200903 - underweis - maart 2009

22
10 e jaargang nr. 2 februari 2009 1 ûnderweis Van de redactie Met deze „ûnderweis‟ begint de 40-dagentijd. Het zijn dan nog zes weken naar Pasen. Voorheen werd deze tijd de lijdenstijd genoemd. Dat woord wordt nu nauwelijks meer gebruikt. De lente komt eraan de dagen lengen en overal om ons heen zien we de natuur ontkiemen: zij gaat de weg van duisternis naar licht, van dood naar leven. Zo herdenkt de kerk in deze dagen de gang van onze Heer Jezus Christus van lijden en dood naar opstanding en nieuw leven. Het is goed om daar veertig dagen per jaar bij stil te staan. Mei inoar ûnder dit iene dak Sjonge wy God de lof ta en bidde wy: Wês by ús! Gods wurd dat iepengiet. It brea dat brutsen wurd. Lykas Jezus wolle wy der wêze foar de minsken om ús hinne. Ald en jong, grut en lyts kom der by, en doch mei! Silst it sjen: in nije wrâld Leafde dy „t alles oerwint De komende maand zal duidelijk worden of het werk van de beroepingscommissie resultaat gehad heeft. Deze commissie heeft haar bevindingen aan de kerkenraad meegedeeld. Wij wachten het resultaat in spanning af. Op 6 maart a.s. wordt de wereldgebedsdag voor vrouwen in de Doops- gezinde kerk aan de Luts gehouden. De dienst begint om 19.15 uur. Tijdens het Calvijnjaar worden er diverse activiteiten georganiseerd. U leest daar meer over in „ûnderweis‟. Op de tweede woensdag van maart, 11 maart dus, wordt er tijdens een dienst in It Breahûs stilgestaan bij biddag voor gewas en arbeid. Het is dit jaar wel erg actueel. De vooruitzichten zijn somber. Veel werkenden verliezen hun baan, komen werkloos thuis te zitten. We leven in een tijd van recessie, van achteruitgang. De vooruitzichten zijn niet rooskleurig, eerder somber te noemen. We moeten oppassen dat we elkaar niet de put in praten. Het vertrouwen in de economie moet worden hersteld. We kunnen alleen maar hopen en bidden dat de economie de andere kant weer opgaat. Na een donkere periode zullen er vast weer lichtpuntjes aan de kim verschijnen. Tot besluit enkele coupletten van het 40- dagenlied: Veertig dagen, veertig nachten is de Heer in de woestijn. Levend tussen wilde dieren; tussen leeuwen tussen gieren. En Hij worstelt met vragen over wat zijn weg zal zijn. Refrein: Niet te volgen? Dat is waar. Maar we kunnen toch proberen om van Jezus iets te leren en te leven in Zijn naam. Op de berg gebeurt een wonder God zegt: Jezus is mijn Zoon! Mozes en Elia spreken met Gods Zoon - een hemels teken. Petrus vindt het heel bijzonder niets is daarna meer gewoon. Yde Jan van de Lageweg Rina van der Werf Pieter Zeldenrust Inleveren kopij Kerkblad ‘ûnderweis’ voor het nr. april 2009: zondag 22 maart 2009 bij Rina van der Werf, De Timpe 14, 8561 EB Balk. e-mail: [email protected]

description

kerkblad Underweis maart 2009

Transcript of 200903 - underweis - maart 2009

Page 1: 200903 - underweis - maart 2009

10e jaargang nr. 2 – februari 2009 1 ûnderweis

Van de redactie

Met deze „ûnderweis‟ begint de 40-dagentijd.

Het zijn dan nog zes weken naar Pasen.

Voorheen werd deze tijd de lijdenstijd

genoemd. Dat woord wordt nu nauwelijks

meer gebruikt. De lente komt eraan de dagen

lengen en overal om ons heen zien we de

natuur ontkiemen: zij gaat de weg van

duisternis naar licht, van dood naar leven. Zo

herdenkt de kerk in deze dagen de gang van

onze Heer Jezus Christus van lijden en dood

naar opstanding en nieuw leven. Het is goed

om daar veertig dagen per jaar bij stil te staan.

Mei inoar

ûnder dit

iene dak

Sjonge wy God de lof ta en bidde wy:

Wês by ús! Gods wurd dat iepengiet.

It brea dat brutsen wurd. Lykas Jezus

wolle wy der wêze foar de minsken

om ús hinne.

Ald en jong,

grut en lyts

kom der by,

en doch mei!

Silst it sjen:

in nije wrâld

Leafde dy „t

alles oerwint

De komende maand zal duidelijk worden of

het werk van de beroepingscommissie

resultaat gehad heeft. Deze commissie heeft

haar bevindingen aan de kerkenraad

meegedeeld.

Wij wachten het resultaat in spanning af.

Op 6 maart a.s. wordt de

wereldgebedsdag voor

vrouwen in de Doops-

gezinde kerk aan de Luts

gehouden.

De dienst begint

om 19.15 uur.

Tijdens het Calvijnjaar

worden er diverse

activiteiten georganiseerd. U leest daar meer

over in „ûnderweis‟.

Op de tweede woensdag van maart, 11 maart

dus, wordt er tijdens een dienst in It Breahûs

stilgestaan bij biddag voor gewas en arbeid.

Het is dit jaar wel erg actueel.

De vooruitzichten zijn somber. Veel werkenden

verliezen hun baan, komen werkloos thuis te

zitten. We leven in een tijd van recessie, van

achteruitgang.

De vooruitzichten zijn niet rooskleurig, eerder

somber te noemen. We moeten oppassen dat

we elkaar niet de put in praten. Het vertrouwen

in de economie moet worden hersteld. We

kunnen alleen maar hopen en bidden dat de

economie de andere kant weer opgaat.

Na een donkere periode zullen er vast weer

lichtpuntjes aan de kim verschijnen.

Tot besluit enkele coupletten van het 40-

dagenlied:

Veertig dagen, veertig nachten

is de Heer in de woestijn.

Levend tussen wilde dieren;

tussen leeuwen tussen gieren.

En Hij worstelt met vragen over

wat zijn weg zal zijn.

Refrein:

Niet te volgen? Dat is waar.

Maar we kunnen toch proberen om van Jezus

iets te leren en te leven in Zijn naam.

Op de berg gebeurt een wonder God zegt:

Jezus is mijn Zoon!

Mozes en Elia spreken met Gods Zoon -

een hemels teken.

Petrus vindt het heel bijzonder

niets is daarna meer gewoon.

Yde Jan van de Lageweg

Rina van der Werf

Pieter Zeldenrust

Inleveren kopij Kerkblad ‘ûnderweis’

voor het nr. april 2009:

zondag 22 maart 2009

bij Rina van der Werf,

De Timpe 14, 8561 EB Balk.

e-mail: [email protected]

Page 2: 200903 - underweis - maart 2009

10e jaargang nr. 2 – februari 2009 2 ûnderweis

MEDITATIE 2 Kor. 5 vers. 1

„Want wij weten, dat, indien de aardse tent,

waarin wij wonen, wordt afgebroken, wij een

gebouw voor God hebben, in de hemelen,

niet met handen gemaakt, een eeuwig huis‟

Deze tekst kwam in mij op toen ik er aan

dacht hoeveel mensen er in onze gemeente

de afgelopen weken overleden zijn. Het aan-

tal „In memoriams‟ spreekt voor zich.

Wij zijn stervelingen, dat besef je dan eens te

meer. Met alle verdriet van het afgesneden

zijn van je dierbaren. Ook al is er soms op-

luchting dat er een eind aan het lijden geko-

men is, of dat men voor verder lijden

bespaard is gebleven. Ook al is men in alle

rust en volle vrede heengegaan: er is een lege

stoel, een lege plaats die niet op te vullen is.

Die lach, die specifieke manier van doen, het

kunnen spreken en delen met elkaar. Dat

wordt gemist. En dat gemis draag je je leven

lang mee.

Het beeld van de tent is sprekend. De meeste

mensen die in een tent wonen, verblijven

daar tijdelijk. Heel kort en voor eigen genoe-

gen in de vakantie. Er zijn ook vluchteling-

enkampen. Vaak een langdurig verblijf en

gedwongen, maar de bedoeling is toch dat er

uiteindelijk weer een vaste woonplaats komt.

Er zijn ook mensen die altijd in tenten

wonen, zij blijven even en trekken verder.

Een tent is een kwetsbaar verblijf. Een hoos-

bui of een storm kunnen tenten kapot tegen

de grond slaan. Dat geldt ook voor het leven

hier op aarde: ons leven is kwetsbaar.

Wanneer we moeten wonen in een gescheur-

de tent van ziekte en verdriet, in een kapotte

tent van verbroken relaties en onmacht, dan

beseffen we eens temeer dat er zomaar een

streep door onze plannen en verwachtingen

gehaald kan worden.

En toch moeten we verder. Paulus vergelijkt

ons leven met een tent. Hij wil benadrukken

dat we op doorreis zijn. Een tent is tijdelijk,

ons leven is ook tijdelijk, de aardse tent zal

eenmaal worden afgebroken.

Het is goed om daar af en toe bij stil te staan.

Het is echter maar de helft van de lange

paulinische zin. Tegenover het afbreken van

onze aardse tent staat de opbouw van een

stevig huis in de Hemel. Het is ontroerend om

te zien hoe op rouwbrieven en in afscheids-

diensten telkens weer, op verschillende manie-

ren, dat vertrouwen wordt verwoord:

„De Heer is mijn Herder‟,

„niets zal ons kunnen scheiden van de

liefde van Christus‟,

„God, de Heer is een zon en een schild‟,

„Jezus als goede Herder‟,

„God, die onze diepste gedachten kent‟.

Al deze woorden brengen hetzelfde tot uitdruk-

king. Wij zijn weliswaar kwetsbare mensen,

maar die kwetsbaarheid heeft niet het laatste

woord; zelfs de dood heeft niet het laatste

woord.

Een gebouw van God, niet met handen ge-

maakt, gefundeerd door Jezus Christus, wordt

ons in het vooruitzicht gesteld. En dat geeft ons

moed om in dit leven verder te gaan. Het is de

moeite waard, het heeft perspectief.

Het heeft zin om te werken, om je druk te

maken, om je in te zetten voor iets.

De contouren van Pasen worden zichtbaar.

Het koninkrijk is immers al begonnen.

De wetenschap van een eeuwig huis zet ons tot

daden aan en het kan ons tot troost zijn

wanneer wij denken aan de mensen die ons

voorgingen. Zij zijn veilig. Thuisgekomen.

Laten wij als gemeenteleden omzien naar de

mensen die lijden aan gemis en verdriet.

Menselijk mededogen in God naam.

Samen

onderweg, in

onze aardse

levenstent,

zingend,

vechtend,

biddend,

lachend, huilend, werkend,

maar met de hoop van Godswege die in ons is.

Ga mee met ons,

trek lichtend ons vooruit

naar tijd en land

door U ooit aangeduid.

Leef op in ons,

de mens die leven moet,

één die de toekomst heeft

die leeft voorgoed.

