15 juli t/m 3 september 2006

"De verleiding" themaouderavond in Zuidlaren

\1,

15 19:30 uur oudercommissie ZL 15 uitslag Ie tijdvak examen havo en vwo 16 vergadering Stichting Fondsenbeheer 20 mentorspreekavond HJZ 28 uitslag 2e tijdvak examen havo en vwo 29 diploma-uitreiking

4 oudercommissie ZL 12 mentorspreekavond Montessori 13 uitreiking rapporten

Zomervakantie

Mijn mentorleerling, Isabelle Riphagen, zoekt voor komend

WOONPLEK VOOR 1JAAR GEZOCHT

schooliaar (september-augustus) een woonplek in Groningen, Haren en omstreken. Haar vader verhuist naar Frankrijk, haar moeder woont in Den Haag. Ze wil graag op het Zernike haar havo5 afronden. Volgend jaar is ze 18 en zit ze in de examen klas. We zijn op zoek naar een kamer tegen kost en inwoning. Weet je iets of zie je een mogelijkheid, neem contact op met mij: Siska Pater 050-3182206. Alvast bedankt!

Redactie: Ank Adriaansz, Truus Bakker, Gerrit Douma, Harrie Hadders, Josja Postma, Peter Tolsma en Martin Zoetman

Fotografie omslag: Peter Tolsma

Ei nd- en tekstredactie: Josja Postma en Peter Tolsma

I

Vormgeving: WOOR~EELD reclame I communicatie

De oudercommissie van het Junior College Zuidlaren organiseert één keer per jaar een themaouderavond. Er wordt gekozen voor onderwerpen die met de pubelteit te maken hebben. Dit jaar ging het over de verleidingen waaraan pubers blootstaan, zoals drugs, drank, intemet, relaties, en derge­lijke. Voor deze avond was de heer G. Tenthofvan Jeugdzorg Groningen uitgenodigd. Hij hield een inleiding, waarin hij in het kort veltelde hoe het brein van een puber zich ontwikkelt tussen het 12e en 18e jaar. Door de verandering die optreedt, worden kinderen geprikkeld om grenzen op te zoeken en met opvoeders in discussie te gaan. De pubers experimenteren met eerdergenoemde verleidingen om te kijken hoever ze kunnen gaan. Na de pauze gingen de ouders in groepen uiteen en discus­sieerden aan de hand van stellingen. Zo ontstonden er levendige gesprekken over opvoeding. Aan het eind van de avond werden de ervaringen van de groepen besproken en konden de ouders nog vragen stellen. Op de meeste vragen was geen pasklaar antwoord mogelijk, hoewel de heer Tenthof wel wat tips kon geven hoe om te gaan met sommige problemen. De ouders waren enthousiast over het programma! Maar dat was ook te danken aan hun eigen bijdrage. Want wat kan het fijn zijn om te horen dat het in andere gezumen met pubers ook niet altijd zo glad­jes verloopt. Dan komen de tongen wel los.

2

Sinds enkele jaren bestaat de VMBO-creatief stroom in het junior College Zuidlaren. Leerlingen met een KB(kaderberoeps)- of BB(basisberoeps)­advies krijgen les van een team van docenten, die meer dan één vak geven. In onderwijstaal heet dat "minder handen voor de klas". De leerlingen van deze stroom zijn praktisch ingesteld en krijgen naast de theoretische vakken veel "doe"vakken. Deze vakken: muziek, tekenen, drama, beeldende vorming en techniek vinden plaats in de daarvoor bestemde vaklokalen. Voor de theoretische vakken zaten de leerlingen in verschillende lokalen. De mentoren van jaar I en 2, Tea de Vries en Gerry Heijink hadden tijdens een werkbezoek aan een andere school inspiratie opgedaan om een leerwer­klokaal te ontwerpen. Zij hadden het idee opgevat om jaar I en 2 VBMO-creatief samen in één groot lokaal ondeJwijs te geven. Het lokaal moest rust en huiselijkheid uitstralen, zodat de wat meer kwets­bare leerlingen zich hier op hun gemak zouden voelen. In overleg met de directie hebben zij teke­

ningen van de inrichting gemaakt, maar....er was niet zo'n groot lokaal beschikbaar. Toen is besloten om van twee lokalen één te maken. In de kerstva­kantie is de tussenmuur er tussenuit gesloopt en is het "nieuwe" lokaal geschilderd en voorzien van nieuw meubilair. Er is een grote ovale tafel voor groepsgesprekken en er is een rustige leeshoek gecreëerd met zitbanken, waar de leerlingen zich even terug kunnen trekken. Ook is er mogelijkheid om thee te zetten. In het begin werd dat natuurlijk wel vijf keer op een dag gedaan, maar nu de leer­lingen gewend zijn, gebeurt dan nog een paar keer per week. Als er bezoekers komen, dan wordt dit lokaal natuurlijk vol trots getoond. Maar wat het opmer­kelijkst is, is niet de inrichting van het lokaal, maar het feit dat er twee groepen leerlingen zitten, die allemaal geconcentreerd aan het werk zijn. Elke leerling werkt op zijn eigen niveau, op zijn eigen tempo aan zijn eigen opdracht.

3

~n Schendel scoort goed op de topokampioenschappen

Ledenaantalfitnesscentra groeit explosief Docent van het Zernike College begint eigen sportschool

Op zaterdag 1 april (nee, 't is geen grap) werden in Utrecht in het St. Jacobitheater de eerste nationale kampioenschappen topografie gehouden. Deze wedstrijd was georganiseerd door het EPN, een educatieve uitge­ver. Aardrijkskundedocent Harrie Hadders was met twee leerlingen uit 3TL (Jesper Slijkhuis en Manja Postrna) ook naar de Domstad gereisd om de topografische ken­nis te meten met andere leerlingen en docenten. Vooraf was het duidelijk dat het een hele zware opgave zou worden, want niet alleen zouden de opgaven zeer pittig zijn, ook de tegenstand was van een zeer hoog niveau. Sterker nog, er waren vrijwel alleen gymnasia en VWO­scholen aanwezig, de afvaardiging van de Van Schendel was het enige TL-team aldaar. Het bleek echter dat Jesper en Manja zich gedegen hadden voorbereid op dit kampioenschap, want het Van Schendelteam behaalde net niet de finale. Of net niet, het was dankzij (!) een telfout van de organisatie dat Harrie, Manja en Jesper niet in de finaleronde kwamen. Men had ons team na­melijk tien punten te weinig gegeven, helaas. Maar toch, een vijfde plaats achter vier gymnasium­teams en voor alle VWO en Havo deelnemers. Voorwaar een prestatie waarbij ook nog aangetekend mag worden dat Harrie Hadders met slechts negen fouten in de 115 items in het individuele klassement ruimschoots de eerste plaats voor zich opeiste. In het algemeen klas­sement werd het Beyers Naudé gymnasium winnaar.

