Redactie: Ank Adriaansz, Truus Bakker, Gerrit Douma, Margriet Dral, Josja Postma, Peter Tolsma en Martin Zoetman

Fotografie: Dennis F. Beek

Eind- en tekstredactie: Margriet Dral

I Vormgeving: WOOR~EELD

reclame I communicatit>

gen

21 vergadering MR, ouderavond jaar 1 en 2Aplus 22 ouderavond jaar 3AP'us 24 open dag Junior College Haren en Zuidlaren 31 open dag atheneumplus Haren, Harm Jan Zondag

Junior Groningen en vmbo-bovenbouw Groningen

3 sportdag Helperbrink 4 en 5 sportdag Rummerinkhof 7 open dag Montessori Junior College Groningen 10 mentorspreekavond A4, 5 en 6 en Aplus 12 en 16 sportdag Zuidlaren, mentorspreekavond H4 en 5 17 docentenspreekavond Rummerinkhof 18 docentenspreekavond Aplus 19 docentenspreekavond Helperbrink regulier 27 vertrek 1SIC groep wintersport

2 vertrek 2dc groep wintersport 8 vergadering MR 10 en 11 profielkeuzeavond A3, H3 Westerse Drift 15 t/rn 19 arbeidsoriëntatieweek Montessori

bezoek dierentuin Emmen, jaar I Zuidlaren 17 mentorspreekavond Montessori 18 voorlichting vmbo jaar 2 22 bezoek dierentuin Emmen, jaar 1 Helperbrink 23 docentenspreekavond Montessori 25 muziekavond onderbouw

voorlichting H4 en tl-4 29 bezoek dierentuin, jaar I Rummerinkhof en

Westerse Drift

7 ouderavond terugkomweek, excursies A4 en H4 14 vergadering MR 19 tJrn 23 terugkomweek A4 en H4

docentenspreekavond Zuidlaren 20 docentenspreekavond Rummerinkhof 22 docentenspreekavond Helperbrink regulier 26 tJrn 29 CultuurMarathon onderbouw 27 mentorspreekavond A4 en 5, H4 en AP'us 29 laatste schooldag eindexamenklassen

27 februari t/m 7 maart krokusvakantie 9 tlm 12 april paasvakantie 30april tlm 9 mei meivakantie 20 tlm 21 mei hemelvaartweekend 31 mei tweede pinksterdag 10 juli tlm 29 augustus zomervakantie

2

Lisa Hielkema: "En toen... heb ik besloten dat ik

naar de Montessori-stroom wilde!"

Het mooie historische pand aan de Helperbrink 30 herbergt het Montessori Junior College. De docenten die hier met veel enthousiasme en inzet voortborduren op het gedachtegoed van Maria Montessori kunnen prachtige verhalen vertellen over 'hun' school. Maar wat vinden de leerlingen er zelf van? Tenslotte hebben zij vaak een belangrijke stem gehad toen het ging om de schoolkeuze. Hoe krijg je trouwens les in de Montessori-stroom? Hieronder hun indrukken.

Nienke BOUÜIS (m2j): Elke dag het 3e uur is er een keuze-uur en woensdag zelfs het 3e en 4e uur. Dan kun je kiezen waar je heen wilt of heen moet van je mentor. Ik ga donderdag het 3e uur altijd naar filo­sofie; 20 leerlingen uit klas 2 en 3 gaan dan een beetje debatteren over stellingen die op het bord staan. Laatst was het thema 'genieten', je mocht alles doen wat je wilde: eten, slapen, drinken, echt heel leuk! Als je maar aan het genieten was. Eline Geertzen (m2j): Ik heb in het keuze-uur Frans lesgegeven aan de klas! Ik heb samen met Nanda (een vriendin) het werkwoord op '-er' uitgelegd aan alle leerlingen die er toen waren (uit klas 1,2 en 3). Was wel grappig, eerst hadden we het in het verkeerde lokaal op bord geschreven, toen werden we wel een beetje zenuwachtig. Ik vond het leuk, want iedereen maakte onze oefeningen die we

hadden uitgedeeld. Daniel Huizinga (m2l): bij AK (red. aardrijks­kunde) kun je toetsen maken op de computer, alles lijkt dan veel makkelijker! Marleen (m2l): in de mentorles hebben we twee docenten. In een klas zijn dan twee mentoren. Dan moeten we plannen voor de volgende week en af­spraken maken.Via gele keuze-urenformulieren en stempels.We plannen ook leuke klassenavonden met alle tweede klassen! Rico de Wit (m2j): Wat ik erg leuk vind, is het 'Broodje Montessori'. Dit is net nieuw. In de grote pauze van 12.00 - 12.30 uur is er in een lokaal een voorstelling van leerlingen die iets met muziek doen of iets anders creatiefs. Dat is best wel offici­eel, je kunt dan kaartjes kopen bij Bas (red. Bas Blanken, teamleider Monlessori). Ik heb op de gitaar Hillery Duff gespeeld en volgende keer Nena en J(jm Wilde. Een vriendin van mij gaat een gedicht voorlezen over pesten. Lisa Hielkema (m2j): Je mag zelf kiezen wat je wilt, ik speel piano en dwarsfluit. Het is heel gezellig op school. Bij Nask (red. na­tuur- en scheikunde) doe je leuke proefjes. In de toetsweek ga je maar vier uren naar school, de rest moet je leren. Je mag toetsen herkansen. En je noemt de docenten gewoon bij de voornaam!

3

o jee wat nou ...

