook in Leuven en omstreken over ‘studeren aan Levende Talen’ want niet zovelen kenden binnen en buiten de universiteit het precieze verschil tussen ILT en CLT, maar feit is dat het CLT vanaf het begin een van de grootste, beste en meest dynamische studiecentra voor taalverwerving van het land werd en nog steeds is …

Urbaan Vanermen, directeur CLT 1973-‐84

Synopsis in English CLT’s first principal (1973-‐84) , Urbaan Vanermen, relates how CLT was founded as an offshoot of ILT when the latter could no longer meet the demands of an increasing number of non-‐university students. In its first year CLT recorded 715 students and between 1974 and 1978 trainings in 10 foreign languages were recognized by the government and received funding. The university contributed towards the provision of teaching space and equipment and the close cooperation between CLT and the Alma Mater resulted in high quality practical language courses.

Van twijg naar volle wasdom, Bart Van Thielen Na een periode van constante groei werd het CLT bij het begin van de jaren tachtig geconfronteerd met een aantal problemen. Sommige waren luxeproblemen, het gevolg van het grote succes van de leergangen, andere waren onvoorzien en zorgden dus voor de nodige verrassingen.

Een succesverhaal Een eerste probleem was de spectaculaire toename van het aantal cursisten, een fenomeen dat plots explosief uit de hoek kwam. In acht jaar tijd was het cursistenaantal verdubbeld tot 1500, maar de volgende vijftien jaar zou dat aantal nog eens verdrievoudigen tot meer dan 4500. Reeds vóór de officiële oprichting van het centrum als school voor sociale promotie werd daarom gebruik gemaakt van een numerus clausus. Wie eerst komt eerst maalt. Resultaat was dat er altijd al

wachtlijsten waren en heel wat kandidaat cursisten niet aan hun trekken kwamen. Vooral de avondcursussen stonden onder druk. Nu was de vraag echter van die aard dat niet alleen tientallen kandidaten stonden te drummen voor één enkele avondgroep, maar dat bovendien de andere groepen in dag-‐, vooravond-‐ en zaterdagonderwijs met gelijkaardige problemen te kampen hadden. Uitbreiding van het aanbod drong zich op. Uitbreiding van het aanbod impliceert automatisch uitbreiding van het personeelsbestand en van de infrastructuur. Op zich was het eerste niet onoverkomelijk. Het aanbod van pas afgestudeerde leraren was zeer groot. Keuze te over dus, maar zo eenvoudig was het niet. Kwalitatief hoogstaand onderwijs veronderstelt ervaren, onderlegde leraars en leraressen. Daarom werd van bij de oprichting van het CLT geopteerd voor de inschakeling van personeelsleden die zorgvuldig werden geselecteerd op basis van hun ervaring en een stevige reputatie als leraar. Dat waren hoofdzakelijk ‘cumulards’. Ze deden het werk aan het CLT in bijambt. En precies nu besliste de minister van onderwijs om de cumul af te schaffen. Zo wilde hij de boomende nieuwe generatie leerkrachten meer kansen bieden op de arbeidsmarkt. Het was voortaan niet meer mogelijk om meer les te geven dan een voltijdse betrekking. En wie verworven rechten had werd financieel sterk ontmoedigd om nog langer bij te klussen. De leegloop was zeer groot en de instroom van onervaren pas afgestudeerde leerkrachten idem dito. Om dit probleem aan te pakken werd vanaf 1986 een vorm van in servicebegeleiding geïntroduceerd.

In servicebegeleiding In servicebegeleiding of ‘peer coaching’ is nu een ruim verspreid gegeven. Toen was het nagenoeg onbestaand. In samenwerking met de kleine groep ervaren personeelsleden die gebleven waren, werd een intensief inloopprogramma uitgewerkt waarbij nieuwkomers gedurende de eerste twee jaar van hun verblijf aan het CLT intensief werden begeleid door een ervaren collega van een andere taalgroep. Hierdoor kwam het zwaartepunt op taaldidactiek te liggen en niet op de specifieke vakdidactiek en vakinhoud. Om ook die laatste te ondersteunen werd de begeleiding uitgebreid met een uitvoerig hospiteerluik. In het bijzijn van de mentor werden op gerichte wijze lessen bijgewoond bij en nadien besproken met vakcollega’s van de nieuweling. Dit systeem werd in de loop der jaren en in onderlinge samenwerking met alle betrokkenen voortdurend geëvalueerd en verfijnd en loopt tot op vandaag verder door.

Team teaching De druk op de infrastructuur had als eerste gevolg dat werd gewerkt met klassen van maximaal veertig cursisten. Veertig was immers de maximum capaciteit van een talenpracticum, in latere uitvoeringen gereduceerd tot vijfendertig en tot dertig. Die aantallen stonden uiteraard haaks op de didactische aanpak. Vooral interactie en spreekvaardigheid bleken moeilijk te realiseren in grote groepen. Om hieraan te verhelpen en om andere specifieke noden van heterogene groepen op te vangen werd de ‘team teaching’ ingevoerd. Team teaching is een werkvorm waarbij een groep gedurende één derde van de leertijd wordt ontdubbeld. Een extra leerkracht neemt dan de helft van de groep van de titularis over. De activiteiten per groep kunnen zeer uiteenlopend zijn. Ze worden aangepast in onderling overleg tussen de beide vakcollega’s en in functie van de noden van het ogenblik en van de respectieve cursisten. Conversatieoefeningen nemen echter een belangrijke plaats in.

Een eigen huis

Team teaching kan dan al een adequaat didactisch antwoord bieden op een specifieke leernood, het lost de druk op de infrastructuur niet op, wel integendeel. En wie zegt infrastructuur zegt niet alleen voldoende leslokalen, maar vooral voldoende geschikte lokalen, aangepast aan de functie die ze hebben in het steeds groeiende en dus complexere raderwerk van taken en specialisaties. De KU Leuven beschikte zelf niet over die infrastructuur en kon, omwille van haar specificiteit en eigen prioriteiten, geen garantie bieden op beterschap in de nabije toekomst.

Een uitbreiding naar het volwassenenonderwijs van de mogelijkheid tot gesubsidieerde scholenbouw bracht de oplossing. De universiteit stelde het vroegere Fysiologiegebouw ter beschikking, een afgeschreven en totaal ongeschikt gebouw dat echter geleidelijk aan terug in dienst was genomen om de hoogste nood aan lokalen te lenigen. De vernieuwbouw werd voltooid in 1995: een eigen gebouw, een volwaardige infrastructuur met lokalen en talenpractica ingericht ten behoeve van een modern communicatief talenonderricht.