"Het aantal mensen dat aan fitness doet, is de afgelo­pen twaalf maanden explosief gestegen. In een jaar tijd schreven de 1700 sportscholen in Nederland 800.000 nieuwe leden in. Dat is een stijging van 47 procent. Nederland telt nu 2,5 miljoen fitnessers." Dit bericht stond in maart te lezen op www.nu.nl. Jacob Groen­hof (sportdocent van onze school) voorzag dit gat in de markt en is samen met zijn vrouw Mirjam eind 2005 een sportschool begonnen.

Het resultaat mag er zijn, de aanleiding was minder mooi. Jacob Groenhof scheurde tijdens een training in januari 2005 zijn kruisbanden af. De kans om ooit nog weer kampioen van Europa te worden in karate was klein, dus

Ondanks het foutje in de telling werd het eerste nati­onale topografiekampioenschap door het Van Schen­delteam als zeer geslaagd beschouwd en de leerlingen en docent hebben nu al toegezegd dat ze volgend jaar weer van de partij zullen zijn. Om een indruk te geven welke vragen er naast de alge­mene topografische kennis gesteld werden, volgen hier een aantal voorbeelden:

• Welke plaats in Nederland begint met de eerste drie letters van het alfabet? • In welke streek ligt de Koningsbelt? • Welke van onderstaande plaatsnamen bestaat NIET in Nederland? a. Muggenbeet b. Waspik c. Kerkgras d. Gaarkeuken e. Waterlandkerkje f. Vierlingsbeek • In welke plaats staat onderstaande wegwijzer? - Kampen 23 km - Steenwijk 28 km - Urk 12 km • Welke polder in Nederland wordt bedoeld met de volgende cryptische omschrijving? 'Een alsmaar kleiner wordende caféhouder in Zuid-Hol­land: • Wat is de oude naam van Thailand?

zocht Jacob een nieuwe uitdaging (naast het lesgeven). Tijdens het revalideren heeft hij zijn plan vorm gege­- ven. Alle tijd om een gedegen

bedrijfsplan te ontwikkelen. Een nieuw pand, ruime par­keergelegenheid (90% van de sportievelingen komt immers met de auto) en de modernste apparatuur. Om kort te gaan: de burgemees­ter (oud docent lichamelijke op­voeding) opende op 16 decem­

"~~~ ber de sportschool FGT (fitness gezondheidscentrum Tynaarlo) uiteraard in Tynaarlo.

Onze school stimuleert bedrijfsfitness en zodoende kun­nen de medewerkers zich tegen een gereduceerd tarief in het zweet werken (na schooltijd). Niet alleen gezond, maar ook gezellig.

4

'Doe iets voor een ander en leer er iets van' motto van een Maatschappelijke Stage

Maatschappelijke stage houdt in dat leerlingen uit jaar I, 2 en 3 kennis maken met speciale ontwikke­lingen in de samenleving, bijvoorbeeld het vrijwil­ligerswerk. Je maakt ze onder andere bewust van het feit dat werken zonder geld verdienen ook zinvol kan zijn. Aan de Helperbrink zijn we hiermee begon­nen dit jaar. We zijn een zogenoemde pilotschool. De doelstelling van het Ministerie van Onderwijs is dat in 2007 driekwart van alle scholen in Neder­land maatschappelijke stages invullen, alle scholen krijgen hier een bepaald bedrag voor. Hoe is het dan geregeld? Voorbereiding vindt plaats in de mentorles leerlingen houden een pOltfolio bij en krijgen een ' certificaat mee aan het einde van het jaar.

Willem Bochmann (M3L) deed een bijzondere er­Enkele voorbeelden uit de praktijk: leerlingen uit

varing op. Hij werkte zijn stage af op de "Hals-Na­klas I hebben op de Boerhaveschool de conciërge

sen-Ohren" (HNO)-Abteilung van een ziekenhuis meegeholpen, leerlingen uit klas 2 hebben in een

in Bremen (Duitsland). Willem over zijn stagetijd buurtcentrum computerles aan ouderen gegeven (zie

in Bremen: verslag hieronder), in de winter gaan de tweede klas­

"Ik begon zoals alle andere 3e klassers Montes­sen bij landschapsbeheer snoeien. Het is de bedoe­

sori, op maandagochtend aan mijn stage; in hetling dat het een lint-stage zal worden, dat wil zeggen

Ziekenhuis St. Joseph Stift in Bremen. Ik vond het voor langere telmijn een contact met verschillende

eigenlijk vanaf het eerste moment heel erg leuk om bedrijven aangaan, zodat zij er ook iets aan hebben.

te doen! Het is gewoon helemaal mijn ding, met andere mensen werken, hulp verlenen. Het was

Ik ben Laurens Hogenbirk (M2d). Ik heb maat­echt een geweldige ervaring, en ik vond het zelfs

schappelijke stage gelopen bij het buurthuis de zo leuk, dat ik in de zomervakantie voor 2 weken

Starter. Ik gaf computerles aan bejaarden, twee terugga naar het St. Joseph Stift".

weken lang. Het was leuk maar ook wel moeilijk. Zu den Mitarbeitern vom St. Joseph Stift rnöchte

Je moet ongeveer vijf tot zeven keer alles herhalen ich sagen: Danke schön für diese tolle Woche! Wir

dus dat vergt veel geduld. ' sehen uns dann im Sommer! Maar ik heb er wel veel van geleerd.