Daar ga je dan als 15-jarige van het Junior College Zuidlaren naar de grote stad Groningen om vmbo­examen te doen. Groningen, grote en nieuwe school aan de Van Schendelstraat. Je kent er bijna niemand, nieuwe leraren en ook nog examen doen, HELP! Nou dat viel dus reuze mee allemaal. Het was juist wel leuk om naar de stad te gaan en om nieuwe mensen te leren kennen. En wanneer kun je men­sen nou het beste leren kennen ... in de introductieweek. We zijn met zijn allen naar Praag geweest om daar van alles te bekijken en vooral natuurlijk om elkaar te leren kennen. Een groot succes en dus een zorg minder. Toen kwam ik ook nog tot de ontdekking dat de leraren niet zo verkeerd waren, alweer een zorg minder. En de school was niet zo groot als ik had gedacht. Ja maar ... zie ik mijn vriendjes dan wel die ook naar deze school gaan, maar in een andere klas komen dan ik? Die kans bleek best groot te zijn want je hebt allemaal verschillende profielen en je zit steeds weer bij andere mensen in de klas. En mocht dat niet het geval zijn, dan had je altijd nog de keuzelessen en dan zorgde je wel dat je bij elkaar in de klas kwam.

'Vérhuis-blues' door Myrna Hanns, 4F. 'itudichui<; Haren

Er is mij gevraagd om een stukje te schrijven over mijn ervaringen van de eerste weken op de nieuwe locatie de Westerse Drift. En ik als ge­hoorzame leerling doe dat natuurlijk!

Nu ik dan eindelijk in de vierde zit moet ik ook een stukje verder fietsen (zo ongeveer het dub­bele). Maar ja, dat had ik kunnen weten toen ik op deze school kwam. De school heeft twee kanti­nes die allebei bijna altijd propvol zitten, dat is wel balen. Er is ook maar één kantine waar je din­gen (snoep, broodjes etc.) kunt kopen. En dan hebben we het gebouw nog, dat ziet er erg saai uit, ik kom namelijk van de locatie \-Ielperbrink en dat is een heel mooi oud gebouw.

Tot zover al het gezeur over de nieuwe locatie want er zijn ook erg goede kanten, dat had u niet verwacht hè? Ik heb namelijk een hele gezellige

dom JO) Cl.' KUlfkr. (Iud Il'ulingl'

Er blijven zo niet veel zorgen over. Maar dan de grootste zorg: het examen! Als je gewoon zorgt dat je de SE's goed maakt en je gaat met goeie cijfers het examen in, dan is de kans groot dat je het wel haalt. Het is allemaal niet zo moeilijk, gewoon rustig blijven en als je zelf weet dat je alles goed hebt voorbereid, kan het bijna niet meer mis gaan.

klas. Ik kende in mijn klas helemaal niemand maar ik heb toch al een paar vriendinnen gevon­den en dat is erg gezellig. Ook hebben ze een speciaal dyslectenkeuze-uur, ik ben namelijk een dyslect (met een goede spellingscontrole). In dat uur word je geleerd hoe je bijvoorbeeld goed teksten kunt lezen en je wordt geholpen als er problemen zijn. Dat vind ik wel goed want dat hadden we vorig jaar niet.

Dat was het dan wel zo'n beetje. Het is een leuke school maar ik zou het niet erg vinden als ze de vierde en vijfde ook op de locatie Helperbrink hadden zitten, nou ja, ik overleef het wel.

4

Leerlingen informeren wethouder over juniorcolleges

Op donderdagmiddag 15 mei kwam Wichel' Pattje, de wethouder onderwijs van de gemeente Gronin­gen op bezoek om met bovenbouwleerlingen van gedachten te wisselen over de notitie "Een visie om te delen. Over de toekomst van het voortgezet on­derwijs in de gemeente Groningen". Twaalf leerlin­gen, afkomstig uit verschillende afdelingen, waren hiervoor uitgenodigd en hadden de notitie ook be­studeerd. De wethouder was vooral geïnteresseerd

in de ervaringen van de leerlingen met de junior­colleges van het Zernike College. En daarover had­den de aanwezige leerlingen wel het een en ander te melden. Er was in de meeste gevallen bewust gekozen voor een school met juniorlocaties. Het kleinschalige, de geborgenheid en de sociale con­trole werden als voordelen genoemd. Daarnaast speelden factoren als je als brugklasser verloren voelen tussen al die bovenbouwkinderen en de anonimiteit van scholen met unilocatie een belang­rijke rol bij het kiezen voor het Zernike College.

De overstap na drie jaar naar de bovenbouw verliep over het algemeen goed. "Op een gegeven moment ben je daaraan toe", zei een van de aanwezige leer­

do()r E,dièn Koridoll. teamleider havo 4/5

Iingen. "Bovendien gaat een groot deel van je vrien­den of klasgenoten dan ook mee naar die nieuwe locatie. Die zorgen voor een stukje herkenbaarheid."

Iets minder enthousiast waren de leerlingen van 4 TL (theoretische leerweg), die toevalligerwijs alle­maal afkomstig waren van het Junior College Zuid­laren. Zij maakten dit schooljaar de overstap naar het gebouw aan de Van SchendeIstraat waar zowel

leerlingen van het Zernike College als van het Noorderpoortcollege naar school gaan (vmbo). Zij ervaren in dit gebouw een andere sfeer en cultuur dan ze gewend waren, nog versterkt door het feit dat ze van dorp naar stad moesten verhuizen. Ze voelen een grotere verwantschap met de havo- en vwo-leerlingen dan met de KB­(kaderberoeps) en BB-leerlingen (basis­beroeps). Overigens bleek de overstap ach­teraf toch meer mee te vallen dan van tevoren gedacht.

