· Web viewAl gaat je hart tekeer. ... Je stapt vol glamour uit de limousine. ... Ruby en Ruben...

TekstboekSTANDAARD VERSIE VOOR 26 T/M 32 SPELERS

HET VERHAALBioscoop Appelstroop, waarvan Appie en Tamarinde Stroop de eigenaren zijn, gaat bijna failliet. De redding moet een prestigieus filmfestival worden en gelukkig krijgen ze veel publiciteit. De beroemde regisseur Stefan Speeldal wil zijn nieuwste film bij hen in première laten gaan en bekende gasten zullen aanwezig zijn, waaronder de wereldberoemde Amerikaanse acteur Fred Pit. Tenminste, dat denkt men!

Twee straatschoffies, waarvan er een veel op Fred Pit lijkt, hebben een plannetje bedacht. Op het festival zullen namelijk zogenaamde Gouden Appels worden uitgereikt. En op die filmprijzen hebben de twee het gemunt.

Het nieuws dat Fred Pit van de partij zal zijn laat menig vrouwenhart sneller kloppen, zoals dat van Klaartje van de kassa. En popcornverkoper Polle ontwikkelt speciaal voor het festival een ‘revolutionair’ popcornrecept.

Op het festival lopen beroemde sterren over de rode loper, zoals geheim agente Jane Blond en de ‘koningin van de wilde dieren’ Franka Vonk. Maar dan blijkt dat de filmrol van Stefan Speeldals nieuwe film nog in de Tisnie Filmstudio’s is blijven liggen. Hij gaat meteen bellen met zijn dochter Ruby die daar werkt. Ruby heeft net verteld aan collega Ruben dat haar vader maar weinig vertrouwen in haar heeft. Zij mag alleen de rotklusjes doen, terwijl ze ook graag films zou maken. Iets dat Ruben ook wel zou willen. Hij filmt sowieso al alles wat ze meemaken, met zijn smartphone.

Ruby en Ruben gaan in de studio’s op zoek naar de filmrol en komen zo per ongeluk in een aantal filmopnames terecht. Respectievelijk in een cowboyfilm, in de typische Tisnie-serie Hozen en in een slapstickfilm. Ruben filmt er zelf ook op los.

In de bioscoop raakt men lichtelijk in paniek. Sommige galagasten beginnen te morren. Waarom duurt het zo lang voordat de film er is? Bovendien stelt (de valse) Fred Pit iedereen teleur. Hij wil geen handtekeningen uitdelen of op de foto, maar meteen naar een privékamer. Klaartje zingt een verdrietige ballade, omdat Fred haar zo tegenvalt.

Net op het moment dat de straatschoffies er met de Gouden Appels vandoor willen gaan, komt onverwacht de echte Fred Pit binnen. Wie is nu wie? Gelukkig komt Tante van de Tisnie-Catering binnen met Freds lievelingsbroodje. Hij ruikt het al op afstand en zo is meteen duidelijk wie de echte Fred is. De schoffies worden ontmaskerd.

Even later zijn ook Ruby en Ruben ter plaatse. Ze zijn echter hun filmrol kwijtgeraakt aan een stel aliens. Aanvankelijk dachten ze dat ze te maken hadden met acteurs uit een sf-film, maar niets bleek minder waar. De filmrol is meegegaan naar de planeet Snarf. Om de boel te redden zegt Ruben dat de hele film op zijn smartphone staat, dus die film wordt afgespeeld. Het is onverwacht een overdonderend succes. De zure journalist Pedro, die van plan was om de film flink af te kraken, is helemaal om en vindt de ‘eerste smartphone-movie ooit gemaakt’ fantastisch.

Ruby en Ruben winnen de Gouden Appel voor beste film en voor het eerst is Stefan Speeldal echt trots op zijn dochter. De Gouden Appel voor beste acteur gaat vervolgens zeer verrassend naar de jongen van de straat die perfect Fred Pit kon nadoen.

Niet te filmen! Tekstboek3

DE PERSONAGES (standaard 28 spelers)

BIOSCOOPPERSONEEL:

1. Appie StroopEigenaar van de bioscoop. Hij baalt dat de zaken slecht lopen en is vast van plan dat te veranderen. Kleding: blouse en nette broek. Vanaf scène 4 draagt hij galakleding. Heeft een smartphone (scène 1).

2. Tamarinde StroopDe vrouw van Appie, die vaak zegt ‘dat ze naar haar moeder had moeten luisteren’. Ze heeft aanvankelijk bedenkingen bij de nieuwe plannen, maar wordt steeds enthousiaster.Kleding: keurig mantelpakje. Vanaf scène 4 draagt ze galakleding.

3. Polle van de popcornkraamWijdt zich met hart en ziel aan zijn popcorn. Polle staat bij zijn popcornkraam, maar heeft eventueel een mobiele popcornkraam voor zijn buik hangen.Kleding: een wit bakkersschort, misschien met koksmuts. Draagt net als het andere personeel bedrijfskleding: een (rood) gilet met een grote A op de achterkant en een kleine op de voorkant.

4. Klaartje van de kaartjesJong, meisjesachtig. Klaartje zit achter de kassa, maar kan eventueel ook rondlopen met een buideltasje waarin ze kaartjes en wisselgeld heeft zitten. Ze is idolaat van de acteur Fred Pit. Later komt ze erachter dat ze verliefd was op een ideaalbeeld in plaats van op een echt iemand.Kleding: draagt net als het andere personeel bedrijfskleding: een (rood) gilet met een grote A op de achterkant en een kleine op de voorkant. Verder casual, bijvoorbeeld een T-shirt met een spijkerbroek eronder.Activiteit: zingt een solo.

5. Theo van de techniekTheo is al oud en werkt al heel lang bij de bioscoop. Beweegt en praat traag. Heeft het dan graag over vroeger.Kleding: draagt net als het andere personeel bedrijfskleding: een (rood) gilet met een grote A op de achterkant en een kleine op de voorkant. Die heeft hij aan over een ouderwetse bloes of trui, waaronder weer een kussen, waardoor hij heel dik lijkt. Daaroverheen bretels die aan een oude ribfluwelen of terlenka-broek vastzitten. Draagt een (alpino)pet en slentert op pantoffels.

6. De Rode Loper m/vVrolijke jogger in compleet rode kleding die de sterren interviewt. Hij/zij is een soort ADHD’er en beweegt en praat heel druk. Kleding: rood joggingpak, rode sneakers, rode cap. Activiteit: komt op door de zaal en spreekt het publiek aan. Mag improviseren.

7. Jantal SjansenDe vlotte presentatrice van het festival. Eventueel leest ze soms voor van een kaart of kaartjes, als geheugensteuntjes.


Kleding: mooie showjurk.Activiteit: presenteert het filmfestival.

GASTEN BIOSCOOP:

8. Pedro Paparazzo m/vPedro (of Petra) is journalist/recensent/paparazzo van de krant. Kraakt graag films af.Kleding: regenjas, gleufhoed, fotocamera om zijn nek. Hij heeft ook altijd een blocnote en een balpen bij zich.

9. Stefan Speeldal, filmregisseurEen echte kunstenaar van de Gooische matras, die bekakt praat. Van opvoeding geen kaas heeft gegeten. Hij denkt dat zijn dochter nog niet zoveel kan. Kleding: kunstzinnig en kleurrijk. Hippe bril en hippe schoenen, heeft een smartphone.

10. 11. Lenny en Henny, premièregasten m/v Twee premièregasten die zich ergeren aan het feit dat het allemaal zo lang duurt. Alles wat ze zeggen is op rijm!Kleding: galakleding.Activiteit: doen een rap met het publiek.

12. Jane Blond - dubbelrol met meisje in slapstickfilmBlonde geheim agente.Kleding: strak, modieus (heren)kostuum.

13. Tony Alto - dubbelrol met boef in slapstickfilmTony is de maffiabaas uit de serie The Godfather en praat met een Italiaans accent.Kleding: lange jas, hoed, zonnebril. Misschien een sigaar in zijn mondhoek. Tony’s boevenpak (slapstickscène) kan al verborgen zitten onder zijn jas.

14. 15. Bodyguards - dubbelrollen met Jim en SamDe bodyguards van Tony die niks zeggen, behalve dat ze af en toe: ‘Vino!’ (Wijn!) roepen. Eén hand zit constant in hun binnenzak, om elk moment een wapen tevoorschijn te kunnen halen (wat nooit gebeurt).Kleding: strak in het pak. Zonnebrillen.

16. Franka VonkDe overenthousiaste presentatrice van dierenprogramma’s. Ze richt zich meestal direct tot het publiek.Kleding: kaki-junglekleding.

17. Fred Pit - dubbelrol met Harry SnotterSympathieke, beroemde Amerikaanse acteur, die dol is op de broodjes van Tante. Praat met een Amerikaans accent.Kleding: nagenoeg dezelfde kleding als Donny: leren jas, cap, zonnebril.

OP STRAAT:

18. Krantenmeisje - dubbelrol met koningin ElizaCool meisje dat zich niet laat inpakken door Dox.Kleding: casual; grote schoudertas vol kranten.


19. 20. Dox en DonnyTwee stoere jonge gasten van de straat die straattaal spreken. Ze dromen ervan veel geld te hebben of beroemd te worden. Donny komt in scène 2 met een gettoblaster/boombox op en misschien heeft Dox wel een skateboard onder zijn arm.Kleding: hippe kleding en caps. Als Donny later als Fred Pit opkomt, heeft hij een zonnebril op en een leren jasje aan. De rest van zijn kleding moet hetzelfde blijven; anders kan het publiek denken dat het een dubbelrol is. Dox heeft zich dan als bodyguard verkleed, maar is nog herkenbaar als de oude Dox.

TISNIE FILMSTUDIO’S:

21. Ruby SpeeldalDe dochter van Stefan Speeldal die graag carrière wil maken in de filmwereld, en ervan baalt dat haar vader haar niet serieus neemt. Ze heeft t/m scène 10 een thermoskan bij zich.Kleding: draagt net als Ruben spijkerbroek en shirt (bijvoorbeeld blauw) met Tisnie-logo erop. Heeft een smartphone.

22. Ruben m/vCollega van Ruby die alles filmt wat los en vast zit. Als Ruben door een meisje gespeeld wordt heet ze Rachel.Kleding: draagt net als Ruby spijkerbroek en shirt (bijvoorbeeld blauw) met Tisnie-logo erop. Heeft een smartphone.

23. 24. Cowboys Jim en Sam - dubbelrollen met de bodyguards van TonyGedragen zich zoals cowboys zich gedragen, kauwen kauwgom en praten met een Amerikaans accent.Kleding: cowboykleding, pistolen, stokpaarden.Activiteit: staan vooraan in het lied Cowboys zoals wij.

25. Filmregisseur Oerlewaps m/v - dubbelrol met heer in slapstickfilmFilmregisseur van de western. Meneer Oerlewaps (of mevrouw Van Ammelzooi) is een ervaren regisseur die zich soms ergert aan assistente Nancy. Zit aan de zijkant van het toneel in regisseursstoel. Deze acteur verschijnt vanaf scène 19 als galagast.Kleding: jeans gecombineerd met een colbertje. Later galakleding.

26. Nancy, regieassistente - dubbelrol met politieagent(e) in slapstickfilmIets te enthousiaste meid met filmklapper. Deze actrice verschijnt vanaf scène 19 als galagast.Kleding: casual. Later galakleding.Activiteit: krijgt haar vinger steeds tussen de filmklapper

27. Koningin Eliza - dubbelrol met krantenmeisjeMusicalster die snipverkouden is. Het zingen lukt aanvankelijk niet best, maar later gaat het geweldig, dankzij Ruby. Deze actrice verschijnt in deze jurk vanaf scène 12 als galagast. Kleding: prachtige blauwe koninginnenjurk met kroontje, zoals Elsa in Frozen. Ze heeft een boel zakdoeken in haar jurk verstopt.Activiteit: verpest eerst haar solo door een hoestbui en zingt daarna goed in Na regen komt zonneschijn.


28. Harry Snotter - dubbelrol met Fred PitKleine bijrol van snipverkouden tovenaar. Kleding: outfit als die van Harry Potter, inclusief brilletje en toverstaf.

29. Filmregisseur Mona m/v - dubbelrol met dame in slapstickfilmMona (of Martin) is regisseur van de film Hozen die zich enorm ergert en opwindt, maar later ontdooit. Zit aan de zijkant in regisseursstoel. Deze actrice/acteur verschijnt vanaf scène 19 als galagast.Kleding: colbertje. Misschien een ‘zonneklep’, of anders gewoon een cap. Later galakleding.

30. Tante van de cateringSurinaamse dame van de catering. Praat met vrolijke harde stem, met Surinaamse tongval. (Kan ook prima gespeeld worden door een jongen! Zie bijvoorbeeld Jörgen Raymann.)Kleding: kleurige Koto-jurk met bijpassende doek om het hoofd. Twee kussens onder de kleding, een op haar buik, een op haar achterwerk.Activiteit: heeft opkomst met eigen muziekje, waarop ze swingend binnenkomt en iedereen uitbundig begroet.

31. Dark Modder - dubbelrol met cameraman/vrouw in scènes 8, 9 en 10Dark Modder is een buitenaards wezen en afkomstig van de planeet Snarf en is op de aarde gestrand. Ze praat langzaam en laag. Dark Modder kan ook prima gespeeld worden door een jongen. Deze actrice/acteur verschijnt vanaf scène 19 als galagast.Kleding: Zwarte kleding met zwarte cape. Een zwarte rok i.p.v. een broek om te benadrukken dat zij een vrouw is. Ze heeft een zwarte helm op en haar ogen zitten achter een zwart masker (dit alles met een knipoog naar Darth Vader uit Star Wars). Later galakleding.Activiteit: staat met Plurk vooraan bij het lied Voor jou een vraag.

32. Plurk m/v - dubbelrol met cameraman/vrouw in scènes 8, 9 en 10Plurk is een buitenaards wezen afkomstig van de planeet Snarf en in dienst van Dark Modder. Hij of zij is enthousiast, maar vloekt nogal in het Snarfs. Deze acteur verschijnt vanaf scène 19 als galagast.Kleding: bedenk zelf hoe Plurk eruit ziet. Heeft hij/zij futuristische glow-in-the-darkkleding aan of wordt het een soort robotkostuum, gemaakt van dozen en aluminiumfolie? Misschien heb je zelf nog een veel beter idee! Later galakleding.

33. 34. 35. 36. 37. Slapstickacteurs in scène 15- Meisje met borden die ze goed zichtbaar omhoog houdt dubbelrol van Jane Blond- Boef in boevenpak met juten zak dubbelrol van Tony- Politieagent met fluitje en eventueel gummiknuppel dubbelrol van Nancy- Man/vrouw met jas, hoed en krant dubbelrol van Regisseur O - Man/vrouw met banaan dubbelrol van Regisseur MKleding: allen in zwart-wit-grijze kleding

38. 39. Cameramensen in scènes 8, 9 en 10 - dubbelrollen met Dark Modder en PlurkDeze mensen filmen vanaf de zijkanten op de filmset.Kleding: zwart, onopvallend.

