Samen voor persoonlijke zorg www.triviummeulenbeltzorg.nl

DECEMBER 2018Magazine van TriviumMeulenbeltZorg

De hoogtepunten van 2018

De Theresiahof omgetoverd tot kerstparadijs

Smaakvolle recepten voor de feestdagen

16

8

6

Kerstwandeling rond ‘herberg’

Het Meulenbelt

de andere kant van…

Diny Jurriens gaat vrijwel nooit

zonder fototoestel op stap

De hoogtepunten van 2018 bij TMZ

Mooie samenwerking siert

De Theresiahof

3

4

8

6

9

10

12

14

15

16

18

19

In dit nummer...

vrijwilliger in beeld

“ Ook mijn kerst is dan helemaal

goed”

Nieuwe locatie TMZ Tubbergen

wordt meer dan ooit een

noabershoes

mijn levensverhaal

Aad van Bentheim mist motor-

rijden meer dan zijn linkerbeen

Goede voornemens, zo houd je ze vol!

Bij De Kolk is niemand eenzaam

Heerlijke kerstrecepten van de

diëtisten van TMZ

Annie en Theo Leferink in weekenden

toch bij elkaar

Combifunctie in de zorg

“De wandeling werd erg gewaardeerd. Er werd naar

uitgekeken door bewoners en familieleden, die er zelf weer

om gevraagd hadden,” zegt activiteitenbegeleidster en

medeorganisator Mirjam van Nuil. “Tijdens de wandeling

werd het kerstverhaal verteld en uitgebeeld. Dat gebeurde

als het ware in hoofdstukken die letterlijk gaandeweg

het complete kerstverhaal vormden. Mijn collega Jessica

Oude Nijhuis heeft het oorspronkelijke verhaal aangepast

en geschikt gemaakt voor deze wandeling.”

Sprookjesachtig

Mirjam vertelt enthousiast: “Elke afdeling deed er aan mee.

De wandeling begon bij de ingang van Het Meulenbelt, waar

een herder de deelnemers op pad stuurde. Onderweg

kwamen ze de engel Gabriel tegen, Jozef en een hoog-

zwangere Maria op zoek naar een herberg, een soldaat,

herders en natuurlijk de drie koningen die de ster volgden.

Er was koorzang en de midwinterhoorn blazers van Beeklust

zorgden voor de typische adventsklanken. De wandeling

eindigde bij de fietsenstalling, die voor deze gelegenheid

werd verbouwd tot kerststal. Uiteraard werd de route weer

sprookjesachtig verlicht met waxinelichtjes en fakkels.

Na afloop kregen de bewoners en familieleden op de eigen

afdeling een kerstbroodmaaltijd aangeboden.”

Voorbereidingen

De voorbereidingen voor de kerstwandeling startten al ver

van tevoren. Vrijwilligers, medewerkers en familieleden van

bewoners werkten er aan mee, onder meer met het maken

van de kleding, het bakken van kniepertjes en ander lekkers.

Ook de dames van de handwerkgroep waren weer van de

partij.

Kerstmarkt

De kerstwandeling kwam twee jaar geleden in de plaats

van de traditionele kerstmarkt. Die werd vooral door

mensen van ‘buiten’ bezocht, terwijl het juist gaat om de

bewoners en hun familieleden. De zoektocht naar een

goed alternatief eindigde bij de kerstwandeling. “Maar dit

jaar hadden wij toch weer iets van een kerstmarkt,” zegt

Kerstwandeling rond ‘herberg’ Het MeulenbeltKerstmis, een feest van licht en hoop. Maar ook van gezelligheid, sfeer en saamhorigheid, veelal in een

kring van familie of vrienden. Het zijn deze ingrediënten die de activiteitencommissie van Het Meulenbelt

heeft verwerkt in de kerstwandeling rond het woonzorgcentrum in Almelo. Op zaterdag 15 december

werd het voor de derde keer georganiseerd.

Mirjam. “Een vijf- of zestal kraampjes met kerstartikelen,

meer niet. Uitsluitend als aanvulling op de kerstwandeling

en zeker ook niet bedoeld als aanzet tot weer een grote

kerstmarkt. Kraampjes met kerstartikelen staan echter

leuk en verhogen de sfeer. Bovendien konden er door

bewoners zelfgemaakte artikelen aangeboden worden.”

Het einde van 2018 is alweer in zicht. Traditioneel is het een tijd om terug te blikken. Er is

weer veel gebeurd in het afgelopen jaar. We deelden lief en leed met elkaar. Het jaar kende

ook een aantal bijzondere hoogtepunten waar we trots op zijn. Op pagina 6 en 7 hebben

we er een aantal op een rij gezet.

Maar waar we eigenlijk het meest trots op zijn is de ijzersterke basis van TMZ. Alle

medewerkers, vrijwilligers en naasten die zich vol passie inzetten voor alle cliënten en

bewoners. Tijdens het meelopen en meewerken op de verschillende locaties en in de

wijken hebben wij deze liefdevolle zorg die veel verder gaat dan alleen ‘basiszorg’ volop

ervaren. Er is oprechte interesse en aandacht voor de ander. We danken hierbij dan ook

iedereen die zich het afgelopen jaar vol passie heeft ingezet voor TMZ.

Eind december is ook de tijd om vooruit te kijken naar het jaar dat voor ons ligt.

Dat laatste hebben we de afgelopen periode volop gedaan. Samen met verschillende

afgevaardigden uit onze organisatie hebben we plannen voor de komende jaren gemaakt.

Al deze plannen zijn erop gericht om ook in de toekomst samen goede zorg te leveren aan

onze cliënten en bewoners. Wij zien deze toekomst vol vertrouwen tegemoet.

Tot slot wensen wij iedereen alvast fijne kerstdagen en een goede jaarwisseling toe.

Uiteraard bent u van harte welkom om onze locaties ook tijdens de feestdagen en in 2019

te bezoeken. Onze deuren staan altijd voor u open!

