‘Goedzo Liam!’ kirt Chloé vrolijk. ‘Zie je wel, als papa je probeert te leren praten, kun je het zo!’ Voorzichtig aait Chloé het jochie over zijn haartjes. Liam steekt trots zijn borst naar voren.

Daarna buigt hij zich naar voren en komt hij zo goed als hij kan omhoog. ‘Liam wil Klo kus!’ roept hij vrolijk uit. Chloé lacht en geeft hem een kusje op zijn wang.

‘Kom je mee Liam? Dan gaan we naar buiten, het is echt mooi weer,’ glimlacht ze. Liam knikt tevreden en wijst naar de voortuin door het raam. ‘Buiten!’ roept hij opgewekt uit. Chloé knikt. ‘Ja, buiten.’

Met wat hulp van Daniël brengt Chloé Liam naar de voortuin. Vrolijk zwaait ze naar Noëlle die druk in de tuin bezig is, op deze mooie lentedag. ‘Hoi mama!’ Noëlle veegt een paar zweetdruppels van haar voorhoofd. ‘Goedemiddag meisje.’ grinnikt ze.

Wanhopig grijpt Liam naar de vlinders, die steeds maar weg lijken te vliegen als hij ze roept. ‘Kom, vlinders!’ gilt hij. De vlinders fladderen paniekerig snel weg bij het jongentje dat zijn vuistjes telkens niet bij hun vleugels kan krijgen.

Chloé lacht. ‘Je moet de vlindertjes met rust laten, Liam, straks doe je ze pijn.’ spreekt ze wijs. Liam knikt begripvol. ‘Vlinders met rust laten.’ Chloé knikt op haar beurt en geeft hem een aai over zijn wang. ‘Juist.’

Ook Clifford geniet van het prachtige weer- en de aandacht van zijn baasjes, die door de invloed van de zon een geweldig humeur hebben.

De hele middag lang spelen de kinderen buiten. Vooral Chloé neemt het er uitgebreid van, want vanavond word ze tiener. En, tja, dan ‘kan’ dat natuurlijk niet meer.

En Liam? Och, die vind het gewoon leuk dat zijn zus zoveel met hem wil doen, vooral gezien hij vanavond ook opgroeit.

Maar hoe mooi de middag ook is, hij duurt niet voor eeuwig. En voordat ze het goed en wel weten, is het vijf uur. Op voorstel van Chloé- en omdat er binnen te weinig ruimte is, worden er twee taarten buiten gezet.

Vrolijk wiegt Noëlle Liam heen en weer. Wat gaat het toch snel. Hij is pas net peuter, en nu gaat hij al kind worden. Hetzelfde geld voor haar dochtertje.

Ook Daniël zit met hetzelfde gevoel in zijn maag. Maar voor de kinderen moedigt hij ze zo hard mogelijk aan, want er is niets dat ze geweldiger vinden.

Chloé hangt nog even twijfelend boven de taart. Ze zal nu een wens en levenswens moeten kiezen, en dat is een keuze die de rest van haar leven zal beïnvloeden. Dat wil ze in wel goed doen.

Plots schiet het haar te binnen. Een kennissim met als levenswens Illusionist worden. Dat heeft ze altijd al willen doen. Ze buigt naar voren en blaast de kaarsjes uit.

Ook Noëlle en Liam buigen zich over de taart. Met wat hulp van Noëlle gaan alle kaarsjes uit.

Chloé springt als eerste de lucht in…

En komt als een knappe tiener weer op de grond, net op tijd om haar broertje te zien opgroeien.

Ongemakkelijk staart Liam naar zijn voeten, waar kleine twinkelende vonkjes rond dwarrelen. Hij haalt diep adem en springt de lucht in.

En komt als een vrolijke jongen weer neer. Liam glimlacht. Had hij toch bíjna zijn zus ingehaald.

Chloé grinnikt. ‘Kom Liam, als er één ding is dat ik heb geleerd over verjaardagen, is dat je meestal als cadeau een nieuwe kamer en wat nieuwe kleren krijgt, nietwaar pap?’ Daniël lacht. ‘Dat is inderdaad wel zo ja.’ De twee horen het antwoord nauwelijks nog, want ze stormen al naar boven.

Na een makeover kijkt Chloé haar kamer rond, tot haar oog op iets speciaals valt. ‘Oh-my-god, een drumstel!’ roept ze uit. ‘Thanks pap en mam!’ gilt ze hard genoeg voor haar ouders om te horen. Zo snel mogelijk ploft ze op de kruk.

Liam komt voorzichtig haar kamer in schuifelen. ‘Klo?’ Chloé kijkt op en loopt naar haar broertje toe. ‘Wat is er Liam?’ ‘Ik moet naar bed.’ Chloé glimlacht en geeft hem een nachtzoen. ‘Welterusten Liam, ik zal nog wel even tot morgen wachten met drummen, goed?’ Liam lacht en klimt de trap af. ‘Trusten Klo.’

Chloé gooit haar petje op haar kast en trekt haar pyjama aan voor ze met een zucht op haar bed neerploft. Eindelijk is ze tiener.