Extra rollen met een klein beetje tekst, naar keuze te verdelen:- Klant in scène 1 Casual kleding- Bioscoopbezoeker achter Stefan in scène 23 Galakleding


Extra rollen zonder tekst:De koorleden in Cowboys zoals wij in Na regen komt zonneschijn en in het lied Voor jou een vraag kunnen extra aangekleed worden met leuke accenten: cowboyhoeden etc., regenkleding etc., robotachtige pakken etc.

Als het toneel groot genoeg is, kan ervoor gekozen worden om tijdens de ‘showscènes’ 5, 6, 12 en 13 meer galagasten op te voeren. Een en ander betekent wel dat sommige acteurs zich vaker moeten omkleden.

VERSIE VOOR 26 SPELERS:Plurk wordt een dubbelrol met Theo. Plurks dubbelrol van cameraman/vrouw wordt overgenomen door iemand anders.

Dark Modder wordt een dubbelrol met Franka of Tony. Dark Modders dubbelrol van cameraman/vrouw wordt overgenomen door iemand anders.

VERSIE VOOR 27 SPELERS:Plurk wordt een dubbelrol met Franka. Plurks dubbelrol van cameraman/vrouw wordt overgenomen door iemand anders.

VERSIE VOOR 29 SPELERS:Het Krantenmeisje en Koningin Eliza zijn aparte rollen. Het krantenmeisje kan eventueel als galagast opdraven vanaf scène 5 en ze speelt het meisje met de borden in de slapstickscène. Daarmee komt die dubbelrol van Jane Blond te vervallen.

VERSIE VOOR 30 SPELERS:Het Krantenmeisje en Koningin Eliza zijn aparte rollen. Het krantenmeisje kan eventueel als galagast opdraven vanaf scène 5 en ze speelt het meisje met de borden in de slapstickscène. Daarmee komt die dubbelrol van Jane Blond te vervallen.

Harry Snotter en Fred Pit zijn aparte rollen. Ze kunnen eventueel als galagast opdraven vanaf scène 5, maar wel in duidelijk andere kleding. Harry speelt de man/vrouw met jas, hoed en krant in de slapstickscène. Daarmee komt die dubbelrol van regisseur Oerlewaps te vervallen. Fred speelt de man/vrouw met banaan in de slapstickscène. Daarmee komt die dubbelrol van regisseur Mona te vervallen.

VERSIE VOOR 31 SPELERS:Het Krantenmeisje en Koningin Eliza zijn aparte rollen. Het krantenmeisje kan als galagast opdraven vanaf scène 5 en ze speelt het meisje met de borden in de slapstickscène. Daarmee komt die dubbelrol van Jane Blond te vervallen.

Harry Snotter en Fred Pit zijn aparte rollen. Ze kunnen eventueel als galagast opdraven vanaf scène 5, maar wel in duidelijk andere kleding. Harry speelt de man/vrouw met jas, hoed en krant in de slapstickscène. Daarmee komt die dubbelrol van regisseur Oerlewaps te


vervallen. Fred speelt de man/vrouw met banaan in de slapstickscène. Daarmee komt die dubbelrol van regisseur Mona te vervallen.

Bodyguard 1 en Sam zijn aparte rollen. Bodyguard 1 speelt de politieagent in de slapstickscène. Daarmee komt die dubbelrol van Nancy te vervallen.

VERSIE VOOR 32 SPELERS:Het Krantenmeisje en Koningin Eliza zijn aparte rollen. Het krantenmeisje kan als galagast opdraven vanaf scène 5 en ze speelt het meisje met de borden in de slapstickscène. Daarmee komt die dubbelrol van Jane Blond te vervallen.

Harry Snotter en Fred Pit zijn aparte rollen. Ze kunnen eventueel als galagast opdraven vanaf scène 5 (maar wel in duidelijk andere kleding!).Harry speelt de man/vrouw met jas, hoed en krant in de slapstickscène. Daarmee komt die dubbelrol van regisseur Oerlewaps te vervallen. Fred speelt de man/vrouw met banaan in de slapstickscène. Daarmee komt die dubbelrol van regisseur Mona te vervallen.

Bodyguard 1 en Sam zijn aparte rollen. Bodyguard 1 speelt de politieagent in de slapstickscène. Daarmee komt die dubbelrol van Nancy te vervallen.

Bodyguard 2 en Jim zijn aparte rollen. Bodyguard 2 speelt de boef in de slapstickscène. Daarmee komt die dubbelrol van Tony te vervallen.


TEKSTBOEK♫ 1: LIED 1: Niet te filmen

Iedereen: Is het geluid klaar En is het licht klaarDan zijn we klaar voor het begin Iedereen binnenDe telefoons uitWe gaan van start ik heb zo’n zin

Je voelt je armenJe voelt je benenJe hele lijf is ervoor klaarJe moet nu spelenJe moet nu dansenJa het moment is eindelijk daar

Al gaat je hart tekeerWe doen het nog een keer, nog een keer

[Refrein:]Want dit is niet te filmen De camera’s gaan aanEn ze draaien en ze draaien Nu moet je d’r voor gaanOm te stralen als een sterJa, je weet wel hoe dat moetNiet te filmen Niet te filmen zo goed! [2x]

Kom in het licht staanWe zijn begonnenEn voor je ’t weet is het voorbijNeem maar de ruimteLoop maar naar vorenIk kijk naar jou, jij kijkt naar mij

Je hoort het ritmeJe blijft maar doorgaanDan komt je tekst je zegt hem opJe weet van binnenZo gaat het beterEn voor je ’t weet staat het erop

Al gaat je hart tekeerWe doen het nog een keer, nog een keer

[Refrein]


Ben je in het Wilde Westen, of in een donker bosBen je straks de held, hee, ben je straks de klos Zweef je door de ruimte, of in een andere tijdJe staat zo op het witte doek, tot in de eeuwigheid!

[Refrein 2x] Niet te filmen zo goed! [4x]

Iedereen af, behalve Klaartje.

Scène 1: Het planIn de bioscoopfoyer(Klaartje, Appie, Theo, Tamarinde, Polle, Pedro, klant)

Klaartje zit achter haar loket. Iemand komt uit de denkbeeldige filmzaal en loopt langs het loket de bioscoop uit. Bioscoopdirecteur Appie Stroop komt ook op.

Klaartje: Dag mevrouw, tot de volgende keer!

Klant: Ja, dag hoor.

Appie: Was dat de laatste klant, Klaartje?

Klaartje: (komt achter haar kassa vandaan) De laatste? De énige, meneer Stroop! En zij had een vrijkaartje gewonnen.

Appie: (pakt de stoel van Klaartje en gaat moedeloos zitten) Als het zo door gaat zijn we binnen twee weken failliet!

Theo komt op.

Theo: Meneer Stroop?

Appie: Ja, Theo?

Theo: (langzaam pratend!) Ik werk hier nou al veertig jaar… maar zo erg… heb ik het nog nooit… meegemaakt! Er is alwéér… een projectorlamp… doorgebrand.

Appie: Ik weet het, Theo... Maar we hebben geen geld!

Theo: Vroeger… was alles beter. Heb ik al eens verteld… dat we in één jaar… 80.000 bezoekers hadden?

Appie enKlaartje: (tegelijk) Jahaaa, Theo!

Klaartje: Dat heb je ook al 80.000 keer verteld.

Tamarinde komt boos op met een enorme stapel paperassen in haar handen.

Tamarinde: Oooh, lieverd, kijk nou toch! Allemaal rekeningen! Waar dacht je die van te gaan betalen?


Ze kwakt ze op allemaal op zijn schoot en wacht het antwoord niet af.

Ik had naar mijn moeder moeten luisteren! Ze heeft nog zó gezegd: ‘Tamarinde, meisje… weet je het wel zeker?’ En nu zit ik hier te verpieteren met een krakkemikkige echtgenoot in een krakkemikkige bioscoop!

Appie: (staat boos op. De paperassen vallen allemaal op de grond) Jaha, ik weet het! Bedenk liever een oplossing!

Dan komt Polle enthousiast oprennen, terwijl hij een bakje popcorn omhoog houdt.

Polle: Hoor ik daar het woord ‘oplossing’?! Hier is de oplossing! Ik heb compleet vernieuwde, revolutionaire popcorn uitgevonden! Deze popcorn is onweerstaanbaar lekker!

Klaartje: Revolutionaire popcorn? Geloof je het zelf, Polle?

Polle: Hiermee gaan we rijk worden! Proef maar!

Polle gaat rond en alle vier nemen ze wat.

Tamarinde: Huh? Dit smaakt helemaal niet naar popcorn! Maar het is inderdaad wel erg lekker!

Polle: Goed is-ie hè?

Klaartje: Hmmm! Wat zit erin?

Polle: Sorry, dat is geheim!

Appie: Ja heerlijk, hoor Polle! Maar of jouw popcorn onzebioscoop gaat redden?

Tamarinde: Natuurlijk niet! O, ik had naar mijn moeder moeten luisteren!

Polle: Nou, misschien als we een popcornfestival houden?Met popcornuitvinders van over de hele wereld, die…

Appie: (onderbreekt hem) Nee joh, houd toch op!… Maar wacht eens! Festival, zei je? Ik heb vanmorgen nog iets gelezen over een festival…

Appie haalt zijn smartphone tevoorschijn en drukt er een paar keer op.

Kijk hier, op NU-EVEN-NIET-PUNT-NL: “Het filmfestival in Cannes [spreek uit: ‘Kan’] heeft opnieuw een recordaantal bezoekers getrokken”.

Klaartje: Wat zou ik daar graag bij willen zijn… en Fred Pit ontmoeten!

Polle: Kan die Fred Pit niet hierheen komen dan?


Appie: Ja! Waarom organiseren wij niet ons eigen Appelstroop Filmfestival?! Gewoon hier in ………………………. [plaatsnaam van de school]. Alleen de beste films en de beroemdste acteurs! Zoals inderdaad, de beroemde Fred Pit!

Klaartje: Oeee, dát zou wat zijn!

Tamarinde: Een filmfestival… hier!? Dat geloof je toch zelf niet? Zeker ook met echte filmprijzen?

Appie: Tamarinde, wát een goed idee! Net als de Oscars, de Gouden Palmen en de Gouden Kalveren, reiken wij dan de Gouden… eh… eh… de Gouden Appels uit.

Tamarinde: Nou ja, zeg. Hoe gaan we dat aanpakken dan?

Klaartje: Je moet reclame maken…

Tamarinde: Posters laten drukken…

Polle: Radio, televisie…

Theo: Kranten…

Pedro: (komt opeens binnenvallen) Hoorde ik daar ‘kranten’?Daar ben ik al!… Ik heb een neus voor het nieuws!

Journalist Pedro heeft zijn blocnote al in de aanslag.

Appie: Pedro! Eindelijk komt de pers eens als geroepen!

Pedro: Aha, mag ik weer een film afkraken, Appie? Draait er weer iets héél slechts in dat antieke bioscoopje van je?

Appie: Nee, deze keer valt er niks voor je in de grond te boren, Pedro! Want nu hebben we geweldig nieuws!

Pedro: Laat me raden, je bent failliet!

Tamarinde: Bijna!

Appie: Nee, nee, luister… binnenkort is deze bioscoop wereldberoemd. Hier gaat namelijk het Internationale Appelstroop Filmfestival plaatsvinden!

Pedro: Een filmfestival? Gewoon hier in ………… [plaatsnaam van de school]?

Appie: Precies.

Klaartje: Misschien wel met Fred Pit erbij!

Pedro: Ik geef het niet graag toe… maar dat klinkt bést als een goed plan!

Pedro begint meteen te schrijven in zijn blocnote.

Ik zal er een mooi stuk over in de krant zetten.


Appie: Dit festival wordt geweldig!

Pedro: (schrijft) Dit festival is… een leuk initiatief…

Klaartje: We gaan een boel kaartjes verkopen!

Pedro: (schrijft) De organisatie… hoopt op een redelijke opkomst…

Polle: En er is geheel vernieuwde popcorn!

Pedro: (schrijft) Het experiment… wordt niet geschuwd…

Theo: Nou, eindelijk gebeurt er weer eens iets…

Tamarinde: (kijkt verbaasd om zich heen) Nou, als jullie er allemaal in geloven… ik help wel mee, hoor!

Theo: Dat doet me denken aan… had ik al ooit verteld over vroeger, toen…

De anderen: (onderbreken hem) Jahaaa, Theo!

♫ 2: Lied 2: We gaan ervoor

Stoel wordt weer achter de kassa gezet, de andere spelers komen op.

Iedereen: Oe-ee-oo, oe-ee-oo, oe-ee-oo-oo!

[Refrein:]Kom, dan maken we een planZodat je niet meer vast zit Zodat je nu weer verder kanKom, dan kunnen we weer doorZodat je niet meer vast zit Dan roepen wij in koor:

We gaan ervoor!

Blijf daar niet zo zitten Nee, dat heeft geen zinAlsmaar blijven piekeren En tobben evenmin

Handen uit de mouwenWe gaan aan de slagOns plannetje gaat lukkenWe hebben nog de hele dag

We zingen nu voluit:Samen komen wij eruit

[Refrein]

Oe-ee-oo! Oe-ee-oo-ooOe-ee-oo! Oe-ee-oo! Oe-ee-oo-oo!


We schrijven naar de krantEn komen in het nieuwsWe bellen naar de radioEn geven interviews

Zetten het op FacebookGaan van deur tot deurWe laten posters makenIn een hele felle kleur


[Refrein]

Iedereen af.

Scène 2: VriendenOp straat voor de bioscoopfoyer(Krantenmeisje, Dox, Donny)

Meteen na het lied loopt er een krantenmeisje door de zaal. Dox komt intussen het toneel op en gaat stoer staan ‘hangen’, voorop het toneel.

Krantenm.: Het laatste nieuws! Lees het laatste nieuws! Groot filmfestival in ………… [plaatsnaam van de school]. Beroemde filmsterren worden verwacht! De allernieuwste films in première! Lees het laatste nieuws! Uitreiking van de Gouden Appel voor beste film! (etc. Ze mag improviseren)

Zodra het krantenmeisje op het toneel is komt Dox op haar af.

Dox: Hé meisje! Geef mij krant, wil je?

Krantenm.: (geeft krant) Dat is drie euro alstublieft.

Dox: Wat? Drie eurootjes? Ik heb niet zoveel doekoe, weet je? Maar wacht, zullen wij samen keertje uitgaan? Lekker dansen, weet je wel?

Krantenm.: Met jou? Ammenooitniet. Maar hou die krant maar… mijn dienst zit erop.

Dox: Echt, jij meent het? Thanks babe. Weet je, jij bent tofste verkoopster van de stad, erewoord. Respect!

Hij probeert haar een ‘boks’ of een ‘high five’ te geven.

Krantenm.: Jaja, doei!

Zij gaat af. Hij bladert en leest.

Dox: Kijk nou wat hier staat… ik moet vaker krant lezen, man. Gouden Appels? Wauw, cool!


Dan klinkt er muziek en slentert Donny vanuit de zaal op. Hij heeft een gettoblaster of boombox op zijn schouder waar harde hiphopmuziek uit klinkt en doet een paar swingende pasjes of misschien wel wat echte breakdancemoves. Dan ziet hij Dox staan die diep in zijn krant is verzonken. Donny zet zijn speaker uit en loopt op hem af.