Fred Schrander en Willy Belshof

Raad van Bestuur TMZ

Beste lezer,

Hoofdrolspelers in het kerstverhaal. Jozef

(Fred Wolff, vrijwilliger), Maria (Sabine Geerdink)

en de herder (Wim Wissink, vrijwilliger).

32 33december 2018

34 3534 35

Gereedschap

Op tafel ligt haar gereedschap, de

Canon EOS 750D en drie lenzen, een

50 mm, een professionele 100 mm en

een 300 mm zoom. De laatste is

bestemd voor het fotograferen van

(schuwe) dieren in open terrein. “Dat

is ook erg mooi om te doen. We gaan

een keer een vogelhut huren om

vogels te spotten en vast te leggen.

Dat lijkt mij ook heel erg gaaf.”

Libelle spotten

Het enthousiasme spat ervan af. De

vraag wat ze nou het mooiste vindt

om te fotograferen blijkt een lastige.

“Dat is een probleem. Ik vind zoveel

leuk en kan moeilijk selecteren.

Dan ben ik zo een half uur bezig met

een opname van een paddenstoel. En

we zijn ook al eens keer heel vroeg

opgestaan om libellen te spotten.

Vrienden wisten waar ze zaten. Nou,

we hebben er uren gezeten, maar

geen libelle gezien. De volgende dag

zat er eentje bij ons in de tuin…”

Spanning en gevaar

“Een tijd geleden heeft mijn dochter

- die ook fotografeert - ons

geïntroduceerd in de wereld van de

urban fotografie. Daar hebben Jaap en

ik nu wel een enorme klik mee.

Foto’s maken van verlaten en vervallen

gebouwen, het liefst als je er niet in

mag. Dat geeft een echte kick.

De spanning, het soms aanwezige

instortingsgevaar van een bouwval en

natuurlijk de prachtige foto’s die je er

kunt maken.”

Dat is nu ruim twee jaar geleden. Een

periode waarin Diny zich van een

absolute leek op het gebied van

fotografie heeft ontwikkeld tot een

meer dan verdienstelijk amateurfoto-

grafe. Dankzij een cursus hebben

begrippen als diafragma, sluitertijd,

iso, focus en aspect ratio geen

Ze herinnert zich nog goed waar en wanneer ze voor het eerst een

foto maakte. “In april 2016 tijdens een vakantie. Ik was met mijn man

Jaap en een stel vrienden bij de bollenvelden rond de Zaanse Schans.

Jaap fotografeert al heel lang en ook onze vrienden hadden een

fototoestel bij zich. Dan kun je natuurlijk niet achterblijven, dus ik

gebruikte de oude camera van Jaap. Verstand van het instellen had ik

niet. Gewoon op automatisch zetten en drukken. Dat ging mij kenne-

lijk goed af want ik kreeg complimenten over het resultaat. Volgens

onze vrienden had ik er gevoel voor.”

Glunderen

Ze laat foto’s zien van een verlaten

poppenfabriek in Spanje. Overal in

het pand liggen nog restanten van

porseleinen poppen, matrijzen en

andere benodigdheden. Op de foto’s

is ook heel goed te zien dat de

constructie in de loop der jaren

duidelijk door weer en wind is

aangetast. Diny glundert als een

kind in een snoepwinkel.

Helemaal blij

“Ik fotografeer ook regelmatig in De

Weemelanden. Zeker als er een

Diny Jurriens gaat vrijwel nooit zonder fototoestel op stap

geheimen meer voor haar, terwijl ze

ook steeds meer oog kreeg voor de

juiste compositie. “Dat vond ik destijds

natuurlijk leuk om te horen en toen ik

de resultaten zag werd ik heel blij. Ik

werd nieuwsgierig. Daarom die cursus,

waar ik veel heb geleerd. Niet alleen de

technische kant, ook het leren zien van

“Het gevaar in een vervallen fabriekscomplex geeft een kick”

december 2018

onderwerpen. Ik heb nu veel meer oog

voor mijn omgeving en voor details

dan vroeger.”

Aandacht

De gemaakte foto’s hangen aan de

muren van hun woning en zijn

digitaal opgeslagen, inmiddels 80.000

foto’s in totaal. Diny en Jaap in de

lavendelvelden in Frankrijk, omgeven

door zonnebloemen in Toscane,

indrukwekkende opnames van de

Grand Canyon, van kromme bomen

langs de oevers van de Twickeler-

vaart, haarscherpe macro-opnames

van een libelle en vlinder, foto’s van

verlaten fabriekscomplexen en

uiteraard ook van de kleinkinderen.

Stuk voor stuk gemaakt met aandacht

voor de beeldsamenstelling, lichtinval,

details en kleurencompositie.

activiteit is. Weet je waar ik het

meeste van geniet? Als ik contact

weet te maken met een bewoner die

helemaal in zichzelf gekeerd is.

Dat moment van die glimlach of

ineens oplichtende ogen, een klein

gebaar. Dat is zo mooi. Als ik dat soort

foto’s later nog eens terugzie word

ik helemaal blij. Wat dat betreft geeft

fotografie mij heel veel.”

Foto linkerpagina: Diny kan helemaal opgaan in haar hobby, fotografie.

Foto boven: Foto die Diny in België heeft gemaakt van een verlaten fort.

“ Dat moment van die glimlach of ineens oplichtende ogen, een klein gebaar. Dat is zo mooi ”

“ Ik kan helemaal opgaan in natuurfotografie ”

De andere kant van…Overdag, ’s avonds of ‘s nachts zijn onze

collega’s aan het werk. In de verpleging of

verzorging, als activiteitenbegeleider,

vrijwilliger, in de hotelzorg, technische dienst

of een van de andere disciplines binnen TMZ.

In hun vrije tijd beoefenen zij een hobby.