Anneke Adema

Page 3: 200903 - underweis - maart 2009

10e jaargang nr. 3 – maart 2009 3 ûnderweis

Kerkdiensten in de kerkgebouwen:

It Breahûs, Van Swinderenstraat 6, Balk

Paadwizer, Siemen de Jongstraat 2, Balk

zondag 1 maart Paadwizer begin 40-dagentijd

9.30 uur pastor A. Adema

er is kindernevendienst

collecte: 1. zending 2. kerk

10.30 uur Talma Hiem

pastor Jenny Smit, Lemmer

19.15 uur It Breahûs Raad van kerken vesper

m.m.v. Sjoukje en Lena

vrijdag 6 maart Doopsgezinde kerk Wereldgebedsdag

19.15 uur Raad van kerken

zondag 8 maart Paadwizer 40-dagentijd

9.30 uur ds. W.F. Schot, Heerenveen

er is kindernevendienst en JOK

collecte: 1. diaconie 2. kerk

19.15 uur It Breahûs

ds. S. Boukes, Damwâld

collecte: 1. diaconie 2. kerk

woensdag 11 maart It Breahûs

19.15 uur pastor A. Adema

collecte: 1. diaconie 2. kerk

zondag 15 maart Paadwizer 40-dagentijd

9.30 uur ds. J. Heegsma

er is kindernevendienst

collecte: 1. diaconie 2. kerk

19.15 uur It Breahûs Fryske tsjinst

ds. E. Jongstra, Blija

collecte: 1. diaconie 2. kerk

zondag 22 maart Paadwizer 40-dagentijd

9.30 uur ds. Y. Slik, Beetstersweach

er is kindernevendienst en JOK

collecte: 1. diaconie 2. kerk

19.15 uur It Breahûs zangdienst

ds. J. Kok, Stiensgea

collecte: 1. diaconie 2. kerk

zondag 29 maart Paadwizer 40-dagentijd

9.30 uur ds. J. van der Heide, Haarlem

er is kindernevendienst

collecte: 1. diaconie 2. kerk

19.15 uur It Breahûs

ds. K. den Hartog, Nijemardum

collecte: 1. diaconie 2. kerk

Page 4: 200903 - underweis - maart 2009

10e jaargang nr. 3 – maart 2009 4 ûnderweis

zondag 5 april Paadwizer Palmzondag

9.30 uur ds. W. Beekman, Molkwar

er is kindernevendienst en JOK

collecte: 1. kerkinactie 2. kerk

10.30 uur Talma Hiem

pastor A. Adema

19.30 uur Doopsgezinde kerk Raad van kerken Vesper

m.m.v. Sjongersoktet

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Rijdiensten:

1 maart Paadwizer: J. Stapersma 603617 & J. Schilstra 603340

8 maart Paadwizer: D. de Vries 602424 & B. de Groot 603369

15 maart Paadwizer: S. Veltman 603213 & J. Kuit 602320

22 maart Paadwizer: A. de Jong 602969 & K. Kuiper 604119

29 maart Paadwizer: J. v.d. Veen 602009 & J. Bierman 603775

5 april Paadwizer: K. Hornstra 603740 & J. Lemstra 602839

Wilt u gebruik maken van de rijdienst dan graag een telefoontje naar de

personen die voor die datum op het rooster staan.

Oppasdienst:

1 maart Paadwizer: Petra Kramer & Sjoukje Minkema

8 maart Paadwizer: Irene Steunebrink & Sylvia Hendriks

15 maart Paadwizer: Jantien Venema & Marlies Voogd

22 maart Paadwizer: Nynke Bootsma & Chantal Terpstra

29 maart Paadwizer: Mirjam Sinnema & Gerda Tiemersma

5 april Paadwizer: Sandra Visser & Jeltje Minkema

Schrift

Gemeenteleden kunnen hun gebedsintenties kenbaar maken in een schrift op de tafel in de hal van de

kerk. Ze worden in de dienst voor het aangezicht van God door de voorganger verwoord.

Bij de diensten:

Iedere eerste vrijdag van maart gaat het gebed

de wereld rond. Wereldgebedsdag wordt geor-

ganiseerd door christenvrouwen, die door

gebed en actie invloed willen uitoefenen op

mensen en hun omgeving.

De jaarlijkse Wereldgebedsdag wordt gehou-

den op vrijdag 6 maart 2009. De viering in

Balk wordt gehouden in de Doopsgezinde

kerk om 19.15 uur. Het thema zal zijn:

„Vele leden, één LICHAAM’

De Wereldgebedsdag heeft een lange traditie.

In 1887 riepen Amerikaanse vrouwen op tot

een gebedsdag in hun land. Deze oproep is uit-

gegroeid tot een gebedsdag in ongeveer 170

landen. Sinds 1929 wordt hier ook in Neder-

land aan deelgenomen.

De viering voor 6 maart 2009 is voorbereid

door vrouwen uit Papoea-Nieuw-Guinea.

Dit land ligt ten Oosten van Indonesië en be-

slaat de oostelijke helft (onderstreept op de

kaart) van het eiland Nieuw-Guinea.

De verschillende godsdiensten zijn: Rooms-

katholieken, Lutheranen, Presbyterianen, An-

glicanen en Protestanten. Ruim 60% van de

vrouwen is analfabeet. De verschillende kerken

hebben hulpprogramma‟s opgezet, waar vrou-

wen les krijgen in de elementaire beginselen

van de gezondheidszorg en waar ze ook leren

lezen en schrijven.

Page 5: 200903 - underweis - maart 2009

10e jaargang nr. 3 – maart 2009 5 ûnderweis

Het Nederlands Comité heeft gekozen voor de

volgend projecten:

Memisa

Memisa ondersteunt de gezondheidsprogram-

ma‟s en traint verpleegsters.

Leger des Heils

Het Leger des Heils leidt vrouwen op in de ge-

zondheidszorg. Tijdens de opleidingsperiode

gaan hun kinderen naar school.

Unicef (jeugdproject)

Unicef probeert zoveel mogelijk kinderen te

vaccineren.

De diaconie heeft als doel voor onze collecte

voor het Unicef (jeugdproject) gekozen. Ook

kunt u informatie zien op de site:

www.wereldgebedsdag.nl

11 maart: Biddag voor gewas en arbeid

Momenten waarop mensen biddend zijn: bij het

opstaan, bij het eten, het slapen gaan, „s zon-

dags in de kerk, wanneer de gebedsgroep bij

elkaar komt, tijdens pastorale bezoeken, enz.

Bij al die momenten wordt er gebeden (en ge-

dankt) voor van alles en nog wat en dus ook

voor de dingen van elke dag. Moeten we daar

dan ook nog een speciale dag voor bestemmen?

Ik hoor veel mensen zeggen: „Als we als ge-

meente „s zondags samenkomen, kunnen we

toch net zo goed bidden voor ons dagelijks

brood, ons werk, enz.

Onze evangelische broeders en zusters kennen

een biddag voor gewas en arbeid ook niet. Dus

waarom wij dan wel?‟

Het volk Israël kende speciale gedenkdagen.

Denk maar aan het Loofhuttenfeest of het feest

van de eerstelingen. Ook wij hebben speciale

feesten binnen het kerkelijk jaar. Hoewel het

elke week Pasen is, omdat wij op de eerste dag

van de week, de dag van Christus' opstanding,

bij elkaar komen, vieren we één keer per jaar

speciaal het Paasfeest. We vieren ook één keer

per jaar kerstfeest. Waarom? Om op die dag bij

deze heilsfeiten stil te staan.

Zo is het ook met

de biddag. Eén

keer per jaar,

vóórdat er gezaaid

wordt, komt de

gemeente van

Jezus Christus bij

elkaar om in het

gebed de Here te bidden voor alles van ons

dagelijks leven, vooral voor gewas en arbeid.

De reden voor dat gebed.

Nu zou je bij biddag kunnen denken, dat je al-

leen bidt voor de groei van het gewas. Zo is het

wel begonnen. Maar het mag duidelijk zijn dat

„arbeid‟ daar een onderdeel van uitmaakt. Voor

het eten op ons bord ligt, is er een heel proces

geweest, waar landbouw, handel en industrie

bij kwamen kijken. Er moeten mensen en ma-

chines zijn om het land te bebouwen en gunsti-

ge weersomstandigheden om de producten te

doen groeien. We komen in aanraking met in-

en uitvoer, van voorraad en van distributie,

regeling van prijzen, enz.

We denken daar zo niet aan, maar er zit heel

wat aan vast, vóór we iets te eten hebben. Met

brood alleen zijn we er nog niet: we moeten

ook werk hebben om het geld te verdienen,

waar we brood voor kunnen kopen. En als we

geen werk hebben, zullen er ook instanties

moeten blijven die ons van inkomen kunnen

voorzien. We hebben een huis nodig om in te

wonen, kleding om ons te warmen, al het nodi-

ge voor de opvoeding van onze kinderen.

Het is een heel lange lijst. Alles wat nood-

zakelijk is voor het bestaan en het voortbestaan

van ons valt er onder. Om ons te kunnen ont-

plooien als schepsels naar Gods beeld.

Op de plaats en in de positie waar God ons

gesteld heeft. We mogen en moeten om al die

dingen vragen. Er is niets te gering om voor

Gods aangezicht gebracht te worden.

Page 6: 200903 - underweis - maart 2009

10e jaargang nr. 3 – maart 2009 6 ûnderweis

22 maart: Zangdienst

Zondagavond 22 maart a.s. is er een zangdienst

in It Breahûs. U kunt de door u gekozen liede-

ren om te zingen met vermelding van de

zangbundel, vóór 11 maart, opgeven bij:

fam. J. Alkema, De Greide 21, tel. 605699

Vanaf zondag 1 maart: 40-dagentijd

Uit de kerkenraad

Nieuws van de beroepingscommissie Een probleem is het tijdsverschil tussen het

maken van een bericht en het moment dat de

gemeente dit bericht onder ogen krijgt.

Het is vandaag zaterdag 14 februari wanneer dit

nieuwsbericht geschreven wordt. Woensdag 25

februari verschijnt ons kerkblad „ûnderweis‟ in

de gemeente en dan kan het neergeschreven

nieuws al weer achterhaald zijn, maar het is

niet anders. Vanuit de gemeente komt de ver-

zuchting dat alles wel erg lang duurt en dat men

van niets weet en niets te horen krijgt. Dat men

niets te horen krijgt is niet de waarheid. Vanaf

september vorig jaar is in elke „ûnderweis‟ ver-

slag gedaan van de werkzaamheden van de

commissie. Dat men niets weet lijkt mij lo-

gisch: het weten is voorbehouden aan de com-

missie. Dat het erg lang duurt, ja daar zijn we

het wel enigszins mee eens, maar vergeet niet

dat we op zoek zijn naar twee dominees; en lid

zijn van een beroepingscommissie is een in-

spannende opdracht. Elk commissielid heeft

een neus en al die neuzen staan niet altijd de-

zelfde kant op. Maar we doen ons best!

Oh ja, van verschillende kanten wordt ook de

vraag gesteld wie er ook alweer in de beroe-

pingscommissie zitten. Het heeft eerder in

„ûnderweis‟ gestaan, maar we willen geen dui-

stere personen zijn en volgt voor de goede orde

alsnog een opsomming: Erik Lankman is

voorzitter. Marten Steegenga fungeert als vice-

voorzitter. Nelleke Roelevink en Tanja Zwart

verzorgen het secretariaat en Nynke Bootsma

notuleert en zorgt voor de verslagen. Mirjam

Sinnema is sleutelbewaarder van It Breahûs en

zorgt voor koffie en thee. Aanvullende en

meedenkende leden zijn: Hendrik Alkema,

Klaas Jan Visser en Joop Bierman, waarvan de

laatste het maandelijkse verslag in „ûnderweis‟

schrijft. Verder worden we op een bekwame

wijze van adviezen voorzien door ds. Wim

Beekman. Zo, nu weet u alweer een hele boel.

Maar ook is het goed om te weten dat wij

verschillende zondagen voor dag en dauw op

pad zijn gegaan om verre reizen te maken en

eerlijk gezegd was dat best gezellig en hebben

we een boel lol gehad. Wat is er verder nog

gebeurd tot nu toe? 20 januari is er vergaderd.

