10G van BeestUpdate 3.7

HoofdhuisGlimlachend zet Nathan de laatste doos in de hal. Hij loopt de woonkamer in en ploft naast Elora op de bank. 'Dat was de laatste.' zucht hij. Elora glimlacht, legt Drew wat comfortabeler in haar armen en kruipt tegen Nathan aan. Samen kijken ze even trots naar hun dochtertje. Drew pruttelt vrolijk en sabbelt op haar voetje, terwijl ze met grote ogen naar haar ouders kijkt.

‘s Avonds staan Bella en Tobias voor de taart. Elora staat naast hen, met Drew in haar armen. Bella kijkt met een droevig gezicht naar de kaarsjes. Tobias knijpt even zacht in haar zij en blaast dan zijn eigen kaarsjes uit.

Aimi, Casper & Nienke'Wakker worden!' Nienke springt gillend op het bed van haar ouders. Aimi komt kreunend overeind. 'Nien, doe normaal.' moppert ze. 'Dat zal helaas niet gaan, denk ik.' Nienke kruipt tussen haar ouders in. Casper grinnikt en knijpt in haar zij. 'Gestoord kind.' 'Komt door mijn ouders, die vandaag bejaard worden.' zegt Nienke grijnzend. Aimi stompt haar tegen haar zij. 'Awh, heeft mammie een beetje last van een ochtendhumeurtje?' Nienke knuffelt haar moeder. Aimi mompelt wat en trekt het dekbed over haar hoofd.

'Nien, laat haar.' grinnikt Casper. 'Ga jij maar doen alsof je aardig bent en ontbijt maken.' Nienke grijnst en klimt uit het bed. Casper slaat zijn armen om Aimi's middel. 'Waar ging het mis in haar opvoeding, Cas?' mompelt Aimi. Casper lacht en drukt een kus op haar haar. Aimi draait zich naar hem om en kust hem liefdevol. Casper leunt zich over haar heen en strijkt door haar haar. 'Mhm, Cas, Nien is nog thuis.' mompelt Aimi. Casper zucht en kijkt haar aan. Ze drukt een kus op zijn neus.

Romée & BethGlimlachend luistert Romée naar Sam. Zijn arm ligt losjes om haar schouder. Het is een mooie zomerdag, met geen enkel wolkje aan de lucht. Beth waggelt vrolijk voor hen uit. 'Je let niet erg op, hm?' fluistert Sam plagend in haar oor. Ze bloost en kijkt hem aan. 'Sorry.' Hij glimlacht en drukt een kus op haar lippen. Plots klinkt er een gil van Beth, die is gevallen. Romée tilt haar op en veegt fronsend haar knie schoon. 'Liefje toch.' Beth heeft tranen in haar ogen. 'Beth au.' snikt ze. Sam glimlacht en veegt een traan van Beth's wangetje.

Er welt een druppel bloed op uit de schram op Beth's knie. Als het kleine meisje het ziet begint ze nog harder te huilen. Romée strijkt over haar haar, terwijl Sam een pleister tevoorschijn tovert en hem op het knietje plakt. 'Zo, grote vriendin.' Hij tikt tegen haar neus. Beth kijkt hem met tranen in haar ogen aan. 'Sammie.' ze strekt haar armpjes naar hem uit. Romée geeft haar grinnikend aan hem over. Beth knuffelt hem stevig. 'Sammie lief.' ze drukt haar wangetje tegen zijn nek. Sam glimlacht, houd haar met één arm vast en slaat zijn andere arm weer om Romée's schouders.

Als ze even later bij het speeltuintje zitten en Beth lachend met wat andere kinderen speelt, hoort Romée een bekende stem. Ze krimpt in elkaar. 'Wat is er?' vraagt Sam bezorgd. Romée negeert hem en kijkt naar de overkant van het speeltuintje. 'Kan je op zijn minst proberen dat ding stil te krijgen?' Bram kijkt geërgerd naar de jonge vrouw naast hem. 'Het is geen ding, het is je dochter. Verdomme Bram, zo makkelijk is het niet om haar stil te krijgen.' moppert de vrouw, terwijl ze op het ruggetje van een klein meisje klopt. 'Is dat 'm?' vraagt Sam, die Bram herkent aan zijn rode haar en blauwe ogen – dezelfde als die van Beth. Romée knikt en kijkt hem aan. 'Mag ik hem in elkaar slaan of wil je naar huis?' glimlacht Sam. 'Naar huis.' fluistert Romée.

