16e jaargang 29 september 2010 redactioneel onafhankelijk ......veld succesvol wil zijn. Sporters...

316

e ja

arga

ng 2

9 se

ptem

ber 2

010

reda

ctio

neel

ona

fhan

kelij

k m

agaz

ine

van

de H

anze

hoge

scho

ol G

roni

ngen

| e-

mai

l: ha

nzem

ag@

org.

hanz

e.nl

| fo

to: P

epijn

van

den

Bro

eke

Liedjes schrijven met Huub van der Lubbe

Topsport en Studie

2 HANZEMAG WOENSDAG 29 september 2010 [3]

Daan Kleijn wint VNO-NCW Talent Award

De VNO-NCW Noord Talent Award. Wat is dat eigenlijk voor een prijs?‘VNO-NCW regio Noord stelt ieder jaar 2500 euro ter beschikking om muziek- of danstalent te stimuleren. Dat lijkt misschien wat vergezocht voor een werkgeversorganisatie, maar zij zien cultuur als een factor om het bedrijfs-klimaat te verbeteren. Ze bemoeien zich trouwens niet met de selectie. Dat laten ze over aan de leiding van het Prins Claus Conservatorium. Vorig jaar was het iemand van de afdeling klassiek (de trompettist Saleem Khan, red.). Dit jaar dus een jazzmuzikant.’

Had je het zien aankomen?‘Absoluut niet! Aan de prijs gaan geen nominaties vooraf. In het juryrap-port stond dat ik de prijs krijg voor de grote vooruitgang die ik heb geboekt sinds ik begon en mijn harde werken. Dat laatste klopt wel. Ik studeer hard en ik treed gemiddeld wel zo’n vijf a zes keer per week op: bij recepties, in gelegenheidsformaties, in mijn eigen jazzkwartet en met band Roos.’

Wat voor muziek maakt Roos?‘Roos is muziek voor een groot publiek. Eigenlijk vindt iedereen het leuk, jong

en oud. We spelen gezellige popliedjes, een beetje jazzy met piano, bas, gitaar en zang van Roos (Plaatsman, red). Met haar schrijf ik samen de teksten en de muziek. Vorig jaar hebben we Under the Appletree uitgebracht, en pas geleden Happy Go Lucky. We timmeren aardig aan de weg. Zo meteen vertrek ik naar Rotterdam voor een optreden, gisteren waren we in Nijmegen en morgen in Zwolle.’

Het Daan Kleijn Kwartet tapt uit een heel ander vaatje.‘Daarin kan ik me helemaal op mijn manier uitleven. We spelen een soort bepop, de stijl van muzikanten als Miles Davis en John Coltrane uit de jaren vijftig en zestig, maar dan wel met moderne harmonieën, en effecten zoals echo’s, vervormingen en delays. Het kwartet bestaat behalve mij uit een drummer, contrabassist en pianist. Iedere dinsdagavond is er een jazzses-sie in de Smederij waar we geregeld optreden. Daarnaast spelen we ook vaak in heel andere settings, zoals tijdens de Jazz Fietstour, in allerlei huiskamers. Dat is ook hartstikke gaaf, dan gaat het vaak meer om het speelplezier en de interactie met het publiek. Misschien

wil ik die 2500 euro besteden aan het opnemen van een cd met het kwartet. Ik ben me een beetje aan het oriënteren.’

Speel je liever met Roos of met je kwartet?‘Die keuze wil ik niet maken. Natuur-lijk is het heerlijk om je eigen stijl te spelen, maar dan speel je voor een vrij select publiek. Met Roos doe je conces-sies aan je eigen smaak, maar je staat wel voor een groot publiek en dat is best kicken. Het is trouwens niet zo dat we met Roos al veel geld verdienen. Zo bekend zijn we nog niet. Als ik optreed op een receptie of zo, levert dat vaak veel meer op, maar het geeft me wel een kick om voor een groot publiek te spelen.’

Speel je al lang gitaar?‘Ik kom uit een muzikaal nest in Peize. Mijn vader is jazzdrummer. Ik heb toen ik klein was ook een paar keer op het drumstel geslagen, maar dat was geen succes. Op mijn zesde kreeg ik mijn eer-ste gitaar. Dat was liefde op het eerste gezicht. Ik ben momenteel erg blij met mijn Levin uit 1962. Ik was in Amster-dam in een gitaarwinkel om een paar gitaren uit te proberen. Die bevielen me

niet erg. Toen zei de eigenaar dat een vriend van hem net een gitaar had ge-bracht. Die zat helemaal onder het stof, maar het geluid was prachtig helder met een zekere doorleefdheid. Ik mocht hem meenemen voor drieduizend euro. Geen moment getwijfeld. Het mooie van deze Levin is dat hij uit bestaat uit een massief houten voor- en achterblad. Daartussenin zit ruime zodat je een mooie klankkast hebt. Net als bij een viool, komt er bij een goede jazzgitaar na jaren spelen meer klank uit.’

Hoe zie je je toekomst?‘Ik heb afgelopen jaar zes paar maan-den in Philadelphia gestudeerd aan de gitaarafdeling van de University of Arts. Zo’n andere omgeving vind ik heel leer-zaam. Ik ben weer een stuk dichter bij mijn eigen stijl gekomen. Als ik volgend jaar afstudeer, reis ik naar New York. Ik ga dan kijken of er daar een opleiding is die me toelaat tot het masterprogram-ma. New York is op jazzgebied toch absoluut de place to be.’

Tekst en foto: Luuk Steemers

www.daankleijn.com. Daan speelt op 4 oktober in jazzcafé de Spieghel, Peperstraat.

Vierdejaars Jazzgitaar Daan Kleijn (22) won de Talent Award van werkgeversorganisatie VNO-NCW Noord.

Pagina 4 Quick & dirty oplossingen voor de Eemshaven

Pagina 6 Versus: te veel Duitsers?

Pagina 7 Bij de Les Handen wassen bij Verpleegkunde. ‘Beestjes, beestjes, beestjes. Bacteriën zijn overal en ze zijn dol op reizen’

Pagina 8/9 Stef Bos en Huub van der Lubbe: barden van de verborgen boodschap

10/11 Sportstudies opent SportsFieldLab. Hoe wetenschap topsporters verder kan helpen

12/13 Studieverenigingen: vier portretten van de grootste, de kleinste, de oudste en de snelst groeiende

14/15 Sander de Roos en Mark-Peter Hof basketballen bij de Flames en doen er een studie naast

2/3 int SC Heerenveen midfielder Philip Haglund: ‘If you only play football your mind is not thinking about anything else’

12/13

INHOUD

Daan Kleijn wint VNO-NCW Talent Award

Ik heb me in het verleden wel eens laatdunkend uitgelaten over het Willem-

Alexander Sportcentrum. Niet omdat ik het niet mooi vind, maar omdat het vanaf

het begin al duidelijk was dat je er van alles kon doen, behalve in een klaslokaal

zitten.

Maar hoe vaker ik rondloop in het Sportcentrum, hoe meer ik van gedachten

verander. Het gebrek aan typische klaslokalen is misschien juist wel een

verademing. In deze editie vind je een achtergrondverhaal over het nieuwe

SportsFieldLab, het pronkstuk van het Sportcentrum. Daarin legt coördinator Michel

Brink haarfijn uit wat deze locatie zo speciaal maakt. Bij zijn andere werknemer, de

Rijksuniversiteit Groningen, is een duidelijker scheiding aanwezig tussen onderzoek

en praktijk. Op het sportcentrum loopt alles door elkaar heen. ‘Er zijn eigenlijk

continu honderden proefpersonen (lees: studenten) aanwezig.’

De sportstudenten, voor wie doen net zo belangrijk is als denken, zo niet

belangrijker, hebben het wat dat betreft goed voor elkaar. Misschien is het

sportcentrum wel een voorbode van de toekomst van het hbo. Al die bedompte

klaslokalen op den duur lekker vervangen door multifunctionele ruimtes. Heerlijk!

Dat betekent natuurlijk niet dat het denken helemaal moet verdwijnen. Lees de

interviews met professioneel basketballers Sander de Roos en Mark-Peter Hof en

de Zweedse topmiddenvelder Philip Haglund van SC Heerenveen maar. Alleen maar

doen is oersaai, meent Haglund. Hij studeert omdat hij zowel binnen als buiten het

veld succesvol wil zijn. Sporters zijn dan wel mensen van de praktijk, dom zijn ze

allesbehalve.

Chris Wind

8/910/11

6

3 [3] 2010 29 september WOENSDAG HANZEMAG

Hoofdredactioneel

52/3 intint

Vierdejaars Jazzgitaar Daan Kleijn (22) won de Talent Award van werkgeversorganisatie VNO-NCW Noord.

Geen fraude op Inholland, wel diplomatrucsDe opleiding Media & Entertainment Management (MEM) van Hogeschool Inholland heeft ruim 150 studenten te makkelijk aan een hbo-diploma geholpen, maar van fraude is geen sprake. Dat constateert de commissie-Leers, die geruchten over fraude met diploma’s onderzocht. Fraude is volgens commissievoorzitter Gerd Leers, oud-burge-meester van Maastricht, niet aan de orde omdat geen van de betrokkenen een financieel belang bij de gewraakte handelwijze had. De commissie bevestigt wel dat MEM te soepel omsprong met het beoordelen van studieprestaties. Sommige studenten kregen zelfs cijfers voor ‘afstudeerpro-ducten’ die niet te vinden waren in hun dossier.

ScholarshipPortal maakt einde aan beurzendoolhof Zes van de tien studenten denken hun droom om in het buitenland te gaan studeren niet te kunnen realiseren vanwege financiële beperkingen. Ze weten vaak niet dat er ieder jaar een palet aan Europese beurzen beschikbaar is. Op de website ScholarshipPortal.eu kunnen studenten programma’s opsporen die passen bij hun nationaliteit, vakgebied en achtergrond. In de door de Europese Com-missie ingestelde database zijn meer dan zevenhonderd verschillende beurzen en fondsen te vinden, die jaarlijks 15,6 miljard euro te verdelen hebben.

Shoppen is hetzelfde als porno kijkenShoppen is vergelijkbaar met porno, beweren onderzoekers van de Universiteit van Westminster. Een aanbod van een korting in een winkel en het kijken naar seksuele handelin-gen blijken dezelfde hersendelen te activeren. Voor het on-derzoek werden de oogbewegingen van vijftig vrijwilligers onderzocht. Ze kregen diverse producten onder ogen en moesten deze producten een cijfer geven. Een aanbod van een pot pindakaas met gratis audioboek leverde dezelfde score op als te zien is bij ‘behoorlijke seksuele opwinding’. De onderzoekers geven toe nog in een vroege fase van het onderzoek te zijn, maar concluderen wel dat er duidelijk een verband bestaat tussen de hoogte van de kortingen en de emotionele reactie. (bron: studenten.nl)

Studenten hebben spijt van dronken actiesVeertig procent van de studenten heeft spijt van vreemd-gaan en one-nightstands in dronken toestand, zo blijkt uit een onderzoek van studenten.net onder 1317 studenten voor een studentenspecial van Nieuwe Revu. Ook open-lijke geweldpleging, met een dronken kop schaamteloze telefoongesprekken voeren, strippen en het onderkotsen van agenten leidt tot schaamte achteraf. Wo’ers hebben iets vaker spijt van dronken acties dan hbo’ers. Tweederde van de studenten drinkt bier en één op de vijf studenten wordt pas na meer dan vijftien biertjes dronken. Meer dan de helft van de studenten moet wel eens overgeven van drank. Een kwart vindt dronken medestudenten ‘kansloos’. Studenten drinken vooral omdat ze het lekker en gezellig vinden en om te ontspannen. Eén op de tien studenten heeft zorgelij-kere motieven om een borrel te pakken, voor hen is het een fysieke behoefte om problemen te verdringen. Tachtig pro-cent van de geïnterviewden meent dat te veel drinken geen negatieve invloed heeft gehad op hun studieresultaten.