30 januari en 6 februari zijn de overgebleven

predikanten nogmaals op bezoek geweest in

Balk. Zij hebben een rondleiding gehad door

Balk en samen met de beroepingscommissie

gegeten en veel gepraat. 12 februari is er weer

vergaderd en zijn er spijkers met koppen gesla-

gen. Met de predikanten is de afspraak gemaakt

dat in de eerste week van maart een besluit

bekend zal zijn. In verband met de voorjaars-

vakantie is er even een pauze ingelast. Op 21

februari is de commissie opnieuw bij elkaar ge-

weest om de laatste knopen door te hakken. En

nu u dit leest hopen we dat het zover is dat de

commissie een voorstel tot beroeping aan de

kerkenraad heeft gedaan. Voor vragen en/of

opmerkingen kunt u contact opnemen met

E. Lankman, 604125 / [email protected]

Ook op www.kerkpleinbalk.nl kunt u terecht

voor informatie.

Page 7: 200903 - underweis - maart 2009

10e jaargang nr. 3 – maart 2009 7 ûnderweis

Wijkbijeenkomst 9-2-‘09

„Je kunt van mening

over bepaalde

liederen verschillen,

maar als we ze maar

sámen blijven zingen!‟

was een van de afsluitende opmerkingen op de

wijkavond (sectie 102) die gehouden werd op

9 februari jl. Deze opmerking geldt meteen als

een prachtige metafoor voor het onderwerp van

de avond, namelijk: Eenheid in verscheiden-

heid. Dat er over dit onderwerp veel viel te zeg-

gen, bleek wel uit het feit dat er door de aan-

wezigen geanimeerd gepraat, geluisterd en

soms zelfs gezongen werd.

Aan vier groepen van ruim vijf personen werd

gevraagd welk geestelijk lied hem of haar in

het bijzonder raakte en waarom. Elk wijkge-

meentelid had eigenlijk wel een lied dat hem of

haar zéér na aan het hart lag, om verschillende

redenen. Voor velen was zo‟n dierbaar lied ver-

bonden aan bepaalde verdrietige gebeurtenis-

sen, zoals verlies van geliefden. Voor anderen

waren juist vrolijke liederen met mooie opge-

wekte woorden stimulerend en hoopgevend.

Weer anderen voelden veel voor Psalmen,

omdat er zo duidelijk het verbond met en het

vertrouwen in onze Hemelse Vader in naar

voren komt. Een lied bleek niet altijd levens-

lang mee te gaan als specifiek dierbaar lied: de

keuze voor liederen kan veranderen passend bij

bepaalde fasen in het leven. Een aantal aanwe-

zigen vond ook dat er een afkeer van liederen

kon ontstaan, simpelweg omdat de melodie of

berijming ervan veranderd was. „Maar‟, klonk

het tot slot eensgezind, „we moeten wel nieuwe

liederen blijven leren!‟. Na dit boeiende onder-

werp werd er nog een casus besproken, waarna

er vragen over de beleving van „eenheid in

onze gemeente‟ werden gesteld.

„Bruggenbouwers heb je nodig in een kerk,

maar ook weer niet teveel‟ en „Elkaar accepte-

ren en respecteren‟ kwamen naar voren als be-

langrijke voorwaarden voor eenheid in een

kerk. „Proberen iedereen in de gemeente bij

elkaar te houden; met name kinderen, jongeren

en gezinnen‟ werd toch wel gezien als hét

speerpunt in het gesprek over „bruggen bouwen

in een gemeente‟. Kortom: genoeg gespreksstof

op deze boeiende, leerzame en inspirerende

wijkavond.

Maaike van der Ploeg-Feenstra

Special zondag 15 februari jl. De avonddienst op deze zondag werd georga-

niseerd door de plaatselijke afdeling van het

Nederlands Bijbelgenootschap. Een week van

te voren werd er een oproep

gedaan in de kerk: wie wil er

tijdens deze dienst een bijbelge-

deelte voorlezen wat hem/haar

bijzonder aanspreekt?

Wanneer je zo‟n oproep doet is

het altijd afwachten wat het resul-

taat zal zijn: wie willen en kunnen dit doen?

Wie reageert en kiezen ze niet allemaal het-

zelfde gedeelte uit?

Als werkgroep hadden we ons eigenlijk geen

zorgen hoeven te maken. Het resultaat was bij-

zonder: er waren 9 mensen die zich van tevoren

meldden, mensen van alle leeftijden. En iets

wat we natuurlijk eigenlijk wel weten maar

soms weer even opnieuw moeten begrijpen: al

die mensen vinden in dat bijzondere boek, de

Bijbel, ieder een eigen gedeelte wat hen bijzon-

der aanspreekt.

Wanneer u er bij was heeft u het zelf kunnen

horen, deze enorme verscheidenheid die ons te-

gelijkertijd ook weer samenbindt. Kort samen-

gevat: een heel bijzondere dienst, een speciale

dienst, een special.

Namens de werkgroep van het NBG wil ik

iedereen die op welke manier dan ook aan deze

dienst meewerkte hartelijk bedanken. Zonder u

was deze special niet zo “speciaal” geworden.

Nelleke Roelevink

Gelezen bijbelgedeelten:

Lucas 10: 25-37

Marcus 10: 13-16

1 Johannes 4: 7-15

Hebreeën 12

1 Kon. 21: 1-17

Jona 4

Psalm 119: 57-64, 103: 1-8 en 23 alle 6 verzen

Het liedboek Ps. 139: 1 en 2

Nico ter Linden: Het verhaal gaat

"Kleine David speel op je harp"

Op de beamer werden diverse bijbelteksten in

fraaie beelden getoond.

Gezien:

Het zal u opgevallen zijn dat de tafels in

It Breahûs en de Paadwizer van nieuwe kleed-

jes zijn voorzien. Deze zijn uit de pot van het

„bazaargeld‟ bekostigd.

Page 8: 200903 - underweis - maart 2009

10e jaargang nr. 3 – maart 2009 8 ûnderweis

Pastoraat

Pastoraat „In en om Talma‟

mw. A. Adema, Joure, tel. 06-50868890

[email protected]

Talma Hiem

Bijbellezing

in de Tuinzaal

op woensdagmiddag

om 15.00 uur:

4 maart PKN P. Meinema

11 maart RK W. Mulder/Y. de Kroon

18 maart PKN A. Adema

25 maart DG C. Duinkerken/T. Bergsma

1 april RK W. Mulder/Y. de Kroon

Kerkdiensten:

om 10.30 uur

1 maart pastor Jenny Smit, Lemmer

5 april pastor Anneke Adema, Palmpasen

Gesang 426

Sa 't in earn syn wjokken útspraat

oer syn jongen as in skyld,

sa slacht God om ús yn deadsskaad

iiv'ge earmen, sterk en myld.

Feilich burgen yn syn frede,

droegen oer rivier en kleau

nei syn ivich rotsferbliuw,

kin wy sjonge fan genede.

Ierdske leafde_is faak ferflein,

mar Gods leafde_is sûnder ein.

IN MEMORIAM

Inte Boukes

* Rûgehuzen, 23 mei 1925

† Balk, 31 december 2008

Een bijzondere man. Iedereen die hem gekend

heeft werd getroffen door zijn oprechtheid, zijn

intense geloof en zijn bescheidenheid.

Het hele leven door heeft hij en ook zijn vrouw

Rinske Gods hand en leiding ervaren:

- de correspondentie met Rinske toen Inte in

Nederlands Indië zat, en die uiteindelijk tot hun

huwelijk heeft geleid. Een huwelijk dat meer

dan 55 jaar mocht duren.

- de manier waarop ze in Rotterdam terecht zijn

gekomen. Inte net omgeschoold tot metaalbe-

werker toen zijn vrouw gevraagd werd met het

gezin waar zij werkte mee te gaan naar Baren-

drecht. In Rotterdam was er in de scheepsbouw

grote vraag naar metaalbewerkers.

- de bijzondere wijze waarop zij, veel later,

weer terug naar het heitelân op de Greide kon-

den gaan wonen.

Er is veel kerkenwerk verzet in de loop van de

jaren. In Rotterdam en later in Balk. Het geloof

zat Inte in iedere vezel van zijn lichaam, ratio-

neel en emotioneel. En dat maakte hem tot een

gedreven man. Als hij had kunnen getuigen,

was zijn dag goed. In alle bescheidenheid,

want, zei hij: “ Ik heb het niet van mezelf!” Dat

typeerde hem. In de dankdienst voor zijn leven,

geleid door zoon Sieb in de Paadwizer, stond

dan ook een tekst uit Galaten 6 centraal. “Maar

ik moge ervoor bewaard blijven te roemen, an-

ders dan in het kruis van onze Here Jezus

Christus”.

Inte Boukes was een intelligente man. Hij pro-

beerde geloof, maatschappij, eigen leven en ge-

zin met elkaar te verbinden. Dat lukte de ene

keer beter dan de andere keer, maar altijd in op-

rechtheid.

Naast het kerkenwerk had heit als hobby: foto-

graferen en filmen. De kinderen werden daar

ook intensief bij betrokken en de foto‟s en beel-

den getuigen van het gezin Boukes met een fij-

ne, creatieve heit en een mem die als zorgende

en steunende kracht de voorwaarden schiep

voor een hecht gezin.

Page 9: 200903 - underweis - maart 2009

10e jaargang nr. 3 – maart 2009 9 ûnderweis

De laatste maanden waren voor heit, mem en

kinderen intensief, maar ook heel waardevol.

In het volle vertrouwen op zijn Heer en Heiland

is Inte Boukes op 31 december heengegaan.

Wij bidden zijn vrouw, kinderen en kleinkinde-

ren Gods nabijheid toe.

Anneke Adema

IN MEMORIAM

Aad van Nieuwkerk

* Rotterdam, 25 april 1931

† Balk, 11 januari 2009

Boven de rouwbrief van Aad van Nieuwkerk

staat een gedicht dat beschrijft hoe God mensen

in zijn armen draagt naar Zijn hemelse tuin.

Een beeld dat bij Aad van Nieuwkerk past,

want Aad heeft in zijn leven vaak zijn armen

om anderen heengeslagen, en dat terwijl het

leven niet altijd eenvoudig was. In Rotterdam

werd hij als 5e in een gezin van 8 geboren met

een ernstige vorm van Schisis (hazenlip). Zijn

hele leven lang heeft hij operaties en herstel-

operaties moeten ondergaan. Op latere leeftijd

kreeg hij longkanker en de ziekte van Parkin-

son. Maar Aad van Nieuwkerk was een vechter.

En zijn grote wapen was zijn optimisme en zijn

humor. Hij was niet in een hokje te plaatsen.

Hij werkte als verpleegkundige in de psychi-

atrie, maar hij stapte over naar de elektro-

techniek. Hij werkte als hoofdwerktuigkundige

in de scheepsbouw in Duitsland.

Later heeft hij beide disciplines gecombineerd

door als vertegenwoordiger in medische appa-

ratuur te gaan werken.

Op het koor van de Credo Singers ontmoette hij

Wil Slof. In 1984 zijn zij getrouwd. Voor bei-

den was het een tweede huwelijk, maar de twee

gezinnen werd als vanzelfsprekend één gezin.

Aad had het natuurlijk vermogen om mensen

voor zich te winnen.

“Holland” werd ingewisseld voor Texel na de

pensionering van Aad. Een eiland met een spe-

ciale plaats in het hart van Wil en Aad. Ook

daar bleef Aad zingen, in het mannenkoor. Zin-

gen en muziek was een grote passie van hem.

Een andere passie was dichten. Zeker toen hij

ouder werd: woorden van troost, woorden tegen

onrecht. Er sprak betrokkenheid met de maat-

schappij uit. Voor Wil en de kinderen is hij

altijd een vader met sterke armen geweest.

