1

Binnen de zorg kenden we de voorbije decennia een uitbouw van relatief goed gesubsidieerde diensten en organisaties, en dit heeft geleid tot

- de uitbouw van een systeem van ambulante ondersteuning dat voorziet in 24u op 24 zorg wat geleid heeft tot een trend om mensen té veel te ondersteunen. Een systeem dat onvermijdelijke barrières heeft opgeworpen in plaats van de weg vrij te maken naar een leven in de samenleving- Een tekort aan experimenten rond andere manieren van ondersteunen. Er zijn in Engeland een aantal voorbeelden van echte innovatieve vormen van ondersteuning, maar de grootste subsidiëringstroom gaat naar voorzieningen en diensten die gebaseerd zijn op een model van de jaren ‘70 en ‘80. Het is tijd om buiten dit ‘institutioneel’ model te denken- het stilvallen van de proteststem van gebruikers en cliënten. Omdat zij het relatief goed hebben (in vergelijking met andere landen bv) en hun situatie ‘goed genoeg’ is, is het ontevredenheid niet groot genoeg om veranderingen te initiëren.

Onze realiteit

• Wat doen mensen nu en hebben ze vroeger gedaan om informele, gemeenschaps- of technologische ondersteuning te krijgen?

• Wat heeft gewerkt? • Wat heeft niet gewerkt? Waar niet? En wat kunnen we anders doen?

• Welke nieuwe wegen zijn er voor ons om uit te proberen?

We stelden onszelf een aantal vragen....

Waarom is dit belangrijk?

• Té veel ondersteuning kan schadelijk zijn voor de kwaliteit van leven en kan een hindernis vormen om deel te nemen aan de samenleving.

• Door een grotere betrokkenheid van informele ondersteuning, kunnen mensen breken met de grenzen die betaalde ondertsteuning stelt.

• De idee van net voldoende ondersteuning zou de inmenging in het privéleven van mensen moeten verminderen en de gedachte dat mensen voor hun veiligheid constant onder toezicht moeten staan, moeten verminderen.

• Het helpt ons om onze waarden, overtuigingen en principes te behouden en de focus te leggen op resultaten zoals persoonlijke relaties en deelname aan de samenleving

Zijn we te bang geworden van risico’s?

Onze ultieme ambitie is het bevorderen van een

dynamische, experimentele cultuur

Ongeremde vrijheid

Het is duidelijk dat de focus ligt op:

•Het ontwikkelen van verschillende manieren waarop mensen de correcte ondersteuning kunnen krijgen.

Het is duidelijk dat de focus ligt op:

•Het vertrouwen van de families winnen

Het is duidelijk dat de focus ligt op:

•Kijken naar de gemeenschap rond de persoon

Het is duidelijk dat de focus ligt op:

•Samenwerken om te groeien

Vragen om over na te denken met anderen

1.Wanneer we de ondersteuning bij mensen verminderen, wat merken we? Wat hebben we hiervan geleerd?2.Hoe kunnen we ondersteuning bieden die niet zo veel afhangt van formele, betaalde ondersteuning? Op welke andere manieren kunnen we tegemoet komen aan die noden? Lijst vijf manieren op waar informele ondersteuning zou kunnen worden geboden.3.Bedenk vijf manieren waarop een persoon die jij kent of ondersteunt dingen zou kunnen doen voor een buur en die zouden kunnen resulteren in een wederdienst?4.Wij weten ongeveer wat we zouden kunnen doen. Wat houdt ons tegen om acties te ondernemen op basis van de ideeën waarvoor we staan? Wat houdt een dynamische uitvoering tegen? 5.Wat doen we binnen ons vakgebied om mensen samen te brengen om te zoeken naar mogelijkheden/alternatieve wegen naar ondersteuning die we nu altijd bieden?

‘Just enough’

“We kunnen niet creatief zijn als we verwarring weigeren.

.

Verandering begint altijd met verwarring, favoriete interpretaties moeten

verdwijnen om het pad te effenen voor nieuwe”

(Margaret Wheatley)

19www.paradigm-uk.org

Coming soon..

Sally Warren.

sallyw@paradigm-uk.org

www.paradigm-uk.org