Op de vraag van de wethouder of de leerlin­gen niet liever in heterogene klassen in de onderbouw hadden gezeten, antwoordden alle leerlingen dat ze de differentiatie naar niveau, zoals die op deze school wordt gehanteerd, prima vinden. Dit is niet alleen goed voor de betere, maar ook voor de iets minder getalent­

1_.....' eerde leerlingen. Zo komen beide categorieën ......~~I aan hun trekken. Contacten met leerlingen uit

andere klassen krijg je wel door gezamenlijke keuzelessen, feesten, sportdagen, culturele week en buitenschoolse activiteiten.

Tot slot wilde de wethouder nog weten of school in het algemeen wel leuk was. De leerlingen beantwoordden deze vraag positief. De school biedt de leerlingen veel gelegenheid om de grenzen van het eigen vermogen te verkennen, de docenten zijn over het algemeen enthousiast en bereid tot extra dingen en bieden de stof op een aantrekkelijke ma­nier aan. De wethouder bedankte de aanwezige leer­lingen dat zij hem in hun vrije tijd hadden willen bijpraten over hun visie op het onderwijs en gaf aan dat hij tijdens deze bijeenkomst veel geleerd had. En nu maar afwachten of en hoe de ervaringen van onze leerlingen worden meegenomen in het onder­wijs van de toekomst binnen de gemeente Gronin­gen.

5

Parkeergarage Op de Van SchendeLstraat zijn we druk bezig met de voorbereidingen van de bufferweek. Een week bedoeLd aLs afsLuiting van een periode, waarin we bijspijkeren, herkansingen afnemen en LeerLingen bespreken. Naast deze onderdeLen wordt een bufferweek opgehangen aan een be­paaLd thema; vakoverstijgend werken. Voor de TL een 'Landenproject'; de LeerLingen krijgen per tientaL een LokaaL toebedeeLd dat zoveeL moge­Lijk in de 'stijL' van een Land wordt aangekLeed. Zo snijdt het mes aan twee kanten; een Leuk thema en de LokaLen worden eindeLijk wat smaakvoLLer ingericht. Dat Laatste was (en is?) hard nodig, want het zijn niet de meest uitdagende kLasLokaLen waari n Les gegeven wordt. TerwijL ik nadenk over ~ de verdere inrichting H.'; van dit 'Landen­

i:~~:C;e~jd ik nieuwe gemeen­

tehuis in Vries.

~o~::~e:::~anl traverse en di­verse een­richtingsstraten Lijkt Vries nu ook middeLs het nieuwe gemeentehuis

in de vaart der

:~~;~n te opgestuwd. In

/1 •r~J QII" / ~ L ~I! gaan werken;

een ruimte van drie bij

r:­ twee, er pastrtllmM (~:D~~'fJ een tafeL en een stoeL in.

L-i-Il/~ \rI \ /'­/S~-!-,c: ~ . /

Vier kaLe wan­'\..---J..-->

het Drentse Land past geen hoogbouw, dus gestapeLde Laagbouw. Er wordt bLijkbaar niet gekeken op een tonnetje meer of minder, maar dan staat er ook wat. Hoezo recessie? Een zeer modern bouwwerk, prachtig uitgeruste kantoren en aLsof het geLd niet op kan, voorzien van een heuse parkeerga­rage! Een wat? Jawel, een parkeergarage in Vries, met Liften natuurLijk. Prioriteiten steLLen. Het Leven bestaat eruit en de overheid doet het ook. Mi~oenen voor een gemeentehuis, terwijL docenten en ouders in

~ "~L

TynaarLo aan het werk zijn op hun basisschool. LetterLijk zeLfs, want het dak Lekt. De gemeente heeft geen geLd, dus zeLfwerkzaamheid is gebo­den. In hun vrije tijd aan het werk om in ieder gevaL de randvoorwaarden voor goed onderwijs in orde te maken. Te weinig computers, de ge­meente heeft geen geLd. Dus een sponsorLoop, LeerLingen, juffen en meesters Lopen zich de Longen uit het Lijf, hoi, weer wat computers erbij. BasisschooL de Vijverstee in Vries. Ook hier meesters onder de vLoer die Leidingen repare­ren, juffen die LokaLen schiLderen en ouders die een heLpende hand toesteken. Er was een chro­

nisch gebrek aan LokaLen; ruimtetekort. De

~ remediaL ~ teacher is ge­

Lukkig bereid ~~ om in een J~!l magazijn te

V den, zonder raam. Om toch

nog wat visueeL contact met de

buitenwereLd te.Y().UJ hebben wordt de=- J gemeente gevraagd

I een raampje in één j

van die muren te ma­ken. HeLaas ... , geen geLd. Prioriteiten. De burgemeester wiL een pLafond­schildering in het gemeentehuis. Nee, geen sponsorLoop, wordt betaaLd. ALLe kantoren voor de ambtenaren van aLLe gemakken voorzien, moderne computers, airco en wat aL niet meer. Nee, geen zeLfwerkzaamheid, wordt betaaLd. En het onderwijs? Diep gezakt. Hoe diep? Bij de overheid op parkeergaragehoogte. Tja, priori­teiten ...