In 1998 zijn zij in Balk komen wonen. De ziek-

te van Parkinson maakte dat hij afhankelijk van

anderen werd. Wil heeft zo lang zij kon voor

hem gezorgd, maar het laatste stukje van zijn

leven woonde hij in Talma Hiem. Hij aan-

vaardde het op zijn specifieke manier, met

humor en met een sterk geloof in zijn geliefden

die hem nabij zouden zijn en God die hem zou

dragen als hij dit leven zou moeten verlaten.

Een van de regels van een gedicht van hem

luidde:

Als mijn geest mij heeft verlaten

en ik zelf niet meer kan praten

laten anderen dan het spreken en het zingen

voortzetten ter ere van de oorsprong aller

dingen.

En het is gebeurd zoals hij zich wenste. In volle

vrede is hij, omringd door zijn geliefden, door

zijn Schepper gedragen naar het heilig koor van

stemmen. Dat Wil, kinderen en kleinkinderen

zich daardoor getroost weten.

Anneke Adema

IN MEMORIAM

Akke Akkerman

* Sondel, 20 augustus 1904

† Balk, 20 januari 2009

Op 20 januari is op haar kamer in Talma Hiem

Akke Akkerman overleden. Zij was 104 (!) jaar

oud. Akke was een bijzondere vrouw. In vroe-

ger tijd heeft ze als baker heel wat kinderen

“gevangen”. Ik was daar één van, en er is altijd

een vriendschapsband gebleven tussen haar en

haar zuster Heiltje en onze familie. Ik mag dus

wel zeggen dat ik haar zo'n 65 jaar gekend

heb...

Een bijzondere vrouw. Haar grote gestalte

maakte indruk, maar ze was helemaal een per-

soonlijkheid die er wezen mocht. Niet altijd

gemakkelijk in de omgang; als iets haar niet

zinde, was ze daarin heel duidelijk. Ze kon ook

heel kritisch zijn op andere kerken en andere

manieren van geloven dan de hare. Maar achter

die wat harde rechtzinnigheid leefden ook bij

Page 10: 200903 - underweis - maart 2009

10e jaargang nr. 3 – maart 2009 10 ûnderweis

haar vragen en twijfels. Soms gaf ze daar ook

uiting aan. Een eigenschap die ik hier zeker

moet noemen is haar gastvrijheid. In Sondel,

waar ze het grootste deel van haar leven

gewoond heeft, was het de zusters Akkerman

nooit teveel als er iemand moest worden op-

gevangen. Sommigen hebben “Sondel” jaren-

lang als toevluchtsoord ervaren. Later, in Balk,

werd het leven langzaam maar zeker zwaarder.

Het overlijden van Heiltje heeft diepe indruk

gemaakt. Akke voelde zich steeds meer alleen,

zonder leeftijdsgenoten. Wel leefde ze op van

de bezoekjes van mensen die bleven komen, en

dat waren er vele, vrienden, kennissen en

vooral familieleden. In de gesprekken ging het

dan vaak over vroeger, want daar wist ze nog

alles van.

Haar geheugen was in dat opzicht indruk-

wekkend. Je kon dan ook geregeld haar humor

merken, die haar nooit heeft verlaten. Maar de

jaren gingen steeds zwaarder wegen. We spre-

ken wel van een gezegende ouderdom, maar als

je bijna blind bent, als je door doofheid moeite

hebt een ander te volgen, als je lichaam niet

meer wil, en je bent met alles op hulp aange-

wezen, dan wordt het leven wel heel erg

uitgehold. Het einde kondigde zich aan, steeds

duidelijker. Akke had er vrede mee. Een van de

laatste zinnen die ik van haar heb opgevangen

was: “Dan ga ik op tot Gods altaren.” Dat was

de bevrijding waarnaar ze uitzag.

Ds. Richard Klijnsma

IN MEMORIAM

Hinke Volbeda-Draaijer

* Warkum, 18 juni 1922

† Balk, 20 januari 2009

Op 20 januari 2009 is overleden Hendrikje

Volbeda-Draaijer, Talmapark 1, K-222, op de

leeftijd van 86 jaar. De rouwdienst werd ge-

houden in de Protestantse Kerk te Harich op

24 januari 2009, alwaar aansluitend de begrafe-

nis op het kerkhof plaatsvond.

In de periode dat zij en haar man in Eefde

woonden, heb ik veel contact met hen gehad.

Vandaar dat ik mocht voorgaan in deze uit-

vaart. Na een gevuld leven, keerden zij en haar

man weer naar hun geliefde Fryslân terug. Op

diverse plekken hebben ze gewoond.

Hendrikje was altijd druk met schilderen, tui-

nieren, buiten zijn. En met de weefcursussen

die ze met veel verve gaf. Tot op hoge leeftijd

bleef ze creatief weven en maakte veel moois.

Gelukkig en trots was ze op haar kinderen en

kleinkinderen.

Innig verknocht aan haar man Dirk.

Hendrikje: een pittige, eigengereide, exuberan-

te, intenslevenslustige vrouw was ze. De laatste

jaren vertraagde het levenstempo, kwam er

meer verstilling. Na een kort ziekbed is ze te

midden van de haren vredig ingeslapen.

Het was fijn in een mooie oude Friese kerk af-

scheidswoorden te zeggen, te denken en te bid-

den. Mooi dat haar twee dochters en een paar

kleinkinderen hierin een aandeel hadden.

Hen en bovenal Dirk wens ik goede herinnerin-

gen en Gods nabijheid toe.

Ds. J. Fijn van Draat, Eefde

IN MEMORIAM

Jan de Kleine

* Aldemardum, 11 november 1946

† Snits, 29 januari 2009

Het was een intensieve tijd, nadat Jan de Kleine

te horen kreeg dat hij longkanker had. Het le-

ven concentreerde zich in huis, waar zijn

vrouw, kinderen en ook schoonzus hem de zorg

verleenden die hij nodig had. Zo boden ze hem

een thuis waar hij kon zijn wie hij was. Eerst

leek het wat beter te gaan, maar het wilde toch

niet meer. Hij is 62 jaar oud geworden.

Jan de Kleine hield van Gaasterlân, „O lân fan

wâlden, ikkers, greiden, besletten tusken see en

mar‟. Geboren in Aldemardum verhuisde hij

mee naar Raalte, en keerde terug naar Nijemar-

dum toen het gezin daarheen ging. Daar groei-

de hij verder op, als middelste van vijf kinde-

ren. Hij kon goed rekenen en vond daarin ook

zijn werk. In Balk richtte hij de Amrobank op.

De bank was zijn lust en zijn leven; de tas met

spullen van de bank ging mee op vakantie. Hij

Page 11: 200903 - underweis - maart 2009

10e jaargang nr. 3 – maart 2009 11 ûnderweis

hield ervan om zelfstandig aan het werk te zijn

en zijn eigen gang te kunnen gaan.

Met de verkeringstijd erbij, deelde hij bijna

veertig jaar zijn leven met zijn vrouw Jantje.

Aan hen werden drie kinderen toevertrouwd.

In de dienst bij de begrafenis hoorden we over

de band met hun vader. Hij stond klaar als dat

nodig was. Naast de muziek (Myn Gasterlân en

Fries om útens) lazen we uit de Bijbel Johannes

14: 1-7. In het huis van mijn Vader, zegt Jezus,

zijn veel kamers. Moge Jan de Kleine bij die

God thuis zijn, nu we zijn lichaam neergelegd

hebben in de Gaasterlandse aarde.

Bidden we dat zijn vrouw, kinderen en de ande-

ren die hem missen kracht ontvangen om het

goede in de herinnering vast te houden en moed

vinden voor de tijd die komt.

Ds. Martin Jans, Nijemardum

IN MEMORIAM

Iemkjen Keulen-Visser

* Aldegea (H.O.N), 16 juli 1921

† Balk , 3 februari 2009

Velen in en om Talma Hiem zullen Iemkjen

Keulen-Visser herinneren, lopend achter de rol-

lator, soms ‟s morgens vroeg al. Buiten, en

door de gangen van Talma Hiem. Het typeerde

haar. Zij was altijd onderweg, met een zekere

rusteloosheid.

Iemkjen werd 87 jaar geleden geboren in Alde-

gea. Heit was visser, mem was baakster. On-

danks dat haar ouders het druk hadden, was er

toch veel aandacht voor Iemkjen die enig kind

bleef en beschermd is opgevoed.

Zij trouwde met Jelle Keulen, die haar op han-

den droeg. Hij werkte bij de boer en Iemkjen

hield scholen en kerklokalen schoon. Zij herin-

nerde zich nog heel goed de kachels die zij dan

moest aansteken. Het was voor Iemkjen niet al-

tijd makkelijk om het huishouden te runnen met

de kinderen die intussen geboren werden.

Haar introverte karakter en haar beschermde

jeugd hebben daar wellicht een rol in gespeeld.

Zij was moeilijk te doorgronden en dat is wel

eens moeilijk geweest.

Een klap voor haar was de dood van zoon Ger-

rit, die op relatief jonge leeftijd overleed.

Op een gegeven moment zijn Iemkjen en Jelle

naar Balk verhuisd. Eerst naar De Warren, later

naar de Erasmusstraat. Na de pensionering van

Jelle is het een goede tijd geweest. Veel lopen

en fietsen. Breien voor Roemenië. En tijd voor

de hobby: „de blommetún‟. Zij groeide op en

leefde in de traditie van de kerk en hield van de

oude bekende liederen.

Toen ze eenmaal in Talma Hiem woonde, zou

ze geen bijbellezing overslaan. Zonder dat ze er

veel over sprak voelde je dat ze houvast had

aan haar geloof in de Schepper.

Ze was dankbaar voor de verzorging in Talma

Hiem, ze woonde er graag, maar ze heeft zich

soms toch wel eenzaam gevoeld.

Haar aanwezigheid zal gemist worden, het

praatje op de gang, zittend op haar rollator. En

dan maar weer verder.

Op 5 februari hebben kinderen en kleinkinde-

ren afscheid van haar genomen in het crema-

torium „Schoterhof‟ in Heerenveen.

„Doof nu het licht, sluit de ogen en vergeet de

strijd, stond er boven de rouwbrief‟.

Iemkjen Keulen is ingegaan tot de eeuwige rust

van de hemelse heerlijkheid. Dat de Heer hen

die achterblijven nabij mag zijn.

Anneke Adema

IN MEMORIAM

Hendrik Lijesen

* Beverwijk, 16 december 1930

† Balk, 6 februari 2009

Op vrijdag 6 februari jl. overleed in de leeftijd

van 78 jaar ds. Henk Lijesen. De ziekte die zich

eind verleden jaar bij hem openbaarde, maakte

dat hij zich kon voorbereiden op zijn sterven.

Dat deed hij zoals hij alleen dat kan doen. Alles

regelde hij: de liturgie voor de rouwdienst, de

privé-zaken thuis, nodigde mensen uit om af-

scheid van hen te nemen en bad met hen. Op

zijn ziekbed en sterfbed getuigde hij van zijn

Heer. De woorden van zondag 22 uit de Cate-

chismus troostten hem: „met Christus verenigd

te worden in een eeuwige heerlijkheid die voor

ons nog onvoorstelbaar is‟.

Hij werd geboren op 16 december 1930 te Be-

verwijk. Hij studeerde theologie aan de Vrije

Universiteit in Amsterdam en aan de theologi-

Page 12: 200903 - underweis - maart 2009

10e jaargang nr. 3 – maart 2009 12 ûnderweis

sche opleiding in Kampen. In 1959 werd hij

gereformeerd predikant te Krimpen aan den

IJssel en Krimpen aan de Lek. Daarna stond hij

te Schoonebeek (1963), Noordwijk-Binnen

(1967), Noordwijk (1969), Rotterdam – Pen-

drecht (1971), Hattem (1980) en Balk (1986).