4

Foto: Ellis Sijtsma

HANZEMAG WOENSDAG 29 september 2010 [3]

Multimediacollectieven maken installaties voor het Clash-festivalDe multimediacollectieven Elekriciteit is onze hobby, Waanzin Produkties en WERC volgen een mastersclass van V2_curator Michel van Dartel uit Rotterdam en gebruiken daarbij de tentoonstellingsruimte van het Centrum voor Beeldende Kunst aan de Trompsingel als werkplaats. Van 20 september tot 27 november werken de kunstenaars er aan hun instal-laties voor het festival Clash, dat later dit seizoen in de Oosterpoort plaatsvindt. Belangstellenden kunnen hun werk-processen van dichtbij volgen en ander werk van de mediakunstenaars bekijken. Michel van Dartel geeft op donderdag 14 oktober een lezing over cyborgs in de kunst. Cyborgs zijn hybride organismen, deels natuurlijk en deels technisch, vooral bekend uit de science-fictionwereld. Op de foto een installatie van oud-studenten Academie Minerva Gerard Eikelboom en Marcel de Vries van het mediacollectief Waanzin Produkties. www.cbkgroningen.nl

Studenten brainstormen over de EemshavenHoe kun je vrachtschepen in de Eemshaven op een veilige en effectieve manier aansluiten op elektriciteit van wal? Daarover brainstormden vier groepen van vijf engineering-studenten (afstudeerrichting International Power Generation and Distribution) in september bij Groningen Seaports. Ismaêl Drenth en zijn groep kwamen met een quick and dirty oplossing.

Gefeliciteerd! Bestuurslid van ISO word je niet zomaar.‘Ik heb de afgelopen jaren aardig wat ervaring opgedaan. Ik heb bijvoorbeeld de studie-vereniging van Fysiotherapie FSV Fysiek opgericht. Dat was erg leerzaam. Ik vond het bestuurswerk ook erg leuk. Daarnaast heb ik ook in de medezeggenschapsraad van de Academie voor Gezondheidsstudies gezeten. Het is me allemaal zo goed bevallen dat ik als volgende stap iets wilde waarbij ik een bestuursfunctie en medezeggenschap kon combineren. Zo kwam ik uit bij ISO. Het was een behoorlijk uitgebreide procedure: eerst een oriënterend gesprek, daarna een individueel sollicitatiegesprek, en tenslotte een case-dag waarbij je in groepen problemen oplost. Uiteindelijk ben ik op 26 juni voor een jaar benoemd tot penningmeester. Daarna ga ik weer terug naar Groningen voor mijn laatste jaar.’

Waarom ISO en niet de Landelijke Studentenvakbond?‘Ik ben pragmatisch ingesteld. Dat past beter bij het ISO, vind ik. Het LSVb komt voort uit studentenbonden. Die focussen nogal op zaken als huisvesting en studentenvoorzienin-gen. Het ISO legt meer de nadruk op onderwijsinhoudelijke zaken zoals onderwijskwa-liteit. Dat spreekt mij ook meer aan. We werken trouwens veel samen met het LSVb. Ze zitten hier in Utrecht een paar straten verderop.’

Waarmee houd je je bezig?‘De penningen, natuurlijk, maar daar heb ik lang geen dagtaak aan. Ik heb een aantal portefeuilles zoals politieke lobby, accreditatie, excellentie in het onderwijs en onderwijs-kwaliteit.’

En je toekomst?‘Lastig. Ik vind Fysiotherapie erg fascinerend, maar de politiek trekt ook. Misschien wordt het wel een soort middenweg, bijvoorbeeld een bestuursfunctie bij de het Koninklijk Nederlands Genootschap voor Fysiotherapie. Wie weet?’ Luuk Steemers

5

‘Aan de penningen heb

HG-student Davy Paap zit in het bestuur van ISODavy Paap (23), vierdejaars fysiotherapie houdt de studie een jaartje voor gezien. Sinds

juni zit hij in het bestuur van het Interstedelijk Studenten Overleg (ISO) in Utrecht.

[3] 2010 29 september WOENSDAG HANZEMAG

Studenten brainstormen over de Eemshaven

Wat is het probleem van Groningen Seaports?‘Vrachtschepen die in de haven liggen, genereren meestal hun eigen stroom op diesel. Dat veroorzaakt een hoop milieu- en geluidsoverlast. Er komt daarom nieuwe wetgeving waarbij die schepen gebruik moeten gaan maken van walstroom.’

Even een kabeltje aanslepen, lijkt me.‘Nou nee. Die kabels zijn enorm dik, en vaak tientallen meters lang. Bovendien verandert de hoogte van het schip voortdurend ten opzichte van de kade. Je moet dan vaak met lussen werken die aan dek hangen, wat onveiligheid in de hand werkt. Een ander probleem is dat de sche-pen allemaal hun eigen elektriciteitssysteem hebben, met verschillende stroomfrequenties.’

Wat hebben jullie bedacht?‘Een quick and dirty oplossing. Mijn groepje gaat kijken naar aanpassing van bestaande systemen. Vanwege de variabele hoogte van de schepen dachten we aan een mobiele hijskraan. Je zou dan de kabel die voor het hijsen wordt gebruikt, kunnen vervangen door elektriciteitskabel. Snel en veilig. Via sensoren kun je kijken hoe hoog het schip ligt en die info gaat naar de kraan die de hoogte aanpast. Het schip laat weten welke stroom-frequentie nodig is. Vlak bij de centrale of bij het windmolenpark kan de stroom dan via freqentie-omvormers de juiste waarde krijgen.’

Heeft Groningen Seaports interesse?‘Ze vinden het een interessant idee. De komende tijd bestuderen ze de uitvoerbaarheid. Hopelijk komt er een vervolgproject.’

Hoe kun je vrachtschepen in de Eemshaven op een veilige en effectieve manier aansluiten op elektriciteit van wal? Daarover brainstormden vier groepen van vijf engineering-studenten (afstudeerrichting International Power Generation and Distribution) in september bij Groningen Seaports. Ismaêl Drenth en zijn groep kwamen met een quick and dirty oplossing.

ik lang geen dagtaak’

Probleem-Duitsers?

‘Misschien moet de Hanzehogeschool de komende jaren de werving in Duitsland op een lager pitje zetten. Niet vanwege het grote aantal Duitse studenten, maar vanwege de verwachtingen die we wekken. Die studenten denken dat ze in een in-ternationale onderwijsomgeving terechtkomen. Dat bieden we echter te weinig.‘We hebben internationalisering hoog in het vaandel, maar een echte visie ont-breekt. Iedereen is welkom. Natuurlijk! Dat is prachtig, maar in de praktijk komt het erop neer dat we samenwerken met landen waar andere landen ook actief zijn: China en Duitsland. ‘De wereld is zo groot. Waarom doen we zo weinig met landen als Indonesië, Brazilië en Kazachstan? Landen met een enorm potentieel. Het midden- en kleinbedrijf is daar enorm innovatief. In China zitten alle Europese bedrijven en onderwijsinstellingen. In Kazachstan, waar ik hoogleraar ben aan de Ablai Khan University, zou je één van de eersten zijn. In zulke gaten in de markt zou de HG moeten springen. ‘Ik beschouw iedereen als wereldburger. Ik begin wel eens een les met de opmer-king dat niemand hoeft te vertellen waar hij vandaan komt. Dat levert een zucht van verlichting op. Eindelijk iemand die ze niet als onderdeel van een groep ziet. ‘Het is een probleem als het merendeel van je studenten Duits is. Maar dat probleem is even groot als een klas met een meerderheid aan Chinezen, Fransen of Nederlanders. Het liefst heb ik alle nationaliteiten in de klas. Dat maakt het zelfs noodzakelijk om een nieuwe cultuur te scheppen. Een cultuur van Global Citizenship. En hoe je het ook wendt of keert, we zijn allemaal wereldburger of we worden het binnenkort.’ Tekst: Boudewijn Otten

De Hanzehogeschool is een populaire bestemming voor Duitse studenten. Andere instellingen zien risico’s

aan een verdere toename van het aantal Duitsers in de collegebanken: het kan leiden tot een aantasting

van het internationale karakter van het onderwijs. Daar zit iets in, meent Lex Schouten. Froukje Wijma ziet

vooral de positieve kanten.

‘De International Business School heeft ongeveer veertig procent Duitse stu-denten, maar verreweg de meeste volgen het volledig Duitstalige programma Betriebswirtschaft. Daar is de internationale omgeving weliswaar belangrijk, maar niet het allerbelangrijkste. Bij de vakken die de Duitse studenten in het Engels krijgen samen met andere nationaliteiten, moet je wél voor een goede mix zorgen. ‘Nederlandse studenten klagen dat Duitsers niet zouden integreren omdat ze veel serieuzer met hun studie bezig zijn. Ik denk dat integratie altijd van twee kanten moet komen. Je kunt je afvragen hoeveel moeite de Nederlanders doen om met de Duitsers te integreren. Ik denk niet altijd genoeg. Dat Duitse studenten meer op hoge cijfers zijn gefixeerd is begrijpelijk. Als ze voor hun eindexamen geen hoog gemiddelde halen, komen ze niet in aanmerking voor een studie. De Nederlanders zouden zich juist kunnen optrekken aan die Duitse mentaliteit. ‘Duitsland is onze belangrijkste handelspartner. De Nederlandse economie is enorm afhankelijk van Duitsland. Voor de Nederlandse studenten is de aanwezig-heid van veel Duitse studenten daarom een enorme kans. Het is fantastisch voor je carrière als je via je studie al allerlei contacten hebt met Duitsers. ‘Er wordt ook geroepen dat die Duitse studenten de Nederlandse overheid veel geld kosten. Maar dat is nu eenmaal een gevolg van het Europa waarvoor we gekozen hebben. Nederlandse studenten profiteren daar ook van, die vinden het ook geweldig dat ze over de grens kunnen studeren. Bovendien brengen de Duitse studenten ook geld in het laatje. Sinds een paar jaar betalen ze ook collegegeld en ze geven hier natuurlijk ook geld uit.’

Tekst en foto’s: Luuk Steemers

Versus

Froukje Wijma, coördinator Internationale Betriebswirtschaft Lex Schouten, docent International Communication

HANZEMAG WOENSDAG 29 september 2010 [3]6


Foto: Pepijn van den Broeke

‘Weet iemand hier wat MRSA is?’En warempel: ze weten het, de dertien eerstejaars van groep E2.‘De ziekenhuisbacterie’, klinkt het uit meerdere monden in het skillslab in het Wiebengacomplex.‘Heel besmettelijk.’ Het is hun allereerste praktijkles op de Academie voor Verpleegkunde, en ze weten het. Maar vandaag, 16 september, gaat het niet zozeer om weten. Het gaat om handelen, voorkomen en genezen.‘Wat gebeurt er als er MRSA wordt ge-constateerd in een ziekenhuis?’, vraagt verpleegkundig instructeur Ineke Kuil.‘De afdeling wordt meteen gesloten.’‘Quarantaine.’‘Goed zo’, zegt Kuil, ‘die afdeling wordt helemaal ontsmet. Collega’s moeten soms een tijdje thuis blijven. MRSA is gevaarlijk voor mensen met een lage weerstand en de maatregelen die een ziekenhuis moet nemen kosten klauwen met geld .’Voorkomen dus, maar dat is makkelij-ker gezegd dan gedaan. ‘Wat we vandaag gaan doen, lijkt alle-maal flut. Sorry, hoor. Ik zeg het er maar even bij. Pfff, handen wassen, wat stelt dat nou voor?’

