‘Ik heb me geweldig vermaakt’

Sanderde Heer:

DIT IS EEN PUBLICATIE VAN METRO CUSTOM PUBLISHING I.S.M. HET EUROPEES JAAR VAN HET VRIJWILLIGERSWERK 2011

Met dank aan...Jouw wereld.

Europees jaar van het vrijwilligerswerk 2011

In samenwerking met

SEPTEMBER 2011

Lichttechnicus bij een poppodium

Ken jij of ben jij?

Mensen hebben behoefte om anderen te helpen

Met het zweet op het voorhoofd…

Stage lopen in het groen

5.000 mensen die jou kunnen redden

Broodjes smeren voor de Voedselbank

23

45

678

INHOUD

DIT IS EEN PUBLICATIE VAN METRO CUSTOM PUBLISHING I.S.M. HET EUROPEES JAAR VAN HET VRIJWILLIGERSWERK 2011

henda was nog nooit in een asielzoekerscentrum geweest. Best spannend dus. “Maar eng vond ik het niet. Ik dacht meer: wat voor men-sen wonen daar eigenlijk? Ik wist niet wat ik ervan moest verwachten.” De leerlingen deden mee aan de vrijwilligersactie in het kader van een maatschappelijke stage, georganiseerd door Stichting de Vrolijkheid. De stichting regelt creatieve activiteiten voor kinderen en jongeren in asielzoekerscentra zodat ze zelfvertrouwen en talenten kunnen ontwikkelen.In maart kwam de klas van Chenda op bezoek in het azc. In tweetallen, een jongere van het azc en een leerling van De Meergronden, mochten ze aan de slag met mozaïeksteentjes. Ieder groepje maakte een vlinder van mozaïek. “Erg leuk,” vond asielzoeker Nuurko. “Ik werk graag met mijn han-den. Eerst vooral met hout, maar nu steeds vaker met mozaïek.”

Waterbron van mozaïek Nuurko kwam acht maanden geleden vanuit Somalië naar Nederland. Samen met zijn familie woont hij in het azc in Almere. Net als veel Ne-

derlandse jongeren houdt hij van hardlopen en zwemmen. Dankzij de vrijwilligersactie ontdekte hij een nieuwe hobby: mozaïeken. Later wist hij met mozaïeksteen-tjes zelfs een waterbron uit zijn geboorteland na te bouwen.

Vleugelslag van een vlinderDe vrijwilligersmiddag heeft ook op Chenda in-druk gemaakt. “De mensen in het azc moeten hier van voor af aan beginnen. Sommigen moeten over een paar maanden al terug naar hun eigen land, anderen wachten al acht of negen jaar. Er is dus eigenlijk geen zekerheid voor de toekomst. Een heel ander leven dan dat van mij.” Van de vlinders die de jongeren samen maakten is een zithoek gemaakt voor op het plein van het azc. Het kunstwerk werd dit voorjaar onthuld tij-dens het Interculturele Vlinderfeest, een feest met workshops, tentoonstellingen en optredens om de interculturele rijkdom van Almere te vieren. “De vlinder werd heel bewust gekozen als symbool”, vertelt Amal Abbass-Saal, centrumcoördinator van Stichting de Vrolijkheid. “Met een vleugelslag van een vlinder kan een orkaan tot stand komen. Een kleine beweging kan een groot verschil maken.”

oos kwam al een tijdje als bezoe-ker bij de Tagrijn, de voorganger van De Vorstin, toen ze er in 2002 begon als vrijwilliger. “Ik kwam er iedere dag en kende ook veel mensen die er werkten. Ik kreeg de vraag: ‘Zou je niet iets gaan doen als je hier toch iedere dag bent?’ Toen ben ik er als vrijwilliger gaan werken. Niet omdat ik per se vrijwilligerswerk wilde doen, maar omdat ik de tent leuk vond.”

Na een korte praktijkop-leiding ging Roos aan de slag als

lichttechnicus. “Ik mag de shows voor-

bereiden. Ik zorg voor

de juiste lampen en kleurenfi lters en voor

de programmering, tenzij een band een eigen lichttechnicus meeneemt. In dat geval ben ik er als huistechni-cus om diegene te begeleiden als er iets mis gaat.”

De bezoeker Roland Biesterveld (23) woont in Hilversum en bezoekt het poppodium in zijn woonplaats zo’n drie tot vier keer per maand. “Voornamelijk voor

concerten en evenementen, en heel af en toe voor een feestje.” Meestal bezoekt hij De Vorstin samen met vrienden. “En anders ken ik wel men-sen die er zijn.”

Dat het podium grotendeels op vrijwilligers draait, weet Roland. “Ik ken een aantal mensen dat er werkt. Ik vind het geweldig dat zij zich vrij-willig inzetten. Dankzij hen kan het podium blijven draaien.” Als Roland meer tijd zou hebben, zou hij zelf misschien ook wel als vrijwilliger aan de slag gaan. “Maar ik studeer nog en heb een bijbaantje. Als ik geluk heb, heb ik één dag in de week vrij.”

Prima combinerenRoos werkt gemiddeld één keer per week in De Vorstin. “En daarnaast heb ik een betaalde baan voor vier dagen. Dat is prima te combineren, vooral omdat ik het werk bij De Vorstin heel leuk vind. En ik krijg er heel wat voor terug: ik doe werkervaring op, ik leer heel veel mensen kennen en krijg ook nog consumptiemunten.” Haar jarenlange inzet voor het pop-podium is niet onopgemerkt geble-ven. In maart dit jaar werd Roos door het 3FM-programma ‘Bring it on’ verkozen tot Volunteer of the Year.

Het leven is anders in asielzoekerscentrum

Onmogelijk zonder…

Vrijwillig, maar toch beloond Ruim vijf miljoen Nederlanders doen vrijwilligerswerk. Voor hun inzet worden ze niet betaald, maar ze krijgen er wel wat voor terug. Zo maakte Chenda (14) de wereld van een andere kant mee in een asielzoekerscentrum en leert Roos (28) als lichttechnicus bij een poppodium steeds weer nieuwe mensen kennen.

Tijdens de landelijke vrijwilligersactie NL DOET van het Oranje Fonds bezocht Chenda Chin samen met haar klasgenoten van scholengemeenschap De Meergronden het asielzoekerscentrum (azc) in Almere. Nuurko Osman (17) was één van de jongeren van het azc die de leerlingen ontmoetten.