Hij ging in 1991 met emeritaat. In de jaren ne-

gentig was hij regelmatig voorganger in dien-

sten van Nederlandse gemeenten in Spanje en

Portugal. Via de hervormde Generale Diakona-

le Raad had hij vijfentwintig jaar lang contac-

ten met Tsjechische gemeenten. Ook was hij

betrokken bij het helpen vluchten van predi-

kantsgezinnen uit het toenmalige Oostblok naar

onder meer Canada. “Een man die ons naar bui-

ten liet kijken en de aandacht van onszelf af-

richtte”, zei de voorzitter van de kerkenraad

voorafgaande aan de dienst op donderdag 12

februari in de Paadwizer.

We stonden stil, op Henks verzoek, bij Johan-

nes 10 (de goede Herder) en psalm 23: de her-

der die ons voert aan grazige weiden en stille

wateren. Die weiden en wateren kunnen we uit

onszelf en ook in onszelf niet vinden. Dat is ei-

genlijk wel wat we zoeken. Maar we kunnen ze

alleen vinden als we eerst de herder vinden. Die

wateren en die weiden zijn namelijk niet los

verkrijgbaar. Zij horen bij Hem. Daarom heb-

ben we een tegenstem nodig. Een stem die ons

uitroept. We moeten eerst Hem willen zoeken

en vinden, dan brengt Hij ons daar naar toe. Dat

betekent allereerst de overgave aan en het

vertrouwen op Hem.

Daarvoor is er geen vaste weg, de weg van

gisteren is niet de weg voor vandaag en de weg

van vandaag is niet de weg voor morgen. Het is

een levende weg in een dagelijkse overgave aan

Hem, vanuit de omstandigheden waarin een

mens verkeert. Dat is ook het geheim van het

woord van Jezus: Ik ben de deur.. als iemand

door Mij binnenkomt zal hij behouden worden..

en hij zal uitgaan en ingaan en weide vinden. We

mogen “grazen”, “het woord afgrazen”, en

“verwijlen”, rondgaan, aanwezig zijn in Hem.

De weiden zijn in Hem, Hij is het zelf en Hij

leidt mij in de rechte sporen om zijns Naams

wil. Zijn naam is JHWH, Ik zal er zijn.

Hij zal er zijn in het tekort, in de dood, in de

ziekte, in de honger, in de dorst, in de schuld en

in de eenzaamheid. Het is niet het een of het

ander, maar het is het een in het ander, Hij is de

ENE in het ander. In de woestijn zijn de stille

wateren verborgen. Zegt Hij daarom niet : “Ik zal

mijn volk voeren in de woestijn en spreken tot

haar hart.” Henk Lijesen kende de woestijn, o.a.

in de eenzaamheid die zijn doofheid met zich

meebracht, maar hij kende ook de “stille wate-

ren”. Hij leefde van het Woord. Zijn leven en

heil zocht hij voortdurend buiten zichzelf. Hij

vond het in zichzelf niet!

Wij bidden dat de Heer zijn vrouw Ina en zijn

kinderen en kleinkinderen zal sterken met het

dragen van dit verlies.

Ds. P. Schormans, Wyckel

IN MEMORIAM

Franke de Vries

* Jutryp, 20 september 1938

† Balk, 6 februari 2009

Tekst: ”Ik ga heen om u plaats te bereiden; en

wanneer Ik heengegaan ben en u plaats bereid

heb, kom Ik weder en zal u tot Mij nemen, op-

dat ook gij zijn moogt, waar Ik ben.”

Johannes 14: 3

Franke, voor de meesten van ons Frans, heeft

een lange tijd van lijden gekend. Toen hij nog

in Himmelum woonde, was hij al niet de oude

meer. Hoe meer het ziekteproces vorderde, hoe

meer bij hem het verlangen groeide om wegge-

nomen te worden. Hij verlangde naar Jezus.

In diens nabijheid wilde hij verkeren, daar waar

hij verlost was van zijn lichamelijk en geeste-

lijk ongemak.

Zijn wens is nu vervuld. Voor ons, die hem

gekend hebben en vooral voor zijn familie is

dat een moeilijk te verteren waarheid. We

hadden hem graag wat langer bij ons willen

houden. Maar we moeten en mogen leren om

vrede te hebben met dat de Heer hem heeft

geroepen, zoals wij ooit ook door Hem zullen

worden geroepen.

Frans is geboren in 1938 te Jutryp. Zijn vader

was boerenarbeider. Het woord agrarische me-

dewerker moest nog worden uitgevonden. Het

leek, dat Frans die kant ook zou opgaan. Al

jong moest hij, zoals zoveel jongens, het gezin

helpen door als „jongfeint‟ mede de kost te ver-

dienen. Wanneer hij zag, dat de middelbare

schooljeugd van nu de beschikking heeft over

Page 13: 200903 - underweis - maart 2009

10e jaargang nr. 3 – maart 2009 13 ûnderweis

zoveel vrije tijd, kon hij niet nalaten er op te

wijzen, dat dat in zijn jonge jaren wel wat

anders lag. Toch heeft hij geen beroep in de

agrarische sector uitgeoefend, maar heeft hij

zich toegelegd op de bouw.

Metselen werd zijn vak. Hij heeft daarin een

goede tijd gekend, maar bovenal hij voelde zich

thuis in zijn huisgezin. Frans hield van gezel-

ligheid, of die nu te vinden was op zijn werk of

thuis. Als er maar mensen om hem heen waren.

Toen Frans zijn dienstplicht vervulde, genoot

hij van het samenzijn met de andere jongens en

heeft hij de waarde van het met elkaar iets on-

dernemen ontdekt. Vele voormalige dienstplich-

tigen kijken terug op een periode van voor hun

gevoel twee verloren jaren, maar dat was bij

Frans niet zo.

In 1967 trouwde hij met Sjoukje Hoekstra uit

Bakhúzen. Zij schonk hem vier kinderen, drie

dochters en een zoon. Eerst woonde het kers-

verse echtpaar in Wâldsein, toen hebben ze een

jaar in Rijs gewoond, maar uiteindelijk brach-

ten Frans en Sjoukje hun langste tijd samen

door aan de Buorren in Himmelum. De Protes-

tantse Gemeente aldaar kijkt met dankbaarheid

terug op het feit, dat Frans daar het ambt van

ouderling heeft bekleed.

Twee jaar geleden verhuisden Frans en Sjoukje

naar Balk. De kinderen waren al de deur uit.

Sjoukje had er een niet geringe taak aan om

Frans goed te verzorgen. Ze heeft het met liefde

gedaan. Frans heeft dat ook terdege gewaar-

deerd. Nu is hij er niet meer. Hij is nu daar,

waar Jezus voor hem plaats heeft bereid. Laten

wij hem die plaats gunnen. Hij ruste in vrede.

Ds. J.K. Bolt, Himmelum

IN MEMORIAM

Baukje Bergsma-Miedema

* Aldtsjerk, 7 april 1918

† Sneek, 10 februari 2009

Het overlijden van Baukje Bergsma-Miedema

kwam toch nog onverwacht, ofschoon zij in

haar leven toch veel ziek is geweest en allerlei

kwalen haar plaagden.

De laatste jaren woonde zij eerst in de Skou en

later in de verpleeghuiswoningen. Haar woning

en de verzorging was uitstekend, maar toch

heeft zij zich wel eenzaam gevoeld, ondanks de

niet aflatende zorg van neven en nichten.

Een favoriete psalm van haar was Psalm 84. De

psalm die spreekt over een huis, dat een huis is

zoals het zou moeten zijn: een beschutte plek.

Een plek waar mus en zwaluw vol vertrouwen

nestelen en hun jongen neerleggen.

Een plek in de beschutting van de Allerhoogste.

Het is te begrijpen dat deze psalm haar aanprak

Zij maakte in haar jonge jeugd mee, dat twee

broertjes en een zusje binnen een half jaar

stierven; zij vaak moest verhuizen om het werk

van heit, waar het harde werken niet in ver-

houding was met de genegenheid en waarde-

ring die ze kreeg.

Zij zelf probeerde dan ook een thuis te maken

toen zij trouwde met postbode Aant Bergsma.

Ze gingen in Wâldsein wonen. Veel heeft zij op

neefjes en nichtjes gepast, ze kwamen ook wel

logeren, maar tot haar verdriet heeft zij nooit

kinderen gekregen. Aan de andere kant kon zij

genieten van kleine dingen. Zij was gek op le-

zen en handwerken. Veel van haar werkstukken

zijn terecht gekomen bij familieleden.

Zij genoot er van om een ritje te maken met de

auto, liefst op topsnelheid.

Aant Bergsma overleed plotseling toen Baukje

nog maar 54 jaar was. En het was stil in huis.

Familie heeft zich in die tijd ingespannen om

zus, schoonzus en tante Baukje terzijde te

staan.

In de verschillende woningen van haar leven

heeft Baukje Bergsma-Miedema goede en

verdrietige momenten gekend. En nu is de

hemelse woning in het land van louter licht een

werkelijkheid voor haar geworden. Dat moch-

ten we tegen elkaar zeggen in de afscheids-

dienst op 14 februari jl.

Het mag hen die achterblijven tot troost zijn.

Anneke Adema

Ter afsluiting van deze 'In memoriams' het

volgende gedicht van Nicolaas Beets:

Page 14: 200903 - underweis - maart 2009

10e jaargang nr. 3 – maart 2009 14 ûnderweis

'De moerbeitoppen ruischten;'

God ging voorbij;

Neen, niet voorbij, hij toefde;

Hij wist wat ik behoefde,

en sprak tot mij;

Sprak tot mij in de stille,

de stille nacht;

Gedachten, die mij kwelden,

vervolgden en onstelden,

verdreef hij zacht.

Hij liet zijn vrede dalen

op ziel en zin;

'k Voelde in zijn' vaderarmen

mij koesteren en beschermen,

en sluimerde in.

De morgen, die mij wekte

begroette ik blij.

Ik had zo zacht geslapen,

en Gij, mijn Schild en Wapen,

waart nog nabij

Bedankt

Na 14 dagen MCL ben ik gelukkig weer thuis.

Wel zal ik moeten leren leven met een reuma-

tische aandoening.Voor een niet meer zo trou-

we kerkgangster, heeft het mij erg verrast nog

zoveel reacties uit de gemeente te krijgen.

Hartelijk dank daarvoor!

Jetty Luik-v.d. Molen

Ik ben weer thuis. Vele kaarten en telefoontjes

mochten wij ontvangen i.v.m. mijn ziekenhuis-

opname. Mede namens mijn vrouw onze dank

voor uw medeleven.

H. Keuning

Onze hartelijke dank voor uw fijne kaarten en

goede wensen, alsmede de bloemen en het fruit.

Het heeft ons erg goed gedaan. Hartelijke groe-

ten van

F. en A. v.d. Sluis

Beste mensen,

Langs deze weg wil ik iedereen bedanken

voor de vele kaarten, bloemen en verdere

belangstelling die ik mocht ontvangen in het

ziekenhuis en bij mijn thuiskomst.

Ook namens mijn vrouw,

Franke Legendal

Nog volop bezig te revalideren wil ik iedereen

bedanken voor de vele goede wensen.

Het was overweldigend weldadig. Dit is ook

gemeente-zijn.