Heel wat! Het handenwasprotocol dat verpleegkundigen bij hun werkzaam-heden moeten volgen, bestrijkt twee dichtbedrukte A-viertjes. Kuil legt vanmiddag haarfijn uit waarom. En meer nog, de eerstejaars zullen merken waarom, het met eigen ogen zien.‘Beestjes, beestjes, beestjes. Bacteriën zijn overal en ze zijn dol op reizen. Wie weet wat kruisbesmetting is?’ ‘Van dat de bacterie van de ene mens op de andere overspringt?’ ‘Juustem. Patiënt A heeft beestje A en patiënt B heeft beestje B. Leg ze vandaag dicht bij elkaar en morgen hebben de patiënten allebei beestje A én beestje B. Vaak zijn onze handen de oorzaak. Zo gaat dat. Hou er rekening mee dat geen enkele omgeving zo ziekmakend kan zijn als een ziekenhuis.’In het ziekenhuis geldt de aloude wet van de drie R’en. ‘Zo leerde ik dat vroeger, zo leer ik het jullie nu: rust, re-gelmaat en reinheid. Vandaag kijken we vooral naar de reinheid. Tussen haakjes, het is niet mijn bedoeling om jullie smetvrees aan te praten. Het menselijk lichaam is een geweldige fabriek. Als een beestje ons lichaam binnendringt, trommelt het meteen hulptroepen op

om de indringer te verjagen. En dat werkt uitstekend. Maar de lichamen van onze patiënten zijn vaak niet zo sterk. Nogal wiedes, anders lagen ze niet in het ziekenhuis. Dus we moeten het de bacteriën zo moeilijk maken. Wat kun-nen we doen? Noem eens wat!’‘Haar in een staart.’‘Sieraden af.’‘Witte jassen aan.’

‘Een mondkapje als je verkouden bent.’‘Prima, maar let op. Als je met een mondkapje op zaal verschijnt, moet je dat altijd uitleggen, anders denken ne-gen van de tien patiënten dat er iets met hén aan de hand is.’ Kuil laat een fles met een oranje vloeistof rondgaan. De helft van de klas smeert de vloeistof op z’n handen. De andere helft bepoedert de handen met talk.

‘Geef mekaar maar een hand.’Ja, dat geeft af. En flink ook.‘Dit is te vergelijken met hoe bacteriën zich gedragen. Kruisbesmetting, dus.’De studenten mogen hun handen was-sen. Volgens protocol, zo grondig. Dat oranje spul moet eraf. Na het wassen steken ze hun handen recht vooruit, precies volgens protocol, ze willen niks aanraken. Na de wasbeurt gebruiken ze een ontsmettingsmiddel, waarmee ze hun handen desinfecteren, helemaal protocollair.In groepjes treden ze de donkere kamer binnen waar Kuil zich ophoudt met een blauwe lamp. De lamp licht de plekken op waar de talk en de oranje vloeistof nog aanwezig zijn.Het klinkt van ooh en van aah in de donkere kamer. Het zit overal, bij de nagelriemen, in de naden waar de vingers uit de handpalm springen en op de deurknop. Maar vooral op bovenste gedeelte van de onderarmen.‘Daar ben je gestopt met wassen’, zegt Kuil, ‘maar je kunt er donder op zeggen dat een bacterie zich er heeft genesteld.’

Boudewijn Otten

Het klinkt van ooh en van aah in de donkere

kamer. Bacteriën zijn overal, en vooral in het

ziekenhuis. Dankzij instructeur Ineke Kuil ervaren

eerstejaars wat het nut van handen wassen is.

Probleem-Duitsers?

Versus bij de les

Beestjes… overal beestjes

‘Vandaag doen we

allemaal

f lutoefeningen, sorry

hoor, ik zeg het er

maar even bij’

Foto: Pepijn van den Broeke

9

Woorden, zinnen, teksten,

De Amsterdamse volkszanger André Hazes schreef liedjes met een rijmwoordenboek onder handbereik.

Stef Bos en Huub van der Lubbe pakken het anders aan. Een goede songtekst is niet té expliciet. ‘Ik begrijp

zelf nauwelijks waarover het gaat, maar het klopt wel.’

Stef Bos en Huub van der Lubbe: barden van de verborgen boodschap

De dochter van Huub van der Lubbe trad op in de schoolmusical. Dagen van tevoren leefde het gezin toe naar de uit-voering van Jungle Book. De musical was fantastisch en een paar uur later al kon de klas genieten van een videoverslag dat de moeder van Thijs had gemaakt. Hoe of dat geweest was, vroeg Van der Lubbe toen z’n dochter thuiskwam. ‘Mwwaahh, zei ze. De moeder van Thijs had vooral Thijs gefilmd. Dat was niet waar de kinderen op zaten te wachten. Zo’n musical is bizar: tachtig procent van de ouders is met camera’s in de weer om de boel vast te leggen. Ze beleven weinig van het optreden. De magie van de voorstelling is weg. Ik verbeeld me dat je die magie wel kunt vasthouden door te schrijven.’

Rauw en zonder omhaalVan der Lubbe (Amsterdam, 1953) is een verwoed dagboekschrijver. ‘Ik wil niet dat de dingen zomaar voorbij gaan. Daarom schrijf ik.’ Vaak komt daar een gedicht uit voort, een tekst die hij voor-legt aan ‘de jongens’, de andere leden van De Dijk, de band die al meer dan dertig jaar optreedt met louter Neder-landse teksten.Ik heb geen cent te makken. De eerste regel van het uit 1989 stammende num-mer Nergens goed voor, sloeg in als bom bij zanger Stef Bos. ‘Rauw en zonder omhaal. Ik dacht: zo kan het dus óók, Nederlands zingen. Het was sowieso een tijd waarin veel gebeurde. In de jaren tachtig werd het steeds gewoner om Nederlandstalige popmuziek te maken. Dat hebben we aan jongens als Huub te danken. Tot 1980 was pop altijd Engels-

talig, nu is Nederlands doorsnee.’Bos en Van der Lubbe luisteren op 20 september het vijfde lustrum op van het project Gastschrijver van de Rijksuni-versiteit Groningen. Op vijf maandagen in september en oktober zetten zeven lied-dichters in het Academiegebouw uiteen hoe zij hun teksten schrijven. ‘Vroeger was ik een echte woordenman’, zegt Bos, ‘maar nu de ouderdom mij zalft, is liedschrijven steeds meer een interactie tussen taal en muziek. Maar het blijft essentieel voor me om vooraf te weten wat ik wil vertellen.’

Een geheide wereldhitVan der Lubbe schrijft vooral. ‘De jongens zorgen voor de muziek. Ik heb wel vaak een muziekje in mijn hoofd, de melodie van een geheide wereldhit, maar dat geef ik nooit prijs. Het is een samenspel, ze maken er eigenlijk altijd iets van wat de tekst beter maakt.’ ‘En als de jongens de tekst willen veranderen, omdat dat beter past bij de muziek die ze in gedachten hebben?’, vraagt tv- en radiopresentator Jan Douwe Kroeske, die de avond in de mudvolle universiteitsaula aan elkaar praat.‘Als de betekenis door de ingreep

verandert, dan gaat het niet door’, zegt Van der Lubbe, ‘maar dat komt bijna niet voor.’ Imposant en slecht getemdStef Bos had in 1990 één grote hit. Papa is volgens Kroeske ook meteen zijn beste lied. ‘Ach’, zegt de 48 jaar geleden in Veenendaal geboren zanger, ‘ik kijk er vaderlijk op terug. Nu zou ik het niet meer kunnen schrijven, het past niet meer bij wie ik nu ben. Lang geleden raadde Raymond van het Groenewoud me aan om niet te proberen om de luisteraar te raken, maar de pijlen op mezelf te richten. Ik denk dat me dat met Witsand is gelukt.’Bos neemt plaats achter een zwarte vleugel die even imposant als slecht gestemd is. Witsand klinkt er weinig minder om, live in de Aula. Hoe minder ik denk/ In goed en in kwaad/In waarheid en leugen/ In liefde en haat/ Geef mij maar de wolken/ Geef mij maar de lucht. ‘Ik begrijp zelf nauwelijks waarover het gaat, maar het klopt wel.’

Een liefdeslied op AntwerpenBos en Van der Lubbe zijn geen barden van de expliciete boodschap. ‘Nou ja, zo af en toe dan’, geeft Van der Lubbe toe. Hij pakt de dichtbundel die hij na afloop van de bijeenkomst zal signeren. ‘Ze zijn er weer/ Terug van weggeweest/ Nieuwe laarzen van een oude leest/ Botte leugens van een foute geest. Zo’n tekst gaat er wel in bij de tegenstanders van extreem rechts. Maar je verandert er niks mee. Je bereikt er zeker niet de mensen mee die je aan het denken zou willen zetten.’Bos schreef een lied op Antwerpen, de

stad waar hij jaren woonde. Wij zijn niet voor elkaar geboren/ We zijn in elkaar verward/ Al ging de onschuld ook verloren/ Ik hou te veel van deze stad. ‘Een liefdeslied. Dat snapt iedereen, van links tot extreem rechts. Maar heel stil zit die oproep tot ver-draagzaamheid erin.’Woorden, zinnen, teksten, het luistert nauw. Op Brussel, de nieuwe cd van De Dijk, staat een duet met de Amerikaanse soullegende Solomon Burke. ‘Enough is Enough. Dat vertaal je eenvoudig met Genoeg is Genoeg. Maar dat is een leus waarmee Rita Verdonk op de proppen kwam toen ze uit de VVD werd gegooid. Die associatie wil ik niet. Het moet en het zal is dus beter. Liefdesliedjes zijn bij mij ook altijd anoniem. De band kan nog zo mooi over Anne zingen, maar je zult maar Henriëtte heten.’Henriëtte kan zonder problemen genieten van Iemand als jij. En Rita en Willem ook, Arjen, Merel en Hindrick. Alle aanwezigen wiegen mee als Van der Lubbe op het hoge spreekgestoelte het lied aanheft. De zaal humt mee, zingt zachtjes binnensmonds. Stef Bos zwijgt, hij zwoegt op de vleugel die zich zijn wil niet meer laat opleggen. Als de vlakke hand van Van der Lubbe de snaren van zijn gitaar bedaart, is het heel even stil. Dan barst er een applaus los dat maar zelden in het Academiege-bouw is gehoord.Er is niet gefilmd tijdens de lezing, er zijn weinig foto’s gemaakt. Maar de ma-gie was er. Er zweeft iets door de lucht. Als de bezoekers het Academiegebouw uitstromen, klinkt er, nauwelijks hoor-baar, geneurie in de nakende nacht.

Boudewijn Otten

[3] 2010 29 september WOENSDAG HANZEMAG

het luistert heel nauw

‘Zo’n tekst gaat er wel

in bij de tegenstanders

van extreem rechts

maar je verandert er

niks mee’

Foto: Luuk Steemers

Met dank aan Deborah Roffel

Steven Doeven test een triathlon-atleet in het inspanningslab

De officiële opening moet nog plaatsvinden, het kantoor in het Willem-Alexander Sportcentrum van de Hanzehogeschool staat vol verhuis-dozen. Maar de coördinatoren van het SportsFieldLab Groningen zijn al druk aan de slag. De inspannings- en bewe-gingslabs draaien al volop, de camera-analyses in de Topsporthal kunnen bin-nenkort beginnen. Het is pionierswerk, maar dat maakt het juist wel spannend, vinden ze. ‘Het is soms nog een beetje zoeken’, zegt Steven Doeven, coördi-nator van het Inspanningslab, ‘je moet zaken als lessen, onderzoek en training kunnen combineren en dat kan soms lastig zijn. Maar we maken dit jaar al grote stappen.’

