http://www.tangali.net

Publicatie 109

Dr. Al-Imam Mohamed Juzoef Tangali Qadri

Muhaddith-e-Kabeer

Al-Qadri Amjadi

Copyright © M.J. TangaliAmsterdam, 25 oktober 2005

1e drukUitgever: Stichting Noorani Islamic Research Institute

E-mail: audit@sobm.nlWebsites: www.sobm.nl en www.tangali.net

Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of openbaargemaakt door druk, fotokopie, microfilm of op welke andere wijzedan ook zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uit-gever.

No part of this book may be reproduced in any form, by print, photoprint, microfilm or any other means without written permissionfrom the publisher.

1. Inleiding van de vertaler

In deze versie van het boek van Hazrat Moefti Zia-ul-Musta-fa heb ik de tekst gereviseerd en van Qur’aanverzen in hetArabisch voorzien. Ik hoop dat de geloofsgenoten en geïnte-resseerden lering uit deze verhandeling trekken. Amien.

2. Introductie

Tegenwoordig is het een gewoonte geworden om met be-hulp van mechanische apparatuur te slachten. De dieren dieop deze wijze geslacht zijn, worden meestal geïmporteerd inislamitische landen. Met machinaal slachten bedoelen wijhet laten afspelen van het slachtgebed op een cassettebandjeof ander medium.

In veel landen hebben talloze islamitische slagers, nadat zijbewust werden van de slachtmethode van geïmporteerdvlees, hun eigen abattoir opgericht om het slachten vandieren onder eigen toezicht te laten uitvoeren. Deze actiewerd ondernomen om de moesliems te beschermen tegenhet eten van vlees, dat op machinale wijze was geslacht, enom hen te beschermen tegen de verkoop van Harām vlees.

Ettelijke verwesterde moulvi’s hebben, zonder voldoendekennis van de Shari’ah en zonder het in acht te nemen, het opmachinale wijze geslacht vlees als Halāl verklaart. Dezemoulvi’s hebben bovendien het groene licht aan demoesliems gegeven om Halāl vlees te kopen bij non-moesliem slagers. Deze moulvi’s zijn in alle opzichten ge-

faald. Zij proberen door dit soort uitspraken te doen wereld-se macht naar zich toe te trekken. Nooit en te nimmerkunnen zij aantonen, dat hun uitspraken gebaseerd zijn opgetuigenis van de Heilige Qur’aan, Ahadith of de Boekender Fiqh (jurisprudentie). Ook hebben zij menigmaal ge-tracht overal in de wereld de methode van machinale slach-ting als toegestaan te ratificeren, echter zonder succes.

Vanwege vrees voor nadelige gevolgen die veroorzaakt kun-nen worden door machinale slachting heb ik (moefti Zia-ul-Mustafa) mij verplicht gevoeld een beknopte verklaring tegeven over het verschil tussen machinale slachting en properislamitische slachting, zodat de onschuldige moesliemsgeen Harām vlees zullen kopen en eten.

3. Proper slachten in overeenstemming met de Shari’ah

Iedere moesliem moet ervan bewust zijn, dat elk soort vlees,met uitzondering van vis en sprinkhanen, pas Halāl is wan-neer het geslacht wordt in de naam van Allah Ta'ala conformde Shari’ah (islamitische wetgeving). In beginsel zijn er tweemethoden in de Shari’ah voor het slachten van dieren, name-lijk:1. Zibah-e-Igtieyaari: slachten van levende dieren die on-

der beheer zijn (in voorraad).2. Zibah-e-Iztiraari: slachten van dieren waarop wordt ge-

jaagd.

In beide gevallen moet het dier worden geslacht met eenscherp wapen (mes, spies, etc.). Met uitzondering van deze

methoden zijn (meestal) de andere methoden niet toege-staan.

In Zibah-e-Igtieyaari moet de luchtpijp, de slokdarm en detwee bloedvaten (aan weerszijden van de hals) wordendoorgesneden. Als op z’n minst drie van de vier genoemdelichaamsdelen zijn doorgesneden en het slachtgebed is op-gezegd, dan is het vlees Halāl geworden voor consumptie.

In Zibah-e-Iztiraari mag het dier overal op het lichaamgeprikt worden of met de scherpe rand van een wapengesneden worden, totdat het dier daardoor komt te overlij-den. Indien een getrainde jachthond of jachtvogel deze ver-wondingen op het gejaagde dier heeft aangebracht en hetdier overlijd daaraan, dan wordt het vlees Halāl.Zibah-e-Iztiraari geldt trouwens alleen voor vogelsoorten,die heel hoog kunnen vliegen en daardoor niet gevangengenomen kunnen worden. Voorts geldt het voor de dierendie vanwege hun aanzienlijke snelheid eveneens niet gevan-gen genomen kunnen worden.