Mw. H. Timmerman-Krikke

Beste mensen,

Hierbij wil ik iedereen bedanken voor de grote

belangstelling die ik mocht ontvangen, tijdens

mijn verblijf in het ziekenhuis en bij mijn

thuiskomst voor de vele kaarten, telefoontjes en

attenties. Ook namens Doetie hartelijk bedankt.

Jan van der Veer

Beste mensen,

Na een verblijf van drie maanden in het zieken-

huis en Talma Hiem ben ik vanaf 17 febr. weer

thuis op de ZWH-straat 7. Een ieder heel harte-

lijk bedankt voor de vele bezoekjes, kaarten,

bloemen en telefoontjes, die ik gedurende deze

periode heb ontvangen.

F. IJkema-Nijdam

Ik wil u heel hartelijk bedanken voor de belang-

stelling tijdens mijn verblijf in het ziekenhuis

en later thuis. Het was geweldig zoveel kaarten,

bloemen, telefoontjes en bezoekjes ik mocht

ontvangen. Dat doet je goed. Ook namens

Pieter hartelijk dank.

Joke Halma-Metselaar

JARIGEN van de maand

maart

2 dhr. J. Wagenaar

Bosmastrjitte 4

2 mw. J. Demmer - Koornstra

Tribune 76

3 mw. T. Albada - Visser

Talma Park 1 /003

4 dhr. H. Keuning

De Warren 30

5 mw. H. Schlebaum - Dijkstra

Tribune 40

5 mw. S. Harkema - Bootsma

Talma Park 15

Page 15: 200903 - underweis - maart 2009

10e jaargang nr. 3 – maart 2009 15 ûnderweis

6 mw. A. Vooren - Hoed

Jelle Meineszleane 43

10 dhr. L. Bos

de Finne 9

10 mw. G. Walsweer

Talma Park 1 /206

11 dhr. D. Volbeda

Talma Park 1 /222

11 mw. A. Glashouwer - Hettenga

Talma Park 1 /123

11 dhr. H.J. Visser

de Mieden 21

13 mw. S. de Vries - Dijkstra

de Greide 19

14 dhr. M. van Dijk

Julianastraat 16

16 mw. A. Peppink - Klijnstra

Tribune 132

19 dhr. E. Jansen

Suvelstrjitte 34

20 mw. H. van der Meer - Koopman

De Warren 41

21 mw. B. Finnema - Rusticus

Talma Park 1 /122

22 mw. T. de Blaauw - Jagersma

Tribune 92

23 dhr. P. Feenstra

Jelle Meineszleane 73

25 dhr. A. de Groot

Jogchem de Ruiterstr. 1

26 dhr. H.R. Feenstra

Mr. C.J. Trompstraat 8

26 mw. T. Feddema - Dijkstra

It Bjirkenbosk 4

27 mw. S. Voolstra - Muizelaar

Tribune 110

28 dhr. S. Visser

Tribune 24

29 mw. A.T. Sipkema - Lanting

Rosenbergstrjitte 3

30 mw. M. Bergsma - van de Bruinhorst

Westein 25

30 mw. T. Boonstra - Tiemersma

Jelle Meineszleane 53

31 mw. F. IJkema - Nijdam

Zuidwesthoekstraat 7

april

4 mw. W. de Vries - Muizelaar

Ludgerusstraat 14

4 mw. R. Boukes - Bremer

de Greide 18

Berichten voor de Kerkbrief inleveren vóór

elke donderdagavond 19.00 uur bij:

fam. E.A. Dijkman, Hielkemastrjitte 15,

tel. 602747, e-mail: [email protected]

In een verpleeghuis buiten Balk We noemen elke maand de namen van ge-

meenteleden die buiten Balk verpleegd worden

met de verjaardagsdatum:

W. Jongstra, GGZ Friesland, Postbus 19,

8800 AA Franeker (16 februari)

J. de Kroon, De Finke, T.v.d.Walstraat 26,

8723 CC Koudum (16 februari)

K. Westra, De Finke K7, T.v.d.Walstraat 26,

8723 CC Koudum (15 april)

Jelmer van Loon, Het Zwaluwnest,

Mr.C.P.M. Rommestraat 12,

8603 CZ Sneek (21 april)

Stefan van der Berg, De Baalder 43-45,

8447 DE Heerenveen (31 juli)

Geert Visser, Borneroord, Freulesingel 10,

De Wissel 1, 9244 EW Beetsterzwaag (8 aug.)

Mw. I. Veldstra-Roskam “Suderigge”,

Chr. de Vriesstraat 2, 8531 EL Lemmer.

Kerkelijke stand jan./febr.’09

Overleden:

20 januari: Akke Akkerman,

104 jaar, Talma Park 1/202

geb. 20 augustus 1904 in Sondel

overleden te Balk

20 januari: Hendrikje Volbeda-Draaijer,

86 jaar, Talma Park 1/222

geb.18 juni 1922 te Warkum,

overleden te Balk

29 januari: Jan de Kleine,

62 jaar, De Wurdze 56 (w 102)

geb. 11 november 1946 te Aldemardum

overleden te Sneek

3 februari: Iemkjen Keulen-Visser,

87 jaar, Talma Park 1/218 (w 110)

geb. 16 juli 1921 te Aldegea (H.O.N.)

overleden te Balk

Page 16: 200903 - underweis - maart 2009

10e jaargang nr. 3 – maart 2009 16 ûnderweis

6 februari: Franke de Vries,

70 jaar, De Dobbe 11 (w 102)

geb. 20 september 1938 te Jutryp

overleden te Balk

6 februari: Hendrik Lijesen,

78 jaar, Sate Steenbergenstrjitte 3 (w 108)

geb. 16 december 1930 te Beverwijk

overleden te Balk

10 februari: Baukje Bergsma-Miedema,

90 jaar, Jelle Meineszleane 47 (w 110)

geb. 7 april 1918 te Aldtsjerk

overleden te Balk

Geboren:

31 januari Marrit van der Zee,

Bauke Boersmastrjitte 14 (w 108)

Gedoopt: zondag 1 februari

Anne Marije van der Sluis,

Raadhuisstraat 5 (w 104)

Jurjen Tjeerd Tiemersma,

De Mieden 18 (w 103)

Jorrit van der Zee,

De Wurdze 31 (w 102)

Vertrokken naar:

Lienden: Bart Pander,

De Dammen 21 (w 103)

Bloemkamp, Bolsward:

Dirkje Rinkema-Vierstra, Talma Park 1/106

Workum: Melle Christiaan van der Goot,

Bosmastrjitte 44 (w 108)

Lemmer: Itte Veldstra-Roskam,

Meester C.J. Trompstraat 1 (w 105)

Ingekomen van: Oudemirdum: Paulien de Haan,

De Timpe 53 (w 102)

Zwolle: Remco de Koning,

Van Swinderenstraat 16 (w 104)

Appingedam: Klaas Bijlsma,

Wilhelminastraat 8 (w 101)

Voorkeurkerk:

Oudemirdum: Klaas Muizelaar,

Jelle Meineszleane 49 (w 110)

Rienk Visser en Durkje Heeres,

Julianastraat 25 (w 101)

Verhuisd binnen de kerkelijke gemeente:

René Mous van

Douwe Aukesstraat 16 (w 107)

naar Van Swinderenstraat 39 (w 104)

Jan René Zuiderbaan van

Klaas van Houtstrjitte 1 (w 109)

naar Tjalke de Boerstrjitte 6 (w 101)

Meine van der Zee en Geertje van der

Veen van Wilhelminastraat 36 (w 101)

naar Hielkemastrjitte 16 (w 108)

Bedankt als lid:

Mark Jaap Molenaar,

van Swinderenstraat 14B (w 104)

Otte Verbeek,

Bosmastrjitte 34 (w 108)

Diaconie Opbrengst collectes van de afgelopen periode

11 januari Diaconie € 156,88

4 januari Diaconie € 240,20

1 januari Cuba € 33,90

31 december oudejaarscollecte € 183,85

28 december Algemeen kerkenwerk € 158,85

24 december Kinderen in de knel € 238,40

25 december minima € 597,54

21 december pastoraat € 348,00

25 januari Oecomene € 217,25

1 februari Werelddiaconaat € 352,80

Hartelijk dank voor de bijdragen.

Bedankt

Een beetje laat maar toch wil de Oderberggroep

nog even laten weten wat de opbrengst is ge-

weest voor de actie Dafur. Het bracht het mooie

bedrag van € 1.511,03 op. Dit is bijeengebracht

door diverse activiteiten door de gemeente hier

en in Oderberg. De jeugdclub heeft hiervoor

pannenkoeken gebakken in It Breahûs.

Waarin twee kerkelijke gemeenten samen, voor

een ander, sterk kunnen zijn. Geweldig!

Werkgroep Oderberg

Kerkrentmeesters Actie Kerkbalans

Bij deze willen we alle vrijwilligers bedanken

die mee hebben geholpen met de Actie Kerk-

balans. Door omstandigheden is op het aller-

laatste moment nog een beroep gedaan op ver-

vangers om de 885 enveloppen rond te brengen

en weer op te halen.

Page 17: 200903 - underweis - maart 2009

10e jaargang nr. 3 – maart 2009 17 ûnderweis

We zijn blij dat een ieder weer en wind (en

kou) getrotseerd heeft. Ook hebben we begrip

voor het ongemak dat veroorzaakt is als ge-

meenteleden niet thuis zijn, (nog) niets hebben

ingevuld, vergeten hun naam op de buitenkant

van de retourenveloppen te schrijven maar het

wel in de brievenbus doen, en zelfs in verkeer-

de brievenbussen doen.

Uiteraard streven wij ernaar de hele actie zo

vlekkeloos mogelijk te laten verlopen, maar er

gaat bij deze hoeveelheden enveloppen en vrij-

willigers wel eens wat mis. Daar vragen we uw

begrip voor.

In de volgende „ûnderweis‟ worden de resulta-

ten van de actie gepubliceerd, wanneer we alle

enveloppen hebben geopend en verwerkt. Voor

vragen en verbeterpunten kunt u ons altijd

bereiken.

Pieter Hogeterp

Verantwoording collecten voor de kerk:

21 december € 338,80

24 december 187,57

25 december 345,24

28 december 153,50

31 december 133,75

1 januari 55,15

4 januari 184,05

11 januari 153,41

18 januari nog geen opgave

25 januari 299,85

1 februari 375,44

Opbrengst cassetterecorder jan. 2009 € 55,20

Dirk Faber

Jeugd en Jongeren

‘Niet te volgen’ (Onnavolgbaar)

Nog even en dan gaan we op

weg naar Pasen. Ook dit keer

nemen we jullie weer mee

voor een reis langs onver-

wachte gebeurtenissen uit het

leven van Jezus. We reizen naar spannende

plaatsen. Zo brengen we een bezoekje aan een

woestijn en genieten we van het uitzicht op een

berg.

We willen verhalen van Jezus vertellen. Verha-

len waar Jezus dingen doet die niet te volgen

lijken, die onnavolgbaar zijn. Kunnen we mis-

schien toch Jezus hier in navolgen? Deze vraag

gaan we proberen te beantwoorden.

Op 1 maart is het zover. Dan starten we met het

project NIET TE VOLGEN. Je kunt dan kennis

maken met een echte navolger en samen met

ons op reis gaan. Het wordt weer hartstikke

leuk, dus wees erbij.

Namens de kindernevendienst,

Frida Hogeterp

Hallo jongens en meisjes!

Heb jij je nog

niet opgegeven

voor de activi-

teiten van

de taakgroep

Jeugd en Jon-

geren, maar wil

je wel graag meedoen? Pak dan nu je kans en

meld je snel aan! Er staat namelijk nog een

swingende disco-zwemavond op het program-

ma. Heb je een zwemdiploma en wil je vrijdag

27 maart met ons mee naar Workum, geef je

dan op vóór 20 maart.