ProefpersonenCoördinator Teamsportlab Michel Brink is nog ‘nieuwer’ dan het lab zelf. Hij is pas enkele weken aan de slag bij de Hanzehogeschool. Wel is hij al vier jaar werkzaam voor de Rijksuniversiteit Groningen (RUG) als promovendus bij Bewegingswetenschappen (BW). ‘Ik heb onderzoek gedaan naar optimali-satie van sportprestaties. Dat werk zet ik hier eigenlijk voort.’ Brink ziet wel verschillen met zijn vorige baan. ‘De unieke combinatie van onderwijs en praktijk die je hier vindt geeft enorm veel nieuwe mogelijkheden. Op de RUG deed ik onderzoek in een kantoor en moest ik met de apparatuur naaar het sportveld. Hier zit het de hele dag vol met studenten. Er zijn eigenlijk continu honderden proefpersonen aanwezig.’Anne Benjaminse is net als Doeven al langer bezig met het analyseren en testen van sporters. Zij coördineert het Bewegingslab en is lovend over de faciliteiten. ‘Wat bewegingsanalyse hier uniek maakt is vooral de grootte van de zaal. In een gewoon lab word je beperkt door de ruimte. Hier in de zaal kan een sporter heel natuurlijk zijn bewegingen

Gasterra Flames is kampioen van Nederland, FC Groningen doet mee om Europees voetbal. Topsport

leeft in Groningen. Trekt het SportsFieldLab Groningen noordelijke sporters naar een nog hoger

plan? De drie coördinatoren zijn in ieder geval dolblij met de nieuwste technische snufjes.

maken. Een volleyballer kan een bal opslaan zoals hij dat altijd doet. We kunnen door draadloze markers op zijn lichaam via een scherm precies zien hoe hij zijn bewegingen maakt. Een speci-ale camera registreert door middel van infrarood de markers op het lichaam en zo kun je de techniek van de sporter perfect meten en terugspelen op het scherm.’

Jumpers kneeOok de grondreactiekracht kan worden gemeten met hulp van platen in de vloer. ‘Doordat ze ingebouwd zijn, is er geen hoogteverschil en kan de sporter zijn beweging heel natuurlijk maken. Dit is bijvoorbeeld interessant wanneer je wilt kijken naar blessuregevoelig-heid. Land of spring je stijf, dus met weinig buiging in je knieën, dan heb je

een grotere grondreactiekracht, zoals wij dat noemen. Dat kan bijvoorbeeld leiden tot een jumpers knee.’De onderzoekers gebruiken deze tests ook om te kunnen analyseren of de techniek in een seizoen verbetert of stagneert. ‘Je kunt aan het begin van een seizoen een uitgebreide test doen en die in het midden en aan het einde van het jaar herhalen. Dan krijg je een goed beeld van iemands progressie.’

Het woord ‘uniek’ valt nogal eens als het over het SportsFieldLab gaat. Maar er zijn ook andere plekken in Nederland waar dit soort faciliteiten te vinden zijn. ‘Op Papendal gebeurt

inderdaad deels hetzelfde’, geeft Doeven toe, ‘maar dat is geen onder-wijsinstelling. Juist de combinatie van de techniek met onderwijs en onder-zoek is wat het hier zo speciaal maakt.’ Dat blijkt ook nu al in de praktijk. De eerste studenten zijn al bezig met hun afstudeerprojecten in het Bewegingslab en met minor- en stageactiviteiten in het gehele SportsFieldLab.Ook het camerasysteem in de Top-sporthal is volgens Doeven one-of-a-kind. ‘We hebben de beschikking over zes camera’s, twee top-view, dus in het pla-fond, en vier in de hoeken van de zaal. Daarmee kunnen we beter en gedetail-leerder teamanalyses maken dan waar dan ook in Nederland.’

Tactische omzettingDe teamanalyses worden gemaakt door middel van SIMI-Scout, software waar-mee zowel tactische als gedragsanalyses te maken zijn. De software registreert posities van spelers, de afstanden tussen spelers, kijkrichtingen, bewegingen van het lichaam en snelheid. Dit geeft ongekende nieuwe mogelijkheden voor coaches, spelers én studenten. ‘Je kunt studenten opdrachten voor een coach laten uitvoeren,’ geeft Brink als voor-beeld. ‘Stel, hij wil weten hoeveel ren-dement een tactische omzetting heeft. Studenten kunnen dit via de software uitzoeken en moeten het vervolgens in begrijpelijke taal kunnen presenteren aan de coach. Op die manier is het een leerzame ervaring voor hen en de coach doet zijn voordeel met de verkregen informatie.’Het SportsFieldLab wordt niet alleen gefinancierd door Bewegingsweten-schappen (RUG) en Gezondheids-studies (HG). Ook het Hanze Institute of Technology (HIT) en het Instituut voor Informatie- en Communicatie-technologie (ICT) leveren een bijdrage. ICT-studenten zullen zich vooral bezighouden met de analysesoftware.

De eerste studenten

zijn al bezig met hun

afstudeerprojecten in

het Bewegingslab

HIT-studenten maken sensoren die de prestaties nog nauwkeuriger kunnen meten. Maar dat is nog toekomstmu-ziek. Brink is allang blij met de nu aanwezige techniek. ‘Via de camera’s kun je heel goed bijhouden hoeveel pas-ses worden gegeven, hoe vaak Jantje naar Pietje speelt, hoeveel goals er worden gescoord, enzovoort. Met chips maak

je meer time-motion analyses. Hoeveel kilometer rent iemand? Hoe snel gaat hij van punt a naar b?’ In de toekomst zullen video’s die informatie kunnen geven. ‘De kwaliteit van de camera’s wordt steeds beter, waardoor je met één camera verschil-lende spelers kunt volgen. De camera’s die in de Topsporthal hangen, zijn al erg nauwkeurig en komen een heel eind op dit vlak.’Doeven vindt de bijdrage van studenten Sportmanagement erg belangrijk. ‘Zij doen de exposure naar buiten, betrekken de juiste partijen bij het proces, ontwik-kelen strategieën en beleid voor de lange termijn, regelen op de korte termijn de marketing en zetten evenementen op.’Wat voor alle drie coördinatoren voorop staat, is dat dit allemaal nog maar het begin is. ‘Tot nu toe hebben we ons vooral gericht op duursporters’, zegt Benjaminse. ‘We hebben topwielren-ners, toptriatleten en hardlopers getest. Dat gaan we nu uitbreiden naar meer-dere teamsporten.’

Chris Wind

‘Via de camera’s

kun je heel goed

bijhouden hoe vaak

Jantje naar Pietje

speelt’

Pionieren met grote stappen

Sportstudies opent SportsFieldLab

Foto: Luuk Steemers

Met dank aan Deborah Roffel



Studievereniging voor Fiscale Economie Studievereniging HBO-Rechten en SJD

De kleinste: Avoir Fiscale De grootste: Ad Legem

Saeed Kosari (19), tweedejaars Fiscale Economie, is voorzitter van de kleinste studievereniging van de Hanzehoge-school. ‘Avoir Fiscale telt zo’n zestig tot zeventig leden. Dat is niet veel, maar wel ongeveer 95 procent van de studenten Fiscale Economie. Dus echt groeien zul-len we niet. Dit jaar was er ook maar één nieuwe klas. Fiscalisten zijn schaars. Dat we klein zijn heeft z’n voordelen, maar ook nadelen. Leuk is dat je elkaar goed kent. We hebben een sterke band. Een nadeel is dat er altijd problemen zijn met het opvolgen van het bestuur. Ik besteed zeker tien uur in de week aan de

vereniging en daar moet je maar zin in hebben en ook geschikt voor zijn. Ik doe het met veel plezier. ‘Avoir Fiscale moet je zien als een spin in het web tussen studenten en toekomsti-ge werkgevers. We proberen met elkaar in contact te komen op een formele

en informele manier. We bezoeken zeker één keer, maar meestal vaker, een kantoor. Grote adviesbureaus, ac-countantskantoren, advocatenkantoren zoals PWC, KPMG, Deloitte en Loyens & Loeff Advocaten. We lopen een dag mee en voeren een opdracht uit. De dag wordt meestal afgesloten met een borrel. We proeven de sfeer van het bedrijf en krijgen de mogelijkheid om contacten te leggen die nuttig zijn bij het vinden van een stageplek. Zie het als een voorproefje op de praktijk.‘We maken jaarlijks een buitenlandse reis. De laatste keren hebben we Parijs en Londen bezocht, waar we ook be-drijven bezochten. Het moet enigszins studiegerelateerd zijn, maar de gezellig-heid telt ook. Fiscalisten zijn heus wel gezellige mensen. Verder starten we het jaar altijd met een borrel om kennis te maken met de nieuwe eerstejaars. Zo krijgen ze inzicht in de vereniging en maken kennis met actieve leden. We hebben geen structurele borrel. ‘Op dit moment zijn we bezig om een congres te organiseren met andere Financieel Economische studievereni-gingen. We streven er naar om het dit jaar voor elkaar te krijgen.’

Anne-Martine van Hierden (19) derdejaars HBO-Rechten, coördinator HBO-Rechten: ‘Ad Legem is de grootste studievereniging van de Hanzeho-geschool. We zitten rond de negen-honderd leden. Dit jaar zijn er negen nieuwe klassen HBO-Rechten bijgeko-men en zeven klassen Sociaal Juridische Dienstverlening. Tel maar uit. Ad Legem is opgericht in 2002 door John Meijer, docent bij Rechtenstudies. Toen is de vereniging niet goed van de grond gekomen, maar in 2008 hebben we een vliegende herstart gemaakt. ‘Ad Legem is een vereniging die ervoor wil zorgen dat studie en gezelligheid hand in hand gaan. We willen ook een link leggen tussen de opleiding en het werkveld. Dat betekent dat we bedrijfs-bezoeken organiseren naar bijvoorbeeld de rechtbank of naar Das Rechtsbij-stand. Het maakt het makkelijker om contact te leggen voor een stage als je al iemand in dat bedrijf kent. Netwerken dus. We organiseren ook de introduc-tie voor eerstejaars. Dit jaar zijn we naar Harkstede geweest. Het heeft ons tweehonderd nieuwe leden opgeleverd. Vorig jaar hebben we minister Piet Hein Donner weten te strikken voor een gastcollege. En de beroemde straf-pleiter Willem Anker en Ed de Groot,

columnist van het Financieel Dagblad die nu bij de PvdA zit, hebben een lezing gegeven. Jaarlijks hebben we een gala in Huize Maas, en één keer in de twee maanden een borrel in ‘t Pleidooi. Dat willen we maandelijks gaan doen. Je kunt bij Ad Legem ook terecht voor goede en goedkope samenvattingen van readers.‘Een belangrijk functie van een studie-

vereniging vind ik de binding met je medestudenten. Als je actief wilt zijn in een commissie of bestuur zijn er volop mogelijkheden bij Ad Legem en dat is weer goed voor je CV. Op de ope-ningsborrel zei John Meijer: “Geboren als een kleine vereniging maar met recht de grootste.” We zijn inmiddels uitgegroeid tot een volwassen en profes-sionele vereniging die midden in het Instituut staat. Met recht de grootste!’