6

Vier Junior Colleges maken de school compleet

Op I augustus gaat in Groningen-Zuid de Harm Jan Zondag locatie voor thuiswerkvrij vmbo op in het Junior College-model van het Zernike. Zonder te fuseren met het Noorderpoortcollege komt er op het gebouw aan de Vondellaan thuiswerkvrij onderwijs voor atheneum, havo en vmbo. Het Zernike College neemt de atheneum/havo-klassen voor zijn rekening, het Noorderpoortcollege schrijft de leerlingen voor vmbo in. Voor de leerlingen en medewerkers ontstaat er één school en wel het Harm Jan Zondag Junior College voor thuiswerkvrij onderwijs. Dit is een geïn­tegreerd onderwijssysteem dat gebaseerd is op het zelf­standig hanteren van leerfuncties waarbij de hele les gewerkt en geleerd wordt. In de vorige Zernike Zaken waar afdelingsmanager Theo Borgemeester geïnter­viewd werd, las u daar al over. Een werkgroep met onder anderen de nieuwe teamleider Toine Smolders bereidt het komende leer­jaar voor de atheneum- en havo-leerlingen voor.

Waarom thuiswerkvrij on­derwijs voor leerlingen van het atheneum en havo? Ge­bleken is dat sommige leer­lingen veel ondersteuning nodig hebben om de kloof L-.J!!!!!~--L;;--'...d,---"oII!..

tussen basisonderwijs en voortgezet onderwijs te overbruggen. Begeleiding bij planning en het opbrengen van de nodige zelfdiscipline ontbreken soms met alle gevolgen vandien. Kinderen kunnen gaan onderpresteren in de twee belangrijke brugklas­jaren waarin hun verdere schoolloopbaan bepaald wordt. Ouders nemen soms verschillende huiswerk­instituten in de arm. Wij denken dat voor een beperkte groep atheneum- en havo-leerlingen de nieuwe voor­ziening een goed alternatief kan zijn.

De locatie Helperbrink gaat verder onder de naam Montessori Junior College. De belangstelling voor de enige school voor voortgezet Montessori-onderwijs in onze provincie neemt elk jaar toe. Om deze vorm van onderwijs helemaal tot z'n recht te laten komen biedt de Helperbrink vanaf augustus 2004 volledig Montessori-onderwijs aan. Ook de opleiding vmbo­creatief maakt daar dan deel van uit; veel elementen uit de pedagogisch-didactische benadering blijken hier namelijk uitstekend bij te passen.

door Dirk Dijkslra. rector

AI met al telt onze school dan vier Junior Colleges want naast de hierboven genoemde is er nog een Junior in Zuidlaren en een aan de Rummerinkhof in Haren, beide voor regulier onderwijs. Waarom Junior Colleges? Allereerst wordt op een Junior Col­lege een pedagogisch klimaat gecreëerd waarin de leerling op een behoedzame manier wordt uitgedaagd zijn mogelijkheden en zijn grenzen te ontdekken. Le­ren waar je goed in bent en op jouw niveau de moge­lijkheid krijgen daarin uit te blinken is een van de pe­dagogische doelen van het Junior College. Er zijn op het Junior College geen oudere leerlingen in de directe omgeving. Het gaat dus om een groep leerlingen met vergelijkbare ontwikkelingsvragen. Dat draagt bij aan een schoolklimaat waar zij zich veilig

en geborgen kunnen voelen. Om de overgang tussen basisschool en voortgezet onderwijs geleidelijker te laten verlopen is het van be­lang de sterke kanten van het basisonderwijs zoveel mogelijk in de leer­omgeving van de onderbouw in te passen. Het gaat dan bijvoorbeeld om: minder verschillende leerkrachten voor de klas - allereerst in

"';;;"'::":"'.::!!!II"""'~~ het vmbo -, het zelfstandig plannen en werken, ruimte

voor verschillende pedagogisch-didactische aanpak­ken en het creëren van een uitdagende en rijke leer­omgeving voor alle leerlingen. Het bijzondere karakter van atheneumpius rechtvaardigt de plaatsing in het Studiehuis samen met de bovenbouwleerlingen. De afgelopen acht jaar is gebleken dat dit een goede keus was. Vanaf augustus 2004 heeft de school zijn uiteindelijke vorm. Vier kleinschalige Junior Colleges zo dicht mo­gelijk gelegen bij de woonkernen aan de zuidkant van Groningen en in Noord -Drenthe.

Na het Junior College volgt voor de leerlingen die later naar het hoger onderwijs gaan in jaar 4 het Studiehuis in Haren. Leerlingen die kiezen voor het mbo verruilen in jaar 3 het Junior voor de vmbo­locatie Groningen-Zuid aan de Van Schendeistraat. Het Noorderpoortcollege is deskundige als het gaat om mbo-opleidingen. In nauwe samenwerking geven we dan ook vorm aan het onderwijs op dit gebouw.

7

In de voetsporen van Columbus door Klr~t\?n RUIgers. A5D. sludichuis Haren

"Kirsten Rutgers heeft een zesweekse reis naar Latijns Amerika gewonnen" berichtten we in een vorige Zernike Zaken. Op de Spaanse ambassade werd zU geselecteerd uit 19 Nederlandse

scholieren om de Ruw de Quetzal te maken, een reis zoals Columbus die ooit maakte. Samen met 350 jongeren uit 46 lallden volgde ze deze zomer de 'Ruta' die langs

de Dominicaanse Republiek, Puerto Rico en Spanje voerde.