Zibah-e-Igtieyaari is de wet die geldt voor dieren zoalsschapen, pluimvee etc. die praktisch wel gevangen kan wor-den. Een dier in de categorie Iztiraari dat gewond is geraaktdoor een speer of dergelijke, of door een jachtdier moetconform de Zibah-e-Igtieyaari geslacht worden, anders ishet niet Halāl. Het slachten moet gebeuren voordat het dieraan de verwondingen overlijdt. (Hidāyah Aakhirain, pagi-na 505)

4. Machinaal slachten

Het is overduidelijk, dat de dieren die machinaal geslachtworden eerst gevangen genomen dienen te worden. Hieruitvoortvloeiend kan geconcludeerd worden, dat het slachtenmoet gebeuren in overeenstemming met de Zibah-e-Igtiey-aari. Het is zo evident, dat wanneer gezegd wordt dat degekozen machinale methode niet Igtieyaari is, dat het onmo-gelijk is het dier machinaal te slachten.

Bij machinale slachting wordt de fysieke kracht en intentievan de islamitische slager niet gebruikt. Veel eerder, depersoon in kwestie drukt op een knop of een schakelaar opde machine, die vervolgens elektriciteit laat stromen naar demotor. Vervolgens wordt de katrol elektrisch in werkinggebracht. Ook worden de messen door toevoer van elektrici-teit in beweging gebracht die uiteindelijk de hals van dedieren doorsnijden. Dus, de motor noch de messen wordendoor een fysieke kracht van de mens in beweging gebracht.Als er geen stroom is zal de machine ook niet werken enzullen de messen van de machine de dieren niet slachten.Het is dus duidelijk, dat de machineoperator niet directbetrokken is bij het in beweging brengen van de messennoch bij de slachting van de dieren.

Voor enig moment zullen wij aannemen, dat iemand eenscherp mes in de muur metselt of het aan iets vastbindt metde intentie voor zibāh (slachten). Vervolgens wordt de vee-stapel opgejaagd richting het mes, waarbij de dieren zodanigtegen het mes oplopen en hun bloedvaten snijden met als

gevolg de dood. Zelfs onder deze condities is het dierHarām,omdat het dier zelf en op eigen kracht tegen het mes isopgelopen.

In Kanzoel Daqaaiq staat: “Als iemand een kleine zaag ofscherp wapen in het bos installeert en daarbij ook ‘Bismillah’opzegt met de intentie een antilope te vangen en de volgen-de dag een dood dier aantreft dat verwond is geraakt doorhet wapen, dan nog is het niet toegestaan het vlees van datdier te eten.” (Kanzoel Daqaaiq, pagina 220)Imam Zaili radi Allaho anho heeft uitgelegd, dat in Zibah-e-Igtieyaari een moesliem het dier eigenhandig moet slachtenen in Iztiraari het dier zelf ter dood moet brengen. Zonderdeze handelingen kan het dier niet als Halāl worden be-schouwd, omdat het dier in de categorie Natihaa en Moetar-diya verkeerd (dood geslagen of dood gevallen).

Allah Ta'ala openbaart in de Heilige Qur’aan:

“Verboden is voor u het gestorvene, het bloed en het varkensvleesen al waarover een andere naam dan die van Allah is aangeroepen;hetgeen is geworgd en is doodgeslagen en hetgeen is doodgevallen

of hetgeen door de horens van dieren is gedood en hetgeen door eenwild beest is aangevreten, behalve wat gij hebt geslacht; verderhetgeen voor afgoden is geslacht en wat gij loot door pijlen, dit iseen overtreding; heden zullen de ongelovigen aan uw godsdienstwanhopen; vreest dus niet hen, maar Mij; nu heb ik uw godsdienstvoor u vervolmaakt, Mijn gunst aan u voltooid en de islam voor uals godsdienst gekozen; maar wie door honger wordt gedwongenzonder dat hij tot de zonde is geneigd, voorzeker, Allah is Verge-vensgezind, Genadevol.” Surah Maida (5) vers 3

