Avril knielt neer bij haar broertje. ‘Hij doet niet erg veel hè?’ Mike grinnikt. ‘Hij is een baby.’ Hij kriebelt over Erics buikje. Eric giechelt en grijpt naar Mike's vingers. Avril staart ernaar. ‘Maar, ik bedoel, hij slaapt, drinkt en speelt een beetje.’ Ze leunt over de mat heen. ‘En dat alleen met dat stomme speeltje. Verveelt hij zich niet?’

Chloé, Mike, Avril & Eric

Mike haalt zijn schouders op. ‘Dat zouden we wel gehoord hebben, denk ik.’ Eric is niet langer geïnteresseerd in zijn vaders vingers en wend zich tot het haar van zijn zus. Hij trekt er zachtjes aan. ‘Au. Hee, wat doe je?’ Eric giechelt en trekt nog een keer. Mike lacht. ‘Hij vind je leuk, volgens mij.’ Avril kijkt boos naar de baby. ‘Groei maar gewoon snel op, oké?’

Chloé kijkt op haar horloge en pakt Eric op. ‘Dat kan geregeld worden.’ Avril springt enthousiast op. ‘Is het al tijd?’ ‘Ga de taart maar halen.’ Avril vliegt naar de keuken en komt terug met een verjaardagstaart.

Chloé bukt zich over de taart. ‘Blaas jij, of blaas ik?’ Eric brabbelt vrolijk wat en staart intensief naar de bewegende lichtjes in zijn beeld. Avril leunt naar voren en blaast langs iedereen heen de kaarsen uit. ‘Kom op broertje!’

Eric strekt zijn handjes uit naar zijn zusje. ‘Avvie!’ Avril grinnikt. ‘In elk geval is het al beter.’ Ze woelt door zijn haren heen. ‘Maar groei toch nog maar een beetje, goed?’

Hoofdhuis

‘Ik ben trots op je.’ Liam glimlacht. ‘Dat mag ook wel, ik heb er hard voor gewerkt.’ ‘Zullen we het vanavond vieren met een etentje?’ Liam knikt. ‘Lijkt me goed. Als je maar weet dat we het niet weer doen als jij je levenswens hebt, want zo blijven we aan de gang.’ Jess lacht.

Die avond is Jess iets wat minder zeker van haar zaak. ‘Weten jullie zeker dat jullie het samen redden?’ Noëlle glimlacht. ‘Natuurlijk wel. Gaan jullie maar lekker een avondje uit hebben, dat verdienen jullie ook wel weer eens.’

‘Bovendien was het jouw idee.’ voegt Daniël er aan toe. Hij grinnikt. ‘Ga nou maar gewoon, wij redden ons wel.’