eenzaamstaat daarhet werkwoord

zijn

zonder dat er iets is

dat is

daar staathet zijn

onvervoegdin tijd

en het is goed zo-

De ruimteIsDe veelheid van dingen

De zeldzaamheid vanStilteRust

Er is zoveel te bewegenZoveel voorwerpen te onderwerpen

Zoveel is onderwerp vanHet woord

Zijn--

VanavondMe losmaken vanAlle schaamte

In de vrijheid vanHet alleen-zijn

Dat nu begint-

Begin klein

Zo blijf jeDicht bij het begin

Weet:Het aantal beperkingen isOneindig

Toon begrip voorJe beperktheid

Herinner jeJe groei

Groot word je vanzelfDood ook--

overzie ik mijn levendan herinner ik mijeen uitspraak van de directeurvan de meao

die een schokkende mededeling deedover mij

jaren bleef die uitspraak mij achtervolgen

“Willem heeft geen persoonlijkheid”

nu wil ik graag die uitspraak nuancerenik wil er zelfs tegen ageren

in wezen heeft hij gelijken in wezen heeft hij geen gelijk

ik ben nooit voor mezelf opgekomenmaar meer voor een meerderheid van stemmen

ik heb de persoonlijkheid vaneen democratie-

hoe kleinhet ook is

in betekenis

het betekent altijd

meer dan niets

dit betekentmij

deze regeldeze ene regel

schrijverij

gewaarborgd

verzegeldin woorden

draag ikdit bewustzijn over

ik rustdeze kamer uitmet rust

wat niet beweegtbeweegt mij ook niet

ik ben stilmet de dingen

stiltemet de dingen-

je hoort de moterje ziet de wielen niet gaan

maar ohhoe ze gaanals

ze gaan

de autohij staat

want hij staat nietin zijn vooruit

hij staatin zijn stilin zijn voornemenen voorlopig

gebroken wil--

deze weldadige rustwaarin ikal wat ik doegoedkeur

datmoet het begin geweest zijn

aldit nietsdat ik doe--

ernstig nemenelk woord

woorden zoals : fout een woordzoals

fout

een zwaargewichtwoord--

isis niet

lees niethet dwarsstreepje

lees het is als eigen naam

onderwerpvoorwerp

ishet maakteen einde aanhet zijn

de materie wordt vervoegd--

In abstractie

Het pure witVan vrede

Niet verder Scheppen

ZieHet latenOp het doek

Niet het doenVan kleur

Met kleuren

Ik abstraheerDe kleurDoorNiet te schilderen --

waarom ikgeen woorden kan vinden

het is de angstmij te binden

de onwilde vleesgeworden onwilmij in de ander te verliezen

mijín de verliesbare anderte verliezen

ik wil me niet bindenwant ik kan niettegenmijn verlies--

Ik schrijfIk dichtIk haalDe taal waarin ik SpreekOnderuit

Want In deze taalWil ikEnkel Zijn

Ik dichtDe taal tot puntEen puntDie alle massaNaarZichToetrekt--

ik laathet kleine zien

kijk

dit is

dit is het zijn vanmijn zijn

dit kleine is --

ik draagtraagte uit

een tegenwichttegende snelheiddie mij uiteenrijt

ik beweegmetde snelheid van

neutraliteit

hetom- het- even-wicht

ik vlucht nietik neem niet de benenik neem

de tijd--

die nachtschreef ikzonder schroom

want het woordbleef woord

en ik droeg een kroonen zat opeen troon

en mijn wilwerd wet

en toen ikde troon overdroegen mijn kroon afzettebleef ik keizer

het woord bleef woordde naam de naam

en het vlees bleefongezienongehoord--

tinik gilheel dun

ik ijl meijllings heen

ergens

beweegetherisch alsmijn klank

versmalmijn gestalte tot

mijn naam

verkleinom afstand te nemenoneindige ruimte te verkrijgen --

iemanddie geen woordenkentamper woordenkent

kan die dichten

hoe dicht staat die

bij het gedicht

het gedicht vanhet onwoordelijke

het gedicht van enkel kracht--

Woord is erObject

Een vorm vanMidden

Een tegendogen

Een ondogen

Een vorm vanDoelloosheid--

hier rustenzowel pen als wapen

hier vloeit inkt noch bloed

hier stuitelk streven ophet besef vanzijn vergeefsheid

hier is het hoogstehet laagstvan al wat er te bereiken is

hier is elk doelgeen doel--

in de deiningdein ik meezoals ikin het jouwe jouhet uwe uw