Het punt in Kanz (over de volgende dag dood aangetroffendier) is denkbeeldig. Zelfs als het op dezelfde dag doodaangetroffen was zou het niet Halāl zijn, omdat het nietvoldoet aan de voorwaarden van zibāh. (Tabeenul Haqaaid,deel 6, pagina 226)Het is mogelijk, dat enkele mensen gaan twijfelen aan debovenstaande wetgeving, nadat zij het volgende citaat uitDurr-Mukhtar, Kitaab-us-Sayd, etc. hebben gelezen betreffen-de het jagen: “Als een jager een scherp wapen zet in een val,het gade slaat, een dier in de val trapt en daaraan dood gaat,dan is het Halāl.” Hieruit kan blijken, dat indien eenmoesliem een mes plaatst en ‘Bismillah’ zegt met de intentievoor zibāh, en een dier zich aan dat mes verwond en vervol-gens dood gaat, het Halāl is geworden. Met andere woor-den, het blijkt voldoende te zijn het mes te plaatsen met deintentie (niyyah) voor zibāh. Het lijkt niet noodzakelijk tezijn, dat het dier geslacht moet worden door die persoon. Alshet werkelijk zo is, dan is het slachten met een mechanischeapparatuur toegestaan.

In het toelichten van deze twijfels wil ik slechts zeggen, dathet overduidelijk is, dat de wet afgeleid van Durr Mukhtaren andere Kitābs specifiek voor deze dieren in de categorieZibāh-e-Iztiraari én de wetten van het jagen in z’n geheelonbezonnen is (Ghair Qiyaasi). Dus niet van toepassing zijnop de veestapel die onder toezicht staat van mensen. Inwerkelijkheid, zelfs als een wild dier gevangen genomen isen onder toezicht van een moesliem komt, zelfs dan kan zo’ndier niet geslacht worden onder de condities van Zibāh-e-Iztiraari. Dit dier valt dan onder de categorie Zibāh-e-Igtiey-aari.

In dit geval is zonder enige twijfel het dier voor de machina-le slachting onder toezicht, en de wet van Iztiraari is dus nietvan toepassing op het dier. Deze dieren, die onder toezichtstaan, vallen in de categorie Igtieyaari en moeten met dehand en intentie door een moesliem geslacht worden.

Als het toegestaan was een veestapel door jachtdieren telaten afmaken, dan zou het ook geoorloofd zijn een veesta-pel overal op het lichaam ernstige te verwonden totdat hetdier overleed. Kortom, het is niet toegestaan zo barbaars omte gaan met dieren.

Met uitzondering van bovenstaande is er igtielaaf (verschilvan mening) tussen de Fuqahaa (moesliemjuristen) over dewet aangaande het jagen. In Khulasaa en Muhiet staat: “Alseen jager een mes plaatst in een val (zonder toezicht) en eendier raakt daaraan verwond en overlijd, dan is het dierHarām. Als de jager een mes plaatst en het in de gaten houd,

dan is het jagenHalāl.” Afwijkend hierop zeggen Imam Zailiradi Allaho anho en verschillende juristen, dat in beide geval-len het dier Harām is. Daarom beschrijft Imam Shulbi radiAllaho anho het argument van Kanz als volgt: “Het maaktniet uit of de jager een kleine zaag heeft uitgezet en weggaatof de val in de gaten blijft houden. In beide gevallen heeft hetdier zichzelf verstrikt en is daaraan doodgegaan. Het is nietde jager die met fysieke kracht en intentie het dier heeftgedood, dus is het vlees Harām.”

Hieruit voortvloeiend is het begrijpelijke, dat Imam Zaili radiAllaho anho in dit geval de opinie van Khulaasa en andereKitābs niet accepteert. (Tabeenul Haqaaiq, deel 6, pagina226)In dit model heeft Imam Shaami radi Allaho anho verwoord,dat voor Zibah Iztiraari het niet noodzakelijk is dat de per-soon zelf slacht. (Swami, deel 5, pagina 192)

U moet weten, dat in de kwestie Zibāh-e-Iztiraari een ver-schil van mening bestaat. In het geschilpunt igtieyaari isunaniem aanvaard, dat de zibāh verricht moet worden dooreen moesliem voordat een dier Halāl verklaard kan wordenvoor de consumptie.

Volgens de Shari’ah en de terminologie is Faail degene dieop eigen kracht en intentie een slachthandeling verricht. Metandere woorden zelf met de hand slacht. Ergo, het is over-duidelijk dat machinale slachting (zibāh) niet wordt uitge-voerd door een mens die ‘Bismillah’ zegt, maar doorbewegende messen die de bloedvaten doorsnijden. Dit is een

heldere uitleg dat niet verworpen kan worden door eengeestelijke. Zelfs degenen die machinale slachting goedkeu-ren zijn het met mijn uitleg eens.