5

Lord ofthe strings De zomer komt er weer aan. Gelukkig, uit die de temperatuur daalt het kledinggehalte van de winterjas, de luchtige kleding kan weer aan. jeugd. Steeds kleiner wordende shirtjes en de Hoewel, luchtige kleding ... Het moet niet veel steeds lager wordende broeken. Soms zo laag, luchtiger worden. Je kunt de naakte waarheid dat alleen flink tuinieren ervoor zorgt dat de bijna onder ogen zien. klimop niet te zien is. De onderbroek (of Jeugdtrauma. Je werd rood als wat daar voor doorgaat) wel, een tomaat en begon hevig te en daar is het de jeugd om te transpireren als iemand in de doen. Vet cool, nou zeg maar klas riep dat je onderbroek te gerust koud. Ze kunnen wel een zien was. Hevig blozend trok je blaasontsteking oplopen. je spijkerbroek snel op, als het Een voorbeeld. Vorig jaar zat ik even kon tot aan je oksels. De op de Van Schendel te surveille­fout van je leven, het kon je een ren. Examen wiskunde, opletten verkering kosten. dus. Normaliter oersaai werk, En hoe is het nu ... Je hoort er maar tijdens dit examen ver­haast niet meer bij als je on- liep het observeren iets anders. derbroek niet te zien is; een ramp is het. Achterin het gymlokaal dacht ik Zowel de jongens als de meiden laten hun me prinsheerlijk op de stoel neer ondergoed zien, gebreide exemplaren zijn niet te vleien, zag ik voor me, op nog geen meer te vinden. Laatst liep ik langs de kluisjes meter afstand een felrode string. Ergens onder­op weg naar de docentenkamer, keek ik recht aan moest een broek zijn. Daar zat ze op, denk tegen twee witte bollen aan. Daar daartussenin ik. Het was warm in het lokaal. was een minuscuul roze string zichtbaar. Nou ja, De zomer komt er weer aan. Ik word blijkbaar zichtbaar.... Ik heb het meisje, wel even aange- oud, Ik kijk met verbazing naar het kleedgedrag sproken, het was geen (blote billen)gezicht. van de jeugd. Ach, wat klaag ik, het heeft al-Tja, de zomer komt er aan. Met het stijgen van lemaal niet veel om het lijf.

Wist U dat.... - het team van bovenbouwleerlingen van de Westerse Drift de tweede plaats heeft behaald in gevolge van de tsunami. Tijdens haar de landelijke finale van Op weg naar het verblijf ontstond het idee om op Lagerhuis? Een fantastisch resultaat! educatieve wijze een jongen uit Zuid - op de Helperbrink meerdere waterkoe­ India te adopteren. In de lessen wordt lers voor kraanwater (Oplaadpunten) besproken waar Madras ligt en hoe de komen te staan in de gangen om water mensen daar nu leven. En de leerlin­drinken te bevorderen onder jongeren? gen van de Helperbrink kunnen via de Dit wordt georganiseerd door Stichting mail contact opnemen met Joshua en WaterWijs. andere leeftijdsgenoten in het arme - Hidzer de Vries de nieuwe excursieco­ Zuid-India. Doel van deze adoptie is ordinator is geworden? Hij neemt deze om deze jongen, Joshua, zes jaar naar taak over van Aalt Kappert. school te laten gaan en hem financi­- op de Helperbrink 14 Peermediators eel te ondersteunen. (leeftijdsgenoot bemiddeling) uit klas 1 - Wubbo Ockels op bliksembezoek en 2 rondlopen vanaf 14 april? kwam op de Westerse Drift? Hij bleef - op de Helperbrink een project is welgeteld 20 minuten hangen om gestart om contacten te leggen tussen leerlingen te beoordelen op webpagi­de leerlingen en hun Indiase leeftijdgenoten? Dit op na's die ze hadden gemaakt voor het Duurzaamheids­initiatief Beate Busscher. Beate is een halfjaar naar project wat Wubbo had uitgeschreven. Helaas vielen Madras, Zuid-India, geweest om voorlichting te geven we niet in de prijzen.

6

over de begeleiding voor kinderen met trauma's ten

Het VMBO in Groningen Zuid Aan het eind van het schooljaar moeten er keuzes

gemaakt worden voor de theoretische leerweg of een be­roepsgerichte opleiding. De keuzemogelijkheden van het VMBO Groningen Zuid zijn met ingang van het volgende schooljaar (2006-2007) uitgebreid met Zorg en Welzijn Breed en Techniek Breed. De richtingen die we al in huis hadden blijven natuurlijk gewoon bestaan: Consumptief, Grafimedia, Handel, Administratie en de Theoretische Leerweg. Meestal weet een leerling al wel dat hij ofzij 'iets in de techniek' wil gaan doen. Maar ofdat nu bouwktmde, elektrotechniek, of iets anders gaat worden is nog moei­lijk te bepalen. Tot nu toe moest er toch direct een keuze gemaakt worden. In de nieuwe opleiding Techniek Breed hoeft dat nog niet. De leerlingen krijgen gedegen ken­nis van de volgende vakgebieden: ICT, zoals AutoCad; Dienstverlening en onderhoud, ze leren o.a. hoe het leidingnet in een woning in elkaar zit, bovendien gaan ze er zelf mee aan de slag; Industrie en productieprocessen, ze leren bijvoorbeeld welke energievOlmen er zijn en hoe het productieproces in een fabriek verloopt; Techniek in en om de woning, ze leren o.a. tekenen en ontwerpen van huizen op de computer, het bewerken van hout, het maken van een maquette, gereedschapskennis en tekening lezen; Magazijnbeheer, ze leren beheren en bestellen van artikelen en de logistiek daar omheen; Multimedia, ze gaan een digitale presentatie maken m.b.v. digitale camera en computer. In de laatste periode van de 3e klas en in het vierde jaar volgen de leerlingen ook lessen op de MBO-locatie van het NoorderpoOitcoILege, daar zijn de praktijklokalen nog professioneler ingericht. Zo iaijgen ze de kans te ontdek­ken welke vakrichting het beste bij hen past. De opleiding

Techniek Breed geeft toegang tot alle afdelingen en niveaus van het MBO techniek op het Noorderpoort­college. Zorg en Welzijn Breed geeft de leerlingen een goede basiskennis van veel werkten'einen, zoals Zorg en Hulpverlening, Sociaal Pedagogisch Werk, Activi­teitenbegeleiding, Uiterlijke Verzorging, Facilitaire Dienstverlening en Horeca. Dit betekent ook dat de leerlingen nog niet direct hoeven te kiezen voor één van die vakgebieden. Ze krijgen de tijd om te ontdek­ken wat hen het beste ligt. Zowel voor de basis- als voor de kaderberoepsgerichte leerlingen is er ruim aandacht voor de genoemde werkterreinen. Denk aan vakken als: assisteren en verzorgen, uiterlijke verzorging en haarverzorging, voeding, koken, ziekenverzorging, persoonlijke verzor­ging en hygiëne. Het omgaan met mensen (en dus ook met elkaar) is een belangrijk aandachtsgebied. Binnen ieder denkbaar beroep uit Zorg en Welzijn Breed heb je namelijk met mensen te maken Diploma Techniek Breed is nog een experimentele opleiding. De leerlingen moeten daarom officieel examen doen in een bestaand programma: Grafimedia (voor kader­leerlingen) ofTransport en Logistiek (voor basisleer­lingen). Het programma Techniek Breed biedt hiervoor voldoende ruimte. Naast het genoemde diploma krijgen de leerlingen een celtificaat Techniek Breed. Zorg en Welzijn is gekoppeld aan de opleiding Con­sumptief. Aan het einde van de 4de klas behalen de leerlingen een diploma in één van beide richtingen. Beide diploma's bieden dezelfde mogelijkheden voor doorstroom in het MBO.