in de deining vol dreigingvalt weinig te ikken

in het overweldigende jij en uheb ik amper ietsin te brengen

eraan ontbreektdit hierse nu--

we zijn tot vorm gedwongen

de wettenvan mooi en lelijk in

de vorm isde omweg vanhet verlangen omuit te vloeien

de vastheidvan een kaars

met slechtséén vlam

ohzo traag smeltend--

de stilteals een ondoorwaadbaar water

de stiltealséén nacht ijs

niemand durftde stilte over

al wat we zeggenworden wij

we kunnenin elk woord veranderd

met elk woordvereenzelvigd--

in deze vredeis hetvrede

elke oorloglost er opin niets

elk woord is erbij vergissing

niets wil hier hetenin deze vrede

elke naam is eronmaakbaar--

in de dreigingdreig ik mee

wanstaltig alshetgeen dat zo hevig beweegtzo hevig bewogen is

ik neem aanhoeveelheid deel

tel verderdan mij

tel zelf niet mee

druppelop de top vande golf--

ik maak ietslevenloosietsdat niet aan het hart appelleert

ik plaats de woordenin een dood hoofdkoud van denken

voorwerpig zien

ik plaats een het

zo is het onwordend

taaldie blijft staandie niet aanraakt

ontastbaaronaantastbaar--

allereerstis er het eigene het persoonlijke

daarna pashet lelijkehet mooie

het is krachtvoorbij gestaltealvorens gestalte

het ishet richtinglozealvorens richting

het vormelozealvorens vorm--

ik streef nietnaar vormmaarnaar stromen

de vormis enkelde aanzet tot

beweging

de vormis

de vonk--

gebeden oproeptot moord

gedichten oproeptot spel

ik rekruteerlezersomde taaldood te sterven

opdat geen woord meercompromiteert --

EnkelWordenAls woord

De enige manierOm

Het wordenTe vangen--

Het heelal

Zoveel sterren

Zoveel puntjesOpEen onzichtbare

I--

Licht

Gezouten Opdat het goedBewaardBlijft

OpdatHet schijnenBlijft

--

Ik bloed

Mijn vinger heeft een rood oogMet een sterretje erin

Er staat een sterAan een rood firmament

Die ster is de kern Van alle pijn

Daar voel ik hemHet diepst--

De poolster

Het zichtbare puntjeVan DeDoor het duister versluierde

Maanstaart

De maan en de poolsterZe mogen als eerste De avonddans

Aan het begin van de avondIs de balzaal nog leeg--

Witte rechthoekLege rechthoek

Het kader vanDe toekomstige woorden

De woordelijke toekomstDe letterlijke toekomstDe toekomst is alHier

De toekomstIs opgehouden metTe komen

Nu zeLeesbaarToegankelijk is

Is geworden--

nachtstilteangstloze tijd

er wordtniets van mij verwachtdan slaap

ik hoefniets waar te makenwant dromen zijn

niet waar--

schrijven, schrijveniets

iets over verdrietiets over woedeiets over machteloosheidíets over angstiets over spijt

gaatschrijven net zo door alsde zeede zonde maan

ofblijft alleen

het beschrevene--

gedachten, muizenkinderen, helikopers, cv ketels

ze worden aan elkaar gelijkop het momentdat ze me wakkerhouden

ze zijn klaarblijkelijk allenuiteindelijk allen vanhetzelfde materiaal: geluid

ze vinden elkaarin de gedeelde haattegen mijn slaap

zij zijn van eenzelfde onbewustedoelbewustheid

zoals stoffenwelhaast volmaakt samenvallen

in een explosie--

schaamtenee ik schaam me niet

waarover moet ik me schamenwaarvoor

ik toon me schaamteloos als vleesmet kleren overdekten tot elke daad bereid, in staat

ik ben gaande als al wat gaande isneeik schaam me nietik vind schaamteloos plaats--

hoe mooi het weerbuiten ook is

nog mooier zijn de dromen

het zonlicht buitenmaakt de gezichtenvan al die mensendie me hatenzichtbaar

in mijn dromenkan ik ze doen veranderenvan uitdrukking

in mijn dromenkan ik van ze dromen--

wakker zijnhet pure resultaatvan slapeloosheid

geen dromendoor mijn ramen ziennochdat wat mij doet dromen

wakker zijnen zien dat bomen bomen zijn als mijwakker zijn en helderen zonder poëzij