Donny: Hey Dox, alles flex? (hij heft zijn hand op voor een high five, maar Dox reageert niet en blijft lezen)

Dox: Ha Donny… wacht effe…

Donny blijft zijn hand omhoog houden.

Donny: Wat is met jou, jongen? Lees jij krant?

Dox: Ja, wacht nou effe… (hij leest nog best lang door… Donny’s hand blijft in de lucht tot Dox enthousiast op de pagina slaat)

Donny, man! Ik lees hier iets heel vets… en heb geweldig plan!

Nu pas beantwoordt Dox Donny’s high five.

Donny: Hèhè, kreeg bijna lamme arm, man! Wat is dat met je plan? Ik wist niet dat jij kon lezen?!

Dox: Tuurlijk kan ik lezen, jongen. Respect! Luister… hoe vaak zeggen wij niet dat jij op Fred Pit lijkt?

Donny: Ja… knappe gozer ben ik, hè?

Dox: Met zonnebril op lijk je als twee druppels water op die gast, man. En nu heb ik plan! Heb je gehoord over dat filmfestival? Die Gouden Appels?

Donny: Ja, weet ik toch.

Dox: Nou luister, Donny. We gaan een goeie prank uithalen. En misschien worden we rijk.

Donny: O, wow mèn! Hoe dan?

Dox: We sturen een e-mail naar de bioscoop… dat Fred Pit komt. Maar dan kom jij!

Donny: Alsof ik Fred Pit ben?

Dox: Juist! En ik ga mee als jouw bodyguard. Kan ik mooi helpen met dragen van die peperdure Gouden Appels!

Donny: Ah! Jij denkt dat ik Appels ga winnen? Als Fred Pit zijnde?

Dox: Nee man! We stelen die Appels! We pikken ze… we gappen ze!

Donny: Aaah, we jatten ze! Dat soort lui heeft doekoe genoeg. En het is een goeie prank, man.


Dox: Bedoel ik.

Donny: Okay dan... Het wordt cool.

Dox: Übercool!

Weer een high five en dan gaan ze af, misschien met opnieuw harde muziek uit de boombox.

Scène 3: Wat een publiciteit!In de bioscoopfoyer(Appie, Tamarinde, Polle, Klaartje, Stefan)

Tamarinde komt op en gaat op de stoel bij de kassa zitten. Ze zet de radio die onder de kassa stond, op het tafeltje en zet hem zogenaamd aan. Terwijl ze luistert, vijlt ze nonchalant haar nagels.

♫ 3: Radio

Radiostem: (op cd) Tot zo ver dit item over de bevertandarts in de Biesbosch. Dan schakelen we nu over naar het showblokje van Showniets. Showniets! Nét even meer showbizz… dat is niet niets! Nou ja, binnenkort vindt het grote Appelstroop Filmfestival plaats. Volgens filmkenners is dit festival precies wat ons land nodig heeft. Er worden belangrijke filmprijzen uitgereikt, de Gouden Appels. En dan gaan we nu naar het laatste nieuws over de kat van Gerard Bowling. Die is namelijk van huis weggelopen… en nu zit de kat dus alleen thuis. En die zit… KLIK!

Tamarinde zet precies op tijd de radio uit (timing!). Appie komt op met Stefan Speeldal.

Appie: Kijk eens wie ik bij me heb, Tamarinde! De bekende regisseur Stefan Speeldal!

Stefan: Goedemiddag, mevrouw Stroop! Oooh, wát een inspirerende omgeving! (hij kijkt rond) Zo’n oud nostalgisch bioscoopje! Heerlijk provinciaal!

Tamarinde: (staat op) Meneer Speeldal, wat een eer! Wat brengt u hier?

Stefan: Zeg maar gewoon Stefan, hoor. Nou, ik heb natuurlijk gehoord van uw kneuterige filmfestivalletje, zo schattig! Dus ik dacht: is het geen leuk plan als mijn nieuwe film bij ú in première zou gaan?

Tamarinde: Bij ons in première? Dat is fantastisch, meneer Speeldal!

Stefan: Ja hè? Zeg maar Stefan trouwens.

Polle: (komt oplopen, wapperend met vellen papier) Stoor ik? Ik heb groot nieuws!

Appie: Heel snel dan, Polle.

Polle: Kijk eens hoeveel e-mails. Er komen een heleboel beroemde filmsterren naar ons festival!


Appie: Echt waar? Dat is geweldig!

Polle: En het mooiste is… Fred Pit is er ook bij!

Klaartje: (komt meteen oprennen) Wat hoor ik? Is het echt waar? Jaaaaa! Fred komt! Mijn idool komt! Joepieee! (dan gaat ze midden op het podium staan en roept een soort slagzin uit) Koe! Ka! Kikkerie kek! ‘t Festival… wordt te gek! Yihaaa, Freddieeeee!!! Woehoeee!

Tot ieders verbazing rent Klaartje gillend nog een rondje over het podium… en weg is ze weer. Polle gaat verbaasd lachend af.

Stefan: Wat was dat?

Tamarinde: O, dat was Klaartje van de kaartjes.

Stefan: Wat een rare achternaam.

Appie: Maar… met uw nieuwe film en al die bekende acteurs erbij… Klaartje heeft gelijk! Koe! Ka! Kikkerie kek! ‘t Festival… wordt te gek! Yippieee, wat ben ik blij! Woehoeee!

Ook Appie huppelt van blijdschap over het podium, geeft Stefan nog een knuffel en weg is hij.

Tamarinde: (schaamtevol) Oh, sorry daarvoor, meneer Speeldal! Mijn man is een beetje door het dolle heen. Soms denk ik dat ik naar mijn moeder had moeten luisteren…

Stefan: Zeg maar Stefan. Gelukkig dat ú nog met beide benen op de grond staat, mevrouw Stroop.

Tamarinde: Zo is dat… haha, als ze mij niet hadden hier!

Stefan: Nou, tot ziens op jullie charmante plattelands-festivalletje dan maar. (handen schudden) Ik ga gauw mijn film afmaken.

Tamarinde: Veel succes! En bedankt, hoor. Dahag!


Ze kijkt hem na tot hij helemaal weg is.

Is ie weg? Ooooh, Fred Pit en al die anderen op ónze rode loper… Yesss! Koe! Ka! Kikkerie kek! ‘t Festival… wordt te gek! Jahoeeeee! Yippieeeeee!

Ook Tamarinde huppelt als een dolle over het podium. Als ze af is hoort het publiek haar nog joelen in de coulissen:

Yihaaaaa! Joepieee!!!

♫ 4: Rode Loper-muziek

Scène 4: De grote dagIn de bioscoopfoyer(De Rode Loper, Theo, Polle, Klaartje, Lenny, Henny, Appie en Tamarinde)

Decorwissel: Terwijl de Rode Loper al door de zaal rent, wordt de tafel met drankjes klaargezet en wordt de filmfestivalposter opgehangen.

De Rode Loper rent door de zaal, het liefst met draadloze microfoon, lichtelijk in paniek. Af en toe loopt hij of zij ook voor een rij stoelen langs, waardoor het publiek moet opstaan. Intussen vraagt hij/zij van alles aan de mensen maar luistert niet naar de antwoorden. Hij/zij mag improviseren met onderstaande teksten, dingen weglaten of er zelf van alles bij verzinnen. Als het maar een dolle boel is.

Rode Loper: Help! Kan iemand mij vertellen waar ik heen moet? Ik moet naar de filmpremière, jajaja! Mevrouw, weet u misschien waar de filmpremière is? Wat een mooie tas, trouwens… Hallo, zit ik hier goed? Ik geloof dat ik de weg kwijt ben… weet u het misschien, meneer? Leuk shirt, jajaja! Hallo, waar is het filmfestival? Iemand enig idee? Zonder mij begint het niet, hoor. Mag ik er even langs? Dank u… ik heb namelijk haast, jajaja! Etc.

Op een gegeven moment komt hij/zij aan bij het podium. MUZIEK FADE-OUT. Intussen is het bioscooppersoneel alweer opgekomen. Klaartje bij de kassa, Polle bij de popcorn, Theo (met de twee Gouden Appels in zijn handen) ontvangt de Rode Loper.

Theo: Ah, Rode Loper… Daar ben je dan… eindelijk…

Rode Loper: (hijgend) Gelukkig, gelukkig! Ik heb het gevonden! En kijk eens, dames en heren, wat een prachtige gouden appels! Jajaja!

Theo houdt de appels omhoog. Misschien klinkt er applaus.

Theo: Deze appels doen mij denken aan mijn overgrootvader… die had namelijk een boomgaard en…

Polle enKlaartje: Jahaa, Theo! (hierna sukkelt Klaartje meteen in slaap)


Theo: O, had ik dat al eens verteld… Nou, ik ben blij dat je er bent, rode loper!

Rode Loper: Ik ook, ik ook!

Theo: Ja, wij zeiden vroeger al… zonder rode loper geen première!

Rode Loper: Hoe laat komen de gasten?

Theo: O, die komen zo… ik ga net de prijzen in het kantoortje zetten… loop maar mee.

Theo en de Rode Loper gaan met de appels af. Klaartje zit te slapen achter haar kassa, waar zich twee bezoekers melden.

Lenny: Hallo, wij hebben kaartjes gereserveerd.

Henny: Mevrouw! Hallo! We zijn toch niet verkeerd?

Lenny beweegt zijn/haar hand voor Klaartjes ogen, maar ze reageert niet. Polle komt helpen.

Lenny: Wat krijgen we nou?!

Henny: Bent u wakker, mevrouw?

Polle: Wacht, ik doe het wel even… momentje…

Lenny: Heeft ze ’n slecht gehoor?

Henny: Ze slaapt gewoon door!

Polle: (rommelt in Klaartjes spullen) Nee hoor, maar sinds ze weet dat Fred Pit komt droomt ze steeds weg. Op welke naam staan de kaartjes?

Lenny: Fred Pit? Dat kan niet fouter!

Henny: Op naam van Karel Bouter.

Polle: Bouter zegt u? Even zoeken… ja! Kijk eens, twee kaarten op naam van K. Bouter. Veel plezier!

Lenny: Dank u zeer.

Henny: Tot kijk maar weer.

De gasten lopen verder en pakken wat popcorn. Polle schudt Klaartje wakker.

Polle: Klaartje, je moet nu wakker worden, hoor… Hallo, Klaartje!

Klaartje: (schrikt wakker) Wat? Fred! Wie… O, ben jij het? Ik droomde net zo heerlijk van Fred Pit.

Polle: Kan wel wezen, maar die Fred heeft niet van die heerlijke speciale popcorn zoals ik!


Klaartje: O ja, lekker!

Klaartje neemt wat popcorn.

Lenny: Zei u nou dat die popcorn speciaal is?

Henny: Ja, ik proef ook dat ie niet normaal is!

Lenny: Maar wat is ie lekker! Alles klopt!

Henny: Wat heeft u er toch ingestopt?

Polle: Sorry, dat is een groot geheim!

Appie en Tamarinde komen op in galakleding.

Appie: Ah, ik zie dat de eerste gasten er al zijn! Nou Tamarinde… de grote dag!

Tamarinde: Ja lieverd, ik hoop toch zo voor je dat het een succes is.

Appie: Anders ik wel. Nou, dan zou ik zeggen… laat de show beginnen!!!

Meteen start de muziek.

Scène 5: Show 1In de bioscoopfoyer(Iedereen die al op het toneel stond - Appie, Tamarinde, Polle, Klaartje, Theo, Rode Loper, Lenny en Henny -, aangevuld met Pedro, Jantal, Jane, Tony & bodyguards, Franka en eventueel extra galagasten)

♫ 5: Showtune met voice-over 1

Tijdens de tune komt Pedro op, eventueel aangevuld met extra galagasten.

Voice-over: (op cd) Goeoeeienavond dames en heren, hooggeëerd publiek! Welkom… bij het allereerste Appelstroop Filmfestival! Hier is uw presentatrice… Jantal Sjansen!!!

Tijdens het applaus komt Jantal op met microfoon en eventueel haar kaart om vanaf te lezen.

Jantal: Goedenavond dames en heren! Leuk dat u er allemaal bent! Van harte welkom, hier in ……………………….[plaatsnaam school] Het belooft een prachtige avond te worden, maar allereerst vraag ik uw applaus voor onze gastheer en gastvrouw… Appie en Tamarinde Stroop! (voorstellend gebaar)

Appie en Tamarinde maken een lichte buiging richting het publiek.

Ik zal vanavond geassisteerd worden door niemand minder dan… de enige echte Rode Loper! Applaus!


De Rode Loper komt weer ‘hyper’ oprennen, met microfoon.

Rode Loper: Jajaja! Daar ben ik al… ik zeg altijd maar zo: geen filmfestival zonder rode loper, nietwaar?

Jantal: Straks gaat de nieuwste film van Stefan Speeldal in première, getiteld Acht jaren vlogen voorbij. En ook worden de Gouden Appels uitgereikt. Maar eerst verwelkomen wij een aantal beroemde gasten… uw applaus voor de eerste filmster!

Elke keer als er een ster wordt aangekondigd, zullen ook de mensen op het toneel en hopelijk ook in de zaal applaudisseren en maakt Pedro foto’s van de ster.

Applaus. Jane Blond komt op over de rode loper en gaat stoer staan. Ze wordt meteen geïnterviewd door de Rode Loper.

Rode Loper: Wat een eer voor Bioscoop Appelstroop, jajaja! Stel u maar even voor…

Jane: (langzaam!) De naam is Blond. Jane Blond.

Rode Loper: Ah, de beroemde geheim agente, jajaja! Mevrouw Blond, elke geheim agent heeft toch een nummer, hè?

Jane: Yeah, ik ben agent nul-nul… nul.

Rode Loper: En dat is alles?

Jane: Ja, ik heb altijd een beetje moeite met tellen.

Rode Loper: Aha! Nou, welkom mevrouw Blond, neemt u wat te drinken…

Jane: Yeah! ‘Shaken, not stirred’. (loopt naar de tafel met drankjes)

Jantal: Dames en heren, dan nu graag uw applaus voor maffiabaas Tony Alto uit The Godfather!

Applaus. Tony komt op met een of twee bodyguards bij zich.

Rode Loper: Jajaja, Tony… welkom op het Appelstroop Filmfesti…

Meteen schieten de handen van de bodyguards naar hun binnenzak, alsof ze daar een pistool hebben zitten.

Tony: (geagiteerd tegen de Rode Loper:) Jij praat teken mij? Jij praat teken mij?

Rode Loper: Eh… ja, ik doe de interviews.

Tony: Beter jij praat niet teken mij! Capiche?

Rode Loper: O, eh…. Maar ik wil alleen vrage…

Ze stappen intimiderend dichter bij hem.

Tony: Jij snapt het niet? Je bent tok niet BLOND of zo?


Jane stapt naar voren.

Jane: Nee, dat ben ik! Blond is de naam. Jane Blond.

Tony: (gepikeerd) Signora Bloend, niet bemoeien noe!(dan weer tegen de Rode Loper) Maar jij…

Rode Loper: (bibberend) Jajaja, eh… si?