Soms een enkel uurtje per week, vaak elke dag

en op verschillende niveaus, maar allemaal met

grote passie en gedrevenheid. Het is hun

‘andere kant’. Dit keer de andere kant van…

Naam: Diny Jurriens - Lennips

Plaats: Vroomshoop

Werk: verzorgende IG in De Weeme landen

in Vriezenveen

Hobby: fotografie

36 37december 2018

Het einde van 2018 nadert in een snel tempo. Wat blijft zijn de herinneringen aan het afgelopen jaar.

Aan de hand van een aantal hoogtepunten van dit jaar nemen we u graag even mee terug in de tijd.

Samen slapen dankzij matrasoplossingNaast je partner slapen als je allebei in een hoog/laagbed slaapt,

was tot een tijdje terug nog niet zo eenvoudig. De reden?

Er ontstaat een ‘gat’ tussen beide matrassen. Gelukkig kwam

er een oplossing vanuit de werkgroep Intimiteit en Seksualiteit.

In samenwerking met een vaste leverancier werd er een

tussenstuk op maat ontwikkeld, dat nu op elke locatie

verkrijgbaar is en voldoet aan de hygiënische eisen.

Dag van de Zorg vol met verrassingenTijdens de Dag van de Zorg in mei, werden alle medewerkers op

een ‘luchtige’ manier in het zonnetje gezet. Op deze

internationale dag van de verpleging vloog er namelijk twee uur

lang een vliegtuigje boven de diverse TMZ-locaties. Daarnaast

konden medewerkers genieten van een heerlijke lunch en als

verrassing ontving elke medewerker een Dopper waterfles. Op

deze manier werden medewerkers bedankt voor hun inzet.

Hoogste punt nieuwbouw in TubbergenTMZ stond donderdag 1 november stil bij het bereiken van

het hoogste punt van de nieuwbouw in Tubbergen. In

aanwezigheid van diverse genodigden werd er een

symbolische handeling verricht door een tweetal bewoners.

Zij gaven samen met wethouder Roy de Witte het startsein

voor het ophijsen van de lucht-water warmtepomp. Het

nieuwe woonzorgcentrum wordt als een van de eerste

zorginstellingen gasloos.

Dankzij ‘zuster’ nieuw levensgelukIn een eerdere editie van TMZorg vertelde Bernard Spikkert, een

bewoner van Het Dijkhuis in Borne, over zijn hervonden passie:

schilderen. Een verhaal dat velen bij bleef. Hij vertelde dat hij

dankzij een gesprek met ‘de zuster’ besloten had zijn oude

hobby weer op te pakken en dit veel nieuw levensgeluk gaf.

Een mooi voorbeeld van hoe extra aandacht voor iemands

interesses veel kan opleveren!

Omdenken tijdens het symposiumIn oktober vond het symposium ‘TMZ in beweging’ plaats, dat

door ruim 750 medewerkers werd bijgewoond. Verschillende

sprekers kwamen aan bod en er werden persoonlijke en soms

zelfs ontroerende verhalen vanuit de organisatie gedeeld.

Daarna was het tijd voor de Omdenkshow. Een humoristische

show met een scherp randje. Een show waarin te merken was

hoe moeilijk het is om ‘om te denken’ en hoe snel we overgaan

op het vinden van oplossingen. Voorafgaand aan het

symposium werden veel activiteiten georganiseerd, zoals een

estafette langs alle locaties en workshops zoals yoga,

klankschalen, balans, lachen en koken.

Tien bomen om vrijwilligers te erenTijdens de Dag van de Vrijwilliger op 7 december werden de

vrijwilligers van TMZ op een bijzondere manier bedankt voor

hun inzet. Om alle vrijwilligers te eren werden er maar liefst

tien ‘vrijwilligersbomen’ bij tien verschillende TMZ-locaties

geplant. De bomen staan symbool voor verbondenheid,

duurzaamheid en het feit dat vrijwilligers diep geworteld zijn

bij TMZ. Ook de wijksteunpunten van TMZ werden niet

vergeten, zij ontvingen een klein ‘groen’ gebaar. Daarnaast

ontvingen alle vrijwilligers thuis een kleine attentie.

Terugblik op het afgelopen jaar

DE HOOGTEPUNTEN VAN 2018 BIJ TMZ

38 39

Vri

jwil

lige

r in

bee

ld

De feestdagen worden traditioneel gezien met

familie gevierd, maar dat geldt niet voor iedereen.

Mevrouw Ter Riet is één van de vele vrijwilligers die

tijdens de feestdagen voor extra gezelligheid en

vermaak zorgt op onze woonzorglocaties.

Ruim 11 jaar geleden startte mevrouw Ter Riet met

vrijwilligerswerk. Na het overlijden van haar man besloot

ze dat ze niet alleen thuis wilde zitten. “Ik wilde mijn

dagen zinvol besteden.” Tijdens een bezoekje aan een

bekende kwam ze Marijke Zandbergen (vrijwilligerscoördi-

nator) tegen. “Dat was hét moment, ik moest een praatje

maken met Marijke, anders zou het er nooit van komen.”

Leuk mam, gezellig!

“Ik begon met twee dagdelen. Gewoon, met een bak fruit

tussen de bewoners zitten en een praatje maken, helpen

met de muziekmiddagen en de wijnproeverij. Nu het bijna

kerst is vroeg een medewerkster me of ik wilde helpen

met de kerstdagen. Ik heb dat met mijn dochters overlegd,

die zeiden direct ‘Leuk mam, moet je doen, gezellig!’ Dus

zo kwam het besluit om eerste kerstdag te helpen. De

bewoners hier hebben net zo goed aandacht nodig met de

feestdagen, misschien zelfs nog wel meer. Hen die liefde,

vreugde en aandacht geven, dat daar doe ik het voor. Maar

ook voor mezelf, het is een warm bad waarin je terecht

komt. Je krijgt zoveel liefde van bewoners én personeel.

Na zo’n dag helpen is ook mijn kerst helemaal goed.”