wakker en de vogel doelloos volgenin zijn vluchttot hij uit het zicht verdwijnten buiten zicht ergens neerstrijktergens sterft

wakker zijnen de dingen voor kennisgeving aannnemenwakker zijndood zijn--

veel woordenzijn hier niet nodig

veeltezou de rust verstoren

woordenjuist genoeg om

de rust te bevestigenaandit tijdstip

woordenjuist genoeg

om de rust blijvend te maken

voldoende--

vaneen grote rust isdit

van een grote rustzijn deze woorden, omdat

zij niets beogen

omdat zij zijn vandeze ene orde

wordenen woordend

de woorden

het standbeeld vanhet woord--

,omdat het dit is.

heel even……

voor de duur van dit…………..………………..moment

DE tijd zichtbaar maak

(ik vertel niet hoe laat, maar dat)

je moet je eraan overgeven,wil je…….

dit bereiken

stap in de stilte van deze woordenen kom naar het uur, het tijdstipvan deze nacht, ditschrijven--

ik kijknaar het dingnaar zijn neutraalheid

en even laterstraaltde objectiviteitvan me af

ik ben zakelijken zaak van ieder

ik ben zaaks--

geen schoonheid

schoonheidbrengt tot onrust

vastheid

strevennaar verankeringen

het opheffen vansplitsing

vastheideen vormloos vastnietin onderscheid gegoten

manvrouwloos

dat is hetHET--

En in 1 keer Is alles niet meer waar

de onvindbaarheidvan het verlorene

opeens kan ikhet verlies ontkennen

er is niet verlorenals ik slaap

als ik slaap is er niets kwijtis alles er nog steeds

als ik slaapis hetalsof alles er nog is

alleenik niet, ik niet--

ik kandit

ik moet ookietskunnen

ik kanwit

onfeilbaar gemaakt

ziehierop terug als

mijn levenswerkmijn talentmijn vaardigheid

ik heb het wit gemaakten volmaakthet wit gelaten--

watlaatde tijd zelf na

wat laathet tijdstip zelfachter

geen indrukzo lijkt het

want de tijdgemeten

heeft geen gewicht--

ik moet slapenom alles te hervinden

om nietsverloren te zijn--

maak ikwat ik ben

ik bende bevestiging van

wat ik ben

het zijn van ik

het ik zijn

het

ikdat bent / is--

stoelenwachten

zo stoelen aliets doen

zich bijeenhouden alseen verzameling vankrachten

zie daar stoelen

aan het wachtenin het wachtende

zelfs voorbijhun duur als voorwerp--

Ik doe

Het Een voor eenIn

De vrijte vanHet doen

Het doent ik--

ik lig naaktop bedontlakend

warm als het iswierp ik alles van mij af

ik verlang naar een regenmaar de enige regen die er isiseen meteorenregen

ik sta opschuif het gordijn opzijopdat ook de kamer naakt is--

inde avondalsik niet meer nadenken moede donkere wegvoor me zie

de busdie het asfaltberedeneert--

de portefeuilleze schaart zichbij al het verlorene

al waar ik niet naar ben blijven kijken--

waar zit mijn onaangename kant?

Links of rechts?Onder of boven?Achter of voor?

Ik weet het nietIk weet alleen Dat ik die het liefst versluierMet een zo algemeen mogelijke gedrag

Alle regels van wellevendheid Neem ik in acht

Oh, de zwaarte van die onzichtbaarheidVan dat onzichtbaar houdenMij gedeisd houdenIk laat me helemaal niet zien

Ik doe alsof ik benIn plaats van helemaal te zijn

Wie mij zietDie ziet in 1 oogopslagDe getergde blik van de geketendeHet onlevende, onvrij

Met mijn onaangename kantDood ik tevens mij--

Er bestaat geen oordeelIn de ruimte vanHet scheppen

Noch Bestaat erVoor de schepperWerkelijk een naam

Het staat erHet bevaltHet bevalt nietHet staat erBuiten zijn mooi of lelijk

Mooi of lelijkIs niet het materiaal--

Het goedmoedig GeluidVanEen uiterst trage treinWaaraan je je vol vertrouwenOvergeeft