Nadat ik te horen had gekregen dat ik geselecteerd was, ben ik met mijn ouders bij de Spaanse ambassadeur thuis ontvangen waar ik een grote reis­rugzak en een kleine dagrugzak door hem kreeg overhandigd. Het inpakken kon beginnen. Dit met behulp van de paklijst die ik ontvangen had en waarin precies (tot op de kleur van de sokken) werd beschreven wat er meegenomen moest worden. Donderdag 19 juni kwam ik aan op het vliegveld van Madrid waar ik al bij de bagageband kennismaakte met twee mede-ruteras, een meisje uit Zwitserland en eentje uit Luxemburg. Direct de eerste dag al lieten ze ons opblijven tot een uur, waarna we in een welkomstpraatje van de kampchef te horen kregen dat we de volgende dag om 6 uur op moesten staan om naar Santo Domingo te vliegen! Het gewekt worden 's ochtends ging ove­rigens met een megafoon; de kampchef liep door het kamp, en overal weerklonk het: (vertaald) 'Tiloli Tilola, wat is het toch mooi om wakker te worden,

wat zijn we allemaal weer vrolijk, goedemorgen Tfa Maria' . Wat de tijd betreft: die eerste dag gaf aardig aan hoe het er in de Ruta aan toe gaat: tussen elf en een uur gaan slapen, tussen vijf en zes uur opstaan. In de Dominicaanse Republiek begon het pas echt; ik ontmoette mijn groep (elf Spanjaarden en zes Zuid-Amerikanen uit verschillende landen), mijn monitora Irene en mijn beide tentgenoten Marta (Spanje) en Rocio (Dominicaanse Republiek). Samen met alle ruteros hebben we ontzettend veel gedaan: veel lezingen gevolgd, want de Ruta is óók bedoeld als studieries (niet dat ik alles begreep, hele­maal in het Spaans); in bussen, begeleid door politie­auto's met sirene, excursies gemaakt; steden beke­ken, waar we lol maakten met kleine schoenpoetsertjes; sloppenwijken bezochten, enz. Vooral deze laatste twee dingen hebben erg veel in­druk gemaakt, net als de beklimming van de Pic Duarte, de hoogste berg van het eiland. We vertrok­

8

ken 's ochtends om zes uur met als ontbijt twee biscuitjes, liepen vervolgens tot een uur of vier in de brandende zon, waarvan vier uur lang zonder water. Vervolgens liepen we in de stromende regen verder over de ezelspaden met volle bepakking. Om een uur of zeven kwamen we aan en konden we beginnen aan ons eerste eten sinds die ochtend zes uur: een legerrantsoen van een blikje vlees of vis, en acht droge koekjes. De volgende dag weer naar beneden, ik had het echt niet meer. Zonder de enorme steun die we aan elkaar hadden zou ik het misschien niet gered hebben. Toch is juist deze beklimming een van de meest fantastische ervarin­gen die ik gehad heb; ik leerde die twee dagen meer dan in Nederland in een jaar. In de nacht van 3 op 4 juli voeren we in een luxe cruiseschip naar Puerto Rico; waar we 's ochtends feestelijk ontvangen werden. Op dit eiland werden we in grote gele schoolbussen vervoerd. In elk dorp, elke stad werden we enthousiast verwelkomd met muziek, welkomstwoorden en dans. En dansen, dat kunnen ze! 10 juli vertrokken we weer naar Madrid. 's Och­tends kwamen we aan, reden naar het kampterrein en daar begon onze eerste vrije dag! We mochten in het zwembad bij het terrein, inclusief zonneweide waar de meeste ruteros de halve dag sliepen. De volgende dag ging het drukke pro­gramma verder. We bezochten steden (altijd met

bezichtiging van de kerk); sliepen op/in een oud kasteel, zonder tenten. Ook zonder tenten sliepen we op de helling van de Mulhacén (de hoogste berg van het Iberisch Schiereiland, in de Sierra Nevada), die we beklommen. Onvergetelijk ook om te zien was dat sommige Amerikanen voor het eerst sneeuw zagen. Hoe zé erin sprongen, voelden, proefden ... lets heel anders, ook een leuke ervaring was het bezoek - inclusief handen schudden - aan de koning en koningin van Spanje, met bezichtiging van hun paleis te Madrid. 23 juli waren we in Málaga, waar we inscheepten in een enorm schip van de Spaanse marine en waar we een week zouden blijven. De dagen op zee kregen we workshops volleybal, navigatie, aerobics en massage; andere dagen bezochten we steden als Valencia en Barcelona. Vanuit Barcelona met de bus via Montserrat (waar we nog gauw even een berg beklommen en - zoals elke zondag - een kerkdienst bijwoonden in het veld) terug naar Madrid. De volgende dag kregen we op de universiteit van Madrid diploma's uitge­reikt; alle 350 ruteros hadden de Ruta volbracht. Het is zeer moeilijk uit te leggen hoe het is om rutera te zijn, dat kun je niet overbrengen, dat moet je ervaren. Heel bijzonder is ook het contact met de hele wereld, of zoals twee van mijn beste vrienden in hun dagverslag schreven: "We kwamen aan als vreemden, we vertrekken met 350 nieuwe vrien­den."

9

Wordt het steeds erger?

=

10

Tsja, beste lezers, je hoort en leest het vaak. Leerlin­gen hebben geen respect meer voor leraren, ze laten een hoop troep achter, deu­ren worden in je gezicht gesmeten, ze zijn verwend; dat soort ver­wijten over 'de jeugd van tegenwoor­dig'. Nu weet il ook wel dat di soort dingen voorkomt, maar verreweg meestal niet. Ik verzet me dan ook tegen generalisaties en andere slordige opinies. Ik ben namelijk zelf ook jong(-er) ge­weest en mijn langetermijngeheugen is nog prima in tact, al zeg ik het zelf. Uit strategi­sche overwegingen zal ik hier geen lijst opvoe­ren van wat wij allemaal op school uitvraten. Toen was er ook al een jeugd van tegenwoordig en een hele tijd daarvoor ook al. Kijkt u maar eens naar dit citaat van Sokrates, de Griekse wijsgeer (470-399 v. Chr.). VOOR CHRISTUS!