Tony: (stapt nog dichterbij, zijn vinger op zijn lippen) Sst! Pas oep, jij hè? Capiche?!

Rode Loper: S-s-sorry!

Tony: (gebaart dat zijn bodyguards hun pistolen niet hoeven te pakken) Het ies al koed… Wij zijn vrienden noe, oké? (klopt hem op zijn rode pak)

Rode Loper: (knikt heftig van ja) Ja, ja… graag.

Tony: Mooi. Dan drienken wij noe wat… Vino!

Bodyguards: (tegelijk) Si! Vino!

De Rode Loper trekt geschrokken aan zijn kraagje om lucht te happen, terwijl de Italianen naar de dranktafel lopen.

Jantal: Sorry daarvoor, dames en heren! Onze volgende gast kent u allemaal van haar mooie natuurprogramma’s… hier is ‘de ster van de wildernis’… Franka Vonk!

Applaus. Franka komt op met een grote spin in haar handen. Ze begint zelf al te praten; de Rode Loper hoeft niks te zeggen, maar staat wel vlakbij.


Franka: Jaaa, kijk eens mensen! Wat een prachtexemplaar! Ge-wel-dig dier! Deze spin heb ik met gevaar voor eigen leven gevonden in de jungle van Brazilië… wát is ie mooi, hè? En bijzonder giftig! En kijk eens, die harige poten, waarmee hij in één zwiep zijn prooi kan grijpen en…

(nu laat ze opeens de spin op de Rode Loper af schieten, alsof die wordt aangevallen. De Rode Loper deinst achteruit)

Hooo! Rustig!

Rode Loper: Aah! Help!

Franka: Kalm! Kalm, ja… Ik heb hem alweer!

Meteen snellen Tony en zijn bodyguards op Franka af. De handen weer paraat bij de verborgen pistolen.

Rode Loper: Wat een eng beest!

Tony: Hééé, wat doet jij met vriend van ons?! Wat kebeurt hier?

Franka: Huh? Wat krijgen we nou?

Rode Loper: (sust de boel) Nee, niks hoor… niks aan de hand.

Tony: Jij laat onze vriend met roest, hoop ik? Capiche?!

Franka: (tegen het publiek) Zien jullie dat, vrienden? Je komt van alles tegen in het wild! (wijst naar Tony en zijn mannen) Dit zijn prachtig mooie, maar zeer gevaarlijke exemplaren van de homo sapiens… schitterend!

Tony: (tegen Rode Loper) Hé! Wat bedoelt zij?

Rode Loper: Ze zegt dat jullie er schitterend uitzien!

Tony: O! Nou, eh… dan het ies koed. Kom! (draait zich weer om, richting drank)

Bodyguards: (tegelijk) Si, vino!

Franka: O, wat een boeiende omgeving is het hier toch, met al die vreemde soorten!

Jantal: (onderbreekt haar) Geef haar nog een applaus, dames en heren… Franka Vonk!

Applaus.


En dan is het nu tijd voor muziek… want zoals wij dat zeggen:

Jantal en deRode Loper: (tegelijk) There is no business… like showbusiness!

♫ 6: LIED 3: Op de rode loper

[Refrein:]Iedereen: Alles schijnt, alles blinkt, alles glanst

Op de rode loperAlles flitst, alles straalt, alles glimtOp de rode loperAlles klapt, alles lachtIedereen is blijDit had je nooit gedacht, nee dit had je nooit verwacht wantAlles straalt, en hier sta jij

Je stapt vol glamour uit de limousineIn je smoking of je jurk van goudOveral gedrang rondom de loperOveral publiek dat van je houdt

In het volle licht een brede glimlach De paparazzi dansend om je heenDe fotografen roepen steeds je naam weerDe mensen noemen jou een fenomeen

[Refrein]

(poseren voor de camera, Pedro fotografeert)

De andere acteurs en de actricesJe hebt een onderonsje voor de geinDe regisseurs, de schrijvers, componistenJe groet ze of het oude vrienden zijn

Zorg dat je blijft stralen en blijft lachenOok al voel je je niet best misschienIs je konijn vandaag nog overledenZorg dan maar dat niemand het kan zien

[Refrein]Dit had je nooit gedacht, nee dit had je nooit verwacht wantAlles straalt, alles straalt, en hier sta jij

Iedereen blijft staan na het lied.


Scène 6: De film is er nietIn de bioscoopfoyer(Iedereen die al op het toneel stond - Appie, Tamarinde, Polle, Klaartje, Theo, De Rode Loper, Jantal, Pedro, Lenny, Henny, Jane, Tony & bodyguards, Franka en eventueel extra galagasten - aangevuld met Stefan)

Jantal: Dat was, wat je noemt, een toepasselijk nummer! Dames en heren, ik hoor net dat we nog even moeten wachten op onze hoofdgast, Fred Pit…

Iedereen: Aaah, jammer…

Klaartje: (komt op van achteren met bos bloemen) Hè, wat duurt dat lang… nou, ik zet de bloemen nog wel even in een vaas.

Jantal: Hij komt vanzelf een keer… en we hebben natuurlijk nog een leuk programma voor de boeg, dames en heren! Straks de uitreiking van de Gouden Appels, maar nu eerst onze tweede hoofdgast. Geef hem een groot applaus, hier is filmmaker Stefan Speeldal!

Applaus en bewonderende blikken. Stefan komt op en zwaait even.

Nou, mensen, mag ik u dan nu verzoeken naar de bioscoopzaal te gaan voor de première van Stefans nieuwste film Acht jaren vlogen voorbij!

Terwijl iedereen afgaat richting de filmzaal, zijn de Rode Loper, Tamarinde, Appie en Stefan in gesprek, vooraan, aan de zijkant van het toneel.

Rode Loper: Meneer Speeldal, welkom!

Stefan: Zeg maar Stefan, hoor. Wat kan het toch gezellig knus zijn in de provincie… fijn om hier te zijn!

Tamarinde: Nou meneer Speeldal, wij zijn zó benieuwd!

Stefan: Nou, eerlijk gezegd, ik ook! Elke nieuwe film is weer spannend…

Hij wordt onderbroken door Theo die opkomt vanuit de filmzaal met een lege vierkante doos.

Theo: Meneer Stroop… kijk eens! Er zit geen filmrol… in de doos…

Appie: Geen filmrol?

Stefan: (slaat zich op het voorhoofd en neemt de doos over) Ach, nee toch? Dan ligt de film nog bij de filmstudio’s van Tisnie. Hebben die sukkels een lege doosopgestuurd! Hoe blond kun je zijn!?

Meteen komt Jane het toneel weer op.

Jane: Hallo! Riep iemand mij? Blond is de naam. Jane Blond.

Rode Loper: Nee, niemand riep u, mevrouw Blond!


Jane: O? Eh… oké. (Jane weer af)

Appie: Maar meneer Speeldal, dit meent u toch niet?

Stefan: Helaas wel. Wacht, ik ga meteen bellen… Mijn dochter werkt in de filmstudio’s… zij moet hem zo snel mogelijk komen brengen!

Hij snelt af, terwijl hij zijn smartphone pakt.

Appie: Ja maar… al die mensen in de zaal dan? Dat gaat veel te lang duren! Tamarinde, het is een ramp… onze toekomst hangt af van de première van deze film!

Tamarinde: Vreselijk! Dit zijn van die momenten dat ik denk…

Appie: Ja Tamarinde, we weten het!

Appie, Theoen Rode Loper: (tegelijk) Je had naar je moeder moeten luisteren!

Zij rennen ook af, in dezelfde richting als Stefan.

♫ 7: Overgangsmuziek naar scène 7

Decorwissel naar Tisnie-studio’s.

Scène 7: Ruby en RubenIn de Tisnie Filmstudio’s(Ruby, Ruben, Stefan)

Ruby komt het toneel op en komt bij de tafel staan. MUZIEK FADE-OUT. Ze schroeft de dop van haar thermoskan af, schenkt er (zogenaamd) wat in en drinkt dat op. Dan komt Ruben op. Hij trekt een vies gezicht.

Ruben: Wow! Wat stinkt die thee, Ruby?!

Ruby: Dat komt omdat er knoflook in zit, tegen de verkoudheid. Een paardenmiddel, maar het helpt geweldig. Heb ik van mijn oma geleerd.

Ruben: (wappert met zijn hand voor zijn neus) Knoflookthee, beuh… dat hoef ik niet!

Ruby: Als jij verkouden wordt zal je me nog dankbaar zijn.

Haar telefoon gaat over.

♫ 8: Ringtone Ruby 1

Ruby: Telefoon!

Ze neemt op. TIMING GELUIDSTECHNICUS. Aan de andere kant van het podium zien we Stefan die haar belt. Het is belangrijk dat ze niet naar elkaar kijken; ze kijken allebei recht de zaal in. Intussen begint Ruben haar te filmen met zijn smartphone.


Tisnie Filmstudio’s, met Ruby Speeldal.

Stefan: Ruby, papa hier! Luister, je moet wat voor me doen en het heeft enorme haast!

Ruby: Ha pa, weer een stom klusje zeker?

Stefan: Nee, het is heel belangrijk! Je weet, ik ben bij die première in dat oude bioscoopje… maar ze hebben een lege doos opgestuurd!

Ruby: Een lege doos?

Stefan: Ja, zonder film! Kom hem zo snel mogelijk brengen.

Ruby: Zoals ik al zei: een stom klusje. Wanneer mogen Ruben en ik nou eens zelf een echte film maken, pa?

Stefan: (zucht) Meisje, films maken laat je maar aan mij over. Nou, hurry, hurry! De film heet Acht jaren vlogen voorbij en je vindt hem in hal 3, denk ik. En verpest het deze keer niet, zoals pas met die beverdocumentaire.

Ruby: Pap! Dat met die bevers was niet mijn schuld, dat heb ik je al gezegd!

Stefan: Ja ja, het zal wel. Schiet nou maar op!

Ruby: Ja, is goed… we gaan hem zoeken.

Stefan: Tot straks! (Stefan meteen af)

Ruby: Oké, doei! (zet telefoon uit) Nou Ruben, wij krijgen de stomme klusjes weer! We moeten zo snel mogelijk naar een filmfestival.

Ruben: Altijd hetzelfde. We mogen zeker weer niet zelf filmen…

Ruby: Mijn vader heeft gewoon geen vertrouwen in ons. Maar kom, we moeten nu eerst een filmrol halen in hal 3.

Ruben: Hal 3? Daar nemen ze nu een cowboyfilm op.

Ruby: (terwijl ze aflopen, Ruby neemt haar thermoskan mee) Een cowboyfilm??

Ruben: Ja, luister maar!

Ogenblikkelijk start de muziek. Ruby en Ruben zijn nog niet weg of de cowboys komen al op.


Decorwissel: de tafel wordt weggehaald, er worden een of twee cactussen neergezet en een regisseursstoel aan de zijkant van het toneel.


Scène 8: De westernIn de Tisnie Filmstudio’sActeurs: Jim & Sam, twee cameramensen, regisseur Oerlewaps en Nancy

Tijdens de decorwissel draven de cowboys al een paar rondjes over het toneel op hun stokpaarden, terwijl ze in de lucht schieten met hun klapperpistolen. Af en toe slaan ze op de kont van hun paard. Al eerder zijn de cameramensen opgekomen die alles vanaf de zijkant en/of achterkant filmen.

Cowboy Jim: Yihaaa! Joehoeee! Etc.

Cowboy Sam: Whoehoeee! Yihaaa! Etc.

Ze komen tot stilstand en geven de paarden een klopje op de hals. Eentje steigert nog even. MUZIEK FADE-OUT.

Cowboy Jim: Ho maar, ho maar!

Cowboy Sam: Rrruuuustig maar!

Cowboy Jim: So Sam… Nou wij sijn hierrr in de prairie. Wij moeten prrraten.

Cowboy Sam: Ik heb te seggen jou niks, Jim! Helemaal niks!

Cowboy Jim: O nee, Sam? Ook niks overrr de geld dat wij samen hebben brrruidgemaakt en dat is verrdwenen somaarrr?!

Cowboy Sam: Nee, ook niks oferrr de brrruid, Jim! You denkt toch niet dat ik…

Regisseur O: (komt op) Stop! Stop maar! Jongens, hoe vaak moet ik het nog zeggen… oefen die teksten nou eens goed!

Cowboy Jim: Wat ging er fout dan?

Regisseur O: Je zei ‘brrruid’… in plaats van ‘buit’.


Cowboy Sam: O ja, dat zei ik ook fout!

Regisseur O: Nou ja, misschien kunnen we het nog gebruiken bij de ‘bloopers’.

Nancy: (komt achter hem aan) Meneer Oerlewaps, zullen we eerst even de scène met de figuranten draaien? (ze wijst naar de zaal) Die mensen wachten al zo lang om iets te doen.

Regisseur O: Dat is een goed idee, Nancy. (dan direct tegen de zaal) We hebben u tenslotte niet voor niets laten komen, hè?

Nancy: (ook tegen het publiek) Precies, dames en heren. Zoals jullie allemaal weten mogen jullie vandaag figureren in deze cowboyfilm!

Regisseur O: Jullie kunnen nu meedoen in de indianenscène.

Nancy: (tegen het publiek) Een scène is een apart hoofdstukje van de film.

Regisseur O: Ja, dat snappen onze figuranten ook wel, Nancy. Ik zal vertellen wat er gaat gebeuren, dames en heren. Het gaat zo… Deze twee cowboys voeren een dialoog.

Nancy: Dat betekent dat ze met elkaar praten.

Regisseur O: Nancy! Dat weten ze best! Nou, ze praten dus met elkaar en dan zal een van de cowboys een ‘cue’ (spreek uit: kjoe) geven.

Nancy: Dat is het teken voor jullie.

Regisseur O: Nancy, ze zijn niet achterlijk! Pfff, waar was ik? O ja, een van de cowboys zal uitroepen: ‘Kijk daar, indianen!’

Nancy: En dat is het moment dat jullie je laten horen!

Regisseur O: Ja, misschien kunnen we dat even oefenen? Ik geef de cue en dan doen jullie een indianenstam na, goed?

Nancy: Zo van: (hand voor de mond bewegen) Woewoewoewoewoewoewoeee!


Regisseur O: Ja, dank je wel, Nancy.

Nancy: Leuk hè? Nou, daar gaat ie. Kijk daar…

Regisseur O: Ho, Nancy!!! Ik zei: IK geef de cue, niet jij. Komt ie, mensen! Kijk daar…

Nancy +Regisseur O: INDIANEN!

Publiek maakt indianengeluiden; de acteurs op het podium doen allemaal mee.

Regisseur O: Goed, hoor… maar het mag nog iets harder, oké?

Nancy: Nog eens dus?

Regisseur: Ja, komt ie weer. Kijk daar…

Nancy +Regisseur O: BAVIANEN!

Publiek maakt waarschijnlijk indianengeluiden.

Regisseur: Nee, nee, nee! Wel opletten hè?

Nancy: Indianen zijn geen bavianen, mensen!

Regisseur: Nou, daar gaan we…

Hij gaat in zijn stoel zitten.

Crew klaar? Acteurs klaar? Figuranten klaar? Camera klaar? Actie!!!