7

Internationalisering 2005-2006 door Aalt Kappert, ex-excursiccoördinator

"Het is voorbij, maar nog niet afgelopen", was het thema van mijn speech tijdens het slotdiner voor docenten in de terugkomweek 2006. Hidzer de Vries zal de excursies van mij overnemen en mijn taak tot mijn werkelijke vertrek zal dan ook een coachende zijn. Na ± 10 jaar deze bijzonder leuke, soms heel spannende en stresserende taak gedaan te hebben, draag ik de fakkel over. Bij mijn start was de organisatie heel anders, we gingen toen nog met Havo 4 en Atheneum 5, waarvan iedere mentorgroep een willekeurige week in het

De anticipatie bestond uit het feit dat we, naar ik meen twee nieuwe, goede partnerscholen (Bratis­lawa, Slowakije en Örebro, Zweden) hebben gevon­den en de banden met een oude bekende (Kalisz, Polen) weer hebben verstevigd. Toch kwamen we op het laatst nog weer plaatsen tekort en dan is het lobbyen geblazen om alle leer­lingen weg te krijgen. Dit laatste is natuurlijk het minst leuke van het geheel, je moet een mentor­groep uit elkaar halen, docenten krijgen leerlin­gen mee die ze niet kennen en soms zelfs geen

jaar wegging en hun buiten­ les geven. Dit in ogenschouw landse school ontving in een nemend is het toch fantastisch week wanneer hen dat goed dat het ieder jaar opnieuw uitkwam. Gevolg: onrust bin­ weer lukt om er een bijzondere nen de school gedurende het ervaring van te maken waar hele jaar, onvolledige klassen leerlingen nog lang op terug en bovendien was het heel zien, het is één van de tophits onoverzichtelijk. Het was van onze school. Voor zover een heel spannend moment mij bekend is er geen school toen we verkondigden dat het in Nederland die op zo'n grote Zernike College zou gaan be­ schaal uitwisselt als het Zer­palen welke week we naar het nike College (320 leerlingen). buitenland zouden gaan en Ideeën voor verbetering en in welke week wij de partner­ uitbreiding naar andere doel­scholen graag wilden ontvan­ groepen zijn er ook voldoende. gen, maar voor de organisatie Wel is het oppassen geblazen en voor bescherming van dat we onze collega's, die het onze docenten (in verband uiteindelijk allemaal moeten met werkdruk) moesten we uitvoeren, niet "uitwisselings­iets doen. De meeste scholen moe" maken, want het zijn 2 bleven ons echter trouw omdat - zeer intensieve weken met een we door de jaren heen hebben laten blijken dat we een heel betrouwbare partner­school zijn en dat heb ik ook steeds bewaakt. De meest verschrikkelijke dingen heb ik beleefd met enkele scholen in en rond Rome, die drie weken voor ons vertrek durfden te melden dat ze ons niet konden ontvangen. In zo'n geval is een goed netwerk en een aantal buitenlandse collega's waar je in de loop der jaren iets mee hebt opgebouwd goud waard. Maar je kunt je voorstellen hoe span­nend zoiets kan zijn. Evenals het hals over kop vertrekken naar het buitenland omdat je via via hebt gehoord dat er nog een school is die wel. .. ik zou er bijna een boek over kunnen schrijven. Hoewel we de prognoses van de overgang klas 3 naar 4 goed in de gaten hebben gehouden en we meenden daar voldoende op te hebben geanti­cipeerd, kwamen we ook dit jaar toch weer voor enkele §Ssingen te staan.

hoop voor- en nawerk. In de eerste week van april kwamen de buiten­landse scholen bij ons op bezoek. De organisatie was geen abc-tje omdat het dit jaar meer leerlin­gen dan ooit betrof en ons gebouw op de Westerse Drift eigenlijk niet op deze aantallen is berekend. Toch meen ik dat we er een prima internationaal programma hebben gedraaid waarbij we alle moeite gedaan hebben om de interactie tussen de ver­schillende nationaliteiten te intensiveren d. m. v. een lessencarrousel, een survival en een project dat eindigde in een presentatie. Hier en daar speel­de het weer ons parten maar de leerlingen hebben ruim voldoende veerkracht getoond. Rest mij om alle betrokkenen en dat zijn: ouders, leerlingen, docenten en schoolleiding hartelijk te danken voor hun inzet om deze week, met name voor onze leer­lingen, tot een onvergetelijke te maken.

8

Örebro, s:ta.d va

~~. ' ,astvrijheid 'i

Zweden, het land van rode huizen, Ikea, grote bossen en elanden. Elk jaar worden er 100.000 elanden afge­schoten om meer ongelukken te voorkomen. We heb­ben daar zelf een hapje van kunnen nemen op de eerste avond, toen de jongens voor ons speciale Zweedse gerechten gekookt hadden. In een hele hoop opzichten zijn Zweden en Nederland vergelijkbaar: het gemiddelde uiterlijk, de banen, de boodschappen, de hobby's, de muziek. Onze leerlin­gen zijn voor een project bezig geweest de verschillen en overeenkomsten een beetje in kaart te brengen. De dagelijkse gang van zaken verschilt niet zo heel veel. De films in de bios zijn grotendeels dezelfde, en ook ondertiteld. Toch zijn Nederland en Zweden verschillend, in vele kleine dingen. Het verschil in inwonertal is aanzienlijk. Het beeld in Zweden is beduidend anders dan bij ons. Je kunt er uren in de auto ofbus zitten, en dan heb je een klein aantal dorpen en één of twee steden gezien. Als je bij ons uren in de auto zit, dan zit je al in het buitenland. Wij zijn gewend aan hoe onze leerlingen met hun uiterlijk omgaan. Wij zien hier over het algemeen leer­lingen die hun best doen op hun kleren, en ook op hun haar. Make-up wordt lang niet door iedereen gebruikt. Wat bleek tot hun grote schrik in Örebro: de meisjes hadden werkelijk een laag plamuur op het gezicht. In schril contrast daarmee liepen diezelfde dames (en ook veel heren) op school regelmatig in joggingbroek rond. Die combinatie is hier moeilijk voor te stellen. Opmer­kelijk genoeg was de aanblik van de lekker zittende kleding voor onze leerlingen een duidelijk teken: na een paar dagen liepen ook de Nederlandse leerlingen rond in ruime vrijetijdskleding. Bij deze totaal andere kledingsfeer speelt misschien ook wel een rol dat op de scholen daar men zijn schoenen bij de ingang laat staan. Iedereen loopt op sokken of sloffen rond. Roken doet bijna niemand, waardoor naar buiten gaan en schoenen moeten aantrekken nauwelijks nodig is. Het hoeft waarschijnlijk niet gezegd dat onze kinderen niet