"Onze jeugd houdt van weelde, heeft slechte manieren, geen eerbied voor autoriteit of leef­tijd; het zijn tirannen, ze staan niet op wan­neer je hun kamer binnenkomt; spreken hun ouders tegen ..."

Voetbalrellen. Gebeuren, akkoord, maar verreweg meestal niet. Vele ouderen van

~genwoordig

jenken dat naar een voet­bal wedstrijd gaan niet meer (weer dat woordje 'meer') vei lig is. Mensen die overigens nooit te be­kennen zijn bij een van de 30.000 wed­;trijden per eekend. Re­nt u eens uit lOeveel pro­'an de wed­~ts misgaat.

Dat wordt een 0 met een flink aantal nullen achter de komma. Denkt u dat het steeds erger wordt? Vooruit, dan gooi ik er nog een citaat tegenaan, enwel uit de Glasgow Herald van 19 april 1909. Het gaat over een wedstrijd in het Schotse voetbalwalhalla Hampden Park, waar Nederland onlangs met 1-0 verloor.

"About 6.000 spectators tore up goalposts, fences and pay-boxes, set fire to them and danced around them in the middle of the pitch. Police, firemen and ambulancemen were stoned, fire engines damaged and horses slashed. The police, after throwing the stones back at the rioters, cleared the ground at 7 O'clock at a cost of 54 constables injured and the destruction of virtually every streetlamp around Hampden."

Het wordt niet steeds erger.

Leerlingen en oud-leerlingen winnen tweede prijs voor website

Twee ploegen van het Zernike College drongen door tot de landelijke finale van Thinkquest voor makers van educatieve websites. Als genomineerden waren ze uitgenodigd om op 4 de­cember naar Rotterdam te komen. Daar bleek dat ze samen de op één-na-hoogste plaats hadden bereikt, goed voor een geldprijs van € 2.000. Het team van Nicole de Kuyper (Peize), Sophie lvens (Noord­laren) en Joris Ooserhuis (Rolde), allen uit athe­neum 4, ontwierpen de site 'De Inca's, een myste­rieus verleden'. De andere ploeg, inmiddels al van school, kreeg een prijs voor 'Aarde BV: balanceren op de rand van faillissement'. Mattijs Meiboom en Bob Voorneveld werkten voor dit product samen met de Zwitserse Michael van Känel.

De site over de Inca's is tweetalig en biedt heel veel informatie over de 'Romeinen van Zuid­Amerika'. Hun bestaan, de oorsprong en ondergang van hun rijk, hun leider, kunst, architectuur, handel en nog veel meer. Bij elk hoofdstuk zit een quiz om je kennis te testen, er is een forum en je kunt zelfs chatten met een school in Peru. En wat vond de vakjury ervan? Een paar citaten uit het commentaar: "Een prachtig vormgegeven site met heel veel informatie. De steeds wisselende 'weetjes' maken het elke keer weer spannend om de site te bezoeken, en geven de site een beetje een 'Discovery-uitstraling'." Als verbeterpunt vermeldt

het rapport: "De quizzen zijn heel leuk en de feedback daarop is prima, maar hadden nog wat beter in de teksten geïntegreerd kunnen worden."

Aarde B.V. geeft informatie over de invloed van de politiek, armoede en economie op de natuur, met name op bossen en oceanen en over de problemen die ontstaan wanneer bedrijfsbelangen botsen met die van de natuur. Ook op deze site is een forum waar over deze zaken gediscussieerd kan worden en leerlingen kunnen via de website vragen voorleggen aan een team van specialisten op dit gebied. Over de site Aarde BV: "Deze si te is niet alleen heel mooi vormgegeven, maar ook bijzonder gebruiks­vriendelijk. Het bij ieder onderwerp wisselende item 'Nieuws' sluit goed aan bij de boodschap die de site uitdraagt. De site heeft een heel duidelijke navigatiestructllur waardoor de grote hoeveelheid informatie heel overzichtelijk blijft". Ook hier nog een kritiekpuntje: "Er is wat veel tekst in verhou­ding tot het beeldmateriaal en tot de interactieve mogelijkheden."

Het team van Nicole de KlIyper heeft de smaak goed te pakken en doet volgend jaar opnieuw mee met de Thinkquest-wedstrijd.

Meer informatie vindt u op: http://backoffi ce. thinkques t. nJlleer! ing/winnaars2003.php

11

De kleding van... Lot Kingma, H5e, Westerse Drift

Wat komt er het eerst in je op als ik zeg: Kledingstuk: broek Lievelingskleur: zwart Kapsel: ik zou wel graag dreads willen hebben Lievelingswinkel: London, en ik ga ook graag naar de markt

Vind jij kleding belangrijk? Ja, ik wil niet wegvallen in de menigte en wil er apart uit­zien. Dat kan vooral met kle­ding. Ik moet me ook goed voelen in wat ik draag.

Hoe zou je je stijl omschrijven? Ik heb mijn eigen stijl.

Koop je zelf je kleding? Ja, ik krijg kleedgeld sinds kort.

Vind je het belangrijk dat docen­ten goed gekleed zijn? Ja, ik vi nd dat leraressen bij­voorbeeld niet in superkorte rokjes moeten gaan lopen.