Roos Manintveld is één van de vele vrijwilligers die zich inzet-ten voor Nederlandse poppodia. Ze ziet haar inzet bij Podium de Vorstin in Hilversum als echt iets anders dan werk, hoewel ze er veel tijd aan besteedt. “Het geeft gewoon een fi jn gevoel als je met elkaar een leuke avond neerzet.”

2

R

C

Chenda

Roos

derlandse jongeren houdt hij van hardlopen en zwemmen. Dankzij de vrijwilligersactie ontdekte hij

Nuurko

Uit onderzoek blijkt dat

vrijwilligers langer leven

Feitje

Foto’s: Ruud van der Graaf

DIT IS EEN PUBLICATIE VAN METRO CUSTOM PUBLISHING I.S.M. HET EUROPEES JAAR VAN HET VRIJWILLIGERSWERK 2011 3

Ken jij of ben jij een vrijwilliger?

Tussen taal- en zwemles

Ken jij iemand die weleens op stap gaat met nieuwe in-woners van jouw stad? Of coach jij het voetbalteam van je zoon? Kookt je buurvrouw elke maand voor daklozen? Bewust of onbewust, iedereen kent wel vrijwilligers. Jij ook!

Tijs Boorsma (28) Ken jij vrijwilligers? “Mijn ouders zijn vrijwilligers bij de tennisclub. Mijn vader onderhoudt de baan regelmatig en mijn moeder staat wel eens achter de bar. In mijn vriendenkring is er niemand die op vrijwillige basis zich ergens voor inzet.”

Doe jij vrijwilligerswerk?“Ik werk deze zomer vier weken bij een jongerencentrum in Rijswijk. Daarnaast werk ik een week als begeleider tijdens een vakantie voor gehandicapte jongeren. Ik krijg vijf dagen per jaar vergoed van mijn betaalde baan en de rest doe ik in mijn vakantietijd.”

Wat maakt vrijwilligerswerk zo leuk?“Het is een hele leuke afwisseling met mijn gewone baan als ontwerper van brandweerauto’s, waar ik voornamelijk met mannen werk. Tijdens mijn vrijwilligerswerk werk ik zowel met mannen als vrouwen.”

Hoeveel Nederlanders verrich-ten vrijwilligerswerk, denk je?“Ik denk ruim tien procent van de bevolking (meer dan 1,6 miljoen Nederlanders).” (Het aantal Nederlanders dat vrijwil-ligerswerk verricht is ruim vijf miljoen. Dat is ruim 40 procent van de volwassen bevolking).

Sharon Reichert (27) Ken jij vrijwilligers?“Een paar. Mijn zusje leest voor aan kinderen die moeite hebben met taal en heeft gewerkt in de crisisopvang voor vrouwen en kinderen. Het spoort mij ook aan iets te gaan doen.”

Wat wil je gaan doen? “Door mijn huidige baan als marke-tingcoördinator heb ik weinig tijd om vrijwilligerswerk te doen. Ik heb wel gewerkt bij het Latin American Film Festival en zou graag in de toekomst taalles willen geven aan buitenlanders die willen inburgeren.”

Wist je dat er ruim 5 miljoen Neder-landers actief zijn als vrijwilliger? “Wow, dan houden meer mensen zich bezig met het goede doel dan ik dacht. Ik vind het heel wat als iemand zijn vrije tijd opgeeft om anderen te hel-pen. Je hebt er ook wat aan. Denk eens aan het uitbreiden van je netwerk.”

Ron Hendriks (52) Ken jij vrijwilligers? “Ja, dat komt omdat ik zelf ook vrijwilligerswerk doe.”

Wat doe je? “Ik ben een paar uur per week druk op vrijwil-lige basis. Dat komt door mijn zoon, die de spierziekte van

Duchenne heeft waardoor hij in een rolstoel zit. Ik organiseer activiteiten, zoals een zwemmiddag. Met andere ouders en hun kinderen gaan we een middagje zwemmen.”

Zijn er veel vrijwilligers in Nederland, denk je?“Ja. En er komen steeds meer vrijwilli-gers erbij. Dat komt omdat er tegen-woordig veel kortere projecten met vrij-willigers zijn. Op die manier ben je niet voor jaren ergens aan verbonden, maar kun je je toch inzetten voor anderen.”

Marleen Ooststroom (33) Ken jij vrijwilligers? “Jazeker! In mijn directe omgeving ken ik een paar mensen die vrijwilligerswerk doen. Mijn vriend werkt op een school als activiteitenbegeleider en een vriendin zit in een bestuur. “ Wist je dat miljoenen Nederlanders vrijwilligerswerk doen? “Ja, dat heb ik gehoord en dat is een goede zaak. Soms besef je niet dat mensen vrijwillig ergens staan. Hele festivals draaien soms op vrijwilligers.”

Wat doe jij aan vrijwilligerswerk? “Ik zit in het bestuur van het Humanistisch Verbond Amster-dam en werk eens in de maand bij natuur- en milieuorgani-satie IVN. Ik coördineer een bepaald gebied en samen met een groep anderen steek ik de handen uit de mouwen om het gebied toegankelijk te houden voor natuurlief-hebbers. Onbetaald werk geeft me een voldaan gevoel, omdat geven heel fi jn is.”

DIT IS OOKVRIJWILLIGERSWERK

• Help je buurvrouw op zaterdag met het sjouwen van de bood-schappen.

• Help mee met de organisatie van de heterovriendelijke homofees-ten van Stichting PANN.

• Ga struiken zagen in de Amster-damse Waterleidingduinen.

• Begeleid een knutsel-, theater- of dansclub van de geestelijke gezondheids- en verslavingszorg in Nederland.

• Chat wekelijks een paar uur met mensen die persoonlijk of maat-schappelijk in de knel zitten en anoniem hun hart willen luchten.

• Tel muizen bij Apeldoorn.

• Sluit je aan bij de vrijwillige brandweer in de buurt.

• Help ouderen bij het voeren van een telefoongesprek via internet.

• Help kinderen uit Braziliaanse sloppenwijken met het organise-ren van evenementen.