Nancy klapt met de filmklapper voor een van de camera’s, maar haar vinger zit er (zogenaamd) tussen.

Nancy: AUWWW!

Meteen galopperen de cowboys weer een rondje over het toneel en houden halt. Een van de paarden steigert nog even. Dan ziet Sam zogenaamd iets in de verte (ergens boven het publiek)

Cowboy Sam: Kijk daarrr… bavi... nee… indianen!

Meteen begint het publiek te joelen.

Regisseur O: (komt meteen weer naar voren) Stop! Stop maar!Nou mensen, dat was érg goed hoor. Complimenten… Maar jij was veel te vroeg, Sam. In het script staat dat je eerst nog de duel-scène krijgt.

Cowboy Sam: Ach, stom ja! Helemaal vergeten. (hij slaat zich voor zijn kop)

Nancy: (komt ook weer naar voren) Er ging nóg iets mis, meneer Oerlewaps. De muziek was er niet.


Regisseur O: Dat is waar ook! Nou, opnieuw dan maar! Crew klaar? Acteurs klaar? Figuranten klaar? Camera klaar? Actie!!!

Scène 9: Ruben, Ruby en Tante op de setIn de Tisnie Filmstudio’s(Iedereen die al op het toneel stond - Jim & Sam, twee cameramensen, regisseur Oerlewaps en Nancy - aangevuld met Ruby, Ruben en Tante)

Nancy klapt met de filmklapper, maar het gaat weer mis.

Nancy: AUWWW!

Meteen galopperen de cowboys weer een rondje over het toneel en houden halt. Een van de paarden steigert nog even.

Cowboy Jim: Nou Sam, nu wij moeten uitprrraten het eens en for altijd.

Cowboy Sam: Ik heb al gesegd, Jim… ik heb te seggen jou helemaal niks!

Cowboy Jim: Wel, cowboy… dan rrrest mij nog maarrr één ding… Stap fan je horse, ik daag je uit for een duel!

Cowboy Sam: Okay dan…cowboy.

Ze stappen voorzichtig van hun stokpaarden die ze vervolgens lomp wegsmijten.

♫ 10: Spannende muziek duel

Beide cowboys gaan dreigend tegenover elkaar staan, op een behoorlijke afstand (en profile vanuit de zaal), handen aan de holsters. De muziek bouwt op naar een climax. Op dat moment komen Ruby en Ruben op. Ruby kijkt zoekend om zich heen maar let niet op de cowboys. Ruben filmt alles met zijn smartphone. Hij blijft wat achter, terwijl Ruby gewoon midden in de vuurlinie gaat staan. Zodra de cowboys schieten, stort Ruby ter aarde.

(op de cd:) PANG!!!

Ruby: Aaaaah!!!

Ruben: (schrikt hevig, maar filmt wel door) Ruby!

Regisseur O: (komt meteen oplopen met Nancy) Stop de camera!

Ruby krabbelt overeind. Ruben buigt zich over haar heen.

Ruben: Ben je gewond?

Ruby: Nee joh, ze schieten met losse flodders. Ik schrok alleen… niet te filmen!

Ruben: Jawel hoor. Ik heb alles gefilmd!


Regisseur O: En of dat dat te filmen was! Geweldig, joh! Meisje, wat kun jíj acteren! Nancy, dit gaan we gewoon gebruiken, hoor.

Nancy: Het was echt overtuigend! Je kunt wel zien dat jij het talent van je vader hebt geërfd.

Regisseur O: Ah, ben jij de dochter van Stefan? Hij zal wel trots op je zijn.

Ruby: Was dat maar waar…

Nancy: Wat komen jullie eigenlijk doen?

Ruben: Wij zoeken de filmrol van Acht jaren vlogen voorbij.

Nancy: Die is niet hier. In hal 5 misschien?

♫ 11: Tante’s tune 1

Opeens komt Tante swingend op met een karretje (of eventueel een dienblad) vol koffiebekers en broodjes op servetjes.

Tante: Fawaka*, mijn skatjes! Hier is Tante van de catering… we hebben hopi* lekkere broodjes! En wie lust lekkere roti? Lekka lekka!

Cowboy Jim: Ja, graag!

Cowboy Sam: Hmmm, heerlijk!

Ook de cameramensen, de regisseur en Nancy gaan rond Tante staan.

Tante: Wat wil jij, mi gudu*? Broodje pom zoals altijd? (deelt wat broodjes rond)

(tegen Ruby en Ruben) Beter tjappen* jullie ook wat? Lekka lekka, hoor!

Ruben: Nee, dank u. Wij hebben haast! We moeten een film naar de Appelstroop-bioscoop brengen.

Cowboy Jim: Ik heb gehoord dat Fred Pit ook komt.

Tante: Ooooh Fred, ik ken hem goed, weet je?! Hij heeft hier zooo dikwijls films opgenoom… En o, Fred is dól op mijn Broodje Appelstroop! Dat kennen ze niet hè, in Amerika. Weet je wat? Beter ik ga straks ook naar de festival… beter ik neem zo’n broodje voor hem mee! Lekka lekka!

Ruben: Nou, dan zien we je daar. Maar wij moeten eerst naar hal 5 dus.

Nancy: Precies! Die kant op. (wijst)

Ruby: Oké, bedankt, doei!

Ruby en Ruben rennen af.


Regisseur O: Ja, succes! …En blijf acteren, jij kunt het!(hij wacht even) Goed… waar waren wij eigenlijk?

Cowboy Sam: Bij scène 9. Om precies te zijn bij: ‘Kijk daar, indianen!’

Publiek moet nu onverwacht joelen; dat gaat waarschijnlijk niet meteen goed.

Regisseur O: Nou, dames en heren, dat ging net een stuk beter! Maar jullie krijgen een herkansing…. in een echt cowboylied!

Nancy: En hard joelen, hè?

Tante: Beter héél hard joelen!

Meteen start de muziek. Andere zangers/dansers komen op.

♫ 12: LIED 4: Cowboys zoals wij

Iedereen: Yee-ha! [2x]

Jim en Sam: Bij cowboys zoals wij Zit het zwerrven in het bloedWe houden van de prrairrieBuiten leven doet ons goed

Met ons trrouwe paarrdDeel je vrreugde en verrdrrietEn voel je je alleenDan zing je zacht een drroevig lied

Zit je in je zadelJezelf alleen te wanenSchrrik je zomaar opKijk daarr: Indianen!

(publiek maakt indianengeluiden)

[Refrein:]Iedereen: Yippie-a-hee, yippie-a-hoo

Indianen in ons liedYippie-a-hee, yippie-a-hooIk hoor m’n eigen banjo nietSta stil of ik schiet!Yee-ha! [2x]

Jim en Sam: Is een kalfje kwijtDan gaan wij d’rr achterraanIs het nodig gaan we Achterr koeiendieven aan

Zoeken naarr een heel klein plukkieGrras in de woestijn


En ‘s avonds bij het kampvuurrSpeel je banjo voor de gein

Dan aai je lekkerr rrustigJe paarrdje door de manen Maar dan schrrik je opKijk daarr: Indianen!

(publiek maakt indianengeluiden)

Iedereen: [Refrein]

(cowboydans)

[Refrein]Yee-ha! [3x]

Iedereen af.

Scène 10: HozenIn de Tisnie Filmstudio’s(Eliza, regisseur Mona, Harry, cameramensen, Ruby en Ruben)

♫ 13: Hozen-trailer

De cactussen worden weggehaald. Regisseur Mona zit aan de zijkant van het toneel op de regisseursstoel. De cameramensen filmen aan de achteren/of zijkant van het toneel. Koningin Eliza komt niezend op. Ze snuit haar neus (intussen klinkt de voice-over al).

Voice-over: (op cd) In het koninkrijk Novembrië heerst koningin Eliza, die over magische krachten beschikt. Als Eliza niest, en dat doet ze vaak want ze is chronisch verkouden, gaat het stormen en bliksemen. En vooral gaat het hard regenen. Héél hard regenen… nou ja, Hozen is een beter woord. Want Hozen doet het elke dag, de hele dag door, het hele jaar door, in Novembrië, het land van de eeuwige herfst. Geniet met volle teugen van de romantische Tisnie-serie… Hozen!

Eliza: Haaaaa… tsjie!!! Uche, uche… haaa… tsjoe!

De koningin niest en hoest en proest. Ze trekt ergens uit haar jurk een enorme zakdoek tevoorschijn waarin ze nog een paar keer niest.

Hatsjoe! Haaaaa… tsjie! Uche, uch, uch!

♫ 14: LIED 5: Na regen komt zonneschijn (deel 1)

Intussen komen de andere spelers op met regenkleding en paraplu’s boven hun hoofd. Tijdens de eerste noten van het lied trekt de koningin zich terug, achter de zangers. Ze verspreiden zich over het podium.

Iedereen,behalve Eliza: In dit land


Waar het altijd hoostIn dit land Vind je nergens troost

Koud en guurAlles is hier natOveral Plassen in de stad

Koningin Eliza schrijdt van achteren het podium op.

Onze hoopOp een nieuw beginOnze hoopLigt bij de koningin

Koningin Eliza schrijdt tussen een haag van mensen met paraplu’s naar voren.

Zeg ons gauwHoe zetten we dit stopZeg ons gauwHoe houdt die regen op

Eliza staat vooraan, ademt diep in om te gaan zingen, spreidt haar armen, maar het gaat niet goed:

Eliza: (zingt:) Na regen… Uche, uche!

Regisseur M: (staat op uit haar stoel) Ja, stop maar! Ho maar! Dit wordt helemaal niks zo! Kappen maar!

Eliza: (hees) Ja, maar… ik... haaatsjoe! Uche, uche!

Regisseur M: Hoe kunnen we nu toch verder als jij zó goed in je rol zit… alsof je écht snipverkouden bent?!

Eliza: Ja, maar ik bén ook… uche! Uche, uch! Ik... ik kan er toch niks aan doe…oeeetsja! Uche, uche, dat ik echt… hatsjie!

Regisseur M: Daar ga je weer! Nou, laten we dan eerst die liefdesscène maar opnemen met dat tovenaartje. Waar is ie? Is Harry Snotter al op de set, mensen?

Harry komt hoestend en proestend op, eveneens met een hele grote zakdoek.

Harry: Uche, uche! Ja, hie….Uch! Uche… hatsjie! Hier.

Regisseur M: Nee hè? Harry Snotter zal weer eens niet óók snotverkouden zijn!? Mensen, zo kunnen we toch geen scène draaien? Sjonge jonge!

Ruben: (komt op met Ruby) Hallo! Dit is toch hal 5, hè? Weet u misschien waar wij…

Regisseur M: Wat nu weer? Ik word gek hier! Jullie verpesten de opnames van Hozen!


Eliza en Harry: (blijven maar snotteren, hoesten en niezen) Haaaaa… tsjoe! Uche, uche!

Ruby: Gezondheid! Ja sorry, hoor, maar het is echt héél dringend.

Regisseur M: Ach, nu zie ik het! Jij bent toch de dochter van Stefan Speeldal?

Ruby: Klopt. We zoeken een filmrol en die zou hier liggen.

Regisseur M: Alle nieuwe filmrollen liggen tegenwoordig in hal 8.

Ruben: Hal 8?

Regisseur M: (wijst) Ja, je kunt het beste via Studio 7 lopen… maar let op! Daar zijn ze nu een klassieke slapstickfilm aan het opnemen. Straks verstoren jullie de opnames… Nou ja, niemand zal boos worden op de dochter van Stefan Speeldal!

Ruby: (kijkt sip) Behalve hijzelf dan.

Regisseur M: O?

Net als de regisseur verder wil vragen, moeten Eliza en Harry weer heel erg niezen.

Eliza en Harry: Ha… haa… haaatsjieee! Uche, uch!

Ruben: Zo, jullie hebben het goed te pakken zeg.

Ruby: Ja, wacht even, hoor…

Ruby pakt haar thermoskan en schenkt een dopje in.

Regisseur M: Ja, het is hopeloos!

Ruby: Kijk eens, een wondermiddel tegen de verkoudheid.

Eliza neemt het aan en drinkt met een vies gezicht.

Het is een recept van mijn oma. Misschien niet zo lekker, maar…

Ze schenkt nog eens in voor Harry die ook drinkt.

Eliza: Ongelooflijk… het werkt meteen! Ik heb mijn stem terug!

Harry: Ik ook! En we hoeven niet meer te niezen… wauw! Dat lijkt wel tovenarij!

Regisseur M: Fantastisch!

Eliza: Niet echt lekker spul, maar ik voel me weer helemaal oké!

Harry: Ik ook!

Ruby: Niet te filmen goeie thee, hè?

Ruben: Jawel hoor, ik heb alles gefilmd! Maar het blijft smerig spul!


Ruby: Ach jij… kom! We moeten naar hal 8 via hal 7.

Regisseur M: Dus wij kunnen gewoon verder met de opnames? Geweldig, jullie kwamen precies op tijd… bedankt hoor!

Ruby: Graag gedaan, dahag!

Ruby en Ruben af.

Regisseur M: Daar gaan we weer, mensen… iedereen op zijn plaats! Crew klaar? Acteurs klaar? Camera klaar? En……. actie!!!

♫ 15: LIED 5: Na regen komt zonneschijn (deel 2)

Iedereen,behalve Eliza: Onze hoop

Op een nieuw beginOnze hoopLigt bij de koningin

Koningin Eliza schrijdt tussen een haag van mensen met paraplu’s naar voren.

Zeg ons gauwHoe zetten we dit stopZeg ons gauwHoe houdt die regen op

Eliza, evt. metmedezangers: Na regen komt zonneschijn

Ja, zo zal het altijd zijnEr is altijd wel een lichtje aan de horizon Na regen komt zonneschijnJa, zo zal het altijd zijnWees maar niet bedroefdWant het komt altijd goed Na regen komt: de zon, de zon, de zon

Iedereen af.

Scène 11: Het tweede telefoongesprekIn de Tisnie Filmstudio’s(Stefan, Ruby en Ruben)

Stefan Speeldal komt op en loopt naar de plek waar hij eerder ook telefoneerde en tikt op zijn mobiel.



Dan komen Ruby en Ruben opgerend. Ze houden halt omdat Ruby’s mobieltje afgaat. Ze neemt zuchtend op. TIMING GELUIDSTECHNICUS. Ruben filmt haar.

Ruby: Tisnie Filmstudio’s, met Ruby Speeldal.

Stefan: Ha, meisje! Zijn jullie al bijna hier?

Ruby: Eh… nee.

Stefan: Nee?! Maar iedereen wacht hier op die film!

Ruby: Ja pap, dat ligt niet aan mij, hoor. Jíj zei dat we in hal 3 moesten zijn… maar daar lag ie niet… en ook niet in hal 5.

Stefan: Hoe kan dat nou!? Ligt ie in hal 8 soms?

Ruby: Ja, daar gaan we nu dus zoeken.

Stefan: Maar waar wacht je dan nog op?!

Ruby: Nou, nergens op… tot er iemand belde! Dag pa! (drukt telefoon uit)

Stefan: Als je maar opschiet… hallo? Hallo? Opgehangen.

Ruby: Ik word gek van m’n vader, Ruben.