5. Opsomming van mijn argument

Veel van de voorwaarden die vereist zijn voor het properislamitische zibāh (slachten), ontbreken bij de methode vanmachinale slachting. Graag wil ik een aantal van deze voor-waarden opsommen:

· Het is noodzakelijk dat de slager een gezond verstandheeft en de wetgeving aangaande zibāh (islamitischeslachten) kent. De reden hiervan is dat het slachten dooreen persoon of kind zonder kennis van de wetten overzibāh het vlees Harām maakt. (Hidāyah Akhirain, pagi-na 434; Tabeen, deel 5, pagina 287; Majmaul Anhor,deel 2, pagina 598).

· Het is noodzakelijk voor de slager om ‘Bismillah’ zelf opte zeggen. Indien ‘Bismillah’ door een ander wordt ge-zegd, zal de zibāh niet proper zijn en het dier niet alsHalāl worden beschouwd. (Raddul Muhtaar, deel 5 pa-gina 192)

· Als iemand zijn hand op het mes van de slager legt omhem daarbij behulpzaam te zijn, dan moeten beide ‘Bis-millah’ opzeggen. Indien een van hen verzuimt: ‘Bismil-lah’ op te zeggen, dan is de zibāh Harām. (RaddulMuhtaar, deel 5 pagina 192; Durr Mukhtar, deel 5 pagi-na 212)

· Indien iemand niet-moesliem of Kitaabie is (mensen van

het Boek) of ongelovige en het mes van de slager aan-raakt tijdens het slachten, wordt de zibāh Harām. (AlAshba Anil Khaaniya, deel 1 pagina 145)

· De slager moet slachten met zijn eigen intentie en hande-ling, zoals ik het eerder heb gememoreerd bij Imam Zailien Allama Shaami radi Allaho anho. In de Heilige Qur’aanstaat: “Accepteer datgene, wat je hebt geslacht.” (SurahMaida [5], vers 3)

· Het is ook een voorwaarde, dat de Tasmiyah gelezen moetworden met de intentie van slachten. Als ‘Bismillah’gezegd wordt met een andere intentie dan het slachten ishet dier niet Halāl. (Durr Mukhtar, deel 5 pagina 191)

Toelichting op bovenstaande:Bovenstaande maakt begrijpelijk, dat de intentie voor hetslachten ook strikt noodzakelijk is en ook het opzeggen vande Bismillah. Het is ook overduidelijk, dat de machine nietde kennis heeft om zelf Bismillah te zeggen noch de krachtheeft zichzelf onder controle te houden. In werkelijkheid,hoe kan de machine dan slachten met de intentie van zibāhen het opzeggen van Bismillah met de intentie van slachten?Het is evident, dat elektriciteit, de machine en de messen diein beweging worden gebracht niet zelf kunnen denken nochdom zijn en dat zulk instrument ook de intentie van zibāhniet kan uitspreken Aangezien de machine en elektriciteitdie de slachting doet niet zelf in staat is om Bismillah tezeggen; hoe is het dan mogelijk voor de operator of iemanddie naast de machine staat om Bismillah te zeggen voor demachine? Stel dat de slager beide acties van de Moesliem ende machine in acht neemt, dan zal aangenomen moeten

worden dat de machine die noch moesliem noch Kitaabi is,en zelfs Bismillah niet zegt deel uitmaakt van de handelingvan zibāh. Dit maakt de zabieha Harām. Allah Almachtigeheeft duidelijk gezegd, dat het slachten dient plaats te vin-den door een moesliem en met zijn eigen intentie en hande-ling. De reden hiervan is dat er vertrouwen is.

Na het lezen van bovenstaande argumenten wil ik aan U eenaantal onjuiste beweringen, van degenen die zeggen datmachinaal slachten toegestaan is, nader onder de aandachtbrengen:

· In overeenstemming met de islamitische slachting dege-ne die aanwezig is mag Bismillah zeggen vanuit iederepositie en erkent het gebruik van scherpe instrumentenzolang het bloed maar stroomt na de snee. Of dit gedaanis door een persoon of een machine, in beide gevallenbeweren zij dat de zibāh Halāl is.

· Zij zeggen, dat er geen reden is om machinale slachtingals on-islamitisch en de zabieha als Harām te veroorde-len, zolang de messen de dieren snijden. Zolang hetslachten plaatsvindt, leest een moesliem de Tasmiyah metde intentie van slachten, dus is er geen reden te vindendie het machinaal slachten Harām maakt.