• Ga als taalcoach op stap met nieuwe inwoners van Amsterdam. • Kijk eens wat je kunt doen bij je

sport- of muziekvereniging.• Of richt eens een leefgebied in

voor de zandhagedis bij Callantsoog. Meer van dit soort

voorbeelden vind je op www.mooierlandschap.nl

MAATJESPROJECTZwemmen, koffi e drinken, potje voetballen, een fi lm kijken: het wordt allemaal veel leuker met een maatje, vooral als je even wat extra aandacht, begeleiding of ondersteuning kunt gebruiken. Het Oranje Fonds ondersteunt maatjesinitiatieven bij het vinden van vrijwilligers. Tijd en aandacht over? Kijk op www.ikwordmaatje.nl

LEUK, KOKEN MET DIEPGANG “Ik zou mijn weekenden kunnen volstoppen met leuke dingen, maar ik heb meer behoefte aan diepgang.” Dat zegt Annemiek van Soest (40). Zij werkt naast haar ‘gewone’ baan als vrijwilliger bij Vitalis, een stichting die zich bezighoudt met de begeleiding van kinderen tussen de vijf en acht-tien jaar die het moeilijk hebben.

“Ik ben gekoppeld aan twee Chinese broertjes van zeven en negen jaar oud. Hun moeder is zwakbegaafd, gebrekkig geïntegreerd en altijd aan het werk in een Chinees restaurant. Er komt een illegale oppas aan huis die de jongens nooit mee naar buiten neemt.”

“Eens in de twee weken haal ik ze thuis op en neem ze mee om leuke dingen te doen. Dat kan bij mij thuis zijn, waar we kunnen knutselen of samen koken. Of we gaan naar het museum of buiten spelen. Ze genieten ervan, voelen zich veilig en durven allerlei vragen aan me te stellen.”

BUDDY’S “47% van de jongeren met een verstande-lijke beperking tussen de 18 en 25 jaar heeft geen vrienden”, begint Sigrid Claes. Ze begon daarom vijf jaar geleden met Best Buddies Nederland, een non-profi t organisatie die een student koppelt aan iemand met een licht verstandelijke beperking bij hem of haar in de buurt. Zij ondernemen eens in de twee weken iets leuks samen. Best Buddies bestaat in vijftig landen.

“Ik heb sinds vier jaar een buddy”, vertelt Claes. “Deze jongen woont samen met zeven anderen in een woongroep waar vaak één begeleider is. Dan is er niet altijd evenveel tijd voor iedereen. Eens in de twee weken spreken we af om iets leuks te doen. Dit kan een bioscoopbezoek zijn of een middagje samen winkelen. Op die manier krijgt hij toch de individu-ele aandacht die hij zoekt en het geeft mij voldoening.”

“Er zijn 45 Mbo- en Hbo-instellingen en universiteiten bij ons aangeslo-ten. Studenten die zich opgeven om mee te doen, krijgen elk een eigen buddy toegewezen. Naast deze een-op-een-ontmoetingen zijn er twee keer per jaar dagen waarop groepsactiviteiten worden georganiseerd.”

Zwemmen, koffi e drinken, potje voetballen, een fi lm kijken: het wordt allemaal veel leuker met een maatje, vooral als je even wat extra aandacht,

Maatjeskoppel Tiny en Will

gaan regelmatig een stukje wandelen.

Sigrid met buddy

Annemiek

Tijs

Marleen

Ron

DIT IS EEN PUBLICATIE VAN METRO CUSTOM PUBLISHING I.S.M. HET EUROPEES JAAR VAN HET VRIJWILLIGERSWERK 20114

ls je een evenement als Alpe d’HuZes organiseert om geld in te zamelen voor onderzoek naar kanker, fi etsen bin-nen de kortste keren duizenden mensen die berg op”, vertelt Meijs. De spontane, menselijke behoefte om anderen te hel-pen is er volgens de hoogleraar altijd geweest. “Pak de Bijbel of de Koran erbij, en je zult zien dat er naar vrijwilligerswerk verwezen wordt.”

Vier uur per week Nederland telt nu ruim vijf miljoen vrijwilligers die gemid-deld vier uur per week aan vrijwilligerswerk besteden. Dat zijn volgens Meijs over het algemeen geen mensen met zeeën van tijd, maar juist mensen met een drukke agenda. “Dat komt omdat zij eerder worden gevraagd dan iemand

met minder contacten. Het doen van vrijwilligerswerk wordt dus niet verklaard door het hebben van tijd, maar door het zijn van een bezige bij.”Het percentage van de bevolking dat aan vrijwilligerswerk doet, is al zo’n twintig jaar stabiel. Maar de manier waarop er naar vrijwilligerswerk wordt gekeken, is wel veranderd. “In de jaren tachtig werd nog gevreesd dat vrijwilligers-werk betaalde arbeid zou verdringen. Maar rond het jaar 2000 kwam het besef dat vrijwilligerswerk zelf ook waar-devol is. Als een voetbalvereniging geen vrijwilligers in kan zetten, dan moeten de leden misschien wel acht keer zoveel contributie betalen.”Bovendien heeft vrijwilligerswerk niet alleen een econo-mische waarde. Meijs: “Vrijwilligerswerk zorgt ervoor dat

‘ Mensen hebben behoefte om anderen te helpen’

“A

FLEXIBEL

Na haar rechtenstudie wilde Brechtje graag vrijwilligers-werk doen, zonder meteen een verplichting aan te gaan. Op in-ternet vond ze Nederland Cares, een stichting die rekening houdt met drukke agenda’s. “Ideaal, want je kunt zelf online op acti-viteiten inschrijven wanneer het jou uitkomt.”

Tijdens de landelijke vrijwilli-gersactie NL DOET, een jaarlijks terugkerend initiatief van het Oranje Fonds, ging Brechtje met een groep verstandelijk gehandi-

capten naar een boerderij waar zintuigen geprikkeld worden. “Heerlijk om iets te kunnen betekenen voor een ander. Maar vaak vind ik het zelf minstens zo leuk. En het neemt helemaal niet veel tijd in beslag. Als ik wil, kan ik voor een activiteit nog met iemand eten en eventueel daarna nog de kroeg in.”

Ook vrijwilligen? Kijk op www.nederlandcares.nl, www.oranjefonds.nl/vrijwilligers-werk of www.vrijwilligerswerk.nl.

ROPARUN De meeste mensen die hardlopen doen dit om hun conditie een beetje op peil te houden. Wie dan ook nog eens hardloopt voor het goede doel, slaat vervolgens twee vliegen in een klap.