Communicatief talenonderricht Een communicatieve aanpak van het talenonderricht stelt communicatie in de doeltaal centraal. Taal kan je bestuderen als een studieobject, maar de essentie van taal is en blijft communicatie. Geen taal zonder communicatie. In theorie is die aanpak een correctie op het baanbrekende werk van Chomsky over de universele aangeboren grammatica die alle menselijke wezens gemeenschappelijk hebben en daarvan afgeleid de notie van de ‘linguistic competence of the ideal native speaker’. Ieder van ons heeft een ‘spontane’ kennis van zijn eigen taal, deels aangeboren, deels al doende verworven in een eigen talig milieu. De communicatieve aanpak plaatst de doeltaal die men wil verwerven centraal als doel en als middel om dat doel te bereiken. Daarom wordt van bij het prille begin in de doeltaal gewerkt, met authentiek materiaal. De cursist ondergaat niet, maar neemt actief deel aan het proces van taalverwerving. Zijn of haar informatie is essentieel voor de ontwikkeling van het lesgebeuren. Dit heeft zo zijn consequenties. Kennis van de taal is niet meer het ultieme paradigma, maar wel het gebruik van die taal. Kennis is niet onbelangrijk, maar ze is ondersteunend en slechts relevant in functie van de specifieke taalnoden van het individu in een specifieke situatie. Het is dus noodzakelijk om het taalniveau en de vorderingen van de cursist te evalueren vanuit de

verworven vaardigheden. Hoe communiceert hij of zij in de doeltaal? Wat kan hij of zij doen met de nieuw verworven taal? Onderdompeling is daarbij een essentieel gegeven. Op het beginniveau staat de luistervaardigheid centraal: de leerder wordt zoveel mogelijk geconfronteerd met de doeltaal in een normale context, precies zoals een baby die dag aan dag in het eigen leefmilieu wordt ondergedompeld in een taalbad. De immersieklassen die vandaag de dag her en der in het Vlaamse onderwijslandschap opduiken zijn een ontwikkeling van die aanpak (CLIL = Content and Language Integrated Learning): het gebruik van vreemde talen voor het onderwijs van specifieke vakken in plaats van de moedertaal (of gangbare onderwijstaal). De communicatieve aanpak staat centraal in de CLT-‐aanpak, maar wordt aangevuld met methoden en technieken die hun deugdelijkheid hebben bewezen, dit om de lacunes op te vangen die ontstaan door de specifieke context. Een lesavond per week is natuurlijk onvoldoende om een permanente onderdompeling te verzekeren. Bovendien heeft ieder individu een eigen leerstijl. Redenen te over dus om te blijven sleutelen aan het eigen onderwijs.

Het Europees referentiekader Hoe meet je taal? Welke toetssteen, welk meetinstrument gebruiken? Jarenlang bleek dit een niet eenvoudige zaak. En de inschatting van wat elementaire, praktische of gevorderde kennis inhield, was erg vaag en fluctuerend. Omdat het voor de Europese burger van essentieel belang is om binnen (en buiten) Europa goed te functioneren en correct te communiceren, was het noodzakelijk dat beleidvoerders en specialisten onderwijs over een instrument konden beschikken dat hun toeliet de respectieve taalniveaus exact te bepalen, maar ook het onderwijs en de evaluatie op elkaar af te stemmen. Een eerste stap was de invoering van een drempelniveau (le niveau seuil, the threshold level), het niveau van beperkte talige zelfstandigheid dat een individu toelaat om in beperkte mate, maar wel volledig zelfstandig, in de doeltaal te functioneren in het bewuste taalgebied. De echte doorbraak kwam er toen in de schoot van de Raad van Europa het Europees referentiekader werd ontwikkeld: ‘the Common European Framework of Reference for Languages: Learning, Teaching, Assessment. Niet alleen werden alle niveaus van taal duidelijk gedefinieerd, maar voor alle vaardigheden werden per niveau descriptoren ontwikkeld die zo nauwkeurig mogelijk beschrijven wat van de leerder of spreker van een taal wordt verwacht, onafgezien of het nu gaat over een native speaker of niet. De implementatie van dit referentiekader werd een belangrijk project dat binnen het CLT voor een belangrijke omwenteling zorgde.

Verdere professionalisering Dit project en de andere nieuwe uitdagingen die zich aandienden maakten de nood duidelijk aan een gepaste omkadering en sturing. Gerda Mispelter (didactiek) en Christine Vanhooteghem (nieuwe media) werden in nauwe samenwerking met de directie de drijvende krachten achter een verdere professionalisering. Op basis van het Europees referentiekader werden eigen leerplannen ontwikkeld voor elk van de aangeboden talen. Die leerplannen werden aangevuld met aangepaste lijsten noties (woordenschat) en functies (grammatica) in de doeltaal. Zo werd het mogelijk om de descriptoren per niveau en per vaardigheid om te zetten in taal. Dit proces stelde het lesgevend corps in staat om van binnen uit vertrouwd te worden met het referentiekader en was een belangrijk hulpmiddel voor het ontwikkelen van een eigen evaluatieapparaat en aangepaste syllabi.

Die nieuwe toetsen en syllabi werden ondersteund door de nieuwe media. Interactieve oefeningen online werden uitgewerkt ter ondersteuning van de bestaande syllabi. Een performant softwarepakket werd ontwikkeld dat de aanmaak van die oefeningen niet alleen vergemakkelijkte, maar vooral de mogelijkheid bood en biedt om origineel en echt communicatief materiaal ter beschikking te stellen. Eigen plaatsingstoetsen werden elektronisch aangeboden en in het verlengde van die ontwikkelingen werden uiteindelijk en tot eenieders voldoening de hele administratie en de vroeger toch wel omslachtige inschrijvingsprocedure geautomatiseerd.

Gecombineerd onderwijs De quasi onbeperkte mogelijkheden van het internet leidden bijna vanzelf naar de idee van het afstandsonderwijs, maar niet in zijn extreme vorm. Een taal leer je niet enkel van op afstand, maar ook in contact. Interactie, en vooral mondelinge communicatie maken noodzakelijk deel uit van het taalverwervingsproces. Om de voordelen van beide leervormen te combineren werd het gecombineerd onderwijs ontwikkeld. In eerste instantie was het aanbod beperkt maar het wordt sindsdien geleidelijk verder uitgebreid.

