‘Dus ik kan zo snel mogelijk in het huis?’ zeg ik met een lach op het

gezicht. ‘Als het goed is kun je het over 2 weken al betrekken!’ zegt

de makelaar.

‘Echt geweldig’ zeg ik en ik haal een hand door mijn haar. ‘Heb je al eerder

op jezelf gewoond?’ de makelaar kijkt vol interesse naar de jonge meid die

voor haar zit. ‘Nee, dit is mijn eerste keer’

‘Aha, dan is het dus ook extra spannend voor je!’ Ik knik en begin te lachen

‘Je vind niet elke dag een landhuis voor zo’n laag prijsje!’. De makelaar

knikt zenuwachtig. ‘Nee, dat vind je niet elke dag’

‘Zullen we dan maar tekenen?’ en ze geeft me de pen aan. Snel zet ik mijn

handtekening in een vakje. ‘Dan ben je nu de gelukkige eigenares van

Riverway 1’ Ik begin te lachen. Eindelijk, ik woon op mezelf!

Ik rijd de verhuiswagen achterna. ‘Wat een rampzalig huisje is dit’ zeg ik

met een grijns en ik kijk opzij. Als ik weer vooruit kijk zie ik dat de

verhuiswagen stopt. Snel druk ik op de rem.

‘Wat doen jullie nou?!’ zeg ik en ik doe het raampje van mijn auto open.

‘We stoppen, dit is je huis’ zegt de chauffeur en hij doet de klep van de

vrachtwagen open. ‘Ik denk dat jullie een fout maken’ zeg ik met een

lach. ‘Nee hoor, mevrouw. Dit is Riverway 1’ Mijn mond zakt open.

‘Ik ben opgelicht’ zeg ik en ik kijk met grote ogen naar het huisje.

Snel pak ik het contract erbij en lees alles is goed door. Als ik alles voor de 10e

keer heb doorgelezen gooi ik hem boos op de grond. Dan valt er een briefje uit.

‘Lieve Emma, Ik moest deze missie voortzetten en dat is me gelukt, nu moet jij

het verder doen. Start 10 generaties hier in Riverworld. Papa’

Een traan rolt over haar wangen. Haar vader was lang geleden overleden

samen met haar moeder door een ongeluk. Het liefst wou ze nu weer terug naar

haar pleeggezin, maar ze wist dat ze dit moest doen voor haar vader. ‘Kunnen

we alles uitladen?’ hoort ze een man achter haar zeggen. ‘Ja, laadt alles maar

uit’ zeg ik vastbesloten. En zo begon mijn toekomst hier in Riverworld.