Michael Beenhakker is directeur van Roparun, een stichting die jaarlijks in het pinksterweekend een non-stop estafette-loop organiseert van Parijs en Hamburg naar Rotterdam, een afstand van 530 kilometer. “Deze estafetteloop wordt mede in elkaar gezet door onze driehonderd vrijwilligers. Dit doen ze omdat ze het leuk vinden, maar vooral omdat ze de behoefte hebben om iets voor een ander te doen.”

“De deelnemers leveren vervolgens in teamverband een spor-tieve prestatie en halen geld op voor mensen met kanker. Op die manier proberen ze het leven van mensen met kanker, voor zover dat mogelijk is, te veraangenamen. Dit jaar is er 4,9 mil-joen euro opgehaald.” De deelnemende teams halen het geld op door te collecteren en door allerlei acties te organiseren, zoals het wassen van auto’s en het inpakken van boodschap-pen. Daarnaast kunnen ze zich laten sponsoren door bedrijven.

Via Nederland Cares heeft de Amsterdamse Brechtje Houten (30) speelgoed opgeknapt, gecollecteerd voor een goed doel en spelletjes gespeeld met ouderen. Maar haar hart heeft ze verloren aan het volksdansen met verstandelijk gehandicapten. “Je merkt dat de mensen echt genieten.”

De traditionele vrijwilliger die zijn leven lang bij één organisatie blijft, wordt steeds zeldzamer. Toch is Lucas Meijs, bijzonder hoogleraar Vrijwilligerswerk, niet bang dat vrijwilligerswerk verdwijnt. “De behoefte om anderen te helpen is van alle tijden.”

Brechtje

mensen elkaar blijven vertrouwen. Dat heeft enorme positieve effecten op de economie. En daarnaast geeft het werk een vrij-williger voldoening. Vrijwilligers gaan vaak fl uitend naar huis.”

Serious Request en RoparunDe vrijwilliger stelt in de eenentwintigste eeuw hogere eisen dan voorheen. “Vrijwilligers hebben tegenwoordig een mening. Waar de traditionele vrijwilliger vaak nog wel ak-koord ging met klunzig georganiseerd vrijwilligerswerk, pikt een vrijwilliger dat tegenwoordig niet meer. Het werk moet gewoon goed zijn georganiseerd. Er is niks zo erg als het verknallen van de tijd van een vrijwilliger.”

Tegenwoordig heeft niet iedereen de mogelijkheid om op vaste momenten vrijwillig aan de slag te gaan, maar de vrijwillige energie is er volgens Meijs nog wel. “De kunst is om die energie op te vangen. Vrijwilligerswerk wordt steeds vaker gekoppeld aan andere thema’s, zoals school (maatschappe-lijke stage) of vakantie (vrijwilligerstoerisme). En er worden vaker grote publieksacties georganiseerd, zoals Serious Request of de Roparun: het nieuwe collecteren. En die werken, want voor dat soort acties rennen we ineens spontaan op hoge hakken een rondje om geld op te halen voor een goed doel. De vrijwilliger verdwijnt dus niet, maar het vrijwilligers-werk verandert wel.”

een goed doel en spelletjes gespeeld met ouderen. Maar

4 miljoen

vrijwilligers hebben

altijd plezier in hun

vrijwilligerswerk

Feitje

Foto: Vadim Kozlovsky - Shutterstock.com

DIT IS EEN PUBLICATIE VAN METRO CUSTOM PUBLISHING I.S.M. HET EUROPEES JAAR VAN HET VRIJWILLIGERSWERK 2011 5

‘ Ervaringen belangrijker dan geld’

Vrijwilligerswerk is divers. En dat geldt ook voor de vrijwilligers zelf: van carrièretijgers tot 70-plussers.

‘ VERHALEN VAN ANDEREN KREGEN INEENS INHOUD’

‘IK HEB RESPECT GEKREGEN ‘ ONBETAALD MIJN KENNIS VAN DE NATUUR DELEN, HEEL FIJN!’

Jetske van der Schaar (30) was in Afrika: “Veel mensen praten makkelijk over vrijwilligerswerk in Afrika. Zij denken dat je daar naartoe gaat, iets doet voor de lokale bevolking en weer naar huis gaat. Ik ben er zelf een paar keer geweest en weet dat het meer inhoudt. In 2003, nadat ik mijn studie had afge-rond, heb ik een paar weken vrijwillig in een weeshuis in Zuid-Afrika gewerkt. Omdat ik er nu zelf ben geweest, kregen alle verhalen die ik had gehoord over kinderen in Afrika opeens inhoud. Sindsdien ben ik meerdere malen teruggekeerd, ook naar Malawi en Uganda, en heb ik de sociale onderneming Worldmapping opgericht, waarmee jongeren naar Afrika kun-nen om vrijwilligerswerk te verrichten. Mijn betaalde baan in de ICT heb ik opgezegd om hier volledig mee aan de slag te kunnen. Ik verdien niet veel, maar ik vind deze positieve en waardevolle ervaringen belangrijker dan geld.”

VOOR VRIJWILLIGERS’Ilse Boumeester (15) deed een maat-schappelijke stage in een verzorgings-tehuis: “Ik heb in de paar dagen dat ik

meeliep ontzettend veel geleerd en respect gekregen voor andere vrijwilligers. Ik heb gezien dat je als vrijwilliger veel kunt bete-kenen voor anderen. Zo heb ik

boodschappen gedaan, gekookt en gewassen. Allemaal taken die deze bejaarden niet meer kunnen doen. Zij zijn namelijk dement en waren in sommige gevallen zichzelf niet meer. Dit maakte het werk wel zwaar, maar niet minder leerzaam.” Docent Theo Meeusen: “Leerlingen verrichten bij een maatschappelijke stage een dienst die een positieve

bijdrage levert aan de samenle-ving en past in de persoonlijke ontwikkeling. Wij verwijzen altijd naar een Chinese wijsheid: “Als je gelukkig wilt zijn voor een uur, ga dan slapen. Als je gelukkig wilt zijn voor een maand, ga dan trouwen. Als je gelukkig wilt zijn voor een jaar, erf dan een fortuin. Als je gelukkig wilt zijn voor je hele leven, help dan een ander.”