Wat vind je van de kleding van meneer Schuringa? Ik vind hem een van de best geklede docenten. Zijn kleding past ook goed bij hem. Vooral zijn Hawaï-bloesje in de zomer vind ik geweldig.

Willem Schuringa, docent geschiedenis, Westerse Drift

Is er naar jouw mening een verband tussen beroep en kleding? Ja, kijk maar naar chirurgen en agenten, maar ik heb geen voorbeeldfunctie wat be­treft kleding. In mijn jeugd zagen docenten er keurig uit, maar tegenwoordig hebben de meeste mannelijke docenten vreselijke kle­ding aan. Ik vind dat docenten er wel netjes moeten bijlopen.

Ben je modebewust? Ja, zeer. Niet zozeer voor mezelf, maar ik volg het wel. Ook thuis wordt de mode ge­volgd door mijn vrouwen dochter. Zij zegt

dan 'pap, dat kun je niet aan!'

Bewaar je veel kleren? Ja, ik heb nog kleding die ik van mijn moeder kreeg, heel lang gele­den. Ook heb ik nog een paar schoenen dat ik in 1971 in Spanje heb gekocht en ik draag het nog steeds. Je kan wel zeggen dat ik zuinig ben op mijn kleding.

Hoe zou je je kledingstijl omschrijven? Géén! Ik heb elke dag iets anders aan, maar ik draag wel altijd een pak, zonder stropdas.

Wie heeft de meeste invloed op je kledingkeuze? Ikzelf, maar ook mijn vrouwen dochter. Ik ga nooit alleen kleding kopen, maar als ik echt iets niet leuk vind, dan doe ik het niet aan.

Wat is je grootste miskoop? Laarzen, het waren hele mooie, maar ze knelden en ik heb ze dus nooit aangehad.

Wat vind je van Lots kleding? Ze heeft altijd iets aan waarvan ik denk: 'hé, goeie combinatie'. Ze draagt bijna altijd zwart, maar het heeft steeds iets extra's dat er goed bij past. Ik vind het leuk om men­sen met een eigen stijl te zien die zich niets aantrekken van anderen.

Krijg je wel eens reacties van leerlingen op je kleedgedrag? Ja, sommige leerlingen valt het op dat ik elke dag iets anders draag. En ande­ren geven commentaar als ik iets aan­heb dat niet bij de rest past. Dat kan soms gebeuren doordat ik een beetje kleurenblind ben. Ik vind het wel leuk als leerlingen commentaar geven.

12

CULTUURMARATl\ON: VI'E.R l)l\GE.~ Ll\~G COLTOOR E.~ S?ORT

UOl1l Chariotk Post. lid \ all dL' CulturelL' COn1llli-.siL'

Dit vOOljaar organiseren we van maandag 26 t/m een groot aantal workshopdeelnemers het resultaat donderdag 29 april de vijfde editie van de van die week. Een overweldigende avond met veel CultuurMarathon. Een project waar alle leerlingen dans, spel en muziek omlijst met exposities van de van jaar I, 2 en 3 aan meedoen. Vier dagen lang beeldende workshops. Aangezien het de vijfde cultuur en sport in plaats van de gewone lessen. Uit editie is van de CultuurMarathon hebben we reden 120 workshops kiezen leerlingen hun favorieten. tot een feestje en pakken we flink uit. Wij gaan de Op basis van deze keuzes wordt een ieder inge­ schoolgebouwen verlaten voor de slotavond en deeld op de verschillende onderdelen. Workshops zoeken een verrassende buitenlocatie op om deze variëren van een dagdeel tot vier dagen. Sommigen week af te sluiten! Welke dat is, verneemt u in de kiezen voor een week vol van verschillende activi­ loop van het jaar. teiten, anderen leggen zich liever een hele week toe op één specifiek onderdeel. De workshops vinden Wij kijken uit naar weer een wervelende week en deels op de locaties van het Zernike plaats, deels hopen u op 29 april te mogen ontvangen op de daarbuiten. Aan het eind van de week presenteert slotavond"töt ZI'E:NS' Of! ~E. 29 A?llll~

Een kleine greep uit het aanbod van dit jaar: Afrikaans trommelen koor filosofie. striptekenen pOPb minimuslcal

rug y . b'k danstheater film & video mountam 1 en.. . leren regisseren. k culinaire creatlVltelt papler ma en .. yogawaterskiën graffitl gitaarspelen

13

Toine Smolders teamleider op het Harm Jan ZondagJunior College

Zoals we in de vorige Zernike Zaken al meldden, gaan het Zernike College en het Noorderpoort Col­lege in het schooljaar 2004-2005 aan de Vondellaan in Groningen samenwerken. Een breed aanbod van vwo-, havo- en vmbo-onderwijs krijgt komend schooljaar gestalte in het 'Harm Jan Zondag Junior College voor thuiswerkvrij onderwijs. ' Op het Zernike College is per 1 januari