Stefan: Ik word gek van die meid! Pfff… (diepe zucht)

Iedereen af.

Scène 12: Show 2In de bioscoopfoyer(Polle, Klaartje, Rode Loper, Jantal, Pedro, Jane, Tony & bodyguards, Franka, Lenny, Henny, evt. extra galagasten, Donny en Dox)


Decorwissel: terug naar de bioscoopfoyer met dranktafel.

Polle, Jane, Tony, zijn bodyguards, Franka , Pedro, Henny en Lenny stellen zich weer op, de sterren bij de dranktafel. PANTOMIMESPEL: sommige gasten eten wat popcorn en geven met gebaren aan Polle te kennen hoe lekker ze het vinden. Dan klinkt de voice-over.

Voice-over: (op cd) Goeoeoeienavond dames en heren, hooggeëerd publiek! Welkom terug bij het Appelstroop Filmfestival! Hier is uw presentatrice, geef haar een daverend applaus… Jantal Sjansen!!!

Tijdens het applaus komt Jantal op, met microfoon.

Jantal: Dames en heren, sorry voor de vervelende onderbreking. We horen helaas net van Stefan Speeldal dat het nog even kan duren voordat zijn film hier is...

Ze wordt onderbroken door Pedro, die lachend naar voren komt.


Pedro: Nou, ik vind het geweldig, hoor… haha, het zal eens NIET mis gaan hier. Kostelijk! Dat wordt weer een heerlijk zuur stukje in de krant! (schrijft)

Lenny: En hoe lang gaat dit nog duren?

Henny: We wachten nu al uren!

Lenny: Dit wordt ons te dol!

Henny: We houden het niet vol!

Jantal: Zeg, kan ik verder gaan?

Pedro: (schrijft) Ooo, heerlijk! De spanning steeg… de premièregasten… roerden zich… Wat heb ik toch een mooi beroep!

Hij wordt van achter op zijn schouder getikt door Tony die opeens achter hem staat met zijn bodyguards.

Tony: Hé jij, paparazzo! Effe dimmen, capiche?!

Pedro: Huh? Waar bemoeien jullie je mee?

Tony: (dringen zich verder op aan hem) Tony ies niet verketen wat jij schreef over Tony’s laatste fielm. Jij oppassen!

Pedro: O, maar eh… ik mag toch zelf we…

Tony en debodyguards: (onderbreken hem, met wijsvingers voor de lippen) Ssssst!

Tony: Beter voor jou om nieks meer te zeggen, capiche?! En noe wij kaan iets drienken.

Bodyguards: Si! Vino!

Ze lopen weer naar de dranktafel toe. Pedro blijft bibberend achter.

Jantal: Nou, ik geloof dat ik door kan gaan met de show, dames en heren, want ik heb goed nieuws… Hij is gearriveerd, hoor!

Lenny: Echt? Is die film er nou?

Henny: Haha, da’s niet bepaald gauw!

Jantal: Nee, niet de film… maar Fred Pit! Lenny enHenny: (tegelijk) O, neee!

Meteen komt Klaartje helemaal blij oprennen met haar bloemen, gevolgd door de Rode Loper met microfoon.

Klaartje: Jaaa! Is Fred er? Joepieee! Eindelijk… yihaaa!


Jantal: Dames en heren, Fred Pit!

Applaus. Dan komt Donny op als Fred Pit, met zijn bodyguard Dox. Pedro fotografeert.

Donny: Hi there! Hello! Hello!

Rode Loper: Mister Pit, welcome! Welcome hier op het Eppelstroep Festival, jajaja!

Donny: Yeah, al good, al good! Ik wil grrraag please nu naar privé-kamer, ja? Ik kan niet blijfe bij de gewone people.

Rode Loper: Huh? Wat bedoelt u precies?

Donny: Ik bedoel what ik seg! Ben you blond of zo?

Jane: Nee, hallo! Dat ben ik!

Iedereen kijkt verbaasd. Klaartje stapt onzeker op Fred af.

Klaartje: Eh, Fred… mag ik wel geef you deze flowers?

Dox: No, thank you wel! Aan de kant, please!

Dox duwt Klaartje lomp aan de kant, zodat Donny erdoor kan. Polle springt meteen naar voren om Klaartje te ondersteunen.

Polle: Hé lomperik! Doe effe normaal!

Dox: Do self normaal! Respect for grote artiest, weet je?

Rode Loper: Maar, maar, maar… mister Pit! De mensen willen handtekeningen en zo.

Donny: O no, that can echt niet. Ik do not omgaan met de pleps.

Dox: Als you hebt niet privé-kamer, doe maar kamerrr met Gouden Apples. Je weet.

Rode Loper: Nou, kom dan maar mee. Naar het kantoortje.

Donny en Dox lopen met hem/haar mee af. Polle trekt Dox terug, terwijl de andere twee al doorlopen.

Polle: (heel boos) Hé, dat gaat zomaar niet! Kijk nou, ze is helemaal overstuur... ze wou alleen maar bloemen geven aan haar idool!

Dox: I’m sorry! Fred houdt not van flowers!

Dox loopt weer door en Klaartje slaat haar handen voor haar ogen en rent huilend af.

Polle: (roept Dox nog na) Nou, ik heb nog nooit iets ‘flauwers’ gezien!

Polle rent Klaartje achterna, ook af.


Scène 13: De gasten worden boosIn de bioscoopfoyer(Iedereen die nog op het toneel stond - Jantal, Pedro, Jane, Tony & bodyguards, Franka, Lenny, Henny en evt. extra galagasten- later aangevuld met Appie, Tamarinde en Klaartje)

Franka: Nou inderdaad, vrienden! Op het witte doek is die Fred veel leuker! Maar ik heb ze nog wel gekker meegemaakt, hoor! Ja, de homo sapiens is een bizarre, maar fantástische soort. Geweldig dat we dit mee mogen maken met z’n allen, vrienden!

Jantal: Eh… excuses voor dit alles, dames en heren! Neem nog een drankje, als u wilt!

Tony en zijnbodyguards: (roepen van achteruit) Si! Vino!

Lenny: (komt naar voren met Henny) Allemaal leuk en aardig, maar hebt u ons verstaan?

Henny: Waar blijft die film nu? Nog even en we gaan!

Pedro: Hihi, ik schrijf mee… heerlijk dit!

Lenny: (rappend, tegen het publiek) Dit festival is niet oké!

Henny: Vindt u dat ook? Doe dan maar mee!

Lenny enHenny: Een, twee, drie, vier, komt er nog wat van?

Vijf, zes, zeven… we wachten al zo langAcht, negen, tien… ik heb nog niks gezienElf, twaalf, het is gewoon schandalig!

Lenny: En dan nu met de hele zaal!

Henny: Doe maar mee allemaal!

De gasten ophet toneel: (de zaal opjuttend) Een, twee, drie, vier, komt er nog wat van?

Vijf, zes, zeven… we wachten al zo langAcht, negen, tien… ik heb nog niks gezienElf, twaalf, het is gewoon schandalig!

Na twee of drie rondjes komt Appie op en onderbreekt het nummer met wilde armgebaren.

Appie: Ho maar, ho maar! Stop!

Ja, sorry mensen... we weten het, het duurt wat lang. Maarrr… in de tussentijd zullen we een korte voorfilm vertonen. Mag ik u allemaal verzoeken naar de filmzaal te gaan? Veel plezier met deze leuke documentaire over de bevertandarts in de Biesbosch!


Iedereen gaat mopperend en morrend af, de filmzaal in. Alleen Franka heeft nog wat te melden richting het publiek:

Franka: Fantástische dieren, die bevers! Weet je dat ze met hun dodelijke tanden een grote boom in no-time omver knagen? Echt ge-wel-dig! Ik heb ooit zelf met gevaar voor eigen leven oog in oog gestaan met een enórme bever, die… etc.

Appie: (duwt Franka tijdens haar betoog het toneel af) Jaja, ga nou maar mee, mevrouw Vonk!

Iedereen is nu af, behalve Appie. Tamarinde komt boos op.

Tamarinde: Lieverd, wat is dit nu?! Zitten al onze beroemde gasten nu naar bévers te kijken? Op een premièreavond?

Appie: (moedeloos) Ik weet het, Tamarinde… maar wat moest ik dán verzinnen?! Als dit filmfestival mislukt, kunnen we de bioscoop wel sluiten!

Tamarinde: (terwijl ze weer boos afloopt) Op deze manier mislukt het sowieso! O, ik had naar mijn moeder moeten luisteren!

Appie gaat achter haar aan, terwijl Klaartje weer opkomt en treurig gaat zitten, haar bosje bloemen op schoot.

♫ 18: LIED 6: Een echt iemand

Klaartje: Ik had zo gehoopt…Ik had echt gedacht…Ik had zo graag gewild…Ik had echt verwacht…Ik was stapelgekMaar eigenlijk: op wie?Het stelt me zo teleur‘t Was enkel fantasie

Ik geloof dat het moment wel eens zal komenMaar misschien wel anders dan dat je zou dromen

Polle komt op, zonder dat Klaartje het ziet. Ook andere spelers druppelen op.

[Refrein:]Ik hoef niet naar de sterren toe, naar de zon of naar de maanIk hoef niet over bergen heen, naar de top van een vulkaanOf naar al die verre plekken waar ik zoekHet geluk ligt soms gewoon hier om de hoek

De anderen: Ze had zo gehoopt…Ze had echt gedacht…Ze had zo graag gewild…Ze had echt verwacht…


Waarom deed ze toch zo raarWat zag ze in die ventWaarom droomt ze van een manDie ze helemaal niet kent

Allen: Ik geloof dat het moment wel eens zal komenMaar misschien wel anders dan dat je zou dromen

[Refrein]

Er komt vast en zeker iemandEerlijk en oprechtMisschien wel wat gewoontjesMaar wel echt

Klaartje: Ik hoef niet naar de sterren toe, naar de zon of naar de maanIk hoef niet over bergen heen, naar de top van een vulkaan

Allen: Of naar al die verre plekken waar ik zoekHet geluk ligt soms gewoon hier om de hoek [2x]

Na het applaus iedereen af.

Scène 14: MottenjachtIn de bioscoopfoyer(Dox, Donny, Jane en Franka)

♫ 19: Sluipmuziek

PANTOMIMESPEL. Dox en Donny sluipen het toneel op. Ze kijken schichtig naar links en rechts en zoeken duidelijk iets (de Gouden Appels). Na een tijdje pas tikt Donny opeens Dox op zijn schouder, die vreselijk schrikt. MUZIEK STOPT.

Donny: Hey Dox!

Dox: Whaah! Oe… jij laat mij schrikken, gozer! Maar… sst! Daar komt iemand aan… Vlug, verstop je!

De twee verbergen zich snel achter het kassaloket (of ergens anders). Dan komt Franka opsluipen, met een schepnet. Even later sluipt ook Jane op. Zij zien Dox en Donny niet.

Jane: Hé, wat moet dat?!

Franka: (baalt) Ja, hééé… nou is ie weg!

Jane: Wat is er weg?

Franka: Een werkelijk prachtig exemplaar van de Monopis Imella!

Jane: Pardon?

Franka: Een mot.


Jane: O… sorry dat je mot weg is. Maar ik zag hier een paar vreemde figuren rondsluipen… en als geheim agent denk ik dan: die voeren iets in hun schild!

Franka: Ja, zo’n mot heeft dan weer geen schild. Kevers wel, wist je dat? Gewéldige dieren, die kevers en… ah kijk! Daar is mijn mot weer!

Franka rent achter een denkbeeldig insect aan. Ze gaat af.

Jane: Nou ja… wat mot, dat mot!

Jane achter Franka aan, ook af. Dox en Donny komen weer tevoorschijn en sluipen behoedzaam over het toneel. Na een tijdje doorbreekt Donny de stilte.

Donny: Dox! (Dox schrikt weer) …en wat zoeken WIJ ook alweer?

Dox: De Gouden Appels natuurlijk! Kom, misschien daar!

Allebei af. Meteen start de slapstickmuziek.

Scène 15: SlapstickIn de Tisnie Filmstudio’s(Ruby, Ruben en slapstickacteurs)

♫ 20: Slapstickmuziek

De decorwissel naar de Tisnie Studio’s wordt in klassieke filmstijl uitgevoerd; Koddig en vlug bewegend. Er wordt een bankje middenvoor neer gezet.

PANTOMIME: In deze scène wordt gespeeld zonder te praten. De acteurs spelen een ouderwetse stomme filmscène, in de sfeer van Charlie Chaplin of Laurel & Hardy. Kijk op internet hoe de acteurs bewegen: ietwat houterig en vlug, met grote en overdreven gebaren. Neem de tijd om de gebaren goed te laten zien.

Een meisje staat aan de zijkant met een heel stel zwarte borden met witte ouderwetse letters. Ze laat het eerste bord zien:

Bord 1: Stomme film

Er komt een persoon met een krant en een met een banaan op. Ze gaan links en rechts op het bankje zitten. In het midden legt degene met de krant zijn jas en hoed en opent de krant. Je ziet op de voorpagina met grote letters staan: BOEF ONTSNAPT! De ander pelt ondertussen de banaan, eet hem op en gooit de schil op de grond (middenvoor op het podium). Achter hen rent een boef (gevangenispak, jutezak over zijn schouder) opeens heel hard van links naar rechts over het podium. Ze merken niets. Hetzelfde gebeurt even later met een agent. Hij/zij zit duidelijk achter de boef aan en blaast op een fluitje (dat je niet hoort). De boef komt weer oprennen, ziet de mensen op het bankje, doet de jas aan en de hoed op en gaat er tussenin zitten. Degenen die al zitten merken niets. De agent komt weer oprennen, komt erbij staan en vraagt (zonder geluid) of ze een boef voorbij hebben zien komen.


Bord 2: Heeft u een boef voorbij zien komen?

De drie, dus ook de verklede boef, gebaren beleefd van niet. De agent loopt verder en stopt net op tijd bij de bananenschil. Hij/zij waarschuwt de mensen op de stoelen:

Bord 3: Pas op! Hier ligt een bananenschil!

De drie bedanken beleefd. De boef neemt zelfs even zijn hoed af. Dan ziet de agent het boevenpetje eronder. De persoon met de krant ziet het ook, schrikt en springt op. Ze rennen achter de boef aan, rondjes makend om het bankje. De persoon van de banaan heeft het niet begrepen, maar gaat de krant lezen die is blijven liggen. Steeds als de hollende mensen bij de bananenschil komen stappen ze er voorzichtig overheen. Ondertussen komen Ruby en Ruben oplopen (in hun gewone kleren). Ruben filmt, Ruby vraagt wat (in stilte).

Bord 4: Hebben jullie soms een filmrol gezien?

Iedereen stopt met rennen, denkt even na en schudt nee. Dan kijkt de boef weer naar zijn achtervolgers en realiseert zich dat hij achterna gezeten wordt en iedereen begint weer te rennen. Ruby en Ruben kijken het even aan en lopen verder voor over het podium. Als ze vlak bij de bananenschil zijn, stoppen de drie rennende mensen weer en gebaren tegen Ruby en Ruben. (zorg ervoor dat ze stoppen op een plek waar ze niet worden afgedekt door Ruby en Ruben)

Bord 5: Pas op! Daar ligt een bananenschil!