Theo Ruiter (72) werkt op een fl uis-terboot: “Als vrijwilliger bij IVN, een vereniging voor natuur- en milieu-educatie, vaar ik twee of drie keer per week op een fl uisterboot. Dit is een elektrische boot die bijna geen geluid maakt, waardoor watervogels niet schrikken en we ze goed kunnen zien. Ook kunnen kinderen met een netje waterbeestjes vangen en be-kijken. Ik begeleid ze hierbij en vertel

wat voor soort beestje ze gevangen hebben. Dat kan een watervlo zijn, maar ook een libellelarve of een vlokreeft. Er leeft zo veel in het water waar we niks vanaf weten, dus het is erg leuk om mensen over dit onder-werp te informeren. Ik zou dit werk niet voor geld willen doen. Dan gaat toch alle lol er af? Het is juist leuk om niet op de tijd te letten en iets te doen wat je echt leuk vindt.”

MAKKELIJK GEMAAKT DOOR DE WERKGEVER Nicole Snijders (25) werkt bij kleding- en schoenenbedrijf Tim-berland, waar iedere werknemer uren

beschikbaar krijgt om een week per jaar vrijwilligerswerk te doen tijdens werktijd. “Over 2010 hebben mede-werkers samen met alle stakeholders

(leveranciers, externe relaties en maatschappelijke stagiaires van het Scholingsboulevard in Enschede) maar liefst 5206 uren besteed aan vrijwil-ligersprojecten in de regio Twente. Als HR-adviseur is het één van mijn taken om werknemers aan te sporen dit te doen. Ik merk dat veel werknemers enthousiast zijn en zich graag inzetten

voor anderen. Zelf maak ik ook gebruik van deze mogelijkheid om te werken voor non-profi torganisaties. Zo bege-leid ik sportdagen op scholen en knap ik speeltuinen op. Het geeft me een goed gevoel. Als ik niet bij Timberland zou werken, zou ik ook vrijwilligers-werk doen. Omdat deze mogelijkheid er is, maak je daar sneller gebruik van.”

M

GEK OP DIEREN

‘Met zweet op het voorhoofd’

Wim ’t Hart (77) werkt bij de Zaanse Stichting Dierenzorg: “Waarom zou ik voor geld werken als ik dat niet no-dig heb? Een ochtend per week heb ik telefoondienst bij de Zaanse Stichting Dierenzorg. Ik zorg ervoor dat na een melding één van de auto’s richting een ziek of dood dier gaat. Dit kan gaan om

een gewonde vogel die naar het vogelop-vangcentrum moet worden gebracht of een overleden hond of kat. Ik ben gek op dieren en op mijn collega’s en werk hier ook al ruim twintig jaar. Of dit werk niet te zwaar is voor mijn leeftijd? Nee hoor, ik ben nog fi t en ga zelfs twee keer per week naar de sportschool.”

aar liefst drieduizend vrijwilligers werken bij Land-schapsbeheer Flevoland, een stichting die zich sterk maakt voor behoud, beheer en ontwikkeling van natuur en landschap buiten de natuurgebieden. “Zonder deze groep zouden wij onze beheeractiviteiten nooit kunnen doen”, vertelt Margriet Brouwer, die werkzaam is als projectleider bij Landschapsbeheer Flevoland.

De vrijwilligers kunnen zich opgeven voor verschillende klussen. “Het kan bijvoorbeeld gaan om het tellen van ringslangen en bevers, het inrichten van een stukje bos

voor vogels of om het maken van vlinderpaden. Alle werk-zaamheden zijn heel uiteenlopend en leuk om te doen.”

Calorieën verbranden “Mensen zijn enorm enthousiast. Waarom zou je tegen je zin naar de sportschool gaan als je ook calorieën kunt verbranden in de natuur? Een boom omzagen kost hart-stikke veel energie. Vergis je niet, het zweet staat echt op je voorhoofd. Daarnaast is het natuurlijk altijd goed om iets te doen voor de natuur en ben je lekker buiten aan de slag.”

35-44 jarigen aan kop in

het vrijwilligers-werk

Feitje

Theo (foto: Toos Brink)

Jetske

Wim

Ilse

Nicole

DIT IS EEN PUBLICATIE VAN METRO CUSTOM PUBLISHING I.S.M. HET EUROPEES JAAR VAN HET VRIJWILLIGERSWERK 20116

it nieuwsgierigheid koos de scholier voor een natuurstage, “ik kijk wel eens naar National Geographic’. Hij heeft er geen spijt van gekregen. “Het was juist leuk”, vertelt Max enthousiast. Samen met zestien andere leerlingen van het Trevianum college uit Sittard is hij aan het werk gegaan in het bos in Susteren. “We moesten planten weghalen in en bij broedplaatsen voor kikkers, zodat de plek meer zon kreeg en de dieren er beter bij konden.” De leerlingen werkten met een zeis om de planten weg te halen. “Dat is wel stoer. Een zeis is vlijmscherp. Maar ik heb er nog geen een gekocht voor thuis”, grapt de scholier.

Ik vind het goed dat de stage verplicht is. Tegen scholieren die nog moeten, zou ik zeggen: kies wat je het leukst lijkt. Uiteindelijk leer je ervan en vind je het misschien leuk.”

ij gingen met de trein naar Amsterdam om mee te helpen bij het eetproject Filah. In de super-markt deden we boodschappen, zo voedzaam en goedkoop mogelijk. Na het koken dienden we de maaltijd zelf op. Dan hoor je heftige verhalen en denk je ‘wow, zo kan het ook’. We spraken mensen met een goede opleiding die bijvoorbeeld door drugs in de problemen waren geko-men. We hadden op school al voorlichting gekregen over drugs- en drankverslaving, maar je schrikt toch nog als je ziet wat het met mensen doet. We willen een fi lmpje maken over het koken door scholieren voor de thuis- en daklozen om meer bekendheid aan het project te geven. Met dit idee hebben we de MaSter Prize (bedoeld om scholieren uit te dagen mee te denken over hun stage – red.) gewonnen, dus we krijgen 2000 euro om het plan uit te voeren. Hopelijk gaan anderen, vooral jongeren, zich na het zien van het fi lmpje ook inzetten voor Filah.

Sommigen denken dat zwervers vieze, domme mensen zijn, maar dat is gewoon niet waar. Ze kunnen echt wel wat, maar zijn in de problemen geraakt. Het is heel leerzaam als je dat met eigen ogen ziet. Het doet je beseffen dat je blij moet zijn met wat je hebt.”