Zaterdag 4 april gaan we palmtakken maken.

Ben je tussen de 4 en 10 jaar en heb je zin om

mee te doen dan ben je van harte welkom.

Opgeven kan nog tot 27 maart a.s.

Jij komt toch ook? Opgeven kan bij:

Sjouke Stapersma, tel. 605267,

[email protected].

Anke Haringsma, tel. 605813,

[email protected]

Kindernevendienst Zondag 8 maart

Marcus 9: 2-10 Onbeschrijfelijk!

Jezus neemt drie van zijn leerlingen mee de

berg op. Daar verschijnen Mozes en Elia en de

kleren van Jezus worden stralend wit.

Er klinkt een stem uit de hemel: „Dit is mijn

geliefde zoon.‟ Voor de leerlingen is het een

onbeschrijflijke ervaring.

Page 18: 200903 - underweis - maart 2009

10e jaargang nr. 3 – maart 2009 18 ûnderweis

Zondag 15 maart

Johannes 2: 13-25 Bloed, zweet en tranen.

Jezus verjaagt de kooplieden van het tempel-

plein. Als zijn leerlingen het zien, vragen ze

zich af of Jezus niet ten onder zal gaan aan zijn

eigen inspanningen.

Zondag 22 maart

Johannes 6: 4-15 Houd je hand op!

Heel veel mensen zijn gekomen om naar Jezus

te luisteren. Jezus geeft hen allemaal te eten:

vijf broden en twee vissen zijn genoeg voor

iedereen en er blijft zelfs nog over.

Zondag 29 maart

Johannes 12 : 20-33 Als een graankorrel.

Jezus vergelijkt zichzelf met een graankorrel

die in de grond gestopt wordt. Je denkt dat er

niets meer van over is, maar juist dan groeit uit

de graankorrel een rijke oogst.

Mensen gevraagd

Mensen gevraagd om de vrede te leren

waar geweld door de eeuwen model heeft

gestaan.

Mensen gevraagd die de wegen markeren

waarop alles wat leven heeft verder kan gaan.

Mensen gevraagd om de noodklok te luiden

en om tegen de waanzin de straat op te gaan.

Mensen gevraagd om de tekens te duiden

die alleen nog moedwillig zijn mis te verstaan.

Mensen gevraagd om hun nek uit te steken

voor een andere tijd en een nieuwe moraal.

Mensen om ijzer met handen te breken

ook al lijkt het ondoenlijk en paradoxaal.

Mensen gevraagd die in naam van de vrede

voor behoud van de aarde en al wat er leeft,

wapens het liefst tot een ploeg willen smeden

voor de oogst die aan allen weer overvloed

geeft.

Mensen gevraagd.

Er worden mensen gevraagd.

Dringend mensen gevraagd.

Mensen, temidden van mensen, gevraagd.

Uit “Geef ons heden ons dagelijks brood,

bidden met de armen”, 2003

Algemene informatie

525 jaar Protestantse gemeente Balk

Vervolg 23,

door Y.J. v.d. Lageweg

Nadat ds. Schook in 1877 naar Garderen was

vertrokken, begon de kerkenraad met het op-

stellen van een drietal en legde dat de burge-

meester voor. Uit dat drietal zocht hij de kan-

didaat die volgens hem het beste in Balk zou

passen. De vacaturetijd duurde dit keer niet

lang, want op 3 februari 1878 werd ds. Jacobus

Johannes van der Weijde, predikant te Berg-

ambacht, bevestigd. Met zijn vrouw en drie

kinderen betrok hij de pastorie naast de kerk

aan de Luts, waarin nu bakkerij Meinsma is

gevestigd. Boven in de gevel zijn de symbolen

geloof, hoop en liefde zichtbaar.

Jacobus Johannes van der Weijde werd op 27

juli 1836 te Leiden geboren. Hij was een zoon

van Jacobus van der Weijde en Jannetje Maria

van der Waag.

Hij trouwde op 26 oktober 1866 te Nijmegen

met Jockamina Hendrica van Beemen, die op 6

september 1846 te Nijmegen het levenslicht

zag. Zij was een dochter van Hendrik van Bee-

men en Anna Hendrika Sneltjes.

Als proponent werd hij op 3 april 1864 te Ab-

coude bevestigd tot predikant. Daar werd het

eerste kind, genaamd Jacobus, geboren. In z‟n

tweede gemeente Wolsum zagen Hendrik

(1870) en Johannes Marinus (1873) het levens-

licht. In zijn derde gemeente was dat dochter

Anna Hendrika (1876).

Op 11 oktober 1878 was er feest in de pastorie

aan de Luts, want zijn vrouw bracht een gezon-

de dochter ter wereld, die de namen Jannetta

Maria meekreeg.

Begin mei was het vaak druk op de wegen.

Boeren met vee, die de pacht was opgezegd,

zochten een ander heenkomen en arbeiders

vaak een andere boer. Dit was iets dat zich ie-

der jaar herhaalde. In Balk was men in 1879

getuige dat een pas getrouwd stel uit de woning

werd gezet. In de krant stond: „Gisteren werden

hier een bruidegom en bruid geregtelijk ge-

noodzaakt hunne woning te verlaten. De inboe-

del van hem en haar staan samengevoegd op

Page 19: 200903 - underweis - maart 2009

10e jaargang nr. 3 – maart 2009 19 ûnderweis

straat.‟ Deze uitzetting trok uiteraard de nodige

aandacht van de inwoners; dit was een niet alle-

daags gebeuren. Op 25 juni 1879 overleed een

lid van de kerkvoogdij op 79-jarige leeftijd.

Taeke Harmens Visser, bakker van beroep, had

bijna acht jaar zitting in het college gehad. Hij

was weduwnaar en zette zich volledig in voor

deze kerkelijke functie. Na z‟n overlijden werd

het huis geveild en de bezittingen in een

boelgoed verkocht.

Lang zou Van der Weijde hier niet blijven. Was

de pastorie in Balk hier debet aan? Het was een

oud huis met veel gebreken, dat nodig aan een

grote opknapbeurt toe was. De hoogte van de

gang en kamers voldeed niet meer aan de wet-

tige norm. Het hoge en steile dak was onbe-

schoten, zodat sneeuw en regen vaak vrij spel

hadden om binnen te dringen. Het was hier echt

van de regen in de drup. De voorgevel was

doorgeslagen en een aantal stenen in de achter-

gevel lagen los op elkaar. Het achterstallig

grootonderhoud werd op ƒ 7.000,- begroot en

het vernieuwen van de pastorie op ƒ 15.000,-

geraamd. „t Waren hoge bedragen! Voor beide

opties gold dat de pastorie leeg moest zijn. Het

wachten was dus op het vertrek van ds. Van der

Weijde en dan moest de kerkenraad niet te snel

een predikant beroepen, zodat er tijd was om de

pastorie een flinke opknapbeurt te geven. Uit-

eindelijk kozen kerkvoogdij en notabelen voor

het opknappen van de pastorie en vroegen de

gemeenteleden om een vrijwillige bijdrage en

tevens schreven zij een renteloze lening uit

groot ƒ 1.400,- om kostendekkend te werk te

gaan. De gemeenteleden brachten ƒ 2.244,25

bijeen. Dit bedrag was toereikend.

Na vier jaar nam Van der Weijde het beroep

naar Easterein aan. Daar werd hij, nadat daar de

floreenstrijd was gewonnen, de eerste rechtzin-

nige predikant. Niet langer de belastingplich-

tigen, maar trouwe kerkgangers en de leden van

de kerkenraad bepaalden welke predikant be-

roepen zou worden.

Op 1 oktober 1882 werd hij in Easterein als

predikant bevestigd. In de riante pastorie wer-

den Jacobus Johannes (1884) en Albertus Jacob

(1886) geboren. „Onder vele blijken van be-

langstelling‟ in 1889 herdacht hij z‟n 25-jarig

ambtsjubileum. ‟s Middags sprak de jubilaris

n.a.v. 1 Thimoteus 1:12. ‟s Avonds ontving hij

in de pastorie de gelukwensen van zijn gemeen-

teleden.

Hij maakte hier de roerige tijd van de Doleantie

mee. Een aantal trouwe kerkgangers, die het

niet eens waren met de koers van de kerk en

terugverlangden naar de beginselen van de Re-

formatie stichtten een nieuwe kerk, de latere

Gereformeerde kerk. Op 3 september 1906 was

hij nog in de morgendienst voorgegaan. Zijn

vrouw zou hem een kop koffie in de studeer-

kamer brengen, maar vond hem dood in zijn

stoel achter het bureau zitten.

De ontsteltenis in de gemeente was groot.

Na de afscheidsdienst werd hij op het kerkhof

van Easterein begraven. Nu haar man er niet

meer was, moest zij de pastorie binnen een jaar

verlaten. Het overtollige huisraad werd op 22

november 1906 via boelgoed in de pastorie

verkocht. Het betrof o.a.: nette meubelen en huis-

raad, waaronder: canapé, spiegelkasten eiken-

houten secretaire, mahoniehouten en chiffonnière,

mahoniehouten en andere tafels, stoelen met

trijpen, leren en rieten zittingen, schilderijen, ver-

gulde pendule met stolp, spiegel, twee hanglampen,

koperen studeerlamp, kantoorlessenaar met stoel,

boekenhanger, mooie grote kachel met toebehoren,

grote koperen doofpot, ketel, wasmachine, enig

keukengereedschap, tuinbanken, hobbelpaard,

slede, schaatsen, enz.Deze roerende goederen

brachten ƒ 395,- op. Via een advertentie in de

Leeuwarder Courant liet zij de gemeente we-

ten: „Alle vrienden en bekenden roepen wij bij

dezen een hartelijk vaarwel toe, terwijl wij hen

bedanken voor de vele blijken van vriendschap,

die wij ontvingen. Uit aller naam wed. J.J. van

der Weijde-van Beemen.‟ Zij vertrok eerst naar

Nunspeet en later naar Nijmegen waar een

dochter woonde. Zij overleed in 1933 op 87-

jarige leeftijd. Zij werd echter niet in Easterein

ter aarde besteld. In dat graf werden wel een

dochter en kleinkind begraven.

Page 20: 200903 - underweis - maart 2009

10e jaargang nr. 3 – maart 2009 20 ûnderweis

Calvijn 500 jaar Zijn naam is vaak nog

wel bekend, maar wie

was hij eigenlijk en wat

was zijn gedachtegoed?

En wat betekent het dat

Nederland als calvinis-

tisch land te boek staat

en veel mensen zichzelf

calvinist noemen?

Op 10 juli 2009 is het

500 jaar geleden dat hij

in de Noord-Franse stad

Noyon werd geboren.

Op allerlei manieren is daar aandacht voor.

Voor het missionair werk van de Protestantse

Kerk is het Calvijnjaar een kans om mensen

van binnen en buiten de kerk kennis te laten

maken met de „erfenis‟ van deze man.

Open en kritisch

Bij Calvijn wordt vaak gedacht aan een streng

gelovig man, recht in de leer. En bij het woord

calvinistisch denken we al snel aan hard wer-

ken, zuinigheid en ingetogenheid, maar er is

veel meer te vertellen over het gedachtegoed

van Calvijn. Wat betekende het Christelijk

geloof voor hem? En wat heeft hij ons te

zeggen, vijf eeuwen later? Kunnen we ons door

hem laten inspireren, kunnen we van hem

leren? Calvijn keek met een wijde en open blik

om zich heen. Hij had oog voor kerk en samen-

leving. Voor hem was het geloof geen weg uit

de wereld, maar een manier om de juiste weg in

de wereld te vinden. Het alledaagse leven was

voor hem de plek waar het geloof haar plaats

heeft; daar wordt het praktijk. Elke dag op-

nieuw maken mensen keuzes waarbij zij zich-

zelf de vraag kunnen stellen hoe die zich ver-

houden tot bijbelse waarden als recht en ge-

rechtigheid, solidariteit en trouw. Daarom stond

hij niet afwijzend tegenover nieuwe ontwik-

kelingen in de samenleving, maar bekeek ze

met een open en kritische blik.