Ruby en Ruben kijken naar de aangewezen plek, zien het en stappen er behoedzaam overheen. Iedereen rent weer verder. Daarna steken ze dankbaar hun duim op naar de rennende mensen, die ook hun duim opsteken, waarna ze weer verder rennen. Op een gegeven moment gooit de boef de juten zak weg, bijvoorbeeld net voor of juist op het bankje. Vervolgens rennen boef en achtervolgers af. Ruby en Ruben hebben toegekeken. Ruby pakt de zak en haalt er blij de filmrol uit. Ze steekt hem in de lucht.

Bord 6: Hoera! We hebben de filmrol!

Meteen komt er een tweede bord, en even later een derde bord, achteraan.

Bord 7: Dat is niet te filmen!

Blij lopen Ruby en Ruben af. Ruben lijkt nog iets te zeggen tegen Ruby.

Bord 8: Jawel hoor, ik heb alles gefilmd!


De persoon die de banaan at, heeft er niets van meegekregen. Kijkt op zijn/haar horloge, staat nu ook op om af te gaan en glijdt uit over zijn/haar eigen bananenschil. Hij/zij strompelt vervolgens met kromme rug, een hand in de zij en pijnlijk gezicht af.

Bord 8: The End

MUZIEK FADE-OUT.

Decorwissel: bankje en bananenschil weg.

Scène 16: Buitenaards bezoekIn de Tisnie Filmstudio’s(Dark Modder, Plurk, Ruby en Ruben)

♫ 21: LIED 7: Voor jou een vraag

Tijdens het intro komen de zangers en dansers van het lied op. Dark Modder en Plurk vooraan.

Wat sta je nou te kijkenWat sta je daar te staanJa, ben ik dan zo raar ofHeb ik iets van je aan

Weet jij soms wat mijn naam isWeet je hoe ik heetDa’s voor jou een vraag en voor mij een weet Voor jou een vraag en voor mij een weet [2x]

Ben je dan zo verbaasdWeet je het even nietJa, luister naar de klankenJa, luister naar dit lied

Zit je je af te vragenBen ik soms verkleedDa’s voor jou een vraag en voor mij een weetVoor jou een vraag en voor mij een weet [2x]

[Refrein:]Want je raadt het niet Nee, je ziet het nietJullie zullen het nooit wetenNee, je raadt het niet Je verstaat me niet Wie wij zijn en hoe wij heten

Kom ik soms van VenusOf van Mars misschien


Ik kom niet van de aarde Dat kan je zo wel zien

En wil je zo graag weten Wat is mijn planeet Da’s voor jou een vraag en voor mij een weet Voor jou een vraag en voor mij een weet [2x]

[Refrein]

Misschien kan jij wel helpenWe willen hier vandaanWe kunnen zo niet langerNiet langer blijven staan

Misschien kan jij wel helpenWant het is hier echt niet pluisHeb jij een telefoon dan bellen we naar huis [5x]

Iedereen af. Alleen Dark Modder en Plurk blijven staan, aan de achterkant van het toneel. Ze zien het publiek zogenaamd nog niet.

Plurk: O, Dark Modder, grote leidster, waar zijn we nu toch gestrand?

Dark Modder: Op een planeet die ‘aarde’ heet.

Plurk: Goeie Gnork nog aan toe! De vervuilde planeet! Help, komen we ooit weer terug op Snarf?

Dark Modder: Ik hoop het, Plurk. Maar als we hier moeten sterven, wil ik je graag nog iets zeggen…

Plurk: Wat dan, Dark Modder?

Dark Modder kijkt Plurk recht aan en wacht even voor ze spreekt.

Dark Modder: Plurk… ik ben je moeder.

Plurk: Gnarkie nog aan toe! Die zag ik niet aankomen… O mama!

Net als Plurk haar een knuffel wil geven schrikt Dark Modder, omdat ze het publiek heeft opgemerkt.

Dark Modder: (wijst) Oei Plurk, kijk! Aardbewoners!

Plurk: Gnorkiedorie! Is er dan tóch leven mogelijk op aarde?

Ze lopen wat dichter naar het publiek toe.

Dark Modder: Ja, dat had ik ook niet verwacht. Ze zien er gelukkig niet gevaarlijk uit.

Plurk: Nee, bijna aardig zelfs. Zouden ze wel kunnen lachen? En Snarfs verstaan?


Dark Modder: Zo te zien wel… (kuchje) Ahum! Beste aardbewoners, kunt u ons verstaan?

De zaal reageert vast positief. IMPROVISATIE.

Plurk: Jaaa! Gnurkieverdurkie, ze praten hier ook Snarfs!

Dark Modder: Plurk, wil je alsjeblieft wat minder vloeken? We zijn hier te gast.

Plurk: O, sorry mama.

Dark Modder: Beste aardbewoners, heeft u misschien een ‘cirkeltransporter’ voor ons, zodat wij ons terug kunnen ‘beamen’ naar onze eigen planeet? De zaal zal waarschijnlijk negatief reageren. Misschien vraagt iemand wat er bedoeld wordt. IMPROVISATIE.

Intussen komen Ruby en Ruben achter Dark Modder en Plurk op. Ruby draagt de filmrol en Ruben filmt alles. Ze kijken verbaasd naar de ruimtemensen.

Plurk: Helaas mammie, volgens mij hebben ze hier de cirkeltransporter nog niet uitgevonden.

Dark Modder: O nee? Kijk eens achter je… zij heeft er een! (wijst naar de filmrol)

Plurk: Ja hoor, gelukkig!

Ruben: (filmend) Nou, je kan wel zien dat jullie hier een sciencefictionfilm opnemen!

Ruby: Maar waar zijn de camera’s en zo?

Dark Modder: Echt een fijne cirkeltransporter. Mag ik even?

Dark Modder neemt de filmrol over van de verbaasde Ruby.

Plurk, mijn kind. We beamen ons meteen naar huis. En daar zal ik eens een fijne pot Ploenkestamp voor je maken!

Plurk: O, mijn Dark Moddertje… dat klinkt verrukkelijk!

Ruben: Weet jij wat dat is? Ploenkestamp?

Ruby: Geen flauw idee.

♫ 22: Ruimtemuziek

Er klinken plotseling aanzwellende ‘space’-geluiden. Dark Modder heft de filmrol boven haar hoofd. Ze kijken omhoog, steken hun armen in de lucht en gaan dansend af, waarbij ze trage rondjes draaien.

Ruby: (doet stapje terug) Oeps! We staan vast weer in beeld, Ruben… of is dit nog een repetitie?

Ruben: (filmend) Ik denk het, ja.

Ruby en Ruben kijken hen na… en blijven kijken, en profile, de coulissen in.


Scène 17: Filmrol kwijtIn de Tisnie Filmstudio’s(Ruby, Ruben en Tante)

De muziek eindigt met een laatste ‘woessssj’.

Ruby: Maar… maar… kijk nou, Ruben! Ze stijgen op! Ze vliegen weg!

Ruben: (filmend) Wauw! Door het raam naar buiten! Wat een gave special effects!

Ruby: Echt niet te filmen!

Ruben: Jawel hoor, ik heb alles gefilmd!

♫ 23: Tantes tune 2

Tante komt plotseling weer swingend op, met een ingepakt broodje.

Tante: Hééé, tata’s! Hier is Tante weer! Lekka, lekkaaa! De leven is mooi!…Maar, waar kijk jullie naar?

Ruben: (wijst) Naar die acteurs die net wegvlogen. Spectaculair!

Ruby: Ze waren een sciencefictionfilm aan het opnemen.

Tante: Hè? Ik snap niet waar jullie over spreek… Hier in hal 8 is al héél lang geen film opgenoom. En zeker geen ruimte-movie. Nou, beter ga ik nu Fred Pit zijn lievelingsbroodje brengen, in de bioscoop… ik zie jullie daar! Adyosi*!

Tante gaat af.

Ruben: Geen ruimte-movie? Maar dan…

Ze staren allebei zwijgend naar de lucht tot de ringtone van Ruby de stilte doorbreekt.


Ruby: O nee, mijn vader! Ik neem niet op, hoor… (ze drukt hem weg. TIMING GELUIDSTECHNICUS) Wat moeten we nou? De film is voorgoed weg!

Ruben: Kom, we gaan gewoon naar die bioscoop toe. Ik heb een idee!

Ze rennen af.


Decorwissel naar de bioscoopfoyer.


Scène 18: Twee FredsIn de bioscoopfoyer(Appie, Tamarinde , Jane, Tony & bodyguards, Franka, Dox, Donny, Fred en Tante)

Dox en Donny komen voorzichtig sluipend op, vanuit het denkbeeldige kantoor. Donny draagt een (boodschappen)tas met daarin de Gouden Appels. MUZIEK FADE-OUT.

Dox: Ze zitten allemaal in de filmzaal naar die bevers te kijken, weet je… we gaan wieberen!

Donny: That’s good! Then, we can zo vlug mogelijk disappear, you know?

Dox: Respect, man. Jij zit nog lekker in je rol van Fred Pit!

Onmiddellijk wordt hierop gereageerd door de echte Fred Pit, die nu opkomt. Hij heeft nagenoeg dezelfde kleding aan als Donny, inclusief zonnebril.

Fred: Hello! Who is calling my name? Ah, gentlemen!

Dox: Eh... hallo?

Fred: Is this the Filmfestival? (hij wijst naar Donny) Hey man… you look like me! That’s funny!

Donny: No… Ik denk YOU look like me.

Dox: Wat is deze, man!? De echte Fred Pit! Hij is hier gewoon! Kom Donny, we gaan er als een speer vandoor… met de buit!

Net op dat moment komen Jane, Franka en Tony met zijn bodyguards op, vanuit de denkbeeldige filmzaal. Ze houden de schurken tegen.

Jane: Ho, stop! Welke buit?… Huh? Twee Fred Pits!? Hoe kan dat?


Franka: En wie is nou de echte?

Dox: Dit is echte Fred Pit, zeker weten! HIJ is de bedrieger! (wijst)

Donny: Yeah!

Fred: What are you talking about?

Franka: (enthousiast, naar de zaal toe) Wat ge-wel-dig, hè vrienden! Twéé Fred Pits, is dat niet fan-tas-tisch?!

♫ 26: Tantes tune 3

Tante komt plotseling weer swingend op.

Tante: Ha Fred, mi gudu!

De echte Fred doet enthousiast een stap naar voren.

Fred: Heeey, Tante! It’s you!

Tante: Good you te zien, Fred! Hier, for you. Lekka lekka!

Tante geeft haar broodje aan Fred. Jane stapt intussen op Dox af en pakt hem zijn tas af.

Fred: Hmmm, of course! Lekkerrr ‘Brroodje Applestroep’! Thank you!

Jane: Kijk, nu is helemaal duidelijk wie de echte Fred is! (ze haalt er een Gouden Appel uit)

Dox: Hé, wie ben jij? Blijf af!

Jane: De naam is Blond. Jane Blond. Wat gingen jullie met die gouden appels doen?

Dox: O, eh… niks. Kom Donny, we moeten pleitos!

Tony: Donny? Iek dacht jij heet Fred, huh?! Joellie beter even blijven… capiche?!


Dox en Donny worden vastgehouden door de bodyguards en knikken gehoorzaam van ja. Dan komen opeens Appie en Tamarinde op.

Appie: Wat is hier aan de hand?

Franka: O, er zijn twee Fred Pits. Gewéldig, hè?

Jane: (wijst) Maar de bedriegers zijn al ingerekend, hoor. Ze wilden de Gouden Appels stelen.

Tamarinde: Schandalig!

Appie: Ik snap er niks van, maar mister Pit… van harte welkom in bioscoop Appelstroop met uw assistente! (handen schudden)

Fred: (houdt zijn broodje omhoog) Thank you! It is lekkerrr to be here!

Tante: Assistente? Ik ben Tante van de catering… aangenaam, meneertje Stroop!

Scène 19: De gasten zijn het wachten zatIn de bioscoopfoyer(Het personeel en alle gasten, incl. Tante)

Alle anderen (behalve Ruby en Ruben) komen weer op vanuit de filmzaal. Lenny en Henny voorop.

De zinnen van Lenny en Henny kunnen hieronder naar keuze over meerdere galagasten worden verdeeld, zodat de galagasten al meteen een blok vormen tegenover het personeelsblok.

Appie: Kijk eens, dames en heren… (haalt Fred Pit naar voren) De echte Fred Pit is gearriveerd!

Iedereen: (tegelijk) De echte Fred Pit?!

Fred: Hi allemaal! Sorry ik ben een beetje late… maarrr beter later dan never! Maarrr ik zag, daar was al een anderrre Fred! So funny!

Tony: Si! Maar diet ies maar een nepperd.

Donny: Hé, het was gewoon een goeie grap!

Dox: Een prank, weet je wel?

Bodyguards: (dreigend) Sst!

Tony: Jullie beter niks meer zeggen, capiche?! (ze knikken gedwee)

Lenny: (vooral tegen Appie) Maar wij hebben er nu genoeg van, hoor!

Henny: Waar blijft die film, daar kwamen we voor!

Lenny: We gaan gewoon weg, en wel heel vlug!


Henny: Maar willen nu eerst onze centen terug!

Appie: Ach nee… blijft u alstublieft nog even.

Tamarinde: Vindt u het niet fijn op het filmfestival?

Lenny: Een filmfestival, dit?! Jaha, dat zál!

Henny: Het is gewoon een wáchtfestival!

♫ 27: LIED 8: Wachtlied

Gasten: Hoe lang gaat dit nog duren?We wachten nu al urenDit wordt ons echt te dol!We houden het niet vol!

Personeel: Het duurt nog maar heel evenZeer spoedig is het strevenZet u zich op een bankjeEn neemt u nog een drankje

Personeel: Het duurt nog maar heel evenGasten: Hoe lang gaat dit nog duren? Personeel: Zeer spoedig is het strevenGasten: We wachten nu al urenPersoneel: Zet u zich op een bankjeGasten: Dit wordt ons echt te dol!Personeel: En neemt u nog een drankjeGasten: We houden het niet vol!

Personeel: U kunt een rondje lopenGasten: We hebben d’r genoeg van!Personeel: U kunt wat popcorn kopenGasten: Wat gaat u d’r aan doen dan?Personeel: Het kraampje is nog openGasten: Hebt u ons goed verstaan?Personeel: We hebben nog bij hopenGasten: Nog even en we gaan

[2x]

Scène 20: Ruby en Ruben gearriveerdIn de bioscoopfoyer(Iedereen)

Dan komen Ruby en Ruben op, aan de voorkant van het toneel, waar ook Stefan, Theo en Appie staan. Alle anderen staan dus achter hen en volgen aandachtig wat er gebeurt tot ze weer af gaan naar de filmzaal. Ruben filmt nu niet, maar zit steeds wat te tikken op zijn smartphone (later blijkt dat hij aan het monteren is).


Ruby: Hallo, zijn we hier goed?

Stefan: Ah! Daar ben je eindelijk! …Waar bleven jullie zo lang?