Kerstverhaal

Haar enthousiasme om bewoners een feestelijke en

bijzondere kerst te bezorgen is volop merkbaar. Ze vertelt:

“Ik vind het fantastisch om de tafels mooi te dekken en te

versieren, de bewoners moeten echt voelen dat het kerst

is.” Daarnaast vertelt ze over de invulling van die eerste

kerstdag: “Onlangs las ik een prachtig verhaal over het Los

Hoes. Als ik dat een beetje herschrijf heb ik een geweldig

kerstverhaal. Misschien ga ik dat wel voordragen als daar

een moment voor is, bijvoorbeeld als bewoners even alleen

zitten.”

Oliebollen

Het helpen op de afdeling blijft niet alleen bij de kerstdagen

zelf. Mevrouw Ter Riet helpt met het optuigen van de

kerstbomen en het ophangen van de kerstversiering. En na

de kerst, met oudjaarsdag, staat ze steevast buiten op het

balkon van de afdeling oliebollen te bakken. “Dat valt zo in

de smaak, er worden wel eens oliebollen bij een bakker

gekocht, maar die van ons gaan altijd als eerste op!”

“ Ook mijn kerst is dan helemaal goed”

december 2018

Mevrouw Ter Riet (81) helpt tijdens de maaltijd.

De kerstbomen zijn opgetuigd, de lampjes

zijn opgehangen en de kerstmuziek klinkt

gezellig door de gangen. De Theresiahof in

Bornerbroek is helemaal klaar voor de kerst.

“Het is zo’n gezellige periode. Iedereen helpt

elkaar en staat voor elkaar klaar”, vertelt

Bianca Nijhuis, activiteitenbegeleidster en

coördinator vrijwilligerswerk.

“Heb jij wel koffie gehad?”, vraagt mevrouw

Schuttenbelt bezorgd. Haar kamer is gevuld met

allerlei mensen, van zorgmedewerkers tot vrijwil-

ligers. Ze wil graag voor haar ‘gasten’ zorgen, dat is

duidelijk. Snel wordt ze van verschillende kanten te

hulp geschoten. “Dan zal ik wel even thee zetten”,

zegt de één. “Zal ik dan met de koektrommel

rondgaan?”, vraagt een ander enthousiast.

Gezellige chaos

Dat de samenwerking in De Theresiahof wel goed

zit, kan ook Bianca beamen. “Jaarlijks komen we

met alle collega’s samen om De Theresiahof om te

toveren tot een waar kerstparadijs. Dat is al een

echte traditie. Ook de bewoners helpen altijd

gezellig een handje mee. Het is een flinke klus, maar

het is vooral een gezellige chaos”, lacht ze hardop.

“De familie zorgt voor de kerstviering op de kamer

van de bewoner, ook dat is altijd tiptop voor elkaar.”

Verwennen

Daarnaast wordt er bijna ieder jaar op de dag van het

kerstdiner een verwenochtend georganiseerd. “De

medewerksters van kapsalon Frederique uit Borne

komen dan speciaal naar De Theresiahof om de

cliënten heerlijk in de watten te leggen”, vertelt Rian

Stroot van de hotelzorg. “Dit doen zij allemaal

vrijwillig, geweldig! Samen met onze eigen vrijwilligers

zorgen we dat iedereen op zijn of haar ‘kerstbest’

aan tafel komt te zitten. Wij van het restaurant

zorgen ’s avonds dan voor een 4-gangendiner. Na de

tijd ruimen we alles gezamenlijk op en sluiten we af

door samen te proosten op het nieuwe jaar!”

Dankbaar

Na het fotomoment loopt mevrouw Schuttenbelt

naar een antiek kastje om daar een prachtige

kerstkaart tevoorschijn te halen. “Alsjeblieft. Voor

jullie”, vertelt ze met rode wangen. Op de kaart

staat geschreven: Samen met de familie zijn we

heel dankbaar dat ik híer mijn tijd mag beleven.

— Mooie samenwerking siert De Theresiahof —

“Met elkaar zorgen we voor onze bewoners”

10 11december 2018

Visie op wonen met zorg

Collega Esther Hindriksen: “Wij zijn momenteel aan het

bekijken hoe de visie op wonen met zorg opnieuw gestalte

kan krijgen volgens de huidige en toekomstige inzichten

vanuit de samenleving. Een belangrijke ontwikkeling hierin

is de nieuwe wet zorg en dwang, waarin de ondersteuning

van eigen regie en leven, zoals men dat altijd gewend was,

een centrale rol inneemt. Uitgangspunt is dat bewoners

kunnen blijven wonen in hun appartement, tenzij de veilig-

heid niet meer gewaarborgd is. Voorwaarde is natuurlijk

wel dat het voor onze medewerkers allemaal behapbaar

blijft. Daarnaast moet je dit goed afstemmen met de

familie. Maar dit soort ontwikkelingen en denkwijzen

passen wel in het streven naar een dementievriendelijke

omgeving.”

Wonen en welzijn

Van belang is dat de bewoners fijn kunnen wonen en

leven. De zorg is en blijft zeker belangrijk, maar staat niet

voorop. Het hebben van een fijne oude dag staat centraal

en kan voor iedere individuele bewoner een andere

invulling krijgen. “Er wordt gekeken naar de bewoner en

Nieuwe locatie TMZ Tubbergen wordt meer dan ooit een noabershoes

Esther Weersink, Esther Hindriksen en Annemarie Holsink bij de

nieuwbouw in wording. Ze kunnen niet wachten omde visie die

eronder ligt in praktijk te brengen.

Samendoen blijf de kern

“Misschien wel meer dan ooit”, zegt Esther Hindriksen,

leidinggevende in Tubbergen. “Ons visiedocument is

daarin ook heel duidelijk. Het nieuwe noaberschap

maakt onlosmakelijk deel uit van de Tubbergse samen-

leving. Noaberschap, betekent voor elkaar klaarstaan

en wat voor elkaar over hebben. Het zijn belangrijke

ingrediënten van de Twentse gemoedelijkheid. De komst

en verdere ontwikkeling van nieuwe technieken en

hulpmiddelen doen daar niets aan af. Die vormen de

ingrediënten van het eigentijdse ‘nieuwe’ noaberschap.