Verschillende Oelema van Egypte hebben machinale slach-ting veroordeeld. Hun argumenten zijn: “Als de persoon inkwestie of de operator van de machine een moesliem of AhleKitaab is en de machine heeft een mes dat de noodzakelijkesnee kan aanbrengen, dan moet in dat geval de persoon die

‘Bismillah’ opzegt voor elk dier dat geslacht wordt (apart)‘Bismillah’ opzeggen. In dat geval kan het mes geaccepteerdworden als vergelijkbaar met de hand van de slager. Zulkzabieha kan alsHalāl worden erkend en indien niet aan dezevoorwaarden wordt voldaan dan is de zabieha Harām.”(Fatãwa Islaamia, Darul Asariya, deel 7 pagina 2616)

De wetten betreffende de Ahle Kitaab zullen nader ver-klaard worden naarmate wij onze argumenten vervolgen.Mijn vraag hierbij is: “Wanneer iemand die de Tasmiyahopzegt niet zelf het dier slacht, en ook niet persoonlijk ver-antwoordelijk is voor de handeling van Zibah, dan is debewering dat het bewegende mes vergelijkbaar is met dehand van de slager meer een claim zonder geldig getuigenisvan de Shari’ah.”

Inderdaad, het is bewezen, dat de Oelema van Egypte zelfgetuigen dat de zibāh met de hand gedaan moet worden,dus hebben zij voor dezelfde reden toegestaan dat het bewe-gende mes vergeleken kan worden met de hand van eenslager.

Ik heb al eerder het bewijs aangevoerd, dat in Zibāh-e-Igtie-yaari het slachten door de slager zelf verricht moet worden,met zijn eigen intentie en actie. Geen tegenbewijs is eerdergetoond. Het lijkt erop, dat de Oelema van Egypte machi-naal slachten gelijkwaardig ziet aan een menselijke hande-ling. Dit is de reden waarom zij de operator van deslachtmachine hebben geaccepteerd als de ‘gedoogde me-thode’ van zibāh. Het lijkt erop alsof zij geen kennis hebben

van het feit, dat in Zibāh-e-Igtieyaari de Shari’ah deze me-thode van slachten (machinaal) niet erkent als gelijkwaardigaan een slager. De Shari’ah heeft het zelf slachten als eenvoorwaarde voor zibāh gesteld. Ik ben al eerder ingegaan ophet bewijs van dit argument.

Op deze kritiek moet ook begrepen worden, dat de methodevan iemand het gevolg is van de manier van de volgende.Met andere woorden, de operator schakelt de machine in enmaakt het de werkwijze. Als er elektriciteit is zal daardoorde elektriciteit stromen en de katrol in beweging brengen,die een werkwijze wordt om de messen continue te bewegen(met de bedoeling de dieren te slachten). Is de handeling vande operator gekend als elektrische verlengstuk? Is de opera-tor vergelijkbaar met de machine?Experimenten hebben bewezen dat de machine werkt opeen snelheid, dat in de tijd die nodig is om slechts één keerBismillah op te zeggen, honderd dieren geslacht worden.Het is meer dan duidelijk dat voor 99 van de 100 geslachtedieren geen Bismillah gelezen is gedurende de machinalezibāh. In werkelijkheid, geen van deze dieren kan als properzabieha geaccepteerd worden, omdat niet vastgesteld kanworden voor welke van de 100 dieren Bismillah opgezegdwas.

Uit betrouwbare bronnen heb ik vernomen dat de rechtvaar-dige en vrome Oelema van Egypte door valse EgyptischeOelema gevangen zijn genomen, terwijl anderen weer deomstreden methode op basis van hun westerse ideologieverkondigen als loyaliteit tegenover de Egyptische regering.

Met andere woorden, de vrome, eerlijke en onbesprokenOelema zijn gevangen gezet door de regering, terwijl deanderen die onwaarheden verkondigen worden betaalddoor de regering. Het lijkt mij dat het invoeren van machina-le slachting een westerse lobby is die in Egypte en anderelanden in het Midden Oosten invloed heeft. Ik kan nietbegrijpen hoe de beweging van het mes door de machinegelijkgesteld kan worden met de hand van een slager. Zulkhardnekkigheid druist in tegen de Shari’ah en is absoluutniet toegestaan.

6. Een ander geldige reden die vleesHarām verklaart

Tot nu toe was het discussiepunt het slachten van de dierendoor de machine en niet door de slager (met eigen intentieen handeling). Uit vorige onderzoeken heb ik opgemerkt,dat gedurende het machinaal slachten de messen het doelmissen vanwege machine storingen en daardoor soms deborst, de kop en zelfs andere ledematen van het dier snijden.Tijdens deze voorvallen loopt de ketting van de katrol in demachine vast. Deze dieren worden verwisseld door andere.De dieren die ergens anders gesneden worden dan de daar-voor bestemde plekken zijn Harām conform de Ijma (over-eenstemming van islamitische Schriftgeleerden). Zelfs als dehandelingen door een moesliem plaatsvindt.