Besluit Bij de oprichting van het CLT had de KULeuven een dubbele bedoeling. In de eerste plaats wilde ze een betaalbaar aanbod aan kwaliteitsvolle taalleergangen buiten het curriculum verzekeren voor de eigen studenten en het universitair personeel, anderzijds wilde ze haar maatschappelijke rol vervullen in de regio en via het talenonderwijs ‘aan sociale promotie doen’. De universiteit is in haar opzet ten volle geslaagd: het aandeel van de universiteitsstudenten aan het CLT is de afgelopen decennia gestegen van 25 tot meer dan 40 procent. Het aandeel van het universiteitspersoneel inclusief doctoraatsstudenten maakt 10 tot 15 procent uit van de cursisten. Het aandeel van cursisten uit de (ruime) regio is rond het jaar 2000 geleidelijk afgenomen, maar stijgt opnieuw fors. Bovendien zijn de klassen een proeve van de samenleving, niet alleen lokaal, maar dankzij de aanwezigheid van cursisten uit een honderdtal landen ook internationaal. Het zijn allemaal vrije burgers, elk met hun eigen geschiedenis, hun eigen cultuur, hun eigen opvattingen. Ze komen alle aan bod. Taal is communicatie. Mensen met elkaar in contact brengen en op een constructieve manier, in dialoog, levenslang en levensbreed laten leren, ook dat is eigen aan het Centrum voor Levende Talen. De kleine twijg van weleer is een forse boom geworden waarin vele vogels hun nest hebben gevonden.

Synopsis in English A shoot growing into a mighty tree Bart Van Thielen (principal 1984 – 2010) relates how the CLT population grew to 4,500 students over a period of 23 years. How students had to queue and a numerous clausus system had to be installed. How the number of courses and languages on offer steadily increased as did the number of new teachers. How CLT was one of the first schools to set up a mentoring system to coach these newcomers. A system of team teaching was introduced to allow more speaking practice in large classes and address other specific needs in heterogeneous groups. In 1995 CLT moved to its present location, with teaching rooms and language labs adapted to the demands of modern communicative language teaching. He moves on to the didactic principles CLT adheres to such as the importance of using the target language right from the beginning, the use of authentic materials and the fact that knowledge is important in the language learning process but only to the extent that it contributes to skill.

He describes how the publication of the Common European framework for languages prompted the development of the CLT curricula and evaluation criteria and how the arrival of the internet has created many student-‐friendly opportunities such as online placement tests and registration facilities , interactive exercise and blended learning courses . CLT, with its students from various backgrounds is a microcosm of society at large. Language builds bridges between people. CLT fosters dialogue between them and lifelong learning.

In begeleiding, Joachim Quartier

Getuigenis van een trainee Bevlogenheid. Als er één begrip is waar ik duidelijk de betekenis nog niet van kende, dan is het wel bevlogenheid die binnen het CLT de dans leidt. Hoewel ik al een tijdje lesgeef, sijpelde dit begrip pas echt door toen ik voor het eerst in mijn carrière door zo’n onbezonnen opportuniteiten werd omringd. Ze presenteerden zich al in allerlei vormen. Quasi altijd vrouwelijke; maar dat nemen we erbij. Met graagte. Of het nu ging om collega’s die zonder morren iemand opvangen, samen gericht aan materiaal werken – en dat ook delen -‐ of een secretariaat dat mij steevast wegwijs maakte in het

onvermijdelijke kluwen van administratie en interne regelingen: ik voelde mij nooit verloren. Een persoonlijke mentor en een oprecht geïnteresseerde directie waren eigenlijk gewoon de kers op de taart. Niet alleen omdat ze me enkele keren bezochten en op weg zetten, maar vooral omdat ze mij gewoon eerlijk vertelden waar het op stond. En verder altijd een

constructieve oplossing achter de hand hadden, waardoor ik nooit het gevoel had moedeloos achter te blijven. En had ik op een blauwe maandag dat overweldigend gevoel al eens, dan stond een schare bezorgde collega’s altijd voor mij klaar. Dit jaar heb ik dus bijzonder veel steun ontvangen; steun die veel verder ging dan een willekeurig opgelegde begeleiding. Eentje die niet altijd netjes binnen de lijntjes kleurt. Eentje die misschien hard overkomt, maar die des te preciezer doel treft. En vooral eentje die uniek is. Had ik dan het gevoel dat ik dit jaar begeleid werd? Nee, dit jaar had ik niet echt het gevoel te moeten werken in een school. Dit jaar kwam ik gewoon thuis. Joachim Quartier

Synopsis in English Joachim Quartier has been a teacher of Dutch and English for quite a while and recently took up teaching hours at CLT. He describes how he was struck by the ‘drive’ that characterizes CLT at various levels: the drive displayed by his colleagues collaborating on course materials and sharing them, by the office staff always keen to help out with administrative documents and regulations, by his personal mentor and by his principal, giving honest and constructive feedback. He concludes that this support and coaching are pretty unique and how it all felt like coming home.

Geco of Gecombineerd Onderwijs op het CLT: een formule die aanslaat, Hilde Weyen

Sinds dag 1 aan het CLT (lees : september 1994) ervaar ik enorm veel respect en bewondering voor onze cursisten die hun studies, job en/of gezinsleven combineren met het leren van een taal. Ook voor hen die zich vaak vijftig, zeventig of meer kilometers verplaatsen, speciaal om naar de les te komen aan het CLT, neem ik mijn hoed af.

Het is zó jammer wanneer een cursist zich genoodzaakt ziet om af te haken omwille van een verhuis, andere werkuren, scheiding, extra zorg voor de kinderen en/of hulpbehoevende ouders of bijvoorbeeld een opdracht of stage van meerdere maanden in het buitenland.

Voor hen biedt de geco-‐formule de welgekome flexibiliteit om toch bij te blijven. Daarnaast biedt gecombineerd onderwijs, naar mijn aanvoelen, ook voordelen voor zowel cursisten die vlot als minder vlot een taal leren. Voor de snelle leerder is geco tijdbesparend. Voor diegenen voor wie het leren van een taal minder evident is, biedt geco het voordeel van de optimale beschikbaarheid. Je kan de online oefeningen immers maken waar je maar wil, wanneer je wil en zo vaak je wil. De geco-‐lesgever heeft zicht op de vorderingen van de cursist en zorgt, waar nodig, voor advies op maat.

De ervaring (met geco Portugees, sinds 2011) heeft me geleerd dat de behaalde resultaten van de geco-‐cursisten telkens weer bijzonder goed zijn en dat zij na de lange zomervakantie vaak meer en correctere actieve kennis van de taal overhouden dan cursisten die de parallelle jaarcursus volgden. Ik vermoed dat dit te maken heeft met het feit dat geco-‐cursisten meer zelfdiscipline en inspanning aan de dag leggen om zich voor te bereiden op de contactlessen, waardoor de verworven kennis terecht komt in het langetermijngeheugen.

In elk geval, ik ben een grote fan van de geco-‐formule en vond het, enkele jaren geleden, belangrijk om mee op de kar te springen van deze toepassing van moderne technologieën in het taalonderwijs. Enerzijds om mee te zijn met de tijd en anderzijds omwille van de vele voordelen voor de cursist. Het op poten zetten van een geco-‐cursus is bijzonder arbeidsintensief, maar het loont de moeite. Hopelijk zullen er in de toekomst nog collega’s mee in de voetsporen treden van geco Frans, Spaans, Portugees en Zweeds.