Dit is bewegingWeet jeOm in op te gaan

En het duister vanDe chaos buitenSlaat stukOp de ruiten

Je ziet GewoonHoe alles voorbijgaat

Hoe allesZijn tijd heeft--

Ik wil niet voltooienIk wil ruimte openlaten

Ruimte overlatenVoor verder groeien

Af is dood

GrootMoet voor mijAltijdKleiner danZijn--

EigenlijkKijk ik nietNaar mijn gezichtMaar NaarWat ik heb verrichtAls ikIn de spiegel kijk--

Het zien is zichtbaarGegotenIn gedachtenvormenAannamesSystemen

Kijken is een kijksysteemBlindheidIs een kijkprobleem

Men kijktHet ongezieneRecht in de ogen

Het onvermogenTot zienZiend

De uitgeputheid vanHet beeld--

Wat Heidegger niet schreefDitZijn de ontbrekende regelsDit is watHij geschrevenHadKunnenHebben

Ik zet het woord“zijn”Namens hem voort--

Wat niet af isEn nog moet

Het gedaanIs nog niet helemaalGedaan--

Dit lichaam voeden

Datgene Aangeduid alsIk

De Ik haatIk heb lief

De IkVoor elk werkwoordTe plaatsen

DeIkDie alles kan bedrijvenDie ieder zijn kanWaarmee Eenieder zich voorstelt

Deze ik isMijn ik--

Ik leen me niet echtVoor vriendschap

VriendenZijn nodigOpdat je niet sterftVan eenzaamheid

In wezenWil ik juistParasiteren Op eenzaamheid

Leven van eenzaamheidLeven van Niet-nodig zijn--

SchrijfEn weesTegelijkertijd

De verzwijger vanDe woorden

Leer stil te zijn

MeesterOver elk woord

Het woordIs een indivduDe woordenZijn de massa vanDe taal

Elk woordIs de naam vanHet woord--

VredeHeel de wereldNacht

Het gordijn Van de wereldSluiten

Het licht Van de wereldUitdoen

Heel dit levenEen woest stromenNaar deze vrede

Dit helder zijnIn de nacht

Als ik benAls ik ooit werkelijk iets benDan is dat het zijnVan deze nacht--

GedichtenVoor mezelf

Niet Om te lezenMaarOm te schrijven

Niet om terug te lezenWel om vooruit te schrijven

GedichtenAls mezelf--

DOOD OVERDRACHTELIJK

Knokken

Het woord Heeft geen vleesOf kloten

Het is knoken

Bonk

Ik houdHet oor aanHet woord

Het heeft geen hartHet heeft geenMidden

Het is koud in Het woord

Dat ik ooit beschuldigd hebVan leven--

WegMet veelvoudDie bedwelmt

HierHet karige

Het overzienbare

HierDe vrede vanDe rust

De stilteDie elk woordStaandeHoudt

Elk woordIs witAls windstilte

In het evenwichtVan krachten--

WAT IK LEERDE VAN LIEFDESPOËZIE De poëzieZe moet niet dienenZe moet puur op zichzelf staanHet gedicht is het isolement van woordenDaar waar zij zichzelf zijnHun onafhankelijkheid tonen

Zij moeten niet willen veroverenZij moeten gewoonweg niet willenZij moeten keizerlijk onaangedaan blijvenDoor de wereld onaangeraakt voortschrijden

Zij hebben vanaf nuGeen persoonlijk doel of nutHet zijn slechts sterrenTer verraadseling, ter vervreemding

De woordenAls ze ergens toe gaan dienenDan verliezen ze hun kracht, hun goddelijkheid

Ik schrijf voor niemand meerIk schrijf alleen nog voor de woorden zelf--

Leer thuis te zijn

Negeer de niets ontziende krachtVan het wordenDat in je woedt

Leer thuis te zijnOm het worden heen

Leer stil te zijn

Laat geen enkel woordJe meer bewegen

Leer stilte zijnLaat De woorden

Staan--

Op jezelfIs er geen reageren

Dan is er pasEen werkelijk zien

Een los zien

Dan is erGeen uiterlijk dat telt

Dan is vrijheidDe statusloosheid van vrijheid--

WoordenAls een dwingend ritme

Mijn woordIs een alleenheid

Een statisch gebouwEen kathedraal

Mijn woordIs het hoge woord

Het hoogste woordHeeft er

Elk woord--

ZONDER VERKLARING

er is zo weinigte begrijpen

als jealleen maar zietwat er is

deze helderheidvan maan nachtster

deze duidelijkheid--

het regent in Den Haag

een Haagse vrededievan alle tijden is

tussen de geluiden vanHaagse tramsen Haagse auto’sdoorde brede hogeHaagse straten