Het ‘nieuwe’ noaberschap houdt in:

“Een nieuw netwerk van mensen, gedeeltelijk

gebaseerd op de kernwaarden van het ‘oude’ noaber-

schap. Binnen dit netwerk wil men elkaar helpen om

aangenaam te wonen, te werken en te leven.

Nieuwe communicatiemiddelen ondersteunen deze

verbindingen. Gedeelde verantwoordelijkheid,

gelijkwaardigheid, wederzijds vertrouwen,

talenteninzet en wederkerigheid zijn de nieuwe

ongeschreven regels.”

Techniek als aanvulling

Nieuwe communicatiemiddelen, de toepassing van nieuwe

technologieën en het duurzame bouwen zijn aanvullingen

op het bestaande netwerk, waarin men elkaar helpt

om aangenaam te kunnen wonen, werken en leven.

We leven in een veranderende samenleving, waarin de

ontwikkelingen elkaar in snel tempo opvolgen. Juist in

deze veranderingen biedt noaberschap de verbinding

tussen de mensen in de samenleving. “We zullen het

samen moeten doen.”

Verbinding

Onderweg naar de bouwplaats wijst activiteitenbegeleidster

Annemarie Holsink naar de glooiende es aan de overkant van

de Sportlaan. “Geweldig toch, dat uitzicht”, zegt ze. “Verreweg

de meeste bewoners zijn hier geboren en getogen. Die kennen

Tubbergen en omgeving op hun duimpje, inclusief die es.

De bewoners houden ervan en zijn onlosmakelijk met deze

omgeving verbonden.”

Net als thuis

Wat Esther Weersink (verzorgende) betreft, raakt dit de kern

van waar het om gaat, de bewoners moeten zich straks

namelijk in hun nieuwe woning thuis voelen. De nieuwe

locatie biedt plek aan 55 bewoners. Mensen die niet langer

thuis kunnen wonen, omdat de zorgzwaarte te complex

wordt, willen graag in eigen omgeving blijven wonen. Dit

voelt vertrouwd, ook voor familieleden en bezoekers.

In het visiedocument voor het nieuwe woonzorgcentrum dat TMZ in Tubbergen bouwt, wordt gesproken

over het ‘nieuwe noaberschap.’ Het is gedeeltelijk gebaseerd op het oorspronkelijke noaberschap in agrarische

gebieden in Twente en de Achterhoek. Kern van dit begrip is dat buren elkaar met raad en daad terzijde

stonden, omdat goede openbare en makkelijk toegankelijke voorzieningen ontbraken. Die voorzieningen zijn

er tegenwoordig wel. Heeft het noaberschap dan nog wel een functie?

zijn of haar behoeften. Wat verstaat iemand zelf onder een

fijne oude dag? Daar sluiten wij met onze dienst- en

zorgverlening op aan”, zegt Esther Hindriksen. “Om dit te

kunnen bereiken is een goede relatie met bewoners,

familie/mantelzorgers, vrijwilligers en het multi-

disciplinaire team een basisvoorwaarde." Kortom: wonen

en werken in een omgeving waar iedereen zich welkom,

gezien en thuis voelt.

SamenwerkingTMZ wil samenwerken met andere zorgaanbie-

ders, zoals Aveleijn en Zorggroep Sint Maarten

(ZSM). Aveleijn is een Twentse zorgorganisatie die

mensen met een verstandelijke beperking of lage

sociale redzaamheid ondersteunt. ZSM is tevens

een instelling die zorg biedt aan ouderen.

Bouwen aan de toekomst

“ Bewoners moeten zich thuis voelen ”

Aad van Bentheim mist motorrijden meer dan zijn linkerbeen

Herinneringen aan het motorrijden

worden gekoesterd door Aad van Bentheim

Heerlijk bochtjes draaien op de Hochalpenstrasse, met

motormakkers rond het kampvuur, genieten van het

kenmerkende geluid van een motor. Vraag Aad van

Bentheim wat hij mist en het is niet zijn linkerbeen,

maar het motorrijden. “Ik heb een schitterend leven

gehad en dat heb ik nog steeds. Als het kon zou ik het

precies zo weer doen.”

312 313december 2018

De 68-jarige bewoner van Erve Mensman ziet het ongeloof

aan de andere kant van de tafel. Dat snapt hij. Want ga

maar na; op 58-jarige leeftijd wordt hij geveld door een

beroerte. Op pure wilskracht overwint hij de halfzijdige

verlamming, leren zijn lichaam en geest weer samen-

werken en keert hij terug in zijn woning aan de

Kotmansweg in Geesteren. Als jaren later zijn linkerbeen

geamputeerd moet worden, is wonen in zijn eigen woning

geen optie meer. Uiteindelijk verhuist hij naar het toen

gloednieuwe woonzorgcentrum. Hoezo een schitterend

leven? Hij vertelt: “Een beroerte overkomt je en dat been;

domme pech!”, zegt hij schouderophalend. “Het was in de

nacht van 12 op 13 februari 2008. Ik viel en kwam met mijn

hoofd klem te zitten tussen de rugleuning en zitting van

een stoel. Mijn broer Hans vond mij.”

Straatvechter

Na de beroerte begon de neuroloog over opname in een

in een zorginstelling. In zijn hoofd was het volgens de

specialist een grote puinhoop. Het zou nooit meer goed

komen. Aad: “Ik hoor het hem nog zeggen, terwijl ik dacht

dat het wel mee viel. Dus zei ik dat ‘ie op kon donderen. Ik

wilde naar revalidatiecentrum het Roessingh en laten zien

dat hij ernaast zat. Na 38 jaar werken, met het pensioen in

het vooruitzicht in een verpleeghuis eindigen? Nooit meer

motorrijden? Ik was woest. Het was zwaar, maar bij het

Roessingh heb ik weer leren staan en lopen. Ben vaak op

mijn bek gegaan, maar ik ben een straatvechter.”