van plan waren de hele dag door hun schoenen aan- en uit te trekken en op sokken door een school te lopen. Ook wijken de eetgewoontes enigszins afvan de onze. Het meeste eten in Zweden is vergelijkbaar met het onze. Men eet wel opvallend minder groentes. Wat ons opviel was dat het normaal is voor Zweedse kinderen om op school warm te eten aan het begin van de mid­dag. Wij waren erg enthousiast! Ook iets wat hier (bijna) ondenkbaar lijkt: contact tus­sen docenten en leerlingen staat op een ander pitje dan bij ons. In Nederland wordt aanraken steeds onmoge­lijker. Voor je het weet is er sprake van ongewenste intimiteiten. En wat is in Zweden de normaalste zaak van de wereld? Massageles op school: leerlingen mas­seren elkaar, docenten masseren leerlingen, leerlingen masseren docenten. Met name voor toetsen aan is er een 10 minuten-masseer pauze. En het werkt bijzonder goed. De leerlingen die in een klas zitten zijn daar niet opgedeeld zoals bij ons in Theoretische Leerweg (TL), Havo en Vwo, maar alle niveaus zitten in dezelfde klas­sen. Dat betekent dat er nogal wat niveauverschil in een klas is. Voor zover mogelijk worden leerlingen op hun eigen niveau beoordeeld. Het niveau van Engels van de leerlingen die bij de uitwisseling betrokken waren, was wisselend. Sommigen spraken het veel beter dan Nederlandse leerlingen, anderen spraken het bijna niet. Verstaan was het probleem niet zozeer, maar zinnen maken was voor een enkeling bijna onmogelijk. Pluim aan onze leerlingen die over het algemeen goed Engels spreken. Ook een pluim voor onze leerlingen die de hike van 14 kilometer (l) door een Zweeds natuurge­bied zonder kleerscheuren en in een behoorlijk tempo hebben afgelegd. Zoals het op een uitwisseling hoort, zijn er de nodige romances ontstaan. Drie stuks maar liefst in ons geval. Het afscheid was mede daardoor een verdrietig ge­beuren, maar de volgende ochtend waren we voor het ontbijt weer terug in Haren en was het tijd voor een welverdiende herfstvakantie.

9

Wie gelooft, heeft altijdgelijk Mij wordt wel eens gevraagd, of ik veel merk van geweld op school. Dat komt eigenlijk niet voor, zeg ik dan. Tegelijk besef ik, dat mijn antwoord waar­schijnlijk niet wordt geloofd door iemand die deze vraag stelt. Het klopt niet met het beeld, dat al was gevormd. Heel chic heet dit vasthouden aan de oude gedachte "cognitieve dissonantie reductie". Maar die term mag u meteen weer vergeten. Wat wel belangrijk is om te onthouden, is dat mensen moeilijk van hun eenmaal ingenomen standpunt zijn af te brengen. Het Cultureel Plan Bureau (CPB) bracht onlangs een rapport uit over de criminaliteit in Nederland. Sinds 1980 geen trend, was de voornaamste conclusie. D.w.z. geen stijging en geen daling. Een poosje daarvoor was er een landelijke enquête, die opleverde dat 80% van de Nederlanders dacht dat e de laatste tijd een stijging was. Dat zullen ze ook na het CPB-rapport blijven geloven, voorspel ik. Dat komt door mijn ruime ervaring met ongeloof over feiten. Ten tijde van de Koude Oorlog met de Sovjetunie studeerde ik Slavische Taal- en Letterkunde, met hoofdvak Russisch. Ik bezocht "Moedertje Rusland" natuurlijk wel eens in het kader van die studie. Na terugkeer vroeg men dan mijn ervaringen, waarbij ik steevast nie rd geloofd, wanneer ik het clichebeeld niet

bevestigde. Was het een angstig en stug volk? Nee, zei ik dan, juist heel vrolijk en hartelijk. De staat had toch alle bezit in handen? Nee, ik heb advertenties gezien van particulieren, die hun huis te koop aanboden. Protest!

Het was wel eens eenzaam makend, alleen mijn moe­der geloofde mij. Velen verdachten mij, voorstander

van het regiem te zijn. "Kommunist" heette dat in die tijd. Overigens een kwalificatie met veel

verschillende inhouden. Maar dit terzijde. Mijn jarenlange vrij­

willigerswerk bij Amnesty International voor dissidenten tegen het regiem

kon de verdenking niet wegnemen. Het ging zo ver, dat in het toen­malige Nieuwsblad van het Noor­

den stond te lezen dat Jan Vos het Marxisme bestudeerde. Ik studeerde toch echt Taal- en letterkunde.

Geloof maar niet, dat ooit iemand informeerde naar mijn favoriete

schrijver of dichter, o.i.d. Het ging altijd meteen over politiek. Nog steeds trouwens. Zo leerde ik tijdens mijn studie een belangrijke levensles. Wanneer mensen eenmaal iets

geloven, zijn ze daar met feit en rede vrijwel niet meer af te brengen.

Musical Highlights in "De Kimme" in Zuidlaren "Wat een Schwung", "heel aardige choreografie", "geweldig tempo", "wat een uitstraling en een krach­tige stemmen hebben die solistes", "jazzy stem van dat meisje", "ik was nerveuzer dan gisteren, want de zaal was helemaal vol", "ik ben doodop, vanavond is alles helemaal aan me voorbij gegaan", "het ging lekker, de spanning was er na gisteren wat af', "die meiden komen van onze locatie." Zo maar wat opmerkingen van publiek en spelers na afloop van de tweede voorstelling van "Musical High­lights" voor een uitverkochte zaal (400 toeschouwers!) op donderdag 13 april. Onder leiding van Jasper Verkuil (koor), Julia van Houten (orkest) en Simone Dijkstra (dans) werd door

leerlingen en docenten van verschillende locaties van het Zemike College een geweldige voorstelling opgevoerd. Zonder pauze en in een hoog tempo werd een concelt met nummers uit bekende musicals ten gehore gebracht, met afwisselend dans, koor en solisten, begeleid door een fantastisch orkest. Een maandenlange voorbereiding op de locatie Rum­merinkhofheeft uiteindelijk geleid tot een spektakelstuk zonder weerga. Na afloop overheerste het gevoel dat je er trots op kunt zijn dagelijks met zoveel getalenteerde jeugd en collega's samen te mogen werken. Het kan dan ook bijna niet anders of deze tweede editie van het koor- en orkestproject wordt volgend jaar gevolgd door een derde optreden. We kijken er nu al reikhalzend naar uit. .. !