Heel aantrekkelijk is het daarbij om aan de basis te beginnen en van daaruit een heel nieuwe afdeling op te zetten. Het thuiswerkvrije onderwijs vergt veel organisatie, samenwerking en een grote gedrevenheid van alle betrokkenen. Daarvoor mag Toine een eigen team vormen. De grootste uitdaging ligt voor bem in de

gelegenheid die hU krijgt om twee cultu­2004 Toine Smolders benoemd als ren, die van Harm Jan Zondag en het teamleider om deze nieuwe loot aan de Zernike College, aaneen te smeden. school vorm te geven. Uitgangspunt voor Toine is het verzorgen

van goed onderwijs op het Harm Jan Toine startte zijn loopbaan als docent Zondag Junior College: de expertise geschiedenis in 1987 op de Internatio­ voor thuiswerkvrij onderwijs is aanwezig, nale School. Daarnaast gaf hij les aan straks aangevuld met docenten die hier­het Röling College, waar hij al snel aan enthousiast mede gestalte gaan geven. teamleider in de bovenbouw werd. Bovendien heeft onderzoek uitgewezen Vanaf 1997 is hij verbonden aan het dat het rendement van thuiswerkvrij on­Zernike College. Ook hier bleef het voor derwijs hoger ligt dan het reguliere hem niet bij lessen geschiedenis; niet onderwijs met huiswerk! Een ander alleen het vak, maar ook de structuur en voordeel van thuiswerkvrij onderwijs is de organisatorische kant van het onderwijs vindt hij boeiend. Zo was hij lid van de kerngroep Basis­vorming, zette hij het project Orde, Rust en Werk­sfeer op aan de Rummerinkhof en volgde een managementcursus. Hij vindt het prettig als zaken goed lopen.

Voor Toine Smolders is het uitdagend in een voor hem geheel nieuw gebouw te beginnen, hoewel hij het aan de Rummerinkhof prima naar zijn zin heeft.

volgens Toine dat de band tussen docent en leerling sterker wordt, waardoor de docent een duidelijker beeld van de leerling krijgt. Daarnaast is aan een aantal randvoorwaarden voldaan: er staat een leuk gebouw, waarvan een prettige rust uitstraalt en de groepen zijn, vanwege de lokaalgrootte, iets kleiner. Naast gemotiveerde docenten verwacht Toine ook een toeloop van leerlingen die het prettig vinden thuis huiswerkvrij te zijn en op school de beschik­bare tijd optimaal te gebruiken.

'Na vallen komt opstaan' "Als je één keer op wintersport bent geweest, wil je elk jaar wel weer." "Die besneeuwde bergen, hele dagen buiten, van de hellingen suizen, de ge­zelligheid 's avonds. "Zodra het wintert begint bij velen de skikoorts. Geen wonder dat de ski-excur­sie die de school als buitenschoolse activiteit aan­biedt elkjaar weer overtekend is. Ook dit jaar ver­trekken er in de krokusvakantie zo 'n 240 leerlin­gen richting Bad Ischl in Duitsland. Er zijn twee groepen, de eerste gaat van 27 februari tot 2 maart, de tweede van 2 tot 6 maart. Een van onze redacteuren die er vorig jaar ook bij was, schreef de volgende impressie.

14

De Science Wing: een ruimte voor verwonderen en ontdekken

door Tonnis Venhuizen. docent natuurkunde en Anne ue Groot, uocent biologie

Het informatica­In het studiehuis in lokaal, dat eerder Haren is na de

zomervakantie een nog een gesloten ruimte was, is nuOpen Leercentrum

voor informatica en het hart geworden van een hele ver­de natuurweten­dieping. Op speelse schappelijke

Cscience') vakken wijze staat hier een in gebruik groot aantal com­genomen. puters gegroepeerd. De bovenverdie­ En hieromheen ping van het liggen vijf lokalen, studiehuis in Haren waaronder die voor is tot één groot biologie, natuur­geheel gevormd kunde en algemene waar verschillende natuurwetenschap­leeractiviteiten plaatsvinden op plekken die met elkaar verbonden zijn, maar ook weer afgescheiden kunnen worden. Door deze opzet is een dynamiek ontstaan die uitnodigt tot experimenteren. Zowel door docenten als door leerlingen. Binnen het eigen vak of over de vakgrenzen heen. Waar ruimte is voor verwonderen en ontdekken. Met lesvormen waarbij flexibiliteit en creativiteit centraal staan en waar de grenzen tussen de verschillende science­vakken en informatica kunnen vervagen.

Feldberg, 21-25 februari 2003

Het waren weer spannende dagen, de eerste buitenlandexcursie van het jaar. Twee groepen van 80 leerlingen uit alle derde klassen gingen op winter­sport. Sommigen voor het eerst en die waren dan ook enigszins gespannen toen ze vrijdagavond .werden uitgezwaaid door hun ouders. Na een nachtelijke busrit van 12 uur, liggend tegen elkaar aan, misselijk van de snoep en toch nog steeds enthousiast, stonden we 's ochtends om 10 uur al met onze skileraren op de supermooie overzichtelijke Duitse pistes. Voor velen de eerste keer en dus veel oefenen, na vallen komt opstaan ... Drie grote groepen voor beginners en twee voor gevorderden. Het piepkleine dorpje Menschenzwandt heeft zeker gemerkt dat we er waren. Er staat daar één super­markt, die was bijna leeg na een week, één jeugdher­berg, die was helemaal vol en één pizzeria/restaurant,

pen. Deze ruimtes zijn multifunctioneel ingericht. Er zijn faciliteiten zoals video, computer en beamer om naast klassikale lessen en verschillende vormen van practicum ook presentaties en ict-ondersteu­ning te geven. In een aparte ruimte zijn diverse werkplekken ge­maakt waar de leerlingen experimenten kunnen uitvoeren voor hun praktische opdrachten en hun

profielwerkstuk.

die heeft ons een zaal geleend om een feestje te bouwen. De overige inwoners stonden twee keer per dag aan de kant van de weg om te kijken hoe onze buschauffeurs zich door de smalle straatjes worstelden. Kortom, het was genieten, bruin worden, vallen, opstaan en nu overeind blijven!

15