Getuigenissen

Zijn ogen schieten vuur, zoals bij het kanon op de mijnen-

veger waar hij als marinier diende. Zijn lichaamstaal

verraadt dat hij zich er niet onder laat krijgen en hij

koestert vooral de herinneringen aan zijn motortijd.

De schaalmodellen van de BMW’s en Moto Guzzi’s in de

vensterbank en foto’s van motorritten en -treffens zijn de

getuigenissen. “Dat was de mooiste tijd van mijn leven.

Mijn broer haalt mij nu af en toe op voor een rit in een

zijspan. Het is niet het echte rijden, maar je hebt wel even

weer het gevoel.”

Toeren

Zijn eerste motor was een BMW 500 uit 1953. “Gekocht in

Arnhem. Mijn vader wilde dat ik hem terugbracht. Geen

denken aan. Het was het begin van een machtig mooie

tijd. Samen met jongens uit Ootmarsum en Lattrop gingen

we heel Europa door. Vrijdags weg en zondagavond of

soms op een maandag weer terug. Ik heb Tom, de zoon

van Hans ook vaak achterop gehad. Lekker toeren door

Twente. Dat mis ik enorm, het motorrijden.”

Prachtige jeugd

“Het leven zit vol verrassingen, mooie en minder mooie”,

zegt hij dan en wijst naar de bosrand achter het terrein

van het CSI en de weilanden waarop hij uitkijkt.

“Daar struinde ik als jochie rond met mijn vrienden.

Ik ben geboren in Haarlem, maar mijn ouders verhuisden

in 1953 naar Geesteren. Pa kon er aan het werk bij de

nieuwe fabriek van L ten Cate. Ik voel mij hier thuis. Als

kind ging ik naar de Aloysiusschool en later naar de LTS in

Almelo, om na militaire dienst bij de carrosseriebouwer

aan de slag te gaan. Mijn jeugd was prachtig. Paardrijden

met een schoolkameraad. Als het jachtseizoen begon

gingen we mee als drijvers. Ik heb ook 40 jaar volleybal

gespeeld bij Tornado. De CVA heeft mij veranderd. Ik ben

rustiger. Ik heb het erg naar mijn zin in Erve Mensman en

woon nog steeds in mijn dorp.”

Mijnlevensverhaal

“ Het leven zit vol verrassingen, mooie en minder mooie ”

3315december 2018

14

Ieder jaar maken we ze weer, goede voornemens voor het nieuwe jaar.

En ook bijna ieder jaar verdwijnen die goede voornemens aan het eind

van januari weer als sneeuw voor de zon. Wij vroegen collega’s naar

hun beste tips en een duwtje in de goede richting.

Goede voornemens, zo houd je ze vol!

Wijksteunpunt stroomt met kerst weer vol

Zeg ‘eenzaam’ en Marielle Oosterhuis begint te praten zoals een waterval het water naar beneden laat

kletteren. Ze heeft er iets mee, niet omdat ze zelf eenzaam is, maar omdat ze er niet tegen kan dat mensen

eenzaam zijn. Dus was ze betrokken bij de Week tegen Eenzaamheid, volgde ze een symposium over het

onderwerp en ontvangt zij zaterdag 22 december weer een grote groep ‘eenzamen’ in wijksteunpunt

De Kolk. “Ik voel mij met hen verbonden en juist het gemis aan verbondenheid maakt dat mensen zich

eenzaam voelen”, zegt Marielle.

Bij De Kolk is niemand eenzaam

Ze zit aan haar bureautje in een nis van de grote zaal. Haar

bureaublad is bezaaid met kerststickers, onderdelen voor

kerstkaarten die bezoekers maken. “Een tijd geleden kwam

iemand op mij af en vroeg wat we gingen doen met kerst.

Dat was geen moeilijke vraag. Een kerstbrunch. Vanaf een

uur of elf tot pakweg half vier. Met heerlijk eten en

drinken, muziek en vooral gezelligheid en ontmoeting.

Maar dit jaar vallen de kerstdagen op dinsdag en woens-

dag. Dat zijn de dagen waarop onze bezoekers met een

indicatie normaliter komen. Gelukkig werkte de gemeente

direct mee aan ons verzoek om daar de zaterdag van te

maken en kon het ook met het vervoer geregeld worden.

Heel fijn, want de mensen zouden anders veel te lang thuis

moeten zitten. Behalve onze vaste bezoekers zijn ook

wijkbewoners van harte welkom bij de kerstbrunch. We

hebben ruimte voor maximaal 50 personen.”

Rampzalig

Volgens Marielle willen veel mensen niet erkennen dat ze

eenzaam zijn. De redenen zijn divers. Schaamte is een

factor, geen contacten durven of weten te leggen ook.

“En je hebt het zeker niet over ouderen hoor. Ook jongere

mensen kunnen in een sociaal isolement terechtkomen.

Na een scheiding bijvoorbeeld. De gevolgen kunnen

rampzalig zijn. Ze krijgen minder zelfvertrouwen, het

zelfbeeld wordt minder, verwaarlozing en depressiviteit

liggen op de loer evenals slecht eten, overmatig gebruik

van alcohol en drugsgebruik. Hoe minder eenzamen er

zijn, des te minder (maatschappelijke) problemen er zijn.

Daar ben ik van overtuigd. Ik herken eenzaamheid ook.

Als hier een nieuwe bezoeker binnenkomt en die zie ik

vervolgens drie keer in de week, dan weet ik genoeg.

Daar knoop ik een praatje mee aan en voor ik het weet

ken ik zijn of haar verhaal.”

Marielle heeft aandacht voor de bezoekers van het wijksteunpunt.

Samen met haar collega’s verzorgt Marielle (links) een kerstbrunch.

Wijksteunpunt stroomt met kerst vol

Tip! Via de werkgroep Duurzame Inzetbaarheid kunnen medewerkers komend

jaar een vitaliteitscan invullen. Hieruit komt een persoonlijk vitaliteitsrapport

met veel praktische tips en adviezen om adviezen om de leefstijl, ontwikkeling,

werkomgeving en geluk te optimaliseren.