10

A+ wetenschappers Een grote zwarte vrachtauto stond op het parkeer- met moderne apparatuur van wetenschappers zoals de terrein van de Westerse Drift in Haren. Het was de elektronen microscoop en scanmicroscoop. De leer-Discovery-trailer. Een promotietrailer van de RUG. lingen deden onderzoek naar de biologische betekenis De onderzoekers van de RUG kwamen met de vraag: van kleuren, maar ook naar de natuurkundige beteke­"Hebben jullie materiaal om r------...,..,~~~-------_nis van structuurkleuren. De deze trailer te kunnen vullen met leerlingen kropen als het ware wetenschappelijk onderzoek?" in de huid van onderzoekers. Dit was de start van acht inten- Dit ging gepaard met hoogte- en sieve weken waarin de tweede dieptepunten. klassen van de Atheneumplus Uiteindelijk presenteerden de wetenschappelijk onderzoek leerlingen hun producten voor deden naar de functie van vlin- een tweekoppige jury van de dervleugels. Professor Stavinga universiteit. Leerlingen had­kwam een inleidend verhaal den een theoretisch onderzoek houden over hoe vlinders aan naar de effecten van licht op de hun kleur komen. Theo Jun-iens structuren van vleugels gedaan. liet de leerlingen de trailer 'Dis- Ook hadden ze een wetenschap­covelY' zien waarin de weten- pelijk onderzoek opgezet en schappelijke publicaties moesten uitgevoerd, waarbij functies van komen te hangen. Theo gaat vleugels van vlinders werden met deze trailer door het hele verklaard. Om het toch nog land. Scholen kunnen de trailer enigszins luchtig te houden reserveren voor een dag waarbij hadden ze computergames en Theo voorlichting geeft over bordspelletjes over vlinders

""""""......Jbeta studies die je in Groningen gemaakt. kunt volgen. lII~ijÏ!la~.~=~~::::::::~......L.J Al met al een leerzame erva-Onze leerlingen gingen op werk- ring, waarbij de grenzen van het bezoek naar de universiteit, waar ze in de keuken van kennisniveau van de Atheneumplus werd opgezocht de wetenschappers konden kijken die onderzoek naar en ook werd verlegd. Deze stof komt namelijk bij vlindervleugels doen. Ook konden ze kennis maken natuurkunde in Atheneum 6 in vlindervlucht langs.

Uitreiking cheque van sponsorloop aan KW"F Op donderdag 16 maart is de de prijs voor de meest sportieve opbrengst van de sponsorloop in leerlingen uit aan Kim Linstra de bovenbouw van het Zernike en Cees Beijne. Robert Swinkels College overhandigd aan het en Margit Vegter kregen een KWF. Om half drie verzamelde prijs voor het ophalen van het een grote groep leerlingen, meeste sponsorgeld. Bovendien docenten en andere belangstel­ bedankte Jeanette in haar speech lenden zich in de kantine aan de .M alle leerlingen die meegedaan

hebben aan de loop voor hun Westerse Drift. Dick Frieling, teamleider Atheneum 5/6, hield geleverde prestaties. Tot slot een korte inleiding waarbij hij overhandigde Dirk Dijkstra sym­Jeanette Rijswijk prees voor haar bolisch een cheque ter waarde initiatief om een sponsorloop te organiseren in plaats van € I0.360,69 aan het KWF. De regio manager van een reguliere sportdag voor de bovenbouwleer­ van Noord Nederland van het KWF, mevrouw M. lingen. "Iedereen heeft wel eens te maken gehad met Siebum, was zeer verrast over het hoge bedrag en kanker in de nabije omgeving, of krijgt er mee te ma­ bedankte de school. Ze vertelde het publiek dat van ken, dus iedereen was bereid hieraan mee te werken." elke euro O,85cent besteed zal worden aan onderzoek Jeanette Rijswijk nam hierop de microfoon en deelde om kanker in de toekomst beter te kunnen bestrijden.

11

Drie bands, 14 zangeressen, 1 zanger, salsadanse­ressen, streetdancers, theatermakers en een heel stel rappers. Op het podium van Huize Maas ston­den ze zenuwachtig achter de roodfluwelen gordij­nen vandaan te gluren. Wanneer is die presentator nou eindelijk uitgesproken? Wanneer moeten wij op?

Op 3 maart was weer het eVK-Zebb-feest, volgens velen het gezelligste schoolfeest van het jaar. Een feest met optredens van vierde en vijfde klassen in het kader van ckv1. Een feest waarop veel leraren en leerlingen aanwezig zijn om de verrichtingen op het podium gade te slaan en te genieten.

Zo zagen wij de langste, snelste rapper van Neder­land zijn ding doen, en het lukte! De salsadansers zagen wij in zwart en rood kostuum met hun billen draaien, 2 meiden zongen breekbare liedjes. De bands speelden de sterren van de hemel en de streetdancers hiphopten er lustig op los. Tussen de optredens door was volop de gelegenheid om zelf op de dansvloer de show te stelen of eens te kijken naar de merkwaardige dansbewegingen van sommige leraren.

Natuurlijk ging er wel eens wat fout. Natuurlijk was iemand de muziek vergeten waarop gedanst zou worden en kwam een ander op het laatste moment hijgend de zaal binnenstormen. Natuur­lijk trok iemand per ongeluk een stekker uit het stopcontact zodat ineens al het geluid wegviel. Natuurlijk waren enkele rappers hun tekst kwijt, want heel snel, in de maat enorme lappen tekst ten gehore brengen, is zo gemakkelijk nog niet. Maar het applaus was altijd overdonderend en ie­dereen die op het podium durfde staan, kreeg een Goed als beoordeling, want: heb maar eens het lef.

In de drie maanden voorafgaand aan het feest werden alle artiesten in workshops voorbereid op deze pittige taak. Professionals leerden hen hoe ze het best een act in elkaar konden zetten en hoe je zo ontspannen mogelijk op het podium kunt staan. Een zinvolle ervaring die menigeen jaren bij zal blijven. Voor sommigen leuk, maar eenma­lig, andere artiesten hebben door de kick die je na zo'n optreden krijgt de smaak te pakken. Die komen volgend jaar bij hun ckv-docent langs om te vragen of ze weer mee mogen doen. Gezellig, komt allen!