Een tevreden cursist, is er twee waard! ☺

Hilde Weyen (lesgever Portugees)

klasfoto van Portugees 1GecoA (2013-‐2014)

Synopsis in English

Hilde Weyen, teacher of Portuguese, highlights the advantages of our Blended Learning courses, such as there are flexibility, time savings, efficiency and tailored advice. The fact that students in Blended Learning courses often have a more active and accurate knowledge of the language than students in a standard course might be due to the self-‐discipline and effort required from them on a regular basis to prepare for the face-‐to-‐face sessions. Compiling a Blended Learning course is particularly labour intensive but is worth the investment. CLT offers Blended Language courses for Portuguese, French, Spanish and Swedish.

Learning and teaching for tomorrow today…een snelle blik om de deur van het lesgeverslokaal, Marleen Vanderheiden

Wat heeft de cursist van vandaag en morgen op taalgebied nodig? Welke vaardigheden moet hij ontwikkelen om als wereldburger te kunnen functioneren? Hoe leren we die vaardigheden op de meest efficiënte wijze aan? Dit zijn enkele vragen die ons, lesgevers, dagelijks bezig houden.

Niet alleen onze cursisten opteren voor levenslang leren, ook onze lesgevers professionaliseren zich voortdurend in nieuwe didactische methoden. We willen niet zo maar meeheulen met de nieuwste trends , maar doordacht samen zoeken naar een aanpak die efficiënt resultaat oplevert, die aandacht schenkt aan de persoon van de cursist, zijn manier van leren en zijn talenten; naar een aanpak die boeiende en dynamische lesmomenten voor de cursisten oplevert; die hen uitnodigt en aanmoedigt in de taal uitdagende opdrachten uit te voeren waarbij ze veel meer leren dan de taal alleen. Een aanpak die het maximum haalt uit ons zeer diverse publiek en culturele verschillen; die zorgvuldig de beloftes van nieuwe technologieën afweegt en deze laatste inzet waar ze een echte meerwaarde betekenen.

Om de CLT visie en didactische werking te illustreren, citeerde Bart Van Thielen (directeur CLT 1984-‐2009) graag Saint-‐Exupéry: S’aimer, ce n’est pas se regarder l’un l’autre, c’est regarder ensemble dans la même direction . Dit samen in dezelfde richting kijken is wat de CLT didactiek kenmerkt. Clt lesgevers krijgen in hun opdracht een aantal uren om interne workshops en seminaries bij te wonen. Deze sessies worden verzorgd door de eigen studiegroep didactiek of door externe sprekers. Naast het plaatsen van onderwerpen in een breder didactisch kader, tonen deze seminaries concreet hoe bijvoorbeeld luistervaardigheid kan worden ontwikkeld of hoe feedback maximum resultaat geeft. Deze sessies halen de lesgevers uit de comfortzone van de vertrouwde praktijk en nodigen hen uit om iets nieuws te proberen. Ook buiten deze workshops, wisselen ze informeel praktijkvoorbeelden uit tijdens pauzes, vakvergaderingen en ‘bokes (beau-‐kes) in het lesgeverslokaal’ sessies. Het zijn immers de enthousiaste getuigenissen van collega’s over een geslaagd klasproject die de krachtigste motor voor vernieuwing zijn.

Nascholingen in binnen – en buitenland worden aangemoedigd. en we nemen deel aan samenwerkingssprojecten met externen. CLT haalt zijn mosterd vaak (ver) over de eigen Belgische grenzen. Als gastheer van internationale conferenties (bv. Teachers

Develop , Teachers reflect) en interne symposia (recentelijk ‘Talen in Actie’) nodigen we gerenommeerde sprekers uit.

Kennismaking met het Europees referentiekader al in 2000 en met the American Council on the Teaching of Foreign Languages (ACTFL) hielp ons bij het schrijven van eigen leerplannen en bij het ontwikkelen van een verantwoorde gezamenlijk gedragen evaluatiepraktijk. Dit jaar verfijnen we het nieuwe evaluatiesysteem en focussen op het individuele taalprofiel van de cursist,

David Crystal voor CLT

waarbij de mate waarin hij of zij de afzonderlijke vaardigheden beheerst centraal staat.

Door studie en door over de grenzen heen te kijken, staan we soms een stapje voor op de beleidsmakers, wat ons toelaat om zelf te experimenteren, accenten te leggen en met de hele lesgeversgroep een eigen aanpak op – en uit te bouwen. Kinderziektes van een aanpak ondervinden we aan den lijve en nopen ons tot het zoeken van oplossingen.

Tijdens het schooljaar lijkt het CLT lesgeverslokaal wel een bijenkorf, waar lesgevers samen en gecoördineerd materiaal ontwikkelen en uitwisselen. Er ontstaat een vruchtbare kruisbestuiving tussen eigen probeersels en nieuwe trends.

In een wereld die voortdurend verandert wil CLT op deze wijze zowel voor lesgevers als cursisten een cultuur creëren die hen inspireert en aanmoedigt om nieuwigheden uit te proberen, die hen uitdaagt nieuwe leeromgevingen te verkennen, en die hen zin geeft om te leren. Een cultuur die iedereen vandaag optimaal voorbereidt op de noden van morgen.

Marleen Vanderheiden Coördinator didactiek

Synopsis in English

Learning and teaching for tomorrow today…a glimpse behind the staff room door.

Summary: Marleen Vanderheiden, coordinator of didactics, dwells on the CLT didactic vision and professionalization process.

What language skills do our students need to meet the requirements of an increasingly globalized world today and tomorrow? And how do we teach those skills in the most efficient and effective way? These are some of the questions that preoccupy us daily.

Therefore, we constantly explore new didactic approaches and ways to inspire adult learning. We do not want to follow the latest hype in teaching blindly but are looking for effective ways of language learning that take the person of the student and the various learning needs and styles into account; ways that trigger interesting and inspiring class moments; ways that encourage the student to carry out challenging assignments in the target language and that teach him or her a lot more than just a new language; ways that draw to the full on the diversity of our audience and their cultural differences; and last but not least, ways that carefully weigh the boons of new technologies and only incorporate these when they have a functional added value.

Hours for personal and team professionalization are standard embedded in a CLT teacher’s teaching schedule. Internal seminars and workshops hosted by both internal

and renowned external speakers, as well as formal and informal exchanges of know-‐how and materials aim to develop a common vision on language teaching.

While seminars and workshops tend to draw teachers out of their comfort zone, they mainly want to be an invitation to try new things out and discover for oneself the efficacy of a new or different approach. Ultimately, it are the very enthusiastic testimonies of colleagues about class successes that fuel change and innovation.

In a constantly changing world CLT tries to create both for its teachers and students a culture that inspires and encourages the exploration of new learning horizons, thus gearing us up to meet the changing imperatives of time.