‘Fiscalisten zijn heus

wel gezellige mensen’

‘We hebben

minister Piet Hein

Donner weten te

strikken voor een

gastcollege’

Studieverenigingen


Vereniging van het Instituut voor Sportstudies (HIS)Studievereniging van de opleiding Fysiotherapie

De oudste: MesacosaDe snelst groeiende: Fysiek

Rorick von Brucken Fock (23) is quaestor (penningmeester): ‘Mens Sana in Corpore Sano, een gezonde geest in een gezond lichaam. Plak de eerste twee letters van de belangrijke woorden aan elkaar en je hebt Mesacosa. De Latijnse spreuk doet een tikje ouderwets aan. Dat zijn we niet, maar oud zijn we wel. Op 23 januari vieren we onze zeventigste verjaardag. Ons pand zit al 47 jaar in de Zwanestraat. 150 leden hebben we en er zitten 65 aspiranten aan te komen. ‘We zijn allemaal sportstudent, hè? Dat betekent dat we graag dingen doen. Het barst bij ons van de commissies, de grootste is het sociëteitsbestuur. Dat regelt de bemanning van de bar die elke dag open is. Van vier uur ’s middags tot minimaal één uur ’s nachts. Vrijdag is het reünistenavond, geloof het of niet, maar daar staan regelmatig veertig oud-leden te borrelen van plezier. Mesacosi-aan ben je voor het leven.‘Mesacosa doet veel voor Sportstudies. Onder supervisie van twee docenten or-ganiseren we de introductieperiode voor eerstejaars. Het is een hele klus, veel stu-denten zijn vooral enthousiast voor hún sport. Tijdens de intro moeten de ogen

opengaan: sport is zo ontzettend breed. Afgelopen intro lieten we de eerstejaars kennis maken met free running: in een stedelijke omgeving zo snel mogelijk van A naar B rennen in een rechte lijn. Dat betekent dat je over, onder en door gebouwen moet zien te komen. ‘We spelen een rol op Open Dagen en bij Instroomassessments, de geschikt-heidstesten voor aankomend studen-ten. Maar we zorgen ook voor het kerst-diner voor leraren en voor huisvesting van buitenlandse gasten tijdens de Internationale Week.‘Mesacosa trekt vooral sportstudenten.

Maar studenten Sport & Gezondheid en Sportmanagement zijn ook welkom. Het zijn meestal wel andere types. Meer denkers dan doeners. Maar oké, bij ons is iedereen vrij om aan te pakken wat hij wil aanpakken.’

Redactie HanzeMag

27 studieverenigingen telt de Hanzehogeschool. Eén op vier studenten is lid. De studieclubs van

de opleidingen zorgen voor binding, contacten met de beroepspraktijk, tripjes, introducties en

natuurlijk voor gezelligheid. Vier portretten van de grootste, de kleinste de oudste en de snelst

groeiende. ‘In 2008 hebben we een vliegende herstart gemaakt’

‘Op de negende van de negende 2009 zijn we van start gegaan’, vertelt voorzit-ter Roland Reezigt (23) van studiever-eniging Fysiek die met zijn laatste dag bezig is. ‘We hadden al een feestcommis-sie en een introcommissie, maar er was nog niets voor studiegerelateerde zaken. We begonnen met tweehonderd leden, aan het eind van het studiejaar waren dat er al 425 en nu staan we op 560, waarvan maar liefst zestig actieve leden. Ik denk dat het ook te maken heeft met het karakter van fysiotherapeuten. Ze zijn sociaal ingesteld en ze hebben een

intieme band met elkaar doordat je bij practica vaak lichamelijk met elkaar bezig bent.’ ‘We zijn meteen begonnen met tweewe-kelijkse gesprekken met de teamleiding. Ze vertellen ons wat ze van plan zijn en vragen ons om onze mening. Zo kunnen we alles kwijt zonder dat we eerst allerlei officiële wegen moeten bewandelen. Op die manier hebben we bijvoorbeeld heel snel een systeem kunnen opzetten waar-

bij de ouderejaars-klassenmentoren bij het introductieprogramma de rest van het jaar een vraagbaak blijven voor de studenten. Verder organiseren we ieder kwartaal een symposium over studie-gerelateerde onderwerpen waarbij we al heel wat prominente sprekers uit het werkveld hebben gehad. In het zakenle-ven moet je dat soort mensen veel geld betalen, in deze branche is dat gelukkig niet zo.’Het sociale aspect is ook belangrijk bij Fysiek. ‘Fysiek organiseert tien feesten per jaar in de Drie Gezusters en we doen aan allerlei evenementen mee, zoals de Batavierenrace.’Een hoogtepunt in Rolands bestuurs-jaar was de deelname aan een Europees congres van fysiotherapieopleidin-gen in Letland. ‘Naar aanleiding van dat bezoek willen we een Europese studentenraad oprichten. Met name in de Zuid-Europese landen hebben studenten totaal geen inspraak.’Rolands opvolger Mark Bonsink (22) heeft er zin in. ‘Komend jaar willen we een aantal zaken op poten zetten om elkaar te helpen bij het studeren zoals artikelen op internet en excursies naar een snijzaal. En volgend jaar willen we bij de symposia mensen uit het werk-veld uitnodigen.’

‘We zijn meteen

begonnen met

gesprekken met de

teamleiding’

‘Op reünistenavond

staan oud-leden te

borrelen van plezier’

Studieverenigingen

Uiterlijk lijken ze helemaal niet op elkaar en Mark-Peter is een jaartje ouder dan Sander, maar hun carrière vertoont tot nu toe veel gelijkenissen. Beiden komen van Celeritas/Donar, beiden volgden vanaf de oprichting de jeugdopleiding van de Flames (toen nog Capitals), en beiden zagen ze hun eerste studiepoging stranden doordat alle aandacht naar het basketbal ging. Nu proberen ze het allebei voor de tweede keer. Sander is begonnen aan de opleiding Management, Economie & Recht (MER), Mark-Peter doet Sportma-nagement. ‘Ik heb eerder Commerciële Economie aan de HG gestudeerd’, zegt Mark-Peter. ‘Dat liep na een half jaar mis. Ik kwam net van de havo, kreeg een contract bij de Capitals aangeboden, en liet vervolgens eigenlijk alles schieten voor basketbal. ‘Deze keer pak ik het serieuzer aan. Het blijft natuurlijk passen en meten, maar mijn instituut (Sportstudies, red.) biedt goede ondersteuning, dus ik heb er wel vertrouwen in.’Sander studeerde eerder Fysiotherapie. ‘Ik haalde zelfs mijn propedeuse, maar had daarna niet echt het gevoel dat het mijn ding was. Ik kon me moeilijk op mijn studie concentreren. Ik haalde mijn toetsen wel, maar de kennis bleef niet echt hangen in mijn hoofd. Ik was toch ook te veel gericht op het basketbal.’Wie denkt dat de basketballers van de Flames met een paar uur trainen per week wel klaar zijn, heeft het goed mis. ‘We trainen twee keer per dag twee uur’, zegt Sander. ‘’s Ochtends tot een uur of elf, daarna eten en herstellen, en ’s avonds weer twee uur aan de slag. Alles bij elkaar ben je zo’n zes uur per dag kwijt aan het basketballen.’‘Je hebt een aantal uren beschikbaar om te studeren, maar die ben je meestal al kwijt aan de lessen. Als jij in de klas zit, ligt de rest van het team lekker uit te rusten van de ochtendtraining. Daar-naast moet je ook veel zelfstudie doen, en dat is qua tijd en energie niet altijd even makkelijk. Je hebt soms gewoon

Basketballers Sander de Roos en Mark-Peter Hof werden vorig jaar landskampioen met het Groningse Gasterra Flames. Dit jaar doen

de profs er ook nog eens een studie aan de Hanzehogeschool naast. Studeren moet, vinden ze, maar basketbal heeft altijd prioriteit.

geen zin om na de avondtraining nog achter de boeken te gaan zitten.’Uit het feit dat ze het beiden nog een keer proberen, zou je kunnen conclu-deren dat het misschien moeilijk is, maar dus wel kan. ‘Eerlijk gezegd is het meer moeten dan kunnen’, corrigeert Sander. ‘Basketbal is geen voetbal, waarbij je je voor je dertigste financieel onafhankelijk kunt spelen. Of je moet echt in de allerhoogste competities terecht komen, maar die kans is vrij klein.’ ‘Professioneel basketbal is een onzeker bestaan’, vult Mark-Peter aan. ‘Bij voetbal krijg je een contract voor vier, vijf jaar. Hier is het één, maximaal twee jaar. Of je dus de kans krijgt om te slagen, is onzeker.’Het diploma is vooral iets voor later. Nu is de focus vooral gericht op de basketbalcarrière. ‘Ik wil toch wel een aantal jaren van de sport leven’, zegt Sander. ‘Zolang het plezier er is en het lichaam het volhoudt, wil ik zo hoog mogelijk proberen te basketballen. Wil ik nog een hoger niveau dan de Flames, dan zal ik uiteindelijk misschien weg moeten uit Nederland.’Voor Mark-Peter geldt eigenlijk hetzelfde. Het is de Flames en anders het buitenland, al nuanceert hij zijn ambities meteen een beetje. ‘We zitten natuurlijk nog midden in de opleiding, maar mijn ambitie op korte termijn is toch wel veel voor Groningen spelen. Dit is toch mijn stad en mijn club. Ik zou het mooi vinden om op de langere termijn een belangrijke rol binnen het team te kunnen spelen. Een buiten-landse avontuur zou ook fantastisch zijn, maar voorlopig zit ik hier prima.’Wel moeten de jongens nu nog genoe-gen nemen met een plek op het tweede plan. Toch willen ze geen van beiden verkassen naar een andere Nederlandse club, ook al zou ze dat meer speelmi-nuten opleveren. ‘Binnen Nederland wil ik nergens anders spelen’, zegt Mark-Peter resoluut. ‘Want waar leer je nu meer van, van speelervaring of trai-ningen op hoog niveau? Ik denk toch echt wel het laatste.’ Chris Wind

‘Professioneel basketbal

HG-studenten Sander en Mark-Peter combineren studie met topsport

is een onzeker bestaan’


Sander

FRICk

Leerzaam, die special van HanzeMag over

staartstudenten. Eén artikel toont zonneklaar

aan dat journalisten van financiën weinig

kaas hebben gegeten. Boudewijn Otten

denkt dat een voorschot en een lening

hetzelfde zijn. Een lening is geld, waarvan

je zeker weet dat je dat moet terugbetalen.

Een voorschot is een bedrag dat je juist niet

hoeft terug te betalen (als je de afgesproken

prestatie levert).

Ondanks deze warhoofdigheid achterhaalde

Otten dat het uitreiken van een diploma een

stuk profijtelijker is dan het niet uitreiken

van een diploma. Er valt vijftienduizend

euro te verdienen. Vijftienduizend euro per

diploma! Het is niet helemáál uitgesloten dat

een opleiding bereid is om voor zo’n bedrag

een oogje dicht te knijpen. Het is een grijs

gebied, nietwaar? Als een student een paar

studiepuntjes mist, maar verder niet slechter

is dan andere studenten die wél een diploma

hebben ontvangen? Daar is dan toch best

een mouw aan te passen? Zeker als de kassa

rinkelt.

De HG-docenten die in de kolommen van

HanzeMag opdraven, zijn niet in staat tot

wat voor fraude dan ook. Goudeerlijk zijn de

begeleidsters Anja, Rineke en Iekje. Maar

er bestaan ook andere mensen (Op andere

hogescholen! Beslist niet in Groningen en

zeker niet op de HG!). Mensen die wél

bezwijken voor de verleiding.

In het bekostigingssysteem dat binnenkort in

werking treedt, kun je met gesjoemel geen

15.000 euro meer bemachtigen. Maar op het

uitreiken van een diploma blijft een beloning

van 2.500 euro staan. Terecht, meent Otten.

Wat een rare kronkel. Fraudeert iemand

makkelijker voor 15.000 dan voor 2.500

euro? Otten redeneert: hoe hoger de

beloning voor frauderen, hoe groter de

neiging. Da’s lariekoek. Met evenveel

gemak kun je zeggen: hoe láger de

beloning, hoe makkelijker men over morele

bezwaren heenstapt. Wie wil dat er niet

wordt gefraudeerd, moet álle prikkels

wegnemen. Daarom moet het ministerie die

diplomabonus onmiddellijk afschaffen.

Boudewijn Otten is een slecht denkende

goedgelovige. Het is de taak van iedere

serieuze docent om ervoor te zorgen dat

zoveel mogelijk studenten hun diploma

halen, predikt hij zoetsappig. Ja, maar

verdient de serieuze docent daarvoor een

bonus? Die krijgt hij toch ook niet als hij een

student laat stranden die niet serieus aan de

eisen voldoet?

