Standaard boekhandel marleen - handelsschool aalst - adriaens eddy
018_GPV1QU_20090117_VMGBI
1
l’O gem str Au ke Pa sen ha Sta san Hoe we betere reclame maken met minder budget Scenario 5: 18 Vacature | zaterdag 17 januari 2009 Heel wat bedrijven snoeien in hun marketing- budget ten gevolge van de crisis. Om nog succesvol reclame te maken, moet je een authentiek verhaal vertellen, meent reclame- icoon Guillaume Van der Stighelen. Enkel dan kunnen merken helden worden. tekst Melanie De Vrieze foto Christophe Vander Eecken Authenticiteit heeft altijd centraal gestaan. “Het was al zo toen ik in 1981 in de reclame stapte”, zegt Guillaume Van der Stighelen, die samen met André Duval twaalf jaar geleden het reclamebureau Duval Guillaume oprichtte. Eind vorig jaar schreef hij het boek ‘Maak van je merk een held’. Guillaume Van der Stighelen: “Mensen hebben graag een goed verhaal. Een merk kan pas een sterke relatie met de consument beginnen als die relatie echt en authentiek is. Authenticiteit bete- kent dat het merk eerlijk uitkomt waar- voor het staat.” “Het eerste waar het bedrijf moet aan denken is: hebben we een verhaal te vertellen? Wij denken dan na over hoe we dit verhaal bij het publiek kunnen brengen via de ceo, eigen medewerkers, het product, de verpakking, de website, enzovoort. Pas in laatste instantie moet je denken aan een tv-spot of adverten- tie in de krant.” En twee: wat is het gekke idee dat erachter steekt, waarmee is het alle- maal begonnen? Van der Stighelen ver- wijst naar de confituur Vallée de van de Parijs-verklaring? Norrby: “Je kan nooit wachten tot een regering perfect werkt. We willen de bestaande systemen versterken door ze te gebruiken.” Ontwikkelingseconoom Robrecht Renard, voor- zitter van het Instituut voor Ontwikkelingsbeleid en –beheer aan de Universiteit Antwerpen, gelooft in de geest van de Parijs-verklaring, maar heeft toch serieuze bedenkingen: “De Parijs-ver- klaring wil door rechtstreekse budgetsteun aan overheden in het Zuiden blijvende veranderingen teweegbrengen. Een groot risico zijn plotse machtswissels, instabiele regimes. Hoe stom projecten ook kunnen zijn, je kan ze veel makke- lijker verkopen aan je publieke opinie dan die budgetsteun.” “De Parijs-verklaring werkt schitterend voor een handvol landen, zoals Vietnam of Zambia, die al een sterk ontwikkelingsbeleid voeren. Maar wat doe je met die tientallen andere landen met een erg zwakke overheid? Extra ambtenaren rekruteren heeft maar zin als de regering die ook op een meritocratische manier aanwerft en ver- loont. Omdat vele ontwikkelingslanden amper belastingen innen, is er bitter weinig geld voor fat- soenlijke salarissen in de publieke sector. Tienduizenden knappe Afrikaanse koppen zitten daarom in Europa en de VS.” Nog volgens Robrecht Renard voelen de meeste westerse ngo’s zich gepakt door die Parijs-verkla- ring. “Ze werden groot in de jaren zestig, zeventig en tachtig als vervangers van falende overheden in het Zuiden. Nu voelen ze zich bedreigd. Onze ngo’s moeten nog veel meer de civiele maat- schappij ter plekke versterken, zodat die een poli- tieke waakhondfunctie kan opnemen. Maar donoren investeren liever in sexy sectoren als gezondheid en onderwijs. Wie wil er in godsnaam in energie of politieke bewustwording investeren, terwijl die minstens even belangrijk zijn?” Gu da > 018_GPV1QU_20090117_VMGBI 15-01-2009 20:31 Pagina 18
-
Upload
guillaume-van-der-stighelen -
Category
Documents
-
view
216 -
download
2
description
Heel wat bedrijven snoeien in hun marketing- budget ten gevolge van de crisis. Om nog succesvol reclame te maken, moet je een authentiek verhaal vertellen, meent reclame- icoon Guillaume Van der Stighelen. Enkel dan kunnen merken helden worden. van de Parijs-verklaring? Norrby: “Je kan nooit wachten tot een regering perfect werkt. We willen de bestaande systemen versterken door ze te gebruiken.”