Laten wij voor enige ogenblikken aannemen dat het machi-naal slachten Halāl is, dan is door de vermenging van degeslachte dieren met die dieren die niet op de juiste plaatszijn geslacht Harām geworden. Tijdens dit experiment is

bewezen dat door de machinale slachting ook andere plek-ken dan de zibāh plek (keel) wordt gesneden. Waarom heb-ben zij die het machinaal slachten toestaan, nietgediscussieerd over deze argumenten?

7. De wet over exportvlees

Wat betreft de actuele situatie vind ik het nogal noodzakelijkom de verboden factoren uit te leggen over geïmporteerdeen geëxporteerde vlees. Zij die uitsluitend Halāl vlees willenconsumeren moeten afstand nemen van geïmporteerd vlees,omdat het Halāl zijn ervan twijfelachtig is.

8. Redenen voor het Harām zijn van exportvlees

� In geëxporteerd vlees maakt de methode van machinaleslachting het vlees Harām.� Het meest geïmporteerde vlees komt uit Europa, Ameri-

ka, Australië, etc. en de meeste controleurs van de abat-toirs en de exporteurs van het vlees zijn christenen.� Hedendaags geslacht vlees door christenen is Harām, zoals ik

het straks zal beargumenteren.� Geëxporteerd vlees bereikt de consumenten daar van-

daan, waar het niet onder direct toezicht is van moesliemsen exporteur. Dit vlees dat opgeslagen is in cargo carriersis eveneens uit het gezichtsveld van de moesliem. Demeerderheid van de douane en de verkopers op het schipvan die landen zijn moeshriks (veelgodendom vereerders),moelhieds (afvalligen) of christen van deze tijd. De Shari’ahzegt dat indien het vlees uit het gezichtsveld van eenmoesliem, zelfs voor een ogenblikje, wordt geslacht het

Harām wordt. Ook als het geëxporteerde of geïmporteer-de vlees de zabieha is van een moesliem wordt het alsHarām beschouwd. Dit zal ook straks worden bewezen.� Abattoirs die vlees exporteren plakken ook een ‘stikker

HALAAL ‘op het vlees van de dieren die aan andereverwondingen gedurende de zibāh zijn dood gegaan. Alsgevolg van Ijma is zulk vlees Harām verklaard. Tijdensmijn verblijf in Saoedi Arabië merkte ik het prijsverschilop tussen geïmporteerde en lokaal geslachte vlees. Geïm-porteerd vlees werd verkocht voor zes á zeven riyals perkilogram, terwijl lokaal geslachte vlees werd verkochtvoor de prijs van 27 riyals per kilogram. Dit is de reden,waarom in hotels, restaurants en Hadj door reisbureausgeïmporteerde vlees aan de Hujaaj wordt gegeven. Devrome mensen van Saoedi Arabië nemen afstand vangeïmporteerd vlees. Ik ken veel bewuste Hujaaj, die omdezelfde reden, afstand nemen van het eten van vlees inSaoedi Arabië. Een ieder moet in de gaten houden, dat heteten vanHarām vlees ellendigheid veroorzaakt. Dit is ookde reden waarom dua (smeekbede) in het Hof van Allahniet geaccepteerd wordt. Hoe kan dan de Ibādat en deziyaarah van de Hadj worden geaccepteerd? Daarom is hetheel belangrijk voor de Hujaaj, om in de nabijheid vanAllah Ta'ala en Zijn Rasoel voorzichtig te zijn met wat ergegeten wordt. Indien u een paar dagen geen vlees eet, zalhet geen schade aan uw gezondheid brengen.

9. Slachten door de Ahle Kitaab

In overeenstemming met de Heilige Qur’aan en Ahadith,worden alleen de joden en christenen aangemerkt als men-sen van het Boek. Met uitzondering van de belijders vandeze twee geloven kan geenKāfir zich beroepen op een Boekdat aan hen is gebracht door een Profeet en geopenbaarddoor Allah. Er bestaan verschillende meningen bij de Oele-ma inzake het Halāl zijn van de zabieha van deze tweegeloven. De meeste Mashaaikh (Schriftgeleerden) hebben ver-klaard dat hun zabiehaHarām is, hoewel er enkele is die hetHalāl verklaren. De eerste verklaring (Harām) is het principevan de Hanafi Mazhab en de bewijsvoering is sterker in ditargument. Imam ibne Humaam verhaalt in Fathul Qadir:“Behalve in geval van erge noodzaak moet het geslachtevlees van een Ahle Kitaab niet worden gegeten.”