Hajo Frick

Warhoofdigheid


Basketballers Sander de Roos en Mark-Peter Hof werden vorig jaar landskampioen met het Groningse Gasterra Flames. Dit jaar doen

de profs er ook nog eens een studie aan de Hanzehogeschool naast. Studeren moet, vinden ze, maar basketbal heeft altijd prioriteit.

geen zin om na de avondtraining nog achter de boeken te gaan zitten.’Uit het feit dat ze het beiden nog een keer proberen, zou je kunnen conclu-deren dat het misschien moeilijk is, maar dus wel kan. ‘Eerlijk gezegd is het meer moeten dan kunnen’, corrigeert Sander. ‘Basketbal is geen voetbal, waarbij je je voor je dertigste financieel onafhankelijk kunt spelen. Of je moet echt in de allerhoogste competities terecht komen, maar die kans is vrij klein.’ ‘Professioneel basketbal is een onzeker bestaan’, vult Mark-Peter aan. ‘Bij voetbal krijg je een contract voor vier, vijf jaar. Hier is het één, maximaal twee jaar. Of je dus de kans krijgt om te slagen, is onzeker.’Het diploma is vooral iets voor later. Nu is de focus vooral gericht op de basketbalcarrière. ‘Ik wil toch wel een aantal jaren van de sport leven’, zegt Sander. ‘Zolang het plezier er is en het lichaam het volhoudt, wil ik zo hoog mogelijk proberen te basketballen. Wil ik nog een hoger niveau dan de Flames, dan zal ik uiteindelijk misschien weg moeten uit Nederland.’Voor Mark-Peter geldt eigenlijk hetzelfde. Het is de Flames en anders het buitenland, al nuanceert hij zijn ambities meteen een beetje. ‘We zitten natuurlijk nog midden in de opleiding, maar mijn ambitie op korte termijn is toch wel veel voor Groningen spelen. Dit is toch mijn stad en mijn club. Ik zou het mooi vinden om op de langere termijn een belangrijke rol binnen het team te kunnen spelen. Een buiten-landse avontuur zou ook fantastisch zijn, maar voorlopig zit ik hier prima.’Wel moeten de jongens nu nog genoe-gen nemen met een plek op het tweede plan. Toch willen ze geen van beiden verkassen naar een andere Nederlandse club, ook al zou ze dat meer speelmi-nuten opleveren. ‘Binnen Nederland wil ik nergens anders spelen’, zegt Mark-Peter resoluut. ‘Want waar leer je nu meer van, van speelervaring of trai-ningen op hoog niveau? Ik denk toch echt wel het laatste.’ Chris Wind

‘Professioneel basketbal

HG-studenten Sander en Mark-Peter combineren studie met topsport

is een onzeker bestaan’

Foto’s: Jos SchuurmanMark-Peter

Documentaires zijn saai, elitair en niet ge-schikt voor een gezellig avondje film kij-ken. Zomaar een paar stereotypen die vaak waar blijken. Niet bij Exit Through the Gift Shop. Deze docu is zo grappig, bizar en inventief dat je continu twijfelt. Kan dit wel echt zijn, of word ik in de maling genomen door de maker? De film ging een half jaar geleden in première tijdens het Sundance Festival en nog steeds is niet duidelijk of het nu allemaal waar gebeurd is of niet. Thierry Guetta, de Franse eige-naar van een boetiek in Los Angeles, besluit een docu te maken over zijn grote obsessie, graffiti. Hij wil vooral een portret schetsen van Banksy, een geheimzinnige graffiti-le-gende, maar die vindt Guetta maar een fil-mer van niks. Banksy besluit de rollen om te draaien en gaat Guetta filmen. Guetta pakt hem weer terug door graffiti-artiest te worden. Binnen korte tijd wordt Guetta zo zelf een revelatie in de kunstwereld. Zo biedt de documentaire vooral een genade-loze blik op de opgeblazen kunstwereld. Wat is nu eigenlijk kunst en wat niet?

CW

16

a

a

werkplaats beeldende kunstWalstraat 34, Groningen 050 8507100

cursussenopleidingenKORTlezingensymposiaprojectenexpositieskunstreizen

www.cursussenbk050.nl www.bk050.nlged. kattendiep 13 groningen

www.oceallaigh.nl www.iersepub.nl

every monday = comedynighttwice monthly trad. Irish music session

ga eens uit ons dakPl

atfo

rmth

eate

r.nl

the a

rt o

f hav

ing

fun

Capuchontrui voor slechts 25 euro!Bij inlevering van deze bon

Zernikeshop Zernikeplein 11 (050) 595 47 55 [email protected] www.hanze.nl/zernikeshoporUniversiteitswinkel Oude Kijk in ’t Jatstraat 39(050) 363 27 00 [email protected] www.rug.nl/winkel

studentkaart.indd 1 09-07-2009 9:50:44

cult

uur

CDBOEk FILM★★★ ★★★★ ★★★★★

Exit Through the Gift Shop

Niets is gemakkelijker dan een logboek bijhouden, schrijft Jef Mertens op pagina 36 van Prak-tijkonderzoek voor Bachelors, een 175-pa-gina’s dikke leidraad voor hbo-studenten die willen afstuderen op een onderzoek. De oud-docent van de Avans Hogeschool is dan pas halverwege het onderwerp Voor-onderzoek. Toch lijdt het boek niet aan het belangrijkste handboekeuvel: de neiging om álles uitputtend te beschrijven. Mertens bespreekt het taaie onderwerp in de stijl van een geduldige docent die nooit te beroerd is om het de student nog even haarfijn uit te leggen. Soms trapt hij een open deur in (Je moet affiniteit hebben met je onderwerp, zodat je voldoende gemotiveerd blijft), maar meestal houden zijn tips de student-onderzoeker bij de les. Zo beveelt hij aan om gedurende het gehele onderzoek in het hoofd te houden dat er uiteindelijk moet worden gerapporteerd. Zo’n insteek helpt de onderzoeker om op rechte onder-zoekspad te blijven. En dat is nodig voor praktijkonderzoekers die snel af te leiden zijn van de centrale onderzoeksvragen. Mertens boek is daarbij lang niet gek als steun in de rug. BO

Het is misschien een gevaarlijk statement, maar popartiesten boven de vijftig zijn vaak nauwelijks nog relevant. Zo werkt de popindustrie nu eenmaal. Je muziek is een paar jaar vooruitstrevend en daarna word je links en rechts ingehaald door een nieu-we generatie hongerige wolven. Voor je fans kun je gerust nog decennialang platen uitbrengen en touren, maar daar blijft het dan ook wel bij. Nick Cave, al dertig jaar in het vak en 52 jaar, laat het er echter niet bij zitten. Hij is nog een gevaarlijke hongerige wolf, vindt ie zelf. Beetje sneu, zo’n oudere kerel die zo nodig nog wild moet doen? Nee hoor, want Cave doet het met de no-dige zelfspot. ‘My baby calls me the Loch Ness Monster – two great big humps and then I’m gone’. Grinderman is inderdaad een ideetje van Cave dat neigt naar een pe-nopauzeproject, maar als het zo briljant en met humor wordt gedaan, dan mag Cave nog wel een tijdje doorrocken.

Nick Cave staat op 28 oktober om 20.30 met zijn Grindermannen in de Oosterpoort. Er zijn nog kaar-ten verkrijgbaar.

CW

Praktijkonderzoek voor Bachelors

Jef Mertens Grinderman 2

EEN SELECTIE UIT HET PROGRAMMA

VERWACHT

ELKE ZATERDAG SWINGAVOND

CLUB FOR THE INTERNATIONAL POP UNDERGROUNDOOSTERSTRAAT 44WWW.VERA-GRONINGEN.NL

...

DESPEECH 01

BREAK-FAST XXIX

65DAYSOFSTATIC (UK)

POPRONDE AFTERPARTY&

(NO)

GO BACK TO THE ZOO

01 10

08 10

09 1014 10

15 1021 10

www.GSpWeb.nl

Menno de Bree

Over de Liefde

Wat is het en hoe te praktiseren?

4 oktober 20.00 uur

HANZEMAG WOENSDAG 29 september 2010 [3]


loco

Jan Anne Noorman (23), vierdejaars Technische BedrijfskundeVaren op het vlaggenschip van de Rijksuniversiteit, de klipper Nicolaas Mulerius, is fascinerend, vindt Jan Anne Noorman. ‘Als je met zware wind de fok binnenhaalt, dan heb je zo een man of vijf nodig. Er staan enorme krachten op zo’n schip.’ De RUG heeft de Groninger Studenten Zeil Vereniging Mayday een lening gegeven om de klipper, de laatste Nederlandse zeilende vrachtvaarder, te kopen. Jan Anne: ‘Mayday gebruikt het schip en draait op voor de kosten en het onderhoud. Gelukkig hebben we in het schip een bar die een boel inkomsten genereert. Als motormaat inspecteer ik regelmatig de 165 Pk DAF-dieselmotor en zorg ik bijvoorbeeld bij het aanmeren dat alles goed verloopt. Ik wil dit jaar op de klipper de cursus voor zeilmaat doen. Dan houd je vanaf het voordek alles in de gaten en stuur je de mensen aan.’

Tekst en foto: Luuk Steemers

In & UITIN&UIT is bestemd voor studenten- en

personeelsactiviteiten. Ook kunnen

studenten en medewerkers hier gratis

hun advertenties kwijt (maximaal 30

woorden). Informatie voor de uitgave

van woensdag 13 oktober kun je mai-

len naar [email protected]. De

deadline is woensdag 6 oktober.

GrOEntE & FruIt

De schuin gedrukte opgaven zijn cryptisch, de vet gedrukte hebben met het thema te maken, net als de oplossing. Mail het woord naar: [email protected] en ding mee naar een cadeaubon van 10 euro. Inzenden t/m donderdag 7 oktober. De vorige PZZL is gewonnen door: Janneke Visser. De oplossing is: ABRARACOURCIX.

Boudewijn Otten

PZZL

10 1112

141721

25

27 28

26

22 2324

18 19

20

20

13

2410

15229

211127181428

16

1

8 9

2 37

4 5

173

6 Horizontaal

1 Onrustig pooldier (6)4 …enjenever of …enbloesem (5)8 Wijnproducent (5)9 Draai het … nog eens om (versje, 7)10 Achterstuk met de keu (7)11 … Madrid of … Zaragoza (4)12 Groente die aanzet tot geweld (3)14 Lower Limit of Detection (afko, 4)15 Puberprobleem (4)18 Boom (3)21 Afrikaanse peulvrucht (4)23 Krul… of …stamppot (7)25 Elstar en Jonagold bijvoorbeeld (7)26 Gewreven pepers, sambal … (5)27 Knoflook… kunnen lang zijn (5)28 Altijd, maar niet in het dorp (6)

ACLO Bossaball op de Grote Markt

Op donderdag 30 september van 12.00 tot

16.30 wordt op de Grote Markt Bossaball

georganiseerd. Bossaball is een nieuwe rage

waarin vele sporten samenkomen, het is een

combinatie van capoeira, samba, breakdance,

voetbal, volleybal, acrobatiek en circus in

één enkel speelveld. Tijdens het event zal

er een demonstratie worden gegeven door

een professioneel demoteam én bestaat er de

mogelijkheid om zelf (of met vrienden) een

poging te wagen.

De CAST lunchconcerten

Lunchconcerten in de kantine - 11:45 tot

12:45

Dinsdag 28 september - Dina Drinks Tea

(pop) - Van DoorenVeste. Woensdag 29

september - J.B. Dazen - Prins Claus Conser-

vatorium. Dinsdag 5 oktober - Jazz Corner

trio - Academie voor Popcultuur. Woensdag

6 oktober - Fever (Paboband)-

Van OlstToren. Dinsdag 12 oktober - Eve-

lien Storm kwartet (Brazilian/funk) -

Wiebengacomplex. Woensdag 13 oktober -

Joost Biesheuvel, Marije de Vries

(singer/song) - Marie KamphuisBorg.