Ingrediënten voor 1 cocktail:

• 75 ml drinkvoeding op melkbasis, chocoladesmaak*

• 75 ml drinkvoeding op sapbasis, appelsmaak*

• 75 ml volle vanillevla

• Geklopte slagroom

• Kaneelpoeder

Bereiding:

1. Meng beide drinkvoedingen met de vla in een pannetje.

2. Verwarm het mengsel, maar laat het niet koken!

3. Schenk het in een mooi glas, spuit of schep de

slagroom erop en strooi de kaneel erover.

* Voor de ‘gewone’ versie; vervang de drinkvoedingen

door gewone chocolademelk en appelsap.

Bereiding:

Smelt de boter in de pan en fruit hierin de ui en champignons. Voeg de bloem toe, roer goed door en laat

3 minuten pruttelen. Roer met kleine scheutjes de bouillon erdoor en laat op matig vuur in 5 minuten goed

warm worden. Voeg het flesje drinkvoeding toe en roer tot er gladde saus ontstaat. Zorg ervoor dat de

saus nu niet meer gaat koken! Voeg de kipfilet en de kruiden toe aan de ragout en eventueel wat peper.

Serveer met bladerdeegbakjes, rijst of brood.

** Voor de ‘gewone’ versie; vervang de drinkvoeding door melk of kookroom.

Ingrediënten voor 2 personen:

• 30 gram vloeibaar bak- en braadproduct

• 1 (rode) ui, fijngesneden

• 1 bosui

• 3 eetlepels bloem

• 200 ml kippenbouillon

• 125 ml drinkvoeding op melkbasis, neutraalsmaak**

• 200 gram gare kipfilet, in blokjes

• Handje fijngesneden champignons

• 1 eetlepel fijngesneden peterselie

• ½ eetlepel verse of gedroogde tijm

• Peper

Feestelijke kerstcocktail

Warme kipragout voor koude kerstdagen

Kerst, een tijd van samenzijn, warmte,

gezelligheid en natuurlijk lekker eten. Maar wat

serveer je tijdens de kerst? Een onderwerp waar

menigeen al weken van tevoren over peinst.

Gelukkig bieden de diëtisten van TMZ uitkomst.

Zij helpen u op weg door twee kerstrecepten te

delen, namelijk een feestelijke kerstcocktail om

bij de kerstboom met elkaar te proosten en een

heerlijke warme kip ragout als voorgerecht

tijdens een sfeervolle avond.

De recepten zijn heel bewust gekozen. Sarah Abbink -

diëtist bij TMZ - vertelt: “Bij ongeveer 30% van de

mensen die binnen een verpleeghuis komen wonen, is

er sprake van ondervoeding. Bij mensen die revalideren

ligt dit percentage zelfs op 50%. Het geldt dus voor de

meeste mensen die wij begeleiden. Om die reden

hebben we er in de recepten voor gekozen om te

werken met drinkvoeding.” Collega Karin Wes, ook

diëtist, vult aan: “Dit is medische voeding, die

voorgeschreven wordt door een arts of diëtist als

mensen moeten aansterken, ondervoed zijn of hier

baat bij hebben als het gaat om het genezen van

wonden. Wij willen hier met de recepten een feestelijke

draai aan geven.” Sarah: “Natuurlijk heeft lang niet

iedereen drinkvoeding nodig, dus zijn de ingrediënten

ook makkelijk te vervangen door standaardproducten.”

Heerlijke kerstrecepten van de diëtisten van TMZ

Geniet ervan en een fijne kerst!

Namens de diëtisten van TMZ: Karin Wes (links), Sarah Abbink (rechts),

Sharon van Dam en Marlin Bloo.

Genieten van de kerst met smaakvolle gerechten

december 20181716

Teams voorpersoonlijke zorg

“Je kiest bewust voor het werken binnen een zorgafdeling

en dan ontstaat er een plan dat alleen kan slagen als je

bereid bent om ook eens letterlijk buiten de deuren van je

eigen afdeling te gaan kijken. Iedereen was het er snel over

eens dat het moest. En het kan ook, mede dankzij de grote

inbreng van de heer Leferink zelf. Hij haalt en brengt zijn

echtgenote en komt vrijwel iedere ochtend naar de

afdeling om haar te verzorgen. Het is een voorbeeld van

perfecte samenwerking tussen een mantelzorger en

professionals.”

Schok

De 75-jarige Annie Leferink werd eind juli opgenomen op

de afdeling, nadat de revalidatie na een CVA stagneerde en

zij niet meer definitief terug kon naar hun appartement in

Hengelo. Tijdens de revalidatie bij TMZ ging ze elk week-

eind naar huis, met hulp van haar man Theo en de

thuiszorg van TMZ. “Zo waren wij in elk geval in de

weekeinden nog bij elkaar,” zegt de 79-jarige Theo.

“Wij delen 53 jaar lief en leed onder hetzelfde dak. De CVA

maakte er een eind aan. Dat was een schok. Ze sportte

twee keer per week, ik tenniste nog. Maar het overkomt

je. Wij waren blij dat zij in elk geval tijdens de weekenden

nog naar huis kon. Met het bericht dat ze permanent

moest worden opgenomen stortte de wereld wel even in.”

Samen thuis

Teamleden stapten naar Mariël met een simpele vraag of

er iets aan te doen was. Zorgbemiddelaar Danielle

Venerius, kwam direct in actie. Het mantelzorgteam en

het zorgteam, maken het met de dochters Judith en Sabine

mogelijk dat het echtpaar in de weekenden samen thuis is.