‘Het was juist leuk’

‘Je beseft niet hoe erg het is’

‘Wow, zo kan het ook’ Koken voor zwervers of helpen in de natuur. Misschien niet het eerste waar je aan denkt om een vrije middag mee te vullen, maar wel enorm leerzaam. Daarom is de maatschappelijke stage sinds het nieuwe schooljaar onder-deel van de schoolcarrière.

Max Gooijen (16) koos voor een stage in de natuur. Hij vond het een prima idee om mee te lopen bij een vrijwilligersorganisatie ‘om te kijken hoe het werkt’. Toen hij hoorde dat hij kikkerpoelen mocht schoonmaken, was hij in eerste instantie niet zo enthou-siast. Het leek hem een vies werkje.

Jorne Luten (14) gaf zich met acht klasgenoten van CSG Dingstede in Meppel op om voor thuis- en daklozen te koken in Amsterdam. De tieners waren zo geraakt door wat ze zagen, dat ze een plan bedachten om meer aandacht voor het project te krijgen. Ze wonnen er een prijs mee.

U

Jannie Schalen is lerares biologie en coördinator maatschappelijke stage op de school van Jorne. Ze merkte dat de vooroordelen van haar leerlingen verdwenen tijdens het dagje Amsterdam.

“We gaan zo’n vier keer per jaar naar het Amsterdamse project. Jongeren realiseren zich pas achteraf wat ze hebben meegemaakt. En denken: ‘het zou mij ook kunnen overkomen’. Na

afl oop laten we ze een presentatie geven voor medeleerlingen, voor de refl ectie. Hoe goed we onze leerlin-gen ook voorbereiden op zo’n dag, er komen altijd 1001 vragen naar boven als ze er eenmaal zijn. De groep van Jorne kwam met het plan om een fi lmpje te maken. Het is mooi om te zien hoe jongeren die normaal met een boog om zwervers heen zouden lopen, nu medemensen in hen zien en zich voor hen inzetten.”

DE STAGEBEGELEIDER:VOOROORDELEN VERDWIJNEN

“W

AAN DE SLAG!Alle leerlingen in het voortgezet onderwijs moeten nu aan de slag. De maatschappelijke stage is vanaf het schooljaar 2011-2012 verplicht voor de jongeren die vanaf dat schooljaar instromen in het voortgezet onder-wijs. Dat betekent dat ze minimaal 30 uur vrijwilligerswerk doen tijdens hun schoolcarrière. Maar meer mag natuurlijk ook! Dat kan zijn bij vereni-gingen, instellingen of maatschap-pelijke organisaties maar ook door boodschappen te doen voor een oude buurvrouw of een sponsoractie op te zetten voor een goed doel. Door zich zelf onbetaald in te zetten voor een ander of voor de samenleving ervaren ze wat het betekent om iets voor een ander te doen.

Voorbeelden van maatschappelijke stages:• werken bij een (muziek)festival,

bijvoorbeeld in de catering, als artiestenbegeleider of door mee te denken over activiteiten

• activiteiten organiseren voor oude-ren in verzorgingstehuizen

• voorlezen op de kinderafdeling van een ziekenhuis

• de jeugd van een sportclub trainen• onderhouden van volkstuinen• meehelpen op een kinderboerderij

Kijk voor meer informatie op www.maatschappelijkestage.nl

‘Het was juist leuk’

‘om te kijken hoe het werkt’. Toen hij hoorde dat hij kikkerpoelen

DOE EEN MaS • Geen idee waar je goed in bent? Surf

naar www.ikbengeweldig.nl/test en ontdek welke stage bij jou past.• Circa een derde van de leerlingen

vindt zelf een maatschappelijke stage. Voor wie dat niet lukt, zijn er vrijwilligersorganisaties en stage-makelaars.

• Jaarlijks zullen 195 duizend leerlingen vrijwilligerswerk doen in de vorm van een maatschappelijke stage.

• Het aantal uren vrijwilligerswerk per jaar dat via een maatschappe-lijke stage plaatsvindt, is ongeveer 11 miljoen.

Bronnen: www.maatschappelijkestage.nl, rapport ‘De praktijk leert…’ (Erasmus Universiteit)

Poelen zijn voor kikkers, padden en salamanders (amfi -bieën) erg belangrijk. Deze amfi bieën gebruiken de poelen om zich voort te planten en eten de insecten die daar hun leefgebied hebben. Soms moeten de poelen worden schoongemaakt om te voorkomen dat ze dichtgroeien.

GROTE SCHOONMAAK

700.000 moeders zijn actief voor de school van hun kinderen

Feitje

DIT IS EEN PUBLICATIE VAN METRO CUSTOM PUBLISHING I.S.M. HET EUROPEES JAAR VAN HET VRIJWILLIGERSWERK 2011 7

Van wespensteek tot drenkelingDe belangrijkste taak van de Nederlandse Bond tot het Redden van Drenkelingen (KNBRD) is mensen redden van de verdrinkings-dood. Maar dat is niet het enige wat de vijfduizend vrijwilligers van de reddingsbrigade doen. De 25-jarige Nanda van der Stap volgt een interne opleiding om een volwaardig Beach Lifeguard te worden.

anda werkt nu acht jaar als vrijwilliger voor de reddings-brigade in Noordwijk. Ze vindt het leuk om actief bezig te zijn op het strand en het geeft haar voldoening om iets voor mensen te kunnen betekenen. Om ook te mogen helpen ‘als er echt iets aan de hand is’ besloot Van der Stap de benodigde diploma’s te halen tijdens de opleiding tot Lifeguard Beach.

Hier wordt onder meer aandacht besteed aan gevaarherken-ning, reddingsmethodes en communicatie. Nanda is de enige vrouw van de elf cursisten, de eerste lichting die de nieuwe training volgt. Eerder duurde het minstens drie maanden om verschillende diploma’s te behalen, nu kan dat tijdens een intensieve training van een week. “Ik heb vakantie, dus kon ik dit mooi doen.”