Van floppy disk naar iPad : ICT op het CLT, Christine Vanhooteghem

Professor Pol Engels (1919-‐ 1983) , de grote “founding father” van het CLT was niet alleen een bezielde linguïst maar stond ook open voor alle nieuwe technologieën. De eerste directeur van het CLT, Urbaan Vanermen, één van zijn “poulains” en even visionair maakt middelen vrij om zijn lesgevers mee op de informatica snelweg te krijgen. Enfin, beperkte middelen, want we

werken met overheidsgeld en dat moet beheerd worden als een “goede huisvader”.

In 1983 maakt Urbaan reclame voor een cursus Informatica in Heverlee. We krijgen de helft terugbetaald !Alleen, er waren nog geen computers op het CLT en de opgedane kennis kon dus niet in de praktijk omgezet worden.

Maar lesgevers zijn soms een stapje voor … ook dan al.

In 1989 rolt de eerste gedigitaliseerde cursus uit de printer, nog voor er een pc beschikbaar was op het CLT.

3 jaar later beschikken we over 2 Apple Macintosh computers en volgen er initiaties en seminaries over “computer in het Taalonderwijs”. Tip-‐ex keldert op de beurs. En Macintosh ook. Het Windows tijdperk treedt in.

Wij blijven luisteren naar onze cursisten. Zij komen van overal, hebben allerlei achtergronden, zijn gemotiveerd en houden van het CLT. Willen ook hun steentje bijdragen. Een cursist suggereert dus dat het CLT best wel een website zou hebben. En wil daar ook bij helpen.

In 1998 gaan we online!

We gaan naar colloquia, nodigen sprekers uit, verkennen, stappen in projecten, willen naar buiten komen, geloven in de meerwaarde van Multimedia, “webbased” toepassingen.

En de directie steunt, maakt uren vrij. En middelen. Draadloos internet in het hele gebouw, samen met Alma als pilootproject.

We beginnen met de Freeware Hot Potatoes, stappen over op de “Taaloefeningen” ontwikkeld door Luc Ooms, maken oefeningen online, publiceren agenda’s. All in the open. We werken nauw samen met CVO Meise-‐Jette.

Maar er is copyright. En inspectie. En traceerbaarheid. We gaan dus noodgedwongen op zoek naar een gesloten leersysteem en komen weer bij Luc Ooms terecht. De duizenden oefeningen staan nu netjes gegroepeerd per les/taal, resultaten worden bijgehouden, er zijn fora.

In 2009 starten we met gecombineerd onderwijs, onze GECO klassen. Spaans en Frans bijten de spits af, daarna volgen Portugees en Zweeds. En we zijn Engels aan het voorbereiden.

Via tal van workshops doorheen de laatste 30 jaar zijn de lesgevers “mee” met de nieuwe technologieën en integreren ze die in hun lessen.

Synopsis in English From floppy disc to iPad: ICT at CLT

Christine Vanhooteghem, ICT coordinator at CLT, reminisces about the introduction of new technologies at CLT. Both founding father Pol Engels and first principal Urbaan Vanermen were visionaries in this respect and encouraged the staff to follow ICT courses, long before computers found their way into CLT. In 1989 a French teacher produced the first digitalized coursebook and 3 years later 2 Apple Macintosh computers entered the CLT scene, as did initiation courses on computers in language education’. In 1998 the CLT website was launched.

The ICT coordinator firmly believed in a multimedia future and webbased applications and the board invested time and money. The CLT building was fitted with a wireless system. After an initial phase of interactive exercises made with Hot Potatoes freeware, a fruitful cooperation with Luc Ooms and CVO Meise-‐Jette yielded hundreds of exercises. Teachers’diaries were published online. Designed by Luc Ooms a closed learning platform follows and thousands of exercises are now neatly archived by class session/language. Exercise and test results are centrally stored and class fora have become indispensable learning tools.

In 2009 Spanish and French Blended Learning classes were launched. Portuguese and Swedish followed suit and English is in the pipeline. Umpteen seminars over the past 30 years have equipped the CLT teachers to incorporate these new technologies into their lessons.

De slagroom op de taart, cursiste Greet Merckx

Reeds 5 jaar trek ik , en nog steeds met volle goesting, naar Leuven om me te verdiepen in de taal van Shakespeare. Na het 7e jaar vroeg ik me af : wat nu?

Het werd dus een extra ‘7+’ jaar, waarvan ik aanvankelijk dacht dat het vooral conversatielessen zouden zijn. Gezellig keuvelen onder toezicht van de leerkracht die enkel ingrijpt als er te zware fouten worden gemaakt. Met het bijkomende voordeel dat er geen examens moeten afgelegd worden. Tenminste dat was wat dacht ik. Maar die + hield veel meer in. Zo leerden we debateren of gestructureerde (TED) presentaties van maximum 3 minuten maken. Meestal aan de hand van boeiende thema’s, die leerkracht Jackie ons elke week voorschotelde. Het was dus niet zo vrijblijvend. Af en toe was er aandacht voor ‘grammar’ en ‘structures’ om veel gemaakte fouten onder de aandacht te brengen, en o gruwel, er volgde zelfs een schriftelijke test. Toch kon dit de pret niet bederven.

Engels 7+ staat voor cultuurtaal met prachtige uitdrukkingen en dito woordenschat. Zeg nu zelf, is een whistleblower niet fijner en subtieler dan een brutale klokkenluider? Op Guy Fawkesday hebben we, zoals de traditie het wil , ons tegoed gedaan aan Engelse koekjes. Weliswaar zonder bijhorend vuurwerk om evidente redenen. In het 450ste geboortejaar van Shakespeare kan een toneelstuk in de beeldende taal van de nog steeds actuele Engelse toneelschrijver niet ontbreken. Binnenkort volgt nog een reisje naar Londen.

Heb je dat allemaal nodig om Engels te leren? Misschien niet. Maar het is de slagroom op de taart. Neem nu het recente televisiedebat tussen vijf fractieleiders van het EU-‐parlement. De politici ventileerden vurig hun standpunt. Maar hun taal schommelde tussen overlevings-‐Engels en het technisch minimum. Enkel de Duitse Ska Keller wist de aandacht te trekken met een bijna accentloos Engels. Ik hoorde Guy Verhofstadt fouten maken en uitdrukkingen verkeerd gebruiken. ‘Mind the word order and your prepositions Guy! ‘riep ik hem toe, want politici kunnen soms hardhorig zijn. Op dat moment besef je dat de vijf vorige jaren niet nutteloos zijn geweest.

Binnenkort stel ik me opnieuw de vraag : wat nu? Ik ken het antwoord nog niet. Maar ik weet wel dat ik al een mooi parcours heb afgelegd. En dat zou niet mogelijk zijn geweest zonder het onvermoeibaar motiveren, trekken en duwen van de CLT-‐leerkrachten. Yes you can Jackie, Marleen, Marijke, Det en Hilde en al de anderen. Bedankt.