Persoonlijke zorg geen loze kreet bij Team Driene

Annie en Theo Leferink in weekenden toch bij elkaarTeam Driene van locatie Het Hof in Hengelo geeft Teams voor persoonlijke zorg een nieuwe dimensie. De

medewerkers zorgen er samen met Theo Leferink voor dat zijn vrouw Annie in de weekenden gewoon thuis

woont in plaats van op de afdeling voor langdurige zorg. Creatief en inventief omgaan met de wettelijke

mogelijkheden, maar vooral de wil van iedere betrokkene om het persoonlijk welzijn van Annie en Theo

centraal te stellen. Daar gaat het in deze situatie om. “Want toen wij aan dit traject begonnen, was er eerst

wel wat scepsis”, zegt leidinggevende Mariël Overbeek eerlijk.

“Wij zijn iedereen heel dankbaar”, zegt Theo. “En wij zijn

heel blij dat het zo kan”, reageert Danielle. “Het is een

uitzondering en niet altijd haalbaar. We gaan kijken hoe

het zich verder ontwikkelt, maar voor dit moment is het

heel fijn.”

3 319318december 2018

“Ik zie louter voordelen”,

begint ze. “Je blikveld, kennis

en ervaring verbreden

bijvoorbeeld. Er zijn behoorlijke

verschillen tussen het werken

in een wijkteam of in een team

op een afdeling van een

verpleeghuis. Met het

aannemen van een combifunctie verbreed je jouw kennis en

word je een allrounder. Maar een combifunctie is ook een

middel om meer uren te kunnen werken. Het kan ideaal zijn

voor collega’s met een klein contract, extramuraal of

intramuraal, die binnen hun eigen team niet meer uren

kunnen krijgen. Wat het van de mensen zelf vraagt is

flexibiliteit ten aanzien van het inroosteren, maar waar

mogelijk zetten wij het aantal uren dat ze op een bepaalde

plek moeten werken vast. Chantal komt bijvoorbeeld een

vaste dag per week bij mij op de afdeling. Dan weet ze waar ze

aan toe is.”

Ontwikkelen

HBO-verpleegkundige Chantal vindt het prima. Ze verheugt

zich op de nieuwe werkomgeving. “Ik werk in het wijkteam

van Almelo Zuid. Met enorm veel plezier, maar ik wil mij

verder ontwikkelen en ik had ook behoefte aan een groter

arbeids contract. Dat vind ik allemaal in deze combifunctie.

Ik ben iemand van de samenwerking en ik mag dan op niveau

vijf zijn opgeleid, ik weet zeker dat ik nog heel veel van

mijn nieuwe collega’s op de afdeling kan leren. En ik breng

mijn kennis en ervaring van het werken in de wijk mee.

Ik verwacht dat het een mooie kruisbestuiving wordt.”

Externe werving

“Ik ben er blij mee, ik heb intussen nog twee extra collega’s

aangenomen voor een combifunctie”, zegt Carla. “Ik krijg ook

externe sollicitanten die dit als een mooie uitdaging zien.

Natuurlijk vereist het een goed en duidelijk overleg van de

betrokken leidinggevenden. Zeker voor wat betreft het

afstemmen van de dienstroosters. De combifuncties worden

bovendien niet alleen aan bestaande collega’s aangeboden.

Onze recruiter Tamara Perryer wijst sollicitanten ook op de

mogelijkheid.”

Combifunctie in de zorgKunnen combifuncties in de zorg bijdragen aan een

betere personeelsbezetting? Afdelingshoofd Carla

Breedveld is er optimistisch over. Op 1 januari verwel-

komt zij wijkverpleegkundige Chantal Smienk als

nieuw lid van haar intramurale team Singraven in het

Almelose Meulenbelt. Voor acht uur per week, want

Chantal blijft ook actief als wijkverpleegkundige. Carla

hoopt dat de pilot tot een mooie ontwikkeling leidt.

Foto boven: Chantal Smienk (rechts) werkt op de afdelingen én in de wijk.

Foto links: Leidinggevende Carla Breedveld ziet voordelen in combifuncties.

Wijkverpleegkundigen op de afdeling en omgekeerd

is het magazine van TriviumMeulenbeltZorg.

Het verschijnt vier keer per jaar in een oplage

van 6000 exemplaren.

Redactie:

TMZ, afdeling PR en Communicatie

Postbus 5019, 7600 GA Almelo

Coördinatie en eindredactie:

TMZ, afdeling PR en Communicatie

Teksten:

TMZ, afdeling PR en Communicatie

Fotografie:

Jaap Baart Fotografie

Vormgeving:

whspr | creatie

Druk:

Van Marle Grafische Bedrijven

Niets uit deze uitgave mag zonder toestemming van

de redactie worden verveelvoudigd, op welke wijze

dan ook.

T : 0900 - 2 453 453 E : info@triviummeulenbeltzorg.nlI : www.triviummeulenbeltzorg.nl

: facebook.com/triviummeulenbelt : youtube.com/triviummeulenbelt : twitter.com/tmzorg : instagram.com/triviummeulenbeltzorg

ColofonReageren?

Wilt u reageren op één of meerdere artikelen of heeft u vragen, suggesties

of ideeën? Schroom dan niet en laat het weten via het e-mailadres

irikkink@triviummeulenbeltzorg.nl.

Adreswijziging doorgeven

Een adreswijziging kunt u doorgeven door het oude adres te corrigeren op de

losse adres bijsluiter bij het magazine en deze in een enveloppe te retourneren.

Geeft u daarbij s.v.p. op de achterzijde aan of u cliënt, contactpersoon of

anderszins een relatie van TMZ bent. Het retouradres vindt u op de bijsluiter.

Ontvangt u meerdere exemplaren?

Ontvangt u meer dan één exemplaar van een editie, dan is de reden dat u tot

meerdere lezersgroepen behoort (bijv. thuiszorg en personenalarmering, of u

bent vrijwilliger en tegelijkertijd contactpersoon van een cliënt). Administratieve

aanpassing is op dit moment niet mogelijk. U kunt de extra exemplaren daarom

behouden of het magazine aan iemand uit uw omgeving doorgeven.

Privacy

Ons privacybeleid vindt u op onze website www.triviummeulenbeltzorg.nl. Heeft u

nog vragen daarover, dan kunt u mailen naar privacy@triviummeulenbeltzorg.nl.