Bevrijdend Tot de kern van het gedachtegoed van Calvijn

en het calvinisme hoort niet alleen de wijde

blik, maar ook het vertrouwen dat je als mens

geborgen bent in Gods hand. Dat gaat vooraf

aan alles, daar hoef je niets voor te doen. Het is

een geschenk dat je krijgt, „om niet‟. Er gaan

geen prestaties aan vooraf. Deze gedachte was

in de tijd van Calvijn een tegendraads geluid,

maar nu nog steeds. Het calvinisme legt nadruk

op het leven als geschenk en niet als persoon-

lijke prestatie. Govert Buijs, filosoof VU,

schrijft: „Calvinist zijn is levenslang leren niet

te vertrekken vanuit de maakbaarheid, maar

vanuit de ontvankelijkheid.‟ (in: Hoera voor

het leven! Calvinistische levenskunst) Zo‟n le-

venshouding geeft ontspanning en is bevrij-

dend. Zo valt er veel meer te ontdekken in het

gedachtegoed van Calvijn dat helpt om onder

woorden te brengen waar het om gaat in de pro-

testantse geloofstraditie. Het missionair werk

van de Protestantse Kerk wil gemeenten helpen

bij die ontdekkingsreis en reikt daarvoor een

aantal mogelijkheden aan waaruit u zelf een

keuze kunt maken. Overzicht mogelijkheden:

- Protestantse sporen in Nederland: wandelen

en gesprek . Boekje kost € 8,95.

- „Alles wat adem heeft‟: psalmen zingen en

lezen . Boekje is te bestellen.

- Calvijn op bezoek: theatervoorstelling (vol)

- Gespreksboekje „Calvijn‟

- Liturgiesuggesties en Calvijnlied

- Hanna van Dorssen, [email protected]

Wandelen In steden zijn heel wat sporen terug te vinden

uit de tijd van de Reformatie. Met behulp van

het wandelboekje kunt u in de steden Groning-

en, Deventer, Dordrecht, Middelburg een wan-

deling maken langs deze sporen. In elke stad

worden weer andere thema‟s uit de protestantse

geloofstraditie belicht. Het boekje verkent deze

thema‟s en nodigt u uit daarover met elkaar in

gesprek te gaan tijdens of na de wandeling.

Zingen Dat in het Liedboek alle 150 psalmen uit de

Bijbel zijn opgenomen hebben we te danken

aan Calvijn. Hij was het die in Genève het

initiatief nam voor het vertalen, bewerken en

op muziek zetten van de psalmteksten. Voor-

taan konden de psalmen worden gezongen in de

eigen taal en werden veel psalmen geliefde

liederen die mensen levenslang vergezelden.

Tussen Pasen en Pinksteren kunt u psalmen ko-

men meezingen op allerlei verschillende manie-

ren. Van de manier waarop dat ging in de tijd

van Calvijn via de reciterende manier waarop

gezongen wordt in kloosters, tot „Psalmen voor

nu‟, een project dat psalmen opnieuw vertaalt

en op (pop)muziek zet.

Page 21: 200903 - underweis - maart 2009

10e jaargang nr. 3 – maart 2009 21 ûnderweis

Op 22 april wordt er gezongen in de Bovenkerk

te Kampen. Op 19 mei in de Nieuwe kerk te

Groningen. De kerk is open om 19.15 uur en de

samenzang duurt van 20.00 tot 21.30 uur.

Ook verschijnt een boekje met een aantal be-

werkingen van psalmteksten. Van een bewer-

king uit de tijd van Calvijn tot eigentijdse be-

werkingen van hedendaagse dichters als Karel

Eykman, Huub Oosterhuis en Loyd Haft.

Psalmen bezingen het hele leven, alle vragen

die mensen hebben, alles wat hen overkomt,

van grote vreugde tot diep verdriet. Het boekje

is een verzameling van psalmen waarin wordt

gejubeld, geklaagd, geloofd, gerouwd, getwij-

feld, schuld beleden, gedankt, gereisd en ge-

loofd. Om uit voor te lezen, om weg te geven,

dat met je meegaat op je levensweg.

Theater Wilt u weten wie Calvijn was, wat hem dreef

en wat hij anno nu te vertellen heeft, nodig dan

de acteurs Kees Posthumus en Ferdinand Bor-

ger uit. Zij verzorgen een voorstelling over de

biografie en gedachtegoed van Calvijn en duurt

ca. een uur. Na afloop is er de mogelijkheid om

met de verteller in gesprek te gaan over de

voorstelling; ook geschikt voor een gemeente-

avond. De kosten zijn € 550,- (incl. reiskosten,

licht en techniek).

Gesprek Wilt u met een gespreksgroep aan de slag, dan

kunt u gebruikmaken van een nieuw „toer-

boekje‟ over Calvijn. Dit boekje met ach-

tergrondinformatie, thema‟s uit de theologie

van Calvijn en verbindingslijnen naar vandaag

de dag; uitgegeven uitgeverij Boekencentrum.

Liturgie Met Pinksteren wordt in Genève de officiële

herdenkingsdienst gehouden in de St. Pierre, de

kerk waar Calvijn predikant is geweest. Deze

dienst wordt door de IKON uitgezonden. Op de

themasite www.pkn.nl/calvijnjaar zal vanaf 1

maart materiaal worden aangeboden waarmee

plaatselijke gemeenten in hun pinksterdienst

aandacht kunnen geven aan Calvijn en het Cal-

vijnjaar. Ook zal van het Calvijnlied dat wordt

geschreven voor deze herdenkingsdienst een

Nederlandse bewerking worden gemaakt, die te

vinden zal zijn op de website zodat dit lied met

Pinksteren ook in Nederlandse kerken kan

klinken.

Agenda: 3 maart De kleine kerk

om 14 uur in de Paadwizer

10 maart Koffieochtend van de diaconie

om 10 uur in de Paadwizer

17 maart De kleine kerk

14 uur in de Paadwizer

18 maart Vergadering van de PCOB

om 14 uur in Talma Hiem

31 maart De kleine kerk paasviering

om 14 uur in de Paadwizer

Doopjurken gevraagd! Elk jaar in de zomer periode staan op zaterdag-

middag in heel Fryslân deuren van veel kerken

open in het kader van Tsjerkepaad. Er zijn in

onze provincie vier routes uitgezet. Door de

kerken die meedoen aan 'Tsjerkepaad Súdwest

Fryslân' is dit jaar voor een thema-expositie

gekozen en wel: Doopjurken. De bedoeling is

doopjurken tentoon te stellen waar een verhaal

aan verbonden is. In sommige families zijn

doopjurken aanwezig die al generaties lang

worden gebruikt. Er worden ook doopjurken

vervaardigd uit trouwjurken en daar zijn soms

ook leuke verhalen bij. In It Breahûs willen wij

deze doopjurken gaan exposeren. Heel graag

willen wij weten of u een doopjurk met/zonder

een verhaal in uw bezit hebt. Mogelijk wilt u

die aan ons ter beschikking stellen voor de ex-

positie in de kerk. Het is ook mogelijk er een

foto van te maken en daar het verhaal bij te

voegen.

Graag willen wij van u horen of u over het ge-

vraagde beschikt of kunt beschikken.

U kunt het melden aan Hendrik Jongstra,

tel.602754 of aan Johan Heegsma, tel.601021

of [email protected]

Wij hopen op uw medewerking,

Johan Heegsma

Rina Hoogeveen,1965

Page 22: 200903 - underweis - maart 2009

10e jaargang nr. 3 – maart 2009 22 ûnderweis

Gevraagd:

Hebt u misschien nog een foto van een voorma-

lig predikant van de Hervormde kerk? Neem

dan contact op met

Yde Jan van de Lageweg, tel. 601239

Oplossing februari-puzzel over JONA:

1B, 2C, 3B, 4A, 5C, 6A, 7B, 8B, 9C, 10C,

11B, 12B, 13B, 14B, 15B.

Het was wel een moeilijke puzzel hè!

Van 22 maart t/m 28 maart is het de nationale

collecteweek van ZOA-Vluchtelingenzorg.

Zo'n 22.000 vrijwilligers zullen in deze week

collecteren voor het werk van ZOA onder

vluchtelingen in Afrika en Azië. Het thema van

de collecteweek is „[r]echt voor de vluchteling‟.

Hiermee wil de organisatie aangeven dat zij

samen met haar achterban recht wil doen aan

de situatie van de vluchteling.

U kunt het werk op diverse manieren steunen

door: uw gebed voor ons werk, uw inzet als

collectant en gift op giro 550 t.n.v. ZOA in

Apeldoorn. Meer informatie over het werk staat

op www.zoa.nl en is te verkrijgen bij:

G. Alkema, De Greide 21; J. Rollema B. Stee-

gengastrjitte 19 en F. Wildschut, It Hoefizer 9.

Nieuw diaconaal project? Pax Kinderhulp organiseert vakanties voor

groepen van zo‟n 20-40 buitenlandse kinderen

in gastgezinnen. Het gaat om kinderen uit Bos-

nië, Kroatië, Polen, Armenië en Wit-Rusland.

Deze kinderen en de gezinnen waartoe ze beho-

ren hebben veel meegemaakt en zijn daardoor

erg kwetsbaar. De vakantie met creatieve acti-

viteiten ter verwerking van secundaire oorlogs-

trauma‟s.

Wij hopen dat er gastgezinnen zijn die hun huis

en hart voor 3 of 4 weken openzetten voor

kinderen in de leeftijd van 7-11 jaar. Zo‟n vei-

lige hartverwarmende periode maakt diepe in-

druk. Niet alleen voor deze kinderen, maar ook

voor de kinderen uit het gastgezin. Specialisten

van Pax Kinderhulp zullen u met raad en daad

ter zijde staan. De stichting verzorgt ook trai-

ningen op diverse gebieden. Zo‟n vakantie is

niet alleen een zeer concrete steun aan kinderen

en hun omgeving, maar ook een bijdrage aan

vrede in de wereld.

Omdat het aantal gastgezinnen terugloopt moe-

ten er steeds meer kinderen worden teleurge-

steld. Voor meer informatie Giel de Pooter

0115-694203, [email protected]; of op

www.paxkinderhulp.nl/paginas/kinderhulp.htm

Luister christen

Luister christen,

ik was hongerig

en jij vormde een actiegroep

en bediscussieerde mijn honger. Ik dank je.

Ik was in de gevangenis

en stil sloop jij weg

naar de kapel in je kelder

en bad om mijn vrijlating. Ik dank je.

Ik was naakt

en ernstig ben je nagegaan

en heb je gediscussieerd

of mijn naaktheid wel ethisch was. Ik dank je.

Ik was ziek

en je knielde en dankte God

voor jouw eigen goede gezondheid. Ik dank je.

Ik was dakloos

en jij preekte tot mij

over geestelijk onderdak

en de liefde van God. Ik dank je.

Ik was eenzaam en verlaten

en je liet me alleen

om voor mij te gaan bidden. Ik dank je.

Je bent vroom en bij God.

Maar ik, ik ben nog steeds

hongerig, alleen, naakt,

ziek en gevangen,

dakloos en koud.

Gebed uit de Filippijnen

Uit: Jan Brok, Geef ons heden ons dagelijks

brood, bidden met de armen.