die van deze wereld zijndeze Werelddeze Morgen--

Ik kan niet echtSchrijvenWant ik ging nietTot het uiterste

Ik ging inTotHet meest dichtbijeHet veiligste

Ik sliep

In--

VERBLUFFEND

In de nachtNiet zomaarEen blaffen

MaarEen verBlaffen

Een eenzaam blaffen

Het enige geluidDat er te horen is

Een geluidMet heel de ruimteVan het donkerIn zich--

Ik zie Cesanne nietHet plafond vanDe Sixtijnse Kapel schilderen

Ik zie hem eindeloos kijkenNaar appelsBerglandschappenBaadsters

Ik zie hem niet zoekenNaar nieuwe vormen

Ik zie hem zoeken Naar

De Vorm--

Ik lees

Ik kijkEen denken binnen

Een woorden zien--

wie hier stilstaatstaat ik

te bewogen mijn lijn

omdat ik getekendhet ontcijferen hebopgegeven

en verraadsel inhet bloeddoolhof --

ver wegvan wat ik wilde

de dozen

het simpele

zomaar voorwerpenzomaar naamwoorden

het door- en door-gewone

niet dat ik er vanopkijk maar……………..--

niet dat ik behagen schepwel dat ik klinkdat ik als woordenmiddels deze woorden zichtbaar ben

geen mooie zinnen

niet dat iets behaaglijks schepik wil slechts laten zien waar ik ben

niet dat ik iets behaaglijks maak-een haardvuur bijvoorbeeld-

wel dat ik iets duidelijk maakzomaar opklaar

dat ik tersloops iets aanwijs:dat schilderij hangt scheefzeg zie je die ster

hoor je dat ik spreekzie je dat ik schrijfdat ik deze simpele woorden bezig

ik druk gemoedsrust uit--

Het gedichtIs het gevangVan de hartstocht

Binnen de ruimteVan zeg maarZestien regels

Mag ze Haar gang gaan

Tornen Aan de noodzaak Van de rede

Met haar eigenRedeloosheid kennismaken

Sterven van de hongerAls ze haar meester doodt--

Half vijfHalf zes

Loze tijdstippenWaaropIederErgensAndersIs

Ieder Weer iets andersDoet Moet

DoetenMoeten

Doetend --

Ik ga voor rustDe grootsheid vanVergetelheid

Ik neem alle vormen terugOm hen te overdenkenOverdekken met mijn slaapAls as

Ik ga voor rustNeem wraak op al het ontstaanWaarin ik niet gekend benNiet mee heb mogen gaan

Ik ga voor dood

Dat wat men kentDaarom moet men treurenElke vorm is gemaakt Om te verscheuren--

WijSamensmeltende Afstandelijkheden

Zonder invloed vanHet licht bij dag

De havenloze Zichtbaarheid

De reddelozeVergankelijkheid

--

Als ik geen dichter benWat ben ik dan

Een gehoorzaam Lever van het leven

Een opstandig vrager naarDe reden

Een verdwaalde VerdwaasdTussen zijn oorlogEn de vrede

Als ik geen dichter benWat ben ik dan

IemandDie alle poorten van de waanzin opentAlle levenskrachtOngehinderd door zich heen laat gaan

Als ik geen dichter wasZou ik een dier zijn--

Dichten is In feite

De feiten Op muzikale wijze

Uitrationaliseren

Niks hartstocht

HartstochtIs een schreeuwEen kreun Een kreet

Een doodsteek

Het woordIs filosofie --

Wat ik opschrijfWaar ik mee begin

NeeJij niet

Het zichzelf zijn vanDe woorden

Die ik laat

NeeIk spreek niet

Ik laat een woord

Ik spreek nietIk benWoorderig --

Tenslotte Is kaalheidMijn wezen

UiteindelijkBen ik nietsTemidden

Van al wat ik weet

Ik ben mezelfNaakt en uitgekleedOntdaan van de ballastVan Al wat ik nog niet weet

NaaktAls het feitDat ik genoeg ben

Als vrede--