Sam knikt en fluit op zijn vingers. Beth – die gewend is geraakt aan Sam's manier van iemand 'roepen' – kijkt meteen op en grijnst naar hem. Ze loopt naar hem toe en lacht als hij haar op tilt. 'Bethie, we gaan naar huis.' meteen kijkt Beth hem boos aan. 'Beth wil niet naar huis.' ze balt haar handjes tot vuistjes. 'Beth, mama voelt zich niet zo lekker.' Sam kijkt Beth aan. 'Ik wil niet weg!' zegt Beth harder. Romée neemt Beth van Sam over en knuffelt haar. 'Liefje, je mag later weer spelen, mama wil graag naar huis, oké?' Beth zucht en legt haar gezichtje tegen Romée's schouder. 'Oké mama.'

Als ze langs Bram, zijn vriendin en zijn dochtertje lopen, kijkt Bram Romée met een arrogante blik aan. Romée wend haar hoofd af. Sam laat zijn hand onder haar shirtje kruipen en grijnst vrolijk. 'Sam, doe normaal.' giechelt Romée. 'Het is leuk om te doen, je moet eens zien hoe jaloers hij kijkt.' 'Je bent soms best gemeen.' 'Alleen tegen mensen die ik niet aardig vind.' Hij kust haar even. 'Bah, vieze mensen.' moppert Beth. Romée lacht en kijkt Beth aan.

Met een irritante steek in zijn hart kijkt Bram Romée na. De man naast haar laat zijn hand onder haar shirtje glijden. Bram balt geërgerd zijn vuisten. Zijn blik valt op het kleine meisje in Romée's armen. Ze heeft haar armpjes om haar moeder's nek geslagen en kijkt ook naar hem. Plotseling mist hij Romée vreselijk. Haar lieve karakter en de manier waarop ze van hem hield, het was zo anders dan nu met Kelsey. Als Kelsey een lieve dag heeft, noemt ze hem maar één keer klootzak, en scheld ze weinig tegen Holly. Helaas zijn die lieve dagen erg zeldzaam.

Thuis zet Romée Beth weer op de grond. Het kleine meisje loopt vrolijk naar haar speelgoedkist. Sam slaat zijn armen om Romée's middel. 'Ik hou van je.' zegt hij opeens. Romée kijkt hem aan en glimlacht breed. 'Ik ook van jou.' Hij veegt een pluk haar achter haar oor en drukt zijn lippen op de hare. Ze kijken op als Beth tegen Romée’s been tikt. 'Beth jarig.' zegt ze stralend. Romée glimlacht.

Luca, Claire, Demi, Levi, Daisy, Fons & ChrisGlimlachend tilt Demi Chris uit zijn wiegje. Hij lacht vrolijk naar haar en slaat zijn armpjes om haar nek. Ze tilt hem naar de woonkamer, waar haar vader aan tafel de krant zit te lezen. 'Goedemorgen, personen.' zegt hij, zonder op te kijken. Demi grinnikt en woelt door zijn haar. 'Hai pap.' Luca kijkt op en glimlacht naar zijn dochter. Ze zet Chris in zijn stoel. 'Opa!' kirt het kleine jongetje. Luca grijnst en tikt tegen zijn neus. 'Goedemorgen, vriend.'

Claire komt gapend de woonkamer binnen. 'Goedemorgen.' zegt ze, terwijl ze zich naast Luca op een stoel laat vallen. 'Zorg je ook voor ons ontbijt, Deem?' vraagt ze onschuldig, terwijl Demi Chris zijn flesje geeft. 'Zo aardig ben ik niet.' Demi ploft op de stoel naast Chris. Claire grinnikt. 'Dat dacht ik al.' Ze rekt zich uit. 'Luca?' vraagt ze onschuldig. Luca kijkt op en kijkt haar fronsend aan. 'Goed, ik maak wel ontbijt.' zucht hij. Claire grijnst tevreden.

Een half uurtje later staan Nienke en Phoebe voor de deur. 'Hai oom Luca.' zegt Nienke vrolijk, als Luca open doet. 'Geweldig, heb je hun weer.' zucht Luca. Phoebe grinnikt.

Even later liggen Daisy, Nienke, Phoebe en Fons in het gras. Fons stopt een grassprietje in zijn mond. Hij luistert naar het geklets van zijn zusje en nichtjes. Hij betrapt zichzelf er op dat hij naar Phoebe staart en wend snel zijn hoofd af. Sinds ze tiener zijn, merkt hij dat hij meer voor Phoebe voelt dan alleen vriendschap. Hij hoopt dat het snel voorbij gaat – ze zijn familie!