Ruby: Ha pa, dat is een heel verhaal, eh…

Stefan: Maakt nou niet meer uit! Ga maar gauw mee met de technische man…

Theo: Dat ben ik.

Ruby: Ja maar, eh…

Appie: (door de microfoon) Dames en heren, ik ben superblij dat ik jullie kan melden… dat de film is gearriveerd! Mag ik u opnieuw verzoeken naar de bioscoopzaal te gaan? Dank u wel! Eind goed al goed… ja, komt u maar!

Alle premièregasten lopen af, behalve Theo, Ruby en Ruben op de voorgrond en Klaartje, Polle en Fred op de achtergrond.

Theo: Zo jongelui, geef de film maar.

Ruby: Nou, eh… we hebben een klein probleempje, eh…

Ruben: Hier is de film! Alstublieft.

Ruben geeft haar smartphone aan Theo, die net zo verbaasd kijkt als Ruby (het is belangrijk dat Stefan Speeldal nu al weg is).

Theo: De film? Dit?

Ruben: Jazeker. Hij staat op m’n telefoon.

Theo: O, eh… oké. Wat ze tegenwoordig allemaal verzinnen… ik kan het niet meer bijhouden, hoor. In die goeie ouwe tijd was alles anders… Zal ik jullie eens vertellen… over de strenge winter van 1981?

Ruben: Nou, eh… graag een andere keer.

Theo: Ach ja… de jeugd heeft altijd weer haast, hè? Ik weet het… kom, we gaan die film draaien…

Hij draait zich om en loopt af met de smartphone. Ruby fluistert hard terwijl ze achter Theo aan afgaan.

Ruby: Ruben, ik snap er niks van!

Ruben: We moeten toch iets? Ik heb maar vlug zelf een film gemonteerd!

Ruby: Oooh, zo?!

Als Ruby en Ruben ook af zijn, stappen Klaartje en Polle op Fred af.


Scène 21: Klaartje, Polle en FredIn de bioscoopfoyer(Klaartje, Polle en Fred)

Klaartje: Eh… Fred, can ik geef you deze flowers?

Fred: Thank you, I love flowers! And do you want an autograph?

Hij pakt meteen een stift uit zijn jasje en schrijft Fred op haar hand.

Klaartje: O, graag ja! Een handtekening van de echte Fred Pit… wauw!

Polle: En ik heb lekkere special popcorn for you…

Fred: Hm, I like popcorn! (hij eet meteen wat)Wow, what’s this? This… this… this is amazing… só lekker!!!

Polle: O, eh… senk you!

Fred: It prrroeft als Tante’s Brrroodjes Applestroep! I like it!

Polle: Jaaa, Klaartje! Hij heeft het als eerste goed geraden! Ik heb namelijk de Appelstroop-popcorn uitgevonden!

Klaartje: O, dus dát was het!

Fred: (geeft de stift aan Polle) Can I get your autograph, please? Your handtekening? This popcorn must come to America!

Polle: Mijn eh… handtekening? Natuurlijk!

Klaartje kijkt met open mond hoe Polle op Freds hand schrijft. Daarna loopt Fred af richting de filmzaal.

Fred: Thank you so much! Lekka, lekka!

Klaartje: Wauw… jij wordt zelf beroemd, Polle! Ik ben er trots op dat ik jou ken… kom je een keer bij mij thuis film kijken?

Polle: Graag! Maar nu eerst die film van meneer Speeldal!

Klaartje: Ja!

Ze rennen samen af.

Scène 22: In de filmzaalIn de filmzaal(Iedereen)

♫ 28: Naar de filmzaal

Decorwissel naar filmzaal. Alle spelers komen op met stoelen en zetten die in rijen achter elkaar, met het gezicht naar de zaal, als in de bioscoopzaal. De


eerste rij eventueel op de vloer of op de rand van het podium. Duidelijk in beeld zitten: Pedro met zijn blocnote naast Stefan Speeldal; Dox en Donny (die tussen de bodyguards in zitten); Ruby en Ruben. MUZIEK FADE-OUT. Appie en Tamarinde verwelkomen iedereen in de bioscoopzaal met de microfoon. Theo staat aan de zijkant.

Appie: Sorry dat het een beetje is uitgelopen, maar nogmaals hartelijk welkom allemaal! Ik geef graag het woord aan mijn vrouw, die gelukkig nooit naar haar moeder heeft geluisterd!

Tamarinde: Inderdaad, dames en heren… ik had het niet verwacht, maar ons filmfestival is een groot succes. Dankzij jullie allemaal!

Applaus en gejuich.

Appie: En nu gaan we eindelijk kijken naar de nieuwe film van meneer Speeldal.

Stefan: Zeg maar Stefan.

Pedro: Hihi, altijd leuk als ik weer wat af te kraken heb in de krant! (stoot Stefan aan) Ik zit er klaar voor, Stefan!

Stefan: Ho, ho! Zeg jij maar netjes ‘meneer Speeldal’, hoor!

Intussen fluistert Theo iets in het oor van Tamarinde.

Tamarinde: O, dames en heren… Ik hoor net van onze technicus dat deze film écht iets heel bijzonders is. Het is de namelijk de allereerste bioscoopfilm die compleet met een smartphone is opgenomen!

Stefan: Hè? Wat?

Pedro: (kijkt opzij naar Stefan) De eerste bioscoopfilm gemaakt met een smartphone? Wat origineel!

Stefan: Eh, ja… nee. Ik snap het niet… (kijkt heel verbaasd)

Ruby: Jazeker, gewoon met een telefoon. Echt heel speciaal!

Pedro: Nou, dat had ik niet achter je gezocht, Stefan! Ik ben benieuwd! (slaat hem hard op de schouder)

Stefan: Au!

Appie: Laten we dan maar gauw beginnen! Uw aandacht voor: Acht jaren vlogen voorbij!

Iedereen klapt. Appie, Tamarinde en Theo gaan ook gauw zitten.


Scène 23: Film kijkenIn de filmzaal(Iedereen)

♫ 29: Filmmuziek

Als de filmmuziek begint, kijkt iedereen, sommigen popcorn etend, naar een plek boven het publiek, alsof zich daar het grote filmdoek bevindt. In deze scène komt het aan op goed PANTOMIMESPEL. Allereerst horen we de Tisnie-tune. Iedereen gaat verwachtingsvol klaarzitten. Dan volgt de spannende mondharmonicamuziek uit de cowboyscène. Stefan Speeldal staat verbaasd op.

Stefan: Ja maar, hé! Dat is… dat is niet…

De anderen: Ssst! Stil! Ssst!

Bioscoop-bezoeker: (achter Stefan) Zitten! Ik zie niks!

Stefan gaat gauw weer zitten en kijkt zenuwachtig om zich heen. Maar de anderen staren in spanning naar het denkbeeldige doek waarop de cowboyscène te zien is. De muziek zwelt aan. Het publiek houdt zijn adem in, kruipt tegen elkaar aan van spanning. Dan volgt een pistoolknal, waarop iedereen schrikt. Iemand valt letterlijk van zijn stoel. Dan klinkt een deel van het cowboylied. De kijkers worden enthousiast van wat ze zien en zingen mee.

Daarna verandert de sfeer weer, want we zien zogenaamd door de regen de mooie Eliza naar voren schrijden in de film Hozen. Als ze in een hoestbui uitbarst, reageert iedereen geschokt en meelevend. Dan horen we het geluid van het inschenken en slurpen van de knoflookthee. De muziek zwelt weer aan en iedereen zingt blij het refrein mee. De meisjes op het podium houden elkaar in verrukking vast of bewegen met hun armen sierlijk mee op de maat van de muziek. Eén of twee jongens gapen.

Vervolgens klinkt het slapstickmuziekje. Alle kijkers kijken meteen blij en dat houden ze het hele slapstickmuziekje vol. Iedereen moet twee keer heel hard lachen met uitbundige gebaren (volg de lachsalvo’s op de cd) Dan kijkt iedereen naar links (waar zogenaamd de boef opkomt) en dan bewegen tegelijk alle hoofden naar rechts als de boef zogenaamd langs rent (volg het geluid in de muziek) Dit gebeurt nog een keer van rechts naar links. Dan kijken ze weer naar het midden en zien ze de man op de bananenschil aflopen. Er klinkt een valgeluid, iedereen schrikt; de man is erover uitgegleden. Iedereen lacht (lachsalvo). Iemand kan lachend naar het denkbeeldige filmdoek wijzen.

Vervolgens klinken de spacy geluiden uit de ruimtescène. Iedereen kijkt opeens heel gefascineerd. Er volgt een stuk uit het lied dat iedereen quasi gehypnotiseerd meezingt. Dan klinkt de muziek waarbij de buitenaardse wezens worden weggebeamd. De monden vallen open en iedereen volgt


langzaam met zijn blik het opstijgen (volg de stijgende lijn in de muziek), tot de muziek verstomt.

Iedereen blijft in verwondering achter, kijkt elkaar aan en barst vervolgens in een enorm applaus en gejoel uit. Pedro slaat Stefan harder dan ooit op de schouder waardoor hij van zijn stoel valt.

Pedro: Wauw! Man! Stefan Speeldal, je hebt jezelf overtroffen!

Franka: Wat een ge-wel-di-ge film! Heb je die prachtige paarden gezien? Schitterend!

Fred: (richting Stefan) Well done, boy! Good job!

Pedro: (gaat staan) Ik zeg het niet graag, maar dit wordt mijn beste recensie ooit! (hij maakt een gebaar van links naar rechts) Ik zie de krantenkop al voor me: “Eerste smartphone-movie daverend succes.”

Stefan: Nou eh… dank je. Maar wacht! (hij staat op en pakt de microfoon) Eerlijk is eerlijk… ik heb deze film niet zelf gemaakt. Nee, daarvoor moet je bij Ruben en mijn eigen dochter Ruby zijn. Knap werk, hoor!

Terwijl iedereen applaudisseert, klinkt de tune.

Scène 24: Show 3 - SlotIn de filmzaal(Iedereen)


Voice-over: (op cd) Dames en heren, hooggeëerd publiek! Dan is het nu tijd voor de uitreiking van de Gouden Appels! Hier is uw presentatrice… Jantal Sjansen!!!

Jantal en de Rode Loper, die beide Appels vastheeft, stellen zich op aan de zijkant van het toneel.

Jantal: (door de microfoon:) Ja, wat spannend, dames en heren! We gaan beginnen met de Gouden Appel voor beste film! Nou, zeg het maar, Rode Loper… voor wie is die?

Rode Loper: (door de microfoon:) Het kan eigenlijk niet missen… De Gouden Appel voor beste film gaat naar… Ruby en Ruben!

Ruben: O, echt? Dank u wel!

Iedereen op het toneel applaudisseert terwijl hij de Appel aan Ruby geeft.

Stefan: (staat op) Ik bied jullie beide een contract aan. Jullie gaan nog meer films maken!

Ruby: Wauw! Bedankt pa!

Jantal: Helemaal verdiend! En dan nu de Gouden Appel voor beste acteur… we zijn benieuwd, hoor…


Rode Loper: De beste acteur? Dat kan er maar één zijn… we stonken er namelijkallemaal in!... Alstublieft meneer!

Hij stapt op Donny af en geeft hem de Gouden Appel.

Donny: Nee? Je meent het!

Dox: Vet cool, man! We zijn rijk!

Stefan: En ook jullie krijgen een contract!

Donny: Dat is übercool!

Theo: Dat doet mij denken aan negentienvierenzeventig… heb ik jullie al eens verteld, dat…

Iedereen: Jahaaa, Theo!

Theo: Nou ja, zeg… dat is toch niet te filmen!?

Ruby: Hé, dat is mijn tekst!

(iedereen op het toneel lacht)

Tamarinde: Weet je wat wel te filmen is?

Appie: Jazeker! Dat we nu…

Appie enTamarinde: …feest gaan vieren!

Tony en zijnbodyguards: Si! Vino!

Tamarinde: Bedoel ik!

♫ 31: LIED 9: We gaan ervoor – reprise

Iedereen springt op.

Allemaal: Ja!!! Joehoeee! Yihaaa! Hoera! Etc.

Terwijl de stoelen aan de kant gaan, sluit Jantal het festival af, pratend over de muziek door haar microfoon.

Jantal: Dames en heren, de Gouden Appels zijn uitgereikt! Fijn dat u erbij was en graag tot het volgende Appelstroop Filmfestival!

Iedereen: Oe-ee-oo, oe-ee-oo, oe-ee-oo-oo!

[Refrein:]


Kom, dan maken we een planZodat je niet meer vast zitZodat je nu weer verder kanKom, dan kunnen we weer doorZodat je niet meer vast zitDan roepen wij in koorWe gaan ervoor!

Het avontuur is klaarEn oh wat ging het vlugWe hebben het gedaanEn het komt nooit meer terug

‘t Kostte wel wat moeiteMaar het was het waardSamen met elkaar Hebben wij de klus geklaard


[Refrein 2x]

♫ 32: Applausmuziek

♫ 33: LIED 10: Niet te filmen – afscheidslied

Hoe wij zaten in de klasHoe het al die jaren wasHoe wij speelden op het pleinPropjes gooiden voor de geinAch wat hadden we plezierHoe zet je die acht jaren op papier

Hoe we glipten uit de klasDe geheimen in je tasVoetbal bij de overblijfKeet en ander tijdverdrijfHoe we hier hebben gespeeldHoe breng je die acht jaren ooit in beeld

Maar ik raak deze tijdVan binnen nooit meer kwijt, nooit meer kwijt

[Refrein:]Want dit is niet te filmenDe camera’s gaan aanEn ze draaien en ze draaien Nu moet je d’r voor gaan


Om te stralen als een sterJa, je weet wel hoe dat moetNiet te filmen Niet te filmen zo goed! [2x]

Elke morgen er weer inMet zin of frisse tegenzinHoe we leerden meer en meerHoe we lachten keer op keerHoe we huilden in een hoekHoe breng je die acht jaren op het doek

Maar ik raak deze tijdVan binnen nooit meer kwijt, nooit meer kwijt

[Refrein]

Ben je in het Wilde Westen, of in een donker bosBen je straks de held, hee, ben je straks de klos Zweef je door de ruimte, of in een and’re tijdJe staat zo op het witte doek, tot in de eeuwigheid!

Groep 1: Groep 2:Niet te filmen, de camera’s gaan aan Niet te filmen, de camera’s

gaan aan Niet te filmen, de camera’s gaan aan Niet te filmen

[Refrein] Niet te filmen zo goed! [4x]

EINDE

*) Tante’s Woordenlijst:

Fawaka Hoe gaat het?Hopi VeelMi gudu Mijn schatTjappen EtenTata’s HollandersAdyosi Tot ziens


Niet te filmen! is een uitgave van Rep en Roer Musicals©

Liedjes en dansjes thuis oefenen?

Download de app of ga naar het oefenlokaal op www.repenroer.nlDe liedjes zijn te beluisteren op Spotify en verkrijgbaar op Itunes

http://www.repenroer.nl/

· Web viewAl gaat je hart tekeer. ... Je stapt vol glamour uit de limousine. ... Ruby en Ruben...

Documents

Transcript of · Web viewAl gaat je hart tekeer. ... Je stapt vol glamour uit de limousine. ... Ruby en Ruben...