Greet Merckx

22 mei 2014

Synopsis in English: the icing on the cake

Loyal CLT student for many years, Greet Merckx, relates how the English conversation class has enriched her language learning experience. How much she enjoys not having to take exams anymore. How the sessions are not just optional or without commitment and prove to be more than just chats. How during the lessons animated debates and structured presentations on interesting topics alternate with the odd structure revision or practice. But above all, how the conversation sessions allow her to imbibe to the full the beauty and the culture of the language she has already been studying for 5 years. They have also made her conscious of the progress she has made over those years. She feels most indebted and grateful to all her CLT teachers for their motivating support throughout her training.

Het secretariaat: een duizendpoot

Synopsis in English Our office: students, teachers, the government, finances, thousands of mails and telephone calls, fire alarm, etc. etc. : a very, very versatile job.

Een jaar ervaringen aan het CLT -‐ Bart Spanhove (Duits, 4de jaar)

In september 2013 schreef ik me voor een cursus Duits in. Het beroepsleven confronteerde me te veel met ontgoochelende momenten toen ik mij opnieuw kramiekelig voor een publiek in het Duits uitdrukte of tijdens het lezen van vakliteratuur voor de zoveelste keer mijn woordenboek diende te raadplegen. Het CLT leek me de gedroomde oplossing.

Een passie voor taal

In de lessen Duits heb ik alvast een enthousiasme en diep verlangen (Sehnsucht: wat een prachtig Duits woord) meegekregen om een taal te beheersen en te verfijnen. We leerden in een vreemde taal vlotter communiceren en de rijkdom van het Duits ervaren. Deze opgedane taalkennis fungeert nu als een onmisbare motor om rijker door het leven te gaan. De taal van Goethe inspireert, doet bij ons steeds maar opnieuw een vuurtje aanwakkeren en brengt ons in contact met zovele anderen. Taal heeft iets fascinerend: ze zit boordevol emoties, ze kent sterke structuren, ze overtuigt en kan tegelijkertijd hard en zalvend zijn.

Mijn lessen aan het CLT kan ik alleen maar toejuichen. Eén pikant detail: vroeger kreeg ik op het podium spontaan applaus toen ik het publiek in het Duits aansprak. Het was een beleefdheidsapplausje: de arme sukkelaar had zijn best gedaan om Jan Publiek in zijn taal toe te spreken. Sinds mijn lessen Duits aan het CLT bekom ik dat applaus niet meer. Ook mijn Duitssprekende leerlingen converseren nu spontaan in hun taal tegen mij. Eén voor één objectieve waardemeters dat het crescendo gaat. Het CLT kwam net op tijd. Ik had 35 jaar geleden een jaartje humaniora-‐Duits verorberd dat ik op tijd en stond, zonder succes, wat autodidactisch opfleurde. Het CLT heeft me de muziek van een nieuwe taal leren ontdekken. Op een zeer natuurlijke en aangename manier hebben we, in internationaal gezelschap, inspirerende lessen bekomen. Op constructieve wijze werd geschaafd aan onze uitspraak, kende onze woordenschat een sterke uitbreiding en leerden we de finesses van een taal. Allerlei thema’s sierden het menu: we discussieerden over verschilpunten tussen mannen en vrouw, solliciteerden voor werk, leerden ruzie maken, bespraken Heimatgevoelens, verbeterden onze Idiotenlauten. Als we toevallig Nederlands spraken, trakteerden we de volgende les met heerlijke chocolade. We zongen van 99 Luftballons en leerden Rhabarberschorle en Feuerzangenbowle drinken. Ook de eenmalige uitwisseling met de 7de jaar studenten staat voor eeuwig in mijn geheugen gegrift: het gaf een boost aan vertrouwen om zulke specialisten aan het werk te horen. Dit bestuiven van elkaar zou meer mogen gebeuren omdat het voor iedereen een win-‐win situatie is. Deze laatstejaars kunnen sporadisch als leraars fungeren. Ik ben ervan overtuigd dat je de stof beheerst, als je er zelf over les gegeven hebt. Ik heb het grootste respect voor de leerkrachten van het CLT. Doe het maar: lesgeven aan zo’n verscheiden publiek: de deelnemers (jong en oud) komen uit alle hoeken van de wereld, iedereen kent een andere cultuur, de ene deelnemer studeert hardnekkig, de andere ziet het als een ideale ontspanning, ….

Een boeiend proces

Ik weet dat de weg naar het perfect beheersen van een taal nog lang is. De psychologie beweert dat we een expert zijn als we 10.000 uur op efficiënte wijze aan iets gewerkt hebben, degelijk begeleid door een specialist in het vak. Dat betekent een dagelijks oefenen, met discipline en regelmaat. Steeds maar jezelf herhalen en verbeteren door talloze variaties. Net zoals Cézanne elke dag de berg Saint-‐Victoire schilderde, zoeken we dagelijks de finesses van een vreemde taal op door te luisteren, lezen, schrijven, onderzoeken, zelf erin te communiceren.

Door deze positieve ervaringen draag ik het CLT in mijn hart. Het is vandaag de dag een plezier Duits te spreken. Het is leuk vast te stellen dat je groeit, verbetert, aan zelfvertrouwen wint en vrijuit kunt communiceren. Elk jaar neem ik me voor iets nieuws te leren. Ik zou in september 2014 naast het Duits een tweede vreemde taal willen opkrikken.

“Wir haben dieses Jahr unglaublich viel gelernt. Es war uns ein Vergnügen den Deutschkurs zu machen. Lebe die Fremdsprache!“. Met welgemeende dank aan het CLT en in het bijzonder aan een fantastische lerares, Diana, die ons wekelijks aanstekelijk besmette met het virus Duits.

Synopsis in English Bart Spanhove, student of German, describes how his classes at CLT have let him discover the melody , the beauty, the richess and subtleties of a new language and the culture behind it. He enthusiastically recalls the class activities, the expert teaching, the diverse audience and the cross-‐fertilisation between students of different levels. He highlights the joys of learning, of gradually gaining confidence and spreading one’s wings. And he is already planning ahead, wondering what other language beside German he will take up next year.