In Majma-ul-Anhor staat het volgende: “De christenen vantegenwoordig hebben openlijk Hazrat Isa alaihis salām ver-klaard als de zoon van Allah. Wij hebben geen dringendereden van hun zabieha te eten (het vermijden van hun zabie-ha is wājib), omdat de Oelema van mening verschillen overhun zabieha. Zolang er geen overeenstemming is bereikt zalhet eten van het door hun geslachte vlees verboden zijn.”

Het verschil in opinie van de Oelema op deze voorwaarde is,dat de slager bekend moet zijn met de wetten van zibāh. Metandere woorden, dat alle noodzakelijke bloedaders gesne-den worden en dat de zibāh uitsluitend in Allah’s naammoet worden verricht. De zabiehah van een moesliem zal

niet Halāl zijn als niet voldaan wordt aan de propere voor-waarden van islamitische zibāh. Hoe kan dan de zabiehahvan een christen als Halāl worden beschouwd?

De zibāh van de christenen zijn niet in overeenstemmingmet de Shari’ah sinds zij (jaren geleden) de takbier niet meeropzeggen en de zibāh niet meer verrichten overeenkomstigde zibāh wetgeving. Zij consumeren liever de zabiehah vanmoesliems. Zij wurgen ook pluimvee en vogels of steken eenmes door de nek van een levend schaap, dus verachten zij deregels voor het doorsnijden van de bloedvaten. Dit maakthun zibāh onacceptabel. In Fatãwa Qazi Khan staat hetvolgende geschreven: “Christenen slachten niet, maar wur-gen het dier of zij eten zibāh van moesliems.”

A’la Hazrat radi Allaho anho citeerde zijn persoonlijke erva-ring in Zil-Qadah 1295 Hijrah als volgt: “Ik zag een ram aanboord van een schip die eigendom was van een christen vanSamur. Hij verkocht de ram voor 40 roepies. Ik wenste vleeste eten en besloot voor het dier contant te betalen. De verko-per weigerde het dier aan mij te verkopen, maar zei dat ikhet vlees kon kopen na de zibāh. De slager stak het mes in denek van het dier en hield geen rekening met het feit datbloedvaten moet worden doorgesneden. Ik zei dat het vleesnu even slecht was als zwijn en niet meer goed was voorconsumptie.” (Fatãwa Razwiyah, deel 8, pagina 331)

Kortom, de zabieha methode van hedendaagse christenenschieten tekort en maken hun zabieha absoluut Harām.

Zelfs de joden hebben de takbier achterwege gelaten en dezibāh methode veranderd. Ook hun zabieha isHarām.

Als er geen noodzaak is om vlees te eten, dan is het definitiefmakroeh hun zabieha te eten. Een andere reden om hunzabieha als Harām te verklaren is het feit dat veel heden-daagse christenen moelhied (afvalligen) of communisten zijngeworden. Voor verdere details over dit onderwerp raad-pleegt men Fatãwa Razwiyah, deel 8, pagina’s 329-331.

10. Is het vlees dat uit het gezichtsveld van een moesliemis geslacht Halāl of Harām?

Om vlees alsHalāl te kunnen beschouwen is de basis afhan-kelijk van de proper islamitische methode van zibāh, uitge-voerd door een moesliem of door een Kitaabi. Het dier moetook van een soort zijn dat voor het eten door een moesliemis toegestaan en moet door het uitspreken van Allah’s naamworden geslacht. Als er enige twijfel bestaat, hoe klein ook,over het islamitisch proper zijn van het vlees, dan is hetHarām.

Zolang de zabieha van een moesliem in het gezichtsveld vaneen moesliem plaatsvindt, is het Halāl. Als het slachten nietonder toezicht van een moesliem gebeurd of heeft plaatsge-vonden dan bestaat er twijfel en is het Harām. Het wordtuitsluitend Halāl na Zibah-e-Shari’ah. Indien er geen bewijsis van de toepassing van de Shari’ah tijdens het slachten, danis het vlees Harām.

In Al-Ashbah staat het volgende geschreven: “Het vlees vaneen levend dier is Harām, dus de koper is gebonden aan hetfeit dat hetHarām is én zolang de propere zibāh van het dierniet bewezen is zal het Harām blijven.”

Als een kāfir zegt, dat het vlees dat door hem/haar gekochtis Halāl is zal de moesliem daar geen zekerheid (voor Halālzijn) aan verbinden, omdatHalāl enHarām samen gaan methet geloof in de islam en vertrouwen. De moesliem kan eenkāfir niet vertrouwen. Daarom staat in Fathul Qadir hetvolgende: “Het vlees van de slager (die een polytheïst is) isniet Halāl tot dat het bewezen is geslacht te zijn door eenmoesliem. Dit vlees is in werkelijkheid Harām, want dezeslager moet in twijfel worden genomen.”