12

Het Zernike College neemt afscheid van een markante man, Peter Nannenberg (werkzaam van 1969 tot 2006)

Afscheid... Sterker nogje gaat metpensioen. Wat doet dat metje? Doet me veel. Ik moet afscheid nemen van een leuke club mensen en ben ook nooit met tegenzin naar het werk gegaan. Ik heb zelfs nog nooit absentiedagen gehad. Veel mensen zeggen 'oh, gaje nu leuke dingen doen?' Maar ik doe nu al veel leuke dingen naast het 'gewone werk'. Kun je voorbeelden noemen? Ik zeil veel, ben voorzitter van recreatie watersport Paterswoldsemeer (DTP), ben bestuurslid van distlict noord watersport, doe zelf nog veel activiteiten als zeiler. Ga bijvoorbeeld komend weekend naar Zuid-Frankrijk om te zeilen. Heerlijk. In juli ga ik naar Kroatië en ben ik twee weken stuurman op een zeilschip voor een Zwitserse familie. Het Zernike College. Hoe was de ontwikkeling in school. ten aanzien vanjefunctie?

leerlingen wat ze wèl kwmen en niet andersom Je zegt dit met veel nadruk en overtuiging. Ja, dat komt omdat ik zelfop het Praedinius Gymnasium heb gezeten en daar werden in die tijd geen keuzes getoetst. Ik helinner me veel fees~es, maar er was geen decaan, je moest jezelf redden. Heb je nog bijzondere keuzes gemaakt in jouw leven? Ja, ik ben op mijn 43e nog begOlmen met een studie rechten. Dit wilde ik altijd nog doen. Ben er verder niet in door gegaan. Had inmiddels een vrouwen twee mooie kinderen. Wie is Peter Nannenberg? Ik heb een heldere denkwijze, ben chaotisch, houd niet van archiveren, ik gooi nooit iets weg maar kijk er ook niet meer naar om. Levensgenieter, heb veel geluk gehad en gecreëerd in mijn leven. Einzelgänger. Kunje mooie momenten weergeven uitje carrière?

Ik ben in Zuidlaren begonnen als docent Punt één dat Zuidlaren nu zo goed wis - en scheikunde. Stond op mijn 24e loopt, punt twee de goede relatie met al voor de klas. Vervolgens directeur op de Kerndirectie, goede beleidslijn en deze zelfstandige Mavo. 240 leerlingen ondelwijsinhoudelijk sterk. Punt dlie dat uiteindelijk. Mavo 4 groeide en ver­ ik maatjes met Dirk Dijkstra ben. Ik heb huisde naar de Westerse Drift. Maar wat weinig negatieve dingen ervaren tijdens hebben we daar wat beleeft. Het was mijn carrière. een school met een sterke regiofunctie. AIs je de keuze had, wat zouje dan over En het moest dus ook sterk staan. Sa­ o/anders hebben gedaan? men met Ank Adriaansz en de toenma­ Na een lange stilte ... en nog een bieltje. lige burgemeester Wilpstra hebben we Dit vind ik een lastige, maar splitsing nog een aantal asielzoekers (eerste golf junior - senior colleges zou nooit in me vluchtelingen uit Joegoslavië) onderdak opgekomen zijn. en onderwijs geboden in de Kazerne van Je bent behoorlijk zelfVerzekerd en stel­Zuidlaren. Er heerste een groot taalpro­ lig. Wat is je kwetsbare punt? bleem maar ondanks dat was het erg Creativiteit. Toen ik als docent met de geslaagd. Dat was een mooie uitdaging. leerlingen wilde gaan tekenen, blokkeer­Je bent dusflexibel en doortastend Als er vragen van leerlingen kwamen. dan zeije vaak ga maar naar mevrouw Adriaansz... (adjunct-directeur in die tijd) Ja... de almen gaan over elkaar. .. na een korte stilte zegt hij; ik heb veel steun aan Ank gehad. Ik denk nooit in voorbeeldfuncties of dat ik opkijk tegen iemand maar aan Ank heb ik veel gehad. En voor burgemeester Wilpstra heb ik veel waardering gehad. Na de fusie met het Zernike College werd ik directeur van het Montessori aan de Bordewijklaan. Het Montessori loopt goed. Naar mijn idee moet dat voortgezet worden en moet er een bovenbouw komen. Altijd vooruitkijken naar de toekomst. Op mijn@ kwam ik te werken aan de Westerse Drift waar ik vestigingsdirecteur werd. Wat een verschillende soorten onderwijs en functies. Wat hebje hiervan geleerd en wat staatje het meeste bij? Misschien kan ik dan het beste bij mijn huidige func­tie en positie beginnen. Op dit moment ben ik inte­rim vestigingsdirecteur van het Harm Jan Zondag juniorcollege(HJZ) en ik zie aan onze LWOO afdeling heel duidelijk waar het in het onderwijs om draait. Be­nader de leerling positief, laat kinderen zelf kiezen, geef ze de ruimte om zichzelf te ontwikkelen. En kijk bij de

de ik volledig. Ik kreeg niets op papier. Voor de psychologen zou ik een bron van studie kunnen zijn. Ik ben een gesloten persoon, maar heb er zelf geen last van. Toch pakje veel door en benje een duizendpoot. Ja, ik word 62 en kon eerder met pensioen, maar Dirk kwam met een plan, werken bij de gemeente; beleidsme­dewerker openbaar ondelwijs VMBO in Groningen, o.a. notities schrijven en vOlmgeven aan het VMBO aan de zuidkant van Groningen. Op dat moment heb ik er twee nachten over geslapen en besloten om het te gaan doen. Na 1,5 jaar ben ik weer terug gekomen op het Zernike, locatie HJZ. Peter, we kunnen veel vanje leren. Waar haaljijje inspi­ratie vandaan? Ik heb veel cursussen gevolgd. Een mens kan niet zonder scholing. Heel belangrijk, vernieuwingen in je vak moet uit jezelfkomen en daar moet je iets mee doen. Ik ben geen lezer, vanuit bewustzijn opereer ik. Als docent moet je niet alleen je vak beheersen maar opvoedkunde en leer­psychologie van de puberteit en jong volwassenheid moet je zeker niet vreemd blijven. Je laatste wens? Zeilen naar de VS.

13

De kleding van... Gerard Sikkens, docent Nederlands, Ván Schendelstraat

1 Wat komt er het eerst in je op als ik zeg: Favoriete kleding: casual broek, overhemd, vest Vaste winkels: V&D, C&A, Bijenkorf (als overhemden in de aanbieding zijn) Lievelingskleur: blauw

2 Is er naar jouw mening een verband tus­sen beroep en kleding? ~~~~~~~fl'.:=~;:::~ Ja, iemand in de bouw kleedt zich anders dan iemand die in een hotel werkt. Over mijn eigen beroep: ik vind dat je er altijd netjes uit moet zien. Niet te uitdagend, niet te ouderwets. En vooral niet te lang hetzelf­de aan hebben. Leerlingen letten daarop.