Studium Generale

Maandag 4 oktober - Jan Rot en Ellen ten

Damme, interview door Leon Verdonschot.

Jan Rot legde de eerste veertig jaar van zijn

leven vast in liedjes, columns en romans. Nu

Verticaal

1 Pooltango? (6)2 Stad van lof en Engelse spruit (7)3 Helaas rond de boerderij (8) 4 Muil… of alligator… (4)5 Pittig tripje (5)6 Ontbijtproduct uit Zwitserland (6)7 Beledigende pruim? (5)13 Pinda (8)16 korte roman (7)17 Vruchtgroente van de SP (6)19 Autopech (5)20 Arbeid voor koud lekkers (6)22 Kunnen gaar zijn (5)24 Iowa Laboratory Respons Network (afko, 4)

is hij vooral actief als zanger en ‘hertaler’

van muzikale meesterwerken als Bachs

Mattheüspassie en Schuberts Winterreise.

‘Rockvamp’ en actrice Ellen ten Damme

presenteerde vorig jaar een Nederlandstalig

album, met teksten van haar zelf en dichter

Ilja Leonard Pfeiffer: ‘Durf jij?’. 20.00 – 21.30

uur, Academiegebouw, Broerstraat 5.

Woensdag 6 oktober - Sex, Lies and

Pharmaceuticals, Ray Moynihan, met

een inleiding door Trudy Dehue. Onder-

zoeksjournalist Ray Moynihan laat zien

hoe de medicijnindustrie niet alleen het

wetenschappelijk onderzoek sponsort, maar

in sommige gevallen zelfs helpt met het cre-

eren van nieuwe medische aandoeningen.

Zijn onthullingen zijn zowel fascinerend als

beangstigend. 20.00 – 21.30 uur, Academie-

gebouw, Broerstraat 5, Groningen. Voertaal

Engels. www.rug.nl/studium.

GSp - Studentenplatform voor Levensbe-

schouwing

Een plaats voor bezinning, religie, debat en

gezelligheid.GSp, Kraneweg 33, tel. 3129926,

e-mail [email protected] of www.gspweb.

nl. Introductiegroep. Dinsdagavond. Voor

eerstejaars en andere nieuwkomers die op

zoek zijn naar gezelligheid én verdieping.

Eten en drinken bij ’t GSp. Elke dinsdag-,

woensdag- en donderdagavond vanaf 19.30

uur. 4 oktober - Lezing Over de Liefde.

Al eeuwenlang buigen filosofen zich over

het fenomeen liefde. Wat is het, wat is het

waard en hoe kunnen we de liefde het beste

praktiseren? Zal Menno de Bree, filosoof,

ethicus en docent medische ethiek, het

antwoord weten op deze vragen? GSp-

Nieuwsbrief. Als je je op onze site inschrijft

voor de GSp-Nieuwsbrief vind je elke don-

derdag alle actuele informatie in je mailbox.

Persoonlijk gesprek

Maak een afspraak met een van de studen-

tenpastores: Anja Diesemer 3061039, Geert

Brüsewitz 8500387, Lense Lijzen 5260630,

Tiemo Meijlink 5792805 of Matty Metzlar

0595-528775. Studentendiensten Marti-

nikerk: 3 oktober - 11.30 uur A. Diesemer,

17.00 uur J. Butti. 10 oktober - 11.30 uur L.

Lijzen, 17.00 uur M. Nederveen.

Cursus Conversatie Frans

Voor hobby, studie of beroep. Voor begin-

ners tot gevorderden. Kleine groepen. Elke

les staat qua inhoud op zichzelf. Starten

/ instappen kan het hele jaar door. Gratis

proefles kan per direct. Daarna verder?

Inschrijving voor vijf lessen of meer.

www.CursusFransInGroningen.nl. 050-

3094752.

Voorlichtingsbijeenkomst Mauritiusstage

Heb je interesse om stage te gaan lopen op

het prachtige Afrikaanse eiland Mauritius?

Kom dan op woensdag 13 oktober naar

een voorlichtingsbijeenkomst met de heer

Ralco Monasch van het stagebemiddelings-

bureau Alumno Astralis. De heer Monasch

is van 12.30-13.30 uur beschikbaar in lokaal

B010 aan het Zernikeplein 7 en zal je

vragen graag beantwoorden. Meer info over

Alumno Astralis en de wijze waarop je je

kunt aanmelden voor een stage:

Colofon

Redactie-adres Zernikeplein 7 A0.04 en A0.05, Groningen

Postadres Postbus 30030, 9700 RM Groningentelefoon: 050 5955588 | fax: 050 5955590 | e-mail: [email protected] | Internet: www.hanze.nl/hanzemag

RedactieChris Wind - hoofdredacteur 050 5955585 [email protected] Otten - (eind)redacteur 050 5955582 [email protected] Steemers - redacteur 050 [email protected] Tienstra - redacteur 050 5952570 [email protected] Vader - redacteur 050 5955588 [email protected]

FotografiePepijn van den Broeke - www.pepijnfoto.nlRobert van der Molen - www.toxic2.nlRedactie HanzeMag

IllustratiesMathieu van der Bij & Xiao Feng Chiu | Sam Peeters | Leo van der Reest | Ricky van Duuren

Lay-outRenée Zaal - www.reneemedia.nl

Basis lay-outArt Studio - Groningen

ProductieRedactie HanzeMag & Grafische Industrie De Marne B.V.Oplage: 6.000

AdvertentiesBureau Nassau 020 [email protected]

Abonnementen 60 euro per jaar 050 [email protected]

HanzeMag is het redactioneel onafhankelijke magazine van de Hanzehogeschool Groningen. Het blad verschijnt tweewekelijks.

www.alumnoastralis.com.

Power Yoga Groningen

Yoga, Power yoga, Ashtanga yoga, Vinysasa

yoga, Kundalini yoga, Pilates, Taichi, Body-

balance en Body Pump. Studio Hofstraat 11.

www.poweryogagroningen.nl.

Oryx zoekt trainer

Volleybaltrain(st)er gezocht tegen ver-

goeding voor eerste-klassedamesteam bij

Oryx! We trainen één keer in de week op

de woensdag. Interesse? Bel Jolande 06-

27376991.


Heeft je beste vriendin gezoend met de jon-

gen waar jij al tijden vlinders van in je buik

krijgt? Ben je verliefd op je docent en kun je

je niet meer op je studie concentreren? Lig je

niet lekker in je projectgroep en begrijp je niet

waarom? Mail Loes, onze enige echte erva-

ringsdeskundige. Inzenden mag zelfs anoniem.

[email protected].

Lieve Loes,Sinds een maandje of twee heb ik een vriend waar ik zo af en toe mee afspreek om te eten en leuke dingen te doen. We zien elkaar niet zo vaak als ik zou wil-len omdat ik het idee heb dat hij zich niet wil binden. Diep in mijn hartje ben ik smoorverliefd op hem maar ik wil hem niet afschrikken en speel dus vrolijk voor maatje-meisje. Hoe langer het duurt, hoe moeilijker dat wordt. Het maakt me onzeker. Maar ja, als ik het aan hem vertel, is onze leuke vriendschap misschien wel over. Wat zou jij doen?

Maartje

Lieve Maartje,Als ik jou was, zou ik die gast toch op de hoogte brengen van je gevoel voor hem. Wat heb je te verliezen? Jullie leuke vriendschap? Alsof een vriendschap zo leuk is als de één smoorverliefd is en de ander niet. Dat lijkt mij niet bepaald een

gelijkwaardige relatie. Daarbij komt dat jullie vriendschap helemaal niet kapot hoeft te gaan als jij kunt accepteren dat je liefde niet kunt dwingen en genoegen kunt nemen met je rol als maatje-meisje. Jij hebt het idee dat die jongen zich niet wil binden, maar mis-schien is ie wel net zo onzeker als jij en spelen jullie allebei het spelletje hard to get. Ik begrijp donders goed dat je door eerlijk te zijn jezelf kwetsbaar opstelt omdat je dan keihard afgewezen kunt worden. Dat is moeilijk voor een stoere meid. Maar door jezelf kwetsbaar op te stellen, word je uiteindelijk alleen maar sterker. Dus trek je stoute boots aan en vertel hem dat hij de leukste gast is die je in een eeuwigheid hebt ontmoet en dat je eigenlijk wel wat meer wilt dan z’n maatje zijn. Dan weet je tenminste waar je aan toe bent en zal dat onzekere gevoel verdwijnen.

Lieve Loesje,Laatst heeft een docent bij ons een vrij ernstig auto-ongeluk gehad. Hij heeft twee weken in het ziekenhuis gelegen en moet nu thuis revalideren. Omdat het zo’n lieve, aardige man is, heb ik bij mij in de klas een gezamen-lijk cadeau georganiseerd. Ik heb via e-mail iedereen gevraagd de bijdrage (twee euro) te storten. Graag binnen twee weken had ik erbij gezet. Nu, een dikke maand later, heb ik pas de helft van de bijdrages binnen. Het is geen

Op een rustige maandagavond is er weinig

beters te doen dan barhangen. Met een

biertje een goed gesprek voeren. Waarbij

elk onderwerp voorbij kan komen. Van de

gemaakte keuzes in het leven tot de actuele

beste films en sterke verhalen. De leden van

Unitas zijn altijd in voor een goed gesprek.

Maar heb je een nog diepzinnigere ge-

sprekspartner nodig? Dan moet je bij leden

van de Navigators studentenvereniging zijn.

De extern van de Navigators vertelt me dat

hij het heerlijk vindt om in Groningen te

studeren. Vooral omdat hij een universitaire

master doet. Want die vier jaar hbo, dat was

maar een cursus. Er vormt zich een frons

tussen mijn wenkbrauwen. Mijn bloed gaat

sneller stromen en mijn neus gaat de lucht

in. Er blaast nog net geen stoom uit mijn

oren. Ik ben boos. Hoe haalt hij het in zijn

hoofd om het hbo een cursus te noemen?

En dat voor iemand die zelf vier jaar lang op

het hbo heeft gezeten.

Het is een veelbesproken kwestie binnen

studentenverenigingen. Hbo’ers zijn geen

studenten maar cursisten. De meeste wo’ers

weigeren van dit standpunt af te wijken. Ik

kan hoog of laag springen maar wetenschap

schijnt beter, geweldiger en voornamelijk

intelligenter te zijn.

‘Hoe kun je het hbo een cursus noemen, na

vier jaar bikkelen?’ Sussend antwoord hij

dat hij op de universiteit meer op z’n plek

is, maar natuurlijk graag mag provoceren.

Hij heeft me op de kast gekregen, missie

geslaagd.

Een diepere visie op de gang van zaken

wordt me bijgebracht. Mbo, hbo, wo, we

hebben ze allemaal nodig. Ieder van hen

lost een eigen vraagstuk op. De mbo’er

vraagt zich af hoe iets gedaan moet worden.

De hbo’er vraagt zich af wat er moet

gebeuren. De wo’er tenslotte, vraagt zich

af waarom. Tot nu toe allemaal begrijpelijk

en logisch. Ieder heeft zijn aandeel in het

proces en ieder is onmisbaar. Maar heb je

voor het beantwoorden van deze vragen een

studie nodig of een cursus? Van Dale geeft

ons het antwoord. Een student is iemand die

studeert aan een universiteit of hogeschool.

Klaske van Sluis

Klaske van Sluis (22) is vierdejaars logope-

diestudente aan de Hanzehogeschool. Dit

jaar vervult zij binnen studentenvereniging

Unitas S.G. de functie van Ab-Actis / Pro

Rector.