MIJN KEUZE VOOR CLT – Vincent Kortleven, lesgever Frans en adjunct-‐directeur Als pas afgestudeerde romanist had ik in 1970 gekozen voor een loopbaan als freelance vertaler. Maar in december 1971 bood het Instituut voor Levende Talen (ILT) van de KU Leuven mij een tijdelijke, deeltijdse baan aan als lesgever Frans in de faculteit Politieke en Sociale Wetenschappen. De deeltijdse functie werd snel een voltijdse (mijn actieterrein werd uitgebreid met de faculteit Economie), maar voldoening vond ik er niet: het onderwijs Frans voor specifieke doeleinden (wetenschappelijk Frans, Economisch Frans, enz. ) stond nog in de kinderschoenen en in de3-‐koppige vakgroep Frans was er toen geen enkele vorm van samenwerking. Als beginnende leraar voelde ik me dus aan mijn lot overgelaten. Het gebrek aan interesse van de studenten voor het verplichte taalvak Frans maakte het er niet beter op. De ILT-‐vakgroep Frans heeft er na mijn overstap o.l.v. Jean Binon het onderwijs Français sur objectifs spécifiques op een bewonderenswaardige wijze uitgebouwd, maar ik had toen al een andere weg ingeslagen.

Elders wordt geschetst waarom en hoe het Centrum in 1973-‐74 ontstond vanuit het ILT (zie de bijdrage van U. Vanermen). Van bij de start heb ik samen met andere ILT-‐collega’s een aantal lesuren in het Centrum opgenomen, naast mijn hoofdfunctie in ILT. Het contrast tussen beide banen was groot. Zo groot dat ik in 1975 zonder aarzelen afzag van een vaste aanstelling als voltijdse lesgever Frans in het “universitaire” ILT en resoluut koos voor het “gewone” onderwijs voor sociale promotie, zoals het volwassenenonderwijs toen heette. Een keuze die ingegeven werd door voornamelijk 2 kenmerkende elementen van het CLT: het CLT-‐team en het CLT-‐publiek.

Het CLT-‐team. Urbaan Vanermen, die het Centrum op de rails zette en er de eerste directeur van werd, wist een groep enthousiaste leraren (m/v) rond zich te verzamelen. Sommigen waren collega’s uit het ILT, anderen zocht hij elders. De meesten waren redelijk jong en hadden oog voor een modern en dynamisch taalonderwijs. Zijn bezielende leiding en – op de achtergrond – die van vernieuwer professor “Pol” Engels zijn zeker niet vreemd geweest aan de interesse die wij voelden voor de meestal Angelsaksisch geïnspireerde evoluties in het vreemdetalenonderwijs. Evoluties die wij naar best vermogen toepasten in onze eigen praktijk. Het is dat unieke pioniersgevoel, het samen-‐aan-‐de-‐weg-‐timmeren dat mij van bij de aanvang zo aansprak. Met de CLT-‐vakgroep Frans, lange tijd de grootste qua aantal lesgevers, had ik het wat betreft teamgeest bovendien dubbel getroffen.

Natuurlijk hadden wij niet op alles een antwoord, worstelden wij met bepaalde vragen. TTT (Teacher Talking Time) zo veel mogelijk beperken ten gunste van STT (Student Talking Time) … helemaal akkoord maar hoe doe je dat? Wisten de collega’s geen raad, dan konden we met dergelijke didactische vragen steeds terecht bij de opeenvolgende directeurs. Geld leek daarbij nooit een probleem te zijn. Heel levendig blijft bijvoorbeeld de herinnering aan de begeestering die zich van ons meester maakte tijdens de tweedaagse workshop die Mario Rinvolucri van de Pilgrims Course in Canterbury (UK) in het CLT kwam geven. Onze cursisten moeten in de weken daarop vreemd opgekeken hebben. Plotseling werden de lessen Duits, Engels, Frans enz. doorspekt met allerlei vreemde “taaloefeningen” (ook wel “taalspelletjes” genoemd), ice breakers en warm ups, waarbij het talige aandeel van de leraar (de TTT) tot een minimum beperkt werd. En in het lesgeverslokaal werd er druk verslag uitgebracht over de reacties van de cursisten.

Ook voor andere problemen werden vlot specialisten naar het CLT gehaald voor ad hoc workshops (stemhygiëne en stembeheersing, vergadertechnieken enz.). Al die initiatieven droegen bij aan het gevoel dat je niet aan je lesgeverslot overgelaten werd.

Enthousiasme en bevlogenheid! Zo ervaar ik dus –terugblikkend op de jaren 1973-‐2000 – mijn leraarsloopbaan in het CLT. Weliswaar verzwakte na verloop van tijd de Sturm und Drang en maakte het pioniersenthousiasme plaats voor een rustigere gedrevenheid. Maar bij elke didactische workshop die in het Centrum plaats vond o.l.v. een meestal buitenlandse expert, herleefde dat enthousiasme voor een nieuwe, andere aanpak waarvan wij aanvoelden dat die de taalverwerving van onze cursisten ten goede zou komen. En ook andere activiteiten (de poëzieweek, de huidige lustrumviering) laten zien dat het smeulende vuur niet veel nodig heeft om weer op te laaien.

Het CLT-‐publiek. Het enthousiasme van het CLT-‐team werd (en wordt) zonder twijfel beïnvloed en versterkt door wat ik de gedrevenheid van het CLT-‐publiek zou willen noemen. Vele jaren lang liep men storm om in het CLT te kunnen inschrijven (niet echt een begeesterende ervaring voor de cursisten in spe!) en de numerus clausus leidde vaak tot onaangename taferelen. Maar er was (en is) gelukkig meer dan alleen de wens om er bij te kunnen zijn. Kenmerkend voor de cursisten van het volwassenenonderwijs is de uitgesproken interesse voor de gekozen taal en cultuur, de bereidheid om een aanzienlijk deel van de vrije tijd te besteden aan de verwerving/vervolmaking van een vreemde taal, vaak gedurende meerdere jaren. Meer nog dan de stimulans van een groep gedreven collega’s is die motivatie van de cursisten de bepalende factor geweest bij mijn overstap naar het CLT.

Vincent Kortleven Leraar Frans 1973-‐2000

Synopsis in English Former CLT vice-‐principal, Vincent Kortleven, explains how his decision in 1975 to trade his university career for a teaching career at CLT was a well-‐considered one. He cites the CLT team and the CLT student population as the driving forces behind his choice. He describes the inspired and inspiring leadership of the first principal U. Vanermen, the pioneering spirit of a young teaching staff, the atmosphere among his immediate French colleagues, the experimenting with innovative techniques and the ample opportunities to learn from experts from abroad. These initiatives contributed to the feeling that teachers were not left to their own devices at CLT. The enthusiasm and drive that characterizes the CLT team was and is still reinforced by the enthusiasm and drive of the CLT student who is interested in language and culture and willing to spend a substantial part of his spare time studying a language. And it was especially this student motivation that clinched his decision.

Passie, ook al in de jaren ’80. Een cursist Spaans getuigt. Verlopen de inschrijvingen tegenwoordig vlotjes online, in september 1987 durfde dit

nog wel eens voor stress in de lange wachtrijen zorgen. De avondlessen werden nog gehouden van 17-‐19u en van 19-‐21u, maandag-‐woensdag of dinsdag-‐donderdag, maar menig student zag zijn voorkeur reeds volgeboekt, dit ondanks de jaarlijkse uitbreiding van het aantal klassen. Om maar aan te tonen dat de naam en faam van het CLT destijds ook al hoge toppen scheerde.