Allama Shaami radi Allaho anho schrijft in Raddul Mukhtar:“Als iemand een Madjoesie is, is het voldoende om vast testellen dat het vlees Harām is, zelfs als hij beweert dat dezabieha van een moesliem afkomstig is. De reden hiervan isdat op basis van vertrouwen, integriteit en eerlijkheid zijnwoord onacceptabel is.”

In Muamilaat (Algemene Handels Liaisons), kan de bood-schap van een kāfir alleen geaccepteerd worden op voor-waarde dat de kāfir behoorlijk de overhand heeft zondertwijfel. Als er enige twijfel bestaat in zijn algemene handels-onderneming, dan zal niemand op zijn woorden moetenafgaan. (Bahāre Shari’ah, deel 12, pagina 37)

Als bevestigd wordt dat vlees vanaf het slachten tot deverkoop niet uit het oog van een moesliem is geweest kanhet vlees als Halāl worden beschouwd. Evenzo, als iemandzijn moeshriks medewerker of slaaf stuurt om Halāl vlees tekopen dan zal het vlees alsHalāl worden beschouwd zolangaan de volgende drie voorwaarden wordt voldaan.

· De kāfir die het vlees gaat kopen en naar jou brengt isjouw medewerker of slaaf.

· Jouw medewerker of slaaf moet beweren het vleesgekocht te hebben van een Moesliem.

In algemene handelszaken is het woord van een kāfir geac-cepteerd. Als een kāfir in het kader van Dieniyāt (integriteiten vertrouwen) zegt (Halāl of Harām) zal zijn woordenonacceptabel zijn.

Het staat in Hidāyah en andere Kitābs dat de pre vereistenvan de medewerkers en slaven de basis is van Shari’ah(noodzakelijke voorwaarden nakomen). Sinds de Fuqahavastgesteld hebben dat het vlees van een slager of van deuitnodigende kāfir (gastheer/-vrouw) Harām is, zelfs als zijbeweren dat het de zabieha van een moesliem is.

In Fatãwa Qazi Khan staat geschreven: “Als een christen ofeen madjoesie u uitnodigt voor het eten van vlees in zijnhuis, dan is het eten van vlees voor de moesliem Makroe-Tahreemi, zelfs als de gastheer zegt het op de markt gekochtte hebben, omdat de madjoesie de dieren wurgt of dood slaaten de christelijke zabieha niet proper is voor de moesliem.

In Hidāyah staat geschreven: “Indien een moesliem eenmadjoesie medewerker of slaaf stuurt om vlees te kopen,dan zal de medewerker moeten beweren het vlees gekochtte hebben bij een moesliem of Kitaabi. Alleen dan kan hetbeschouwd worden als consumeerbaar.”

In Fatãwa Alamgieri staat geschreven dat het woord van eenkāfir geaccepteerd is in algemene handelszaken en onaccep-tabel in zaken aangaande religie en integriteit. Evenzo, alsom deze reden in mu’amilaat het woord van een kāfir geac-cepteerd is, zal in connectie met de woorden vanDieniyāt hetgeaccepteerd worden sinds tegenwoordig op basis vannoodzaak, Dieniyāt op basis van mu’amilaat geaccepteerd is.

· Als iemand’s hart zekerheid betuigt en het bevestigdwordt er geen twijfel is in zijn hart over de waarheid diede medewerker verteld.

Het staat in Jawhirah Nayyira dat in algemene handelsza-ken het woord van een kāfir acceptabel is als bevestigd is dathij de waarheid spreekt en als er iemand is die denkt dat deKāfir liegt, dan zal het woord van de Kāfir niet geaccepteerdworden. (Bahāre Shari’ah, deel 6, pagina 37)

Allama Shaami radi Allaho anho heeft verklaard: “Indien hetwoord van zijn medewerker niet bepalend is, dan is het niettoegestaan daarop in te gaan.”

Ter afronding van mijn argumenten. Als het geïmporteerdeen geëxporteerde vlees vanaf het slachten tot de import nietonder toezicht van een moesliem is en het gedurende deexport ook niet onder toezicht van een moesliem is, en zelfsde afhandeling ervan niet in het zicht van een moesliemgebeurt, dan kan op geen enkele grond het vlees als Halālworden beschouwd. Als het bekend is dat het vlees de zabie-ha is van een hedendaagse christen en dat het een product isvan een machinale slachting, dan is zulk vlees volkomenHarām.