Arts en lifeguardIn het dagelijks leven studeert Nanda technische genees-kunde. “Ik ben dus wel wat gewend in het ziekenhuis en weet inmiddels dat ik niet in paniek raak.” De 25-jarige studeert binnenkort af en wil haar vrijwilligerswerk voor de reddings-

brigade combineren met een betaalde baan als arts. “Je werkt toch meestal in het weekend en in vakanties op het strand.” De werkzaamheden van een lifeguard variëren van wespen-steken behandelen en kwijtgeraakte kinderen opsporen tot het redden van drenkelingen, legt Nanda uit. “Ik heb ook wel eens meegemaakt dat iemand een hartaanval kreeg, maar dat komt gelukkig maar weinig voor.”

12-jarige jongenEén van Nanda’s trainers is Frank Tamis. Hij is al 29 jaar vrijwillig actief bij de reddingsbrigade van Schoorl. Op zijn twaalfde mocht hij offi cieel lid worden. “Mijn vader was al jaren lid, zo ben ik er ingerold”, legt Tamis uit. Als 12-jarige jongen stond de vrijwilliger nog niet stil bij het maatschappelijk nut van zijn werk. “Gaandeweg kreeg ik wel dat besef. Ik vind het goed dat ik een bijdrage kan leveren aan de veiligheid en het helpen van de medemens.” Het belangrijkste dat Tamis zijn cursisten meegeeft is het belang van preventief te werk gaan. Het gaat erom dat je situaties voorziet. “Bijvoorbeeld extra alert zijn als er een

N

VRIJWILLIG WERKEN AAN EEN VEILIGE NATUURAndré Baan (55) groeide op in een jachtfamilie en kwam zo in aanraking met Staatsbosheer. “Jagen werd verboden, maar het op peil houden van de wildstand blijft nodig.” Zo sloten de partijen een compromis. Inmiddels is Baan al ruim 15 jaar boswachter en buitengewoon opsporingsambte-naar (BOA). Hij is samen met Staatsbosheer, Natuurmonumenten en de politie verantwoordelijk voor de veiligheid in natuurgebied de Sallandse Heuvelrug. Dat doet hij vrijwillig naast zijn fulltime werk als loodgieter.

Een echte plaag in het park vindt Baan de motorcrossers, die een gevaar vormen voor wandelaars en fi etsers. “Ze hebben vaak een grote mond. Ik ben al twee keer omvergereden.” Een ander probleem zijn loslopende honden. “Momenteel hebben de reeën kalfjes. Honden gaan op zoek en verstoren dan de boel.” Baan weet niet of de bezoekers van het park weten dat hij dit werk vrijwillig doet, maar dat vindt hij niet erg. “Het werk geeft voldoening.”

stevige wind staat”, vertelt Tamis. “Dat is ideaal weer voor surfers en kitesurfers, maar kan ook gevaar opleveren.” Het aantal keer dat een lifeguard per dag moet uitrukken verschilt sterk. Tamis: “Schoorl is een familiestrand, daar is het meestal rustig. Op een drukker strand moet je soms tiental-len keren per dag in actie komen.”

Nanda is Lifeguard BeachNanda mag zich inmiddels offi cieel Lifeguard Beach noemen. “De cursus was fysiek zwaar en intens, maar vooral leuk. Wat ik heb geleerd is dat meiden met zwemmen niet altijd verliezen van jongens en natuurlijk het belangrijkste: hoe je zo veilig, rustig en snel mogelijk een redding opzet.”

Nanda gaat voortaan een stuk zelfverzekerder het strand op. “Je zag bij iedereen een stijgende lijn in de loop van de week. We hebben nog goed contact. Er zijn plannen gemaakt om bij verschillende reddingsbrigades op bezoek te gaan. Je kunt veel van elkaar leren en daardoor nóg beter worden in wat je doet.”

De situaties waarin de organisatie bemiddelt kunnen gaan over geluids-overlast, afval of huisdie-ren. “Je ziet dat er bij buren die onze hulp inroepen een bepaalde basiswaarde onder druk staat, zoals gezondheid of veiligheid. Wij gaan dan langs bij de betrokken buren. Bij een derde gesprek met beide

partijen kunnen wij dan bemiddelen. We kiezen nooit partij. Vaak wordt de situatie met simpele afspraken tussen de buren een stuk beter.” Veling hield uiteindelijk een be-taalde baan over aan haar vrijwilligerswerk. “Ik werk nu 16 uur als coördinator. Die vacature had ik anders nooit gevonden.”

BURENRUZIESThelma Veling (29) is coördinator bij Buurtbemiddeling Prins Alexander in Rotterdam. Ze begon ruim drie jaar geleden zelf als vrijwillige buurtbemiddelaar. “Zo kan ik een positieve bijdrage leveren aan de maatschappij. Als je bemiddelt tussen twee buren, kan je zoveel bereiken. Je bijdrage is heel concreet.”

DIT IS EEN PUBLICATIE VAN METRO CUSTOM PUBLISHING I.S.M. HET EUROPEES JAAR VAN HET VRIJWILLIGERSWERK 2011

Er wordt 20

miljoen uur vrij-

willigerswerk per

week verricht

Feitje

De reddingsbrigade (foto’s: Ko van Leeuwen)

Thelma (foto: Mike Pieters)

DIT IS EEN PUBLICATIE VAN METRO CUSTOM PUBLISHING I.S.M. HET EUROPEES JAAR VAN HET VRIJWILLIGERSWERK 20118

COLOFON

Applaus voor vijf miljoen mensen

Waar zouden we zijn zonder vrijwilligers? Ruim vijf miljoen landgenoten bieden belangeloos een helpende hand. Deze groep is een stille kracht. De Week van het Applaus (11 tot en met 18 september) is het startsein voor een najaar vol applausen en vrijwilligersorganisaties die hun vrijwilligers in het zonnetje zetten. Een aantal voorbeelden:

Wil je je aanmelden voor vrijwilligerswerk? Ga naar www.vrijwilligerswerk.nl Eén van de meer dan 250 vrijwilligerscentrales in Nederland helpt je aan iets wat jou past!

Ook meedoen?