Het eerste jaar katapulteert je terug naar je kleutertijd, plots zit je weer in een klas met vooraan een lieve juf die je je eerste woordjes leert, waarvoor dank, Mia R! Je probeert je niet te schamen voor je eerste stuntelige conversatie. Half mei op het

gras van ’t Stadspark nog de laatste hand leggen aan het moeilijke-‐woorden-‐lijstje en hop naar het tweede jaar. 70 % overleeft deze eerste schifting.

Wij ook. Tijdens jaargang 2 ontstond een groepje spanjofielen die na de cursus nog wel even op café wilden bijpraten. Amper een jaar later had Lily evengoed in ‘de Flint’ (enkel het uithangbord rechtover ‘Remy’ herinnert ons nu nog aan dat legendarische café) kunnen lesgeven : om 21u05 zag je daar dezelfde kopjes als 10 minuten eerder in de les … Dat jaar werd in stijl afgesloten met een etentje in een volgens geruchten illegaal Spaans restaurantje aan het Zuidstation, El Casín. Lily’s choice. Een bruine kroeg, smalle doorgang achter de toog, steile trap naar boven, een authentieke huiskamer waar de moeder des huizes enkele goedgevulde kommen op tafel plofte én een geweldige sfeer. De avond werd in stijl in de Eagles op de Vismarkt afgesloten. Die nacht is de beslissing gevallen om er een jaarlijks gebeuren van te maken.

De zomermaanden zijn voor CLT-‐ers traditioneel saaie maanden. Dat was echter zonder Hans gerekend die begin juli jarig is en op een zonnige middag thuis een BBQ voor de klas verzorgde. Bij zonsondergang werd de tafel in de living opzij geschoven, het tapijt opgerold en de vazen in veiligheid gebracht. Fuiven tot in de vroege uurtjes. Hans werd ’s middags door zijn moeder gevonden, in bed zoals het hoort maar nog steeds met zijn dancing shoes aan, deuren van het huis wagenwijd open en alle lichten aan. Het duurde nog dagen voor hij weer van deze wereld was.

Sept 1990, 4A : Rita Duhamel. Un terremoto,¡ hostia !, zelden iemand gekend die meer gedreven was dan zij, in alles, maar vooral in lesgeven. Voor een gemiddeld geïnteresseerd student die een Spaanse avondcursus er wel als afleiding wilde bijnemen was ze een nachtmerrie, maar als je zelf leergierig was en vlot kon absorberen was ze een zegen. De les liep van 19u tot 21u stipt, daarover kan onze Vlaamse Televisie Ster Lieven getuigen toen hij ostentatief om 20u58 zijn cursus dichtklapte en in gedachten al de kortste weg naar de Flint uitstippeld. Hij mocht nog 2 ellendig lange minuten voor de klas een uiteenzetting geven over ‘la ballena’, de walvis. Ze gaf een nieuwe tijdsdimensie aan ‘2 segundos de pausa’ en haar legendarische ‘grrrrrrrrrrr’ zou zelfs een bronstige grizzly weer in zijn hol jagen. Catalaanser dan de hevigste culé, met een

ontembare drang naar koffie en sigaretten, maar vooral als buitengewoon enthousiasmerende dame zullen we ons haar blijven herinneren.

De volledige cyclus was destijds gespreid over 6 jaar, met respectievelijk Lily en Rita voor een selecte groep van 25. Menige lesavond was het aftellen naar een pyjama-‐kotfeestje of nachtelijke zwempartij in de Plas; een etentje in de Spaanse Brabander in het Klein Begijnhof eindigde met het zelf moeten opdweilen van overtollig maagvocht en de salami die ter decoratie aldaar al eeuwen aan de muur hing werd tijdens de terugrit naar de Oude Markt eerlijk verdeeld. Toen we eind mei 1993 dan ook onze diploma in handen kregen voelden we dat dit wel eens het einde van een memorabele periode kon zijn, dus moest er actie ondernomen worden. Sindsdien komen we met de ganse groep (18 + partners) jaarlijks samen, elke laatste zaterdag van november. Telkens in een ander restaurant, waaronder Russisch, Nepalees, Libanees (de Bekaa, die 2 maanden na ons bezoek op politiebevel gesloten werd omdat er 2 lijken in de diepvries ontdekt waren), Grieks, Marokkaans, Italiaans, Spaans en recentelijk in de nieuwe Via Via ‘2’ in de Parkstraat, uitgebaat door onze medestudente Arlet en haar man Emmy. Suggesties voor de volgende edities zijn steeds welkom.

Ondertussen ging iedereen zijn eigen weg, vaak in Spaanse richting : Kathy, Anneke, Sylvia, Arlet werk(t)en als reisbegeleiders voor Joker; Lieven haalt het vanonder het stof als hij Contador mag interviewen; Dirk, Jan, Hans, Rudi en ikzelf sloten ons aan bij een wijnclub (met speciale interesse voor Spanje) en gaan elk jaar samen op week-‐end, Rudi schopte het zelfs tot bestuurslid en gaf zijn vaste job op om een Spaanse wijnwinkel te beginnen, Amorvini ; Lily deed zo mogelijk nog straffer en snoepte haar man Chris uit onze groep voor de neus van menig kandidate weg…

Aan het CLT en alle medewerkers : proficiat met het 40-‐jarige jubileum, wij hebben ongelooflijk veel mooie momenten aan jullie te danken !

De alumni van Spaans 6A, 1993 : Anneke, Arlet, Brigitte, Barbara, Kathy, Dirk VC, Hans, Dirk VDH, Jan, Karine, Marianne, Miek, Lieven, Pat, Rudi, Lily, Chris, Sylvia & Lucas.

Synopsis in English : Those were the days! In his contribution to the CLT 40 review, Luc Smolders, former student of Spanish, takes us back to 1993, to the pre-‐online registration days with students patiently queueing along Dekenstraat and finding themselves faced with a strict numerous clausus system, demand being bigger than supply. He relates how classes invariably ended in a pub or restaurant and how informal get-‐togethers, BBQs and parties livened up boring summer recesses. With lively detail he conjures up classes with Mia, Lily and Rita. Friends for life, 6A 1993 still meets annually every last Saturday of November. Many still use Spanish on a regular basis today – be it as tour guide , owner of a Spanish wine shop or as journalist interviewing Contador. On behalf of his classmates and many other students he expresses his infinite gratitude to CLT and its staff for so many beautiful moments!

40 jaar bruisend CLT

Documents

Transcript of 40 jaar bruisend CLT