3 Ben je modebewust? Nee, niet echt. Ik let wel op kleding. Ik mag graag 'nette' kleding zien.

4 Bewaarje veel kleren? Ja. Sommige truien hebben een tweede leven gekregen. Of overhemden die nu klusoverhemden zijn geworden. Ik koop het liefst tijdloze kleding. Dat gaat dan twee tot drie jaren mee en het slijt niet. Ik heb een paar schoenen dat al12 jaren meegaan. Ze zijn nog steeds up-to-date.

5 Hoe zou je je kledingstijl omschrijven? Degelijk. Met een nette uitstraling. Precies wat bij me past.

6 Wie heeft de meeste invloed op je kledingkeuze? Ik koop altijd samen met mijn vrouw kleding. Ik geef zelf de doorslag. Ik winkel graag en koop, als een broek lekker zit, meerdere en dan in verschil­lende kleuren tegelijk.

7 Wat is je grootste miskoop? Een winterjas die niet winddicht was. Toen ik hem kocht was het te warm om het direct door te heb­ben.

8 Wat vind je van de kleding van Rick? Past precies bij hem. Vlot. Niet super netjes. Het past bij zijn passie voor kleding. En zijn voortdurende aandacht voor zijn kapsel, erg leuk.

9 Krijg je wel eens reacties van leerlingen op je kleding? Ja, ik ben zelfs een paar jaar geleden benoemd tot best geklede leraar van het jaar. Terug te vinden in het jaar­

14 boek van TL 4.

Riek Brandse, TL4, Ván Sehendelstraat

1 Wat komt er het eerst in je op als ik zeg: Kledingstuk: broek of een jas Lievelingskleur: rood, warmte. Kapsel: vaak anders Lievelingswinkel: Jack &Jones

2 Vind jij kleding belangrijk? Ja, ik heb veel met kleding. Ik ga na mijn eindexamen ook naar een creatieve school: het Cibap. En ik kijk vaak naar fashion op de televisie, 10 jaar geleden

....,---] heeft een goede vriendin van mij ook geholpen met ontwerpen en tekenen van kleding.

3 Wat draag je het liefst? Spijkerbroek

4 Hoe zou jij je stijl willen om­schrijven? Hmmm .... Mijn stijL ... Is een beetje kak/sportief en kleurrijk.

5 Maak je ook eigen kle­ding? En draag je deze dan ook? Nee, ik maak graag voor anderen kleding, maar niet voor mezelf. Af en toe heb ik kleine aanbiedingen om iets te ontwerpen. Ik vind ideeën aandragen en uitwerken leuker dan het geld ermee verdienen.

6 Krijg je ook kleedgeld? Ja, 100 euro per 3 maan­den, maar ik heb altijd tekort.

"'_ ..I 7 Vind je het belangrijk dat een docent goed gekleed is?

Ja, maar er zijn maar weinig leraren die goed gekleed zijn. Daarom heb ik meneer Sikkens ook uitgekozen.

8 Wat vind je van de kleding van meneer Sikkens? Het past heel goed bij hem. Hij is een wijze leraar. Hij ziet er altijd netjes en verzorgd uit. Vaak donkere kleding, leren schoenen. Het is ook mijn favoriete leraar, hij is erg betrokken.

----

Wie is Margriet Dral?

De trouwe lezers van ZernikeZaken hebben haar naam jarenlang bij het colofon - als eind- en tekst­redacteur - zien staan, maar hun zal ook opgevallen zijn dat Margriet sinds deze jaargang op die plek ontbreekt.... Margriet heeft na haar middelbare schooltijd en de voltooiing van haar PA-studie jarenlang in het basisonderwijs gewerkt. Ook volgde ze een MO-A cursus Frans, maar had ze de pech dat de spoeling in het onderwijs van de BQ-er jaren van de vorige eeuw dun was. Maar bij de pakken neerzitten past niet bij haar: na een opleiding tot secretaresse kwam Margriet in 1994 als directiesecretaresse in dienst van het Zernike College. Deze voor haar geheel nieuwe baan bood haar de gelegen­heid veel redactioneel werk te verrichten en zich met name met communica­tie bezig te houden. Het Zernike College had destijds wel een ouderblad, maar dat kon beter en Margriet wilde dit blad dan ook graag verbeteren. Rector Dirk Dijkstra stelde haar voor een geheel nieuw blad te maken, een uitdaging die ze met beide handen aan­greep. Wel hoorden daar in haar optiek een vorm­gever en een vaste redactie bij, wensen die prompt gehonoreerd werden. Zo ontstond "ZernikeZaken", een blad waarop de school trots kon zijn, maar als Margriet de laat­ste uitgaven met de eerste vergelijkt, vond ze die eerste uitgaven vreselijk: over ontwikkeling gespro­ken... De laatste jaren ondervond Margriet steeds meer hinder van het langdurige werken achter de pc. Ze was enige tijd uit de roulatie en kreeg meer behoef­te aan contact met mensen, eigenlijk een beetje terug naar haar roots. Ze kreeg de gelegenheid om als leerlingbegeleidster in dienst te treden van het

zorgcentrum. Daar werkt ze nu met leerlingen aan, hoe kan het ook anders, de talen, begrijpend lezen, maar ook aan huiswerkplanning. Het grappige daaraan, aldus Margriet, is dat ze veel van zichzelf op die leeftijd in de leerlingen herkent. Het werk wordt nog steeds interessan­ter en ze is dan ook blij met de kansen die het Zernike College zijn personeel biedt om zich verder te ontplooien. Drie dagen per week werkt Margriet op verschillen­de locaties van het Zernike. In haar vrije tijd leest ze (uiteraard!) graag, bij voorkeur Nederlandse literatuur, want aan de vertaling van buitenlandse

literatuur stoort ze zich nog al eens. Daarnaast, veelzijdig als ze is, werkt ze graag in de tuin, doet ze aan hardlopen, bezoekt ze regelmatig het thea­ter en ... doet ze aan beeld­houwen,

binnenkort in haar eigen ateliertje. Het beeldhou­wen werkt heel ontspannend, bovendien kan ze er veel van zichzelf in kwijt. Ze werkt voornamelijk figuratief (mensenfiguren) maar sinds kort ook abstract, al is dat volgens haar veel moeilijker. Zeven jaar heeft Margriet de eindredactie van ZernikeZaken gedaan, maar haar werk in het zorg­centrum viel daarmee niet langer te combineren. Hoe betrokken ze bij ZernikeZaken was (en is) blijkt wel uit het feit dat ze er een jaar over heeft gedaan om het los te laten. Twee redactieleden, Josja en Peter, hebben haar werk overgenomen, maar nog steeds verzuchten zij hoe het in vredesnaam mogelijk is dat Margriet dit intensieve werk zo lang en zo goed in haar eentje heeft kunnen doen ......

15