Lieve Loessupergroot bedrag, maar toch irriteert het me dat zoveel mensen het vergeten. Moet ik nu weer een bedelbrief gaan schrijven? Ik ben al niet zo verschrik-kelijk populair in de groep. Dus daar heb ik eigenlijk weinig zin in. Maar aan de andere kant baal ik er ook van. Wat moet ik doen?

Jolieke

Beste Jolieke,

Nog één keer een reminder sturen, kan echt geen kwaad. Omdat het maar om twee euro gaat zijn je klasgenoten het misschien vergeten. Wat ook mogelijk is, is dat jij de docent zo’n leuke lieve aardige man vindt, maar dat de helft van de klas hem een eikel vindt en geen zin heeft om aan een cadeau mee te betalen. Dan heb je gewoon pech. Ik wil je trouwens een gouden tip geven. Een paar jaar geleden kwam een kennis een tientje van me lenen. Het was nou niet bepaald iemand waar ik dol op was, dus mijn eerste reactie was: bekijk het maar. Uiteindelijk heb ik hem dat tientje toch gegeven, met als resultaat dat ik hem nooit meer heb gezien. Een klein bedrag uitlenen aan mensen die je niet zo aardig vindt, kan dus een geweldige investering zijn. Zo kun je het misschien ook met je klasgenoten bekijken. Wie die twee euro niet betaalt, is gewoon de moeite niet waard.

Hbo-cursus

Verticaal

1 Pooltango? (6)2 Stad van lof en Engelse spruit (7)3 Helaas rond de boerderij (8) 4 Muil… of alligator… (4)5 Pittig tripje (5)6 Ontbijtproduct uit Zwitserland (6)7 Beledigende pruim? (5)13 Pinda (8)16 korte roman (7)17 Vruchtgroente van de SP (6)19 Autopech (5)20 Arbeid voor koud lekkers (6)22 Kunnen gaar zijn (5)24 Iowa Laboratory Respons Network (afko, 4)

kLASkE


kong. Afterwards I travelled to China, India and the Philippines. I like the way Asians show respect to each other. They try to avoid anything that might offend or annoy you.’

Why did you come to Groningen?‘One of my teachers talked about opportunities to spend some time abroad on the Erasmus programme. She recommended Groningen because of its size and the friendly people. So far I think she was right. When I lost my way last week and was studying the city map, people came up to

You live on the island of Réunion.‘I’m from Lens near Lille in the north of France and I studied Marketing at the local university. After two years I wished to widen my horizon and study somewhere else. The university has a partnership with the University of Réunion. That was one of the reasons I decided to study there. The other one is that I knew some friends there. Réunion is in the Indian ocean, close to Madagascar. It is the biggest French Island outside Europe. It’s a real paradise, with palm trees, beautiful beaches and mountains.

Though everybody speaks French it’s very multicultural. When the French colonized the island they first brought slaves from Africa. After that came the Chinese, the Indians and people from the Caribbean. A very interesting mix of cultures. When I graduate I’ll try to find a job in Réunion, but that will be very difficult.’

You like to meet people from different cultural backgrounds. ‘I have grown particularly fond of Asia. I also did an exchange programme in Hong

Studies: exchange student at IBS for

one semester

Country: France, 64.4 million

inhabitants, 15.5 times the

size of the Netherlands

Loves: to travel around, especially

in Asia

Hates: rain

me and asked me if they could help. I’m looking forward to the classes I’ll follow here in the upcoming semester, like Consumer Behaviour. I also had that in Réunion, I’m very curious how they will approach the subject here.’

What’s your motto?‘N’oublie pas d’ou tu viens. Don’t forget where you come from. I will always be proud of Lille even though the rest of the French-speaking world makes fun of our accent.’

Text and Photo: Luuk Steemers

LEGAL ALIEN

Allison Vancoillie (23)

Photo: Chris Wind

[3] 2010 29 SEPTEMBER WEDNESDAY HANZEMAG 4 INT

Got SIFEd? Students in Free Enterprise (SIFE) tries to improve the world by making it more sustainable. On 22

September SIFE Hanze presented itself to the students of Hanze University with a kick-off at Zernike and an

afterparty at club &Zo.

SIFE Hanze kicks off with a presentation and party

I´m loving it!’ states Yagub Rahimov proudly and repeats it several times. ‘No, it´s not another advertisement for Mc Donald´s’, he explains. ‘I´m a SIFEr!’ What second-year IBMS student Yagub tries to show is simply his passion for the organization called SIFE Hanze that he represents as chairperson.

He is one of the speakers during the Kick-Off Event for SIFE Hanze. Around fifty students came to De Cast Café to experience what SIFE Hanze actually is. SIFE stands for Students in Free Enterprise, which includes students, academic professionals and industry leaders that aim at improving the world by making it more sustainable. SIFErs offer their talent and knowledge for all kinds of projects they are convinced will contribute to a better environment. ‘We want to change the world and bring new opportunities’, says Vice Chairperson Beatrix Trube. Big words for a team that consists of second-year students, but SIFE Hanze seems to have already made a small impact with their first projects.

They focus on helping people in Groningen to become economically independent and improve businesses, which they successfully did with Salem’s Avondwinkel in the Poelestraat. Salem owns a small grocery store without having much business knowledge, but he had to find a way to support his family in Iraq after he came to The Netherlands. By restructuring his business, SIFE Hanze successfully prevented Salem from having to shut down his small grocery store. But SIFE Hanze also reaches out internationally

and started up a project in Slovakia called Hand in hand with life that aims at offering social economic opportunities for youngsters in the city of Banská Bystrica.

‘Four months ago my life was miserable’, says second-year IBMS student Rui Wang theatrically. ‘But now I´m a SIFEr.’ Rui Wang is not only convinced about the actions that SIFE takes, he also loves it because it helped himself. It improved his English language skills, brought him abroad to other SIFE events, helped him with his presentation skills and he is now in direct contact with big corporations in The Netherlands. Some partners in this country are KPMG, Unilever, and Heineken. They all cooperate with SIFErs on projects. But most important, Yagub, Beatrix, Rui, and the other team members contribute their free time to make our world a bit better.

And they are not the only ones. The original idea of SIFE was founded in 1975 in the United States. Today it is represented in fourty different countries, with fifteen hundred teams and fourty thousand students involved. SIFE organises yearly national and international competitions in which all of its teams participate and all projects that have been created during the year. The national winners of each country will participate in the international competition that is taking place in the great city of Los Angeles this year…

Got SIFEd, yet? Monika Schiemann

LEGAL ALIEN

Photo: Chris Wind

What are you studying, Philip?‘I’m studying journalism, it’s a minor at the School of Communication and Media. I will only study this for five or six months. I just started two weeks ago. I haven’t studied journalism before, so it’s a completely new experience for me. I was a business administration student for four years in Stockholm. ‘I like studying here a lot, actually. I don’t know if it’s something I will use in my future career, but I like the experience. I have been interviewed a lot as a player, so it’s an interesting experience to be on the other side of the microphone now.’

Football players earn a lot of money. Why would you study? ‘I think 98 percent of the football players do not study, but I don’t think I am a typical football player. I need to train my mind as well. I get bored when I don’t meet people. Only having football is too limited for me. And I know my career will end one day. I don’t want to sit in my house and do nothing. I want to work, study and meet people. I think people who are not doing that are a little bit weird. It’s a very good combination to study and play sport at a professional level. And I think a lot of football players feel better when they do something else besides their sport. If you only play football your mind is not thinking about anything else.’

Can you have a real student life?‘I don’t think so. That’s something I need to live with. I don’t have all the fun other students have, I just study and I don’t participate in all the other student activities. There is no choice for me. That’s how it is.’

When did you arrive in Holland?‘I have lived here since January. I live in

Heerenveen in een rijtjeshuis (terraced house). It’s like a neighbourhood where all the football players live. My neighbour is a team player, Viktor Elm, he is also from Sweden. I like it there. Like I said before, I am into social things, it’s good to have my friends of the team around.’

Is there a big difference between Holland and Sweden?‘The way people act, value things and how they communicate with each other, is absolutely the same. If you go to China for instance, you will experience a culture shock. But not between Holland and Sweden. When I go to Albert Heijn, I find the same products that I find in Sweden. Asia, South America or Australia would be a lot different. It was really easy for me to get used to this country.’

What do you miss most from Sweden?‘I would say my friends and family, you can’t bring them with you. I can get most of the other stuff here. And I always will miss Stockholm because that’s my home town. I lived there my whole life. I had my places to drink coffee every morning, places where I ate my lunch. You have your daily routines and I miss those. And it’s also my first time abroad besides vacations.’

How did you end up in Heerenveen? ‘Last year I played for top division club IF Brommapojkarnaa, a team from Stockholm, and I think I was the best player. Six months before I went to Heerenveen, there were a lot of clubs interested in me, so I knew that when I would continue to play well, some big clubs would want to buy me at the end of the season. There were two other clubs in Sweden that were interested in buying me and they made me an offer.

‘I want to be successful on

Philip Haglund is a 22 year-old football player from Sweden. Since January he has

been playing for Dutch top division club SC Heerenveen. A big achievement, but

Philip is looking for an intellectual challenge as well.

and off the field’

3 INT HANZEMAG 2010 WEDNESDAY 29 SEPTEMBER [3]

Philip Haglund combines study with football career at top division club Heerenveen

Philip Haglund (left) trying to outbattle his opponent and fellow countryman Toivonen of PSV Eindhoven

My club was not interested in selling me to another Swedish club because those clubs are competitors in the Swedish competition. There was also a Turkish club that was interested. But I noticed that Heerenveen really wanted me. I could feel that. They asked me: “can you come down here?” and they showed me around. The other clubs didn’t, so I thought: why go for something else? ‘Sounds cool, doesn’t it? People think that football players live such a glamorous life, all cool and famous. But we are just like normal people.’

What is your dream?‘My dream is to have as much fun as I can in life. I want to be successful on and off the field. That’s important for me. After my football life I want to have a really good career. My dream in football right now is to play and score for Heerenveen. Right now I mainly sit on the bench, so I can’t say I am looking to get to the Premier League or anything. I think that would be stupid. My goal right now is to get a position in the starting line-up in Heerenveen. After that I can look for more. It’s always a footballer’s dream to play in the best leagues, in England or Italy or Spain.’

Does Hanze University support you in any way?‘I do journalism, so we have a lot of tests and certain deadlines, but you can do most of the tests in your leisure time. When it comes to the deadlines I need to do everything exactly like the other students. For me it’s not possible to do morning classes because we are training every morning. I get up around eight. I go to the stadium around nine and at ten o’clock we start the training. At around twelve we finish the training, then we eat and around one I go to Groningen as quickly as possible.’

Do you understand the Frisian language?No, I don’t understand Frisian, but I can understand Dutch. I think in two or three months I will be able to speak it.

Last question for the girls at Hanze University: do you have a girlfriend?‘No I don’t have a girlfriend. But if girls are interested, they can buy me a cup of coffee… ;)’

Loes Vader

Philip Haglund combines study with football career at top division club Heerenveen

[3] 2010 29 SEPTEMBER WEDNESDAY HANZEMAG 2 INT

Photo: Persbureau HeerenveenPhilip Haglund (left) trying to outbattle his opponent and fellow countryman Toivonen of PSV Eindhoven

Wed

nesd

ay 2

9 se

ptem

ber 2

010

Inde

pend

ent M

agaz

ine

of H

anze

Uni

vers

ity o

f App

lied

Scie

nces

/ e

mai

l han

zem

ag@

org.

hanz

e.nl

/ P

hoto

: Per

sbur

eau

Heer

enve

en3

‘I am not a typical football player’

Interview Philip Haglund

’‘

16e jaargang 29 september 2010 redactioneel onafhankelijk ......veld succesvol wil zijn. Sporters...

Documents

Transcript of 16e jaargang 29 september 2010 redactioneel onafhankelijk ......veld succesvol wil zijn. Sporters...