Aan de andere kant van het huis zitten Levi, Merle en Logan. Levi werpt een blik naar binnen, waar Demi bezig is met Chris zijn lunch geven. Hij fronst bezorgd bij het zien van zijn zus' vermoeide gezicht. Merle pakt troostend zijn hand vast, waardoor Logan zijn hoofd af wend. Levi kijkt even naar zijn neefje en dan naar Merle, die naar hun handen kijkt. Hij werpt nog een blik naar binnen en zucht. 'Wat is er?' Logan kijkt hem aan. 'Ik maak me zorgen om Demi.' mompelt hij. 'Ze slaapt de laatste tijd amper en als ze wakker is, is ze bijna elk moment van de dag bezig met Chris, tot ze rond twaalf uur eindelijk naar bed kan om de volgende ochtend om zes uur weer op te staan.' Logan knikt en volgt zijn blik naar binnen. 'Kan hij niet af en toe bij Devon logeren of zo?' vraagt hij fronsend.

Levi schud zijn hoofd. 'Demi zou dat niet aan kunnen, ze is echt gek op Chris, en Devon's ouders staan totaal niet achter haar besluit om hem te houden dus willen ze hem niet in huis.' zucht hij. 'Mijn ouders hebben al vaak genoeg aangeboden om voor haar een keer vroeg op te staan, maar ze wil het niet.' Hij slaat zijn ogen neer en voelt een zacht kneepje in zijn hand. Demi komt met Chris op haar arm naar buiten en glimlacht even. 'Loggie!' kirt Chris. Hij strekt zijn armpjes uit naar Logan en Demi geeft hem grinnikend over. 'Hai grote vriend.' Logen kietelt Chris, die lachend weg probeert te kronkelen.

Senna, Florian & PhoebeVerveeld staart Phoebe naar het plafond boven haar. Sinds ze tiener is, is er zo weinig wat ze nog kan doen. Haar poppenhuis is opeens saai geworden, en haar knuffels zijn verhuisd naar de onderste lade in haar kast. Haar boekenkast is een stuk leger zonder alle kinderboekjes die haar vader altijd voor las voor ze ging slapen. Met een pijnlijke steek bekent ze in haar hoofd dat ze haar kindertijd nu al mist. En daarnaast slaat haar hoofd volledig op hol sinds ze tiener is. Laatst betrapte ze zichzelf er op dat ze aan het roddelen was met Daisy, en ze kan haar ogen niet meer van Fons af houden.

Goed, hij is geweldig opgegroeid en zijn lieve karakter maakt het hele plaatje af, maar hij is familie! Ze zucht en draait zich op haar zij. Het zal wel gewoon de plotselinge verandering van kind naar tiener zijn, met opeens allemaal nieuwe mogelijkheden. Binnenkort is het allemaal weer over en kan ze weer rustig door met haar leven, zonder ieder moment aan Fons te denken.

Mike, Chloé, Avril & Eric‘Nat,’ jammerend schopt Eric tegen het badwater. ‘Nee!’ gilt hij als Chloé hem er in laat zakken. ‘Sorry ventje, maar je moet wel schoon zijn voor de verjaardag van je grote zus.’ Glimlachend laat ze wat water over zijn armpjes druppen. Eric kijkt haar zo zielig aan dat ze bijna medelijden met hem krijgt. Ze wil net haar mond open doen, als Mike de badkamer binnen komt. ‘Papa, Eric wil niet nat.’ snikt Eric naar hem. Mike grinnikt en tikt tegen zijn wang. ‘Even volhouden, vriend. Zometeen ben je er van af, en dan ben je ook helemaal schoon.’ hij drukt een kus op Chloé’s wang.

Even later komt Eric de woonkamer in gekropen, met alleen zijn luier aan. ‘Mike, kan jij hem alsjeblieft zijn pyjama aan doen?’ vraagt Chloé, terwijl ze zich met een zucht op de bank laat ploffen. ‘Volgens mij is het zijn levensdoel zo vaak mogelijk in zijn luier rond te kruipen.’ Mike grinnikt en tilt Avril van zijn schoot. ‘Papa was net aan het voorlezen.’ moppert die. ‘Oké, vriend, geloof jij niet in pyjama’s?’ Mike tilt Eric op, en houd hem op zijn kop. Eric begint meteen te lachen en slaat met zijn handjes tegen zijn vaders buik.

Als Mike Eric’s pyjama heeft aangekregen staat Avril te springen voor de taart. Eric kijkt nieuwsgierig toe vanaf het aanrecht hoe zijn grote zus de kaarsjes in één keer uit blaast. Hij lacht en klapt in zijn handjes. Avril grijnst breed naar hem. ‘Over een tijdje kan jij ook zo goed kaarsjes uitblazen, Ericje.’ zegt ze, en ze strijkt even over zijn haar. Dan springt ze van haar krukje, om even later als knappe tiener op de grond neer te komen.

~

Kennissim