Transcript of 018_GPV1QU_20090117_VMGBI
l’OgemstrAukePasenhaStasan
Hoe we betere reclame
maken met minder budget
Scenario5:
18 Vacature | zaterdag 17 januari 2009
Heel wat bedrijven snoeien in hun marketing-budget ten gevolge van de crisis. Om nog succesvol reclame te maken, moet je eenauthentiek verhaal vertellen, meent reclame-icoon Guillaume Van der Stighelen. Enkel dankunnen merken helden worden.
tekstMelanie De Vrieze
fotoChristophe Vander Eecken
Authenticiteit heeft altijd centraalgestaan. “Het was al zo toen ik in 1981in de reclame stapte”, zegt GuillaumeVan der Stighelen, die samen metAndré Duval twaalf jaar geleden hetreclamebureau Duval Guillaumeoprichtte. Eind vorig jaar schreef hij hetboek ‘Maak van je merk een held’.Guillaume Van der Stighelen: “Mensenhebben graag een goed verhaal. Een
merk kan pas een sterke relatie met deconsument beginnen als die relatie echten authentiek is. Authenticiteit bete-kent dat het merk eerlijk uitkomt waar-voor het staat.”
“Het eerste waar het bedrijf moet aandenken is: hebben we een verhaal tevertellen? Wij denken dan na over hoewe dit verhaal bij het publiek kunnen
brengen via de ceo, eigen medewerkers,het product, de verpakking, de website,enzovoort. Pas in laatste instantie moetje denken aan een tv-spot of adverten-tie in de krant.”
En twee: wat is het gekke idee daterachter steekt, waarmee is het alle-maal begonnen? Van der Stighelen ver-wijst naar de confituur Vallée de
van de Parijs-verklaring? Norrby: “Je kan nooitwachten tot een regering perfect werkt. We willende bestaande systemen versterken door ze te gebruiken.”
Ontwikkelingseconoom Robrecht Renard, voor-zitter van het Instituut voor Ontwikkelingsbeleiden –beheer aan de Universiteit Antwerpen,gelooft in de geest van de Parijs-verklaring, maarheeft toch serieuze bedenkingen: “De Parijs-ver-klaring wil door rechtstreekse budgetsteun aanoverheden in het Zuiden blijvende veranderingenteweegbrengen. Een groot risico zijn plotsemachtswissels, instabiele regimes. Hoe stomprojecten ook kunnen zijn, je kan ze veel makke-lijker verkopen aan je publieke opinie dan diebudgetsteun.”
“De Parijs-verklaring werkt schitterend voor eenhandvol landen, zoals Vietnam of Zambia, die aleen sterk ontwikkelingsbeleid voeren. Maar watdoe je met die tientallen andere landen met een erg zwakke overheid? Extra ambtenaren rekruteren heeft maar zin als de regering die ookop een meritocratische manier aanwerft en ver-loont. Omdat vele ontwikkelingslanden amperbelastingen innen, is er bitter weinig geld voor fat-soenlijke salarissen in de publieke sector.Tienduizenden knappe Afrikaanse koppen zittendaarom in Europa en de VS.”
Nog volgens Robrecht Renard voelen de meestewesterse ngo’s zich gepakt door die Parijs-verkla-ring. “Ze werden groot in de jaren zestig, zeventigen tachtig als vervangers van falende overheden inhet Zuiden. Nu voelen ze zich bedreigd. Onzengo’s moeten nog veel meer de civiele maat-schappij ter plekke versterken, zodat die een poli-tieke waakhondfunctie kan opnemen. Maardonoren investeren liever in sexy sectoren alsgezondheid en onderwijs. Wie wil er in godsnaamin energie of politieke bewustwording investeren,terwijl die minstens even belangrijk zijn?”
Guda
>
018_GPV1QU_20090117_VMGBI 15-01-2009 20:31 Pagina 18