MOOI VOOR WEINIG De Kringloop Zeist-Driebergen-Doorn staat bekend om de goede kwaliteit van haar aanbod én de nauwe samenwerking met gemeentes en instellingen. Ze biedt plaats aan mensen die een taakstraf hebben of moeten re-integreren. Vluchte-lingenwerk klopt regelmatig aan voor goederen. Bezoekers kunnen voor een schappelijke prijs de mooiste tweedehands (design)meubels op de kop tikken. Martine in ’t Veld is pr-medewerkster. “Zonder onze trouwe vrijwilligers zouden we onze goede prijs-kwaliteitverhouding nooit kunnen waarbor-gen. Uit de urencijfers van 2010 blijkt dat we dertien betaalde fulltimers nodig hadden gehad om alle locaties te runnen. Mede dankzij de hulp van Bistro Chef! in Zeist kunnen we ze grandioos bedanken met een feestelijke brunch.”

2011

800 BROODJES SMEREN

Jaar van het Vrijwilligerswerk

Eens per jaar organiseren de leerlingen van de Gereformeer-de Scholengemeenschap Rotterdam een dagje uit voor 250 voedselbankcliënten uit de buurt. Ze smeren 800 lunch-broodjes, schotelen hen aan het einde van de dag een warme maaltijd voor en verzamelen tweedehands kleding die de cliënten gratis mogen uitzoeken. Gerben ter Beek, vmbo-le-raar: “Deze actie laat de leerlingen de verschillen tussen arm en rijk zien. Bovendien maken die 250 dolblije gezichten veel indruk op hen.” Maar natuurlijk vergeten ze de medewerkers van de Voedselbank, die elke dag in touw zijn, niet. “Tijdens de Week van het Applaus zijn de vrijwilligers aan de beurt: we gaan ze op een mooie manier verrassen.”

is uitgeroepen tot Europees jaar van het Vrijwil-ligerswerk om te laten zien hoe waardevol het werk van vrijwilligers is. Elk Europees land organiseert campagnes om zijn vrijwilligers te bedanken en om de rest van de bevolking op te roepen om ook een steentje bij te dragen aan het welzijn van een ander. In Nederland vinden acti-viteiten plaats zoals het Digitaal Compliment (www.evengeven.nl, Een compliment aan vrijwilli-gers? Moet je gewoon geven!), de uitreiking van diverse awards en de Week van het Applaus. Op www.vrijwilligersbedankt.nl kan men geld doneren voor de evenementen die tijdens deze week en in de rest van 2011 worden georganiseerd. Ook Schorer en Kringloop Zeist zijn hier aangemeld.

‘Jouw wereld. Met dank aan…’ is een publicatie van Metro Custom Publishing is samenwerking met het ministerie van Economische Zaken, Landbouw en Innovatie, het ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap, het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport en het Nationaal Coördinatieorgaan van het Europees jaar van het vrijwilligerswerk (NCO) en het Oranje Fonds. Het Nationaal Coördinatieorgaan (NCO) van het Europees jaar van het vrijwilligerswerk 2011 is gehuisvest bij MOVISIE, kennis en advies voor maatschappelijke ontwikkeling.

Projectmanager Jurgen Kasim, jurgen.kasim@metronieuws.nl, 020-511 4018 Redactie en vormgeving RedactiePartners MediaGroep, www.redactiepartners.nl Beeld Nationale Beeldbank, Shutterstock, Ruud de Graaf Voor meer informatie over Metro Custom Publishing of als u zelf een idee heeft voor een uitgave kunt u contact opnemen met David Beentjes, 020-5114073 of via david.beentjes@metronieuws.nl

Eliane Groenendijk is communi-catiemedewerker bij Schorer, het Nederlands instituut voor homo-seksualiteit, gezondheid en welzijn in Amsterdam dat homoseksuelen, biseksuelen en transgenders infor-matie, kennis en faciliteiten biedt om hun gezondheid en welzijn te verbeteren. “Bij Schorer werken veertig vaste krachten en zo’n 250 vrijwilligers. De vrijwilligers werken onder meer als buddy, bij het steunpunt Veilige Haven, als voorlichter in de homohoreca of als gastvrouw in café Zilver voor roze

dames van 55 jaar en ouder. Je be-grijpt dat een belangrijk deel van onze organisatie niet zou kunnen bestaan zonder hen.” Schorer pakt het applaus groots aan. “We nodi-gen onze vrijwilligers uit voor een feest met borrel, bowlingavond en afsluitend diner. Bovendien heb-ben we voor alle 250 een speciale verrassing in petto.”

Belangrijk: Organiseer ook een applaus voor vrijwilligers. Surf naar www.vrijwilligersbedankt.nl om te zien hoe!

Interesse in vrijwilligerswerk in het groen? Lees meer op www.mooierlandschap.nl, www.groenemaand.nl en www.natuur-werkdag.nl en spoor vrienden en familie aan om mee te doen. De ministeries van EL&I en I&M, de pro-vincies en het Landschapsmanifest zijn in 2009 de campagne ‘Een mooier landschap, maak het mee’ gestart. De campagne nodigt iedereen uit het landschap mee te maken. Trek er op uit en geniet van al het moois dat het Neder-landse landschap te bieden heeft. Maar de campagne daagt ook uit om zelf actief te worden. Want dat mooie landschap ontstaat niet vanzelf. Iedereen heeft daar invloed op. Het resultaat is een mooi en gevarieerd landschap, waarin mensen actief kunnen zijn. Én waarvan ze kunnen blijven genieten.

Kijk voor meer informatie op www.mooierlandschap.nl

SANDER DE HEER: ‘IK HEB ME GEWELDIG VERMAAKT’ Radio-dj Sander de Heer (VARA) heeft een middag golden oldies gedraaid bij ISZ De Brug, een woon- en zorgvoorzie-ning voor ouderen in Driebergen. “Ik kon iets speciaals doen voor mensen die niet elke dag zoiets meemaken,” aldus San-der. “Normaal gesproken lever ik werk af

waar ik voor word betaald. Maar dit keer ging het daar juist helemaal niet om: het draaide om de bewoners. En op een of an-dere manier kreeg ik er iets totaal anders voor terug! Die vrolijke gezichten gaven zo veel voldoening. Met iets wat ik zelf te gek vind, plaatjes draaien, heb ik anderen

dolblij gemaakt. Tijd en inspanning deden er niet toe: ik was daar de hele middag voor de bewoners en ik heb me samen met hen geweldig vermaakt.”

Bekijk Sanders fi lmpje op www.vrijwilligerswerk.nl/topvoornop

INZET VOOR ROZE

GROEN DOEN

Europees jaar van het vrijwilligerswerk 2011

Organiseer

ook een

applaus!

Tip

Sander